Ochrona przeciwpoŝarowa 1) Funkcja obiektu Z uwagi na realizowaną funkcję budynek zalicza się do budynków uŝyteczności publicznej, gdzie realizowana będzie funkcja dydaktyczna. 2) Powierzchnia, wysokość, liczba kondygnacji Wysokość budynku nawa środkowa - 9,0 m nawa boczna - 5,0 m Z uwagi na wysokość obiektu zalicza się do budynków niskich ( N) Ilość poziomów nadziemnych - 1 Ilość poziomów podziemnych 0 Powierzchnia zabudowy - 4440,70 m 2 Powierzchnia netto pomieszczeń - 4803,10 m 2 Kubatura budynku 28057,65 m 3 3) Odległość od obiektów sąsiadujących Lokalizacja obiektu uwzględnia potrzebę zapewnienia odpowiednich warunków ochrony przeciwpoŝarowej w stosunku do obiektów sąsiednich oraz granicy działki. 4) Parametry poŝarowe występujących substancji palnych W obiekcie występują typowe materiały palne stanowiące wyposaŝenie obiektów szkolnych jak drewno, stal, tkaniny, tworzywa sztuczne itp. Są to materiały palne o temperaturze zapalania powyŝej 250 0 C. 5) Przewidywana wielkość obciąŝenia ogniowego Nie dotyczy 6) Kategoria zagroŝenia ludzi, przewidywana liczba osób w poszczególnych pomieszczeniach Z uwagi na realizowaną funkcję obiekt zalicza się do grupy budynków uŝyteczności publicznej. Ze względu na przeznaczenie i sposób uŝytkowania budynków zalicza się do kategorii zagroŝenia ludzi 2 L I. Ilość osób mogących jednocześnie przebywać w budynku ~ 350. W obiekcie zaprojektowano aulę szkolną, w której jednocześnie moŝe przebywać ~ 300 osób.
7) Ocena zagroŝenia wybuchem pomieszczeń Nie dotyczy 8) Podział obiektu na strefy poŝarowe Dopuszczalna powierzchnia stref poŝarowych dla budynków zaliczanych do kategorii zagroŝenia ludzi ZL I, niskich wynosi 8000 m 2. Projektowany budynek stanowi jedną strefę poŝarową o powierzchni 4803,10 m 2. Powierzchnia projektowanej strefy jest mniejsza od dopuszczalnej, co stanowi zgodność z wymaganiami przepisów dotyczących warunków technicznych budynków. 9) Klasa odporności poŝarowej budynku oraz odporność ogniowa i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych W celu zapewnienia wymaganej nośności konstrukcji przez załoŝeniem czas w warunkach poŝaru, budynek powinien być wykonany w klasie odporności poŝarowej D. Poszczególne elementy konstrukcyjne budynku powinny, zatem spełniać wymagania w zakresie minimalnej odporności ogniowej i stopnia rozprzestrzeniania ognia, co najmniej: główna konstrukcja nośna R 30, nie rozprzestrzeniające ognia, stropy- REI 30, nie rozprzestrzeniające ognia, ściany wewnętrzne- nie stawia się wymagań, nie rozprzestrzeniające ognia, ściany zewnętrzne- EI 30, nie rozprzestrzeniające ognia, konstrukcja dachu- nie stawia się wymagań, nie rozprzestrzeniające ognia, przekrycie dachu- nie stawia się wymagań, nie rozprzestrzeniające ognia, Zaprojektowane elementy konstrukcyjne budynku spełniające wymienione wyŝej wymagania w zakresie minimalnej odporności ogniowej i stopnia rozprzestrzeniania ognia elementów budynku. Budynek zaprojektowany jest w klasie odporności poŝarowej, co najmniej D Zaprojektowana konstrukcja budynku zapewnia w razie poŝaru, wymaganą przez załoŝony czas nośność konstrukcji, wynikającą z funkcji budynku i jego poszczególnych części. 10) Warunki ewakuacji, oznakowanie na potrzeby ewakuacji dróg i pomieszczeń, oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne) oraz przeszkodowe.
W miejscach przeznaczonych na pobyt ludzi w naleŝy zapewnić odpowiednie warunki ewakuacji. Zapewnienie odpowiednich warunków ewakuacji polega na określeniu zespołu przedsięwzięć oraz środków techniczno-organizacyjnych w celu szybkiego i bezpiecznego opuszczenia strefy zagroŝonej lub objętej poŝarem. W związku z tym naleŝy uwzględnić liczbę przebywających w nich ludzi, ich stan sprawności oraz funkcję, wielkość i wysokość pomieszczeń i obiektów. Właściwe warunki ewakuacyjne zostały zapewnione poprzez uwzględnienie następujących warunków technicznych: długość przejścia w pomieszczeniu mierzona od najdalszego miejsca, w którym moŝe przebywać człowiek, do wyjścia na drogę ewakuacyjną, nie przekracza 40 m, wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne są zamykane drzwiami, z pomieszczeń, w których powierzchnia przekracza 300 m 2 lub liczba osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu przekracza 50, zapewniono co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne, szerokość wyjścia ewakuacyjnego (drzwi) dostosowana jest do liczby osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu, przy załoŝeniu 0,6 m szerokości wyjścia na 100 osób, lecz nie mniej niŝ 0,9 m w świetle, zapewniono otwieranie się na zewnątrz drzwi ewakuacyjnych z pomieszczeń, w których moŝe przebywać więcej niŝ 50 osób, szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych dostosowana jest do liczby osób, przy załoŝeniu 0,6 m na 100 osób mogących przebywać w budynku. Szerokość ta w Ŝadnym miejscu nie jest mniejsza od szerokości 1,4 m, wysokość dróg ewakuacyjnych jest nie mniejsza niŝ 2,2 m, wysokość drzwi jest nie mniejsza niŝ 2 m, dopuszczalna długość dojść ewakuacyjnych, od wyjścia z pomieszczenia na drogę ewakuacyjną do wyjścia na zewnątrz budynku- przy wielu dojściach 40 m jest zapewniona. drzwi ewakuacyjne w budynku otwierają się na zewnątrz, Drogi, kierunki oraz wyjścia ewakuacyjne naleŝy oznakować znakami bezpieczeństwa, zgodnie z Polską Normą- PN-92/N-01256.02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja.
11) Sposób zabezpieczenia przeciwpoŝarowego instalacji uŝytkowych (wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektroenergetycznej, odgromowej itp.). Instalacje i urządzenia techniczne, będące wyposaŝeniem obiektu, powinny pod względem bezpieczeństwa poŝarowego odpowiadać warunkom technicznym określonym w Polskich Normach oraz przepisach szczególnych. W celu zapewnienia właściwych warunków uŝytkowych obiektu zaprojektowano technicznych instalacje elektroenergetyczne i odgromowe, ogrzewcze, wentylacyjne i klimatyzacyjne, spalinowe, gazowe, wodociągowe i kanalizacyjne oraz telefoniczne. Przy doborze instalacji i urządzeń uwzględniono funkcje i przeznaczenie obiektu oraz wynikające stąd czynniki zagroŝenia. Eksploatacja instalacji i urządzeń, których stan techniczny moŝe przyczynić się do powstania poŝaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia, jest zabroniona. Instalacje i urządzenia techniczne naleŝy uŝytkować i utrzymywać w stanie zgodnym z warunkami technicznymi i wymaganiami ustalonymi przez producenta, w szczególności naleŝy poddawać je okresowym przeglądom i konserwacji. Z uwagi na kubaturę obiektu (ponad 1000m 3 ), zaprojektowano wyposaŝenie budynku w przeciwpoŝarowy wyłącznik prądu - wyłącznik odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas poŝaru. PrzeciwpoŜarowe wyłączniki prądu powinny być umieszczane w pobliŝu głównego wejścia do obiektu lub głównego przyłącza sieciowego i odpowiednio oznakowane. Przepusty instalacyjne o średnicy powyŝej 4 cm w ścianach i stropach, dla których jest wymagana klasa odporności ogniowej co najmniej E I 60 lub R E I 60, powinny mieć klasę odporności ogniowej ( E I ) tych elementów. 12) Dobór urządzeń przeciwpoŝarowych w obiekcie (instalacje sygnalizacyjno-alarmowe, stałe i półstałe urządzenia gaśnicze, instalacje wodociągowe wewnętrzne przeciwpoŝarowe, urządzenia oddymiające itp.) stałe urządzenie gaśnicze z uwagi na powierzchnię stref poŝarowej poniŝej 10000 m 2 nie wymaga się, instalacja sygnalizacyjno-alarmowa - nie wymaga się, wewnętrzna sieć hydrantowa zaprojektowano wewnętrzną sieć hydrantową hydranty wewnętrzne z węŝem półsztywnym 25 o wydajności nominalnej przy ciśnieniu 0,2 MPa -1,0 dm 3 /s ( 11 szt.)
Zasięg hydrantów 25 w poziomie powinien obejmować całą powierzchnię chronionego budynku, strefy poŝarowej lub pomieszczenia, z uwzględnieniem długości odcinka węŝa hydrantu wewnętrznego określonej w Polskich Normach oraz efektywnego zasięgu rzutu prądów gaśniczych przyjmowanego dla prądów rozproszonych stoŝkowych - 3m. Zawory odcinające hydrantów 25 powinny być umieszczone na wysokości 1,35±0,1m od poziomu podłogi. Przed hydrantem wewnętrznym powinna być zapewniona dostateczna przestrzeń do rozwinięcia linii gaśniczej. Instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa powinna zapewniać moŝliwość jednoczesnego poboru wody na jednej kondygnacji budynku lub w jednej strefie poŝarowej z dwóch sąsiednich hydrantów wewnętrznych. Średnice nominalne przewodów zasilających, w milimetrach, na których instaluje się hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe, powinny wynosić co najmniej DN 25 dla hydrantów 25. Instalację hydrantową naleŝy wykonać zgodnie z Polską Normą PN EN 671-1. Badania techniczne i konserwacja hydrantów wewnętrznych według Polskiej Normy PN EN 671-3. 13) WyposaŜenie w podręczny sprzęt gaśniczy i urządzenia ratownicze wraz z ich rozmieszczeniem. Zaprojektowano wyposaŝenie obiektu w podręczny sprzęt gaśniczy, dostosowany do gaszenia tych grup poŝarów, które mogą wystąpić w obiekcie. Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2kg (lub 3dm 3 ) powinna przypadać w strefach poŝarowych zaliczonych do kategorii zagroŝenia ludzi ZL na kaŝde 100m 2 powierzchni. Sprzęt powinien być poddawany badaniom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach, Polskich Normach i instrukcjach obsługi sprzętu. Czynności konserwacyjne powinny być prowadzone nie rzadziej niŝ raz na rok, a ich zakres powinien być zgodny z instrukcją obsługi ustaloną przez producenta. Przy rozmieszczaniu sprzętu w obiektach naleŝy stosować następujące zasady:
- sprzęt powinien być umieszczany w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, przy wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach i korytarzach, przy wyjściach na zewnątrz pomieszczeń, - oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu powinno być zgodne z Polskimi Normami, - do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1m, - sprzęt naleŝy umieszczać w miejscach nie naraŝonych na uszkodzenie mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (piece, grzejniki), - odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa niŝ 30 m. 14) Wymagania dla elementów wykończenia wnętrz. W budynku zaprojektowano stosowny wystrój wnętrz przy załoŝeniu, Ŝe stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące, jest zabronione. W poszczególnych pomieszczeniach przy uwzględnieniu ich funkcji i ilości mogących przebywać w nich jednocześnie więcej niŝ 50 osób, zaprojektowano stałe elementy wyposaŝenia oraz wystroju wnętrz z materiałów co najmniej trudno zapalnych. Ponadto: - na drogach komunikacji ogólnej słuŝących celom ewakuacji nie przewidziano stosowania materiałów łatwo zapalnych, - w pomieszczeniach budynku w których moŝe przebywać jednocześnie więcej niŝ 50 osób, nie przewidziano stosowania łatwo zapalnych wykładzin podłogowych. 15) Zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia poŝaru. PrzeciwpoŜarowe zaopatrzenie wodne dla projektowanego budynku zapewnia zewnętrzna sieć hydrantowa o wydajności nominalnej 20 dm 3 /s przy ciśnieniu nie mniejszym niŝ 0,2 MPa łącznie z co najmniej dwóch hydrantów o średnicy 80 mm. Lokalizacja hydrantów zewnętrznych- tabliczki kierunkowe zgodnie z PN-M- 51520:1965 ( czerwone tło, biała symbolika z zaznaczonymi odległościami usytuowania zaworu hydrantowego) oraz oznakowanie przestrzenne w układzie pryzmatycznym zgodnie z PN-N-01256-04:1997 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpoŝarowe. 16) Drogi poŝarowe. W celu zapewnienia właściwego dojazdu poŝarowego do obiektu zaprojektowano drogi poŝarowe o utwardzonej, odpowiednio wytrzymałej
nawierzchni (nacisk na oś samochodu- 100 kn) i szerokości 3,5 m. Minimalna szerokość dróg poŝarowych na całej długości obiektu oraz na odcinku 10 m przed i za obiektem wynosić 4 m. Najmniejszy promień zewnętrznych łuków drogi poŝarowej powinien wynosić, co najmniej 11 m. Droga poŝarowa przebiega wzdłuŝ dłuŝszego boku budynku, przy czym bliŝsza krawędź drogi poŝarowej powinna być oddalona od ściany budynku o 5-15 m, a pomiędzy tą drogą i ścianą budynku nie powinny występować stałe elementy zagospodarowania terenu o wysokości przekraczającej 3 m lub drzewa. 17) Uwagi końcowe Właściciel budynku jest zobowiązany do: umieszczenia w miejscach widocznych wykazu telefonów alarmowych oraz instrukcji postępowania na wypadek poŝaru, oznakowania, zgodnie z Polskimi Normami: - dróg ewakuacyjnych oraz pomieszczeń, w których w myśl przepisów techniczno-budowlanych wymagane są co najmniej 2 wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji, - miejsc usytuowania urządzeń przeciwpoŝarowych, - elementów sterujących urządzeniami przeciwpoŝarowymi, - lokalizacji przeciwpoŝarowych wyłączników prądu, głównych zaworów gazu oraz materiałów niebezpiecznych poŝarowo, - pomieszczeń, w których występują materiały niebezpieczne poŝarowo. określić wymagania przeciwpoŝarowe dotyczące obiektu w instrukcji bezpieczeństwa poŝarowego. Instrukcja powinna zawierać ustalenia dotyczące bezpieczeństwa poŝarowego oraz określać zasady organizacji ewakuacji ludzi w kontekście funkcji i warunków technicznych budynku.