1.1 PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE POMOCNICZYM W DZIALE POKŁADOWYM

Podobne dokumenty
Tematyka zajęć prowadzonych przez kpt. Marcinkowskiego na 1 i 2 semestrze

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE POMOCNICZYM W DZIALE POKŁADOWYM NA ŚWIADECTWO MARYNARZA WACHTOWEGO

ROZDZIAŁ 1. NAWIGACJA MORSKA, WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE, ZBOCZENIE NAWIGACYJNE. KIERUNEK NA MORZU.

HARCERSKI OŚRODEK MORSKI PUCK ZWIĄZKU HARCERSTWA POLSKIEGO. 3. Wiadomości o jachtach motorowych i motorowo-żaglowych. Duże jachty motorowe.

PROGRAM SZKOLENIA Jachtowy sternik morski teoria e-learning stan na dzień:

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE OPERACYJNYM W DZIALE POKŁADOWYM W ŻEGLUDZE PRZYBRZEŻNEJ

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA DYPLOM SZYPRA 1 KLASY ŻEGLUGI KRAJOWEJ

Dziennik Ustaw 15 Poz. 460 ZAKRES WYMAGAŃ EGZAMINACYJNYCH

Załącznik nr 2 MINIMALNY ZESTAW URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH, RADIOWYCH, ŚRODKÓW SYGNAŁOWYCH, WYDAWNICTW I PODRĘCZNIKÓW ORAZ PRZYBORÓW NAWIGACYJNYCH

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA DYPLOM SZYPRA 2 KLASY ŻEGLUGI KRAJOWEJ

AKTYWNY WYPOCZYNEK POD ŻAGLAMI szkolenia, rejsy, obozy żeglarskie

Jachtowy Sternik Morski

Szkolny plan nauczania* /przedmiotowe kształcenie zawodowe/

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Przykładowy szkolny plan nauczania* technikum - : Technik nawigator morski; K1 - Pełnienie wachty morskiej i portowej (A.

Warszawa, dnia 3 marca 2014 r. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJu 1) z dnia 5 lutego 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ 1) z dnia 2013 r.

Znajomość zasad Eksploatacji statków poziomego ładowania, plan ładunkowy statku ro-ro.

I. KARTA PRZEDMIOTU C10

Komentarz technik nawigator morski 314[01]-01 Czerwiec 2009

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

Warszawa, dnia 19 stycznia 2017 r. Poz OBWIESZCZENIE ministra gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej 1) z dnia 28 listopada 2016 r.

Szkolny plan nauczania* /przedmiotowe kształcenie zawodowe/

Podstawy Nawigacji. Kierunki. Jednostki

I. KARTA PRZEDMIOTU. Zapoznanie z układem współrzędnych sferycznych horyzontalnych.

Warszawa, dnia 18 kwietnia 2014 r. Poz. 499 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU 1) z dnia 24 marca 2014 r.

I. KARTA PRZEDMIOTU WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI EFEKTY KSZTAŁCENIA

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE OPERACYJNYM W DZIALE POKŁADOWYM W ŻEGLUDZE MIĘDZYNARODOWEJ

Szlakiem latarni morskich

KRAJOWA IZBA GOSPODARKI MORSKIEJ POLISH CHAMBER OF MARITIME COMMERCE

ROZPORZĄDZENIE. MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJll" z d nia r.

Data otrzymania tematu. Lp. Temat pracy Promotor Dyplomant. Uwagi

CEL PRZEDMIOTU. Zapoznanie z podstawowym układem sił i momentów działających na statek w ruchu.

Umowa szkoleniowa na stopień Sternika Jachtowego Numer /St

Sternik Jachtu Morskiego Minimum jeden morski rejs Brak 16 lat 40 godzin szkolenia (minimum 6 dni) Morze. Instruktor żeglarstwa morskiego ISSA Poland

Spis tres ci Od Autora 1. Wybo r drogi 1.1. Drogi oceaniczne 1.3. Okres lenie pozycji

AKADEMIA MORSKA w GDYNI

TECHNIK NAWIGATOR MORSKI

Zapoznanie z pojęciem sfery niebieskiej oraz definicjami podstawowych jej elementów.

PODSTAWY NAWIGACJI Pozycja statku i jej rodzaje.

PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK NAWIGATOR MORSKI

ARKUSZ EGZAMINACYJNY ETAP PRAKTYCZNY EGZAMINU POTWIERDZAJĄCEGO KWALIFIKACJE ZAWODOWE CZERWIEC 2010

Czartery jachtów żaglowych, motorowych, katamaranów, szkolenia żeglarskie i morskie przygody. YA HTICA HARTER YACHTICA CHARTER

Przedmowa 12 Od wydawcy 15 Wykaz ważniejszych oznaczeń 16

Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki w sprawie uprawiania turystyki wodnej z dnia 9 kwietnia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 460)

Załącznik 1. PROGRAMY SZKOLENIA 1. ŻEGLARZ JACHTOWY.

Zapoznanie studentów z rodzajami, zasadami budowy i eksploatacji urządzeń pokładowych

Żeglarz Jachtowy. Polski Związek Żeglarski Podstawowe przepisy żeglugowe obowiązujące na wodach śródlądowych odnoszące się do żeglugi jachtowej:

BUDOWA JACHTÓW MOTOROWYCH

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA TM

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA

ZMIANY NR 1/2013 do PUBLIKACJI NR 32/P WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROZMIESZCZENIA I MOCOWANIA ŁADUNKÓW NA STATKACH MORSKICH GDAŃSK

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

Znajomość znaczenia przedmiotu studiów w kształceniu przyszłych oficerów

Komunikat Nr 14 Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku z dnia 6 czerwca 2005 roku

Spis treści Wyznaczenie pozycji przy pomocy jednego obserwowanego obiektu... 47

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE ZARZĄDZANIA W DZIALE POKŁADOWYM W ŻEGLUDZE MIĘDZYNARODOWEJ

COPYRIGHT OŚRODEK BEZPIECZEŃSTWA WODNEGO

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

KOMUNIKAT NR 1 DYREKTORA URZĘDU MORSKIEGO W SŁUPSKU. z dnia 20 lipca 2010 r.

Informator o egzaminie potwierdzającym kwalifikacje w zawodzie

, SJM PZŻ/8211,

Materiały szkoleniowe na patenty żeglarza jachtowego i sternika jachtowego. 1. Ogólne warunki realizacji szkolenia.

Spis treści. Słowo wstępne

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA studentów specjalności: IRM, PHiON, RAT, MSI wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki

KRÓLIKOWSKI CELE PRZEDMIOTU

ŻURAW PŁYWAJĄCY 200 ton DP-ZPS-Ś-3

Czartery jachtów żaglowych, motorowych, katamaranów, szkolenia żeglarskie i morskie przygody. YA HTICA HARTER YACHTICA CHARTER

Informator o egzaminie potwierdzającym kwalifikacje w zawodzie. Technik nawigator morski

ZAKRES WYMAGAŃ EGZAMINACYJNYCH

Podstawy urządzeń okrętowych

Warszawa, dnia 18 kwietnia 2014 r. Poz. 499 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU 1) z dnia 24 marca 2014 r.

Informator o egzaminie potwierdzającym kwalifikacje w zawodzie. Technik nawigator morski

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK RYBOŁÓWSTWA MORSKIEGO, O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Przykładowy szkolny plan nauczania* /przedmiotowe kształcenie zawodowe/

Data otrzymania tematu. Lp. Temat pracy Promotor Dyplomant. Uwagi

Akademia Morska w Szczecinie STUDIA NIESTACJONARNE WEBSITE LEARNING. Przedmiot: RATOWNICTWO MORSKIE. Ćwiczenia

PRAKTYKA NAWIGACYJNO POŁOWOWA studentów specjalności: PM wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki

3. 1. Dokumentami kwalifikacyjnymi potwierdzającymi posiadanie uprawnień do

Kurs praktyczny na stopień jachtowego sternika morskiego

PRAKTYKA I TEORIA JEDNOSTKA RATOWNICTWA WODNO-NURKOWEGO OSP CZĘSTOCHOWA

nawigację zliczeniową, która polega na określaniu pozycji na podstawie pomiaru przebytej drogi i jej kierunku.

lp tematy pracy promotor dyplomant data otrzymania tematu uwagi ZAKŁAD URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH

S Y S T E M S Z K O L E N I A

S Y S T E M S Z K O L E N I A

Sprawozdanie z audytu w: uczelni, jednostce dydaktycznej, ponadgimnazjalnej szkole morskiej, ośrodku szkoleniowym*

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Przykłady wybranych fragmentów prac egzaminacyjnych z komentarzami Technik nawigator morski 314[01]

ZAKŁAD URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Warszawa, dnia 25 marca 2015 r. Poz. 419 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU 1) z dnia 4 marca 2015 r.

PRAKTYKA INDYWIDUALNA MORSKA (po sem. V) studentów specjalności: III TM wskazania szczegółowe dotyczące zaliczenia praktyki

SPIS TREŚCI 1. Statki do przewozu ładunków masowych 2. Podstawowe systemy masowców

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PISEMNA

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

PRZEPISY KLASYFIKACJI I BUDOWY DOKÓW PŁYWAJĄCYCH

TECHNIK RYBOŁÓWSTWA MORSKIEGO

URZĄD MORSKI W SZCZECINIE W Y K A Z

OBSZARY BADAŃ NAUKOWYCH

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK NAWIGATOR MORSKI, O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt:

Rozdział I KWALIFIKACJE NIEOFICERSKIE 1.1 PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE POMOCNICZYM W DZIALE POKŁADOWYM Tabela 1.1 PRZEDMIOT Egzamin/ zaliczenie VI. VII. 1. Nautyka 18 18 Z 2. Bezpieczeństwo nawigacji 20 20 E 3. Łączność morska 5 5 Z 4. Język angielski 20 20 Z 5. Przewozy morskie 4 4 Z 6. Wiedza okrętowa 12 12 E 7. Budowa i teoria okrętu 6 6 Z 8. Bezpieczeństwo statku 10 10 Z 9. Ochrona środowiska morskiego 2 2 E RAZEM: 77 20 97 1.1.0 Uwagi a) wszystkie zajęcia prowadzone są w formie wykładu połączonego z pokazem, b) osoba, która nie ukończyła szkolenia w uznanym ośrodku szkoleniowym zalicza przedmioty przed komisją egzaminacyjną podczas egzaminu, c) osoba po ukończeniu szkolenia powinna: - posiadać wiedzę teoretyczną i praktyczną określoną programami nauczania poszczególnych przedmiotów, - wykazać się umiejętnościami zawodowymi na poziomie pomocniczym w dziale pokładowym. 1.1.1 NAUTYKA Tabela 1.1.1 1. Locja: a) pojęcie niebezpieczeństwa nawigacyjnego, tor wodny, 6 b) morskie oznakowanie nawigacyjne: podział, rodzaje oznakowania stałego i pływającego, nazewnictwo polskie i angielskie, c) zasadnicze rodzaje świateł nawigacyjnych: - stałe, przerywane, izofazowe, blaskowe, błyskowe, migające i szybko migające, - światła grupowe, mieszane, zmienne, sektorowe, - światło białe i kolorowe, - światła nabieŝników, - polskie i angielskie nazewnictwo świateł i 14

sygnałów mgłowych, - spis świateł i sygnałów mgłowych, d) mapy nawigacyjne, ogólne informacje o ich podziale i treści, podstawowe skróty stosowane, na mapach polskich i angielskich, kwestia aktualności map i innych wydawnictw nawigacyjnych, e) systemy oznakowania torów wodnych i niebezpieczeństw nawigacyjnych, system IALA region A i region B, cechy charakterystyczne znaków: kształt, kolor, znak szczytowy, rodzaje i kolory świateł, identyfikacja znaków w dzień i w nocy. 2. Nawigacja: a) kula ziemska: - oś, - bieguny, - równik, - równoleŝniki i południki, - kierunki główne na kuli ziemskiej, - współrzędne geograficzne, - zboczenie nawigacyjne, b) jednostki miary uŝywane w nawigacji (mila morska, kabel, sąŝeń, yard, cal, stopa, jednostki metryczne), linia pionu, horyzont obserwatora, widnokrąg, obniŝenie widnokręgu, refrakcja ziemska, zasięg widoczności przedmiotów, c) zasada określania kierunku na morzu, systemy liczenia kierunku (pełny, połówkowy, ćwiartkowy), kierunek określany w stopniach i w rumbach, przejście z jednego systemu na inny, d) zachowanie się igły magnetycznej na powierzchni Ziemi, pole magnetyczne Ziemi, linia N S magnetyczna, połoŝenie biegunów magnetycznych, deklinacja magnetyczna, e) pole magnetyczne statku, dewiacja kompasu, zaleŝność dewiacji od kursu statku, tabela dewiacji, f) kurs statku, kąt drogi po wodzie i nad dnem, znos i dryf, namiar, kąt kursowy, sposoby liczenia kątów kursowych, zamiana kąta kursowego na namiar i odwrotnie, kierunek rzeczywisty, Ŝyrokompasowy, magnetyczny i kompasowy, poprawka Ŝyrokompasu, całkowita poprawka, rodzaje namiarów: rzeczywisty, Ŝyrokompasowy, magnetyczny i kompasowy, g) prędkość statku, prędkość średnia, prędkość po wodzie, prędkość nad dnem, pomiar przebytej drogi, pomiar prędkości przy pomocy logu, log burtowy, inne rodzaje logów (ogólnie), h) pomiar głębokości, sonda, jednostki głębokości, sposoby mierzenia głębokości, sonda ręczna, znakowanie liny sondy, pomiar głębokości przy pomocy sondy ręcznej, pobieranie próbek dna, rodzaje dna, echosondy (ogólnie), zastosowanie sondy i echosondy w nawigacji, i) pozycja obserwowana i zliczona. 10 15

3. Urządzenia nawigacyjne i radiowe: a) autopiloty: praktyczne włączanie i wyłączanie autopilota, praktyczna znajomość posługiwania się pokrętłami na kolumience sterowej, regulacja autopilota. 2 Uwaga: wykład naleŝy uzupełnić pokazami omawianych urządzeń RAZEM: 18 18 1.1.2 BEZPIECZEŃSTWO NAWIGACJI Tabela 1.1.2 1. a) pojęcie prawa drogi morskiej, cel i znaczenie MPDM, zakres 20 przepisów, b) zasady zachowania się statków we wszelkich warunkach widzialności, c) zasady zachowania się statków wzajemnie widocznych, d) zasady zachowania się statków podczas ograniczonej widzialności, e) światła i znaki statków, środki sygnalizacji dźwiękowej, pojęcie światła nawigacyjnego i znaczenie świateł, obowiązek pokazywania świateł, barwa światła, natęŝenie, zasięg i widzialność, rozmieszczenie świateł na statku, znaki dzienne - obowiązek pokazywania, wymagania techniczne, f) światła i znaki poszczególnych statków, g) sygnały manewrowe i ostrzegawcze, sygnały dźwiękowe statków podczas ograniczonej widzialności, h) sygnały wzywania pomocy, i) organizacja słuŝby wachtowej, obserwacja i kwalifikacje obserwatora, umiejętność zgłaszania przybliŝonego namiaru i kąta kursowego (w stopniach lub rumbach) sygnału dźwiękowego, światła lub przedmiotu, procedury wachtowe, zasady obejmowania i zdawania wachty, j) zasady pełnienia wachty portowej. RAZEM: 20 20 1.1.3 ŁĄCZNOŚĆ MORSKA Tabela 1.1.3 1. a) MKS, sygnały jednoliterowe wielkiej pilności, znajomość flag MKS, procedura uŝycia flag MKS, uŝycie flag zastępczych, 5 b) środki sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej: lampy szczytowe, aldis, reflektor szperacz, syreny i gwizdki okrętowe, róg mgłowy, dzwon, gong, 16

c) automatyczny odbiornik nasłuchowy, postępowanie w przypadku usłyszenia sygnału wzywania pomocy. Uwaga: wykład naleŝy uzupełnić pokazem RAZEM: 5 5 1.1.4 JĘZYK ANGIELSKI Tabela 1.1.4 1. a) nazwy miar długości, objętości, wagi, b) czas: określenie godziny, dni tygodnia, miesiąca, lat, pory roku, c) załoga statku, codzienne czynności, d) statek- budowa, rodzaje statków, e) określenie miejsca pobytu, wskazanie drogi, f) manewrowanie, odcumowywanie i cumowanie, komendy podczas cumowania i odcumowania, kotwiczenia, holowania, komendy na ster, potwierdzenie zrozumienia komend, komendy na SG, g) urządzenia i sprzęt ratunkowy na statku, sprzęt awaryjny i przeciwpoŝarowy, h) alarmy - opuszczania statku, przeciwpoŝarowy, alarmy innych zagroŝeń, i) nazwy podstawowych narzędzi i osprzętu stosowanego w pracach pokładowych i przeładunkowych. 20 Uwaga: materiał gramatyczny naleŝy dostosować do poziomu początkowego słuchaczy RAZEM: 20 20 1.1.5 PRZEWOZY MORSKIE Tabela 1.1.5 1. a) sprzątanie i czyszczenie ładowni, przygotowanie ładowni 4 do przyjęcia ładunku, BHP w ładowni, b) materiały sztauerskie i separacyjne, sprzęt do mocowania ładunków, podstawowe zasady mocowania. RAZEM: 4 4 1.1.6 WIEDZA OKRĘTOWA 17

Tabela 1.1.6 1. Sprzęt pokładowy: 6 a) rodzaje lin: włókienne, stalowe, z tworzyw sztucznych, wytrzymałość lin, obciąŝenie zrywające i dopuszczalne obciąŝenie robocze, współczynniki bezpieczeństwa, certyfikaty, Ŝywotność, przechowywanie, oznaki zuŝycia, zastosowanie lin na statku ze względu na rodzaj i budowę, konserwacja lin, wymiana lin i dobór ze względu na przeznaczenie, b) łańcuchy, klamry (szakle), ściągacze, haki, krętliki, zawiesia, budowa, przeznaczenie i podział w zaleŝności od zastosowania, wytrzymałość, dopuszczalne obciąŝenie robocze, przechowywanie, konserwacja, oznaki zuŝycia, wymiana, obróbka cieplna (wyŝarzanie), certyfikaty, c) bloki i talie, rodzaje, budowa, zastosowanie, przechowywanie, przeglądy, konserwacja, oznaki zuŝycia, wymiana. próby i certyfikaty, d) osprzęt stały i ruchomy statku. maszty i ich olinowanie, bomy ładunkowe - rodzaje, sposoby uŝycia, olinowanie bomów i sposoby jego mocowania podczas przeładunku, dopuszczalne obciąŝenie robocze, przeglądy, atesty i certyfikaty bomów, ksiąŝka urządzeń ładunkowych, e) kotwice główne i zapasowe, łańcuch kotwiczny - budowa, konserwacja i oznakowanie, zasady obsługi windy kotwicznej, zabezpieczanie kotwic, f) osprzęt cumowniczy i holowniczy, wyposaŝenie statku w urządzenia do mocowania lin, zmiany kierunku pracy liny, przewłoki, stopery, liny cumownicze i holownicze, ich dobór, wady, zalety, zabezpieczenie przed zniszczeniem, przechowywanie i konserwacja, sposoby mocowania lin cumowniczych i holi, postój statku w porcie w trudnych warunkach hydrometeorologicznych, bezpieczeństwo prac cumowniczych. 2. Konserwacja statku: 6 a) materiały konserwacyjne, narzędzia malarskie i do przygotowania powierzchni, farby, lakiery, emalie, szpachlówki, rozcieńczalniki, smary, pędzle, wałki, szpachle, pistolety pneumatyczne do malowania, urządzenia do natrysku bezpowietrznego, narzędzia ręczne, pneumatyczne i elektryczne do ostukiwania, szczotkowania i szlifowania, przechowywanie materiałów konserwacyjnych i narzędzi, warunki bezpieczeństwa przy pracach konserwatorskich, b) prace malarskie, sposoby przygotowania do malowania: powierzchni stalowych, z metali nieŝelaznych, drewnianych i z tworzyw sztucznych. konserwacja zewnętrznej części statku i podwodnej części kadłuba, konserwacja pomieszczeń mieszkalnych, prowiantury, magazynów i ładowni, konserwacja zbiorników wody 18

pitnej i balastowych, zęz i studzienek zęzowych. RAZEM: 12 12 1.1.7 BUDOWA I TEORIA OKRĘTU Tabela 1.1.7 1. a) wiadomości ogólne o statkach morskich, podział statków morskich ze względu na przeznaczenie i napęd, statki handlowe, rybackie, wojenne, techniczne, specjalnego przeznaczenia i sportowe oraz platformy wiertnicze, b) elementy konstrukcyjne kadłuba i podział wnętrza statku. materiały do budowy kadłubów, sposoby łączenia blach poszycia, układy wiązań kadłuba, podział wnętrza statku, 6 grodzie wodoszczelne i międzypokłady, przedział maszynowy, ładownie, pomieszczenia nawigacyjne, pomieszczenia mieszkalne, zbiorniki, koferdamy, magazyny, drogi komunikacyjne i wyjścia awaryjne, rodzaje: zamknięć ładowni, otworów burtowych, otworów w grodziach i międzypokładach, włazów do zbiorników, rampy i furty ładunkowe, rampy ładunkowe na międzypokładach. zamykanie i otwieranie pokładu ochronnego, c) podstawowe pojęcia określające statek, wymiary główne: konstrukcyjne i całkowite, pion dziobowy i rufowy, znaki zanurzenia, odczytywanie zanurzenia, wyporność, nośność, pojemność brutto i netto, tona rejestrowa, wolna burta i znak wolnej burty. RAZEM: 6 6 1.1.8 BEZPIECZEŃSTWO STATKU Tabela 1.1.8 1. a) opieka nad pasaŝerami w sytuacjach zagroŝenia, 10 b) zawartość rozkładów alarmowych i planu postępowania w sytuacjach zagroŝenia, c) zachowanie się w sytuacjach zagroŝenia, d) środki sygnalizacji pirotechnicznej, e) aparat oddechowy budowa, testowanie, uŝycie, f) zmęczenie członka załogi a bezpieczeństwo statku. RAZEM: 10 10 1.1.9 OCHRONA ŚRODOWISKA MORSKIEGO 19

Tabela 1.1.9 1. Zasady gospodarki śmieciami na statkach, pojęcie obszaru 2 specjalnego, warunki usuwania śmieci poza obszarami specjalnymi i w obszarach specjalnych. RAZEM: 2 2 20

2.1 PROGRAM SZKOLENIA I WYMAGANIA EGZAMINACYJNE NA POZIOMIE OPERACYJNYM W śegludze MIĘDZYNARODOWEJ Tabela 2.3 PRZEDMIOT Egzamin/ zaliczenie VI. VII. Planowanie i realizacja podróŝy 150 76 149 375 E(p+u) 1. oraz określanie pozycji statku Bezpieczeństwo nawigacji i 67 23 1) 90 E 2. ratownictwo morskie 3. Język angielski 64 64 E 4. Łączność morska 4 18 22 E 5. Manewrowanie statkiem 12-12 Z 6. Przewozy morskie 35 16 51 Z 7. Ochrona środowiska morskiego 11-11 E 8. Budowa i stateczność statku 63 35 98 Z 9. Prawo morskie 20-20 Z 10. Trygonometria sferyczna 8 12 20 Z 11. Elektronika 10 10 20 Z 12. Informatyka 20 20 Z RAZEM: 380 140 423 803 1) zajęcia praktyczne na symulatorze 2.3.0 Uwagi Osoba po ukończeniu szkolenia powinna: a) posiadać wiedzę teoretyczną i praktyczną określoną programami nauczania poszczególnych przedmiotów, b) wykazać się umiejętnościami zawodowymi określonymi w wymaganiach egzaminacyjnych na poziomie operacyjnym w Ŝegludze międzynarodowej. 2.1.1 PLANOWANIE I REALIZACJA PODRÓśY ORAZ OKREŚLANIE POZYCJI STATKU Tabela 2.3.1 1. Astronawigacja: 3 a) sfera niebieska i równikowy układ współrzędnych, kąty godzinne, b) horyzontalny układ współrzędnych, identyfikacja ciał niebieskich, ruch dobowy, 2 c) sekstant, poprawianie wartości kąta zmierzonego, 2 d) czas i równanie czasu, 3 21

2. 3. 4. 5. e) rocznik astronomiczny, wykorzystanie, obliczanie 2 8 momentów wschodów i zachodów, f) określanie pozycji, w tym szerokości z kulminacji i z 10 20 gwiazdy polarnej, dokładności pozycji, g) horyzontalny układ współrzędnych, identyfikacja ciał 6 niebieskich, ruch dobowy, h) pomiar wysokości sekstantem, poprawianie wartości kąta zmierzonego, 6 Nawigacja terestryczna: a) kształt i wymiary ziemi. układy odniesienia i 3 współrzędnych, horyzont i widnokrąg, b) określanie kierunku. kurs, namiar i kąt kursowy, 3 1 c) określanie odległości, 1 d) odwzorowania kartograficzne, mapy papierowe i 6 elektroniczne, e) linia pozycyjna i pozycja, 4 f) Ŝegluga po loksodromie i ortodromie, nawigacja 8 zliczeniowa, g) korzystanie z map, spisu świateł i innych wydawnictw, 4 12 oznakowanie nawigacyjne, poprawianie map i wydawnictw, h) pływy z uwzględnieniem metody harmonicznej, 8 16 i) prowadzenie dokumentacji wachtowej, 1 1 j) Ŝegluga po loksodromie i ortodromie, nawigacja 14 zliczeniowa, uŝycie kalkulatora, tablic i map gnomonicznych do określania elementów ortodromy, k) praca na mapie papierowej i elektronicznej ćwiczenia 76 kompleksowe. Urządzenia nawigacyjne - hydroakustyka i elektronawigacja: 5 a) hydroakustyka, echosonda, b) pomiar prędkości, logi elektromagnetyczne, ciśnieniowe 6 i dopplerowskie, c) autopilot, 2 3 d) echosonda, 4 e) logi elektromagnetyczne, ciśnieniowe i dopplerowskie. 2 Urządzenia nawigacyjne - radionawigacja: 1 a) pasma częstotliwości stosowane w nawigacji, parametry fal i propagacja fal, b) podstawy systemów hiperbolicznych, 2 c) system Loran-C, 4 4 d) nawigacyjne systemy satelitarne, 4 e) GPS, DGPS, 6 6 f) radionamierzanie w paśmie UKF, 1 1 g) systemy bliskiego zasięgu, 1 h) systemy nawigacji zintegrowanej, ECDIS. 2 2 Kompasy: 4 a) magnetyzm Ziemi i statku, deklinacja, dewiacja, b) kompas magnetyczny, krzywa dewiacji, 4 4 c) Ŝyrokompas, 6 6 d) zamiana kierunków kompasowych i Ŝyrokompasowych 1 2 na rzeczywiste, 22

6. e) określanie: deklinacji oraz całkowitej poprawki kompasu 4 6 magnetycznego i Ŝyroskopowego, f) kompasy elektroniczne (fluxgate compas). 1 Meteorologia: 2 3 a) statkowe urządzenia meteorologiczne, b) atmosfera ziemska, 2 c) wiatr, 3 2 d) chmury i opady atmosferyczne, 4 2 e) widzialność, 2 f) układy wiatrów i ciśnienia nad oceanami, 4 g) fronty atmosferyczne i układy baryczne, cyklony tropikalne, 10 2 h) słuŝba pogody dla Ŝeglugi, odbiór informacji 2 2 meteorologicznej na statku, i) sporządzanie i zgłaszanie statkowych obserwacji 2 6 hydrometeorologicznych, j) interpretacja i wykorzystanie informacji 2 8 meteorologicznej na statku, prognozowanie pogody, k) prądy morskie, 1 l) zmiany poziomu morza, falowanie wiatrowe, 1 m) zjawiska lodowe. 1 RAZEM: 375 150 76 149 2.1.2 BEZPIECZEŃSTWO NAWIGACJI I RATOWNICTWO MORSKIE Tabela 2.3.2 1 1. Prawidła MPDM 30 15 1) 2. Zasady pełnienia wachty: 3 2 1) a) w morzu, b) portowej. 3. Efektywne procedury wachtowe 4 4. Trasy pogodowe 2 2 1) 5. Zmęczenie członka załogi a bezpieczeństwo Ŝeglugi 2 6. Wymagania rozdziału III Konwencji SOLAS dotyczące sprzętu 7 ratunkowego i Kodeksu LSA 7. Postępowanie w sytuacjach zagroŝenia, opieka nad pasaŝerami: 3 2 1) a) plan postępowania w sytuacjach zagroŝenia, rozkłady alarmowe, obowiązki alarmowe członków załogi, b) opieka nad pasaŝerami w sytuacjach zagroŝenia. 8. Postępowanie w niebezpieczeństwie i ratownictwo morskie: 14 a) osadzenie statku na brzegu lub mieliźnie, b) wejście na mieliznę, c) zderzenie, d) poŝar i eksplozja, e) opuszczenie statku, f) awaryjne sterowanie, 23

g) przygotowanie do holowania statku własnego lub obcego, h) człowiek za burtą, i) zbrojne napady rabunkowe na statki (Rezolucja IMO A.738(18)), j) ratowanie ludzi ze statku w niebezpieczeństwie, k) sytuacje zagroŝenia w porcie, l) pomoc statkowi w niebezpieczeństwie, m) MERSAR, IAMSAR. 9. Organizacja akcji poszukiwawczo-ratowniczej : MERSAR, IAMSAR 2 1) 10. Ratownictwo morskie: 2 a) podstawy prawne, b) system meldunkowy AMVER, c) COSPAS-SARSAT, d) GMDSS i Navtex, e) krajowe organizacje SAR, f) współdziałanie międzynarodowe w zakresie SAR. RAZEM: 90 67 23 1) 1) Zajęcia praktyczne na symulatorze 2.1.3 JĘZYK ANGIELSKI Tabela 2.3.3 1. PodróŜ, środki transportu 2 2. Problemy ekologiczne 2 3. Standardowe wiadomości: pilna i bezpieczeństwa. 4 4. Raporty i prognozy meteorologiczne 4 5. Budowa statku, sprzęt nawigacyjny i bezpieczeństwa 6 6. Standardowe zwroty wzywania pomocy 4 7. Człowiek za burtą, wzywanie pomocy medycznej 2 8. Symbole i skróty stosowane na mapach brytyjskich 8 9. Zawartość wydawnictwa admiralicji brytyjskiej 6 Wiadomości śeglarskie ( Notices to Mariners ) 10. Zawartość wydawnictw admiralicji brytyjskiej: 4 a) Spisu Świateł i Sygnałów Mgłowych ( Admiralty List of Lights and Fog Signals ), b) Spisu Radiostacji Nautycznych ( Admiralty List of Radio Signals ). 11. PilotaŜ (wzywanie pilota, przyjmowanie i zdawanie pilota), standardowe zwroty w porozumiewaniu się z słuŝbami kontroli i regulacji ruchu (VTS) 6 12. Zwroty porozumiewania się na statku (standardowe komendy 6 na ster, obowiązki wachtowe) 13. Bezpieczeństwo na statku 6 14. Zawartość locji admiralicji brytyjskiej ( Sailing Directions ) 4 24

RAZEM: 64 64 2.1.4 ŁĄCZNOŚĆ MORSKA Tabela 2.3.4 1. Odbiór i nadawanie alfabetem Morse a 1 10 2. MKS, sygnalizacja flagami, uŝycie sygnałów literowych 2 8 3. Systemy meldunkowe 1 RAZEM: 22 4 18 2.1.5 MANEWROWANIE STATKIEM Tabela 2.3.5 1. Cechy manewrowe statków, standardy i wymogi IMO 1 2. Cyrkulacja, hamowanie swobodne i wymuszone 1 Wpływ czynników eksploatacyjnych, wiatru i prądu na cechy 3 3. manewrowe statku 4. Manewry w czasie alarmu człowiek za burtą 1 5. Zapas wody pod stępką, osiadanie statku 1 6. Procedury kotwiczenia i cumowania 2 Sytuacje spotkaniowe statków, ruch tranzytowy, mijanie i 1 7. wyprzedzanie 8. Współdziałanie kadłub, śruba, ster 1 9. Sterowanie SG 1 RAZEM: 12 12 2.1.6 PRZEWOZY MORSKIE Tabela 2.3.6 1. Mocowanie ładunku na statku 2 2. Zasady przewozu i mocowania ładunków pokładowych (w tym 2 drewna) 3. Kontenery: 2 a) rodzaje, b) planowanie przeładunku, c) mocowanie. 4. Ładunki masowe suche: 3 a) Kodeks BC, 25

b) przygotowanie ładowni do załadunku, c) zagroŝenia dla Ŝycia, zasady wchodzenia do ładowni, d) przeładunek i przewóz węgla. 5. Zasady załadunku i przewozu ziarna luzem 1 6. Opieka nad ładunkiem: 6 a) przygotowanie ładowni do operacji przeładunkowych i kontrola po ich zakończeniu, b) separacja ładunkowa, c) zasady wentylacji ładowni, mikroklimat ładowni, d) ładunki chłodzone. 7. Ładunki niebezpieczne: 6 2 a) Kodeks IMDG: - budowa i zasady korzystania, - podział ładunków niebezpiecznych na klasy, - opakowania i oznakowanie ładunków niebezpiecznych poszczególnych klas, - zasady separacji, b) środki ostroŝności przy przeładunku i przewozie, c) Ems, MFAG. 8. Statkowe urządzenia i osprzęt przeładunkowy: 6 2 a) rodzaje i przeznaczenie, b) obsługa, utrzymanie, kontrola, instrukcje, BHP przeładunków. 9. Dokumentacja ładunkowa, elementy Konwencji FAL 2 10. Zbiornikowce i chemikaliowce: 3 a) rodzaje zbiorników, kofferdamy, przepompownia, b) rurociągi ładunkowe, c) pompy ładunkowe. 11. Środki ostroŝności przy wchodzeniu do pomieszczeń 1 zamkniętych lub zanieczyszczonych 12. Wpływ ładunku i operacji przeładunkowych na zanurzenie, 4 przegłębienie i stateczność statku, obliczanie ilości ładunku na podstawie zanurzenia 13. Planowanie załadunku i sporządzanie sztauplanu 8 14. Szkody ładunkowe 1 RAZEM: 51 35 16 2.1.7 OCHRONA ŚRODOWISKA MORSKIEGO Tabela 2.3.7 1. Wszechocean jako strefa Ŝycia 1 Bałtyk jako specyficzne środowisko morskie, Konwencja 1 2. HELCOM 3. Konwencja MARPOL z Aneksami I-VI 3,5 4. Konwencja LDC 0,5 5. Konwencja INTERVENTION 0,5 6. Konwencja CLC 0,5 26

Okrętowy plan zapobiegania rozlewom - SOPEP (Prawidło 26 2 7. Aneks 1 MARPOL) 8. Sprzęt do zapobiegania rozlewom i ich zwalczania 2 RAZEM: 11 11 2.1.8 BUDOWA I STATECZNOŚĆ STATKU Tabela 2.3.8 1. Konstrukcja kadłuba: a) instytucje klasyfikacyjne, klasa statku, wymagania 2 klasyfikacyjne, b) wymiary główne i podstawowe charakterystyki i 4 2 parametry eksploatacyjne oraz plany ogólne róŝnych typów statków, c) konstrukcja kadłuba, wybrane węzły konstrukcyjne, 11 podział grodziowy, d) wytrzymałość kadłuba, siły tnące, momenty gnące, ugięcie 6 6 kadłuba, e) konstrukcja dziobu i rufy, 2 f) wyposaŝenie kadłuba: zamknięcia ładowni i międzypokładów, wyposaŝenie cumownicze: polery, kluzy, przewłoki zwykłe i rolkowe, wciągarki, urządzenia kotwiczne, komora łańcucha kotwicznego, zabezpieczanie kotwic, stopowanie lin, masztówki, maszty, bomy i dźwigi pokładowe, 8 2 systemy: balastowy, zęzowy, odpowietrzające, sondaŝowe. g) urządzenie sterowe i śruba napędowa, 2 h) linie ładunkowe, znak wolnej burty, skale zanurzenia, 1 odczytywanie zanurzeń, i) korozja kadłuba, metody zapobiegawcze. 1 2 Stateczność statku: 2 a) równowaga statku pływającego swobodnie, wyporność i pływalność, b) metody obliczania wyporu i współrzędnych środka masy statku, 2 c) zmiana wyporu i współrzędnych środka masy po 2 2 przyjęciu, zdjęciu lub przesunięciu ładunku, d) początkowa wysokość metacentryczna, pojęcie 2 metacentrum, interpretacja geometryczna, procedura obliczania, e) linia działania sił wyporu i cięŝkości, ramiona stateczności kształtu i cięŝaru oraz prostujące, wykreślanie krzywej ramion prostujących, pantokareny, 2 2 f) przechył statyczny i jego korekta, 2 2 27

g) wpływ swobodnych powierzchni na stateczność, 1 1 h) stateczność dynamiczna statku: 2 4 ramię stateczności dynamicznej pojęcie pracy ramienia prostującego, interpretacja fizyczna i geometryczna, i) krzywa dopuszczalnych wzniesień środków masy, 1 j) kryteria stateczności Intact Stability Code (Rezolucja 2 IMO A.749), k) stateczność wzdłuŝna, obliczanie przegłębienia statku, 2 2 l) wpływ gęstości wody na zanurzenie statku, 1 2 m) postępowanie w przypadku częściowej utraty pływalności, 1 n) obliczanie stateczności przy przewozie ziarna, 1 2 o) obliczanie ilości ładunku na podstawie pomiaru zanurzeń, 2 2 p) skalowanie zbiorników i ładowni, informacja o 2 stateczności, arkusz krzywych hydrostatycznych, skala ładunkowa, q) obliczanie wyporu i współrzędnych środka masy statku, 4 r) praktyczna kontrola stateczności w morzu. 1 RAZEM: 98 63 35 2.1.9 PRAWO MORSKIE Tabela 2.3.9 1. Wstęp do prawa morskiego 1 2. Przepisy prawa na morzu: 3 a) statek morski, prawo bandery, rejestr, właściciel, armator, b) wody wewnętrzne, terytorialne, strefy przyległe, prawo swobodnego przepływu, c) cieśniny międzynarodowe, d) wyłączna strefa ekonomiczna i szelf kontynentalny, e) wody międzynarodowe, f) ochrona środowiska morskiego. 3. Przepisy międzynarodowe: 11,5 a) Konwencja UNCLOS, b) Konwencja LL, c) Konwencja SOLAS, d) Kodeks ISM, e) Konwencja STCW, f) Regulaminy radiowe ITU, g) Porozumienie STP, h) Konwencja PAL, i) Konwencja Tonnage. 4. Umowy o pracę, przepisy BHP, ubezpieczenia załogowe 2 5. Przepisy krajowe: 2,5 a) Kodeks morski, b) Ustawa o bezpieczeństwie morskim, 28

c) Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, d) Ustawa o pracy na morskich statkach handlowych, e) rozporządzenia Ministra Infrastruktury i zarządzenia porządkowe dyrektorów urzędów morskich. RAZEM: 20 20 2.1.10 TRYGONOMETRIA SFERYCZNA Tabela 2.3.10 1. a) trójkąt sferyczny, 8 12 b) wzory: sinusów, cosinusów i semiversusów, c) analogie Nepera, d) trójkąt sferyczny prostokątny. RAZEM: 20 8 12 Celem szkolenia jest zapoznanie z podstawami trygonometrii sferycznej i obliczeniami praktycznymi w zakresie stosowanym w astronawigacji i nawigacji (obliczanie elementów ortodromy). 2.1.11 ELEKTRONIKA Tabela 2.3.11 1) 1. a) elementy bierne (oporniki, kondensatory, cewki), 10 10 b) elementy półprzewodnikowe (diody, tranzystory FET i MOS), c) wzmacniacze, d) układy sprzęŝenia zwrotnego, e) układy scalone, f) tyrystory, g) zasilacze, h) generatory (układy rezonansowe, generatory kwarcowe), i) elementy fotoelektryczne, j) cyfrowe układy logiczne (bramki AND, OR, NAND, NOR, bramki X-OR), k) układy pamięci, l) propagacja fal radiowych, zjawisko jonosferyczne, warstwy D, E (Kenelly-Heaviside a) i F (Appletona), m) modulacja częstotliwościowa i amplitudowa fal radiowych. RAZEM: 20 10 10 1) Zajęcia laboratoryjne powinny być realizowane w formie demonstracji. 29

Celem szkolenia z przedmiotu elektronika jest przestawienie podstaw elektroniki w zakresie niezbędnym do zrozumienia budowy i zasady działania oraz ograniczeń urządzeń nawigacyjnych, szczególnie radarów nawigacyjnych. 2.1.12 INFORMATYKA Tabela 2.3.12 1. a) podstawy obsługi sprzętu komputerowego, b) środowisko programowe - podstawy systemu operacyjnego, c) programy narzędziowe, d) programy uŝytkowe - podstawy obsługi edytora tekstów, e) arkusz kalkulacyjny podstawy obsługi, f) bazy danych budowa, program obsługi baz danych podstawy, g) sieci komputerowe, oprogramowanie sieciowe, internet. RAZEM: 20 20 2) na jednego słuchacza przypada jedno stanowisko komputerowe Celem szkolenia jest zapoznanie z podstawami obsługi komputera w zakresie umoŝliwiającym korzystanie z baz danych oraz wykorzystanie komputera do obliczeń nawigacyjnych i statecznościowych, a takŝe w gospodarce materiałowo rozliczeniowej w postaci stosowanej na morskich statkach handlowych. KaŜda osoba uczestnicząca w szkoleniu, po jego ukończeniu powinna: znać i umieć wykorzystać w praktyce podstawowe zasady obsługi sprzętu komputerowego, podstawy systemów operacyjnych, podstawowe moŝliwości i zasady posługiwania się programami narzędziowymi, podstawowe moŝliwości i zasady posługiwania się programami uŝytkowymi. 20 2) 30