IV Europejski Tydzień Szczepień 20-26 kwietnia 2009 Historia i przyszłość szczepień Prof. dr hab. Andrzej Zieliński Zakład Epidemiologii Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego
Błonica Zapadalność i umieralność w latach 1000,000 100,000 Zapadalność Umieralność 10,000 1,000 0,100 0,010 0,001 1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005
Krztusiec Zapadalność i umieralność w latach 1000,000 100,000 Zapadalność Umieralność 10,000 1,000 0,100 0,010 0,001 1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005
Poliomyelitis Zapadalność i umieralność w latach 100,000 10,000 Zapadalność Umieralność 1,000 0,100 0,010 0,001 1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005
Odra Zapadalność i umieralność w latach 1000,000 100,000 Zapadalność Umieralność 10,000 1,000 0,100 0,010 0,001 Mediana 1950-1954 1959 1964 1969 1974 1979 1984 1989 1994 1999 2004
Zapadalność na 100 000 WZW typu B Zapadalność w latach 40,0 30,0 20,0 okres przed wprowadzeniem szczepień stopniowe wprowadzanie szczepień 10,0 intensyfikacja szczepień 0,0 1979 1984 1989 1994 1999 2004
Skąd się wzięły szczepionki? Ludzie zaobserwowali, że osoby, które wyzdrowiały po przechorowaniu pewnych chorób już później na te choroby nie chorują Po przechorowaniu niektórych chorób nie choruje się również na inne, podobne do nich choroby odporność krzyżowa (denga i żółta gorączka, ospa prawdziwa i krowianka) Na odporności krzyżowej oparta została szczepionka przeciw ospie prawdziwej
Skąd się wzięły szczepionki? W 1774 r Beniamin Jesty, a w 1796 r. Edward Jenner zastosowali zakażenie zadrapanej skóry surowiczą zawartością pęcherzy wymion krów zakażonych krowianką do uodpornienia przeciw ospie. W XVIII wieku co 7-10 dziecko umierało w Europie na ospę. Jeszcze w XX w. ospa spowodowała 500 milionów zgonów na świecie. W 1979 r. szczepienia umożliwiły całkowite wykorzenienie ospy prawdziwej w skali globu.
Kolejny krok Około 1870 r. Pasteur sformułował zasady szczepień opartych na osłabieniu wirulencji czynnika zakaźnego (wielokrotne pasażowanie, hodowlę w niekorzystnych warunkach, wysuszanie). Stosował też zasadę sprawdzania szczepionek na zwierzętach. Pasteur opracował szczepionki atenuowane przeciw: Kurzej cholerze Wąglikowi Wściekliźnie
Szczepionki zabite 1886 Elmer Salmon & Theobald Smith stwierdzili, że ogrzanie zawiesiny bakterii wywołujących salmonellozę u świń pozbawia je wirulencji, ale pozwala zachować zdolność wywoływania odporności. Pierwsze szczepionki zabite stosowane u ludzi: Dur brzuszny (1896) Cholera (1896) Dżuma (1897)
Białka i polisacharydy 1890 Behring stwierdził, że toksyna błonicza podana zwierzętom wywołuje powstanie surowicy odpornościowej skutecznej w zapobieganiu skutkom zakażenia maczugowcem błonicy. 1907 Theobald Smith stwierdził, że unieczynniona toksyna toksoid jest w stanie wywołać odporność przeciw błonicy u świnek morskich. Pierwszymi szczepionkami, które nie wykorzystywały całych bakterii, a tylko ich wyizolowane i unieczynnione fragmenty były: 1923 Szczepionka przeciw błonicy (toksoid błoniczy) 1926 Szczepionka przeciw tężcowi (toksoid tężcowy)
Szczepionki skoniugowane 1929 Avery & Goebel stwierdzili, że immunogenność szczepionki polisacharydowej wzrasta, gdy polisacharyd jest skoniugowany z nośnikiem białkowym. Haemophilus influenzae typu B (1980) Meningokoki Pneumokoki (2000)
Szczepionki rekombinowane Metoda polega na wprowadzaniu DNA plazmidów do hodowli komórkowych, które następnie produkują antygeny szczepionkowe wywołujące pożądaną odpowiedź immunologiczną: wzw B (1986) Borelioza z Lyme (wycofana) Cholera (toksyna B) HPV Liczne szczepionki w procesie tworzenia
Szczepionki DNA Trwają próby podawania jako szczepionki nici DNA, które po wniknięciu do komórek osobnika zaszczepionego mogłoby uruchomić produkcję antygenu o pożądanych własnościach immunologicznych.
Podstawowe kierunki rozwoju Szczepionki wieloskładnikowe Szczepionki dla dorosłych Szczepionki przeciw wirusom o dużej zmienności (HIV, wzw C, grypa bez NS) Szczepionki przeciw chorobom pasożytniczym malaria, toksoplazmoza, schistozomiaza Szczepionki przeciw nowotworom Występującym w chorobach wirusowych (wzw, HPV) Rozwijającym się w organizmie (neuroblastoma)
Sytuacja w Polsce Dobre pokrycie szczepieniami obowiązkowymi Niedostateczne pokrycie szczepieniami zalecanymi Pilne korekty kalendarza szczepień: Szczepionka przeciw pneumokokom dla wszystkich do 2 r. ż. Szczepionka przeciw ospie wietrznej dla dzieci w 2 r. ż.
Sytuacja w Polsce Perspektywa bliska: Szczepionki skojarzone Krztusiec bezkomórkowy + zalecany dla wybranych grup dorosłych Rotawirusy dla dzieci w 1 r. ż. Szczepionka przeciw HPV Szczepienia przeciw meningokokom wg. sytuacji epidemiologicznej Konieczna jest stała intensywna promocja szczepień zalecanych