Zaćmienie Słońca powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne.
Rodzaje zaćmień Słońca Zaćmienie częściowe Występuje, gdy obserwator nie znajduje się wystarczająco blisko przedłużenia linii łączącej Słońce i Księżyc, by znaleźć się całkowicie w cieniu Księżyca, lecz na tyle blisko, że znajduje się w półcieniu.
Zaćmienie całkowite Występuje, gdy obserwator znajduje się w cieniu Księżyca. W takim przypadku widoczna staje się korona słoneczna. Jest to możliwe dzięki temu, że obserwowane rozmiary kątowe Księżyca są tylko nieznacznie większe od rozmiarów kątowych Słońca i w przypadku zaćmienia całkowitego, Księżyc przysłania całkowicie powierzchnię Słońca, ale nie przysłania korony słonecznej. Na kilka chwil przed całkowitym przesłonięciem Słońca przez Księżyc powstaje przepiękne zjawisko nazywane poetycko pierścieniem z diamentem.
Zaćmienie obrączkowe Zwane również zaćmieniem pierścieniowym występuje wtedy, gdy, podobnie jak w przypadku zaćmienia całkowitego, obserwator znajduje się bardzo blisko przedłużenia linii łączącej Słońce i Księżyc. W odróżnieniu jednak od zaćmienia całkowitego, w przypadku zaćmienia pierścieniowego rozmiary kątowe Księżyca są mniejsze niż rozmiary kątowe Słońca. Dzieje się tak, wtedy, gdy zaćmienie ma miejsce w czasie, gdy Księżyc znajduje się w pobliżu apogeum swojej orbity, czyli w pozycji najbardziej oddalonej od Ziemi
Zaćmienie hybrydowe Zachodzi wówczas, gdy w pewnych miejscach Ziemi to samo zaćmienie jest całkowite, a w innych obrączkowe. Tylko około 5% wszystkich zaćmień jest hybrydowych.
Zaćmienia słońca
W przypadku zaćmienia centralnego (całkowite, obrączkowe lub hybrydowe) obserwator nie znajdujący się w centrum, czyli nie w cieniu, ale w półcieniu obserwuje jedynie zaćmienie częściowe. częściowe całkowite obrączkowe hybrydowe 35,2% 26,9% 33,2% 4,8% W ciągu roku występują (gdzieś na kuli ziemskiej) co najmniej dwa zaćmienia Słońca, ale nie więcej niż pięć (z tych najwyżej trzy są całkowite). I tak np. 1993 był rokiem z dwoma zaćmieniami, 1935 z pięcioma. Statystycznie rzecz biorąc, całkowite zaćmienie Słońca zdarza się na danym obszarze co 370 lat. Zdarza się oczywiście, że w danym regionie możemy takie zjawisko obserwować częściej (np. Brisbane w Australii (5 kwietnia 1856 i 25 marca 1857), czy wybrzeże Angoli (21 czerwca 2001 i 4 grudnia 2002).
Ostatnie zaćmienie Słońca obserwowane w Polsce nastąpiło 1 sierpnia 2008 roku. Najbliższe częściowe zaćmienia Słońca widoczne z terenów Polski nastąpią 15 stycznia 2010 (na południowo-wschodnich krańcach Polski Słońce wzejdzie minimalnie przesłonięte przez tarczę Księżyca) oraz 4 stycznia 2011 roku (głębokie zaćmienie częściowe widoczne w całym kraju w godzinach rannych). Najbliższe obrączkowe zaćmienie widoczne w Polsce nastąpi 13 lipca 2075 roku, zaś najbliższe całkowite zaćmienie widoczne z terenów Polski dopiero 7 października 2135 roku. Z powodu ruchów pływowych występujących na Ziemi, Księżyc stopniowo oddala się od naszej planety. Tempo tego ruchu to około 4 cm rocznie. Za mniej więcej 600 mln lat średnica kątowa tarczy Księżyca stanie się na tyle mała, że całkowite zaćmienia Słońca przestaną występować. Obserwować będzie można jedynie zaćmienia częściowe i obrączkowe.
Zaćmienie Słońca - korona Zaćmienie Słońca - zewnętrzna korona Zaćmienie Słońca - tuż przed... Zaćmienie Słońca - diament (składający się z czterech jasnych pereł) i pierwsze perły Bailly'ego Zaćmienie Słońca - ostatnie perły Bailly'ego
Zaćmienie słońca widziane z przestrzeni kosmicznej. Sekwencja zdjęć pokazuje całkowite zaćmienie słońca. Zaćmienie zaczyna się na zachodzie koło wybrzeża Brazylii, i przemieszcza się na wschód przez Saharę do Turcji (dane z europejskiego satelity geostacjonarnego Meteosat-8 SEVIRI od 0800 do 1300 UTC).
Bibliografia: Wikipedia pl Encyklopedia PWN, Atlasy geograficzne.
Prace wykonał: Patryk Paszko Kl. 1TE