nowość selenowe drożdże paszowe dla krów mlecznych SELEMAX SELEMAX jest dodatkiem paszowym otrzymywanym ze specjalnie wyselekcjonowanych drożdży komórek Saccharomyces cervisiae, które zostały wzbogacone podczas namnażania w selen nieorganiczny i poddane fermentacji tlenowej. W ten sposób w metioninie (aminokwas) w miejsce siarki został wbudowany selen - selenometionina (98%) oraz inne selenobiałka. Ta forma selenu jest najbardziej dostępna formą stosowaną w żywieniu zwierząt. Skład (w 1 kg): Składniki analityczne: Białko surowe (N x 6,25) min. 45% Włókno surowe max. 3,0% Oleje i tłuszcze surowe 5,0 8,0% Popiół surowy max. 8,0% Selen ogólny min. 2000 ppm Se Metionina min. 70% Selen organiczny posiada istotne zalety w porównaniu do selenu nieorganicznego, bowiem w postaci selenometioniny jako, aminokwas, wbudowywany jest tkanką białkową zwierząt. Jest w stanie tworzyć rezerwy selenu, zapewniając w ten sposób właściwy status selenowy oraz antyoksydacyjny. Organizm matki może przekazywać Se do płodu i potomstwa za pośrednictwem łożyska, mleka i jaj. Rola selenu u zwierząt: MOS min. 20% ß-glukany min. 25% selen jest składnikiem około 100 selenobiałek, przy czym, tylko dla 30 z nich określono do tej pory funkcje biologiczne, a dla 15 matryce DNA rozpoznano fizjologiczne funkcje selenobiałek: perdeksydazy glutationowej (GPxs), reduktazy tioredoksyny (TRs), jodotyroninowej dejodynazy (DJs), selenobiałka P (SeP), selenobiałka W (SeW), PPH VIT-TRA prof. dr hab. Adam Traczykowski, 86-022 Dobrcz, ul. Osiedlowa 8, Kusowo tel./fax 52 36 49 333, 52 36 49 390, 52 36 49 474
GPxs i TRs sa to enzymy chroniące lipidy, lipoproteiny i DNA przed reakcjami z nadtlenkami, DJs - kontroluje stężenie hormonów tarczycy, Se P udział w transporcie selenu, Se W - udział w procesach antyoksydacyjnych i mięśniach i regulacji metabolizmu białka. U przeżuwaczy wchłanianie w jelicie cienkim poprzedzone jest przemianami w żwaczu: nieorganiczne sole selenowe w żwaczu ulęgają dysocjacji, a następnie (30-40%) zostaje wydalonych w kale. Pozostałe 10-15% jest wbudowane w białko mikrobiologiczne, a 40-60% w postaci selenianu zostaje wchłonięta w jelicie cienkim. Około 15% selenu nieorganicznego zostaje wprowadzona w przemiany metaboliczne, natomiast 34-49% Se z drożdży selenowych podlega przemianom metabolicznym koncentracja Ca, S, J wpływa na przyswajalność Se. Wyznacznikiem prawidłowego poziomu Se jest tzw. status selenowy, oznaczany u bydła na podstawie koncentracji tego składnika w surowicy krwi. Optymalne wartości powinny mieścić się w granicach 0,07 0,10 μg/ml surowicy krwi. Dawką śmiertelną dla dorosłych przeżuwaczy jest dzienne pobranie selenu powyżej 1,9 mg/kg masy ciała. Skutki niedoboru: zapalenie błony śluzowej macicy, zaburzenia w inwolucji macicy, zatrzymanie łożyska, zamieranie płodów upośledzony rozwój, wzrost podatności na stany zapalne gruczołu mlekowego, dystrofilia mięśni choroba białych mięśni i stawów młodych zwierząt, zmiany w mięśniu sercowym, zaburzenia w tworzeniu części rogowych, zatrzymanie łożyska po porodzie, zaburzenia w obrębie układu odpornościowego, występowanie zmian nowotworowych, zwiększenie podatności na infekcje szczególnie wymienia (mastitis), zaburzenia we wchłanianiu w przewodzie pokarmowym, częste występowanie skurczy mięśni, co może powodować padnięcia z powodu udaru serca, ochrona cholesterolu we frakcji lipoprotein o niskiej gęstości (LDL) przed działaniem tlenu, wynika z obecności komórkowej peroksydazy glutationowej (GSH-Px) i innych selenoenzymów, które maja zdolność wiązania się ze śródbłonkiem jelita, obniża częstotliwość zapalenia macicy i torbielowatość jajników, zapalenie gruczołu mlekowego, wzrost LKS, zatrzymanie błon płodowych. Podawanie krowom drożdży wzbogaconych selenem znacząco zwiększa aktywność GSH-Px również u cieląt w momencie urodzenia. Znacząco poprawił się status oksydoredukcyjny oraz działanie enzymów antyoksydacyjnych (SOD i GSH -Px). Wykazano, że organizm o niskim statusie antyoksydacyjnym łatwiej zapada na różne choroby. Hormony T 4 i T3 są kluczowymi hormonami metabolicznymu organizmami i są powiązane z syntezą białka oraz wytwarzaniem energii, przy czym T3 jest najbardziej czynną postacią funkcjonalną. Niedobór Se może spowodować podwyższenie T4 i obniżenie T3 u zwierząt. Przy podaży drożdży selenowych znacząco wzrasta poziom T3, a obniża T4. Wzrost przekształcenia T4 do T3 wskazuje na wzmożoną syntezę białka i wytwarzanie energii. Podaż drożdży selenowych krowom powoduje wzrost działania proteazy, amylazy i lipazy w tkance trzustki również u ich potomstwa. Uzupełnianie dawki pokarmowej drożdżami selenowymi powoduje: o 50% został skrócony okres zapalenia wymienia i zatrzymania błon płodowych, główny kierunek badań stanowi rozpoznanie mechanizmów fizjologicznych związanych ze wzrostem odporności, głównie przez regulacje metabolizmu hormonów tarczycy i aktywności białek selenowych w procesach antyoksydacyjnych, selen zwiększa produkcje przeciwciał u cieląt, u rosnących płodów stymuluje rozwój i zwiększa aktywność ich układu odpornościowego. PPH VIT-TRA prof. dr hab. Adam Traczykowski, 86-022 Dobrcz ul. Osiedlowa 8, Kusowo, tel./fax 52 36 49 333, 52 36 49 390, 52 36 49 474
W 1998 roku selen uznano za aktywny składnik żywności funkcjonalnej: ochrona przed rozwojem chorób serca i zmian nowotworowych u ludzi, efektem zwiększenia Se z 0,11 do 0,50 mg w 1 kg S.M. dawki jest wzrost koncentracji w mleku do 50μg/ kg-1 w wyniku wprowadzenia drożdży selenowych, podając krowom dziennie 6 mg drożdży selenowych można uzyskać mleko, którego 100 ml pokryje w 10% dzienne zapotrzebowanie na ten pierwiastek, w wyniku wprowadzenia drożdży selenowych dla bydła mięsnego uzyskano wzrost koncentracji w mięśniach o 2,8 raza, przyswajalność Se z mleka i mięsa wynosi 80-90%. SKUTKI NIEDOBORU SELENU u ludzi: 1.Wzrost stanów zapalnych i chorób: toczeń trzewny, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby Kehan - wirusologiczna niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca, choroba hashin-beck-dystrofia i zapalenie chrząstek stawowych. 2.Choroby metaboliczne: miażdżyca, cukrzyca, zaćma, choroba Parkinsona. 3. Choroby nowotworowe: jelita grubego, wątroby, tarczycy, piersi, prostaty. 4. Zmniejszenie zdolności bakteriobójczych neutrofili i zahamowanie proliferacji limfocytów, 5. Aktywność antyoksydacyjna wpływa na apoptozę indukowaną przez oksysterole w komórkach mięśni gładkich, 6. W wielu chorobach nowotworowych ludzi notowano obniżenie stężenia selenu we krwi. Nowotwory : piersi, skóry, płuc, pęcherza moczowego, jajnika, macicy, 7. Znany jest mechanizm przeciwnowotworowego działania Se, związany z modulowaniem aktywności czynników transkrypcyjnych prowadzących do zahamowania wzrostu komórek nowotworowych, 8. Podkreśla się hamujący wpływ Se na aktywność cytotoksyczną komórek NK (natural killers) w stosunku do wrażliwych na ich działanie guzów, 9. Pozytywny wpływ Se odnotowano w leczeniu AIDS i stwardnienia rozsianego. znaczne obniżenie jodu w gruczole tarczycowym, co wpływa na strukturę i funkcjonowanie tarczycy, zwiększenie zamieralności zarodków w pierwszych 2-6 tygodniach po zapłodnieniu i tworzenie cyst jajnikowych, późnia proces starzenia organizmu, maksymalna bezpieczna dawka dla ludzi wynosi 400μg /dobę, poziom prawidłowy Se w surowicy krwi 7,5-11μg/l, jedyny pierwiastek zapisany w kodzie genetycznym. Porównanie poziomu selenu u krów mlecznych Wyszczególnienie Selenian sodu Drożdże selenowe W plazmie krwi 76 μg/l 92 μg/l W mleku krów 7 μg/l 28 μg/l METABOLITY W procesie biotechnologicznego pozyskania estryfikowanych ß-glukanów i fosforylowanych oligosacharydów ze ścian komórkowych drożdży Saccharomyces cervisiae, pozostaje znaczna ilość białek i peptydów o bogatym składzie aminokwasowym zawierającym około 30% wolnych aminokwasów, 30% di- i tripeptydów, dużo azotu w formie anionowej oraz pierwiastki śladowe. Wykazują one następujące działanie: poprawiają smakowitość dawki pokarmowej i zwiększają pobranie oraz wykorzystanie paszy, pobudzają wzrost pozytywnych bakterii jelitowych, są źródłami witamin z grupy B oraz innych substancji białkowych, poprawa wskaźników rozrodu, znaczne obniżenie liczby Eimeria tenella i Eimeria maxima wywołujących kokcydiozę.
MANNANO OLIGOSACHARYDY Osiąganie wysokich wskaźników w zakresie zdrowia i uzyskiwanych przyrostów masy ciała cieląt jest niezwykle ważne w okresie pierwszych 2-3 miesięcy życia, bowiem decyduje o opłacalności hodowli. Początkowy wzrost zwierzęcia ma ogromny wpływ na wczesny okres dojrzewania oraz produkcję. Główna rolę w tym procesie odgrywa żywienie cieląt, jak również stosowanie bioaktywatorów w tym prebiotyków. Prebiotyk jest nieprzyswajalnym pokarmem wpływającym korzystnie na zwierzę poprzez selektywne stymulowanie wzrostu i/lub aktywności jednej lub ograniczonej grupy bakterii w jelitach, które może przyczynić się do poprawy zdrowia zwierzęcia. Musi on spełniać określone kryteria: 1.) nie może być hydrolizowany lub wchłaniany w górnej części porzewodu pokarmowego, 2.) powinien stanowić selektywny substrat dla jednej lub ograniczonej grupy drobnoustrojów o korzystnym wpływie na jelito 3.) zdolny do zmiany mikroflory jelita zdrowia. Mannanooligosacharydy (MOS) zawierają fragmenty ścian komórkowych uzyskanych z Saccharomyces cervisiae,, powstałe w wyniku rozpuszczenia komórek drożdży, które są oczyszczane i suszone. MOS ma zdolność oddziaływania na populację mikrobiologiczną w jelicie. Modyfikacje MOS polegają na zdolności przyłączania do mannozy białek znajdujących się na powierzchni komórek niektórych szczepów bakterii i zapobiegania do kolonizowania w przewodzie pokarmowym Wykazano, że MOS wpływa istotnie na przyrosty masy ciała (22%) w porównaniu do grupy kontrolnej, przy wyższym pobraniu suchej masy (ok. 7%) oraz niższej zawartosci bakterii typu Coli o 23%. Antybiotyki wytwarzane przez bakterie z grupy Lactobacillus: acidophilina, acidolina, lactobacillina i lactocidin, mogą one zmieniać skład flory bakteryjnej przewodu pokarmowego w kierunku niwelowania bakterii chorobotwórczych. Oligisacharydy mogą obniżać przyczepność niektórych gatunków bakterii do nabłonka jelitowego, w szczególności E.coli (K99+) oraz Salmonella. Również specjalnego typu fimberie zawierajace mannozę uniemozliwiaja bakteriom Gram-ujemnym przyczepianie się do nabłonka jelitowego. MOS zapewnia tym czynnikom chorobotwórczym konkurencyjne miejsca wiążące i ich aglutenację. MOS nie jest trawiony enzymatycznie, dlatego patogeny związane z MOS opuszczają jelito bez przyczepienia się do jego warstwy nabłonkowej. Ponadto oligosacharydy, dzięki bakteriom z grupy Bifidobacterium oraz bakteriom kwasu mlekowego są asymilowane z kwasami tłuszczowymi o krótkich łańcuchach, które zmniejszają ph jelita, co prowadzi do zahamowania rozmnażania bakterii gnilnych i chorobotwórczych. Po dodaniu MOS odnotowano w kale niższe poziomy bakterii E.coli i E.coli kałowych. Zasadnicze znaczenie dla zdrowia i wydajności zwierząt maja zdrowe jelita i optymalne funkcjonowanie bariery jelitowej. Wiadomo, że mikotoksyny uszkadzają ścianki jelit, zwiększając ryzyko infekcji. Zwiększona przepuszczalność ścianki jelita w wyniku uszkodzenia białek obwódki zamykającej (tight juncion), a zwłaszcza usunięcie klaudyny, umożliwia bakteriom i wirusom łatwe przenikanie przez ściankę jelita do układu krwionośnego Zwalczanie mikotoksyn powinno obejmować wszelakie mechanizmy ochronne, inne aniżeli zwykłe wiązanie przez glinokrzemiany, które przeciwdziałają mikotoksynom wywołującym uszkodzenie obwódek zamykających. W ostatnich latach wykazano, że pewne biopolimery glukozy mogą sprzyjać zdrowiu jelit w przypadku kontaktu z mikotoksynami. Zwiększa on integralność nabłonka chroniąc białka obwódki zamykającej przed uszkodzeniem lub przemieszczeniem po działaniu DON, OTA, ZEA, T-Z, HT-Z. Uzupełnienie diety w biopolimery glukozy wpływa na ekspresję cytokin w wątrobie oraz stymuluje wrodzoną reakcję immunologiczną w układzie trawiennym. Ponadto łagodzą skutki naruszenia zwierząt sluzówkowej brojlerów narażonych na działanie Salmonella Typhimuvium Wykazano ponadto, że biopolimery glukozy stymulują receptor toll-like2 (TLR2) i redukują uszkodzenia białek ZO-1 w kompleksie obwódki zamykającej, pozwalając na utrzymanie naturalnej bariery jelitowej. W następstwie tego procesu, kompleks białka ZO-1 przesuwa się bliżej ściany komórkowej, zmniejszając przepuszczalność obwódki zamykającej.
Mikotoksyny znajdujące się w paszy powodują wzrost ekspresji genowej białek obwódki zamykającej klaudyny i oklaudyny. Wskazuje to na zwiększoną produkcję tych białek. Pośrednim skutkiem działania biopolimeru jest znacząca poprawa konsystencji kału, co jest jednym ze wskaźników zdrowia jelit. Zadaniem substancji wiążących jest zapobieganie przenikaniu mikotoksyn przez barierę ściany jelita do krwi zwierzęcia, poprzez ich sekwestrację i usuwanie z kałem. Mechanizm wiązania mikotoksyn może sprawiać wrażenie prostego, natomiast w rzeczywistości jest on złożony. Wiązanie może przebiegać w oparciu o oddziaływanie jonowe pomiędzy mikotoksyną a glinką. W ostatnich latach dużo uwagi poświęca się strukturze ścian komórkowych drożdży Saccharomyces cervisiae z uwagi na oryginalną budowę oraz specyficzne, prozdrowotne właściwości. Budowa ściany komórkowej przedstawia się następująco: Ściany komórkowe w najnowocześniejszej technologii podlegają mikronizowaniu, namnażaniu i oczyszczaniu. Metoda ta pozwala uzyskać cząstki o rozmiarach 0,2-0,76 μm. Są to najczęściej B-1,3 i 1,6 D-glukany oraz oligosacharydy, najczęściej mannany, glukomannany, fruktany, galaktozamina. Oligasacharydy nowej generacji stanowią podstawowy składnik prebiotyków. Regulują skład mikroflory przewodu pokarmowego i oddziaływają przeciwbakteryjnie oraz adhezyjnie. Wzmacniają odporność immunologiczną organizmu i redukują populację szkodliwych patogenów jelitowych, takich jak E.coli typ K88 i F-18, Salmonella, Klebsiella pneumoniae (ponad 93%). wychwytują lektyny obecne w makrofagach i aktywując system immunologiczny, szczególnie makrofagów produkujących cytokininy, niezbędne do aktywacji komórek T, antagonistyczne działanie w stosunku do pasożyta Cryptosporidium spp, ważna rola w profilaktyce zakażeń poprzez wzrost poziomu immunoglobulin JgA i JgG, pobudzają aktywność neutofilów i wzrost liczby limfocytów w krwi, obniżają znacznie liczbę komórek somatycznych. Dawkowanie: dla bydła - 5-6 g/szt/dzień PPH VIT-TRA prof. dr hab. Adam Traczykowski, 86-022 Dobrcz ul. Osiedlowa 8, Kusowo, tel./fax 52 36 49 333, 52 36 49 390, 52 36 49 474