,,Każdy jest poetą. Bo poezja to jest to, co masz w sobie i co widzisz wokół siebie. Twój własny, niepowtarzalny świat.(...) Danuta Wawiłow PORY ROKU SŁOWEM MALOWANE Wiersze napisane przez uczniów naszej szkoły w roku szkolnym 2015/2016 Temat: Jesień Karolina Dobrzańska- uczennica klasy VI Próżno słońca teraz szukać, jesień już nastała. Niebo pełne ponurych chmur płakać zaczyna, bo zły humor ma dziś. Zapłakane wszystko wokół, przemoknięty każdy liść. Ludzie pod parasolami ukryci, otuleni cienkim welonem mgły. Cały świat tonie dziś we łzach nieba, a wiatr swą piosenkę gra. Listki pospadały z koron drzew i długą alejkę stworzyły. Bocianów już nigdzie nie widać, zwierzęta toną we śnie. Dzień prędko się chowa i długi wieczór nastaje. Weronika Klimek klasa VI Rozmowa z jesienią Puk- puk do okienka. - Kto tam? - To ja jesień złota, pukam swą złocistą gałązką. - Otwórz! Już czekać nie mogę. - Nie mogę otworzyć, zabłocisz mi całą podłogę. - Tylko liść złoty ci podaruję i lśniącą na nim jak brylancik kropelkę wody.
- Złotych liści mam dosyć, niejedna kropelka błyszcząca jest na nich Wiatr złoto postrąca, wszystko wokół odmieni i zgasi kolory jesieni. - Jeśli tak, to już prędko, otwieram moje okienko. Jestem gościnny gospodarz, a ty mi swój listek podasz. - Weź piękny liść z mego lasu i swojej książce go zasusz. Gdy zima śniegu naniesie, liść złoty przypomni ci jesień i będziesz pamiątkę miała po mnie. - Wdzięczny ci jestem ogromnie! - Nie odchodź! Zostań proszę! - Wrócę za rok o tej porze. Emilia Prasek klasa VI O pewnej porze opadają liście, do szkoły trzeba iść oczywiście. Wtedy zaczyna się jesień piękna, Pora dla mnie przepiękna. Na pewno każdy chodził na grzybobranie i oglądał filmy o nim na ekranie. To czas odlotu niektórych ptaków i zasypiania różnych zwierzaków. Pogoda jest wtedy zawsze niepewna, raz słoneczna a raz ulewna. Trzy miesiące potrwa i się kończy, na pożegnanie jeszcze raz zatańczy Jesień. Emilia Seta klasa IV Jesienią pozmieniało się wszystko, słonko już zeszło niżej za chmury. Zwierzęta powoli zbierają się do snu, jakoś uciekło lato. To właśnie jesień.
Karolina Zasada - klasa VI Dni coraz krótsze już, liście nabierają pięknych barw i spadają na ziemię, tworząc kolorowy dywanik. Zwierzęta w sen głęboki zapadają, w swoich norkach zapasów pełno mają. Brakuje tylko ćwierkających ptaków, które odleciały do ciepłych krajów. Kurtki nałożyć już czas, bo zima zaskoczy nas. Jesień jak każda inna pora pachnie cudownie grzybami i jabłkami. Dobrze jest czasem usiąść przy kominku, patrzeć w okno i zastanawiać się nad przeszłością lub po prostu pomilczeć. Wiktoria Woźniak klasa VI Już kolorowe liście tknęły ławkę. ławkę w baśniowym parku, całą pokrytą zabarwionym śniegiem. Kolorowy mróz utworzył zjawiskową alejkę, magiczną alejkę prowadząca do szczęścia. Jakże jest pusto, patrzę w górę, słońce przedziera się przez chmurę i nieubrane konary drzew. A niebo wygląda jak zaczarowane, bajkowe.
Autor anonimowy *** Idzie jesień po lesie, w plecaku kasztany niesie, złote liście rozsypuje, grzybów wypatruje. Jesień ma cudowne widoki, możemy zobaczyć potoki, chętnie się bawimy, bo bardzo to lubimy. Temat: Zima Karolina Dobrzańska klasa VI Z nieba lecą wciąż płatki śniegu, przykryła się ziemia puchową pierzyną. Zwierzęta w sen zimowy zapadły, rzadko teraz płatków śpiew usłyszysz. Mróz w nos mocno szczypie, lecz sanie wesoło mkną. Mikołaj po świecie wędruje radośnie, choć ciężki worek z prezentami dźwiga. Już pięknego bałwana ulepiły dzieci, który lśniący ma żakiecik. Wszyscy się śnieżkami rzucają i kolorowych rumieńców dostają. Boże Narodzenie już blisko, więc choinkę ubierać trzeba szybko. A gdy w Wigilię zalśni pierwsza gwiazdka, przy stole razem się zbierzemy, potem Nowy Rok przywitamy, i dalej urokami zimy będziemy oczarowani.
Emilia Prasek klasa VI Spojrzał Jasio przez okienko, a tam bielusieńko! Ledwo dostrzegł zimę białą, a już koledzy na sankach gnają. Krzyczą, piszczą, śnieżkami rzucają, w siebie nawzajem białymi perłami ciskają. Jasio ubrał szybko kurtkę, czapkę, szalik, rękawiczki i już gna przez podwórko, by ulepić pigułeczki. Spotkał Henia, dostał kulą, i zobaczył się z Ulą, która spotkała się z Paulą. Co się stało? Kto to jest? To bałwan! Jak go nazwiemy? Może Ernest? Tak to już czasami jest, że z chłopca Jasia robi się bałwan Ernest! Emilia Seta klasa IV Już zimno za oknem, tylko biały bałwan dumnie spogląda. Wszyscy spieszą do domu, a dzieci radosne i białą zimą oczarowane, obserwują ptaki w karmnikach. Wiktoria Woźniak klasa VI Już kolorowe liście zniknęły, ich miejsce zajął biały puch. Ławki pomalowane na biało urosły, a jodły pokryły lekkie, jasne pióra.
W parku czeka uśmiechnięty bałwan, aby powitać znużonych przechodniów. Czasem nieśmiało rzuci w kogoś śnieżką, ale nikt się nie gniewa. Zachmurzone, szare, smutne niebo dzieci rozweselają zabawą i szarość ustępuje miejsca błękitowi. Karolina Zasada - VI Przyszła zima, wszystko pokrył biały puszek, bielutki, mięciutki śnieg. Dzieci już bałwana lepią, i wojnę na śnieżki toczą. i kolorowych rumieńców dostają. Boże Narodzenie już blisko, więc choinkę ubierać trzeba szybko. A gdy w Wigilię zalśni pierwsza gwiazdka, przy stole razem się zbierzemy, potem Nowy Rok przywitamy, i dalej urokami zimy będziemy oczarowani. Temat: Wiosna Autor anonimowy Wiosną cudnie pachną kwiaty, koncertują głośno ptaki, trawa szybko się zieleni, a my bardzo rozmarzeni! Przyroda się budzi do życia, a zima od nas w mig umyka. Renata Strzałkowska