DOKUMENTY KOŃCOWE WSTĘP PRZESŁANIE DECYZJE

DOKUMENTY KOŃCOWE WSTĘP PRZESŁANIE DECYZJE Kuria Generalna C.Ss.R. Rzym 2010

XXIV Kapituła Generalna Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela DOKUMENTY KOŃCOWE WSTĘP PRZESŁANIE DECYZJE Editio Curiae Generalis C.Ss.R. Valsele Tipografica, Materdomini 2010

SPIS TREŚCI CZĘŚĆ I WSTĘP PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO O. MICHAEL BREHL C.Ss.R....5 CZĘŚĆ II PRZESŁANIE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ... 13 CZĘŚĆ III DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ... 19

CZĘŚĆ I WSTĘP O. Michael Brehl C.Ss.R., Przełożony Generalny GŁOSIĆ EWANGELIĘ W SPOSÓB ZAWSZE NOWY (ŚW. KLEMENS) ODNOWIONA NADZIEJA, ODNOWIONE SERCA, ODNOWIONE STRUKTURY DLA MISJI Drodzy Współbracia, Siostry i Współpracownicy Świeccy! XXIV Kapituła Generalna powierzyła Radzie Generalnej zadanie opracowania i publikacji dokumentów będących owocem jej obrad: Przesłania i Decyzji. Dokumenty te są nie tylko owocem refleksji kapitularzy w ciągu miesiąca spędzonego w Salesianum w Rzymie w dniach 19 października 14 listopada 2009 roku. Są one również wynikiem procesu, który angażował całe Zgromadzenie w ciągu sześciolecia 2003 2009. Temat wybrany na sześciolecie 2009 2015 przypomina nam wszystkim, że proces restrukturyzacji jest procesem nawrócenia i odnowy. Restrukturyzacja nie dotyczy samej tylko organizacji. Jest ona wezwaniem do odnowienia ducha i do głębokiej odnowy naszej Vita apostolica. Przesłanie stwierdza jednoznacznie: im bardziej radykalne jest nasze nawrócenie, tym bardziej radykalna i profetyczna nasza Vita apostolica. (n. 8) To zaproszenie do radykalnego nawrócenia i profetycznej odnowy jest dziełem Ducha Świętego, przez którego Odkupiciel kontynuuje wypełnianie woli Ojca, dokonując zbawienia ludzi. (Konst. 52) Temat sześciolecia podkreśla wszechogarniający charakter tego nawrócenia i odnowy dla misji!

6 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE Aby głosić Ewangelię w sposób zawsze nowy, trzeba być profetycznym. Proroctwo, w tym znaczeniu, ma niewiele wspólnego z przewidywaniem przyszłości. Bycie profetycznym oznacza badanie znaków czasu, osobiście i wspólnotowo, a następnie życie i działanie zgodnie z wezwaniem Boga w chwili obecnej i w dzisiejszych uwarunkowaniach. Jesteśmy profetyczni, kiedy słuchamy Boga, który apeluje do nas poprzez najbardziej opuszczonych, a zwłaszcza najbiedniejszych spośród nich, i gdy odpowiadamy na to wołanie wielkodusznym oddaniem. Jesteśmy profetyczni, gdy żyjemy autentycznym życiem wspólnotowym w epoce niedojrzałego indywidualizmu. Jesteśmy profetyczni, kiedy jesteśmy solidarni z ludźmi i współbraćmi, którzy różnią się od nas kulturą, językiem, rasą i pochodzeniem etnicznym i dajemy świadectwo tej solidarności w świecie podzielonym przez szowinizm, rasizm, mentalność plemienną i nacjonalizm. Aby pełniej zrozumieć kontekst i tło decyzji podjętych przez XXIV Kapitułę Generalną, zachęcam Was do uważnego przestudiowania I i II rozdziału Instrumentum laboris oraz Sprawozdania Przełożonego Generalnego O. Josepha Tobina. Oba dokumenty są łatwo dostępne w strefie redemptorystów na stronie www.cssr.com (XXIV Kapituła Generalna/Dokumenty). Zostaną one opublikowane także w Acta integra. Dokumenty te, przedstawione na Kapitule Generalnej, stanowiły dla kapitularzy ważny materiał źródłowy. Przyczyniły się do ukształtowania naszej wizji restrukturyzacji jako wezwania do radykalnego nawrócenia i do profetycznej odnowy. Proces restrukturyzacji musi się kierować siedmioma zasadami przedstawionymi w Decyzjach XXIV Kapituły Generalnej. Czerpiąc z Konstytucji, zasady te zapraszają każdą Jednostkę, każdą lokalną wspólnotę, każdego redemptorystę i każdego, kto podziela naszego ducha i naszą misję, do głębokiej refleksji na temat naszej tożsamości i misji.

I. WSTĘP PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 7 Każda z siedmiu zasad przewodnich jest ważna. W tym wprowadzeniu chciałbym zwrócić Waszą szczególną uwagę na dwie z nich. Druga z zatwierdzonych przez Kapitułę Generalną zasad wzywa nas do nawrócenia, które nie tylko rozbudza na nowo naszą Vita apostolica, ale wyzwala nową dyspozycyjność dla misji w każdym współbracie i w każdej wspólnocie. Trzecia zasada przewodnia przypomina nam, że gotowość ta doprowadzi nas do podjęcia konkretnych działań, które zmienią nasz sposób życia i posługi. Ta dyspozycyjność oraz zmiana stylu życia i posługi mają charakter profetyczny. Jestem przekonany, że znajdują się one w centrum nawrócenia, do którego jesteśmy wezwani jako Zgromadzenie i jako poszczególne jednostki. Kapituła Generalna podjęła decyzję o restrukturyzacji Zgromadzenia w pięć Konferencji. Głównym zadaniem tych Konferencji, jako struktury pośredniej w Zgromadzeniu, jest ułatwienie szerszego misyjnego rozeznania i procesu decyzyjnego. To szersze rozeznanie misyjne będzie mieć konkretny wpływ na duszpasterskie priorytety i konkretne projekty każdej Konferencji oraz każdej Jednostki. To rozeznanie musi prowadzić do podjęcia decyzji odnośnie priorytetów duszpasterskich i dzieł misyjnych. Pomoże nam wierniej odpowiedzieć na pytanie, dokąd i do kogo Bóg nas wzywa. Rozeznanie to jest nieodzowne, jeśli Zgromadzenie chce nadal wnosić swój specyficzny wkład w misję Kościoła i realizację Królestwa dzisiaj i w przyszłości. Działania sieciowe na poziomie całego Zgromadzenia (Congregational Networking) zmierzają do zbudowania nowych mostów porozumienia i współpracy między Konferencjami w taki sposób, aby misja redemptorystów w świecie stała się bardziej skuteczna a ich tożsamość została umocniona. Działania takie, będące widomym znakiem solidarności, już rozwijają się w Zgromadzeniu. Duch nadziei i zaufania, widoczny na XXIV Kapitule Generalnej, przyczyni się do ich dalszego wzrostu i pogłębienia.

8 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE Decyzje podjęte odnośnie Kapituł Generalnych mają na celu włączenie całego Zgromadzenia w proces Kapituły. W ten sposób Kapituła Generalna może stać się jeszcze bardziej skutecznym narzędziem odnowy naszej Vita apostolica. Epilog przedstawia profil Konferencji i redemptorysty uformowanych przez tę wizję. Ma on inny charakter niż Decyzje, jest bardziej opisowy niż legislacyjny. Przypomina nam, że w procesie podejmowania decyzji potrzebne są nam marzenia i wyobraźnia, jeśli chcemy wprowadzić w życie odnowę nadziei, serc i struktur przewidzianą w temacie obecnego sześciolecia. Oczywiście, niniejszy dokument zawiera jeszcze inne ważne decyzje. Wybór tematu jest wyraźnym przypomnieniem naszej Vita apostolica, która łączy równocześnie życie szczególnie Bogu oddane i misyjne dzieło. (Konst. 1) Temat ten wzywa nas nie tylko do odnowienia struktur, ale także do odnowienia nadziei i odnowienia serc. Ta odnowa obejmuje wszystko. Dla redemptorysty bowiem duchowości i misji nie da się rozdzielić. Vita apostolica jest żywotną integracją tych dwóch wymiarów naszego powołania: konsekracji i misji. Nasze powołanie do bycia dla najbardziej opuszczonych i ubogich, i z nimi, ma fundamentalne znaczenie dla priorytetów duszpasterskich w każdej Konferencji. Znajduje ono swój konkretny wyraz w naszym zaangażowaniu dla Afryki i Madagaskaru. Odzew redemptorystów na trzęsienie ziemi na Haiti i na prześladowanie, jakiego doświadczają nasi współbracia i współpracownicy w Wietnamie, świadczy, że to wezwanie do opuszczonych i ubogich przemawia do naszych serc w zmieniających się wydarzeniach codziennego życia w różnych częściach naszego świata. Jeżeli mamy głosić Ewangelię w sposób zawsze nowy, konieczna jest formacja misyjna. Teologia moralna stanowi znak rozpoznawczy naszej wierności duchowi św. Alfonsa. Także refleksja

I. WSTĘP PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO 9 teologiczna nad naszym misyjnym doświadczeniem jest darem wywodzącym się z naszej tradycji, pomagającym nam rozpoznać Boże wezwanie dziś i znaleźć na nie odpowiedź. Komunikacja, solidarność ekonomiczna i dobre kierownictwo mają istotne znaczenie dla misyjnej solidarności. Wszystkie powyższe decyzje są istotne dla realizacji tematu tego sześciolecia. Wzywam wszystkie (Wice)Prowincje, Regiony i Misje, i wreszcie każdą wspólnotę lokalną i każdego współbrata, do poważnego studium, refleksji i modlitwy na tymi dokumentami. Pierwsze spotkania Konferencji odbędą się w niedalekiej już przyszłości. Proces tchnienia nowego życia w te odnowione struktury zajmie o wiele więcej czasu i będzie angażował wszystkich. Trudno jest w pełni oddać atmosferę nadziei, której doświadczyliśmy w czasie trwania XXIV Kapituły Generalnej. Nadzieja jest cnotą teologiczną, która staje się naszym udziałem, kiedy wiernie słuchamy głosu Bożego i odczytujemy znaki czasu. Co więcej, nadzieja jest mocą miłości i współczucia działających w nas przez Ducha Świętego. Duch prowadzi nas poza granice naszych horyzontów, abyśmy mogli zobaczyć świat Bożymi oczyma i działać zgodnie z tą wizją. Nadzieja jest namacalnym wyrazem mocy zmartwychwstania której mamy stać się znakami i świadkami. (Konst. 51) Jezus Odkupiciel znajduje się w sercu naszej wspólnoty. (Konst. 23) To On jest tym, który głosi Ewangelię w sposób zawsze nowy, dzięki czemu możemy postępować w miłości płonąc duchem apostolskim. (Konst. 12) Nadzieja utwierdza nas w przekonaniu, że zmiana jest nie tylko możliwa. W zamyśle Boga, jest ona nieunikniona. Niech prowadzi nas Duch Jezusa Odkupiciela i niech nam towarzyszy wstawiennictwo Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfonsa. Śmiała inicjatywa misyjna św. Klemensa niech doda nam odwagi w głoszeniu Ewangelii w sposób zawsze nowy!

10 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE Nie zapominajmy, że idąc radośnie za Chrystusem Odkupicielem, [redemptoryści] uczestniczą w Jego misterium i głoszą je przez ewangeliczną prostotę życia i przepowiadania, niosąc ludziom obfite Odkupienie. (Konst. 20) Michael Brehl C.Ss.R. Przełożony Generalny

CZĘŚĆ II PRZESŁANIE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ Do wszystkich Redemptorystów, Redemptorystek, współpracowników świeckich i członków Instytutów stowarzyszonych GŁOSIĆ EWANGELIĘ W SPOSÓB ZAWSZE NOWY (ŚW. KLEMENS) ODNOWIONA NADZIEJA, ODNOWIONE SERCA, ODNOWIONE STRUKTURY DLA MISJI ODNOWIONA NADZIEJA DLA MISJI Gotowi zaświadczyć o nadziei, która jest w nas. (por. 1P 3,15; Konst. 10) 1. XXIV Kapituła Generalna przebiegała w duchu ewangelicznej nadziei. Od samego jej początku, dzięki prezentacji życia i misji współbraci oraz świeckich współpracowników na całym świecie, mieliśmy wyostrzone widzenie wyzwań i kryzysów, których doświadczają dzisiaj ludzie. Doprowadziło to do dowartościowania i zdecydowanego potwierdzenia doniosłości Alfonsjańskiej odpowiedzi współczucia dla najbardziej opuszczonych a zwłaszcza ubogich. 2. Podczas Kapituły dostrzegliśmy dramatyczne realia naszego szybko zmieniającego się świata. Wyczuleni na głos Ducha Świętego i na znaki czasu, poczuliśmy się zobowiązani do dania kreatywnej odpowiedzi na aktualne wymogi duszpasterskie, jakie stają przed nami na całym świecie, szczególnie w Afryce, na Madagaskarze oraz w

14 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE innych miejscach doświadczających szczególnych trudności. Wezwanie do bycia świadkami nadziei dla najbardziej opuszczonych a zwłaszcza ubogich, zostało umocnione wizją misyjnej gorliwości tak wielu współbraci i współpracowników świeckich. 3. Lata refleksji, dyskusji i przygotowań do tej Kapituły Generalnej pomogły skupić naszą uwagę na nowych formach solidarności, obejmujących szczególną troską ubogich, słabszych i uciśnionych. (Konst. 4) 4. Poczucie nadziei, karmione modlitewnym rytmem Kapituły, przenikało wszystkie dyskusje. Nadzieja miała istotne znaczenie w rozeznawaniu naszej przyszłości jako apostołów, którzy idą za przykładem Jezusa Chrystusa, Odkupiciela, głosząc słowo Boże ubogim. (Konst. 1) 5. Szczególnym momentem nadziei był wybór O. Michaela Brehla na Przełożonego Generalnego oraz wybór Radnych Generalnych, a wśród nich, po raz pierwszy w naszej historii, Brata, Jeffrey a Rolle. 6. Ewangeliczna nadzieja kształtowała i motywowała decyzje dotyczące naszych struktur, podejmowane w imię dalszej wierności naszemu powołaniu. Restrukturyzacja jest jednocześnie darem i zadaniem dla Zgromadzenia, a nie tylko kolejnym poziomem biurokracji. Jako misyjni uczniowie Odkupiciela, stajemy wobec przyszłości z ufnością jako pomocnicy, współpracownicy i słudzy Jezusa Chrystusa w wielkim dziele odkupienia (Konst. 2).

II. PRZESŁANIE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 15 ODNOWIONE SERCA DLA MISJI Dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (Ez 36,26) nawrócenie serca i ciągła praca nad przemianą ducha powinny charakteryzować całe ich życie. (Konst. 41) 7. Jesteśmy przekonani, że Zgromadzenie zostało wezwane do radykalnej i coraz bardziej wielkodusznej odpowiedzi na wezwanie do ciągłego nawrócenia. Nawrócenie wzywa nas wszystkich do powrotu do pierwszej miłości, (por. Ap 2,4) do tego by nasze oczy były utkwione w Jezusie. (Hbr 12,2) Nawrócenie jest darem nie tylko dla poszczególnych współbraci, lecz również dla naszych wspólnot i dla całego Zgromadzenia (Konst. 12). Prowadzi do nowej solidarności w Chrystusie i do nowej dyspozycyjności w dawaniu wspaniałomyślnej odpowiedzi na wezwanie Boga. 8. Spojrzenie na nasze powołanie przez pryzmat nawrócenia prowadzi do żarliwej gorliwości dla misji Zgromadzenia. Gorliwość ta zawiera w sobie ciągły i totalny proces odnowy wszystkich aspektów naszego życia (Konst. 11). Odczuwamy potrzebę większego otwarcia na nowość serca i ducha, abyśmy pozostali wierni naszej tradycji. Uświadamiamy sobie wyraźnie konieczność rezygnacji z tego, co uniemożliwia lub ogranicza życie naszym charyzmatem i powołanie do pełniejszego zaangażowania na rzecz Królestwa Bożego. Im bardziej radykalne jest nasze nawrócenie, tym bardziej radykalna i profetyczna jest nasza Vita Apostolica (Konst. 1).

16 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE ODNOWIONE STRUKTURY DLA MISJI Powiedz ludowi, niech rusza w drogę. (por. Wj 14,15) Głosić Ewangelię w sposób zawsze nowy. (św. Klemens) 9. Uczestniczymy w misji Kościoła poprzez ściśle pojętą ewangelizację oraz wybór na rzecz ubogich (Konst. 5). Chcemy również pozostać wierni naszej tradycji głosząc Ewangelię w sposób zawsze nowy. Obecnie jesteśmy bardziej świadomi nowych sytuacji misyjnych, które pilnie domagają się ewangelizacji. Poprzez decyzje Kapituły wyszliśmy naprzeciw niektórym z tych sytuacji. Potrzebujemy nowych struktur, abyśmy mogli głosić dzisiaj Ewangelie w sposób nowy i wyjść naprzeciw nowym obszarom naglących potrzeb duszpasterskich. 10. Idąc za siedmioma zasadami przewodnimi, a także dla usprawnienia misyjnego życia i pracy Zgromadzenia, Kapituła Generalna wprowadziła nowe struktury: Konferencje, działalność sieciową na poziomie Zgromadzenia, solidarność w zakresie personelu i sprawach finansowych. Decyzje te wpłyną na życie wszystkich współbraci i współpracowników świeckich. Jak przejść od tego co znane do nowych i profetycznych misyjnych możliwości, wskazuje nam sam św. Alfons poprzez swój exodus z Neapolu do ubogich opuszczonych w Scala. Podobnie jak w przypadku św. Alfonsa, ubodzy będą nas ewangelizować i umocnią naszą nadzieję. 11. Zapraszamy wszystkich redemptorystów oraz tych, którzy współdzielą naszą misję, do pilnego poszukiwania nowych dróg dla głoszenia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu. (Konst. 15) Jest istotnym, by restrukturyzacja naszego Zgromadzenia, naszych wspólnot i naszego życia osobistego, dokonywała się pod przewodnictwem Ducha

II. PRZESŁANIE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 17 Świętego. Nie powinniśmy się lękać podejmowania ryzyka dla misji. Ufamy, że nowe struktury dadzą nam większą wolność odnośnie zakresu i metod naszych przedsięwzięć misyjnych. 12. Niech nasza Matka Nieustającej Pomocy, św. Alfons, oraz Święci i Błogosławieni naszego Zgromadzenia, towarzyszą nam na tej drodze odnowy. 13. Posiadamy odnowioną nadzieję, odnowione serca, odnowione struktury dla misji, ponieważ w sercu naszej wspólnoty obecny jest sam Odkupiciel. (Konst. 23) Bóg czyni wszystko nowe. (por. Ap 21,5)

CZĘŚĆ III DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ I. DECYZJE DOTYCZĄCE RESTRUKTURYZACJI SIEDEM ZASAD PRZEWODNICH RESTRUKTURYZACJI KONFERENCJE DZIAŁANIA SIECIOWE NA POZIOMIE ZGROMADZENIA (NETWORKING) CELEBRACJA KAPITUŁY GENERALNEJ W TRZECH FAZACH RADA GENERALNA EPILOG II. INNE DECYZJE TEMAT SZEŚCIOLECIA NOWE STRUKTURY DLA AFRYKI I MADAGASKARU FORMACJA TEOLOGIA MORALNA JĘZYKI OFICJALNE W ZGROMADZENIU CZTEROLETNIA KADENCJA PRZEŁOŻONYCH KWESTIE EKONOMICZNE I SOLIDARNOŚĆ ZARZĄDZANIE PATRYMONIUM

20 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE I. DECYZJE DOTYCZĄCE RESTRUKTURYZACJI 1. SIEDEM ZASAD PRZEWODNICH RESTRUKTURYZACJI Następujące siedem zasad będzie kierowało procesem restrukturyzacji dla misji. Zasada 1: Restrukturyzacja jest dla Misji. 1.1 Punktem wyjścia naszego życia redemptorystowskiego jest zawsze Chrystusowa misja obfitego Odkupienia. Misją Redemptorystów jest głoszenie Ewangelii najbardziej opuszczonym, a zwłaszcza ubogim, idąc za przykładem Odkupiciela. (Konst. 1) 1.2. Wierność naszej misji jest racją i celem autentycznej restrukturyzacji. Wierność ta domaga się określenia i wprowadzenia w życie priorytetów apostolskich. Nie każda inicjatywa apostolska, choćby sama z siebie godna pochwały, może być uważana za wyraz naszych priorytetów misyjnych. (Konst. 13 17) Aby nasze apostolskie przedsięwzięcia odpowiadały bliżej naszym priorytetom, konieczny jest ciągły proces rozeznawania, decydowania i ewaluacji. Zasada 2: Restrukturyzacja dla Misji winna być bodźcem do rozbudzenia naszej Vita apostolica. Powinna ona wzbudzać nową dyspozycyjność na rzecz misji. 1.3. Zgromadzenie redemptorystów idzie za przykładem Chrystusa przez życie apostolskie, które łączy równocześnie życie szczególnie Bogu oddane i dzieło misyjne. (Konst. 1) Vita apostolica odnosi się w Konstytucjach do Misyjnego dzieła Zgromadzenia, Wspólnoty apostolskiej i Wspólnoty apostolskiej oddanej Chrystusowi Odkupicielowi, jak

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 21 również do Formacji i Zarządu. Restrukturyzacja dla misji stanowi wezwanie do nawrócenia i do głębokiej odnowy naszej Vita apostolica we wszystkich jej wymiarach. 1.4. To nawrócenie i odnowa wzywają nas do pogłębionej refleksji nad kulturą. Jesteśmy misjonarzami pochodzącymi z różnych kultur, którzy tworzą wspólnoty w oparciu o wiarę w Jezusa Chrystusa. Ta wiara wzywa dzisiaj redemptorystów do szacunku i przyjęcia kultury innych ludzi, przy równoczesnym uznaniu granic kulturowych i dawania świadectwa kontrkulturowego, gdy zajdzie tego potrzeba. Restrukturyzacja dla Misji zapewnia większą swobodę w stawianiu czoła wyzwaniom ewangelizacji w sposób proroczy. 1.5. Misyjne nawrócenie jest wyzwaniem dla wszystkich redemptorystów, niezależnie od wieku. To wyzwanie musi być wyraźnie obecne w dyrektoriach oraz w praktyce formacji początkowej i stałej. Zasada 3: Restrukturyzacja dla misji winna szukać i towarzyszyć najbardziej opuszczonym, a zwłaszcza ubogim. W tym celu potrzebna jest restrukturyzacja w ramach Jednostek i Konferencji, jak również ponad granicami Jednostek i Konferencji. 1.6. Preferowanie koniecznych potrzeb duszpasterskich, zwłaszcza ściśle pojętej ewangelizacji, a nadto opowiedzenie się po stronie ubogich, stanowią rację bytu Zgromadzenia w Kościele. (Konst. 5) Nasza posługa najbardziej opuszczonym, a zwłaszcza ubogim. (Konst. 1) nie może być pojmowana tak szeroko, by mogła objąć każdą możliwą formę pracy duszpasterskiej. Zawsze jednak powinna obejmować duszpasterską troskę o tych, którzy cierpią na skutek masowych ruchów ludności i handlu ludźmi.

22 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE 1.7. W przeszłości wiele naszych domów powstało wśród ubogich. Jednakże zmiany społeczne i różne naciski często powodowały odejście ubogich z tych miejsc, nie pociągając za sobą odejścia z nich redemptorystów. Niekiedy zatrzymujemy domy, które nie służą już ubogim, i uzasadniamy naszą w nich obecność sprawowaniem duszpasterstwa zwyczajnego. Jakkolwiek wartościowe, często jednak nie odzwierciedla ono naszej opcji na rzecz najbardziej opuszczonych, a zwłaszcza ubogich. Zasada 4: Solidarność w Misji obejmuje zdolność optymalizacji zasobów, zarówno ludzkich (członkowie profesi i współpracownicy świeccy) jak i finansowych. 1.8. Nasze zasoby to przede wszystkim zasoby ludzkie: współbracia redemptoryści, członkowie naszych afiliowanych zgromadzeń zakonnych oraz świeccy współpracownicy, wezwani przez Ducha Świętego do współpracy w misji Odkupiciela. 1.9. Solidarność w misji obejmie szczególna troską Jednostki doświadczające słabości w zakresie zasobów ludzkich. 1.10. Solidarność ta wymaga również poważnej analizy obecnego systemu ekonomicznego w naszym Zgromadzeniu i jego reformy, tam gdzie jest to konieczne. Zasada 5: Restrukturyzacja dla misji wymaga stowarzyszania się Jednostek, w ciągłym poszukiwaniu wspólnej drogi. 1.11. Każda Jednostka powinna realizować własne dzieło misyjne we współpracy z całym Zgromadzeniem. (Konst. 141) Taka współpraca winna być prowadzona w duchu wzajemnej harmonii. (Konst. 142)

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 23 1.12 Restrukturyzacja zasobów dla misji oznacza dzisiaj, że żadna Jednostka nie powinna działać w izolacji. Oznacza to również tworzenie nowych związków pomiędzy Jednostkami, zawsze dla lepszej posługi misji, przezwyciężając niedopuszczalne podziały i rywalizację, które mogą być źródłem zgorszenia i uniemożliwiać bardziej owocne zrozumienie tożsamości redemptorystów. Zasada 6: Istotną częścią naszej misji, zarówno w przeszłości jak i w naszych czasach, jest refleksja teologiczna zakorzeniona w doświadczeniu duchowym i duszpasterskim. Nowe uruchomienie naszych zasobów teologicznych jest istotne dla dzisiejszych wyzwań restrukturyzacji dla misji. 1.13. Aby wypełnić misję Zgromadzenia w naszych czasach, konieczny jest rozwój formacji ciągłej wszystkich współbraci oraz promowanie specjalizacji (szczególnie w dziedzinie teologii moralnej i pastoralnej). Istnieje także potrzeba formacji oraz sieci współpracy w innych specyficznych dziedzinach doświadczenia duszpasterskiego, zgodnie z naszym charyzmatem. Zasada 7: Uczestnictwo i współodpowiedzialność: proces restrukturyzacji obejmie wszystkich współbraci redemptorystów i świeckich współpracowników, oraz, w pewien sposób, tych wszystkich, wśród których pełnimy naszą misję. Dlatego proces uwrażliwiania i pogłębiania świadomości będzie towarzyszył procesowi restrukturyzacji. 1.14. Redemptoryści będą promować proces pogłębiania świadomości w odniesieniu do restrukturyzacji we wszystkich Jednostkach Zgromadzenia. Proces ten obejmie wszystkich

24 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE współbraci, studentów na etapie formacji, świeckich stowarzyszonych z nami i w pewien sposób wszystkich, wśród których pracujemy. 2. KONFERENCJE 2.1. W celu umożliwienia szerszego misyjnego rozeznania i podejmowania decyzji, Zgromadzenie zostanie zorganizowane w Konferencje. Konferencja obejmie wszystkich redemptorystów, którzy mieszkają i pracują w jej granicach. Redemptoryści mieszkający na terenie Konferencji będą reprezentowani na Zebraniach Konferencji przez Przełożonych Prowincji, Wiceprowincji, Regionów i Misji oraz przez wokalisów, zgodnie z ustaleniami Statutów poszczególnych Konferencji. Zgromadzenie Konferencji zadecyduje o częstotliwości spotkań, możliwości tworzenia Pod Konferencji oraz o uczestnictwie współpracowników świeckich. 2.2. Będzie pięć Konferencji: Konferencja Redemptorystów Azji Oceanii; Konferencja Redemptorystów Afryki i Madagaskaru; Konferencja Redemptorystów Europy; Konferencja Redemptorystów Ameryki Łacińskiej i Karaibów; Konferencja Redemptorystów Ameryki Północnej. 2.3. Konferencja i jej Zebranie będą strukturami pośrednimi w Zgromadzeniu pomiędzy Zarządem Generalnym i poszczególnymi Jednostkami. Koordynator, jako przewodniczący Konferencji i jej Zebrania, zostanie mianowany przez Radę Generalną na okres sześciolecia z listy trzech kandydatów przedstawionych przez Zebranie Konferencji. Zebranie

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 25 Konferencji zadecyduje czy Przełożony Wyższy może być proponowany jako kandydat na urząd Koordynatora. Koordynator będzie posiadał władzę delegata Przełożonego Generalnego i otrzyma uprawnienia niezbędne lub przydatne do wykonywania swojego urzędu. Statuty Konferencji zadbają o powołanie Rady wspierającej Koordynatora. 2.4. Koordynator, pracując w duchu kolegialności z Zebraniem, będzie wykonywał delegowaną mu władzę w zakresie życia apostolskiego Konferencji w następujących dziedzinach: wspólnoty i inicjatywy międzynarodowe i międzyprowincjalne; formacja początkowa i ciągła; promowanie i wprowadzanie w życie solidarności ekonomicznej; rozwój apostolatu społecznego; pomoc słabszym Jednostkom w zakresie organizowania struktur; promowanie i ułatwianie procesu fuzji lub federacji oraz innych form zrzeszania się Jednostek, tam gdzie będzie to potrzebne, oraz towarzyszenie podczas Wizytacji Generalnych. 2.5. Koordynatorzy co najmniej raz w roku wezmą udział w jednym z nadzwyczajnych posiedzeń Rady Generalnej. 2.6. Głównymi zadaniami Koordynatora są: kierowanie procesem szerszego rozeznania misyjnego w Konferencji; przewodniczenie dokonywanej przez Konferencję rewizji życia w perspektywie misyjnej;

26 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE bycie animatorem i wspieranie nowych inicjatyw misyjnych w Konferencji; zwracanie uwagi na potrzeby Jednostek słabych i pomoc w podejmowaniu niezbędnych decyzji; pomaganie Konferencji w znajdowaniu dobrych struktur dla formacji początkowej; wspieranie formacji ciągłej dla współbraci wezwanych do podjęcia nowych inicjatyw, które mogą obejmować wspólnoty międzynarodowe i międzyprowincjalne; oraz występowanie w roli łącznika z Radą Generalną we wszystkich sprawach dotyczących Konferencji. 2.7. Rada Generalna przygotuje Ogólne Dyrektorium Konferencji, w celu ułatwienia wszystkim Konferencjom wypracowanie własnych Statutów. Każda Konferencja przygotuje własne Statuty do zatwierdzenia przez Zarząd Generalny. Statuty każdej Konferencji wskażą konkretne sposoby funkcjonowania Konferencji, na przykład: proces typowania i proponowania Radzie Generalnej nazwisk potencjalnych Koordynatorów; zasady reprezentacji i uczestnictwa Pod Konferencji (jeśli takowe powstaną); sposób finansowania działań Koordynatora; zwoływanie spotkań Zebrań Konferencji; zaangażowanie w wydarzenia wspólne lub lokalne; sposób reprezentacji świeckich współpracowników, itd. 2.8. Inne formy stowarzyszania, jak pod grupy Jednostek, federacje, itp., mogą być ustanawiane w zależności od potrzeb. Takie związki byłyby rozwijane w dialogu z Konferencją poprzez jej Koordynatora.

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 27 3. DZIAŁANIA SIECIOWE NA POZIOMIE ZGROMADZENIA (NETWORKING) 3.1. Zarząd Generalny, w dialogu z Zebraniami Konferencji, rozwinie w ciągu najbliższego sześciolecia efektywne struktury, obejmujące też stosowne rozwiązania finansowe, niezbędne do promowania zasadniczej działalności apostolskiej poza granicami Konferencji, szczególnie w następujących dziedzinach: posługa tym, którzy cierpią na skutek masowego przemieszczania się ludności; redemptorystowskie środki przekazu (w tym nowe formy mass mediów); posługa sanktuaryjna; sieć dla Afryki i Madagaskaru; refleksja teologiczna w tradycji redemptorystowskiej; misje ludowe; duszpasterstwo młodzieży; parafie misyjne; posługa na rzecz sprawiedliwości społecznej. 3.2. Zarząd Generalny dołoży starań, by struktury te były wystarczająco dynamiczne i elastyczne, oraz realizowały się w drodze stopniowych etapów dopuszczających możliwość oceny, aby tą drogą skutecznie odpowiedzieć na wyzwania szybko zmieniającego się świata. 4. CELEBRACJA KAPITUŁY GENERALNEJ W TRZECH FAZACH 4.1. Konferencje stanowią integralny element dynamiki Kapituły Generalnej.

28 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE 4.2. Aby pełniej odpowiedzieć na szeroki zakres zadań jakie Konstytucje stawiają przed Kapitułą Generalną, będziemy traktowali Kapitułę Generalną jako proces, który realizuje się w pewnym okresie czasu w powiązanych ze sobą fazach. Kapituła Generalna ma za zadanie zbadać, czy Zgromadzenie okazuje się podatne na głos Boży, który nieustannie do niego przemawia w świecie I Kościele (Konst. 108). Zadaniem Kapituły Generalnej jest troska o życie apostolskie całego Zgromadzenia, o umacnianie więzów łączących poszczególne jego części oraz przystosowanie do potrzeb Kościoła i ludzi (Konst. 107). 4.3. Kapituła Generalna zostanie przeprowadzona jako proces składający się z trzech faz: Faza 1: faza początkowa (zebranie przed kapitulne), Faza 2: faza kanoniczna Kapituły Generalnej, Faza 3: faza wdrożenia (zebranie po kapitulne). Faza 1 faza początkowy (zebranie przed kapitulne), 4.4. Pierwsza faza procesu Kapituły Generalnej odbędzie się na szczeblu Konferencji i podejmie zadania określone w Konstytucjach 107 i 108. Da to możliwość szerszego uczestnictwa Jednostkom, współbraciom i świeckim współpracownikom. W ramach tej integralnej części procesu Kapituły Generalnej, przedstawiciele Konferencji zbadają jej życie, misję i priorytety. 4.5. Zadania Ocena życia apostolskiego Jednostek w ramach Konferencji pod kątem wierności naszej misji i znakom czasu, w świetle wspólnych doświadczeń, priorytetów misyjnych, nowych sytuacji duszpasterskich, itp.;

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 29 określenie apostolskich priorytetów Konferencji po linii misji redemptorystów; ocena wspólnych inicjatyw w zakresie formacji początkowej i ciągłej; promowanie współpracy między Jednostkami i ewentualnych nowych inicjatyw; wskazanie, dla dokonania wyboru podczas fazy kanonicznej Kapituły Generalnej, kandydatów na Przełożonego Generalnego; wskazanie, dla dokonania wyboru podczas fazy kanonicznej Kapituły Generalnej, co najmniej dwóch kandydatów do Rady Generalnej, niekoniecznie z tej Konferencji; przygotowanie fazy kanonicznej Kapituły Generalnej. 4.6. Reprezentacja i uczestnictwo Uczestnicy uprawnieni do głosowania: Przełożony Generalny i Radny Generalny (Radni Generalni); Sekretarz Generalny, Ekonom Generalny i Prokurator Generalny uczestniczą w jednym zebraniu fazy początkowej, zgodnie ze wskazaniem Zarządu Generalnego; członkowie fazy kanonicznej, należący do Konferencji; Przełożeni Misji; Prowincje, Wiceprowincje, Regiony, liczące więcej niż 20 członków, które nie mają wokalisa do fazy kanonicznej, wybiorą jednego wokalisa do udziału w fazie początkowej; Prowincje liczące ponad 200, ale mniej niż 300 współbraci, wybiorą jeszcze jednego wokalisa; inni członkowie wyznaczeni przez Radę Generalną i/lub Statuty Konferencji.

30 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE Uczestnicy bez prawa głosu: Jeden moderator fazy kanonicznej Kapituły Generalnej; eksperci (periti); współpracownicy świeccy; oraz inne osoby wyznaczone przez Radę Generalną i/lub Statuty Konferencji. Faza 2 faza kanoniczna Kapituły Generalnej 4.7. Zadania Zebranie ocen i priorytetów wszystkich Konferencji oraz ich najważniejszych decyzji i zaleceń, w kontekście ogólnoświatowego rozeznania misji Zgromadzenia; proponowanie Zgromadzeniu niezbędnych wytycznych w celu większej wierności jego charyzmatowi, umożliwiających jego odnowę w służbie Kościołowi I ludzkości; wybór Przełożonego Generalnego i Rady Generalnej; wypełnienie innych obowiązków wskazanych przez Konstytucje i Statuty oraz Dyrektorium Kapituł. 4.8. Reprezentacja i uczestnictwo Reprezentacja i uczestnictwo w fazie kanonicznej Kapituły Generalnej dokona się według wskazań Dyrektorium Kapituł, n. 700, z dołączeniem pięciu Koordynatorów Konferencji, którzy będą członkami ex officio. Faza 3 faza wdrożenia (zebranie po kapitulne) 4.9. Faza wdrożenia odbędzie się na szczeblu Konferencji nie później niż dwanaście miesięcy od fazy kanonicznej Kapituły Generalnej.

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 31 4.10. Zadania Głównym zadaniem będzie przekazanie Konferencji przesłania i kierunku wyznaczonego przez fazę kanoniczną Kapituły Generalnej w odniesieniu do misji Zgromadzenia. W celu ułatwienia ich wdrożenia mogą być organizowane inne stosowne wydarzenia, takie jak warsztaty, rekolekcje, itp. 4.11. Reprezentacja i uczestnictwo Reprezentacja i uczestnictwo w fazie wdrożenia zostaną określone przez Statuty Konferencji. 5. RADA GENERALNA 5.1. Rada Generalna spotka się z Koordynatorami Konferencji co najmniej raz w roku. 5.2. Koordynator Konferencji będzie włączony w wizytacje generalne na jej terenie. 6. EPILOG Kapituła Generalna zadecydowała o umieszczeniu w niniejszym dokumencie Epilogu z Instrumentum laboris, w celu przedstawienia charakterystyki Konferencji i profilu redemptorysty ukształtowanego i formowanego przez wizję restrukturyzacji. Profil Konferencji 6.1. W przeszłości Jednostki podejmowały odważne dzieła, w niektórych przypadkach na drodze dwustronnych lub wielostronnych uzgodnień z innymi Jednostkami, w porozumieniu z Radą Generalną. Jednakże potrzeby duszpasterskie naszego czasu domagają się struktury obejmującej

32 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE bardziej rozległą wizję i umożliwiającej szersze misyjne rozeznanie i podejmowanie decyzji. 6.2. Konferencja może dostarczyć możliwości bardziej gruntownego przeglądu życia i pracy redemptorystów w obrębie jej granic. Stanowi ona forum do duszpasterskiego rozeznania w sposób różniący się od rozeznania pojedynczych Jednostek lub nawet kilku z nich. Stanowi ona forum, na którym lokalne potrzeby mogą być traktowane na serio, ale w szerszym kontekście. 6.3. W ramach Konferencji, wyzwanie do misyjnej żywotności wykracza poza bezpośrednie granice narodowości. Dzięki temu jesteśmy w stanie przezwyciężyć prowincjalizm i poszerzyć naszą świadomość wezwania do ewangelizacji we współczesnym świecie. 6.4. Konferencja jest w stanie lepiej zabezpieczyć funkcjonowanie nowych inicjatyw apostolskich, ale także, i przede wszystkim, daje poczucie bezpieczeństwa Jednostkom słabszym (w przeszłości takie poczucie bezpieczeństwa wywodziło się często od silnej Prowincji Matki). 6.5. Jako struktura, Konferencja zapewnia środowisko większego docenienia potrzeby zachowania i rozwoju różnych obrządków liturgicznych w Zgromadzeniu. 6.6. W zakresie zasobów ekonomicznych, Konferencja może dysponować systemami i procedurami pozwalającymi na większą sprawiedliwość i solidarność, a także na bardziej efektywne rozeznanie dla dobra misji redemptorystów. 6.7. Konferencja pomaga rozeznać możliwości i priorytety misyjne, inicjatywy i zaproszenia do misji. 6.8. Konferencja zapewnia szerszy horyzont dla tożsamości następnego pokolenia redemptorystów.

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 33 6.9. Konferencja pomaga nadać kierunek, wizję i strategię formacji początkowej i ciągłej. 6.10. Tworzenie i wspieranie wspólnot międzynarodowych i międzyprowincjalnych jest przede wszystkim zadaniem Konferencji. 6.11. Konferencje towarzyszą Zarządowi Generalnemu w jego zarządzaniu Zgromadzeniem jako całością. Profil współbrata redemptorysty ukształtowany przez tę nową wizję 6.12. Zasady restrukturyzacji zapewniają ciągłość naszej podstawowej tożsamości i misji jako redemptorystów w Kościele i w świecie. Domagają się jednocześnie nowych rzeczywistości i struktur, które mogłyby dać świeży impuls tej misji i tożsamości. 6.13. Poniższy tekst ukazuje możliwą charakterystykę współbrata w zrestrukturyzowanym Zgromadzeniu. 6.14. Współbrat ten będzie uczestniczyć w programie nowicjatu prowadzonego we współpracy pomiędzy różnymi Jednostkami, zazwyczaj należącymi do tej samej Konferencji. Wejdzie w relacje ze współbraćmi z innych krajów, kultur, a może nawet języków. 6.15. W czasie swojej formacji początkowej pozna charyzmat Zgromadzenia oraz specyficzne bogactwo ducha i działania apostolskie własnej Jednostki. Z naszej historii nauczy się, że ciągła odnowa i restrukturyzacja były zawsze istotne dla kontynuacji naszej misji. 6.16. Składając śluby, zaangażuje się na rzecz całego Zgromadzenia, a nie tylko swojej Jednostki. Zaangażowanie to znajdzie swój praktyczny wyraz w ramach Jednostki i

34 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE Konferencji, do których on należy. Będzie on musiał posiąść szersze zrozumienie zmieniających się uwarunkowań, rzeczywistości ludzkich i apostolskich priorytetów nie tylko własnej Jednostki, ale całej Konferencji, w skład której wchodzi jego Jednostka. Na przykład, pozna zjawisko migracji w regionie geograficznym, który obejmuje jego Konferencja. Posługując się jeszcze innym przykładem, będzie on w stanie uczestniczyć w specyficznej posłudze sanktuaryjnej redemptorystów w swojej Konferencji, która to posługa staje się coraz ważniejsza w świetle nowego fenomenu wzrostu religijności ludowej. 6.17. Przede wszystkim, będzie miał świadomość, że przynależy i chętnie uczestniczy w misji Zgromadzenia na całym świecie, które bierze na serio wyzwanie do wyczulenia na znaki czasu i podejmuje żywotne decyzje apostolskie, odpowiadające w sposób zawsze nowy na nasze wezwanie do misji. II. INNE DECYZJE TEMAT SZEŚCIOLECIA 7. Temat sześciolecia brzmi: Głosić Ewangelię w sposób zawsze nowy (św. Klemens) odnowiona nadzieja, odnowione serca, odnowione struktury dla misji. NOWE STRUKTURY DLA AFRYKI I MADAGASKARU 8. Konferencja Afryki i Madagaskaru stanowi priorytet. Aby zostało to zrealizowane, Zarząd Generalny musi wprowadzić nowe struktury. 9. Zarząd Generalny ma stworzyć fundusz na rzecz Afryki i Madagaskaru, w celu wspierania różnych przedsięwzięć niezbędnych dla rozwoju Jednostek tej Konferencji. Obejmą one

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 35 formację początkową i ciągłą, inicjatywy misyjne, projekty socjalne, itp. Zarząd Generalny winien również zamianować prokuratora i wspierającą go komisję, których zadaniem będzie utworzenie funduszu, administrowanie nim, dystrybucja pieniędzy oraz propagowanie i organizowanie formacji ekonomów (Wice)Prowincjalnych, Regionalnych i lokalnych. FORMACJA 10. Redemptorystowskie duszpasterstwo powołań zostanie pełniej włączone w Sekretariaty Formacji i struktury formacyjne na szczeblu Generalnym, (Wice)Prowincjalnym i Regionalnym. 11. Sekretarz Wykonawczy dla Formacji jest członkiem Sekretariatu Generalnego Formacji. Nie musi on być stałym członkiem, ani rezydować w Kurii Generalnej, chyba że Zarząd Generalny uzna to za stosowne i konieczne. 12. Kursy dla formatorów zainicjowane przez Generalny Sekretariat Formacji będą kontynuowane w następnym sześcioleciu (2009 2015). Szczególną uwagę należy zwrócić na dalszy rozwój tych kursów w innych językach, aby zaspokoić potrzeby wszystkich Konferencji. Kursy te powinny zaangażować formatorów, którzy dotąd nie uczestniczyli w żadnym kursie. TEOLOGIA MORALNA 13. Akademia Alfonsjańska jest jednym ze wspólnych apostolatów i priorytetów Zgromadzenia, z którym wszystkie Jednostki muszą współpracować ofiarnie i skutecznie Współpraca ta obejmuje wybór i skład kadry profesorskiej oraz pomoc finansową.

36 XXIV KAPITUŁA GENERALNA 2009 DOKUMENTY KOŃCOWE 14. Zarząd Generalny będzie nadal promować w całym Zgromadzeniu redemptorystowskie Kongresy Teologii Moralnej, we współpracy z Akademią Alfonsjańską i innymi redemptorystowskimi ośrodkami teologicznymi. OFICJALNE JĘZYKI W ZGROMADZENIU 15. XXIV Kapituła Generalna akceptuje strategię i interpretację zaproponowaną przez poprzednią Radę Generalną dotyczącą używania języków urzędowych w Zgromadzeniu. Ta strategia i interpretacja będzie kontynuowana w obecnym sześcioleciu a następnie zostanie oceniona przez XXV Kapitułę Generalną. 16. Język włoski jest jednym z oficjalnych języków Zgromadzenia. CZTEROLETNIA KADENCJA PRZEŁOŻONYCH 17. Statuty Generalne 0153d i 0178b zostały zmienione w celu wprowadzenia czteroletniej kadencji (quadriennium) dla Przełożonych (Wice)Prowincjalnych, Regionalnych i lokalnych w Zgromadzeniu, oraz dla ich Rad. Wszystkie Statuty związane z tą decyzją zostały również poprawione. 18. Wybrani lub mianowani Przełożeni (Wice)Prowincjalni, Regionalni i ich Rady obejmą swój urząd w ciągu miesiąca stycznia nowego quadriennium. Wszystkie wybory Przełożonych (Wice)Prowincjalnych i Regionalnych odbędą się stosownie do tego wymogu. KWESTIE EKONOMICZNE I SOLIDARNOŚĆ 19. Podczas sześciolecia 2009 2015 należy poszukiwać bardziej zadawalającego systemu solidarności ekonomicznej w Zgromadzeniu. Rada Generalna powoła Komisję do zbadania i analizy tych zagadnień. Komisja ta przedstawi sprawozdanie na temat postępu swoich prac na zebraniach

III. DECYZJE XXIV KAPITUŁY GENERALNEJ 37 w połowie sześciolecia. XXV Kapituła Generalna przeanalizuje wyniki tych badań i podejmie niezbędne decyzje. 20. Podczas Kapituły Generalnej i po jej zakończeniu, kapitularze poinformują swoje Jednostki o poważnych problemach finansowych, przed którymi staje Zgromadzenie. 21. W odpowiedzi na obecny kryzys, każda Jednostka Zgromadzenia, która jest w stanie to zrobić, jest proszona o dodanie do kontrybucji za rok 2009 kwoty odpowiadającej zwyczajnej kontrybucji dla Zarządu Generalnego przekazanej w roku 2007. 22. Ekonom Generalny i Generalny Sekretariat Ekonomiczny opracują do 30 czerwca 2010 roku zaktualizowany formularz Sprawozdania finansowego (Wice)Prowincji. Posługując się tym nowym formularzem, wszystkie (Wice) Prowincje Zgromadzenia prześlą do Zarządu Generalnego do dnia 31 października 2010 roku bardziej szczegółowe roczne sprawozdania finansowe za ostatnie trzy lata (2007 2009). Posiadając te informacje, Zarząd Generalny będzie mógł kontynuować wysiłki zmierzające do powiększenia jego patrymonium. 23. Zarząd Generalny ma przywrócić praktykę wysyłania rocznego sprawozdania na temat stanu własnych finansów do każdej Jednostki. ZARZĄDZANIE PATRYMONIUM 24. Zarząd Generalny będzie promować bardziej profesjonalną formację niektórych współbraci do zarządzania naszymi finansami, zgodnie z zasadami naukowymi i etycznymi w teologicznym kontekście życia zakonnego. Zarząd Generalny zadba o to, by zewnętrzni menedżerowie naszych inwestycji przestrzegali obowiązującego kodeksu etycznego. Kodeks ten będzie stosownie aktualizowany i ulepszany.