HISTORIA ROWERU Na świecie i...... w Polsce.
Pojazdy, które mogą być uważane za protoplastów rowerów spotyka się na reliefach na terenie starożytnego Babilonu i Egiptu oraz na freskach Pompei. Witraż kościoła parafialnego w Anglii (Stoke Poges) z 1580 r. przedstawia pojazd, mogący być traktowany jako wczesny typ roweru.
Pierwszy okres obejmuje grupę pojazdów, w których jeździec musiał odpychać się nogami. Wehikuł wykonany był z drewna, a składał się z 2 kół połączonych żerdzią, do której przymocowane było siedzenie. Jako, że przypominało to bieganie na siedząco pojazd nazwano maszyną do biegania. Autorem konstrukcji był Francuz Sivrak (1791 r.) Maszyna mogła poruszać się wyłącznie po linii prostej, ponieważ przedni widelec był nieruchomy. Aby zmienić kierunek jazdy należało zsiąść i przełożyć pojazd we właściwym kierunku.
Drewniane części pojazdu musiały być odpowiednio grube (waga), a biorąc pod uwagę stan ówczesnych dróg, jazda nie dostarczała przyjemności, tak, więc pojazd nie został zaakceptowany. Ulepszenie maszyny do biegania dokonał w 1817 r. Niemiec von Drais. Polegało ono na wprowadzeniu obrotowego widelca przedniego, połączonego z widełkami do kierowania. Jednak ten wynalazek nie znalazł uznania u rodaków, a Drais uzyskał opinię dziwaka.
W 1839 r. Szkot MacMillan dokonuje ulepszenia, które może być uważane za przełomowe w dziejach roweru. Ulepszenie dotyczyło wprowadzenia mechanizmu napędowego składającego się z 2 pionowych, wahliwie przymocowanych do kierownicy prętów połączonych wałkiem z korbami osadzonymi na tylniej piaście. W 1842 r. MacMillan doprowadził do pierwszego w historii wypadku rowerowego potrącił dziecko.
W 1861 r. bracia Michaux dają początek epoce roweru wysokiego konstruują rower zaopatrzony w mechanizm korbowy umieszczony bezpośrednio na przedniej piaście. Rower nazwano wielocypedem. Od roku 1861 firma braci Michaux rozpoczyna seryjną produkcję rowerów. Drewniane żerdź oraz widelce zostają zastąpione stalowymi prętami. Siodło zamocowane za pomocą sprężystego płaskownika łagodziło wstrząsy. Koła pozostały drewniane, ale opasano je stalową obręczą. Szprych rozchodziły się promieniście z piasty.
Ponieważ w wielocypedzie pomiędzy mechanizmem korbowym a napędzającym nie było żadnego przełożenia, w celu poprawienia szybkości jazdy należało zwiększać przednie koło, jednocześnie, aby poprawić stabilność zmniejszano mniejsze. Doprowadziło to do dysproporcji koło tylni miało średnicę 40 cm, a przednie 150 cm. Rower ten znany jest pod nazwą bicykl.
W bicyklu całkowicie wyeliminowano części drewniane. W 1870 r. w Anglii James Starley opatentował koło z cienkimi szprychami metalowymi. W 1879 r. Anglik H.J. Lawson konstruuje rower z napędem na tylnie koło. Napęd przekazywany był za pomocą łańcucha, lecz kształt nadal przypominał bicykl. W 1885 r, J. Starley zmienił konstrukcję tak, aby obydwa koła były równe i rozpoczął produkcję pod nazwą Rover.
Angielska firma Humber wprowadza ramę w kształcie nieregularnego czworokąta stosowaną z małymi zmianami do dziś. Początkowo dla zabezpieczenia koła i amortyzacji wstrząsów na koła zakładano liny okrętowe, a od 1868 r. używano opony pełne. W 1888 r. J. Dunlop zastosował pierwsze ogumienie pneumatyczne do roweru. Zwiększyło to znacznie komfort i prędkość jazdy. Konstrukcja Starley`a i Dunlopa doprowadziły do powstania roweru uważanego za prototyp współczesnego. W 1898 r. na szeroką skalę wprowadzono wolne koło. Na przeł. XIX/XX w. Angielska firma Bown zastąpiła w rowerze łożyska ślizgowe na kulkowe.
W roku 1906 J.Sturmey i J.Archer skonstruowali przekładnię trójbiegową wbudowaną w piastę. Wprowadzenie na szeroką skalę samochodu załamało popularność roweru. W niedługim czasie wysunęły się jednak walory użytkowe roweru stał się tanim, powszechnie używanym środkiem transportu. Dokonuje się podział produkowanego sprzętu na sportowy i turystyczny. W l. 60-tych XX w. pojawił się składak spełniający role środka uzupełniającego transport samochodowy. W następnych latach pojawiają się: hamulce tarczowe, dynama wbudowane w piastę, amortyzatory.
CIĘŻARY POSZCZEGÓLNYCH TYPÓW ROWERÓW 1817 maszyna do biegania K. Draisa 17 kg 1869 wielocyped Michaux 33 kg 1880 - bicykl 20-25 kg
ROWER W POLSCE Rower z importu pojawił się w Polsce dość wcześnie dzięki WTC. do I wojny światowej nie wyprodukowano w Polsce żadnego roweru. Ze względu na wysokie cło na rowery importowane, a zdecydowanie niższe na części rowerowe, powstało kilka zakładów składających pojazdy z zagranicznych części. Cena roweru w zaborze rosyjskim wynosiła około 300 rubli, a koszt całodziennego utrzymania na 1 osobę wynosił mniej niż 1 rubel.
Pierwszy rower został wyprodukowany w Polsce w zakładzie F. Zawadzkiego. (1917 12 sztuk, 1918 r. 50 sztuk). W okresie międzywojennym największy potencjał produkcyjny rowerów miała Państwowa Wytwórnia Uzbrojenia w Radomiu, produkujące rowery marki Łucznik. W roku 1939 produkcja wyniosła 80 000 sztuk.
W 1954 r. powstają w Bydgoszczy zakłady Romet, które w l. 50- tych produkowały do 1 mln rowerów rocznie, także na eksport. Arkus & Romet Group sp. z o.o.
THAT S ALL FOLKS