ANEKS DO OPINII EASA 07/2013 ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR /.. z dnia XXX

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, XXX [...](2013) XXX projekt ANEKS DO OPINII EASA 07/2013 ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR /.. z dnia XXX zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących.

2 ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR /.. z dnia XXX zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących. KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE 1, w szczególności jego art. 5 ust. 5 i art. 7 a także mając na uwadze, co następuje: (1) W wyniku zastąpienia rozporządzenia Komisji (WE) nr 1592/2002 rozporządzeniem (WE) nr 216/2008 zakres kompetencji Agencji został rozszerzony między innymi o kwestie operacji lotniczych i wydawanie licencji pilotów. (2) Uznano za konieczne zaproponowanie zmian w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 748/2012, w celu uregulowania kompetencji i doświadczenia pilotów oraz głównych mechaników lotniczych doświadczalnych w zależności od złożoności przeprowadzanych prób w locie oraz statku powietrznego. (3) W celu wspierania bezpiecznego wykonywania prób w locie konieczne są również zmiany w zakresie wymagań dotyczących organizacji produkujących i projektujących wykonujących próby w locie, nakazujące stworzenie instrukcji wykonywania prób w locie określającej strategie i procedury organizacji dotyczące prób w locie. (4) Proponowane zmiany oparte są na propozycjach wspólnych władz lotniczych, które zostały przetransponowane do prawa europejskiego. (5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu proponują program uzyskiwania praw nabytych dla załóg wykonujących próby w locie oraz podejście przejściowe wspierające dalsze prace w zakresie wydawania licencji głównym mechanikom lotniczym doświadczalnym (LFTE). (6) Agencja opracowała projekt przepisów wykonawczych i przedłożyła go Komisji Europejskiej jako opinię zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 216/2008. (7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego ustanowionego na mocy art. 65 rozporządzenia (WE) nr 216/ Dz.U. L 143 z , s. 76.

3 PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 W załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 748/2012 (część 21) wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia art. [...] Artykuł 2 Wejście w życie i środki przejściowe 1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 20 dni po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 2. Na zasadzie odstępstwa od punktu (1) wymagania dotyczące kompetencji i doświadczenia określone w dodatku XII do części 21 będą miały zastosowanie 36 miesięcy po dacie wejścia w życie. 3. Na zasadzie odstępstwa od punktu (1) wymaganie dotyczące instrukcji wykonywania prób w locie ustanowione w części 21.A.143 i części 21.A.243 będzie miało zastosowanie 12 miesięcy po dacie wejścia w życie. 4. Na zasadzie odstępstwa od punktów (1) i (2) państwo członkowskie może nadal stosować istniejące procedury wydawania licencji dla członków załogi wykonującej próby w locie innych niż piloci przez okres do 36 miesięcy od daty wejścia w życie, pod warunkiem wystawienia takich licencji do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 5. Uznaje się, że piloci wykonujący próby w locie kategorii 3 lub 4 oraz mechanicy lotniczy doświadczalni, którzy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia wykonywali próby w locie zgodnie z przepisami krajowymi, spełniają odpowiednie wymagania dodatku XII do części 21 i mogą nadal wykonywać swoje obowiązki w obecnym zakresie. Wnioskodawcy lub posiadacze zezwoleń na lot mogą nadal korzystać z usług pilotów doświadczalnych wykonujących próby w locie kategorii 3 lub 4 oraz mechaników lotniczych doświadczalnych w obecnym zakresie ich obowiązków. Obecny zakres obowiązków członków załogi wykonującej próby w locie jest ustalany przez wnioskodawcę lub posiadacza zezwolenia na lot, który korzysta lub planuje skorzystać z ich usług na podstawie doświadczenia i wyszkolenia członków załogi w wykonywaniu prób w locie oraz odpowiedniej ewidencji wnioskodawcy lub posiadacza zezwolenia na lot. Taki zakres obowiązków należy przekazać właściwemu organowi. Każdorazowe rozszerzenie lub inne zmiany zakresu praw przyznanych tym członkom załogi wykonującej próby w locie przez wnioskodawcę lub posiadacza zezwolenia na lot, który korzysta lub planuje skorzystać z ich usług, muszą być zgodne z wymaganiami dodatku XII do części 21.

4 Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z Traktatami. Sporządzono w Brukseli, W imieniu Komisji Przewodniczący ZAŁĄCZNIK 1 Zmiany w części 21 W załączniku I (część 21) do rozporządzenia Komisji (UE) nr 748/2012 wprowadza się następujące zmiany: Spis treści 1. Brzmienie Spisu treści (szczegółowa struktura) zmienia się przez dodanie w Dodatkach co następuje: Dodatek XII Kategorie prób w locie i powiązane kwalifikacje załóg wykonujących próby w locie W pkt 21.A.143 Charakterystyka lit. a) dodaje się nowy podpunkt 13 o następującej treści: 13. jeżeli mają zostać wykonane próby w locie, instrukcję wykonywania prób w locie (FTOM), określającą strategie i procedury organizacji dotyczące prób w locie. Instrukcja wykonywania prób w locie (FTOM) musi zawierać: (i) (ii) opis procedur prób w locie stosowanych przez organizację wraz z zaangażowaniem organizacji w proces wydawania zezwolenia na lot; w stosownych przypadkach, strategię tworzenia załóg, w tym dobór członków, kompetencje, biegłość i ograniczenia czasu lotu, zgodnie z dodatkiem XII do niniejszej części; (iii) w stosownych przypadkach, procedury przewożenia osób innych niż członkowie załogi oraz procedury dotyczące szkoleń w zakresie prób w locie; (iv) strategię zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem oraz metody powiązane; (v) procedury identyfikacji przyrządów i urządzeń, które będą stosowane oraz (vi) wykaz dokumentów, jakie należy sporządzić przed wykonaniem próby w locie. 3. W pkt 21.A.243 Dane lit. a) otrzymuje następujące brzmienie: a) Organizacja projektująca dostarcza Agencji podręcznik opisujący bezpośrednio lub poprzez odniesienia: organizację, odnośne procedury oraz projektowane wyroby lub

5 zmiany w stosunku do wyrobów. Jeżeli mają zostać wykonane próby w locie, należy dostarczyć instrukcję wykonywania prób w locie (FTOM), określającą strategie i procedury organizacji dotyczące prób w locie. Instrukcja FTOM powinna zawierać: (i) (ii) opis procedur prób w locie stosowanych przez organizację wraz z zaangażowaniem organizacji w proces wydawania zezwolenia na lot; w stosownych przypadkach, strategię tworzenia załóg, w tym dobór członków, kompetencje, biegłość i ograniczenia czasu lotu, zgodnie z dodatkiem XII do niniejszej części; (iii) w stosownych przypadkach, procedury przewożenia osób innych niż członkowie załogi oraz procedury dotyczące szkoleń w zakresie prób w locie; (iv) strategię zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem oraz metody powiązane; (v) procedury identyfikacji przyrządów i urządzeń, które będą stosowane oraz (vi) wykaz dokumentów, jakie należy sporządzić przed wykonaniem próby w locie. 4. W pkt 21.A.708 Warunki lotu lit. b) ppkt 2 otrzymuje następujące brzmienie: 2. wszelkie warunki lub ograniczenia odnoszące się do załogi mającej prowadzić statek powietrzny oprócz tych, które określa załącznik XII do niniejszej części. 5. Dodaje się nowy dodatek XII w brzmieniu: Dodatek XII Kategorie prób w locie i powiązane kwalifikacje załóg wykonujących próby w locie a) Postanowienia ogólne Niniejszy dodatek określa kwalifikacje niezbędne dla załogi wykonującej próby w locie statku powietrznego certyfikowanego według standardów CS-23 z maksymalną masą startową (MTOM) powyżej 2000 kg, C-25, CS-27, CS-29 lub równoważnych przepisów zdatności do lotu lub takiego, który ma zostać certyfikowany. b) Definicje Mechanik lotniczy doświadczalny : jakikolwiek mechanik uczestniczący w próbach w locie, zarówno na ziemi, jak i w powietrzu. Główny mechanik lotniczy doświadczalny mechanik lotniczy doświadczalny wyznaczony do pracy na statku powietrznym w celu prowadzenia prób w locie lub wspomagania pilota w obsłudze statku powietrznego i jego systemów podczas prowadzenia prób w locie. Próby w locie loty związane z fazą rozwojową nowego projektu (statku powietrznego, układów napędowych, części i akcesoriów), loty mające na celu wykazanie zgodności z podstawą certyfikacji lub projektem typu. loty mające na celu sprawdzenie nowych koncepcji projektowych, wymagające nietypowych manewrów lub profili, które mogą wymagać odstępstwa od już zatwierdzonej obwiedni warunków lotu statku powietrznego;

6 loty szkoleniowe dla prób w locie. c) Kategorie prób w locie 1. Postanowienia ogólne 2. Zakres Poniższe opisy odnoszą się do lotów wykonywanych przez organizacje produkujące i projektujące zgodnie z częścią 21. Definicję prób w locie na potrzeby niniejszego dodatku podano powyżej w lit. b). Jeżeli w próbach uczestniczy więcej niż jeden statek powietrzny, każdy statek powietrzny ocenia się w oparciu o niniejszy dodatek, aby ustalić, czy dany lot stanowi próbę w locie, oraz w stosownych przypadkach, określić jej kategorię. Jedynie loty opisane powyżej objęte są postanowieniami niniejszego dodatku. 3. Kategorie prób w locie Próby w locie dzieli się na następujące cztery kategorie: Kategoria pierwsza (1) Lot(y) początkowy(e) nowego typu statku powietrznego lub statku powietrznego, którego charakterystyka mogła ulec znacznym zmianom; Loty, podczas których można się spodziewać uzyskania charakterystyki lotu znacznie odmiennej od parametrów już znanych; Loty mające na celu zbadanie nowatorskich lub nietypowych cech lub technologii konstrukcji statku powietrznego; Loty mające na celu określenie lub powiększenie obwiedni warunków lotu; Loty mające na celu ustalenie osiągów prawnych, charakterystyki lotu oraz zdolności przewozowych przy zbliżeniu się do granic obwiedni warunków lotu; Szkolenie do wykonywania prób w locie dla kategorii 1. Kategoria druga (2) Loty niesklasyfikowane w kategorii 1, wykonane statkiem powietrznym, który nie został jeszcze certyfikowany; Loty niesklasyfikowane w kategorii 1, wykonane statkiem powietrznym typu już certyfikowanego, po wprowadzeniu niezatwierdzonej jeszcze modyfikacji i które: wymagają oceny ogólnego zachowania statku powietrznego, lub wymagają oceny podstawowych procedur załogowych, gdy nowy lub zmodyfikowany system działa lub jest wymagany, lub są wymagane, aby celowo przekraczać ograniczenia obecnie zatwierdzonej obwiedni roboczej, lecz w granicach badanej obwiedni warunków lotu. Szkolenie do wykonywania prób w locie dla kategorii 2. Kategoria trzecia (3)

7 Loty wykonywane w celu wydania oświadczenia o zgodności dla nowo wybudowanego statku powietrznego, które nie wymagają lotu wykraczającego poza ograniczenia certyfikatu typu lub instrukcji użytkowania w locie statku powietrznego. Kategoria czwarta (4) Loty niesklasyfikowane jako kategoria 1 ani 2, wykonane statkiem powietrznym już certyfikowanego typu, w przypadku wprowadzenia niezatwierdzonej jeszcze zmiany w projekcie. d) Kompetencje i doświadczenie pilotów i głównych mechaników lotniczych doświadczalnych 1. Postanowienia ogólne Piloci oraz główni mechanicy lotniczy doświadczalni powinni posiadać kompetencje i doświadczenie określone w poniższej tabeli. Kategorie prób w locie Statek powietrzny CS-23, wahadłowiec lub statek powietrzny o projektowej prędkości nurkowania (Md) powyżej 0,6 lub o maksymalnym pułapie powyżej 7260 m ( stóp), CS-25, CS- 27, CS-29 lub równoważnych zdatności do lotu. klas kompetencji 1 kompetencji 2 kompetencji 3 kompetencji 4 Pozostałe CS-23 z MTOM powyżej 2000 kg kompetencji 2 kompetencji 2 kompetencji 3 kompetencji 4 kompetencji 1: Piloci spełniają wymagania części FCL rozporządzenia Komisji (UE) nr 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. 2 Główny mechanik lotniczy doświadczalny: ukończył z zadowalającym wynikiem szkolenie dla poziomu kompetencji 1 oraz posiada co najmniej 100 godzin doświadczenia w lotach, w tym szkolenia w zakresie prób w locie. kompetencji 2: Piloci spełniają wymagania części FCL. Główny mechanik lotniczy doświadczalny: 2 Dz.U. L 311 z , s. 1

8 ukończył z zadowalającym wynikiem szkolenie dla poziomów kompetencji 1 i 2 oraz posiada co najmniej 50 godzin doświadczenia w lotach, w tym szkolenia w zakresie prób w locie. Szkolenie takie obejmuje co najmniej następujące przedmioty: osiągi, stabilność i sterowanie/obsługa, systemy, zarządzanie próbami oraz zarządzanie ryzykiem/bezpieczeństwem. kompetencji 3: Pilot (piloci) posiada(ją) ważną licencję odpowiednią dla kategorii badanego statku powietrznego, wydaną zgodnie z częścią FCL, lub co najmniej licencję pilota zawodowego (C). Ponadto pilot dowodzący: posiada ocenę w zakresie prób w locie lub posiada co najmniej 1000 godzin doświadczenia jako pilot dowódca statku powietrznego o zbliżonej złożoności i właściwościach oraz uczestniczył, dla każdego typu statku powietrznego, we wszystkich lotach, które stanowią część programu prowadzącego do wydania indywidualnego świadectwa zdatności do lotu dla co najmniej pięciu statków powietrznych; Główny mechanik lotniczy doświadczalny: posiada poziom kompetencji 1 lub 2 lub uzyskał znaczące doświadczenie w lotach, odpowiednie do zadania oraz uczestniczył we wszystkich lotach, które stanowią część programu prowadzącego do wydania indywidualnego świadectwa zdatności do lotu dla co najmniej pięciu statków powietrznych. kompetencji 4: Pilot (piloci) posiada(ją) ważną licencję odpowiednią dla kategorii badanego statku powietrznego, wydaną zgodnie z częścią FCL, lub co najmniej licencję pilota zawodowego (C). Pilot-dowódca posiada ocenę w zakresie prób w locie lub co najmniej 1000 godzin doświadczenia jako pilot-dowódca statku powietrznego o zbliżonej złożoności i właściwościach. Kompetencje i doświadczenie głównego mechanika lotniczego doświadczalnego określa instrukcja wykonywania prób w locie. 2. Główni mechanicy lotniczy doświadczalni

9 Główni mechanicy lotniczy doświadczalni otrzymują upoważnienie z organizacji, która ich zatrudnia, określające zakres obowiązków w organizacji. Upoważnienie musi zawierać następujące informacje: imię i nazwisko, data urodzenia, doświadczenie i wyszkolenie, stanowisko w organizacji, zakres upoważnienia, data pierwszego wydania upoważnienia, data ważności upoważnienia, jeżeli dotyczy, oraz numer identyfikacyjny upoważnienia. Główni mechanicy lotniczy doświadczalni powinni być wyznaczani do konkretnych lotów jedynie wówczas, gdy są fizycznie i mentalnie zdolni do wypełniania powierzonych im zadań i obowiązków. Organizacja prowadzi odpowiednią ewidencję upoważnień wydawanych posiadaczom. e) Kompetencje i doświadczenie pozostałych mechaników lotniczych doświadczalnych. Pozostali mechanicy lotniczy doświadczalni na pokładzie statku powietrznego powinni posiadać doświadczenie i poziom wyszkolenia odpowiedni do zadań powierzonych im jako członkom załogi, zgodnie z instrukcją wykonywania prób w locie. Organizacja udostępni właściwemu mechanikowi lotniczemu doświadczalnemu odpowiednią ewidencję dotyczącą działań związanych z lotami.