SPRAWOZDANIE DOTYCZĄCE PRAKTYCZNEGO WDRAŻANIA DYREKTYW OBEJMUJĄCE LATA 2007 2012 CZĘŚĆ I ZAGADNIENIA OGÓLNE 1. Wprowadzenie Dane i informacje ogólne 1.1 Tabela danych Siła robocza ogółem Osoby zatrudnione Liczba pracodawców 1-9 pracowników 10 49 pracowników 50 249 pracowników 250 pracowników Osoby samozatrudnione ogółem Liczba wypadków przy pracy powodujących nieobecność przekraczającą 3 dni robocze O M K O M K O O M K Częstość występowania wypadków (liczba wypadków powodujących nieobecność przekraczającą 3 dni robocze na 100 000 pracowników) Częstość występowania wypadków wśród pracowników w starszym wieku (w wieku co najmniej 55 lat) Liczba śmiertelnych wypadków przy pracy M K O M K O Częstość występowania śmiertelnych wypadków przy pracy (liczba śmiertelnych wypadków na 100 000 pracowników) Liczba chorób zawodowych M K O Częstość występowania chorób zawodowych na 100 000 pracowników Całkowita liczba inspektorów pracy
Liczba pracowników na inspektora pracy Liczba inspekcji na 100 000 pracowników Całkowita liczba naruszeń O = ogółem M = mężczyźni K = kobiety 1.2 Opis istotnych zmian w ramach prawnych dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w danym państwie członkowskim w okresie sprawozdawczym.... 1.3 Opis ustaleń dotyczących konsultacji i zaangażowania partnerów społecznych w przygotowywanie przedmiotowego sprawozdania.... 2. Opis konkretnych środków zastosowanych w celu wdrożenia dyrektyw dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy (odpowiednie egzekwowanie prawa, podnoszenie świadomości, kampanie, wytyczne itd.) w okresie sprawozdawczym. 2.1 Ocena zagrożeń w miejscu pracy i określenie odpowiednich środków zapobiegawczych i ochronnych.... 2.2 Ogólne zasady zapobiegania ryzyku. 2.3 Zaangażowanie służb wykonujących czynności z zakresu zapobiegania, w rozumieniu art. 7 dyrektywy 89/391/EWG, w środki służące zapobieganiu ryzyku. 2.4 Nauczanie i szkolenie pracowników oraz udzielanie im informacji. 2.5 Zaangażowanie pracowników i ich przedstawicieli (np. konsultacja, uczestnictwo). 2.6 Kontrola warunków zdrowotnych. 2.7 Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni podjęli jakiekolwiek szczególne środki w celu wspierania MSP we wdrażaniu dyrektyw? Należy
2.8 Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektyw?... 3. Ocena doświadczeń związanych z praktycznym stosowaniem podstawowych zasad wspomnianych w pkt 2. 3.1 Należy podać przykłady i wskaźniki pokazujące, w jakim stopniu dyrektywy są skuteczne lub nieskuteczne w osiąganiu swoich celów. 3.2 Jakie trudności praktyczne występują w zapewnieniu skutecznego osiągania celów przez dyrektywy? Należy podać przykłady. 3.3 Jaki jest łączny i interaktywny wpływ dyrektyw (synergia, pokrywanie się, sprzeczności, luki)? 3.4 Streszczenie i ewentualne sugestie dotyczące zmian w dyrektywach lub innych środków, które należy zastosować na poziomie UE. 4. Jakie są opinie partnerów społecznych na temat treści przedmiotowego sprawozdania?
CZĘŚĆ II DYREKTYWY SZCZEGÓŁOWE Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz.U.L 183 z 29.06.1989 s. 1) (1) W jaki sposób dostosowuje się praktyczne wdrażanie dyrektywy, aby uwzględnić zmiany charakteru środowiska pracy, np. pracę w domu, pracowników mobilnych, pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy obejmującą zatrudnienie w wielu miejscach w niepełnym wymiarze czasu pracy, większą liczbę kobiet, migrantów i podwykonawstwo? (2) Czy w świetle doświadczeń praktycznych zakres dyrektywy ramowej jest nadal odpowiedni, np. brak zastosowania do niektórych grup? (3) W jakim zakresie w praktycznym wdrażaniu dyrektywy wykorzystuje się możliwości dostosowania jej do wielkości przedsiębiorstwa i charakteru działalności? (4) W jaki sposób w praktycznym wdrażaniu dyrektywy uwzględnia się potrzebę współpracy między pracodawcami, którzy współdzielą miejsce pracy? (5) Czy w ramach praktycznego wdrażania dyrektywy nastąpiły istotne zmiany w pracy służb wykonujących czynności z zakresu ochrony i zapobiegania? (6) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione w dyrektywie? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy je opisać i podać powody, (7) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek konkretne środki mające na celu wspieranie MŚP we wdrażaniu dyrektywy? Należy (8) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 89/654/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy (pierwsza szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U.L 393 z 30.12.1989, s. 1) (1) Czy w świetle doświadczenia praktycznego definicja miejsca pracy przewidziana w art. 2 jest nadal odpowiednia? (2) Czy w świetle doświadczenia praktycznego istnieją określone przepisy dyrektywy, które powinny mieć zastosowanie lub nie powinny mieć zastosowania do pewnych miejsc pracy? (3) Czy w świetle doświadczenia praktycznego dane szczegółowe znajdujące się w załączniku 1 i 2 są nadal odpowiednie w odniesieniu do miejsc pracy? (4) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione w dyrektywie? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy je opisać i podać powody, (5) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek konkretne środki mające na celu wspieranie MŚP we wdrażaniu dyrektywy? Należy opisać dane środki? (6) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/104/WE z dnia 16 września 2009 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu roboczego przez pracowników podczas pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) ujednolicenie dyrektywy 89/655/EWG zmienionej dyrektywami 95/63/WE i 2001/45/WE (Dz.U.L 260 z 03.10.2009, s. 5) (1) W jaki sposób państwa członkowskie wdrażają w praktyce wymóg określony w art. 4 zgodnie z którym pracodawcy mają sprawdzać zgodność zarówno starego, jak i nowego sprzętu roboczego? W jaki sposób jest to egzekwowane? (2) W jaki sposób państwa członkowskie faktycznie wdrożyły w prawie krajowym/praktyce krajowej wymóg kontroli sprzętu roboczego i właściwości do przeprowadzania danych kontroli zgodnie z art. 5? Czy te wymogi spowodowały jakiekolwiek problemy praktyczne? (3) W jaki sposób państwa członkowskie stosują koncepcję szczególnego ryzyka? W jaki sposób państwa członkowskie wdrożyły w praktyce art. 6 i czy był on przez nie kiedykolwiek egzekwowany? (4) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione w dyrektywie? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy je opisać i podać powody, dla których zastosowano wspomniane dodatkowe środki? (5) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek konkretne środki mające na celu wspieranie MŚP we wdrażaniu dyrektywy? Należy (6) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 89/656/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników korzystających z wyposażenia ochronnego (trzecia dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U.L 393 z 30.12.1989, s. 18) (1) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zapewniania używania środków ochrony indywidualnej jedynie w sytuacjach, gdy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą technicznych środków ochrony zbiorowej? (2) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zapewniania konsultacji z pracownikami przed podjęciem decyzji o użyciu środków ochrony indywidualnej, informowania ich o istniejących zagrożeniach, przed którymi chronić ich będzie używanie środków ochrony indywidualnej oraz szkolenia ich w dziedzinie używania danych środków? (3) W jaki sposób państwa członkowskie wdrażają w praktyce spoczywające na pracodawcach zgodnie z art. 4 obowiązek sprawdzania środków ochrony indywidualnej posiadających oznakowanie CE? W jaki sposób jest to wykonywane? (4) W jaki sposób państwa członkowskie zapewniają w praktyce zgodność z wymogiem określonym w art. 4 ust. 2 w odniesieniu do pracowników, którzy muszą korzystać z więcej niż jednego zastawu środków ochrony indywidualnej? (5) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione w dyrektywie? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy je opisać i podać powody, dla których zastosowano wymienione dodatkowe środki. (6) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek konkretne środki mające na celu wspieranie MŚP we wdrażaniu dyrektywy? Należy (7) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 90/269/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas ręcznego przemieszczania ciężarów w przypadku możliwości wystąpienia zagrożeń, zwłaszcza urazów kręgosłupa pracowników (czwarta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U.L 159 z 21.06.1990, s. 9) (1) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zapewniania stosowania przez pracodawcę odpowiednich środków, zwłaszcza wyposażenia technicznego, aby uniknąć konieczności ręcznego przemieszczania ciężarów przez pracowników? (2) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zapewniania zorganizowania przez pracodawcę stanowisk pracy w taki sp[osób, aby zapewnić przemieszczenia ciężarów w sposób tak bezpieczny i zdrowy, jak to możliwe, jeżeli nie można tego uniknąć, i przeprowadzania konsultacji z pracownikami przed realizacją ręcznego przemieszczania? (3) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zapewniania właściwego przeszkolenia i poinformowania pracowników na temat prawidłowego sposobu obchodzenia się z ciężarem oraz na temat zagrożeń, na jakie mogą oni być narażeni? (4) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione w dyrektywie? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy je opisać i podać powody, (5) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek konkretne środki mające na celu wspieranie MŚP we wdrażaniu dyrektywy? Należy (6) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 90/270/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe (piąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U.L 156 z 21.06.1990 s. 14) (1) Czy dyrektywa wymaga dostosowania w celu uwzględnienia rozwoju technologicznego? Należy opisać potrzebne zmiany. (2) Czy wyłączenia przewidziane w art. 1 ust. 3 dyrektywy są nadal odpowiednie? (3) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (4) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (5) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG)(wersja ujednolicona) ujednolicenie dyrektywy 90/394/EWG (Dz.U.L 158 z 30.04.2004, s. 50-76) (1) Czy MŚP nie mają trudności ze zrozumieniem powiązań w obrębie ram prawnych UE dotyczących czynników rakotwórczych lub mutagenów, np. REACH (Rejestracja, ocena, udzielanie zezwoleń i stosowane ograniczenia w zakresie chemikaliów: rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów Dz.U.L396 z 30.12.2006, s.1), GHS (Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16.12.2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Dz.U.L353 z 31.12.2008, s.1) i dyrektyw w sprawie środków chemicznych, przy wdrażaniu ich na poziomie krajowym? (2) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zastępowania czynników rakotwórczych i mutagenów mniej niebezpiecznymi materiałami w miejscu pracy? (3) Jaką część odnotowywanych obecnie zgonów z powodu nowotworów w skali roku można przypisać narażeniu zawodowemu na działanie czynników rakotwórczych i jakiej liczbie zgonów w skali roku odpowiada ta część? (4) Jaką część zdarzeń w skali roku (nowo występujące przypadku co roku) można przypisać zawodowemu narażeniu na działanie czynników rakotwórczych i ilu przypadkom w skali roku odpowiada ta część? (5) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione w dyrektywie? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy je opisać i podać powody, (6) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek konkretne środki mające na celu wspieranie MŚP we wdrażaniu dyrektywy? Należy (7) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 2000/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników biologicznych w miejscu pracy (siódma dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) ujednolicenie dyrektywy 90/679/EWG (Dz.U.L 262 z 17.10.2000, s. 21) (1) Czy w świetle doświadczenia praktycznego, wiedzy, zmian technologicznych, społecznych i kulturowych przepisy dyrektywy są nadal odpowiednie? (2) Czy potrzebne jest dostosowanie dyrektywy w celu uwzględnienia struktury wypadków lub złego stanu zdrowia? Należy opisać potrzebne zmiany. (3) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (4) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (5) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 91/383/EWG z dnia 25 czerwca 1991 r. uzupełniająca środki mające wspierać poprawę bezpieczeństwa i zdrowia w pracy pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy (Dz.U.L 206 z 29.07.1991, s.19-21) (1) Czy Państwo członkowskie stosowało przepisy art. 5 ust. 1 dyrektywy, aby zabronić wykorzystania pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy, do niektórych prac, które stanowiły szczególne zagrożenie dla ich bezpieczeństwa i zdrowia? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy przedstawić listę przedmiotowych rodzajów prac. (2) Jakie środki praktyczne stosuje się, aby pracownikom pozostającym w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy, wykorzystywanym do pracy wymagającej specjalnego nadzoru medycznego, zapewnić wspomniany nadzór w rozumieniu art. 5 ust. 2 dyrektywy? Czy dany nadzór jest przedłużany poza czas trwania stosunku pracy (zgodnie z art. 5 ust. 3 dyrektywy)? Jakie środki praktyczne stosuje się w celu zapewnienia pracownikom tymczasowym i pracownikom zatrudnionym na czas określony informacji i szkoleń dotyczących niebezpieczeństw, na jakie mogą być narażeni w pracy zgodnie ze szczegółowymi wymogami dyrektywy, zanim rozpoczną oni jakiekolwiek działania? (3) Jakie inne działania podejmuje inspekcja pracy w odniesieniu do pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy? (4) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (5) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (6) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotyczące minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach (Dz. U.L 113 z 30.04.1992, s. 19) W/wym. Dyrektywa nie ma zastosowania w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Policji w.. z uwagi na charakter działalności jednostki. Dyrektywa Rady 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wdrożenia minimalnych wymagań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na tymczasowych lub ruchomych budowach (ósma szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 245 z 26.08.1992, s. 6) W/wym. Dyrektywa nie ma zastosowania w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Policji w. z uwagi na charakter działalności jednostki.
Dyrektywa Rady 92/58/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy (dziewiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 245 z 26.08.1992, s. 23) (1) Czy zakres dyrektywy jest nadal odpowiedni? (2) Czy występują problemy praktyczne dotyczące związku między znakami określonymi w dyrektywie i znakami określonymi w innych instrumentach międzynarodowych? (3) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (4) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (5) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 348 z 28.11.1992, s. 1) (1) Czy w świetle doświadczeń praktycznych, wiedzy, zmian technologicznych, społecznych i kulturowych przepisy dyrektywy są nadal odpowiednie? (2) Czy od czasu przedstawienia poprzedniego sprawozdania opublikowano jakiekolwiek nowe wytyczne lub materiały informacyjne bądź przeprowadzono kampanie? (3) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (4) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (5) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 348 z 28.11.1992, s. 1) (1) Czy w świetle doświadczeń praktycznych, wiedzy, zmian technologicznych, społecznych i kulturowych przepisy dyrektywy są nadal odpowiednie? (2) Czy od czasu przedstawienia poprzedniego sprawozdania opublikowano jakiekolwiek nowe wytyczne lub materiały informacyjne bądź przeprowadzono kampanie? (3) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (4) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (5) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 92/91/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 348 z 28.11.1992, s. 9) W/wym. Dyrektywa nie ma zastosowania w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Policji w. z uwagi na charakter działalności jednostki. Dyrektywa Rady 92/104/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego (dwunasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 404 z 31.12.1992, s. 10) W/wym. Dyrektywa nie ma zastosowania w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Policji w. z uwagi na charakter działalności jednostki. Dyrektywa Rady 93/103/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy na statkach rybackich (trzynasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 307 z 13.12.1993, s. 1) W/wym. Dyrektywa nie ma zastosowania w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Policji w. z uwagi na charakter działalności jednostki.
Dyrektywa Rady 94/33/WE z dnia 22 czerwca 1994 r. w sprawie ochrony pracy osób młodych (Dz.U.L 216 z 20.08.1994, s. 12-20) (1) Czy w świetle doświadczeń praktycznych, wiedzy, zmian technologicznych, społecznych i kulturowych przepisy dyrektywy są nadal odpowiednie? (2) Czy od czasu przedstawienia poprzedniego sprawozdania opublikowano jakiekolwiek nowe wytyczne lub materiały informacyjne bądź przeprowadzono kampanie? (3) Zgodnie z art. 5 ust. 3, art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 5, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 3, art. 10 ust. 4 i art. 13 państwa członkowskie mogą pod pewnymi warunkami zatwierdzić odstępstwa. Czy zezwolono na wspomniane odstępstwa? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy określić, ile było takich przypadków. Jakie były przyczyny danych odstępstw? (4) Jaka jest częstotliwość występowania wypadków śmiertelnych wśród osób młodych na 100 000 pracowników w każdym roku okresu sprawozdawczego? Jaka jest wśród osób młodych częstość występowania wypadków powodujących nieobecność przekraczającą trzy dni robocze na 100 000 pracowników w każdym roku okresu sprawozdawczego? (5) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (6) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (7) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Rady 98/24/WE z dnia 07 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 131 z 05.05.1998, s. 11) (1) Czy pracodawcy, w szczególności MŚP, nie maja trudności ze zrozumieniem, co należy zrobić w celu przestrzegania ram prawnych UE dotyczących czynników chemicznych, np. REACH, GHS i dyrektywy w sprawie czynników rakotwórczych i mutagenów? (2) Jakich trudności praktycznych doświadczyły państwa członkowskie przy wdrażaniu wskaźnikowych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego? (3) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zastępowania niebezpiecznych czynników chemicznych w miejscu pracy środkami mniej niebezpiecznymi? (4) Czy w świetle doświadczeń praktycznych dyrektywa odnosi się odpowiednio do zagrożeń związanych z nanomateriałami? (5) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (6) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (7) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 1999/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa (piętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 23 z 28.01.2000, s. 57) (1) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zarządzania powiązaniami miedzy przedmiotową dyrektywą i dyrektywą 94/9/WE (Dz.U.L100 z 10.04.1994, s. 1-29) (2) Jakie są doświadczenia praktyczne w zakresie zmniejszania obciążeń administracyjnych spoczywających na pracodawcach poprzez wykorzystanie przepisów art. 8 dotyczących połączenia dokumentu dotyczącego ochrony przeciwwybuchowej z innymi dokumentami? (3) Jakie są doświadczenia państwa członkowskiego w odniesieniu do niewiążących wskazówek właściwego postępowania, o którym mowa w art. 11? Przede wszystkim czy wskazówki są dla użytkowników wystarczająco jasne? (4) W jakim stopniu pracodawcom w państwie członkowskim dostarczono istotne informacje zgodnie z art. 12? (5) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (6) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (7) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 2002/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (wibracji) (szesnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 177 z 06.07.2002, s. 13) (1) Jakie doświadczenia miało państwo członkowskie w związku ze stosowaniem prawa krajowego transponującego dyrektywę, w szczególności w małych i średnich przedsiębiorstwach? (2) Zgodnie z art. 10 państwa członkowskie mogą w określonych okolicznościach zezwolić na odstępstwa od przestrzegania dopuszczalnych wartości narażenia na wibracje przekazywane na całe ciało. Czy zezwolono na wspomniane odstępstwa? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy określić, ile było takich przypadków. Jakie były przyczyny danych odstępstw? (3) Jakie są doświadczenia praktyczne państwa członkowskiego, jeżeli chodzi o wdrażanie wymogu kontroli warunków zdrowotnych określonego w dyrektywie? (4) Należy opisać doświadczenia państw członkowskich w zakresie praktycznego wdrażania przepisów art. 5 ust. 3, który stanowi, że stopień narażenia pracowników nie może przekraczać dopuszczalnej wartości narażenia. Jakie informacje posiada państwo członkowskie na temat wszelkich sektorów i rodzajów pracy, w przypadku których prawdopodobne jest przekroczenie dopuszczalnych wartości narażenia? (5) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (6) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (7) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 06 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (siedemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 42 z 15.02.2003, s. 38) (1) W jakim zakresie państwo członkowskie wykorzystuje przepisy art. 3 ust. 3, aby stosować poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy w miejsce poziomu ekspozycji na hałas odniesionego do 8-godzinnego dnia pracy? (2) Jakie są doświadczenia praktyczne jeżeli chodzi o dopilnowanie, aby przy ocenie ryzyka pracodawca zwracał szczególną uwagę na: - poziom, rodzaj i czas ekspozycji, włącznie z ekspozycją na hałas impulsowy? - wszelkie skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników należących do grup ryzyka o szczególnej wrażliwości (np. osoby młode, pracownice w ciąży)? - wszelkie skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa pracownika, wynikające z interakcji pomiędzy hałasem i ototoksycznymi substancjami związanymi z wykonywaną pracą oraz pomiędzy hałasem i wibracjami? (3) Zgodnie z art. 11 państwa członkowskie mogą w określonych okolicznościach zezwolić na odstępstwa od korzystania ze środków ochrony indywidualnej i zgodności z wartościami dopuszczalnymi. Czy zezwolono na wspomniane odstępstwa? W przypadku odpowiedzi twierdzącej należy określić, ile było takich przypadków. Jakie były przyczyny danych odstępstw? (4) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (5) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (6) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 2004/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) (osiemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 184 z 24.05.2004, s. 1) (1) Jakie są doświadczenia państwa członkowskiego w zakresie praktycznego wdrażania przedmiotowej dyrektywy? (2) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (3) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (4) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa 2006/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 05 kwietnia 2006 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (sztucznym promieniowaniem optycznym) (dziewiętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG (Dz.U.L 114 z 27.04.2006, s. 38) (1) Jakie są doświadczenia praktyczne, jeżeli chodzi o wdrażanie przepisów art. 4 dotyczących określenia narażenia i oceny ryzyka? (2) W szczególności, jakie są doświadczenia praktyczne w odniesieniu do pomiarów lub obliczenia poziomu narażenia wyłącznie w przypadkach, w których jest to konieczne? (3) Należy opisać doświadczenia państwa członkowskiego w zakresie praktycznego wdrażania przepisów art. 5 ust. 4, który stanowi, że narażenie pracowników nie może przekraczać wartości dopuszczalnej. Czy państwo członkowskie posiada jakiekolwiek informacje na temat sektorów i rodzajów pracy, w przypadku których prawdopodobne jest przekroczenie dopuszczalnych wartości narażenia? (4) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (5) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (6) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/148/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy (Dz.U.L 330 z16.12.2009, s. 28) (ujednolicenie dyrektywy 83/477/EWG zmienionej dyrektywami 91/382/EWG i 2003/18/WE) (1) Należy przedstawić informacje na temat praktycznych wskazówek dotyczących określenia narażenia sporadycznego i o niskiej intensywności, wymaganych w art. 3 ust. 4. (2) Należy przedstawić informacje dotyczące podjętych działań praktycznych i wniosków wyciągniętych w odniesieniu do przepisów art. 15, który stanowi, że przed pracami rozbiórkowymi lub usuwaniem azbestu przedsiębiorstwa musza przedstawić dowody na posiadanie odpowiednich możliwości w tym zakresie. (3) Należy przedstawić liczbę powiadomień dokonanych przez pracodawców w każdym roku na podstawie art. 4 ust. 2 (powiadomienie przed rozpoczęciem pracy). W jaki sposób przedmiotowy wymóg jest egzekwowany? (4) Należy opisać doświadczenia państwa członkowskiego odnoszące się do przepisów art. 10, który określa działania podejmowane w przypadku przekroczenia dopuszczalnej wartości określonej w art. 8. Należy przedstawić szacunkową liczbę pracowników narażonych na takie sytuacje w każdym roku okresu sprawozdawczego i wszelkie trudności w zakresie praktycznego wdrażania. (5) Należy przedstawić informacje dotyczące działań praktycznych podjętych w celu zakładania kart zdrowia (art. 18) oraz dostępności i prowadzenia rejestru utworzonego na mocy art. 19. (6) Czy państwo członkowskie zastosowało dodatkowe środki nieuwzględnione (7) Czy państwo członkowskie lub partnerzy społeczni zastosowali jakiekolwiek (8) Czy MŚP mają szczególne trudności z przestrzeganiem wymogów dyrektywy?