Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Podobne dokumenty
ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Wędrówki między układami współrzędnych

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Niebo nad nami Styczeń 2018

Opozycja... astronomiczna...

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Grawitacja - powtórka

Elementy astronomii w geografii

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Inne Nieba. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 4

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Układy współrzędnych równikowych

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Księżyc to ciało niebieskie pochodzenia naturalnego.

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Odległość kątowa. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe 1

PODRĘCZNA INSTRUKCJA ASTRO-EXCELA

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2013

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Zestaw 1. Rozmiary kątowe str. 1 / 5

Wstęp do astrofizyki I

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2012

Odległość mierzy się zerami

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

NACHYLENIE OSI ZIEMSKIEJ DO PŁASZCZYZNY ORBITY. Orbita tor ciała niebieskiego lub sztucznego satelity krążącego wokół innego ciała niebieskiego.

Istnieje wiele sposobów przedstawiania obrazów Ziemi lub jej fragmentów, należą do nich plany, mapy oraz globusy.

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Jaki jest Wszechświat?

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Układ Słoneczny. Pokaz

Metody badania kosmosu

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Niebo nad nami Wrzesień 2017

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2015

ul. Marii Skłodowskiej-Curie Tarnobrzeg tel/fax (15) market@astrozakupy.pl

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Aktualizacja, maj 2008 rok

Układ słoneczny. Rozpocznij

Materiały edukacyjne Tranzyt Wenus Zestaw 3. Paralaksa. Zadanie 1. Paralaksa czyli zmiana

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

Układ Słoneczny Pytania:

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

4. Ruch obrotowy Ziemi

Klimat na planetach. Szkoła Podstawowa Klasy VII-VIII Gimnazjum Klasa III Doświadczenie konkursowe 2

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Prezentacja. Układ Słoneczny

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Ekosfery. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 5

Kinematyka relatywistyczna

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

b. Ziemia w Układzie Słonecznym sprawdzian wiadomości

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Cairns (Australia): Szerokość: 16º 55' " Długość: 145º 46' " Sapporo (Japonia): Szerokość: 43º 3' " Długość: 141º 21' 15.

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

Współrzędne geograficzne

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Czas w astronomii. Krzysztof Kamiński

Kinematyka relatywistyczna

Fizyka i Chemia Ziemi

Odległość kątowa. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 5

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Przykładowe zagadnienia.

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI - ZAKRES PODSTAWOWY

Zaćmienie Słońca powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne.

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH OCEN ŚRÓROCZNYCH I ROCZNYCH FIZYKA - ZAKRES PODSTAWOWY KLASA I

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

Powtórka 1 - grawitacja, atomowa, jądrowa

Przykładowe zagadnienia.

Ziemia we Wszechświecie lekcja powtórzeniowa

Przykład testu z astronomicznych podsatw geografii Uzupełnić puste pola : Wybarć własciwe odpowiedzi a,b,c,d,e... (moŝe byc kilka poprawnych!!

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

Fizyka i Chemia Ziemi

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

Astronomiczny elementarz

Transkrypt:

ZAŁĄCZNIK V. SŁOWNICZEK. Czas uniwersalny Czas uniwersalny (skróty: UT lub UTC) jest taki sam, jak Greenwich Mean Time (skrót: GMT), tzn. średni czas słoneczny na południku zerowym w Greenwich, Anglia (długość geograficzna zero). Długość Na Ziemi długość to współrzędna geograficzna, która określa pozycję wschód-zachód punktu na powierzchni Ziemi. Jest to miara kątowa, zazwyczaj wyrażana w stopniach, minutach i sekundach. Dokładniej, jest to kąt między płaszczyzną zawierającą południk zerowy i płaszczyzną zawierającą biegun północny, południowy i mierzony punkt. Jeśli kierunek szerokości (wschód czy zachód) nie jest określony, dodatnie wartości oznaczają kierunek na wschód od południka zerowego, a ujemne na zachód od południka zerowego. Najbliższym odpowiednikiem ziemskiej szerokości geograficznej dla innych ciał niebieskich jest rektascencja. Dyfrakcja Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy. Efemerydy Dane zawarte w tabeli dotyczące pozycji ciał niebieskich i pojazdów kosmicznych, ujęte jako funkcja czasu. Ekliptyka Ekliptyka to droga, po której Słońce wydaje się poruszać na sferze niebieskiej w ciągu roku. Jest to w rzeczywistości płaszczyzna wykreślona przez orbitę Ziemi dookoła Słońca. Filtr Filtr to przyrząd optyczny blokujący jedne rodzaje światła i przepuszczający inne. W astronomii filtry są głównie używane do badania światła dochodzącego ze źródła o określonej barwie, np. fal o określonym zakresie długości, co pozwala nam uzyskać informacje na temat cech chemicznych obiektu. Galileuszowe księżyce Jowisza Nazwa używana do określania czterech największych księżyców Jowisza: Io, Europa, Kallisto i Ganimedes. Grawitacja

Grawitacja to siła przyrody, która sprawia, że dwa ciała przyciągają się. Im bardziej masywny obiekt, tym większa siła przyciągania. Jednostka astronomiczna (AU) Jednostka astronomiczna to miara długości używana przez astronomów, najczęście do określania odległości w ramach układów planetarnych takich jak układ słoneczny. Jedna jednostka astronomiczna równa się 149,597,871 km i odpowiada średniej odległości Ziemi od Słońca. Koniunkcja dolna Koniunkcja dolnej planety, która ma miejsce wtedy, gdy planeta znajduje się w jednej linii pomiędzy Ziemią a Słońcem. Koniunkcja górna Koniunkcja, która ma miejsce wtedy, gdy planeta górna przesuwa się za Słońce i znajduje się po drugiej stronie Słońca niż Ziemia. Limb Skraj tarczy ciała niebieskiego. Mikron Mikron, czyli mikromilimetr, to jedna milionowa metra. Minuta łuku Jednostka miary kątowej równa jednej sześćdziesiątej (1/60) jednego stopnia lub (π 10,800) radianów. Ponieważ jeden stopień jest definiowany jako jedna trzystasześćdziesiąta (1/360) obrotu, to jedna minuta łuku to 1/21,600 obrotu. ieostrość obrazu Pojęcia tego używa się wtedy, gdy obraz nie jest ostry. Zjawisko wynikające z fluktuacji atmosfery oraz dyfrakcji obrazu teleskopowego. ukleosynteza Nukleosynteza to produkcja nowych elementów reakcjach jądrowych. Odbywa się w gwiazdach. Miała również miejsce wkrótce po Wielkim Wybuchu. Okultacja Okultacja to wydarzenie, które ma miejsce wtedy, gdy jedno ciało niebieskie zasłania całkowicie lub częściowo inne ciało niebieskie. Na przykład zaćmienie Słońca to okultacja Słońca przez Księżyc. Opozycja

Planeta jest w opozycji wtedy, gdy Ziemia znajdzie się dokładnie między tą planetą a Słońcem. Orbita Pojęcie orbita oznacza tor ruchu ciała dookoła większego ciała lub wspólnego środka masy. Paralaksa Paralaksa to pozorna zmiana pozycji dwóch ciał widzianych z różnych miejsc. Spowodowana jest wyłącznie przez ruch Ziemi, krążącej dookoła Słońca. Parsek Parsek to jednostka odległości używana w astronomii i kosmologii. Jeden parsek równa się około 3 262 lat świetlnych lub 3.09 x 10 16 metrów. Jest to odległość, przy której gwiazda ma paralaksę 1 sekundy łuku. Perycentrum Punkt największego zbliżenia dwóch gwiazd, jak na orbicie gwiazdy podwójnej. Przeciwieństwo apocentrum. Perygeum Perygeum to punkt na orbicie Księżyca lub innego satelity, który znajduje się najbliżej Ziemi. Peryhelium Peryhelium to punkt na orbicie planety lub innego ciała niebieskiego, który jest najbliższy Słońcu. Ziemia wkracza w peryhelium (znajduje się najbliżej Słońca) w styczniu. Planeta Planeta jest to ciało niebieskie krążące dookoła gwiazdy albo gwiazdy zdegenerowanej, która jest na tyle duża, że ma własną grawitację, ale nie jest tak wielka, żeby rozpocząć reakcję termojądrową i w związku z tym nie świeci. Planeta wewnętrzna Planeta, która krąży na orbicie między Ziemią a Słońcem Merkury i Wenus to jedyne planety wewnętrzne w naszym układzie słonecznym. Planeta zewnętrzna Planeta, która znajduje się poza orbitą Ziemi. Wszystkie planety w układzie słonecznym są planetami zewnętrznymi, poza Merkurym i Wenus. Południk niebieski

Południk niebieski to wyobrażona linia na niebie o orientacji północ-południe, która przechodzi przez zenit obserwatora. Refrakcja Refrakcja jest to zmiana kierunku rozchodzenia się fali, wynikająca ze zmiany jej prędkości. Rozdzielczość kątowa Rozdzielczość kątowa to zdolność instrumentu połączonego z teleskopem do rozróżniania dwóch obiektów na niebie, znajdujących się w niewielkiej odległości kątowej. Im bliżej znajdujące się obiekty można rozróżnić przy pomocy instrumentu, tym wyższa rozdzielczość kątowa. Rozdzielczość widmowa albo spektralna Rozdzielczość spektralna to zdolność instrumentu zamontowanego na teleskopie do rozróżniania dwóch sygnałów, które cechują się niewielką różnicą częstotliwości. Im lepiej rozróżniane są sygnały o bardzo zbliżonych częstotliwościach, tym wyższa rozdzielczość spektralna. Seeing Pojęcie seeing jest używane w astronomii do opisywania zakłóceń wywołanych turbulencjami w atmosferze Ziemi na światło gwiazd. Sekunda łuku Miara kątowa równa 1/60 minuty łuku lub 1/3,600 stopnia. Jest to 1/3,600 stopnia lub 1/1,296,000 okręgu, lub (π 648,000) radianów. Środek masy Środek masy jest to punkt w przestrzeni, w którym jak się zakłada do celów obliczeniowych koncentruje cała masa danego ciała. Strumień pola Strumień pola jest miarą ilości energii emitowane przez obiekt astronomiczny w określonej jednostce czasu i przestrzeni. Szerokość Szerokość to odległość kątowa na północ lub na południe od równika ciała niebieskiego, także Ziemi. Tranzyt (przejście)

Tranzyt ma miejsce wtedy, gdy mniejsze ciało niebieskie przechodzi przed większym. W tym czasie, mniejszy obiekt wydaje się przesuwać po tarczy większego. Tranzyt to również przejście ciała niebieskiego przez południk niebieski obserwatora. Węzeł Jeden z dwóch punktów na sferze niebieskiej związany z przecięciem płaszczyzny orbity i płaszczyzny odniesienia. Zaćmienie Jest to przesłonięcie ciała niebieskiego spowodowane ustawieniem się innego ciała niebieskiego między tym pierwszym a źródłem światła.