Nazwa modułu/przedmiotu KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA TEORIA PODSTAW PROJEKTOWANIA ARCHITEKTONICZNEGO Z ELEMENTAMI ERGONOMII 2 PODSTAWY PROJEKTOWANIA ARCHITEKTONICZNEGO 2 Kierunek studiów Profil kształcenia (ogólnoakademicki, praktyczny) Kod AU_K_1.2_002 AU-K-P103 Rok / Semestr ARCHITEKTURA I URBANISTYKA ogólnoakademcki 1/2 CKI - polskim obligatoryjny Specjalność Przedmiot oferowany w języku: Kurs (obligatoryjny/obieralny) Godziny Wykłady : Stopień studiów: I 30 Ćwiczenia : Forma studiów (stacjonarna/niestacjonarna) stacjonarne i niestacjonarne - Laboratoria: - Projekty / seminaria : Obszar(y) kształcenia Status przedmiotu w programie studiów (podstawowy, kierunkowy, inny) Odpowiedzialny za przedmiot: NAUKI TECHNICZNE Liczba punktów 45 1+7 (ogólnouczelniany, z innego kierunku) KIERUNKOWY - dr hab. Inż. arch. Ewa Pruszewicz-Sipińska, prof. nadzw. e-mail: ewa.sipinska@sipinski.com.pl tel. 61 665 33 05 Wydział Architektury ul. Nieszawska 13c, 60-965 Poznań tel.: 61 665 33 55 Wykładowca: Podział ECTS (liczba i %) 8 pkt 100% dr hab. inż. arch. Radosław Barek e-mail : bar.pp@wp.pl tel. 605 408 200 Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej ul. Nieszawska 13 c, 60-965 Poznań tel.: 061 665 33 55 dr inż. arch. Maciej Janowski e-mail: janowskimaciej@gazeta.pl tel. 61 665 33 05 Wydział Architektury ul. Nieszawska 13c, 60-965 Poznań tel.: 061 665 33 05 Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych: 1 Wiedza: 2 Umiejętności: student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu dotyczącego kształtowania kompozycji architektonicznej i urbanistycznej, student ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu kształtowania formy architektonicznej i urbanistycznej, student zna podstawowe metody stosowane przy rozwiązywaniu zadań projektowych z zakresu kształtowania kompozycji architektonicznej i urbanistycznej, studnet ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych uwarunkowań działalności związanej z prawidłowym kształtowaniem przestrzeni. student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie, student potrafi przygotować w języku polskim (i języku obcym), uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, dobrze udokumentowane opracowanie dotyczące kwestii związanych z głównymi nurtami i kierunkami architektury i urbanistyki,
3 Kompetencje społeczne student ma umiejętność samokształcenia się, student potrafi dokonać krytycznej analizy ogólnej i ocenić znaczenie rozwiązań projektowych z zakresu kompozycji architektonicznej i urbanistycznej, student potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi obejmującymi środki plastyczne właściwe do realizacji zadań typowych dla kształtowania kompozycji architektonicznej. student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób, student ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architektonicznej, w tym jej wpływu środowisko oraz na kontekst przestrzenny, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje związane z prawidłowym kształtowaniem przestrzeni, student prawidłowo identyfikuje dylematy związane z wykonywaniem zawodu architekta i urbanisty, student ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Cel przedmiotu WYKŁADY: przedstawienie studentom procesu projektowania z uwzględnieniem podstawowych narzędzi pracy architekta oraz podstawowych zagadnień związanych z kształtowaniem formy architektonicznej i urbanistycznej, przedstawienie studentom psychofizycznych relacji człowiek-architektura, oraz zasad projektowania zgodnych z ergonomią, przestawienie studentom podstawowych zasad kompozycji architektonicznej, przestawienie studentom podstawowych zasad kompozycji urbanistycznej, zapoznanie studentów z rozwojem różnorodnych, często sprzecznych ze sobą, kierunków i tendencji architektury i urbanistyki współczesnej z uwzględnieniem jej początków, źródeł inspiracji, założeń programowych i kierunków rozwoju, przedstawienie ciągłości i ewolucyjnego charakteru zmian w architekturze, zapoznanie studentów ze zmianami w architekturze wynikającymi z rozwoju kultury i społeczeństw (przejście od społeczeństwa przemysłowego do społeczeństwa informacji), które dokonały się w 20 wieku i postępują nadal w czasie teraźniejszym, uwrażliwienie studentów na role szeroko rozumianego kontekstu. Cel przedmiotu ĆWICZENIA PROJEKTOWE: poznanie problematyki związanej z kształtowaniem przestrzeni architektonicznej oraz wnętrz poznanie typów pawilonów wystawowych, ekspozycyjnych, niewielkich pawilonów handlowych, kaplic i innych niedużych budynków o przeznaczeniu usługowym lub kulturalnym zapoznanie z typami konstrukcji stałych oraz mobilnych i elastycznych, rozwinięcie umiejętności przeprowadzania analiz miejsca w skali urbanistycznej i architektonicznej, opanowanie zastosowania poznanych schematów funkcjonalnych w różnych konfiguracjach, nabycie umiejętności jednoczesnego kształtowania rzutów i bryły budynku, rozwinięcie umiejętności graficznego przedstawiania koncepcji architektonicznej (rzuty, przekroje, elewacje), rozwinięcie umiejętności rysunku odręcznego ułatwiającego wariantowanie rozwiązań, rozwinięcie umiejętności budowy makiet (roboczych i docelowych), pogłębienie wiedzy i umiejętności wykonywana rysunków koncepcyjnych (rzutów, przekrojów, elewacji) w oparciu o wiedzę budowlaną.
Wiedza: numer (symbol) W01 W02 W03 W04 Efekty kształcenia student, który zaliczył przedmiot, potrafi Student ma podstawową wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu historii sztuki, w tym architektury oraz kompozcyji architektonicznej i urbanistycznej Student ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu sztuk plastycznych i architektury Student ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, uwarunkowań projektowej działalności architekta, która ma bezpośredni wpływ na otaczającą przestrzeń student ma wiedzę z zakresu sztuki, matematyki przydatną do formułowania prostych zadań z zakresu kształtowania kompozycji architektonicznej student zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane W05 przy rozwiązywaniu prostych zadań z zakresu kształtowania kompozycji architektonicznej Umiejętności: numer (symbol) U01 U02 U03 student, który zaliczył przedmiot, potrafi Student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych, właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim, potrafi integrować informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie Student potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach Student potrafi przygotować w języku polskim (i języku obcym) dobrze udokumentowane opracowanie zagadnień projektowych związanych z projektowaniem małych i średnich typów zabudowy mieszkalnej odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia UA1_W02 UA1_W05 UA1_W08 UA1_W01 UA1_W07 odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia UA1_U01 UA1_U02 UA1_U03 U04 Student ma umiejętność samokształcenia się UA1_U05 Student potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi U05 obejmującymi środki plastyczne właściwe do realizacji zadań typowych dla kształtowania kompozycji architektonicznej Student potrafi posługiwać się technikami ręcznego rysunku w procesie U06 kształtowania nieskomplikowanej formy architektonicznej, o niewielkiej skali i na ich podstawie interpretować i wyciągać wnioski Student potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić U07 istniejące rozwiązania, systemy i procesy związane z projektowaniem obiektów o nieskomplikowanej funkcji Student potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację zadań U08 praktycznych w zakresie opracowywanego projektu koncepcyjnego obiektu o nieskomplikowanej funkcji Kompetencje społeczne: numer (symbol) student, który zaliczył przedmiot, potrafi UA1_U07 UA1_U08 UA1_U13 UA1_U14 UA1_U15 UA1_U16 odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia K01 K02 K03 K04 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role Student ma świadomość wagi zagadnień podejmowanych przez architekta i związanej z nimi odpowiedzialności za podejmowane działania Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, twórczy i innowacyjny UA1_K01 UA1_K03 UA1_K02 UA1_K06
Sposoby sprawdzenia efektów kształcenia WYKŁADY: Warunki zaliczenia i sposób oceny projektu. Istotnym kryterium oceny projektów będzie sposób podejścia do następujących zagadnień obejmujących: Praca zaliczeniowa: na podstawie zgromadzonych materiałów własnych (szkice, fotografie) studenci opracowują esej fotograficzny przedstawiający współczesny istniejący budynek (w dowolnej skali) i dokonują jego oceny w formie autorskiego komentarza. Część graficzną pracy studenci uzupełniają niezbędnymi danymi (autor, nazwa obiektu, lokalizacja, rok wykonania/opracowania). Oceniana jest część graficzna i tekstowa oraz kompletność pracy, jakość wykonania i kompozycja plansz. Format A-3, technika wykonania dowolna. Format zapisu elektronicznego JPG, lub PDF. Wersje elektroniczne prac studenci oddają na CD-romie. Podstawą do przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń w ramach modułu kształcenia. Ocena podsumowująca: przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0. ĆWICZENIA PROJEKTOWE: Warunki zaliczenia i sposób oceny projektu. Istotnym kryterium oceny projektów będzie sposób podejścia do następujących zagadnień obejmujących: kompletność pracy w części analitycznej, projektowej i opisowej, jakość graficzna projektu, jakość przyjętych rozwiązań projektowych, stopień powiązania projektowanego budynku z otoczeniem, realizacja psychofizycznych i społecznych potrzeb użytkowników, innowacyjność rozwiązań formalnych i funkcjonalnych, prawidłowe rozwiązanie kwestii technicznych związanych z budynkiem usługowym, estetyka i czytelność części graficznej i opisowej oraz makiety. Ocena formująca: przeglądy cząstkowe, obejmujące poszczególne zadania projektowe, sprawdzające stopień zaawansowania pracy studenta, prezentowane na forum grupy, wspólna dyskusja, przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0. Ocena podsumowująca: przegląd końcowy, obejmujący ostatnie zadanie projektowe, będące podsumowaniem wiedzy i umiejętności nabytych w trakcie realizacji poprzednich projektów, prezentacja na forum grupy lub na przeglądzie zbiorowym w obecności innych prowadzących, przegląd całościowy obejmujący wcześniej wykonane tematy, celem weryfikacji rozwoju studenta, w kontekście ostatniego zadania projektowego, warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich przeglądów, przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0. Treści programowe WYKŁADY: Wykład 1 Współczesna przestrzeń publiczna; Zjawisko różnicowania się i selekcja przestrzeni urbanistycznych; ciągi komunikacyjne. Redefinicja tradycyjnych pojęć urbanistycznych: ulicy, placu, monumentu, przestrzeni publicznej, półpublicznej i prywatnej. Wykład 2 Usługi we współczesnym świecie; zmiana metod pracy, kultura dostępu i komunikacja. Instytucje rządowe, biura, siedziby firm, zakłady produkcyjne - przykłady obiektów architektonicznych rozszerzających przestrzeń publiczną i strefę usług; struktury jednofunkcyjne (headquarters) i ich wpływ na kształtowanie miasta. Zmiany w typologii budynków użyteczności publicznej Wykład 3 Budynki komercyjne; parki rozrywki, branżowe sklepy wielkopowierzchniowe, malle, galerie handlowe, sklepy i ich wpływ na kształtowanie krajobrazu miejskiego (od uzupełnienia do landmarku). Elementy tradycyjne i nowe formy w obiektach komercyjnych; zmiany typologii budynków komercyjnych od przypadkowo-funkcjonalnej
architektury po celebracje natury i technologii. Znaczenie i przekaz architektoniczny w obiektach komercyjnych; kicz i instalacje multimedialne. Wykład 4 Obiekty kultury masowej Stadiony i multipleksy, kina, teatry, opery obiekty epoki wielkich widowisk; zadania architektoniczne budynków kultury masowej w tkance współczesnego miasta. Relacje obiekt kultury masowej kontekst urbanistyczny; współtworzenie rangi miejsca. Nowe formy i zmiana w schemacie funkcjonalnym obiektów kultury; zmienność form i funkcji, współczesne realizacje Wykład 5 Muzea i galerie; poszukiwanie nowych form wyrazu i inspiracji w innych dziedzinach sztuki; architektura dla sztuki powstanie lokalnych muzeów i galerii sztuki. Zmiana koncepcji muzeum i galerii co jest eksponatem? Relacje dzieło sztuki przestrzeń ekspozycji. Typy muzeów we współczesnej architekturze: sanktuarium, magazyn, handlowe centrum kultury, muzeum widowisko, muzeum programowe, automuzeum, prywatna galeria. Wykład 6 Obiekt architektoniczny; analiza krytyczna istniejącego obiektu architektonicznego, metody prezentacji istniejącego budynku. Wykład 7 Próba wspólnego, syntetycznego ujęcia zmian jakie dokonują się obecnie w architekturze współczesnej; wizje przeszłości architektury; kwestia postępu i rozwoju w architekturze. Zaliczenie. ĆWICZENIA PROJEKTOWE: Projekt koncepcyjny dowolnego niewielkiego budynku o funkcji usługowej na zadanej działce/działkach. Część analityczna: analiza materiałów wyjściowych (mapy zasadnicze, zdjęcia lotnicze i satelitarne), autopsyjna wizja terenu udokumentowana szkicami, rysunkami i zdjęciami, analizy w skali urbanistycznej i architektonicznej: struktury zabudowy, zieleni, komunikacji, wysokościowa, waloryzacyjna, nasłonecznienia, krytyczna analiza zapisów MPZP lub DoWZ, Obowiązująca skala: 1:500. Część projektowa: Praca indywidualna nad projektem: kontekst: wpisanie bryły w otoczenie, relacje publiczne-prywatne, wnętrze-zewnętrze, funkcja: realizacja pierwotnych i wtórnych potrzeb użytkowników, forma: ukształtowanie złożonego środowiska zamieszkiwania człowieka, którego ekspresja odpowiada indywidualnym potrzebom mieszkańców a jednocześnie realizuje potrzebę dialogu społecznego. Wymagane elementy projektu: inwentaryzacja rysunkowo-fotograficzna, część analityczna, projekt zagospodarowania działki, rzuty wszystkich kondygnacji, przekroje (min. 2), elewacje z uwzględnieniem użytych materiałów i kolorystyką, perspektywy: zewnętrzna i wewnętrzna, część opisowa: wskaźniki powierzchniowokubaturowe, zestawienie powierzchni, makieta urbanistyczna (wraz z otoczeniem w skali 1:500), makieta architektoniczna (wraz z działką 1:100). Literatura podstawowa: 1. Banham Reyner, Rewolucja w architekturze. Teoria i projektowanie w pierwszym wieku maszyny, Tłum. Zb. Drzewiecki, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1979. 2. Fikus Marian, Cechy procesu projektowego w działalności twórczej i projektowej, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1992. 3. Ghirardo Diane, Architektura Po Modernizmie, Tłum. M. Motak I M. A. Urbańska, Wydawnictwo Via Toruń, Wrocław, 1999 4. Giedion Siegfried, Przestrzeń, czas, architektura narodziny nowej tradycji, tłum. J. Olkiewicz, PWN, Warszawa, 1968. 5. Wejchert Kazimierz, Elementy kompozycji urbanistycznej, wyd. Arkady, Warszawa, 1984. 6. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, tłum. Kazimierz Kumaniecki, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999. 7. Żórawski Juliusz, O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa, 1962. Literatura uzupełniająca: 1. Bańka Augustyn, Architektura psychologicznej przestrzeni życia. Behawioralne podstawy projektowania architektonicznego, Gemini S.C., Poznań, 1997. 2. Jencks Charles, Architektura Postmodernistyczna, Arkady, Warszawa, 1987. 3. Jencks Charles, Architektura późnego modernizmu i inne eseje, Arkady, Warszawa, 1989. 4. Jodidio Philip, Nowe formy. Architektura lat dziewięćdziesiątych XX wieku, Taschen, Muza S.A. Warszawa, 1998.
5. Krier Rob, Urban space, Rizzoli, New York, 1979. 6. Norberg-Schulz Christian, Znaczenie w architekturze zachodu, Wydawnictwo Murator, Warszawa, 1999. 7. Adamczewska-Wejchert H., Kształtowanie zespołów mieszkaniowych, Arkady, Warszawa 1985 + nowe wyd. 8. Ghel J., Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych, Wydawnictwo RAM, Kraków 2009 9. Neufert E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, Warszawa 1980 + nowe wydania 10. Rasmunssen S.E., Odczuwanie architektury, Wyd. Murator, Warszawa1999 11. Periodyki: Czasopisma architektoniczne, urbanistyczne, itp Obciążenie pracą studenta forma aktywności godzin ECTS Łączny nakład pracy 208,5 8 Zajęcia wymagające indywidualnego kontaktu z nauczycielem 87,5 3 Zajęcia o charakterze praktycznym Bilans nakładu pracy przeciętnego studenta forma aktywności 121 5 liczba godzin udział w wykładach udział w ćwiczeniach/ laboratoriach (projektach) przygotowanie do ćwiczeń/ laboratoriów przygotowanie do kolokwium/przeglądu zaliczeniowego 30 h 45 h 13 x 5 h = 65 h 3 x 12 h = 36 h udział w konsultacjach związanych z realizacją procesu kształcenia 7 x 1,5 h = 10,5h przygotowanie do egzaminu obecność na egzaminie Łączny nakład pracy studenta: 8 punktów ECTS 208,5 h W ramach tak określonego nakładu pracy studenta: zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: 30 h + 45 h + 10,5 h + 2 h = 87,5 h 3 punkty ECTS 20h 2 h