POSTULATY (JĘZYK POLSKI)

Transkrypt

1 POSTULATY (JĘZYK POLSKI)

2 Postulaty 1 1 Sekretarz Wykonawczy do Spraw Formacji Urząd Sekretarza Wykonawczego do Spraw Formacji winien mieć stałe miejsce w Kurii Generalnej. Sekretarz Wykonawczy winien być członkiem ex officio Sekretariatu Generalnego Formacji. 1. Doniosłość Sekretariatu do Spraw Formacji potwierdzają Statuty Generalne (0114). 2. Urząd Sekretarza Wykonawczego do Spraw Formacji został ustanowiony przez Zarząd Generalny na sześciolecie , po konsultacji z Sekretariatem Generalnym do Spraw Formacji, jako odpowiedź na prośbę XXIII Kapituły Generalnej o umożliwienie właściwej formacji formatorów w Zgromadzeniu. Nie byłoby to możliwe do wykonania, gdyby jedna osoba nie była odpowiedzialna za to zadanie (oraz inne zadania związane z formacją), traktując je jako swoje pierwszorzędne zajęcie. 3. Realizacja tego zadania spotkała się z bardzo pozytywną oceną ze strony Sekretariatu Formacji. Jego pomoc odegrała istotną rolę podczas Kursu dla Formatorów, w przygotowaniu Podręcznika dla Formatorów i w pracach nad zatwierdzeniem delle Ratio Formacji (Wice) Prowincjalnych, które jeszcze trwają. 4. Doświadczenie innych Zgromadzeń potwierdza nasze doświadczenie. 5. W minionym sześcioleciu podjęto próbę opisania zakresu pracy tego urzędu. Zostanie to ostatecznie rozwinięte przez Zarząd Generalny (GS 0127, 0138). Sekretarz Generalny do Spraw Formacji Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku angielskim.

3 2 XXIV Kapituła Generalna Duszpasterstwo Powołań Redemptorystów Duszpasterstwo Powołań Redemptorystów powinno zostać pełniej włączone w Sekretariaty Formacji i struktury formacji na poziomie Generalnym, Regionalnym i Prowincjalnym. 1. Duszpasterstwo Powołań stanowi integralną część procesu formacji (Konst. 77, 79 80). Obejmuje ono promowanie, towarzyszenie i rozeznanie, które stanowi jeden proces formacyjny. 2. W niektórych (Wice)Prowincjach istnieje wyraźny rozdział pomiędzy duszpasterstwem powołań a procesem formacji, co nie jest zgodne z duchem naszych Konstytucji. Pełniejsze włączenie Duszpasterstwa Powołań Redemptorystów w Sekretariaty Formacji i inne struktury ubogaci cały proces formacyjny. 3. Współbrat powołany do posługi w Duszpasterstwie Powołań Redemptorystów jest formatorem ; dlatego istnieje potrzeba przygotowania i praktyki na tym polu. 4. Więź pomiędzy duszpasterstwem młodzieży, młodych dorosłych i duszpasterstwem powołań jest czymś cennym i ważnym. Dlatego włączenie Duszpasterstwa Powołań Redemptorystów w cały proces formacji jest istotne i nie wolno o tym zapominać. Generalny Sekretariat Formacji Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku angielskim.

4 Postulaty 3 3 Formacja Formatorów Kursy dla Formatorów, zainicjowane przez Sekretariat Formacji, powinny być kontynuowane w najbliższym sześcioleciu ( ), ze szczególnym uwzględnieniem kursów w innych językach, aby wyjść naprzeciw potrzebom wszystkich Regionów i włączyć tych formatorów, którzy w nich dotąd nie uczestniczyli. 1. XXIII Kapituła Generalna domagała się odpowiedniej formacji dla formatorów. 2. Sekretariat do Spraw Formacji doszedł do wniosku, że bardziej skutecznym środkiem formacji są kursy organizowane w różnych regionach, które uwzględniają lokalne potrzeby i możliwości kulturowe. 3. Liczba uczestników dotychczasowych kursów wskazuje na odpowiedniość tej metody. W trzech kursach na dwóch sesjach wzięło udział prawie 100 współbraci (jeden kurs w j. hiszpańskim i dwa w j. angielskim). Kurs odbywał się jedynie w dwóch językach, i nie wszyscy formatorzy byli w stanie z niego skorzystać. 4. Kursy były promocją współpracy międzyprowincjalnej i międzyregionalnej. 5. Ogólna ocena tych kursów była pozytywna. Sekretarz Generalny do Spraw Formacji Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku angielskim.

5 4 XXIV Kapituła Generalna Ogólnoświatowa peregrynacja oryginalnej ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy CELE Cel ogólny Promocja peregrynacji oryginalnej ikony M. B. Nieustającej Pomocy, w celu przygotowania i celebracji rocznicy przekazania jej Redemptorystom (150 lecie: ) przez papieża Piusa IX, w zakresie ogólnoświatowym, w perspektywie Misji. Cele specyficzne 1. Rozwój nabożeństwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i uczynienie go bardziej znanym w całym świecie. 2. Danie wiernym na całym świecie sposobności do kontemplacji oryginalnej ikony, biorąc pod uwagę jej walor historyczny, artystyczny, religijny i dewocyjny. 3. Upowszechnienie chrystocentrycznego przesłania ikony i, tym samym, promowanie kultu Matki Bożej w duchu Vaticanum II. 4. Zaznajomienie z naszym międzynarodowym Sanktuarium w Rzymie, zachęta do jego odwiedzenia. Uzasadnienie 1. Ewangelizacja: wykorzystanie okazji do ewangelizacji, wychodząc od chrystocentrycznego przesłania ikony i posługując się nią jako narzędziem w służbie misji. 2. Promowanie powołań: mówienie, szczególnie młodym, o misyjnym dziele Redemptorystów i naszym charyzmacie alfonsjańskim, posługując się środkami komunikacji masowej, które są zainteresowane tym wydarzeniem. 3. Zwiększenie zasięgu Nieustannej Nowenny: promowanie Nieustannej Nowenny jako ważnego środka ewangelizacji i katechezy. 4. Współdzielenie: dzielenie się bogactwem, które posiadamy artystycznym i religijnym walorem oryginalnej ikony z wiernymi pięciu kontynentów, aby Matka Boża Nieustającej Pomocy była jeszcze bardziej znana i czczona. 5. Popularyzacja: ukazanie naszego międzynarodowego Sanktuarium w Rzymie, zachęta do jego nawiedzin oraz pogłębienie więzi duchowej wiernych z oryginalną Ikoną.

6 Postulaty 5 Odpowiedzialność Koszty 1. Zarząd Generalny: do Zarządu Generalnego należy powołanie Komisji Pielgrzymkowej, której szczególnym zadaniem będzie troska o wszystko, co jest konieczne (dokumenty i zezwolenia, środki techniczne, fundusze, itp.) do bezpiecznego transportu Ikony. Poza tym Zarząd Generalny, wraz z osobami, które powoła do tego zadania, będzie odpowiedzialny za ustalenie kalendarza pielgrzymki, według kontynentów, począwszy od 2011 roku lub innego stosownego terminu. 2. Jednostki (Prowincje, Wiceprowincje i Regiony) Zgromadzenia: Prowincje, Wiceprowincje i Regiony zwrócą się z formalną prośbą do Zarządu Generalnego, zorganizują pielgrzymki we własnych Jednostkach oraz wezmą odpowiedzialność, razem z oficjalną osobą towarzyszącą, za bezpieczeństwo Ikony. Proponujemy, aby 50% zysków, pochodzących z ofiar wiernych i jakichkolwiek innych środków związanych z pielgrzymką, zostało przekazane Zarządowi Generalnemu, dla pokrycia kosztów organizacyjnych i jako kontrybucja na Fundusz Solidarności w Zgromadzeniu. Pozostałe 50% pozostanie w Jednostkach. Rzym, 15 marca 2008 Komisja Sanktuarium M.B. Nieustającej Pomocy (Rzym, Italia) P. Enrique López, C.Ss.R. Radny Generalny P. Darci José Nicioli, C.Ss.R. Rektor Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy P. Bruno Visuri, C.Ss.R. Dyrektor Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy P. Walteir Gonçalves Magalhães, C.Ss.R. Ekonom Wspólnoty Św. Alfonsa w Rzymie P. Teodulo Holgado, C.Ss.R. Odpowiedzialny za Duszpasterstwo Filipińczyków P. Janusz Dyrek, C.Ss.R. Odpowiedzialny za Duszpasterstwo Polaków Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku włoskim.

7 6 XXIV Kapituła Generalna Kaspar Stanggassinger: Patron Duszpasterstwa Młodzieży i Powołań Redemptorystowskich Kapituła Generalna poleci Zgromadzeniu oddawanie czci Błogosławionemu Kasparowi Stanggassingerowi jako patronowi Młodzieży Redemptorystowskiej i Młodzieżowego Duszpasterstwa Powołań Redemptorystów (MDPR). 1. Kaspar Stanggassinger ( ) już w wieku 14 lat prowadził grupy dorastającej młodzieży troszcząc się o jej chrześcijańską formację. Bezpośrednio po święceniach został profesorem niższego seminarium w Dürnberg (Austria). 2. Warunki w jakich pełnił swoją posługę były podobne do tych, w jakich dzisiaj rozwija swoją działalność Młodzieżowe Duszpasterstwo Redemptorystów (MDPR). 3. Nasze grupy młodzieży oraz kandydatów na Redemptorystów znalazłyby w Kasparze Stanggasingerze swój wzór i swojego patrona. P. Jens Bartsch, C.Ss.R. W imieniu Sekretariatu Generalnego dla MDPR Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku angielskim.

8 Postulaty 7 6 Świeccy jako stali oficjalni obserwatorzy na Kapitułach Sekretariat Generalny dla Współpracy ze Świeckimi, na swoim ostatnim posiedzeniu w Wittem (Holandia), od 16 do 19 czerwca 2008, jednomyślnie zadecydował, aby następujący postulat został przedłożony Kapitule Redemptorystów, która odbędzie się w październiku/listopadzie Zachęcamy Członków Kapituły do pozytywnej decyzji odnośnie dodania do Dyrektorium Kapituł tego, co następuje: N 416. Zaleca się usilnie, aby Kapituły miały minimum dwóch świeckich jako stałych oficjalnych obserwatorów. Współpraca ze świeckimi została zainicjowana przez poprzednie Kapituły Generalne i została rozpowszechniona w Zgromadzeniu. Współodpowiedzialność Redemptorystów i świeckich za misję Zgromadzenia oznacza o wiele więcej niż samą wspólną pracę; pociąga za sobą zobowiązanie do wzajemnego rozeznawania i wzajemnej odpowiedzialności za realizację powziętych decyzji. Przyjęcie tego postulatu przyczyniłoby się do większej współodpowiedzialności Redemptorystów i świeckich za misję Redemptorystów w Kościele i świecie. Termin stały oznacza: na okres trwania mandatu Kapituły, np. trzechlecia lub sześciolecia (co jest bardziej właściwe). Decyzja odnośnie sposobów oficjalnego nominowania/wybierania obserwatorów, należałaby do Rady Generalnej albo do Rady zwyczajnej każdej (Wice) Prowincji. W imieniu Sekretariatu dla Współpracy ze Świeckimi Raymond Douziech, C.Ss.R. Michael Kelleher, C.Ss.R. Radny Generalny, Przełożony Prowincjalny, Dublin Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku angielskim.

9 8 XXIV Kapituła Generalna Sekretariat Generalny Prawo i Sprawiedliwość Proponuję, aby najbliższa Kapituła Generalna uniezależniła Sekretariat Generalny Prawo i Sprawiedliwość na poziomie Generalnym od Sekretariatu Apostolatu. 1. Istniał prężny Sekretariat w okresie Generalatu O. Lasso. 2. Inspirował on wówczas wielu współbraci do pracy z ubogimi. 3. Na następnej Kapitule Generalnej podjęto decyzję, bez uprzedniej dyskusji, że wejdzie on w skład Sekretariatu Apostolatu. 4. Jest on naprawdę konieczny w Azji, Afryce i Ameryce Południowej, gdzie mieszka uboga ludność. Podobne wsparcie jest bardzo potrzebne. 5. Za pośrednictwem tego Sekretariatu fatwo jest stać się członkiem ECOSOC Narodów Zjednoczonych, a tym samym mieć możliwość pracy z innymi ludźmi dobrej woli. Wiele Zgromadzeń zakonnych uczestniczy w ECOSOC. 6. W okresie tsunami w roku 2004, i w późniejszym czasie, CSsR na poziomie centralnym nie odegrało żadnej roli, gdzyż nie miało podobnego organizmu. Tymczasem inne Zgromadzenia zakonne odegrały ważną rolę za pośrednictwem Sekretariatów Sprawiedliwości i Pokoju. 7. Aby stawić czoła kryzysowi żywnościowemu i zmianie klimatu, potrzebujemy organizmu, typu niezależny Sekretariat, który działałby podobnie, jak ten w okresie Generalatu O. Lasso. P. Thomas Kocherry, C.Ss.R. Prowincja Bangalore 6 grudnia 2008 Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku angielskim.

10 Postulaty 9 8 Międzynarodowa Wspólnota Redemptorystów Oczekujemy od XXIV Kapituły Generalnej wyjaśnienia całemu Zgromadzeniu odnośnie tego, co stanowi Międzynarodową Wspólnotę Redemptorystów: 1. Jej istotę 2. Jej skład 3. Jej cele 4. Kto decyduje o jej istnieniu? I gdzie? 5. Kto mianuje członków i Przełożonych tej wspólnoty? Prowincja Lyon Paryż 28 kwietnia 2008 O. Joseph Touraynne, C.Ss.R. O. Georges Darlix, C.Ss.R. O. Roger Michel, C.Ss.R. O. Philippe Bader, C.Ss.R. O. François Gautier, C.Ss.R. Br. Michel Joseph, C.Ss.R. Tekst oryginalny jest w języku francuskim.

11 10 XXIV Kapituła Generalna Przedłużenie mandatu Komisji dla Afryki Madagaskaru Domagamy się od Kapituły Generalnej, aby Komisja dla Afryki i Madagaskaru, ustanowiona przez Zarząd Generalny, funkcjonowała również w najbliższym sześcioleciu. Zadaniem tej Komisji będzie: kontynuowanie i rozwijanie współpracy pomiędzy Jednostkami odnośnie formacji Redemptorystów, nowe inicjatywy misyjne oraz stworzenie finansowych podstaw dla przyszłości. 1. Obecność Redemptorystów w Afryce i Madagaskarze jest ciągle bardzo słaba i krucha. Prawie komplet Jednostek nie jest sam w stanie utrzymać pełnego programu formacji z powodów ekonomicznych i personalnych. Te same trudności występują w misji Zgromadzenia w Afryce i Madagaskarze. Jedynym sposobem wyjścia naprzeciw tym wyzwaniom jest współpraca międzyprowincjalna i międzynarodowa. 2. Kapituła Generalna winna w dalszym ciągu popierać wybór Afryki i Madagaskaru jako priorytetu Zgromadzenia. 3. Komisja winna zbadać sytuację tych Jednostek w celu lepszej koordynacji naszych zasobów odnośnie misji. 4. Powinna ona w dalszym ciągu zastanawiać się nad restrukturyzacją misji Redemptorystów w Afryce i Madagaskarze. 5. Pomoże nam ona realizować priorytety wyszczególnione przez Komisję dla Afryki i Madagaskaru (z poprzedniego sześciolecia) i rozwinąć fundację dla Afryki i Madagaskaru za pośrednictwem Prokuratora. Region Afryki i Madagaskaru Tekst oryginalny jest w języku francuskim.

12 Postulaty Fundusz dla Afryki i Madagaskaru Prosimy o ustanowienie Funduszu ekonomicznego dla Afryki i Madagaskaru w celu wspierania formacji początkowej, formacji ciągłej, inicjatyw misyjnych, nowych inicjatyw duszpasterskich pomiędzy Jednostkami i nowymi fundacjami. Fundusz ten uzupełniałby nasze własne zasoby, wkład macierzystych Prowincji oraz ewentualne pomoce pochodzące z Funduszu Solidarności. Kapituła Generalna winna zalecić przyszłemu Zarządowi Generalnemu powołanie Prokuratora dla Afryki i Madagaskaru, który miałby za zadanie rozwijanie tego Funduszu. Ewentualne źródła dla Funduszu pochodziłyby z wkładów pochodzących spoza Zgromadzenia, dobrowolnych składek przekazywanych spontanicznie przez jednostki Zgromadzenia, oraz odsetek ze sprzedaży własności, których wartość przekracza dolarów USA. Liczne problemy społeczne i ekonomiczne, z którymi muszą się zmierzyć Afryka i Madagaskar, jak również piramida wieku i miejsca zasiedlenia Zgromadzenia w tych krajach stanowią poważne wyzwania dla naszego Zgromadzenia. Nie wolno zapomnieć o redukcji zasobów finansowych ze strony niektórych Prowincji macierzystych. Trzeźwa analiza i refleksja ze strony Zarządu Generalnego i Zgromadzenia na temat Afryki i Madagaskaru doprowadziłaby do zaproponowania ustanowienia Funduszu, który pomógłby w finansowania formacji i misji. Region Afryki i Madagaskaru Tekst oryginalny jest w języku francuskim.

13 12 XXIV Kapituła Generalna Stała Komisja Teologii Moralnej Proponujemy, aby Zarząd Generalny powołał Stałą Komisję Teologii Moralnej mającej za zadanie doradzanie Zarządowi Generalnemu odnośnie ożywiania, organizowania i delegowania pewnych specyficznych działań oraz promowania współpracy w dziedzinie różnych problemów z zakresu teologii moralnej i etyki w Zgromadzeniu. 1. Przyznajemy, że Akademia Alfonsjańska jest głównym międzynarodowym Instytutem teologii moralnej i etyki w Zgromadzeniu. Intencją naszego postulatu nie jest podważanie ani polemika odnośnie jej niepowtarzalnej roli w tym względzie. 2. Kapituła Generalna w 1997 zatwierdziła postulat, domagający się ustanowienia stałej Komisji Teologii Moralnej i Pastoralnej. Przypominamy jednocześnie następujące wskazanie ostatniej Kapituły Generalnej (2003): Różne Jednostki Zgromadzenia winny w sposób szczególny popierać formację współbraci w zakresie teologii moralnej i pastoralnej, ze szczególną preferencją Akademii Alfonsjańskiej jako miejsca ich formacji specjalistycznej (Wskazania, 10.4). Wcześniejsze Kapituły Generalne zachęcały Zarząd Generalny do inicjowania i popierania zjazdów i spotkań międzyprowincjalnych z zakresu teologii moralnej w ramach naszej formacji ciągłej (por. #53e Dokumentu końcowego XXI Kapituły Generalnej). Podobnie XXI Kapituła Generalna podkreśliła doniosłość studium teologii moralnej oraz konieczność zdobywania specjalizacji ze strony współbraci na tym polu (por. #20 Dokumentu Końcowego). 3. Efektem tego były organizowane co cztery lata Kongresy Teologii Moralnej. Sposobność podzielenia się własnymi doświadczeniami i wynikami badań była czymś bardzo pozytywnym dla naszych teologów moralistów. Kongresy stanowiły dużą pomoc, ale ich zasięg był ograniczony. 4. Biorąc pod uwagę, że Teologia Moralna stanowi istotną część misji Zgromadzenia, widzimy konieczność szerszego włączenia się w promowanie Teologii Moralnej i etyki w Zgromadzeniu, i to nie tylko ze strony tych, którzy mają profesjonalne przygotowanie naukowe w tej dziedzinie. 5. Idąc za sugestiami i zaleceniami międzynarodowych kongresów teologii moralnej, szczególnie Kongresu w Bogocie w 2006, mając na względzie szóstą zasadę restrukturyzacji, która mówi, że żywotną częścią naszej misji, w przeszłości i dzisiaj, jest refleksja teologiczna zakorzeniona w doświadczeniu duszpasterskim, oraz wierność naszej alfonsjańskiej tradycji teologii moralnej będącej na służbie Kościoła i współczesnego świata, widzimy konieczność stworzenia Stałej Komisji Teologii Moralnej.

14 Postulaty Do ewentualnych zadań tej Komisji należałoby: a) Przedstawianie Zarządowi Generalnemu zaleceń, sugerując różne rozwiązania w celu wsparcia refleksji teologicznomoralnej i etycznej. b) Rozbudzanie, w całym Zgromadzeniu i w poszczególnych Jednostkach, świadomości konieczności i doniosłości refleksji moralnej i jej włączenia na służbę ludziom, którzy angażują się na rzecz dobra. c) Ułatwianie i wspieranie osobistych badań i wysiłków w kierunku współpracy na polu Teologii Moralnej, włączając w to pomoc w takich sprawach, jak pisanie i publikowanie, studia doktoranckie, itp. d) Wspieranie formacji i przygotowania studentów i formatorów Redemptorystów. e) Pobudzanie formacji ciągłej naszych współbraci i specjalistycznego przygotowania naukowego nowych profesjonalnych teologów moralistów. f) Nauczanie Teologii Moralnej w każdej możliwej formie, dla dobra Kościoła i formacji ludzkich sumień. g) Promowanie wzajemnej współpracy z Akademią Alfonsjańską, z jednoczesnym uwzględnieniem i potwierdzeniem specyficznego charakteru, jaki posiada Akademia. h) Promowanie i przygotowanie wykwalifikowanych profesorów dla Akademii Alfonsjańskiej. Członkowie Komisji Teologii Moralnej Martin McKeever, Alberto de Mingo, Mark Miller, Clement Campos, Luis Roballo, Raymond Douziech i Enrique López Tekst oryginalny jest w języku angielskim.

15 14 XXIV Kapituła Generalna Czteroletnia kadencja Przełożonych i ich Rad Proponujemy zmianę Statutu Generalnego 0153d mającą na celu wprowadzenie czteroletniej kadencji dla Przełożonych Prowincjalnych, Wiceprowincjalnych i Regionalnych, oraz ich Rad i lokalnych Przełożonych Zgromadzenia. Statut Generalny 094b, który określa czas pozostawania Przełożonych na urzędzie, pozostałby w mocy. Biorąc pod uwagę, że w Zgromadzeniu trwa dyskusja na temat restrukturyzacji dla misji, propozycja ta ma na względzie większą ciągłość w prowadzeniu Jednostek Zgromadzenia. Taka ciągłość przyczyniłaby się do umocnienia zarówno duszpasterskiej misji Jednostek jak i ich wewnętrznych struktur. Przełożony wybrany po raz pierwszy, zarówno na poziomie Prowincjalnym jak i lokalnym, potrzebuje odpowiedniego czasu dla zrozumienia sytuacji Prowincji czy wspólnoty lokalnej, rozeznania jej potrzeb i wypracowania odpowiedniej strategii, aby wyjść naprzeciw tym wyzwaniom i podjąć decyzje. Nasz aktualny system trzechletniej kadencji urzędu może osłabić zdolność Przełożonych do rozwijania misji Zgromadzenia. Kapituły są drogim przedsięwzięciem ze względu na koszty podróży i inne wydatki; okres przygotowania do Kapituł może osłabić zdolność Jednostek do dania pełnej odpowiedzi na misję Zgromadzenia. Kapituły i wybory mogą odwieść od tego, co jest najważniejsze w naszym życiu: bycia wspólnotą apostolską. Poświęcenie znacznej części czasu na rozeznanie kierownictwa Zgromadzenia może osłabić koncentrację Zgromadzenia na swojej misji. W kontekście trwających dyskusji na temat rewizji Statutów Generalnych, zaproponowanej przez Komisję dla Restrukturyzacji powołaną przez XXIII Kapitułę Generalną, niezwykle ważnym jest ponowne rozpatrzenie czasu trwania urzędów na wszystkich poziomach Zgromadzenia. Region Ameryki Północnej Tekst oryginalny jest w języku angielskim.

16 Postulaty Ośmioletnia kadencja Przełożonego Generalnego i jego Rady Proponujemy zmianę Konstytucji 105, 110 oraz Statutu 094c, w celu wprowadzenia ośmioletniej kadencji dla Przełożonego Generalnego i jego Rady. Kadencja byłaby powtarzalna tylko jeden raz. Kapituła Generalna zwyczajna byłaby zwoływana co osiem lat. W czasie trwających w Zgromadzeniu dyskusji na temat restrukturyzacji dla misji, propozycja ta kładzie większy nacisk na ciągłość przywództwa w Zarządzie Generalnym. Taka ciągłość przyczyniłaby się do umocnienia zarówno duszpasterskiej misji Jednostek jak i ich wewnętrznych struktur. Nowy Przełożony Generalny i jego Rada potrzebują odpowiedniego czasu na rozeznanie sytuacji i potrzeb Zgromadzenia, umożliwiające opracowanie odpowiedniej strategii, wyjście im naprzeciw i podjęcie decyzji. Nasz aktualny system sześcioletniej kadencji urzędu może osłabić zdolność Zarządu Generalnego w zakresie rozwijania misji Zgromadzenia. Kapituły są drogim przedsięwzięciem ze względu na koszty podróży i inne wydatki; okres przygotowania do Kapituł może osłabić zdolność Zarządu Generalnego do pełnej odpowiedzi na misję Zgromadzenia. Kapituły i wybory mogą odwieść od tego, co jest najważniejsze w naszym życiu: bycia wspólnotą apostolską. Poświęcenie znacznej części czasu na rozeznanie kierownictwa Zgromadzenia może osłabić koncentrację Zgromadzenia na swojej misji. W kontekście trwających dyskusji na temat rewizji Statutów Generalnych, zaproponowanej przez Komisję dla Restrukturyzacji powołaną przez XXIII Kapitułę Generalną, niezwykle ważnym jest ponowne rozpatrzenie czasu trwania urzędu na poziomie Zarządu Generalnego. Region Ameryki Północnej Tekst oryginalny jest w języku angielskim.

17 16 XXIV Kapituła Generalna Rewizja kadencji wyborczych dla Zgromadzenia W ramach dzieła restrukturyzacji w które zostało wciągnięte Zgromadzenie, Kapituła Generalna winna rozważyć konieczność rewizji kadencji wyborczych na różnych poziomach. Konkretnie proponujemy: 1. Dla Kapituły Generalnej, przejście od aktualnej sześcioletniej do ośmioletniej kadencji. 2. Dla wyborów Przełożonych Wyższych (Prowincjalnych, Wiceprowincjalnych, itp.), przejście od aktualnych trzech do czterech lat. 3. Aby wybór Przełożonych Wyższych, w całym Zgromadzeniu, miał miejsce w określonym przeciągu czasu, maksymalnie trzech miesięcy. 1. Przedłużenie czasu trwania kadencji dla Kapituły Generalnej i Przełożonych Wyższych pozwoliłby na bardziej odpowiednie programowanie w Zgromadzeniu i poszczególnych Jednostkach. 2. Skrócenie okresu trwania wyboru Przełożonych Wyższych pozwoliłoby na bardziej skuteczne programowanie i animowanie ze strony Zarządu Generalnego na rzecz całego Zgromadzenia a szczególnie nowych Przełożonych Wyższych. Region Europy Południowej Tekst oficjalny jest w języku włoskim.

18 Postulaty Język włoski jako oficjalny język Zgromadzenia Prosimy, aby język włoski był nadal jednym z języków oficjalnych Zgromadzenia. 1. Dla ułatwienia i pobudzenia kontaktu ze źródłami CSSR i pismami Założyciela; 2. Jest to język, który faktycznie zna wielka liczba współbraci. Region Europy Południowej Tekst oficjalny jest w języku włoskim.

19 18 XXIV Kapituła Generalna Zarządzanie majątkiem Kapituła Generalna, w sytuacji obecnego kryzysu ekonomicznego, szczególnie finansowego (który zdaniem ekspertów będzie długotrwały), 1. chcąc być koherentną z naszą preferyncyjną opcją na rzecz ubogich, 2. oraz pragnąc przejąć i kontynuować wrażliwość moralną tradycji alfonsjańskiej i redemptorystowskiej, Sugeruje Jednostkom Zgromadzenia, aby zarządzanie majątkiem służyło, w miarę możliwości, rzeczywistemu rozwojowi ekonomii kraju, w którym żyją współbracia; Domaga się od Zarządu Generalnego jeszcze większego zróżnicowania w zakresie inwestowania środków finansowych, pozostając przy odpowiednim inwestowaniu w nieruchomości (kapitał chroniony), preferując inwestycje w środki przeznaczone dla dobra społecznego i ograniczając inwestowanie w dochody płynne (obligacje); Przynagla również Zarząd Generalny do promowania bardziej profesjonalnej formacji niektórych współbraci dla prowadzenia ekonomii zgodnie z zasadami naukowymi i etycznymi w teologicznym kontekście życia zakonnego. Zarząd Generalny powinien czuwać, aby administratorzy zewnętrzni naszych inwestycji przestrzegali obowiązującego kodeksu etycznego, który winien być w porę aktualizowany i ulepszany. Region Europy Południowej Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku hiszpańskim.

20 Postulaty Akademia Alfonsjańska 1. Akademia Alfonsjańska winna być uważana za jeden ze wspólnych i priorytetowych apostolatów Zgromadzenia, z którym winny współpracować wszystkie Jednostki, wspaniałomyślnie i efektywnie. Współpraca ta obejmuje wybór i skład ciała profesorskiego oraz współpracę ekonomiczną. Rada Generalna użyje swojego autorytetu, aby stało się to faktem. 2. Kapituła Generalna domaga się od Zarządu Generalnego, aby, w porozumieniu z odpowiednimi Jednostkami (w niektórych przypadkach z Konferencjami), zbadała możliwość ustanowienia ośrodków zależnych od Akademii Alfonsjańskiej w stosownych miejscach, inicjując tym samym akademicką sieć Zgromadzenia. Region Europy Południowej Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku hiszpańskim.

21 20 XXIV Kapituła Generalna Solidarność ekonomiczna na poziomie Zgromadzenia W okresie sześciolecia należy poszukiwać bardziej stosownych dróg dla faktycznej solidarności ekonomicznej na poziomie Zgromadzenia. Poszukiwanie to winno zostać zlecone specjalnej Komisji, która zdawałaby sprawę ze swoich dokonań na spotkaniach w połowie sześciolecia. XXV Kapituła Generalna oceni rezultaty i podejmie odpowiednie decyzje. 1. Aktualna solidarność w Zgromadzeniu zależy od spontanicznej i dobrowolnej dyspozycyjności niektórych Jednostek, dlatego Zarządowi Generalnemu trudno przychodzi odpowiedzieć na najbardziej naglące potrzeby. 2. Istnieją wspólne potrzeby, którymi zainteresowane jest całe Zgromadzenie (prośby o fundusz solidarnościowy, instytucje Zarządu Generalnego, Akademia Alfonsjańska, fundusz dla Afryki i Madagaskaru, itp.), i które domagają się harmonijnego projektu, na który złożyłaby się solidarność całego Zgromadzenia jako jednego organizmu. 3. Jednostki młodsze i mające większą przyszłość w Zgromadzeniu często nie posiadają koniecznych środków, mogących im zapewnić długoterminową niezależność ekonomiczną. 4. Zakrojona na szeroką skalę restrukturyzacja Zgromadzenia nie osiągnie swoich celów bez restrukturyzacji ekonomicznej. Zarząd Generalny Zatwierdzono w Rzymie 12 czerwca 2009 Tekst oryginalny i oficjalny jest w języku włoskim.

22