Rozwój komunikacji elektronicznej i usług zaufania w społeczeństwie cyfrowym - od konwencji UNCITRAL z 2005 do rozporządzenia eidas z 2014 Dr Magdalena Marucha-Jaworska
Modele regulacji prawnych o podpisach elektronicznych Model liberalny ustawy amerykańskie Model zachowawczy stan Washington, Rosja Model mieszany dyrektywa 1999/93/WE oraz eidas z 2014 r., prawo modelowe i konwencja UNCITRAL z 2005 r.
Rozwój regulacji prawnych dotyczących handlu elektronicznego i podpisów elektronicznych Pierwsze ustawy o podpisach elektronicznych Regulacje o charakterze modelowym, ponadnarodowym, krajowym, stanowym, federalnym i międzynarodowym Nowy etap w rozwoju komunikacji elektronicznej - ujednolicenie przepisów w obszarze elektronicznego obrotu prawnego
Etap pierwszy Ustawa stanu Utah z 1995 r. Ustawa niemiecka i włoska z 1997 r. - kryptografia asymetryczna - kwalifikowany certyfikat kwalifikowany podmiot - podpis cyfrowy (Digital Signature)
Etap drugi prawo modelowe UNCITRAL o handlu elektronicznym z 1996 r. oraz o podpisach elektronicznych z 2001 r. dyrektywa 1999/93/WE w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych Uniform Electronic Transactions Act (UETA) z 1999 r. Electronic Signatures in Global and National Commerce Act (E-SIGN) z 2000 r. ustawy krajowe państwa członkowskie i wiele innych, m.in. Indie, Pakistan, Filipiny, RPA, Egipt, Japonia, Meksyk
Etap trzeci Konwencja UNCITRAL o wykorzystaniu komunikacji elektronicznej w kontraktach międzynarodowych z 2005 r. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE eidas z 2014 r.
Ewolucja regulacji dt. komunikacji elektronicznej podpis elektroniczny nie jest instytucją samodzielną, bytem oderwanym od transakcji, tworzenia, przesyłania i archiwizowania danych cyfrowych, jest związany z komunikacją elektroniczną, kontraktami, dokumentami, transakcjami elektronicznymi i usługami zaufania I
Konwencja UNCITRAL z 2005 r. Uzupełnienie regulacji o charakterze modelowym Nowatorskie spojrzenie na komunikację elektroniczną Ujednolicenie norm na poziomie międzynarodowym
Wymagania co do formy pismo (in writing) informacje są dostępne i mogą być wykorzystane przy następnym odniesieniu podpis zastosowano metodę do identyfikacji strony i wykazaniu intencji strony w odniesieniu do informacji oraz: wiarygodność tej metody, która odpowiada celowi, któremu służy komunikacja oryginał uzasadniona pewność co do integralności informacji od chwili jej wygenerowania i zapewnienie jej dostępności
Rozporządzenie eidas z 2014 r. identyfikacja i usługi zaufania nawiązanie do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym podejście kompleksowe, odejście od ustaw regulujących wyłącznie podpisy elektroniczne uporządkowanie nomenklatury na poziomie europejskim I
Identyfikacja i usługi zaufania Nowe możliwości na rynku wewnętrznym Rozszerzenie katalogu usług zaufania w stosunku do dyrektywy 1999/93/WE Wspólna regulacja zagadnień publiczno i prywatnoprawnych identyfikacja, usługi zaufania
Różnice: Konwencja UNCITRAL z 2005 r. i Rozporządzenie eidas z 2014 r. Regulacja o charakterze ogólnym Nie wskazuje się konkretnych norm Ustawa modelowa Szczegółowe definicje Wskazanie norm ETSI Rozporządzenie obowiązujące we wszystkich państwach członkowskich
Istotne uregulowania eidas bezpieczeństwo Zaufanie identyfikacja interoperacyjność neutralność jasne i przejrzyste przepisy jednolita nomenklatura na poziomie europejskim powiązanie transakcji elektronicznych z usługami zaufania: podpisami elektronicznymi, pieczęciami, znacznikami czasu,
Więcej informacji w najnowszej publikacji Podpisy elektroniczne. Biometria. Identyfikacja elektroniczna. Elektroniczny obrót prawny w społeczeństwie cyfrowym, Magdalena Marucha-Jaworska, Wolters Kluwer, Warszawa 2015. Stan prawny: 1 stycznia 2015 r.
Dziękuję za uwagę e-law@m-serwis.pl