WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA MODERNIZACJI SZCZEGÓŁOWEJ OSNOWY WYSOKOŚCIOWEJ 3 KLASY NA OBSZARZE POWIATU GRODZISK MAZOWIECKI

Transkrypt

1 WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA MODERNIZACJI SZCZEGÓŁOWEJ OSNOWY WYSOKOŚCIOWEJ 3 KLASY NA OBSZARZE POWIATU GRODZISK MAZOWIECKI Załącznik nr 1 do SIWZ 1. Obowiązujące przy wykonaniu opracowania podstawowe normy prawne i techniczne. 1.1 Normy prawne: - USTAWA z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne. (tekst jednolity). - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ADMINISTRACJI I CYFRYZACJI z dnia 14 lutego 2012r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA z dnia 15 maja 1990 r. W sprawie szczegółowych zasad i trybu zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych. - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 marca 1999 r. W sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie. - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 kwietnia 1999 r. W sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 maja 1999 r. W sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu. - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROZWOJU REGIONALNEGO I BUDOWNICTWA z dnia 24 stycznia 2000r. Zmieniające rozporządzenie w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. - ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 sierpnia 2000 r. W sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych. - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH i ADMINISTRACJI z dn w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.3+ - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROZWOJU REGIONALNEGO I BUDOWNICTWA z dnia 16 lipca 2001r.w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, rejestrowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych systemu informacji o terenie, a takŝe ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz. - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ADMINISTACJI i CYFRYZACJI z dnia 14 lutego 2012r.w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. Na podstawie art.19 ust. 1 pkt 6 ustawy z dn. 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) 1.2. Instrukcje techniczne: - O-1 - OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA PRAC GEODEZYJNYCH(z 1979r., ze zmianą z 1983 r.) wydanie czwarte 1998r. - O-3 - ZASADY KOMPLETOWANIA DOKUMENTACJI GEODEZYJNEJ I KARTOGRAFICZNEJ (z 1992 r.) wydanie drugie 1992r. - O-4 - ZASADY PROWADZENIA PAŃSTWOWEGO ZASOBU GEODEZYJNEGO I KARTOGRAFICZNEGO (z 1987 r.). drugie 1987r. - G-1 - POZIOMA OSNOWA GEODEZYJNA (z 1979 r., ze zmianą z 1983 r.) wydanie czwarte 1986r. - G-2 - WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA (z 1980r., ze zmianą w 1983 r.) wydanie czwarte 1988r. 1

2 - G-4 - POMIARY SYTUACYJNE I WYSOKOŚCIOWE (z 1979 r., ze zmianą 1983 r.) wydanie trzecie 1988r Instrukcje techniczne - wydane drukiem, przygotowane jako załączniki do projektu rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa zmieniającego rozporządzenie w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii i krajowego systemu informacji o terenie: - O-1 / O-2 - OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA PRAC GEODEZYJNYCH I KARTOGRAFICZNYCH. Wydanie piąte zmienione 2001r. - G-2 - SZCZEGÓŁOWA POZIOMA I WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA I PRZELICZENIA WSPÓŁRZĘDNYCH MIĘDZY UKŁADAMI. Wydanie piąte zmienione 2001r Wytyczne techniczne: - Wytyczne techniczne G-1.5 "Szczegółowa osnowa pozioma - projektowanie, pomiar i opracowanie wyników". - Wytyczne techniczne G-1.9 "Katalog znaków geodezyjnych". - Wytyczne techniczne G-1.6 "Przeglądy i konserwacje punktów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych". Uwaga: Wszystkie wyszczególnione powyŝej instrukcje i wytyczne techniczne mają swoje zastosowanie tylko w przypadkach jeśli nie są sprzeczne z Rozporządzeniem MAiC z dn w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz Rozporządzeniem z dn w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych. 2. Zakres Prac Zakres prac powinien być realizowany na podstawie Harmonogramu Prac przygotowanego przez Wykonawcę zadania i zaakceptowanego przez Geodetę Powiatowego w Grodzisku Mazowieckim. Wykonanie poszczególnych etapów prac zgodnie z Harmonogramem Prac powinno być poświadczone odpowiednimi wpisami dokonanymi przez Inspektora Nadzoru w Dzienniku Prac Geodezyjnych prowadzonym przez Wykonawcę prac. Zakres prac przewiduje wykonanie następujących etapów prac: 2.1 Wywiad terenowy, inwentaryzacja osnów i konserwacja znaków Na obszarze opracowania naleŝy wykonać inwentaryzację znaków istniejącej podstawowej i szczegółowej osnowy wysokościowej I, II, III, IV klasy i osnów pomiarowych. Wyniki inwentaryzacji powinny zostać umieszczone w Operacie Technicznym dotyczącym Projektu Modernizacji Osnowy Wysokościowej. Przewidywana ilość punktów poddanych inwentaryzacji pkt. Inwentaryzacja znaków powinna zostać wykonana w celu ustalenia podstawowych informacji o znakach wysokościowych na obszarze opracowania. ogólna ilość znaków inwentaryzowanych, ilość punktów zniszczonych ilość punktów ziemnych ilość punktów ściennych ilość punktów I i II klasy (ze słupami rozpoznawczymi) ilość punktów kontrolnych osnów szczegółowych poza granicami powiatu grodziskiego ilość przewidywanych punktów nawiązania i punktów kontrolnych dla punktów nawiązania (odcinki kontrolne), znaki nadające się do adaptowania jako punkty 3 klasy z osnów III i IV klasy oraz z osnów pomiarowych 2

3 dostępnośc do pomiaru GPS W przypadku znaków wysokościowych przewidzianych do adaptacji naleŝy wziąć pod uwagę takie czynniki jak: stan znaku adaptowanego typ stabilizacji znaku adaptowanego moŝliwość wykonania pomiaru na łatę 3 metrową naraŝenie znaku na ewentualne zniszczenie dostępnośc znaku do pomiaru (znak na terenie zamkniętym, prywatnym, chronionym itp.) Wszystkie znaki podlegające inwentaryzacji powinny zostać oczyszczone i zakonserwowane farba antykorozyjną. Wszystkie opisy topograficzne osnów podstawowych powinny byc zaktualizowane. Dla znaków adaptowanych osnów szczegółowych i pomiarowych powinny zostać wykonane nowe opisy topograficzne tak jak dla punktów nowych. Po wykonaniu inwentaryzacji naleŝy sporządzić szczegółowy opis wyników inwentaryzacji znaków osnów podstawowych w odniesieniu do aktualnych danych archiwalnych pochodzących z CODGiK w Warszawie oraz znaków osnów szczegółowych i pomiarowych w w odniesieniu do danych archiwalnych pochodzących z PODGiK w Grodzisku Mazowieckim. 2.2 Projekt techniczny szczegółowej osnowy wysokościowej 3 klasy Projekt techniczny naleŝy wykonać na podstawie opracowanych przez Wykonawcę ZałoŜeń Projektu Technicznego osnowy wysokościowej 3 klasy które będą podlegały uzgodnieniom i zatwierdzeniu przez Geodetę Powiatowego w Grodzisku Mazowieckim W oparciu o wykonaną inwentaryzację znaków osnów wysokościowych naleŝy dokonać analizy przydatności odszukanych znaków adaptowanych do projektowanej osnowy. Znaki w dobrym stanie technicznym, dostępne do pomiaru, o właściwej stabilizacji powinny zostać włączone do projektowanej osnowy NaleŜy dokonać przeglądu obserwacji archiwalnych dla osnów szczegółowych III i IV klasy oraz osnów pomiarowych a następnie po dokonaniu analizy obserwacji archiwalnych naleŝy wykorzystać do projektowanej osnowy wysokościowej obserwacje wykonane nie później niŝ w okresie 20 lat od daty wykonania projektu osnowy, Zaprojektować pomiar dla ok. 250 nowych punktów w liniach niwelacyjnych o łącznej przybliŝonej długości 290 km, z wyszczególnieniem projektowanych nowych znaków, adaptowanych znaków, punktów nawiązania i punktów kontrolnych. Przewiduje sie całkowitą ilość 340 (nowych i adaptowanych) wszystkich punktów osnowy wysokościowej 3 klasy na obszarze powiatu w liniach niwelacyjnych o długości ok. 400 km. Planuje się wykonanie ok.. 10% ziemnych znaków wysokościowych. Szczegółowe zestawienie projektowanych znaków wysokościowych naleŝy wykonać w arkuszach mapy topograficznej dla układu 2000 strefa 7 wraz z załączonym wykazem zaprojektowanych znaków wysokościowych posegregowanych w arkuszach map topograficznych. Wśród znaków adaptowanych zaleca się wykorzystanie stabilizacji punktów III i IV klasy i osnów pomiarowych przy czym naleŝy zwracać uwagę na to aby typ i stan stabilizacji punktów adaptowanych odpowiadał wymaganiom stawianym dla wysokościowych osnów szczegółowych 3 klasy przez Rozporządzenie MAiC z Wszystkim projektowanym znakom wysokościowym, nowym i adaptowanym naleŝy nadać numerację punktów dla układu 2000 zgodną z Rozporządzeniem MAiC z dnia Wszystkie punkty nawiązania osnów wysokościowych I i II klasy powinny mieć pozostawione numery 3

4 w układzie arkuszy mapy układu Zakłada sie Ŝe do etapu wykonania projektu zostana włączone dodatkowe prace geodezyjne: stabilizacja znaków ściennych i ziemnych, zawiadomienie właścicieli nieruchomości o umieszczeniu znaków geodezyjnych wykonanie pomiaru sytuacyjnego zastabilizowanych znaków geodezyjnych Dla wszystkich projektowanych nowych punktów osnowy wysokościowej musi być uzyskana zgoda właścicieli nieruchomości na stabilizację znakami ściennymi lub ziemnymi. Wykonawca powinien prowadzić zestawienie przekazanych lub wysłanych ze zwrotnym poświadczeniem odbioru zawiadomień o umieszczeniu znaku wysokościowego. Cały proces projektowania bezwzględnie podlega działaniu w porozumieniu i pod kontrolą Inspektora Nadzoru powołanego przez Geodetę Powiatowego w Grodzisku Mazowieckim. Nowo projektowane znaki (repery) naleŝy zestawić w arkuszach mapy 1:10000 układu 2000 w tabeli w postaci elektronicznej (w formacie *.xls), będącej częścią składowa projektu technicznego. PołoŜenie kaŝdego projektowanego znaku ziemnego naleŝy określić we współrzędnych prostokątnych w układzie "2000"-strefa 7,( ETRF-89) z dokładnością określoną błędem średnim 0.05m. Czynność wyznaczenia współrzędnych znaków wysokościowych naleŝy przeprowadzić tak jak wyznaczenie współrzędnych poziomej osnowy pomiarowej. PołoŜenie punktów ściennych naleŝy określić z błędem nie większym niŝ 0.2m. Współrzędne punktów ziemnych powinny być przedstawiane z dokładność zapisu 0.01m, a współrzędnych dla punktów ściennych z dokładnościa zapisu 0.1m. Dla wszystkich projektowanych punktów naleŝy dołaczyć zaktualizowane lub wykonano nowe opisy topograficzne. Dla punktów nawiązania pozyskanych z CODGiK w Warszawie naleŝy wykonać aktualizacje opisów topograficznych Wszystkie nowo projektowane punkty powinny zostać ponumerowane w uzgodnieniu z PODGiK w Grodzisku Mazowieckim w arkuszach 1:10000 układu 2000 zgodnie z uzyskanym w PODGiK zestawieniem wolnej numeracji w układzie "2000" dla kaŝdego arkusza mapy topograficznej 1: Ponadto kaŝdy nowoprojektowany reper musi zostać oznaczony cechą składająca się z sześciu znaków tj. dwóch liter GM oraz czterech cyfr. W przypadku punktów adaptowanych leŝących w rejonie granic powiatu lub punktów nowych które ze względów konstrukcyjnych sieci znajdą się poza granicami powiatu grodziskiego naleŝy uzgodnić numerację punktów z sąsiednimi ODGiK prowadzącymi zasoby w powiatach sąsiednich. Ze względu na to Ŝe przydzielanie numeracji punktów leŝy poza kompetencjami Wykonawcy uzgodnienie takie powinno być wykonane przez Zamawiającego Projekt techniczny powinien zawierać następujace podstawowe elementy: opis projektu technicznego zawierający charakterystykę terenu, opis istniejacych osnów wysokościowych I, II, III, IV klasy i osnów pomiarowych, wyniki inwentaryzacji i wywiadu terenowego, metode załoŝenia osnowy, sposób realizacji projektu oraz zakres i sposób kompletowania dokumentacji technicznej wyniki inwentaryzacji osnów wysokościowych I, II,III,IV klasy i osnów pomiarowych w odniesieniu do wyboru punktów adaptowanych, mapę przeglądową projektowanej osnowy 3 klasy w skali umoŝliwiajacej merytoryczną analizę poprawności wykonania projektu na mapie przeglądowej naleŝy przedstawić granicę powiatu grodziskiego, granice gmin ( granice opracowania), podział na arkusze mapy topograficznej 1:10000 w układzie "2000", numery projektowanych znaków wysokościowych, nowych i adaptowanych, odcinki niwelacyjne, linie niwelacyjne, punkty węzłowe, punkty nawiązania, punkty kontrolne (odcinki kontrolne). Linie niwelacyjne naleŝy zanumerować i sporządzić zestawienie odcinków niwelacyjnych w liniach niwelacyjnych z wykazem długości odcinków i linii niwelacyjnych. zestawienie tabelaryczne wszystkich znaków nowych, adaptowanych, nawiązania, kontrolnych w arkuszach mapy topograficznej układu strefa 7 z uwzględnieniem typu stabilizacji dla znaków 4

5 adaptowanych i nowych oraz wykazem współrzędnych w układzie "2000"-strefa 7, robocze opisy topograficzne punktów sporządzony wykaz punktów projektowanych, nowych i adaptowanych powinien zawierać: -oznaczenie arkusza mapy topograficznej w skali 1:10000 w układzie "2000" strefa 7 -nr punktu zgodnie z Rozporzadzeniem MAiC z dn typ znaku w/g Rozporządzenia MAiC z dn typ stabilizacji w/g Wytycznych Technicznych G1.9 -cecha znaku wysokościowego -opis połoŝenia znaku wysokościowego zwrotne zawiadomienia o umieszczeniu znaków zgodnie z Rozporządzeniem MSWiA z r. Projekt Techniczny szczegółowej osnowy wysokościowej 3 klasy podlega opiniowaniu przez Inspektora Nadzoru i akceptacji przez Geodetę Powiatowego w Grodzisku Mazowieckim. Projektowaną szczegółową osnowę wysokościową III klasy załoŝyć naleŝy metodą technicznej niwelacji geometrycznej w dowiązaniu do istniejących osnów I i II klasy zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ADMINISTRACJI I CYFRYZACJI z dnia 14 lutego 2012r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. Oczekiwany błąd 1km niwelacji technicznej 3 klasy powinien być zgodnie z Rozporządzeniem MAiC z dn Stabilizacja nowych znaków wysokościowych Punkty projektowanej szczegółowej osnowy wysokościowej III klasy naleŝy zastabilizować znakami typu 3 i typu 4, w.g. Rozporzadzenia MAiC z dn W celu uściślenia typów stabilizacji naleŝy posłuŝyć się Wytycznymi Technicznymi G-1.9 "Katalog znaków geodezyjnych". Zgodnie z katalogiem znaków geodezyjnych G 1.9, zaleca sie zastosowanie następujące typów stabilizacji: - znaki ścienne typ 87, - znaki ziemne - zmodyfikowany typ stabilizacji 75 a/b z nitem dwufunkcyjnym ze stali nierdzewnej zgodnym z opisem typu 12f z podkładką metalową (miejsce na cechę) oraz miejscem odniesienia pomiaru sytuacyjnego (nawiercenie w górnej powierzchni cylindrycznej nitu). Ze względu na okres sezonowania znaków naleŝy przed pomiarem odpowiednio wcześniej wykonać stabilizację znaków ściennych - 7 dni przed pomiarem i znaków ziemnych - 3 miesiące przed pomiarem. Znaki ziemne naleŝy stabilizować poniŝej poziomu przemarzania gruntu i 0.5 metra powyŝej poziomu wody gruntowej. 2.4 Pomiar niwelacyjny Sprzęt pomiarowy Do wykonania obserwacji powinny być zastosowane niwelatory kodowe z automatyczną rejestracją danych pomiarowych lub niwelatory z odczytem optycznym. Niwelatory z odczytem optycznym powinny mieć powiększenie lunety nie gorsze niŝ 24X i wyposaŝenie w postaci łat o dwóch podziałach centymetrowych. Pomiar powinien być wykonany sprzętem o dokładności nie gorszej niŝ 1mm/km. Niwelatory wraz z przyporządkowanym zestawem łat określonych jako łata wprzód i łata wstecz powinny posiadać aktualną atestację. W skład zestawu pomiarowego wchodzą Ŝabki, libele sferyczne na łatach pomiarowych oraz w przypadku jeśli odcinek niwelacyjny przechodzi przez grunty niedostatecznie zwiezłe zespół niwelacyjny powinien stosować kliny pomiarowe. Przed rozpoczęciem pomiarów sprzęt powinien być sprawdzony i zrektyfikowany w specjalistycznym zakładzie naprawy sprzętu geodezyjnego. W czasie wykonywania obserwacji sprzęt pomiarowy powinien być okresowo sprawdzany i kontrolowany przez zespół obserwacyjny a wyniki kontroli naleŝy zapisać w dzienniku pomiarowym Pomiar odcinków Pomiar odcinków niwelacyjnych naleŝy wykonać dwukrotnie w kierunku głównym i kierunku 5

6 powrotnym zwracając uwagę na to aby zachować parzystą liczbę stanowisk obserwacyjnych oraz aby na punktach odcinka stawiana była zawsze ta sama łata. - długość celowych nie powinna przekraczać 50m i nigdy nie powinny przebiegać nad terenem niŝej niŝ 1m. - róŝnica pomiędzy dwoma wyznaczeniami wysokości na stanowisku nie powinna byc większa niŝ 2mm. - róŝnica wyników dwukrotnego pomiaru odcinka niwelacyjnego liczona w kierunku głównym i powrotnym nie moŝe być większa niz 6 Rmm gdzie R to długośc odcinka w km. - suma róŝnic wyników dwukrotnych pomiarów odcinków niwelacyjnych w linii niwelacyjnej nie powinna być większa niŝ 6 L gdzie L określa długośc linii niwelacyjnej. - odchyłka zamknięcia figury geometrycznej (poligonu) wyznaczona z wartości obserwowanych nie powinna byc większa niŝ 6 F gdzie F określa sumę długości odcinków obwodnicy figury zamknietej. - pomiar odcinków kontrolnych naleŝy wykonać z dokładnościa niwelacji II klasy tj. 2mm/km a róŝnica pomiedzy obserwowaną wielkościa przewyŝszenia a przewyŝszeniami archiwalnym odcinka kontrolnego nie moŝe przekraczać wartości 2.5 R+4mm gdzie R jest długościa odcinka kontrolnego w km. W czasie wykonywania pomiaru metodą niwelacji geometrycznej naleŝy prowadzić szkic sieci niwelacyjnej z oznaczanym na bieŝąco stanem zaawansowania pomiaru oraz z następujacymi informacjami dostępnymi dla Inspektora Nadzoru: - numery i długosci linii niwelacyjnych - zestawienie długości odcinków niwelacyjnych w liniach niwelacyjnych z oznaczeniem odcinków pomierzonych, - uzyskane niezamknięcia figur (poligonów) oraz długośc obwodnic figur - średnie błedy pomiaru linii niwelacyjnych - średni bład pomiaru sieci wyznaczony z niezamknieć poligonów (nie większy niŝ 3.5 mm dla osnowy 3 klasy) Szkic zaawansowania prac powinien byc uzupełniony o wykaz średnich błedów pomiaru linii niwelacyjnych oraz średni bład pomiaru sieci wyznaczany w oparciu o niezamknięcia figur (poligonów), - średni bład pomiaru linii niwelacyjnej liczony w/g wzoru: m linii =+/-0.5 ( (ee/r)-1/n) gdzie: e- róŝnica dwukrotnego pomiaru linii niwelacyjnej w kierunku głównym i powrotnym w odcinku naleŝącym do linii niwelacyjnej obliczona z dokładnościa 0.1mm R- długosc odcinka niwelacyjnego z róŝnicą przewyŝszeń e n- liczba odcinków w linii niwelacyjnej - średni błąd pomiaru sieci obliczony z niezamknięć figur (poligonów) w/g wzoru m sieci =+/- ( (ff/f)/n) gdzie: f- odchyłka niezamkniecia figury n-liczba figur F-długośc obwodnicy figur dla których liczono niezamknięcia Do szkicu niwelacyjnego naleŝy prowadzić zestawienie pomierzonych odcinków niwelacyjnych w kierunku głównym i powrotnym z wartościami róŝnic przewyŝszeń i róŝnic granicznych dla kaŝdego odcinka. Wykonawca powinien prowadzić dzienniki pomiaru w kierunku głównym i powrotnym w postaci elektronicznej na podstawie których obliczane są przewyŝszenia w kierunku głównym i powrotnym dla odcinków niwelacyjnych. Pomiar projektowanej szczegółowej osnowy wysokościowej III klasy naleŝy wykonać zgodnie z przepisami ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ADMINISTRACJI I CYFRYZACJI z dnia 14 lutego 2012r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. 6

7 2.5. Wyrównanie wyników niwelacji oraz obliczenie wysokości Wyrównanie projektowanej szczegółowej osnowy wysokościowej 3-ciej klasy naleŝy przeprowadzić metodami ścisłymi w nawiązaniu do punktów osnów wysokościowych I i II klasy zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ADMINISTRACJI I CYFRYZACJI z dnia 14 lutego 2012r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. NaleŜy poddać łącznemu procesowi wyrównania obserwacje archiwalne wraz z obserwacjami nowymi wykonanymi na obszarze opracowania. Do wyrównania obserwacji zostanie przyjęty układ odniesienia Kronsztadt 86. Program wyrównania obserwacji powinien umoŝliwiać uzyskanie następujących informacji: -poprawki do przewyŝszeń obserwowanych -największa bezwzględna wartość wśród poprawek dodatnich -największa bezwzględna wartość wartość wśród poprawek ujemnych -ilości poprawek dodatnich i ujemnych -ilość wszystkich obserwacji -błędy średnie wysokości oraz błąd przeciętny i bład maksymalny wysokości -oznaczenie przekroczeń stosunku poprawki do błędu poprawki, jednokrotne, dwukrotne, ponad trzykrotne -niemianowany błąd średni po wyrównaniu obserwacji przy załoŝonym 'a priori' błędzie na 1 km niwelacji. Po wykonaniu wyrównania obserwacji naleŝy sporządzić wykaz wysokości wyrównanych w układzie Kronsztadt 86 zawierający: -oznaczenie arkusza mapy topograficznej w skali 1:10000 w układzie "2000" strefa 7 -nr punktu zgodnie z Rozporzadzeniem MAiC z dn typ znaku w/g Rozporządzenia MAiC z dn typ stabilizacji w/g Wytycznych Technicznych G1.9 -cecha znaku wysokościowego -wysokość w układzie Kronsztadt 86 z błędami średnimi wysokości -współrzędne znaku wysokościowego z oznaczeniem błędu średniego pomiaru współrzędnych -opis połoŝenia znaku wysokościowego Po wykonaniu wykazu wysokości naleŝy sporządzic dodatkowy wykaz porównawczy punktów adaptowanych zawierający: - jednostkę segregujaca - godło arkusza mapy 1:10000 w układzie "2000" - numer archiwalny punktu adaptowanego - numer nowy punktu adaptowanego - wysokość w układzie Kronsztadt86 po wyrównaniu - archiwalna wysokość punktu adaptowanego w układzie Kronsztadt86 - róŝnica wysokości wyrównanej i archiwalnej Wszystkie wykazy powinny być wykonane w formacie *.xls, umoŝliwiajacym sortowanie w/g określonych kryteriów. 3. Aktualizacja Powiatowej Bazy Osnów prowadzonej w Programie Bank osnów v.2. Po wykonaiu modernizacji osnowy wysokościowej 3 klasy naleŝy wykonać aktualizację powiatowej bazy osnów prowadzonej w programie Bank Osnów wersja 2. W celu dokonania aktualizacji bazy osnów naleŝy wykonać następujace czynności: - aktualizacja części opisowej geodezyjnych osnów wysokościowych 3 klasy wraz z wprowadzeniem rastrowych opisów topograficznych w zakresie punktów nowych, - aktualizacja części opisowej geodezyjnych osnów wysokościowych 3 klasy wraz z wprowadzeniem rastrowych opisów topograficznych w zakresie punktów adaptowanych, - aktualizacja części opisowej wraz z rastrowymi opisami topograficznymi pozyskanymi 7

8 w formacie SWING z CODGiK w Warszawie - aktualizacja bazy osnów w zakresie punktów przekwalifikowanych I i II klasy których wysokości nie zachowały stałości w wyniku weryfikacji pomiarem odcinków kontrolnych przy modernizacji osnowy 3 klasy, - naleŝy zaktualizować informacje w bazie osnów wysokościowych dotyczące stanu znaków adaptowanych oraz wprowadzić informacje znajdujące sie w operacie technicznym z inwentaryzacji znaków osnów wysokościowych I, II, III, IV klasy i osnów pomiarowych. W części opisowej bazy osnów wysokościowych naleŝy wprowadzić: -opis układu współrzędnych w którym zostaja wypełnione pola układu "2000" i pole układu 1992" (w układzie odniesienia ETRF89) - opis układu wysokości z wypełnionym polem układu Kronsztadt 86 - wypełnione pole układu współrzędnych elipsoidalnych geodezyjnych - ze względu na to Ŝe pole numeru w programie Bank Osnów v.2. składa się z oznaczenia arkusza i numeru punktu (dwa pola opisowe) naleŝy wprowadzić oznaczenie arkusza w układzie "2000" a w pojedyńczym polu opisowym numeru naleŝy wprowadzic prefix zwiazany z typem osnowy ( w.g. Rozporządzenia MAiC z ) tj. cyfrę 2 oraz czterocyfrowy właściwy numer punktu. Punkty ziemne których lokalizacja została określona z dokładnością określona błędem średnim 0.05m, powinny mieć w polu Nazwa umieszczoną informacje - Punkt Dwufunkcyjny oraz odpowiedni prefix zwiazany z typem osnowy. Podczas przygotowania rastów opisów topograficznych naleŝy zwrócić uwagę aby stosować odpowiednią rozdzielczość zbioru rastrowego dla rzeczywistej wielkości rastra opisu topograficznego. NaleŜy przestrzegać zasady aby zeskanowana treśc rastra zapewniała dobrą czytelność opisu topograficznego a rozdzielczośc zbioru rastrowego nie była gorsza niŝ 600 DPI. 4. Dokumentacja techniczna 4.1 OPERAT TECHNICZNY Z WYKONANIA PROJEKTU OSNOWY WYSOKOŚCIOWEJ Operat z wykonania projektu modernizacji osnowy wysokościowej 3 klasy naleŝy skompletować w dwóch tomach Zawartość Tomu I: Inwentaryzacja a. terenowe protokoły inwentaryzacji punktów / e b. dzienniki inwentaryzacji punktów / e+a c. mapa wywiadu A0 1:50000 / e + a d. sprawozdanie techniczne wywiadu terenowego / e + a Zawartość Tomu II: ZałoŜenia do projektu a. mapa załoŝeń projektu osnowy A0 1:50000 / e + a b. zestawienie ilości punktów / e c. opis załoŝeń do projektu technicznego / e + a Projekt techniczny a. archiwalne opisy topograficzne pkt. adaptowanych / e b. archiwalne opisy topograficzne punktów nawiązania / e c. robocze (polowe) opisy topograficzne punktów nowych d. mapy projektu 1:10000 / e e. mapa przegladowa projektu A0 1:50000 / e + a 8

9 f. mapa projektu w podziale na 4 arkusze A0 w skali ok. 1:25000 na warstwie o treści topograficznej /e+a g. zestawienie punktów nowych, adaptowanych i nawiązań z wykazem współrzędnych w układzie "2000"-strefa 7/ e h. zestawienie punktów do pomiaru z wykazem współrzędnych w układzie "2000"-strefa 7/ e i. zestawienie punktów nowo projektowanych z podaniem informacji o miejscu osadzenia znaku i poświadczonym odbiorem informacji o umieszczeniu znaku (wersja e+a) j. zawiadomienia o umieszczeniu znaku geodezyjnego ze zwrotnymi poświadczeniami odbioru, k. opis projektu technicznego / e + a / e - wersja elektroniczna na nośniku informatycznym / e + a - wersja elektroniczna na nośniku informatycznym oraz wersja analogowa ( drukowana ) 4.2 OPERAT TECHNICZNY Z WYKONANIA MODERNIZACJI SZCZEGÓŁOWEJ OSNOWY WYSOKOŚCIOWEJ 3 KLASY Operat techniczny po modernizacji osnowy wysokościowej naleŝy skompletować w dwóch Tomach Zawartość Tomu I: a. Sprawozdanie techniczne b. raport analizy zgodności pomiaru przewyŝszeń w kierunku Tam i Powrót, c. zestawienie wyników analizy stałości reperów nawiązania, d. szkic oraz raport prezentujący wyniki sprawdzenia niezamknięć figur geometrycznych (poligonów) e. szkic sieci niwelacyjnej po wyrównaniu f. wykaz porównawczy rzędnych dla punktów adaptowanych g. opisy topograficzne w postaci rastrowej h. Wyniki pomiaru przewyŝszeń i długości odcinków i. Wyniki pomiaru współrzędnych X, Y j. Raport z wyrównania sieci k. Wykazy współrzędnych i wysokości punktów osnowy zgodny z załącznikiem nr 18 Wytycznych G-2.2 l. Aktualizacja bazy danych na nośniku informatycznym m. Certyfikaty o przeprowadzonych badaniach instrumentów n. Inne materiały z prac Zawartość Tomu II: a. Sprawozdanie techniczne b. Mapy przeglądowe osnowy c. Opisy topograficzne punktów (wzór opisu topograficznego w.g. G2.2 załącznik nr 8 uzupełniony o informacje dotyczące wysokości i współrzędnych znaku wysokościowego) d. Wykazy współrzędnych i wysokości punktów osnowy zgodny z załącznikiem nr 18 Wytycznych G-2.2 Uzgodniono: Maria Iwanek Geodeta Powiatowy Sporządził: Lech Wereszczyński Warszawa r. 9