Opracował inż. G.Brejwo Kontr. norm Sprawdził K-k prac. Wydał inż. M.Necel inż. R.Nowakowski STOCZNIA GDYNIA S.A. BIURO PROJEKTOWE COMPRESSED AIR RECEIVER MODULE Zastępuje rys. Symbol zmian Masa w kg Podziałka Format Pow. w m 2 Nr odb. Ark Il. ark. - - 6xA4 INTER MODULE S/03/G/03 1 6 1/6
SPIS TREŚCI 1. Wstęp 3 2. Charakterystyka bloku zbiorników sprężonego powietrza 4 3. Wyposażenie bloku zbiorników sprężonego powietrza 5 4. Podsumowanie 6 2/6
1. WSTĘP. Wymogi rynku stoczniowego zmuszające do skracania cykli produkcyjnych statków zmieniają podejście stoczni produkcyjnych do technologii budowy jednostek pływających. Jedną z poważnych możliwości skrócenia budowy jednostek jest stosowanie w szerokim zakresie wyposażania modułowego. Wykorzystując doświadczenia nabyte w trakcie budowy długich serii jednostek Stocznia zauważa duże możliwości w modularyzacji kolejnych elementów wyposażenia okrętowego. Takim przykładem pozwalającym zredukować koszty montażowoinstalacyjne jest blok zbiorników sprężonego powietrza. Ze względu na wymaganą przepisami towarzystw klasyfikacyjnych konieczność instalowania dwu głównych zbiorników sprężonego powietrza oraz dużą ilością występujących na tych zbiornikach podłączeń rurociągów sprężonego powietrza dla różnych poborów zasadne jest zblokowanie ich w jeden moduł wraz z rurociągami, przynależną armaturą oraz oprzyrządowaniem. Na zdjęciu i rysunku poniżej pokazano instalację wykonaną z osobnych elementów. Fot.1. Zbiornik sprężonego powietrza z armaturą i rurociągami 3/6
4 5 8 6 6 5 4 1 2 3 1 7 2 3 7 legenda: 1. Zbiornik powietrza rozruchowego 2. Zawór poboru do rozruchu silników napędu głównego 3,5 Zawory poborów pomocniczych 4. Zawór bezpieczeństwa 6. Właz inspekcyjny 7. Mocowanie górne 8. Rurociągi rozruchowe silników napędu głównego Rys.1 Zbiorniki sprężonego powietrza zainstalowane w tradycyjny sposób 2. CHARAKTERYSTYKA BLOKU ZBIORNIKÓW SPRĘŻONEGO POWIETRZA. Jak już wspomniano ze względu na przepisy na jednostkach pływających zazwyczaj występują dwa główne zbiorniki powietrza rozruchowego. Zbiorniki te często nazywane są zbiornikami rozruchowymi ze względu na pełnioną przez nich główną funkcję, tj. magazynowanie sprężonego powietrza służącego jako źródło energii rozruchowej dla silników napędu głównego statku. W celu uniknięcia podwyższania kosztów instalacyjnych ww. zbiorniki często pełnią również funkcję zbiorników rozruchowych dla zespołów prądotwórczych, mogą również zasilać tyfon powietrzny, a poprzez zawory redukcyjne i system rurociągów rozprowadzonych po całym statku służyć jako zbiorniki powietrza dla celów gospodarczych i technicznych (np. zasilają różnego rodzaju wyposażenie okrętowe i napędzają narzędzia pneumatyczne). 4/6
3. WYPOSAŻENIE BLOKU ZBIORNIKÓW SPRĘŻONEGO POWIETRZA. W skład bloku włączono następujące elementy: - dwa zbiorniki sprężonego powietrza w wykonaniu lustrzanym (lustrzane odbicie umożliwia zmniejszenie gabarytów bloku oraz skraca długość rurociągów); - armaturę zainstalowaną bezpośrednio na zbiornikach; - odcinki rurociągów zasilających, poborów oraz odlotowych z zaworów bezpieczeństwa; - aparaturę kontrolno pomiarową (presostaty, przetworniki ciśnienia, manometry itp.) zamontowane na wspólnych fundamentach bezpośrednio na zbiornikach; - elementy mocujące blok do konstrukcji kadłubowej statku. Ze względu na gabaryty opisywanego bloku zakłada się, że wszystkie elementy wchodzące w skład bloku będą spasowane ze sobą u producenta, po czym rozmontowane i przetransportowane na statek, gdzie ponownie zostaną złożone w cały blok. Pojemność zbiorników (i tym samym ich gabaryty) oraz wielkość przyłączy i armatury jest określana w każdym przypadku indywidualnie w zależności od zastosowanych silników napędu głównego, wymagań przepisów i armatora oraz dostępnej przestrzeni w siłowni statku. Wybór wyposażenia bloku po uwzględnieniu powyższych warunków wykonywany jest przez dostawcę bloku wg jego standardów. 5/6
Rys.2. Model 3D bloku zbiorników sprężonego powietrza 4. PODSUMOWANIE. Korzyści wynikające ze zintegrowania zbiorników sprężonego powietrza wraz z elementami instalacji sprężonego powietrza można przedstawić w skrócie j.n. - znaczne oszczędności miejsca zajmowanego przez blok w stosunku do tradycyjnego rozwiązania; - krótszy czas montażu instalacji dzięki ujęciu w bloku elementów kłopotliwych do spasowania na statku; - łatwiejsze do wykonania podłączenia statkowej inst. sprężonego powietrza wynikające ze zblokowania króćców podłączeniowych w w dwóch grupach (dla rurociągów prowadzonych przy podłodze i dla prowadzonych pod pokładem powyżej); - poprzez zamontowanie w bloku aparatury kontrolno-pomiarowej brak konieczności wykonywania przez stocznię dodatkowych mocowań; - wspólne mocowanie górne dla obu zbiorników zamiast dwu oddzielnych dla tradycyjnego rozwiązania. 6/6