WARUNKI TECHNICZNE modernizacji szczegółowej osnowy poziomej 3 klasy dla gminy Ujazd powiatu strzeleckiego.

Transkrypt

1 WARUNKI TECHNICZNE modernizacji szczegółowej osnowy poziomej 3 klasy dla gminy Ujazd powiatu strzeleckiego. 1. Podstawowe dane o obiekcie Gmina Ujazd leżą w południowej części powiatu strzeleckiego. Obszar zajmuje powierzchnię 83 km². W skład powiatu wchodzą: gminy miejsko-wiejskie: Olszowa, Klucz, Sieroniowice, Balcarzowice, Nogowczyce, Jaryszów, Zimna Wódka, Stary Ujazd, Ujazd, Niezdrowice; Miasta: Ujazd. Na rozpatrywanym terenie przechodzi autostrada A4, na której znajdują się dwa węzły Olszowa oraz Nogawczyce, a także MOP Wysoka. Pomiędzy dwoma węzłami komunikacyjnymi wydzielona została Strefa Aktywności gospodarczej. Teren gminy przecina również linia kolejowa Strzelce Opolskie Zalesie Śląskie. Obiekt obejmuje swym zasięgiem gminę Ujazd. Jest on położony na 6 arkuszach map topograficznych w kroju układu współrzędnych 2000 (południk osiowy 18 stopni): , , , , , oraz na 11 arkuszach map topograficznych w kroju układu współrzędnych 1965 (strefa IV): , , , , , , , , , , Zakres prac geodezyjnych 2.1. Inwentaryzacja 2 zespołów znaków podstawowej bazowej osnowy poziomej 2 klasy Inwentaryzacja 3 zespołów znaków dotychczasowej osnowy II klasy (punkty główne, ekscentryczne, przeniesienia współrzędnych oraz kierunkowych), 203 punktów dotychczasowej III klasy Inwentaryzacja około 500 punktów osnów pomiarowych (w tym poligonizacji precyzyjnej i technicznej według instrukcji B-III) dla których operaty pomiarowe dostępne są w PODGiK oraz stabilizowanych w sposób trwały Wywiad terenowy dla 58 nowych punktów osnowy Opracowanie projektu technicznego szczegółowej osnowy poziomej dla około 312 punktów Realizacja projektu technicznego założenia szczegółowej osnowy poziomej (odtworzenie znaków naziemnych zniszczonych punktów, stabilizacja nowych punktów lub adaptacja stabilizacji istniejących punktów, pomiar metodą statyczną GNSS oraz kątowo-liniową, pomiar RTK/RTN GNSS wszystkich punktów podlegających inwentaryzacji oraz nowo stabilizowanych, określenie współrzędnych wszystkich punktów sieci) Opracowanie dokumentacji technicznej z wykonanych prac (opisy topograficzne, zawiadomienia o umieszczeniu punktów, sporządzenie katalogów punktów osnowy wysokościowej) wraz z aktualizacją bazy osnów po przez wykonanie plików wsadowych zgodnie z wytycznymi PODGiK (w formacie GML). 3. Obowiązujące przepisy prawne i techniczne 3.1. Przepisy prawne - 1 -

2 Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne z dnia 17 maja 1989 r. (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1629, 1948, z 2017 r. poz. 60. z późniejszymi zmianami). Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U poz. 352). Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 października 2012 roku w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych (Dz. U poz. 1247). Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. Nr 45, poz. 454, z późn. zmianami). Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 5 wrze- śnia 2013 r. w sprawie organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. poz. 1183). Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 lipca 2014 r. w sprawie udostępniania materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wydawania licencji oraz wzoru Dokumentu Obliczenia Opłaty (Dz. U. poz. 917). Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie formularzy dotyczących zgłaszania prac geodezyjnych i prac kartograficznych, zawiadomienia o wykonaniu tych prac oraz przekazywania ich wyników do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. poz. 924). Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (Dz. U. poz. 2028) Przepisy techniczne do wykorzystania w zakresie niesprzecznym z obowiązującymi przepisami prawa: Instrukcja techniczna G-1 Pozioma osnowa geodezyjna. Wydanie czwarte Wytyczne techniczne G-1.5 Szczegółowa osnowa pozioma. Projektowanie. pomiar i opracowanie wyników. Wydanie drugie Wytyczne techniczne G-1.9 Katalog znaków geodezyjnych oraz zasady stabilizacji punktów. Instrukcja techniczna G-2 Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna i przeliczenia współrzędnych między układami. Wytyczne techniczne G-2.5 Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna, pomiar i opracowanie wyników. 4. Zakres prac geodezyjnych 4.1. Przegląd istniejącej osnowy poziomej Na rozpatrywanym terenie brak jest punktów fundamentalnej osnowy poziomej 1 klasy. Najbliżej powiatu strzeleckiego znajduje się punkt KATO (ASG-EUPOS) należącego do sieci stacji permanentnych EPN. W centralnym zasobie PZGiK dla terenu powiatu znajdują się 2 punkty podstawowej bazowej osnowy geodezyjnej: OLSZOWA (+ 2 PK), JARYSZOW (+1 EXC, 2 PK). Dla wyżej wymienionych punktów istnieją w sumie 1 punktów ekscentrycznych, a także 4 punktów kierunkowych. Jeśli tylko warunki terenowe i stabilizacyjne to umożliwiają, wszystkie powyższe punkty powinny być wykorzystane do nawiązania modernizowanej oraz nowozakładanej geodezyjnej osnowy szczegółowej. Na terenie gminy Ujazd istnieją 3 punkty triangulacji państwowej, które obecnie zakwalifikowane są do II klasy (według G-1). Dla powyższych punktów triangulacyjnych w terenie znajduje się również 5 punktów ekscentrycznych oraz 1 punkt przeniesienia - 2 -

3 współrzędnych. W skład dotychczasowej osnowy III klasy (według G-1) wchodzą punkty triangulacyjne wykazane w katalog IV w liczbie 12 punktów głównych oraz jednego punktu ekscentrycznego. Do dotychczasowej osnowy III klasy wchodzi również około 194 punktów zakładanych w latach od 1981 do 2012 metodami klasycznymi (poligonizacja) oraz GNSS. Zgodnie z operatem z przeliczenia współrzędnych z układu 1965 do 2000 na terenie powiatu znajduje się około pkt osnów pomiarowych (z czego inwentaryzacji podlega około 500). Lp. Osnowa Osnowa Osnowa III Osnowa Obręb bazowa II klasy klasy pomiarowa 1 Balcarzowice Jaryszów Klucz Niezdrowice Nogowczyce Olszowa Sieronowice Stary Ujazd Ujazd Zimna Wódka W celu wyznaczenia wysokości szczegółowej osnowy poziomej niezbędne jest odszukanie punktów podstawowej osnowy wysokościowej (około 10 pkt) wraz z wyborem tych dla których najwygodniej będzie wykonać pomiar GNSS. Przed przystąpieniem do opracowania projektu geodezyjnej poziomej osnowy szczegółowej należy wykonać przegląd wszystkich punktów (głównych i ekscentrycznych) dawnej osnowy II i III klasy (według G-1) wraz z punktami dawnej poligonizacji precyzyjnej oraz technicznej (według B-III) i punktów pomiarowych przewidzianych do adaptacji. W czasie inwentaryzacji należy zweryfikować stan punktów (znaku naziemnego, a w przypadku jego braku również stabilizacji podziemnej) i przypisanie odpowiedniego atrybutu: stan dobry, zniszczony, odtworzony, niedostępny. W razie zniszczenia znaku należy ocenić możliwą przydatność punktu (pod kątem lokalizacji oraz wizur) dla potrzeb wykonywania prac geodezyjnych, a w przypadku pozytywnej oceny należy sprawdzić możliwość jego odtworzenia oraz prawdopodobieństwo narażenia na ponowne zniszczenie. Zweryfikować należy również wizury między sąsiednimi punktami oraz na okoliczne wieże kościelne. Jeżeli wzajemne wizury na pobliskie punkty zostały utracone (przez np. drzewa, budynki itp.) należy ocenić możliwość założenia punktu ekscentrycznego. Dla wszystkich punktów należy określić ich przydatność do wykorzystania prac geodezyjnych oraz celowość włączenia do modernizowanej osnowy szczegółowej. Dla wszystkich odnalezionych punktów (osnowy szczegółowej oraz pomiarowej) należy wykonać podwójny, niezależny pomiar metodą GNSS RTN tam gdzie warunki terenowe na to pozwalają. Pomiary te pozwolą na weryfikację dokładności archiwalnych pomiarów, ale również późniejszych pomiarów klasycznych oraz statycznych GNSS. Dodatkowo, dla punktów które nie zostaną włączone do nowoprojektowanej osnowy szczegółowej, przeprowadzone pomiary pozwolą na zakwalifikowanie tych punktów do zbioru osnowy pomiarowej. W przypadku dużych rozbieżności oraz podejrzenia co do przemieszczenia - 3 -

4 znaku naziemnego należy dokonać jego sprawdzenia względem znaku podziemnego. Duże rozbieżności (o odchyłce liniowej przekraczającej 0.05m) stanowią podstawę do wykonania nowych pomiarów. Podczas inwentaryzacji, dla wszystkich odnalezionych i nieodnalezionych punktów, należy wykonać dokumentację fotograficzną. Każde zdjęcie musi zawierać informację o położeniu zaszytą w informacjach nagłówkowych EXIF. Dodatkowo należy dokonać aktualizacji opisów topograficznych o aktualną sytuację terenową. Wyniki inwentaryzacji należy przedstawić w postaci: mapy inwentaryzacji punktów osnowy w skali 1:10 000, z zaznaczonymi utraconymi celowymi oraz z możliwymi punktami ekscentrycznymi; zestawienia tabelarycznego; opisów topograficznych, uzupełnionych o adnotacje wykonane podczas wywiadu terenowego Wywiad terenowy dla ustalenia lokalizacji nowych punktów osnowy Równocześnie z pracami przeglądu należy wykonać wywiad terenowy w celu ustalenia miejsca stabilizacji każdego projektowanego punktu oraz analizy optymalnej metody pomiaru. Podczas wywiadu terenowego należy również zweryfikować możliwość pomiaru metodą wcięcia wszystkich obiektów wysokich (np. wieże kościelne). Wstępna propozycja lokalizacji punktów osnowy oraz zakładanych wizur jest zawarta w założeniach do projektu technicznego. Przy ostatecznej lokalizacji punktów osnowy należy przestrzegać zasad wynikających z Załącznika 1 Rozdział 6, a także Rozdział 9 ust Projekt techniczny założenia osnowy poziomej Na podstawie wyników inwentaryzacji i wywiadu terenowego należy opracować projekt techniczny założenia szczegółowej osnowy poziomej. Projekt powinien uwzględniać wymagania rozporządzenia w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, założenia do projektu osnowy oraz wszystkie szczegółowe sugestie PODGiK. Poza częścią opisową, projekt techniczny powinien być przedstawiony graficznie na mapie przeglądowej w skali 1: Projekt techniczny podlega zatwierdzeniu przez Starostwo Powiatowe. Na podstawie założeń do projektu szczegółowej osnowy poziomej określono wstępną ilość i rozmieszczenie proponowanych punktów. Lp. Obręb Punkty 1 i 2 klasy Punkty osnowy szczegółowej 3 klasy Adaptowane Adaptowane Nowe pkt. pkt osnowy pkt osnowy osnowy II i III klasy pomiarowej 1 Balcarzowice Jaryszów Klucz Niezdrowice Nogowczyce Olszowa Sieronowice Stary Ujazd Ujazd Zimna Wódka

5 Zgodnie z załącznikiem nr 1 Rozdział 9 ust. 16 rozporządzenia, projekt techniczny powinien zawierać: 1) opis projektu omawiającego całość projektowanych prac, w którym należy określić: a. dane charakteryzujące projektowaną sieć, jej zasięg i strukturę, b. punkty nawiązania, liczbę projektowanych nowych i adaptowanych do pomiaru, c. sposób wykorzystania archiwalnej dokumentacji technicznej, d. uzasadnienie ewentualnych zmian w stosunku do założeń technicznych, e. proponowane typy znaków, sposób stabilizacji, metody pomiaru i inne dane, które odbiegają od standardowych ustaleń w obowiązujących przepisach technicznych; 2) mapę projektu technicznego opracowaną w odpowiednio dobranej skali, umożliwiającej czytelne i przejrzyste przedstawienie konstrukcji geometrycznej projektowanej do pomiaru sieci i innych prac przewidzianych do realizacji w terenie. Mapa projektu technicznego powinna zawierać: a. wszystkie punkty sieci, w tym punkty przewidziane do wykonania nawiązań wysokościowych, b. wyniki inwentaryzacji i wywiadu technicznego, c. punkty nowo projektowane oraz przewidziane do wykonania prace konserwacyjne; 3) opisy topograficzne z inwentaryzacji punktów. Wszystkie punkty w projekcie osnowy należy zanumerować zgodnie z zasadami przedstawionymi w rozporządzeniu w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z 2012r. poz. 352) ustalając pierwszy wolny numer z PODGiK Stabilizacja punktów osnowy poziomej Założenia do projektu technicznego szczegółowej osnowy poziomej przewidują założenie 106 nowych punktów osnowy. W założeniach do projektu technicznego zasadę maksymalnego wykorzystania stabilizacji istniejącej osnowy szczegółowej i pomiarowej. W przypadku odtwarzania punktów zniszczonych, a także przy stabilizacji nowych znaków, tam gdzie jest to możliwe, wykorzystać należy stabilizację dwupoziomową typu 5 (typ 42 według wytycznych technicznych G-1.9). Na terenach o nawierzchni utwardzonej wykorzystać należy stabilizację jednopoziomową typu 2 (bolce pomiarowe zaopatrzone w odpowiedni opis). Dla wszystkich znaków narażonych na uszkodzenie lub zniszczenie oraz tych o stabilizacji jednopoziomowej, punkty główne należy zabezpieczyć za pomocą minimum 2 punktów ekscentrycznych o stabilizacji jednopoziomowej typu Pomiar szczegółowej osnowy poziomej Pomiar sieci projektowanej szczegółowej osnowy poziomej należy dokonać metodą pomiaru kątowo-liniowego oraz metodą statyczną GNSS zgodnie z wytycznymi zawartymi w Załączniku nr 1 Rozdział 6 ust do rozporządzenia w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 352), instrumentami spełniającymi warunki 7 ust. 2 i 3 w/w rozporządzenia. Wszystkie pomiary muszą być wykonane w taki sposób aby dla każdego punktu była możliwość kontroli jego wyznaczenia. W przypadku pomiarów GNSS zakłada się, iż 30% punktów musi być zmierzona dwukrotnie przy różnym układzie satelitów. Dodatkową kontrolą jest pomiar metodą GNSS RTK/RTN przeprowadzony na etapie inwentaryzacji istniejących punktów osnowy oraz stabilizacji nowych punktów osnowy. Pomiar statyczny należy przeprowadzić w nawiązaniu do pięciu stacji - 5 -

6 referencyjnych sieci ASG-EUPOS (OPLE, NYSA, TAR1, KATO, WOD1). Położenie wież kościelnych mają być wyznaczone z przecięcia minimum 4 kierunków wcinających. Współrzędne płaskie wszystkich punktów szczegółowej osnowy poziomej muszą być wyznaczone z błędem średnim położenia nie gorszymi niż ±0.07 m. Wszystkie punkty muszą mieć również wyznaczone wysokości normalne w układzie PL-KRON86NH, Kronsztadt60 oraz PL-EVRF2007-NH z błędem średnim nie większym niż ±0.05 m Kameralne opracowanie wyników pomiaru Wyrównanie obserwacji Wyrównanie szczegółowej osnowy poziomej należy wykonać w sposób ścisły, metodą najmniejszych kwadratów przy założeniu bezbłędności punktów nawiązania, przy użyciu niezbędnego oprogramowania zgodnie z 9 rozporządzenia. Wszystkie obserwacje (klasyczne oraz GNSS) muszą być wyrównane jednocześnie tworząc spójną osnowę jednorzędową. Wyrównanie należy przeprowadzić w państwowym układzie odniesienia PL-ETRF2000. Obliczenia metodą pośredniczącą można wykonać na płaszczyźnie odniesienia układu PL-2000 lub w układzie geocentrycznym. Wysokości punktów należy wyznaczyć w geodezyjnym układzie wysokościowym PL-KRON86-NH, w europejskim układzie odniesienia PL-EVRF2007-NH oraz w archiwalnym układzie wysokościowym Kronsztadt 60. Wynikiem końcowym wyrównania jest zestawienie ostatecznych współrzędnych przestrzennych osnowy szczegółowej wraz z błędami ich wyznaczenia. Opracowanie wykazu współrzędnych Po wyrównaniu sieci należy sporządzić wykazy współrzędnych punktów osnowy. Dla punktów adoptowanych należy sporządzić wykaz różnic współrzędnych dx i dy pomiędzy współrzędnymi archiwalnymi, a współrzędnymi z nowego wyrównania. Wykaz wysokości punktów osnowy powinien zawierać: a. nr punktu, b. stary nr punktu, c. współrzędne położenia w dwóch układach (PL-2000, WGS-84), d. wysokość w trzech układach odniesienia (PL-EVRF2007-NH, PL-KRON86-NH oraz Kronsztadt 60), e. gmina i obręb. Punkty należy zestawić według arkuszy mapy w skali 1: w kroju sekcyjnych układu PL Analogiczny wykaz współrzędnych oraz zestawienie różnic należy sporządzić dla zinwentaryzowanych, a nie wykorzystanych dotychczasowych punktów osnowy szczegółowej oraz pomiarowej. W wyniku analizy wektorów przesunięć należy wskazać regiony gdzie może wystąpić konieczność transformacji elementów mapy numerycznej (baz danych EGiB, BDOT500 i GESUT). Opisy topograficzne Opisy topograficzne punktów należy sporządzić według zapisów rozporządzenia w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Załącznik nr 1). Opisy należy sporządzić w formie analogowej oraz cyfrowej w formacie TIF. Sporządzenie mapy przeglądowej osnowy poziomej Rozmieszczenie punktów osnowy bazowej i szczegółowej, a także przebieg ciągów oraz wizur należy przedstawić za pomocą mapy przeglądowej szczegółowej osnowy poziomej przekazanej w wersji analogowej (1 komplet) i w wersji cyfrowej w formacie TIF (barwny) obejmującego teren powiatu z pokazaniem: - 6 -

7 a. położenia punktu, b. numeru punktu, c. klasy osnowy, d. przebiegu ciągów oraz zweryfikowanych wizur, e. raster mapy topograficznej. Pliki wsadowe do aktualizacji bazy danych BDSOG W celu aktualizacji bazy danych BDSOG wykonawca zobowiązany jest do przygotowania plików wsadowych zgodnie z wymaganiami rozporządzenia w sprawie osnów geodezyjnych.. (Załącznik nr 2 do rozporządzenia), a także w formacie niezbędnym do zaktualizowania systemu użytkowanym w PODGiK (format GML). Wykonawca dokona aktualizacji bazy danych dostępnej w PODGiK przy współudziale pracownika Ośrodka. Zbiory o których mowa powyżej zawierać powinny informacje o punktach jak i pomierzonych obserwacjach. Informacje charakteryzujące punkty to: - numer punktu osnowy i ewentualnie jego nazwa, - współrzędne geodezyjne punktu osnowy i źródło ich pochodzenia oraz układ współrzędnych, w którym zostały określone, - wysokość punktu osnowy określona w systemie wysokości normalnych i sposób jej wyznaczenia, - rodzaj i typ punktu osnowy, - typ i stan stabilizacji punktu osnowy, - klasa osnowy, - numer głowicy znaku geodezyjnego, którym został zastabilizowany punkt osnowy, - identyfikator działki ewidencyjnej, na której znajduje się punkt osnowy, - nazwa pliku zawierającego opis topograficzny, - nazwa pliku zawierającego zdjęcie dokumentacyjne, - godło mapy topograficznej, na której obszarze znajduje się punkt osnowy, sporządzonej w układzie PL-2000 w skali 1:10 000, - błąd średni po wyrównaniu pomiarów wysokości punktu, - rodzaj wysokości mierzonej na punkcie osnowy, - układ wysokościowy, w którym jest określona wysokość punktu osnowy, - powiązanie z danymi pomiarowymi poprzez podanie numeru odcinka linii niwelacyjnej bądź wektorów GNSS. W zbiorach danych o obserwacjach przewyższeń należy uwzględnić: - numer odcinka, - numer punktu początkowego i końcowego zgodnie z kierunkiem linii niwelacyjnej, - średnia wartość przewyższenia obliczona z pomiaru w kierunku głównym i powrotnym odcinka niwelacyjnego, - odległość pomiędzy początkowym i końcowym znakiem wysokościowym odcinka niwelacyjnego mierzona wzdłuż trasy pomiaru, - błąd średni pomiaru 1km niwelacji, - poprawka do przewyższenia dla danego odcinka niwelacyjnego obliczona w wyniku wyrównania. W zbiorach danych o obserwacjach wektorów GNSS należy uwzględnić: - numer punktu początkowego i końcowego zgodnie z kierunkiem wektora, - układ współrzędnych, w którym zostały wyrównane współrzędne punktów osnowy, - 7 -

8 - Przyrosty współrzędnych wraz z błędami średnimi, - Odniesienia do plików RINEX. W zbiorach danych o obserwacjach kątowych należy uwzględnić: - numer punktu prawego, lewego oraz centralnego, - wartość obserwowanego kąta, - błąd średni pomiaru kąta. W zbiorach danych o obserwacjach odległości należy uwzględnić: - numer punktu początkowego i końcowego, - długość zredukowana, - błąd średni pomiaru odległości Skład operatu Operat z założenia szczegółowej osnowy poziomej należy skompletować zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. zgodnie z Załącznikiem nr 1 Rozdział 9 ust. 19 do rozporządzenia w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. Geodezyjna dokumentacja techniczna powinna zawierać co najmniej następujące dokumenty: 1) sprawozdanie techniczne zawierające opis wykonanych prac, w którym należy określić: a. dane charakteryzujące zrealizowaną sieć, jej zasięg i strukturę, b. odstępstwa od projektu technicznego, c. zestawienie wykonanych prac, d. opis sposobu stabilizacji, metody pomiaru oraz wyników wyrównania sieci, e. analizę i ocenę otrzymanych wyników; 2) polowe opisy topograficzne punktów z inwentaryzacji i stabilizacji; 3) dokumentację z pomiaru osnowy; 4) raport z wyrównania sieci zawierający: a. zestawienie zredukowanych obserwacji wraz ze średnimi błędami obserwacji, b. poprawki do obserwacji po wyrównaniu, c. błędy średnie poprawek, d. średni błąd pojedynczego spostrzeżenia po wyrównaniu, e. charakterystykę dokładności punktów, f. wykaz danych ostatecznych; 5) opisy topograficzne punktów; 6) mapę (szkic) pomierzonej sieci opracowaną w odpowiednio dobranej skali, umożliwiającej czytelne i przejrzyste przedstawienie zrealizowanych prac i wyników pomiaru; 7) pliki wsadowe do bazy danych; 8) zawiadomienia o umieszczeniu znaków; 9) raporty z pomiarów RTK/RTN z rozdzieleniem na punkty adoptowane oraz niewykorzystane, 10) wykaz i szkice osnowy pomiarowej wynikającej z pomiaru RTK/RTN punktów niewykorzystanych w projekcie osnowy szczegółowej, a zmierzone na etapie inwentaryzacji, 11) inne materiały opracowane w trakcie realizacji prac, w tym co najmniej opis i mapę projektu technicznego

9 Całość dokumentacji technicznej powinna być przekazana w formie analogowej oraz elektronicznej. 5. Dodatkowe informacje 5.1. Wykonawca zobowiązany jest do opracowania i przedstawienia Zamawiającemu szczegółowego harmonogramu realizacji prac objętych niniejszymi warunkami Wykonawca pracy zobowiązany jest do założenia i bieżącego prowadzenia dziennika robót 5.3. W przypadku wystąpienie sytuacji nieprzewidzianych w obowiązujących przepisach prawnych i w niniejszych warunkach, Wykonawca zamówienia zobowiązany jest do dokonania szczegółowych uzgodnień z powołanym przez Starostę Inspektorem Nadzoru, potwierdzonych zapisami w dzienniku robót. Wyklucza się stosowania przez Wykonawcę rozwiązań nieuzgodnionych z Inspektorem Nadzoru Zamawiający dopuszcza formę uzgodnień i ewentualnych ustaleń z powołanym Inspektorem Nadzoru poprzez pocztę elektroniczną. Wydruki będą w tym przypadku zastępowały wpisy do dziennika robót Dziennik robót będzie integralną częścią dokumentacji przekazanej do państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego