Program nauczania matematyki
Opracowanie, zatwierdzanie i rozpowszechnianie dokumentów strategicznych Dokumenty strategiczne oficjalne dokumenty, w których określone są cele uczenia się i treść przedmiotowa programu nauczania matematyki. W większości krajów europejskich program nauczania jest zatwierdzany przez centralne władze edukacyjne i ma charakter obowiązkowy.
W Belgii (Wspólnota Francuska i Wspólnota Niemieckojęzyczna), Holandii, Rumunii i na Słowacji szkoły angażują się w określanie lokalnych programów nauczania na różnych etapach. W Hiszpanii, na Węgrzech i w Finlandii program nauczania matematyki jest określany na dwóch szczeblach (centralnym i regionalnym/lokalnym), a określone tematy są opracowywane w tych ramach w planach szkolnych.
Rozpowszechnianie informacji o zmianach programu nauczania Informowanie nauczycieli, uczniów i całego społeczeństwa o zaktualizowanych punktach programu nauczania.
Weryfikowanie programu nauczania i nadzorowanie jego efektywności W ostatnim dziesięcioleciu program nauczania matematyki był poddawany weryfikacji we wszystkich krajach Europy. Do najważniejszych powodów ostatnich aktualizacji programu nauczania należało uwzględnienie podejścia opartego na efektach kształcenia, a nie na celach kształcenia jak dotychczas.
Efekty kształcenia: Klarownie określają umiejętności wymagane od uczniów Bardziej skupiają się na umiejętnościach uczniów niż na przewidywanych treściach dydaktycznych Pozwalają nauczycielom na bardziej elastyczne planowanie zajęć Uwzględniają różne style uczenia się i sposoby myślenia
Ocena skuteczności wdrażania programu nauczania Najpopularniejszym sposobem oceniania skuteczności wdrażania programu nauczania jest ogólnokrajowy proces oceniania uczniów.
Cele dydaktyczne, treści matematyczne i kompetencje w programie nauczania Cele dydaktyczne są to ogólne rezultaty nauczania. Wyraża się je w formie celów modułu lub kursu. Efekty kształcenia odnoszą się do wyników uczniów, czyli tego, co uczeń powinien wiedzieć i rozumieć po zakończeniu kursu.
Kryteria oceniania w matematyce są oficjalnie uregulowane w dwóch trzecich krajów europejskich. W Danii, Portugalii i Zjednoczonym Królestwie (Szkocja) mają one jednak tylko formę zaleceń. Obszerne wytyczne i wsparcie w tej dziedzinie mają nauczyciele w Luksemburgu. Belgia (Wspólnota Francuska i Wspólnota Flamandzka), Włochy, Węgry i Holandia nie określają kryteriów oceniania na lekcjach matematyki.
Umiejętności i kompetencje w programie nauczania matematyki
Treści przedmiotowe w matematyce Liczby we wszystkich krajach europejskich tematy z tego działu pojawiają się w programach zarówno w szkole podstawowej, jak i średniej.
Treści przedmiotowe w matematyce Geometria uwzględniana we wszystkich programach edukacyjnych, choć w różnym zakresie. W wielu państwach wprowadzana jest dopiero na poziomie szkoły średniej.
Treści przedmiotowe w matematyce Algebra i prawdopodobieństwo oba te działy uwzględniane są głównie na poziomie szkolnictwa średniego, choć istnieją państwa, w których wprowadzane są wcześniej.
Czas nauki przeznaczony na nauczanie matematyki W krajach, gdzie dla każdego przedmiotu podawany jest zalecany wymiar czasu nauki (liczba godzin dydaktycznych), lekcje matematyki stanowią 15-20% łącznego wymiaru czasu nauki w szkolnictwie podstawowym, zajmując drugie miejsce za językiem nauczania.
Rzeczywisty podział wymiaru czasu nauki pomiędzy tematy matematyczne Średni odsetek czasu poświęcony na konkretne działy w krajach europejskich: Klasa czwarta: 54% liczby 23% geometria 15% prezentacja danych 9% pozostałe obszary
Rzeczywisty podział wymiaru czasu nauki pomiędzy tematy matematyczne Średni odsetek czasu poświęcony na konkretne działy w krajach europejskich: Klasa ósma: 23% liczby 31% algebra 28% geometria 14% dane i prawdopodobieństwo 5% inne obszary
Podręczniki i materiały dydaktyczne w matematyce
Nadzorowanie i ocena spójności między programem nauczania a podręcznikami Władze edukacyjne większości krajów deklarują, że nadzorują spójność między podręcznikami a programem nauczania. Obie grupy krajów nadzorujące i nie obejmują zarówno kraje dające szkołom pełną autonomię w wyborze podręczników, jak i jej nie dające.
Źródło: http://eacea.ec.europa.eu/education/ Eurydice/documents/thematic_reports/ 132PL.pdf