WYMAGANIA EDUKACYJNE JĘZYK POLSKI KLASA V

DZIAŁ WYMAGANIA EDUKACYJNE JĘZYK POLSKI KLASA V LICZBA JEDNOSTEK LEKCYJNYCH TEMAT ZAJĘĆ MATERIAŁ WYMAGANIA W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ (kursywą oznaczono cytaty z wymagań ogólnych podstawy programowej) WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE CELE OPERACYJNE UWAGI ŚRODKI DYDAKTYCZNE I. DZIWNY TEN ŚWIAT ZACHWYCAJACY KOSMOS Chcemy wiedzieć więcej. Na dobry początek Jan Lechoń Preludium. Jakie tajemnice kosmosu Plansza Dziwny ten świat, s. 8. Jan Lechoń Preludium, s. 0 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr Tajemnice kosmosu, s.2 rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania się (gest, wyraz twarzy, mimika, postawa ciała) odczytuje sytuację przedstawioną na rysunku: czynności postaci, cel spotkania określa czynniki pomagające i utrudniające odbiór formułuje pytania do tekstu sporządza notatkę z tekstu słuchanego redaguje pytania, wykorzystując podane słownictwo identyfikuje nadawcę odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować odpowiednie sposoby ich gromadzi informacje o osobie mówiącej określa nastrój wiersza stosuje w związki wyrazowe określające nastrój osoby odczytuje fotografie, rysunek www Wypowiedź naukowca

czekają na odkrycie? Doskonalimy czytanie. Uzasadniamy pisownię wyrazów z ó, rz, ż, ch wymiennym. Ziemia we wszechświecie (fragm. książki Ericha Überlackera Kosmos. U granic przestrzeni i czasu), s. 4 Pierwsze lądowanie na Księżycu, Pisownia wyrazów z ó, rz, ż, ch wymiennym, s. 6 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 2 odbioru poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego tworzy w następujących formach gatunkowych: opis przedmiotu rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy poruszane na lekcji wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście (w tym rozpoznaje w nim prawdę lub fałsz) rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania czytając głośno, wyraziście, przekazuje intencję tekstu, właściwie akcentuje wyrazy, wprowadza pauzę, stosuje odpowiednią intonację pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o wymianie głosek w wyrazach pokrewnych oraz w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych) określa sytuację przedstawioną na rysunku opisuje fotografię, korzystając z podanego słownictwa tworzy wypowiedź uzasadniającą z wykorzystaniem podanych czasowników formułuje pytania formułuje kilkuzdaniową wypowiedź rozumie tekst informacyjny wyszukuje informacje, korzystając z różnych źródeł tworzy notatkę z tekstu informacyjnego czyta tekst głośno, wyróżniając ważne informacje zna reguły pisowni wyrazów z ó, rz, h wymiennymi uzasadnia pisownię wyrazów z ó, rz, h Zeszyt ćwiczeń, część.

Kim jest podmiot liryczny w wierszu Antoniego Wita Noc? 2 To się zdarzyło niedaleko Rzeszowa... Pisownia wyrazów z rz niewymiennym. Wszyscy jesteśmy dziećmi gwiazd (Lucy i Stephen Hawking Jerzy i tajny klucz do Wszechświata ). Ortografia. Pisownia wyrazów z ó, rz, ż, ch wymiennymi i z ó, ż niewymiennymi Antoni Wic Noc, s. 8 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 3 Co się zdarzyło rzeźbiarce Katarzynie? Pisownia wyrazów z rz niewymiennym, s. 20 Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia wyrazów z rz niewymiennym Lucy i Stephen Hawking Jerzy i tajny klucz do Wszechświata (fragm.), s. 23 identyfikuje nadawcę i odbiorcę poruszane na lekcjach związane z poznanymi tekstami kultury uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru pisze poprawnie pod względem ortograficznym tworzy spójne teksty związane z poznanymi tekstami kultury dostrzega relacje między częściami składowymi rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym sporządza plan odtwórczy poruszane na lekcjach opisuje osobę mówiącą (podmiot liryczny) rozróżnia autora, osobę mówiącą, czytelnika tworzy wypowiedź w roli (osoby mówiącej) identyfikuje treści opowiadania na podstawie rysunków poprawnie zapisuje wyrazy z rz niewymiennym opowiada wyodrębnia najważniejsze elementy treści tekstu wyjaśnia znaczenie przenośne tworzy plan tekstu tworzy kilkuzdaniową wypowiedź

2 Wyobrażenie świata w wierszu Czesława Miłosza Przypowieść o maku. 2 Gość z kosmosu z wizytą u Panoramiksa, Asteriksa i Obeliksa. Czesław Miłosz Przypowieść o maku, s. 27 René Goscinny, Albert Uderzo Kiedy niebo spada na głowę (fragm.), s. 29 6 8 LEKTURA Hodgson Burnett Tajemniczy ogród (całość) Tajemniczy ogród, reżyseria Agnieszka Holland. Pierwsze spotkanie z bohaterami tajemniczego ogrodu. 2. Uwaga! Tajemnica. sprawnie czyta teksty głośno i cicho wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w korzysta z dostrzega swoistość artystyczną dzieła uczestnicząc w rozmowie, słucha z uwagą innych, mówi na temat, prezentuje własne zdanie i uzasadnia je poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia rozwoju emocjonalnego i intelektualnego; rozpoznaje ich konwencje gatunkowe; uczy się je odbierać świadomie i refleksyjnie odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na tematy związane z poznawanymi tekstami kultury sprawnie czyta teksty głośno i cicho określa temat i główną myśl tekstu identyfikuje wypowiedź jako tekst informacyjny, literacki, reklamowy odróżnia zawarte w tekście czyta wiersz (cicho) wnioskuje o cechach przypowieści określa sens przenośny wyrazów w wierszu tworzy ilustrację do wiersza wyodrębnia obrazy poetyckie opisuje i ocenia ilustrację do wiersza czyta ze zrozumieniem tekst informacyjny odczytuje z rysunku sposoby porozumiewania się określa uczucia postaci komiksu tworzy wypowiedź w roli postaci (komiksu) opisuje projekt komiksu przyporządkowuje bohaterów wydarzeniom gromadzi słownictwo wokół pojęcia tajemnica wyszukuje w tekście i gromadzi informacje dotyczące domu pana Crawena, jego mieszkańców, www

3. Tajemnica pierwsza: dom. 4. Tajemnica druga: dziecko. 5. Tajemnica trzecia: ogród. 6. Odkrywcy tajemnic. informacje walne od drugorzędnych wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte) rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela nazywa swoje reakcje czytelnicze (np. wrażenia, emocje) wyraża swój stosunek do postaci wyodrębnia elementy dzieła filmowego wyodrębnia wątki i wydarzenia odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym sporządza plan odtwórczy (ramowy i szczegółowy) poruszane na lekcjach związane z poznanymi tekstami kultury stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej operuje słownictwem z określonych kręgów panujących tam obyczajów wyodrębnia motyw ogrodu w powieści, określa sens dosłowny i przenośny ogrodu gromadzi informacje o bohaterce ze świadomością korzystania z opinii narratora i innych postaci na podstawie cytatów określa zmiany w wygładzie i postępowaniu postaci zna tekst lektury określa swoje wrażenia czytelnika, korzystając z przygotowanego słownictwa określa swój stosunek do postaci określa funkcje elementów filmu (montaż, ścieżka dźwiękowa, plany filmowe) tworzy plan szczegółowy wydarzeń fragmentu fabuły opowiada wydarzenia według planu formułuje wnioski końcowe lekcji tworzy tekst użytkowy związany tematycznie z lekturą nadaje tytuł kadrowi, scenie lub ujęciu filmowemu

SPRAWDZANE WYMAGANIA tematycznych odróżnia autora od osoby mówiącej identyfikuje osobę mówiącą wyodrębnia obrazy poetyckie w wierszu rozumie znaczenie przenośne poetyckiej określa nastrój wiersza odczytuje sytuacje na podstawie ilustracji zna reguły pisowni wyrazów z ó, rz, h wymiennymi uzasadnia pisownię wyrazów ó, rz, h poprawnie zapisuje wyrazy z rz niewymiennym redaguje wypowiedź kilkuzdaniową związaną z tekstem kultury ODPOWIEDZI NA WAŻNE PYTANIA Jak starożytni Grecy wyobrażali sobie świat? 2 Bogowie kontra ludzie w micie o Prometeuszu. Wojciech Rzehak Początek świata (fragm. książki Mitologia), s. 32 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 4 Wanda Markowska Prometeusz (fragm. książki Mity Greków i Rzymian), s. 35 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 5 rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela związane z poznanymi tekstami kultury uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela wyraża swój stosunek do postaci sporządza plan operuje słownictwem poznaje biblijną wizję stworzenia świata zna mitologiczne i biblijne wyobrażenia dotyczące powstania świata porównuje wyobrażenia o powstaniu świata w różnych kulturach tworzy spójną opowieść ustną nadaje tytuły rysunkom zgodnie z treścią tekstu, tworząc plan wydarzeń zna mit o Prometeuszu uzupełnia artykuł hasłowy redaguje wypowiedź

2 Dlaczego zmieniają się pory roku? Opowiadamy mit o Demeter o Korze. 2 Jak wygląda pałac władcy mórz? Piszemy list w imieniu Amfitryty. Wanda Markowska Demeter i Kora (fragm. książki Mity Greków i Rzymian), s. 39 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 6 Jan Parandowski Królestwo morza (fragm. książki Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian), s. 44 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 7 z określonych kręgów tematycznych wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela sporządza plan ramowy i szczegółowy związane z poznanymi tekstami kultury wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: opis przedmiotu, zaproszenie stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) oceniającą z wykorzystaniem podanego słownictwa tworzy słowniczek postaci mitologicznych zna mit o Demeter i Korze uzupełnia plan szczegółowy wydarzeń pracując w grupie, przygotowuje i przedstawia scenkę na podstawie mitu opowiada wydarzenia z punktu widzenia postaci redaguje tekst związany z lekturą odpowiada na pytania dotyczące treści tekstu zna wierzenia starożytnych Greków dotyczące podwodnego królestwa Posejdona opisuje obiekt (siedzibę Posejdona) na podstawie tekstu literackiego redaguje zaproszenie redaguje list w roli postaci literackiej

2 Co wiemy o rzeczowniku? Rzeczowniki własne i pospolite, konkretne i abstrakcyjne. Listy z podróży z gramatyką w tle. Części mowy rzeczownik. Podział rzeczowników, s. 48 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Rzeczownik rozpoznaje w ach podstawowe części mowy (rzeczownik pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o sposobach pisania nazw własnych i nazw pospolitych) uzupełnia zdania rzeczownikami rozróżnia rzeczowniki pospolite i własne, konkretne i abstrakcyjne rzeczowniki własne pisze wielką literą Dlaczego starożytni Grecy czcili bogów wiatrów? Pracujemy ze słownikiem wyrazów bliskoznacznych. Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia wyrazów wielką literą Jan Parandowski Mówiono, że wiatry są boskiego pochodzenia (fragm. książki Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian), s. 5 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 8 Zeszyt ćwiczeń, część. Czytanie ze zrozumieniem. Opowieść z Wyspy Banksa Pracujemy ze słownikami. Słownik wyrazów bliskoznacznych, s. 54 Zeszyt ćwiczeń, część. II Analiza wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela formułuje pytania do tekstu operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych korzysta z zawartych w słowniku wyrazów bliskoznacznych operuje słownictwem z określonych kręgów wnioskuje o znaczeniu wiatru na różnie dziedziny działalności człowieka wnioskuje o przyczynach powstania kultu wiatru zna wierzenia starożytnych Greków dotyczące wiatrów formułuje pytania do tekstu stosuje nazwy oznaczające położenie geograficzne, w tym nazwy kierunków, synonimiczne nazwy wiatru przygotowuje prezentację i przedstawia bohatera redaguje dialog w roli postaci rozróżnia wyrazy bliskoznaczne (synonimy) korzysta ze słownika wyrazów bliskoznacznych stosuje nazwy określające zjawiska pogodowe

2 Tworzymy komiksowa wersję mitu o Heliosie i Faetonie. Co oznacza tęcza w biblijnej opowieści o potopie? Zabawy słowem. Korzystamy ze słownika wyrazów bliskoznacznych Jan Parandowski Helios i Featon (fragm. książki Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian), s. 56 Anna Kamieńska Potop, s. 58 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 9 Zeszyt ćwiczeń, część. Różne formy. Plan szczegółowy tematycznych zastępuje synonimami powtarzające się wyrazy rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela świadomie posługuje się różnymi formami językowymi wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte) rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela zna pojęcia mit, mitologia zna wybrane mit o Heliosie bierze udział w projektowaniu i tworzeniu komiksu wyjaśnia przyczynę zesłania na ziemię potopu wyjaśnia sens przenośny wyrażenia tęcza przymierza korzysta ze słownika frazeologicznego zna historię biblijnego potopu uzupełnia szczegółowy plan wydarzeń opowiada według planu Opisujemy arrasy królewskie Na królewskich arrasach, s. 65 rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela odczytuje treść opowieści biblijnej na arrasach zna historię biblijnego potopu

3 Przypomnienie wiadomości o odmianie rzeczownika. Temat i końcówka fleksyjna rzeczownika. Pisownia nie z rzeczownikami. 2 W telewizyjnym studiu. Listy z podróży z gramatyką w tle. Odmiana rzeczowników. Pisownia nie z rzeczownikami, s. 66 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Odmiana rzeczownika Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia nie z częściami mowy rzeczownik PROJEKT Jaka będzie pogoda?, s. 70 6 LEKTURA Brandon Mull Baśniobór (całość). W świecie Basnioboru. stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) rozpoznaje w tekście przypadki, liczby, rodzaje gramatyczne rozumie ich funkcje w stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odmiennych pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o wymianie głosek w wyrazach pokrewnych oraz w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych) rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania się (gest, wyraz twarzy, mimika, postawa ciała) wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (programu informacyjnego), potrafi nazwać ich tworzywo (ruchome obrazy, warstwa dźwiękowa) określa temat i główną myśl tekstu wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście uzupełnia wypowiedź rozwinięciem i zakończeniem uzupełnia tekst rzeczownikami stosuje poprawne formy przypadka, liczby, rodzaju rzeczowników oddziela końcówkę od tematu fleksyjnego rzeczownika, wyróżnia tematy oboczne poprawnie zapisuje nie z rzeczownikami opisuje czynności i zachowania prezenterów telewizyjnych omawia cechy charakterystyczne programu informacyjnego określa tworzywo programu telewizyjnego: ruchome obrazy, warstwa dźwiękowa określa czas i miejsce wydarzeń, bohaterów rozróżnia bohaterów głównych od www Program informacyjny: prognoza pogody

W ZWYKŁY I NIEZWYKŁ 2. O przygodach Kendry i Setha. 3. Baśniobór niezwykły rezerwat. 4. Zasady i konsekwencje ich łamania o postawach rodzeństwa Sorensenów. 5. Projektujemy okładkę powieści Brandona Mulla Baśniobór. SPRAWDZANE WYMAGANIA 2 Kto z kim przestaje, takim się staje poetycka charakterystyka epizodycznych, fantastycznych od realistycznych gromadzi informacje na temat bohaterów wnioskuje o skutkach postępowania (przestrzegania, łamania zasad) określa temat (tematykę) powieści odróżnia realizm od fantastyki omawia akcję, wyodrębnia wydarzenia odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury poruszane na lekcjach związane z poznanymi tekstami kultury rozróżnia mitologiczną i biblijną wersję powstania świata zna mit o Prometeuszu, Demeter i Korze, podwodnym królestwie zna opowieść biblijną o potopie gromadzi słownictwo do opisu postaci, uwzględniając różne opinie rozróżnia rzeczowniki pospolite i własne, konkretne i abstrakcyjne podaje wyrazy bliskoznaczne (synonimy) oddziela końcówkę od tematu fleksyjnego rzeczownika, wyróżnia tematy oboczne poprawnie zapisuje nie z rzeczownikami uzupełnia plan szczegółowy wydarzeń tworzy wypowiedź w roli postaci literackiej Julian Tuwim Dwa wiatry, s. 72 wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście opowiada fragment akcji, nadaje mu tytuł ocenia postawę bohatera tworzy regulamin baśniowej krainy redaguje streszczenie projektuje okładkę książki uzupełnia wniosek podanym słownictwem dostrzega swoistość artystyczną tworzy ilustrację do wiersza

bohaterów wiersza Juliana Tuwima Dwa wiatry. Nagrywamy swoje recytacje. Konkurs. 2 Przypomnienie wiadomości o przymiotniku. Pobudzić wyobraźnię epitet. O dwóch słońcach Listy z podróży z gramatyką w tle. Części mowy przymiotnik, s. 75 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Przymiotnik Adam Mickiewicz Pan Tadeusz. Księga II (fragm.), s. 78 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 0 Zeszyt ćwiczeń, część. Zabawy słowem. Malujemy słowem. Epitet Józef Ratajczak Dwa słońca, s. 80 dzieła odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym rozpoznaje w tekście literackim wyraz dźwiękonaśladowczy recytuje teksty poetyckie, podejmując próbę głosowej ich interpretacji rozpoznaje w tekście przypadki, liczby i rodzaje gramatyczne rozumie ich funkcje w pisze poprawnie pod względem ortograficznym rozwija sprawność uważnego słuchania identyfikuje wypowiedź jako tekst literacki rozpoznaje w tekście literackim epitety i określa ich rolę związane z poznanymi tekstami kultury dostrzega swoistość artystyczną dzieła wyodrębnia obrazy poetyckie określa cechy, zachowania i czynności bohaterów (lirycznych) rozpoznaje wyrazy naśladujące dźwięki i określa ich rolę w wierszu czyta/recytuje wiersz rozpoznaje związki przymiotnika z rzeczownikiem, rozumie rolę przymiotnika jako wyrazu określającego nazywa przymiotnikami cechy postaci poprawnie zapisuje nie z przymiotnikiem stosuje poprawne formy przypadka, liczby i rodzaju przymiotnika słucha z uwagą odróżnia tekst literacki od innych tekstów rozpoznaje w tekście epitety i określa ich rolę opowiada treść tekstu wyodrębnia wyrazy należące do jednej rodziny wyrazów Adam Mickiewicz Pan Tadeusz Księga II (fragm.)

w wierszu Józefa Ratajczaka. Opisujemy obraz Vincenta van Gogha pt. Słoneczniki. 2 Czego pragnie i o czym marzy deszczyk? Rozpoznajemy Fascynacja słonecznymi barwami, s. 82; Vincent van Gogh Słoneczniki Julian Tuwim Deszczyk, s. 84 Zeszyt ćwiczeń, część. odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) rozwija umiejętność poznawania dzieł sztuki; uczy się rozpoznawać różne teksty kultury nazywa swoje reakcje (np. wrażenia, emocje) w kontakcie z dziełami kultury kształtuje swoją wrażliwość, gust estetyczny tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: opis stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w określa cechy, zachowania i czynności bohaterów (lirycznych) wyodrębnia obrazy poetyckie w wierszu podaje synonimy czasowników tworzy dialog w roli wyjaśnia przyczynę wyboru tematu przez artystę określa swoje odczucia odbiorcy dzieła sztuki redaguje opis obrazu według podanych dyspozycji wyjaśnia znaczenie uosobień

uosobienie. Schemat nr 2 Na czym polega stopniowanie przymiotników? Niewygodna i nie najbezpieczniejs za podróż. Pisownia nie z przymiotnikami Zeszyt ćwiczeń, część. Zabawy słowem. Nadajemy cechy ludzi. Uosobienie Listy z podróży z gramatyką w tle. Stopniowanie przymiotników. Pisownia nie z przymiotnikami, s. 87 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Stopniowanie przymiotnika charakteryzuje i ocenia bohaterów rozpoznaje w tekście literackim porównanie, epitet, wyraz dźwiękonaśladowczy i objaśnia ich role stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) poprawnie stopniuje przymiotniki i używa ich we właściwych kontekstach pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o zapisie nie z przymiotnikami) przedstawia bohatera (lirycznego) rozpoznaje w wierszu środki artystyczne: epitety, porównania, wyrazy naśladujące dźwięki, uosobienia i określa ich role tworzy wypowiedź w roli (bohatera lirycznego) tworzy dialog w roli (bohatera lirycznego) stopniuje przymiotniki poprawnie zapisuje formy stopnia wyższego i najwyższego poprawnie pisze nie z formami stopnia równego, wyższego i najwyższego przymiotników 2 Redagujemy tekst do gazety codziennej. Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia nie z częściami mowy przymiotnik Marcin Szczygielski Podniebna kanonada, s. 90 odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ opisuje elementy świata przedstawionego: czas, miejsce, bohaterowie wyodrębnia opis w narracji opowiadania porządkuje plan redaguje relację (burza) według podanego schematu

2 Pisownia ó, u, rz, ż, ch w zakończeniach wyrazów. 2 Jak została opisana burza we fragmencie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza? Sprawdzę się Dlaczego jabłka nie spadają na boki? Pisownia ó, u, rz, ż, ch w zakończeniach wyrazów, s. 94 Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia ó, u, rz, ż, ch w zakończeniach wyrazów Adam Mickiewicz Pan Tadeusz. Księga X (fragm.), s. 95 SPRAWDŹ SIEBIE Józef Ratajczak Parasol, s. 97 graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia kształtowania pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o wymianie głosek w wyrazach pokrewnych oraz w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych) sporządza plan odtwórczy tworzy spójne związane z poznanymi tekstami kultury recytuje teksty poetyckie oraz fragmenty prozy, podejmując próbę głosowej ich interpretacji identyfikuje bohatera (lirycznego) odczytuje, wyjaśnia sens przenośny poetyckiej identyfikuje uosobienie, epitet, porównanie opisuje osobę mówiącą identyfikuje synonimy zna zasadę pisowni nie z rzeczownikami oraz wykorzystując podane słownictwo określające następstwo czasu podaje zasadę ortograficzną, zgodnie z którą pisze się u, ó, rz, ż, ch w zakończeniach wyrazów pisze poprawnie wyrazy z u, ó, rz, ż, ch porządkuje plan wydarzeń przedstawia przebieg zjawiska, wykorzystując podane słownictwo wyszukuje w tekście fragmenty oddziałujące na różne zmysły odbiorcy tekstu recytuje, oddając nastrój utworu cytuje poprawnie zapisuje wyrazy z o u, rz ż, ch h zastępuje synonimami powtarzające się wyrazy odmienia rzeczowniki, oddziela końcówkę od tematu fleksyjnego, identyfikuje oboczności redaguje opowiadanie fantastyczne Adam Mickiewicz Pan Tadeusz, Księga X (fragm.)

TEST II. GDZIE STOPY NASZE PODJĄĆ WYZWANIE Jak precyzyjnie udzielać? Mamy wspólne cele... 3 Ile? Który z kolei? Używamy liczebników. Nietrudna sztuka pisania nie z Plansza, s. 0 Konstanty Ildefons Gałczyński Kronika olsztyńska (fragm.), s. 02 Zeszyt ćwiczeń, część. Zabawy słowem. Rozpoznajemy osobę mówiącą Listy z podróży z gramatyką w tle. Części mowy liczebnik. Pisownia nie z liczebnikami, s. 05 Zeszyt ćwiczeń, część. rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania się (gest, wyraz twarzy, mimika, postawa ciała) wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych identyfikuje nadawcę poznaje specyfikę literackich sposobów artystycznej poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością rozpoznaje w ach podstawowe części mowy (liczebnik) stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odczytuje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania opisuje planszę podaje sposoby uzyskiwania określa czynniki ułatwiające i utrudniające zdobycie w roli przewodnika instruuje turystów, wykorzystując podane słownictwo identyfikuje osobę mówiącą wyodrębnia obrazy poetyckie redaguje wypowiedź, stosując czasowniki w. osobie liczby mnogiej identyfikuje liczebniki w tekście odróżnia liczebniki główne od porządkowych tworzy związki wyrazowe liczebników z rzeczownikami www Informacja o bezpieczeństwi e na szlaku

liczebnikami. 2 Życie służącego angielskiego dżentelmena jest pełne niespodzianek (Juliusz Verne W 80 dni dookoła świata ). Co napisałby w swoim pamiętniku Obieżyświat? Nauka o języki. Liczebnik Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia nie z częściami mowy liczebnik Podjąć decyzję, s. 07 Juliusz Verne Początek wielkiej przygody (fragm. książki W 80 dni dookoła świata), s. 08 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 2 6 7 LEKTURA Juliusz Verne W 80 dni dookoła świata (całość). Co to jest woltyżerka? wyjaśniamy trudne słownictwo lektury W 80 dni dookoła świata. odmiennych pisze poprawnie pod względem ortograficznym rozwija sprawność uważnego słuchania zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia kształtowania rozróżnia i poprawnie zapisuje zdania oznajmujące, pytające i rozkazujące omawia akcję, wyodrębnia wydarzenia tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: dziennik (pisane z perspektywy bohatera literackiego) stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) korzysta z zawartych w tekście identyfikuje nadawcę i odbiorcę (autora, narratora) poprawnie zapisuje liczebniki, w tym liczebniki z nie odpowiada na pytania dotyczące treści lektury określa funkcje znaków interpunkcyjnych na końcu wypowiedzenia identyfikuje bohatera, postaci określa miejsce i cel działania wyodrębnia wydarzenia opisuje reakcje postaci, korzystając z podanego słownictwa redaguje fragment dziennika w roli postaci literackiej poprawnie zapisuje liczebniki określa czas i miejsce wydarzeń, bohaterów określa narratora wyjaśnia przyczynę podjęcia podróży dookoła świata korzysta z zawartych w słowniku języka Juliusz Verne Początek wielkiej przygody

2. Śladami Fileasa Fogga. 3. Konkurs na najlepszy projekt Juliusz Verne W 80 dni dookoła świata. 4. Jak uratowaliśmy panią Audę list Passepartout. 5. Sprawdzian ze znajomości lektury. Pracujemy ze słownikiem poprawnej polszczyzny. Co w swoim pamiętniku napisałby Robert? Pracujemy ze słownikami. Słownik poprawnej polszczyzny, s. 0 Zeszyt ćwiczeń, część. Zabawy słowem. Korzystamy ze słownika poprawnej polszczyzny Paweł Beręsiewicz Próba odwagi (fragm. książki Na przykład Małgośka), s. 2 zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela omawia akcję, wyodrębnia wydarzenia pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o sposobach pisania nazw własnych i nazw pospolitych) poruszane na lekcjach związane z poznanymi tekstami kultury stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania dostosowuje sposób wyrażania się do oficjalnej i nieoficjalnej sytuacji komunikacyjnej oraz do zamierzonego celu uczy się rozpoznawać różne teksty kultury odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych polskiego i słownika wyrazów obcych zna treść lektury wyodrębnia wydarzenia poprawnie zapisuje nazwy geograficzne tworzy plan wydarzeń opisuje bohatera tworzy relację z wydarzenia redaguje list w roli bohatera przedstawia bohatera odpowiada na pytania dotyczące treści tekstu kultury odczytuje hasła w słowniku poprawnej polszczyzny używa poprawnych form rzeczownika redaguje wiadomość (karta pocztowa/e-mail) odróżnia pamiętnik od dziennika określa uczucia postaci czytając głośno, wyraziście, czyta głośno, oddaje nastrój

2 Co wiemy o czasowniku? O nie, które zawsze trzymano na dystans, i o trzech zdrajcach. Pisownia cząstki nie z czasownikami. Pokonać własne słabości Marek Kamiński Razem na bieguny. Zeszyt ćwiczeń, część. Różne formy. Pamiętnik Listy z podróży z gramatyką w tle. Części mowy czasownik. Pisownia nie z czasownikami, s. 7 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Czasownik Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia nie z częściami mowy czasownik Marek Kamiński Razem na bieguny (fragm.), s. 20 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 3 przekazuje intencję tekstu, właściwie akcentuje wyrazy, wprowadza pauzę, stosuje odpowiednią intonację stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej rozpoznaje w ach podstawowe części mowy (czasownik) pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o zapisie nie z czasownikami uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru identyfikuje nadawcę rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go, a także ich porządkowania odczytuje wartości pozytywne wpisane w teksty kultury wyraża swój stosunek do postaci i uczucia bohaterów uzupełnia plan szczegółowy wydarzeń rozpoznaje w tekście czasowniki, określa ich funkcję w rozróżnia czasowniki osobowe i nieosobowe: bezokoliczniki i formy zakończone na -no, -to przekształca formy osobowe na nieosobowe i odwrotnie Poprawnie zapisuje nie z czasownikami identyfikuje autora, narratora, bohaterów, określa czas zdarzeń i czas powstania tekstu, treść tekstu określa czynniki wspomagające i utrudniające osiągnięcie celu odczytuje wartości w postaci rzeczywistej ocenia postać rzeczywistą

Żyć podróżami Zofia Beszczyńska podróże. 2 Informujemy, nakłaniamy, wyrażamy wątpliwości tryby czasownika. Pisownia ruchomych cząstek trybu przypuszczające go. SPRAWDZANE WYMAGANIA Zofia Beszczyńska podróże, s. 25 Listy z podróży z gramatyką w tle. Tryby czasownika. Pisownia cząstek -bym, -byś, -by, s. 27 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Tryby czasownika tworzy spójne teksty związane z poznanymi tekstami kultury określa temat i główną myśl tekstu identyfikuje nadawcę poruszane na lekcjach związane z poznanymi tekstami kultury rozpoznaje w tekście liczby, osoby, czasy i rodzaje gramatyczne, rozumie ich funkcje w stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odmiennych Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia cząstek -bym, -byś, -by odczytuje znaczenie niewerbalnych środków komunikowania wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście określa temat tekstu odczytuje wartości pozytywne wpisane w teksty kultury rozróżnia liczebniki główne od porządkowych tworzy związki wyrazowe liczebników z rzeczownikami poprawnie zapisuje liczebniki, w tym liczebniki z nie rozróżnia czasowniki osobowe i nieosobowe: bezokoliczniki i formy zakończone na -no, -to przekształca formy osobowe na nieosobowe i odwrotnie rozróżnia formy trybu, rozumie ich funkcje w poprawnie zapisuje cząstki -bym, -byś, -by z czasownikami redaguje fragment dziennika w roli według instrukcji redaguje fragment dziennika w roli według instrukcji określa temat wiersza identyfikuje osobę mówiącą i bohatera wiersza identyfikuje sytuację w wierszu uzupełnia notatkę na temat wiersza tworzy tekst/prezentację w roli bohatera wiersza rozpoznaje czasowniki w tekście rozróżnia formy trybu oznajmującego, rozkazującego, przypuszczającego, rozumie ich funkcje w poprawnie zapisuje cząstki bym,-byś, -by z czasownikami

W DRODZE DO CELU Wędrówka na szczyt w wierszu Ludmiły Marjańskiej Słońce gorąca gwiazda. Opowieść o człowieku, który uwierzył mitom C.W. Ceram Bajka o biednym chłopcu, który znalazł skarb. 2 Gdyby nie gniew Posejdona opowiadamy mit o tułaczce Odyseusza. Fotografia/film Ludmiła Marjańska Słońce gorąca gwiazda, s. 30 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 4 C.W. Ceram Bajka o biednym chłopcu, który znalazł skarb (fragm.), s. 33 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 5 Zeszyt ćwiczeń, cz.. Różne formy. Notatka Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Zapisywanie skrótów Jan Parandowski Tułaczka Odyseusza (fragm. książki Mitologia i podania Greków i Rzymian), s. 38 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 6 Zeszyt ćwiczeń, część. Czytanie ze określa temat i główną myśl tekstu nazywa swoje reakcje czytelnicze (np. wrażenia, emocje) konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: prosta notatka odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia określa temat wiersza określa sytuację bohatera (lirycznego), jego uczucia określa swoje wrażenia w związku z tekstem kultury redaguje wypowiedź uzasadniającą odczytuje tekst informacyjny odczytuje przypis uzupełnia danymi oś czasu redaguje notatkę biograficzną identyfikuje na mapie miejsca, które odwiedził Odyseusz określa przyczyny i skutki wydarzeń w micie zna mit o Odyseuszu wyodrębnia wydarzenia tworzące akcję wyodrębnia wątek stosuje w pisemnej redaguje list w roli postaci www film wyprawa górska.

2 Jak, gdzie kiedy, czyli co słychać u Wiktora. Wyruszyć w podróż marzeń Olaf Fritsche Skarb Troi. zrozumieniem. Greckie wyrocznie Listy z podróży z gramatyką w tle. Części mowy przysłówek, s. 48 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Przysłówek Zeszyt ćwiczeń, część. Ortografia. Pisownia nie z częściami mowy przysłówek Olaf Fritsche Skarb Troi (fragm.), s. 50 Zeszyt ćwiczeń, część. Różne formy. Opowiadanie z dialogiem LEKTURA Olaf Fritsche Skarb Troi (całość) odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) rozpoznaje w ach podstawowe części mowy (przysłówek) poprawnie stopniuje przysłówki i używa ich we właściwych kontekstach pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o zapisie nie z przysłówkami) odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: opowiadanie z dialogiem stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) rozpoznaje przysłówki, określa ich rolę w tekście tworzy związki wyrazowe czasownika z przysłówkiem stopniuje przysłówki poprawnie pisze nie z przysłówkami odpowiada na pytania dotyczące treści tekstu tworzy plan szczegółowy wydarzeń tworzy dalszy ciąg opowiadania z dialogiem według instrukcji, z wykorzystaniem podanego słownictwa 3 PROJEKT Wspólnie opracowujemy ofertę biura podróży, korzysta z różnych źródeł pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje

OCALMY ZIEMIĘ! SPRAWDZANE WYMAGANIA W trosce o naturę. Zaimek, czyli ten, który lubi zastępować. s. 56 wiedzę o sposobach pisania nazw własnych i nazw pospolitych) dostosowuje sposób wyrażania się do oficjalnej i nieoficjalnej sytuacji komunikacyjnej oraz do zamierzonego celu operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych określa swoje wrażenia w związku z tekstem kultury określa przyczyny i skutki wydarzeń wyodrębnia wydarzenia tworzące akcję wyodrębnia wątek tworzy związki wyrazowe czasownika z przysłówkiem stopniuje przysłówki tworzy dalszy ciąg opowiadania według instrukcji z wykorzystaniem podanego słownictwa redaguje wypowiedź uzasadniającą redaguje opowiadanie z dialogiem Chrońmy nasze środowisko!, s. 57 Listy z podróży z gramatyką w tle. Części mowy zaimek, s. 60 II Analiza odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury rozpoznaje w ach podstawowe części mowy (rzeczownik, przymiotnik, przysłówek, liczebnik, zaimek) i wskazuje różnice między nimi wyszukuje w tekście opisy działań chroniących środowisko odczytuje znaczenie znaków graficznych związanych z ochroną środowiska ocenia stan środowiska w najbliższym otoczeniu, wnioskuje o przyczynach zniszczeń, proponuje rozwiązania problemu odczytuje wartości: ochrona środowiska identyfikuje zaimki w tekście omawia funkcje zaimków uzupełnia tekst zaimkami zastępuje zaimkami powtarzające się wyrazy Jaki kolor ma Zeszyt ćw., cz.. Nauka o języku. Zaimek Kazimierz Śladewski rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów odczytuje znaczenie dosłowne i przenośne

nastrój? Kazimierz Śladewski Zieleń. Jak napisać list oficjalny? Odmieniamy zaimki. W trosce o wspólne Zieleń, s. 63 Piszemy list oficjalny, s. 65 Zeszyt ćwiczeń, część. Różne formy. List oficjalny Listy z podróży z gramatyką w tle. Odmiana zaimków, s. 67 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Odmiana zaimka Plansza To nasza Ziemia, s. 69 w nazywa swoje reakcje czytelnicze (np. wrażenia, emocje) rozpoznaje w tekście literackim przenośnię, epitet i objaśnia ich role poruszane na lekcjach związane z poznanymi tekstami kultury czytając głośno, wyraziście, stosuje odpowiednią intonację identyfikuje nadawcę i odbiorcę rozpoznaje formy gatunkowe: list oficjalny tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: list oficjalny rozpoznaje w ach podstawowe części mowy (rzeczownik, przymiotnik, przysłówek, liczebnik, zaimek) i wskazuje różnice między nimi stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odmiennych uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe, oraz stosować odpowiednie związków wyrazowych z rzeczownikiem zieleń określa nastrój wiersza identyfikuje środki poetyckie opisuje swoje wrażenia w związku z wierszem, korzystając z podanego słownictwa czyta wiersz, oddając głosem jego nastrój dokonuje przekładu intersemiotycznego wiersza odczytuje w liście oficjalnym nadawcę i adresata, cel odczytuje kompozycję i układ graficzny listu oficjalnego redaguje list oficjalny kojarzy części mowy z zastępującymi je zaimkami identyfikuje zaimki odmienne i nieodmienne rozróżnia formy krótsze i dłuższe zaimków rzeczownych używa poprawnych form zaimków przyporządkowuje słownictwo do dwóch obszarów znaczeniowych

dobro. Przyimek mały zarządca. Sprawdzamy nasze umiejętności. TEST nr 2 Zeszyt ćwiczeń, część. Schemat nr 7 Zeszyt ćwiczeń, część. Czytanie ze zrozumieniem. Chrońmy bociany W drodze do domu. Części mowy przyimek. Wyrażenie przyimkowe, s. 7 Zeszyt ćwiczeń, część. Nauka o języku. Przyimek, wyrażenie przyimkowe SPRAWDŹ SIEBIE Renata Opala Kosmiczne wakacje (fragm.), s. 74 sposoby ich odbioru wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury rozpoznaje w ach podstawowe części mowy rozpoznaje w tekście przypadki stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odmiennych rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście identyfikuje części mowy wyjaśnia znaczenie wykrzykników kończących wypowiedzenia poprawnie zapisuje liczebniki uzupełnia tekst poprawnymi formami czasowników poprawnie zapisuje nie z różnymi częściami mowy redaguje pamiętnik w roli uzupełnia plan szczegółowy wydarzeń odczytuje sens dosłowny i przenośny plakatu rozwija zdania opisuje plakat tworzy kilkuzdaniową wypowiedź o charakterze refleksji określa formy przypadka rzeczowników tworzy związki wyrazowe rzeczownika z przyimkiem tworzy poprawne wyrażenia przyimkowe tworzy tekst świadomie używając wyrażeń przyimkowe III. ŚWIAT LUDZKICH SPRAW W A Ż Jak się Plansza Świat ludzkich spraw, uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować określa zachowania i uczucia postaci na rysunku

zachować? s. 78 2 Zdarzenie, wątek, akcja, fabuła. Dlaczego Loteria? 2 Co przyniosło szczęście dwóm wampirom? Wyrazy naśladujące Olga Tokarczuk Loteria, s. 80 Schemat nr Tadeusz Baranowski Pieniądze szczęścia nie dają (fragm. komiksu Bezdomne wampiry. Komiksy z lat 985 odpowiednie sposoby ich odbioru konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury uczestnicząc w rozmowie, słucha z uwagą innych korzysta z rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w dostrzega relacje między częściami składowymi (tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie; akapity) omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru podaje przykłady sytuacji z własnego doświadczenia podobne do sytuacji przedstawionych na planszy podaje przykłady pozytywnych zachowań wobec innych, wykorzystując podane słownictwo korzysta z zawartych w słowniku języka polskiego wyjaśnia przenośne znaczenie tytułu baśni oraz jego związek z treścią utworu opowiada fragment akcji uzupełnia schemat akcji odróżnia fabułę od akcji tworzy kilkuzdaniową wypowiedź korzystając ze słownika języka polskiego, uzupełnia wniosek opisuje zachowania postaci dostrzega swoistość artystyczną odczytuje www Dźwięki

dźwięki. 2009), s. 85 Schemat nr 2 Zabawy słowem. Zapisujemy dźwięki. Wyrazy dźwiękonaśladowcze dzieła rozpoznaje w tekście literackim wyraz dźwiękonaśladowczy i objaśnia jego rolę poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury i sytuacje komiczne w komiksie identyfikuje wyrazy dźwiękonaśladowcze opisuje wygląd postaci zapisuje wyrazy dźwiękonaśladowcze tworzy kilkuzdaniową wypowiedź Rozmawiamy o wyspach odkrytych i nieodkrytych Dla tych, którzy poszukują piękna Leopold Staff Czucie niewinne Anna Kamieńska Są takie wyspy (fragm.), s. 92 Leopold Staff Czucie niewinne, s. 95 wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym uczestnicząc w rozmowie, słucha z uwagą innych, mówi na temat; prezentuje własne zdanie i uzasadnia je dostrzega relacje między częściami składowymi (tytuł) odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury tworzy pisemne w następujących formach gatunkowych: opowiadanie odpowiada na pytania dotyczące treści tekstu interpretuje tekst i wypowiedź kolegi opowiada w roli notuje rozbudowuje tytuł wiersza określa uczucia osoby mówiącej określa rolę powtórzeń w wierszu identyfikuje wartość piękno cytuje pisze wskazówki (dla poszukujących piękna)

LEKTURA Ewa Nowak Pajączek na rowerze (całość) (twórcze) redaguje opowiadanie według instrukcji 8 0 LEKTURA Lucy Maud Montgomery Ania z Zielonego Wzgórza (całość). Notatka biograficzna życie i twórczość Lucy Maud Montgomery 2. Dla kogo jest przeznaczona książka L.M. Montgomery pt. Ania z Zielonego Wzgórza? 3. Ania z Zielonego Wzgórza książka o zwyczajnych ludzkich sprawach 4. Jaka jesteś, Aniu Shirley? 5. W poszukiwaniu własnego miejsca. 6. Wyobraźnia nade wszystko. identyfikuje nadawcę i odbiorcę (autora, narratora, czytelnika) wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte) rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów w wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście korzysta z zawartych w słowniku języka polskiego, słowniku wyrazów bliskoznacznych zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela wyraża swój stosunek do postaci omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia charakteryzuje i ocenia bohaterów odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane porównuje losy bohaterki o autorki określenie adresata i problematyki powieści (Czy tylko dla dziewcząt?) odczytuje motyw domu w powieści gromadzi słownictwo związane z pojęciem wyobraźnia zna treść lektury nazywa cechy postaci analizuje przyczyny różnych opinii o bohaterce określa skutki marzycielstwa i wyobraźni bohaterki ocenia bohaterkę charakteryzuje miejsca związane z bohaterką etapy życia bohaterki wyodrębnia motyw domu w powieści określa znaczenie domu

2 O źródle, z którego im więcej się weźmie wody, tym więcej jej napływa. Pechowo schwytani skarżą się królowi Salomonowi. Pisownia wyrazów z rz, ż, ch, h. Henryk Sienkiewicz Bajka, s. 97 Schemat nr 3 Różne formy. Życzenia i gratulacje Król Salomon i więźniowie. Pisownia wyrazów z rz, ż, ch, h inne reguły Ortografia. Pisownia rz, ż, ch, h inne reguły w teksty kultury uczestnicząc w rozmowie, słucha z uwagą innych, mówi na temat; prezentuje własne zdanie i uzasadnia je operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie skoncentrowanym przede wszystkim wokół tematów: dom, rodzina) identyfikuje wypowiedź jako tekst literacki wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych w tekście identyfikuje baśń odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury dostosowuje sposób wyrażania się do oficjalnej i nieoficjalnej sytuacji komunikacyjnej oraz do zamierzonego celu uczy się rozpoznawać różne teksty kultury, w tym użytkowe (reguła ortograficzna) oraz stosować odpowiednie sposoby ich odbioru pisze poprawnie pod względem ortograficznym (w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę: o wymianie głosek w wyrazach w życiu bohaterki dyskutuje, prezentując argumenty notuje ocenia projekt okładki przedstawia bohaterkę charakteryzuje bohaterkę powieści wyodrębnia elementy świata przedstawionego: czas, miejsce, bohaterowie, wydarzenia odczytuje podobieństwa między baśniami wyjaśnia sens wartości, o których mowa w baśni identyfikuje cechy baśni w utworze podaje przykłady zachowań świadczących o dobroci człowieka redaguje życzenia uzasadnia pisownię wyrazów z rz, ż, ch, h, korzystając z reguł ortograficznych zna wyjątki w pisowni wyrazów z rz, ż, ch, h, redaguje opowiadanie z wyrazami z rz, ż, ch, h Śpiąca królewna

SPRAWDZANE WYMAGANIA 2 Różnie rozumiane szczęście. Co tworzy rytm utworu? 3 Jaki utwór nazywamy bajką? Czas na bajkę. pokrewnych oraz w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych) wyodrębnia elementy świata przedstawionego: czas, miejsce, bohaterowie, wydarzenia identyfikuje cechy baśni w utworze odróżnia fabułę od akcji opowiada fragment akcji uzupełnia schemat akcji wyjaśnia przenośne znaczenie tytułu baśni oraz jego związek z treścią utworu wyjaśnia sens wartości, o których mowa w baśni odczytuje i sytuacje komiczne w komiksie identyfikuje wyrazy dźwiękonaśladowcze opisuje zachowania postaci redaguje opowiadanie według instrukcji opisuje wygląd postaci uzasadnia pisownię wyrazów z rz, ż, ch, h, korzystając z reguł ortograficznych zna wyjątki w pisowni wyrazów z rz, ż, ch, h Ballada o szczęściu słowa i muzyka: siostra Magdalena Nazaretanka, s. 202 Zabawy słowem. Rytm Kruk i lis, s. 204; Adam Mickiewicz Lis i kozieł, s. 205; Ezop Lew i wdzięczna mysz; Trzcina i oliwka, s. 206 określa temat i główną myśl tekstu rozpoznaje w tekście literackim (powtórzenie) rozpoznaje wers, zwrotkę (strofę), rym, rytm poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury rozwija sprawność uważnego słuchania, czytania głośnego i cichego oraz umiejętność rozumienia znaczeń dosłownych i prostych znaczeń przenośnych identyfikuje wypowiedź jako wyróżnia opinie bohaterów (lirycznych) określa główną myśl wiersza określa rytm: liczbę strof, sylab w wersie, wyróżnia rymujące się wyrazy identyfikuje powtórzenie rozwija wypowiedź bohatera (lirycznego) słucha z uwagą podaje cechy kojarzone z gatunkami zwierząt opowiada treść bajki identyfikuje bohaterów bajki bajki Ignacego Krasickiego

2 Oznajmić, zapytać, rozkazać. Czytanie ze zrozumieniem. Bajki Spotkanie z przyjaciółmi. Wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące, s. 208 Nauka o języku. Wypowiedzenia oznajmujące, rozkazujące i pytające tekst literacki wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio (ukryte) zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela objaśnia morał bajki oraz samodzielnie formułuje przesłanie baśni odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury czytając głośno, wyraziście, przekazuje intencję tekstu, właściwie akcentuje wyrazy, wprowadza pauzę, stosuje odpowiednią intonację stosuje w pisemnej odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) zdobywa świadomość języka jako wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia kształtowania poprawnie używa znaków interpunkcyjnych: kropki, przecinka, znaku zapytania, znaku wykrzyknika rozróżnia i poprawnie zapisuje zdania oznajmujące, pytające i rozkazujące stosuje w pisemnej określa cechy bohaterów bajki identyfikuje bajkę formułuje morał bajki odróżnia wiersz od prozy czyta bajkę z odpowiednią intonacją, wyraziście, przekazując intencje tekstu, właściwie akcentując wyrazy, wprowadzając pauzę redaguje opowiadanie według podanych dyspozycji układa zdania z podanych wyrazów identyfikuje wypowiedzenie: oznajmujące, pytające, rozkazujące, wyjaśnia ich funkcje czyta z uwzględnieniem znaków interpunkcyjnych przekształca wypowiedzenia, stosując tryb przypuszczający redaguje dialog

DZIEŃ JAK CO DZIEŃ SPRAWDZANE WYMAGANIA Co o sobie i o swojej rodzinie pisze Dorota?. Kto, dla kogo i o czym śpiewa kołysankę? odpowiednią kompozycję i układ graficzny zgodny z wymogami danej formy gatunkowej (w tym wydziela akapity) określa główną myśl wiersza odróżnia wiersz od prozy określa rytm: liczbę strof, sylab w wersie, wyróżnia rymujące się wyrazy identyfikuje powtórzenie identyfikuje bajkę opowiada treść bajki określa cechy bohaterów bajki identyfikuje/formułuje morał bajki identyfikuje wypowiedzenie: oznajmujące, pytające, rozkazujące; wyjaśnia ich funkcje przekształca wypowiedzenia, stosując tryb przypuszczający redaguje dialog Anna Kamieńska Dom (fragm. książki Dom w domu. Pamiętnik dziesięciolatki), s. 2 Schemat nr 4 Agnieszka Osiecka, Seweryn Krajewski Kołysanka dla Okruszka, s. 26 Zabawy słowem. Zdrobnienia identyfikuje nadawcę (narratora) odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych poruszane na lekcjach związane z otaczającą rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury identyfikuje nadawcę i odbiorcę rozpoznaje w tekście literackim porównanie poruszane na lekcjach określa narratora opowiadania i czas wydarzeń przedstawia bohaterów z użyciem nazw pokrewieństwa redaguje wypowiedź w roli postaci redaguje dialog, używając nazw uczuć odczytuje nadawcę i odbiorcę w wierszu identyfikuje porównania identyfikuje zdrobnienia i określa ich rolę w wierszu nazywa uczucia osoby mówiącej układa zdania z wyrazami należącymi do jednej rodziny