AMERYKAŃSKI DEPARTAMENT ROLNICTWA SŁUŻBY KONTROLI I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI (FSIS) WASZYNGTON, D.C. DYREKTYWA FSIS 6900.2 Wersja 1 11/25/03 Humanitarne sposoby traktowania i uboju zwierząt hodowlanych CZĘŚĆ I PRZEPISY OGÓLNE I. CEL Niniejsza dyrektywa informuje pracowników programu kontroli o wymogach, działaniach legalizacyjnych i czynnościach związanych z egzekwowaniem przepisów w celu humanitarnego traktowania i uboju zwierząt hodowlanych, w tym rytualnego uboju zwierząt hodowlanych. Niniejsza dyrektywa wyjaśnia w jaki sposób pracownicy programu kontroli powinni podchodzić do tych działań. II. UCHYLENIA Dyrektywa FSIS nr 6900.2 z 7 października 2003 III. PRZYCZYNA WZNOWIENIA FSIS wznawia niniejsza dyrektywę w celu dodatkowego wyjaśnienia instrukcji zawartych w Części V, Rytualny Ubój Zwierząt. IV. ŹRÓDŁA Kodeks Przepisów Federalnych nr 9 (CFR 1 ), punkty 313 i 500, Ustawa o humanitarnych metodach uboju zwierząt Ustawa USA nr 7 (U.S.C. 2 ) 1901, 1902 i 1906, oraz Dyrektywa FSIS nr 6900.1 Humanitarne Traktowanie Zwierząt Niepełnosprawnych. V. GENEZA A. Ustawa o humanitarnych metodach uboju zwierząt z 1978 roku (HMSA) (Punkt 1901, 1902 i 1906, Załącznik 1) stwierdza, że zwierzęta mają być ubijane i traktowane wyłącznie w sposób humanitarny. W Ustawie tej Kongres stwierdził (między innymi), iż stosowanie humanitarnych metod traktowania i uboju zwierząt zapobiega ich niepotrzebnemu cierpieniu i przynosi bezpieczniejsze i lepsze warunki pracy dla osób zatrudnionym w rzeźniach. B. Z chwilą przybycia transportu zwierząt na teren ubojni, pojazd wiozący zwierzęta uważa się za część tego obiektu. Zwierzęta znajdujące się w tym pojeździe mają być traktowane zgodnie z punktem 313.2. 1 Code of Federal Regulations - Kodeks Przepisów Federalnych 2 United States Code Ustawa USA
CZĘŚĆ II LEGALIZACJA ZAGRÓD, DRÓG i RAMP DLA ZWIERZĄT A. Przepisy związane z zagrodami, drogami i rampami dla zwierząt. Punkt 313.1 stwierdza, że: (a) Zagrody, drogi i rampy dla zwierząt będą w dobrym stanie technicznym. Nie będzie w nich ostrych lub wystających przedmiotów, które, zdaniem inspektora, mogą zranić lub sprawić ból zwierzętom. Obluzowane płyty, rozszczepione lub połamane deski oraz niepotrzebne otwory, które mogą zranić głowę, łapy lub nogi zwierzęcia, zostaną naprawione oraz zlikwidowane. (b) Podłogi zagród, ramp i dróg dla zwierząt będą budowane i utrzymywane w taki sposób, aby zapewnić zwierzętom dobre podłoże. Przykładem właściwych konstrukcji i sposobów utrzymania podłoża jest stosowanie w miesiącach zimowych powierzchni przeciwpoślizgowych i żeberkowych, ramp przeciwpoślizgowych oraz sypanie piasku. (d) Zagrody i drogi dla zwierząt będą tak przygotowane, aby zminimalizować liczbę ostrych kantów i konieczności zmiany kierunku prowadzenia zwierząt. UWAGA: Legalizacja zgodności z 9 CFR 313.1(c) została omówiona w Dyrektywie FSIS nr 6900.1, Humanitarne traktowanie zwierząt niepełnosprawnych. B. W jaki sposób w jaki pracownicy programu kontroli sprawdzają zgodność z tym przepisem? Sprawdzając zgodność z 9 CFR 313.1(a), (b), i (d), pracownicy programu kontroli powinni ustalić czy zagrody, drogi i rampy zostały zaprojektowane i utrzymane w sposób, który chroni zwierzęta przed okaleczeniami lub bólem. W tym celu pracownicy programu kontroli muszą odpowiedzieć na następujące pytania: 1. Czy w zagrodach są obluzowane płyty lub otwory, które mogłyby ranić głowę, łapy lub nogi zwierzęcia? 2. Czy podłogi zagród, ramp i dróg są zbudowane w taki sposób, aby chronić zwierzęta przed upadkiem (np. czy powierzchnia jest przeciwpoślizgowa, żebrowana lub posypana piaskiem)? 3. Czy drogi przygotowano tak, aby zminimalizować liczbę ostrych kantów i konieczność nagłej zmiany kierunku idących zwierząt, ograniczając tym samym możliwość okaleczania zwierząt? To są przykładowe pytania i nie stanowią one wyczerpują listy. C. Jakie czynności pracownicy programu kontroli podejmują w przypadku braku zgodności z 9 CFR 313.1? Jeżeli pracownicy programu kontroli zaobserwują brak zgodności z 9 CFR 313.1, to muszą ustalić czy w sposób bezpośredni prowadzi to do wystąpienia urazów u zwierząt lub ich niehumanitarnego traktowania. Jeżeli brak zgodności nie prowadzi w sposób bezpośredni do okaleczania zwierząt (np. kilka obluzowanych płyt), to pracownicy programu kontroli muszą podjąć działania zgodnie z Częścią VI A. Jeżeli brak zgodności prowadzi bezpośrednio do wystąpienia urazów u zwierzęcia (np. noga zwierzęcia wpada między płyty), to pracownicy programu kontroli muszą podjąć działania zgodnie z Częścią VI B. 2
CZĘŚĆ III LEGALIZACJA HUMANITARNEGO TRAKTOWANIA ZWIERZĄT A. Jakie przepisy są związane z traktowaniem zwierząt? Punkt 313.2 stwierdza, że: (a) Przeprowadzanie zwierząt z ramp rozładowczych do zagród, oraz z zagród do stref ogłuszania odbywa się w sposób ograniczający do minimum stres i poczucie dyskomfortu zwierzęcia. Zwierząt nie będzie się zmuszać do przemieszczania w tempie szybszym niż pozwala na to ich normalny chód. (b) Stymulację prądem elektrycznym, uderzeniami, lub za pomocą innych środków wykorzystywanych podczas prowadzenia zwierząt należy stosować w możliwie minimalnym stopniu, aby maksymalnie zmniejszyć stres i występowanie urazów. Zabrania się stosowania jakichkolwiek środków, które w opinii inspektora są nadmierne. Do stymulacji prądem elektrycznym wykorzystuje się transformator redukujący napięcie prądu zmiennego do możliwie najniższego, efektywnego napięcia, nie przekraczającego 50 volt. (c) Do prowadzenia zwierząt nie będzie się stosować rurek, ostrych lub zaostrzonych przedmiotów lub innych przedmiotów, które w opinii inspektora ranią zwierzęta lub zadają im niepotrzebny ból. (d) Zwierzęta niepełnosprawne lub inne zwierzęta niezdolne do ruchu. (Dodatkowe informacje w Dyrektywie FSIS nr 6900.1, Humanitarne traktowanie zwierząt niepełnosprawnych). (1) Zwierzęta niepełnosprawne i inne zwierzęta niezdolne do ruchu zostaną oddzielone od normalnych zwierząt ambulatoryjnych, i umieszczone w osłoniętych przegrodach, opisanych w punkcie 313.1(c). (2) Zabrania się ciągnięcia po ziemi zwierząt niepełnosprawnych i innych zwierząt niezdolnych do ruchu, jeżeli są przytomne. Można jednak ciągnąć zwierzęta ogłuszone. (3) Zwierzęta niepełnosprawne i inne zwierzęta niezdolne do ruchu można transportować, gdy są przytomne, na odpowiednim do tego celu sprzęcie; np., na kamiennych łodziach (stone boats). (e) Zwierzęta we wszystkich przegrodach będą miały dostęp do wody, a w przypadku przetrzymywania ich dłużej niż 24 godziny, dostęp do pożywienia. Przegrody będą miały wystarczająco dużo miejsca, aby zwierzęta przetrzymywane przez noc mogły się położyć. (f) Metody ogłuszania zatwierdzone w punkcie 313.30 będą skutecznie stosowane wobec zwierząt przed spętaniem łańcuchami, wyciągnięciem w górę, powaleniem, rzuceniem na taśmę lub pokrojeniem. B. W jaki sposób pracownicy programu kontroli sprawdzają zgodność z tymi przepisami? Sprawdzając zgodność z 9 CFR 313.2, pracownicy programu kontroli powinni ustalić czy zwierzęta są traktowane w sposób ograniczający do minimum stres i poczucie dyskomfortu. Pracownicy programu kontroli sprawdzą sposób transportu zwierząt, dostępność wody oraz rodzaj traktowania zwierząt niepełnosprawnych w ubojni. W tym celu pracownicy programu kontroli muszą odpowiedzieć na następujące pytania: 1. Czy zwierzęta prowadzi się z ramp rozładowczych do zagród w sposób ograniczający do minimum stres, oraz czy nie zmusza się ich do biegu? 3
2. Czy stymulacja prądem elektrycznym i innymi środkami stosowana podczas prowadzenia zwierząt w rzeźni jest aplikowana w możliwie w minimalnym stopniu? 3. Czy zwierzęta prowadzi się za pomocą przedmiotów, które nie przysparzają im niepotrzebnego cierpienia (np. czy nie używa się ostrych narzędzi lub rurek)? 4. Czy zwierzęta niepełnosprawne oddziela się od zwierząt ambulatoryjnych i umieszcza w osłoniętych przegrodach? 5. Czy zwierzęta mają dostęp do wody? 6. Czy przegrody są wystarczająco duże dla zwierząt przetrzymywanych przez noc? Powyższe pytania są przykładowe i nie stanowią wyczerpującej listy. UWAGA: Legalizacja zgodności z 9 CFR 313.2(d) dotyczącym szczególnie zwierząt niepełnosprawnych znajduje się również w Dyrektywie FSIS nr 6900.1, Humanitarne traktowanie zwierząt niepełnosprawnych. C. Jakie działania podejmują pracownicy programu kontroli w przypadku wystąpienia niezgodności z 9 CFR 313.2? Jeżeli pracownicy programu kontroli zaobserwują niezgodności z 9 CFR 313.2, to muszą ustalić czy prowadzi to bezpośrednio do wystąpienia urazów u zwierząt lub ich niehumanitarnego traktowania. Jeżeli brak zgodności można usunąć natychmiast (np.zapewniając wodę zwierzętom przetrzymywanym w zagrodach), to pracownicy programu kontroli podejmują działania zgodnie z Częścią VI A 1 i 2. Jeżeli brak zgodności nie zostaje usunięty (np., ubojnia nie zapewnia zwierzętom wody natychmiast po otrzymaniu informacji, że zwierzęta nie mają wody), to pracownicy programu kontroli podejmują działania zgodnie z Częścią VI A 3. Jeżeli brak zgodności powoduje urazy lub niehumanitarne traktowanie zwierząt (np. zwierzęta niepełnosprawne ciągnie się po ziemi), to pracownicy programu kontroli podejmują działania zgodnie z Częścią VI B. CZĘŚĆ IV METODY OGŁUSZANIA ZWIERZĄT Wymaga się stosowania odpowiednich metod ogłuszania, aby ubojnia spełniała wymogi HMSA. Jeżeli ogłuszanie przeprowadza się poprawnie, zwierzę nie odczuwa bólu, traci świadomość natychmiast, i pozostaje nieprzytomne w chwili uboju. Wyróżnia się cztery zatwierdzone metody ogłuszania zwierząt, które streszczono poniżej (patrz 9 CFR punkty 313.5, 313.15, 313.16 i 313.30). A. Jakie są ogólne wymogi prawne związane z zatwierdzonymi metodami ogłuszania zwierząt? 4
Metody chemiczne; dwutlenek węgla Wymogi prawne w zakresie stosowania dwutlenku węgla jako humanitarnego sposobu uboju określono w punkcie 313.5 i mówią one, między innymi, że: 1) Zezwala się na stosowanie dwutlenku węgla do uboju i ogłuszania owiec, cieląt i świń. 2) Gazowy dwutlenek węgla wpuszcza się do komory wywołując u zwierzęcia stan znieczulenia chirurgicznego (stan, w którym zwierzę nie odczuwa żadnego bólu) przed spętaniem go łańcuchami, wyciągnięciem w górę, obaleniem, rzuceniem na taśmę lub pokrojeniem. Zwierzęta wystawia się na działanie dwutlenku węgla w sposób, który szybko i spokojnie wprowadza je w stan znieczulenia. 3) Stężenie gazu i czas ekspozycji zapisuje się w formie graficznej w ciągu każdego dnia przeprowadzania czynności. 4) Wymaga się, aby osoba dokonująca czynności posiadała odpowiednie umiejętności, wykonywała zabieg uważnie i była świadoma ciążącej na niej odpowiedzialności. Metody mechaniczne; strzał zablokowanym bolcem Wymogi prawne dotyczące uboju strzałem zablokowanym bolcem jako humanitarnego sposobu uśmiercania zwierząt określono w punkcie 313.15 i mówią one, między innymi, że: 1) Zezwala się na ubój lub ogłuszanie owiec, świń, kozłów, cieląt, bydła, koni, mułów oraz innych koniowatych oddając strzał zablokowanym bolcem. 2) Strzał zablokowanym bolcem stosuje się wobec zwierząt, aby natychmiast pozbawić je przytomności przed ich spętaniem łańcuchami, wyciągnięciem w górę, obaleniem, rzuceniem na taśmę lub pokrojeniem. 3) Ogłuszenie przeprowadza się według ściśle określonej procedury i wymaga zaangażowania dobrze przeszkolonego i doświadczonego pracownika, potrafiącego dobrać odpowiedni ładunek prochowy stosownie do rodzaju, rasy, wielkości, wieku i płci zwierzęcia, aby uzyskać pożądany skutek. 4) Narzędzia służące do ogłuszania muszą być utrzymywane w dobrym stanie technicznym. Metody mechaniczne; strzał wolnym pociskiem Wymogi prawne w zakresie uśmiercania zwierząt strzałem wolnym pociskiem jako humanitarnego sposobu uboju określono w punkcie 313.16 i mówią one, między innymi, że: 1) Zezwala się na ubój bydła, cieląt, owiec, świń, kozłów, koni i mułów oraz innych koniowatych oddając strzał z broni palnej. 2) Oddanie pojedynczego strzału umieszczającego kulę lub pocisk w ciele zwierzęcia ma na celu błyskawiczne pozbawienie go przytomności przed spętaniem łańcuchami, wyciągnięciem w górę, powaleniem, rzuceniem na taśmę lub pokrojeniem. 3) Broń palna musi być utrzymywana w dobrym stanie technicznym. 4) Odstrzał przeprowadza się według ściśle określonej procedury i wymaga dobrze przeszkolonego i doświadczonego pracownika, potrafiącego właściwie skierować pocisk, powodując błyskawiczną utratę przytomności. 5) Osoba dokonująca zabiegu musi właściwie dobrać kaliber broni, ładunek prochowy i rodzaj amunicji, aby błyskawicznie pozbawić zwierzę przytomności. 5
Porażenie prądem; ogłuszanie lub ubój za pomocą prądu elektrycznego Wymogi prawne w zakresie uśmiercania zwierząt poprzez porażenie prądem jako humanitarnego sposobu uboju określono w punkcie 313.30 i mówią, między innymi, że: 1) Zezwala się na ubój i ogłuszanie świń, owiec, cieląt, i kóz za pomocą prądu elektrycznego. 2) Zwierzę poraża się prądem elektrycznym w sposób zapewniający szybkie i skuteczne wprowadzenie go w stan znieczulenia chirurgicznego (stan, w którym zwierzę nie odczuwa żadnego bólu) przed jego spętaniem łańcuchami, wyciągnięciem w górę, powaleniem, rzuceniem na taśmę lub pokrojeniem. 3) Wymaga się, aby osoba obsługująca aparaturę posiadała odpowiednie umiejętności, wykonywała zabieg uważnie i była świadoma ciążącej na niej odpowiedzialności. 4) Aby zapewnić, że każde zwierzę otrzymuje niezbędną dawkę mocy wywołującą błyskawiczną utratę przytomności, stosuje się urządzenia kontrolujące natężenie, napięcie i właściwy czas aplikacji prądu elektrycznego. B. W jaki sposób pracownicy programu kontroli sprawdzają stan przestrzegania tych przepisów? Sprawdzając stan przestrzegania przepisów 9 CFR 313.5, 313.15, 313.16, i 313.30, pracownicy programu kontroli powinni ocenić czy stosowane metody ogłuszania skutecznie i błyskawicznie pozbawiają zwierzęta przytomności, oraz czy zwierzęta są właściwie ogłuszane na wyznaczonym do tego stanowisku przed ich wyciągnięciem w górę. W tym celu, pracownicy programu kontroli muszą odpowiedzieć na następujące pytania: 1. Czy przy zabiegu ogłuszania, zwierzęta pozbawia się przytomności pojedynczym zastosowaniem danej metody? 2. Czy sprzęt służący do ogłuszania znajduje się w dobrym stanie technicznym? 3. Czy poziom stężenia dwutlenku węgla rejestruje się w formie graficznej w ciągu każdego dnia przeprowadzania czynności, tak aby zwierzę otrzymywało właściwą dawkę gazu narkotycznego? 4. Czy pistolet z zablokowanym bolcem przykłada się właściwie w taki sposób, aby zwierzę utraciło przytomność natychmiast po oddaniu strzału? 5. Czy stosuje się właściwy kaliber broni palnej, zapewniający zwierzęciu szybką i całkowitą utratę przytomności? 6. Czy stosuje się właściwe napięcie prądu elektrycznego, aby szybko wywołać u zwierzęcia utratę przytomności? UWAGA: Powyższe pytania są przykładowe i nie wyczerpują całej listy. C. Jakie czynności podejmują pracownicy programu kontroli w przypadku nieprzestrzegania przepisów 9 CFR 313.5, 313.15, 313.16, lub 313.30? Jeżeli pracownicy programu kontroli zaobserwują że nie przestrzega się przepisów 9 CFR 313.5, 313.15, 313.16, lub 313.30, muszą ustalić czy prowadzi to bezpośrednio do występowania urazów u zwierząt lub ich niehumanitarnego traktowania. Jeżeli nieprzestrzeganie przepisów nie prowadzi do wystąpienia urazów u zwierząt lub ich niehumanitarnego traktowania (np. nie rejestruje się w sposób graficzny poziomu koncentracji gazu, ale ubojnia wykazała, że podano właściwe stężenie gazu), to pracownicy 6
programu kontroli muszą podjąć działania zgodnie z Częścią VI A. Jeżeli nieprzestrzeganie przepisów prowadzi do wystąpienia urazów u zwierząt lub ich niehumanitarnego traktowania (np. zwierząt nie pozbawia się przytomności w sposób właściwy), to pracownicy programu kontroli muszą podjąć działania zgodnie z Częścią VI B. CZĘŚĆ V RYTUALNY UBÓJ ZWIERZĄT A. Wymogi ogólne Punkt 1902 (b) Ustawy o humanitarnych metodach uboju zwierząt z 1978 roku mówi, że ubój według wymogów rytuału żydowskiego lub jakiegokolwiek innego obrządku religijnego nakazującego zastosowanie metody uboju, powodującej u zwierzęcia utratę przytomności wywołanej niedokrwistością mózgu na skutek jednoczesnego i błyskawicznego przecięcia tętnic szyjnych ostrym narzędziem i postępowanie zgodnie z takim ubojem jest humanitarne. Punkt 1906 Ustawy mówi ponadto, że Niczego w tym rozdziale nie będzie się interpretować jako zakazu, odebrania praw, lub innego ograniczenia wolności religijnej jakiejkolwiek osoby lub grupy. Niezależnie od wszelkich przepisów w tym rozdziale, mając na celu ochronę wolności religijnej, ubój rytualny i postępowanie ze zwierzętami lub ich przygotowanie do uboju rytualnego nie podlega warunkom tego rozdziału. Dla celów tego punktu termin ubój rytualny oznacza ubój zgodnie z punktem 1902(b) tego rozdziału. B. Jaki jest zakres obowiązków pracowników programu kontroli w rzeźniach dokonujących uboju rytualnego? 1. W rzeźniach dokonujących uboju rytualnego, pracownicy programu kontroli zwracają się do dyrektora zakładu z prośbą o informowanie ich na temat rodzaju przeprowadzanego uboju rytualnego (np. koszerny, halalny), czasu jego przeprowadzania, oraz osób dokonujących uboju rytualnego. 2. Pracownicy programu kontroli muszą sprawdzić czy humanitarne traktowanie zwierząt poprzedzające przygotowania do uboju rytualnego jest zgodne z częściami II i III tej dyrektywy, z wyjątkiem przepisów na temat ogłuszania zwierząt (9 CFR 313.2(f)) zawartych w części III tej dyrektywy. Przykłady czynności kontrolnych mogą obejmować sprawdzenie dostępności wody, stanu technicznego zagród i ramp, oraz zbadanie czy nie nadużywa się stymulacji prądem elektrycznym. 3. Pracownicy programu kontroli muszą sprawdzić czy po wykonaniu cięcia w ramach uboju rytualnego lub jakiegokolwiek dodatkowego cięcia mającego ułatwić skrwawienie, zwierzęta nie są przed utratą przytomności poddawane sprawianiu (np. pozbawiane skalpów, nóg, uszu, rogów, skóry). 7
C. Jakie czynności podejmują pracownicy programu kontroli jeżeli mają wątpliwości co do tego, czy zwierzęta przygotowywane do uboju rytualnego są traktowane w sposób humanitarny lub gdy zastrzeżenia dotyczą sprawiania zwierząt po przeprowadzeniu uboju rytualnego zanim zwierzę utraci świadomość. 1. Pracownicy programu kontroli nie mogą w żaden sposób ingerować w przygotowanie zwierzęcia do uboju rytualnego, w tym w sposób w jaki zwierzę zostaje ustawione do zabiegu, lub wykonania cięcia rytualnego lub jakiegokolwiek dodatkowego cięcia mającego ułatwić skrwawienie. 2. Jeżeli pracownicy programu kontroli mają zastrzeżenia co do przestrzegania przepisów części V punktu B, to są zobowiązani zwrócić w tej sprawie do Biura Okręgowego 3. CZĘŚĆ VI WYKONANIE I DOKUMENTACJA A. Jak postępują pracownicy programu kontroli, gdy wykryją niezgodności z wymogami w zakresie humanitarnego uboju i traktowania zwierząt, nie stanowiące bezpośredniej przyczyny ranienia lub niehumanitarnego traktowania zwierząt? 1. Pracownicy programu kontroli muszą udokumentować wystąpienie niezgodności na Formularzu FSIS nr 5400-4, Dowód wystąpienia niezgodności (NR 4 ), w ramach Procedury Systemu Kontroli (ISP 5 ) kod 04C02 stosując oznaczenie Protokół. Pracownicy programu kontroli muszą określić, który przepis lub rozporządzenie ma zastosowanie w danym przypadku, skrótowo opisać rodzaj niezgodności i przedstawić inne dowody popierające wydanie orzeczenia o wystąpieniu niezgodności. 2. Pracownicy programu kontroli muszą sprawdzić czy rzeźnia podejmuje niezbędne czynności zapobiegawcze natychmiast. 3. Jeżeli ubojnia nie podejmuje w sposób właściwy natychmiastowych i późniejszych czynności związanych z wydaniem formularza NR, to pracownicy programu kontroli są zobowiązani do sprawowania dozoru (tj. umieszczenia oznakowania Niezgodne z przepisami USA 6 ) zgodnie z 9 CFR 500.2 (a)(4), niehumanitarne traktowanie i metody uboju zwierząt. Sprawowanie dozoru ma miejsce do chwili gdy ubojnia wprowadzi właściwe środki prewencyjne zapewniające natychmiastowe przestrzeganie właściwych przepisów 9 CFR punkt 313. B. Co robią pracownicy programu kontroli gdy wykryją niezgodności z wymogami w zakresie humanitarnego uboju i traktowania zwierząt, stanowiące bezpośrednią przyczynę zranienia lub niehumanitarnego traktowania zwierząt? 1. Pracownicy programu kontroli muszą udokumentować wystąpienie niezgodności na formularzu niezgodności z przepisami NR, w ramach ISP kod 04C02 stosując oznaczenie Protokół. Pracownicy programu kontroli muszą określić, który przepis lub rozporządzenie ma zastosowanie w danym przypadku, skrótowo opisać rodzaj niezgodności, i przedstawić inne dowody popierające wydanie orzeczenia o wystąpieniu niezgodności. 3 District Office 4 Noncompliance Record 5 Inspection System Procedure 6 U.S. Reject Tag 8
2. Pracownicy programu kontroli są zobowiązani do sprawowania dozoru (tj. umieszczenia oznakowania o Niezgodności z przepisami USA ) zgodnie 9 CFR 500.2 (a)(4), Niehumanitarne Traktowanie i Metody Uboju Zwierząt. Sprawowanie nadzoru ma miejsce do chwili gdy ubojnia zaprowadzi właściwe środki prewencyjne zapewniające natychmiastowe przestrzeganie właściwych przepisów 9 CFR punkt 313. C. W jaki sposób pracownicy programu kontroli ustalają czy występuje ciąg niezgodności z wymogami w zakresie humanitarnego uboju i traktowania zwierząt? Aby ustalić czy istnieje ciąg niezgodności w tym zakresie, pracownicy programu kontroli muszą ustalić czy można powiązać ze sobą sprawy opisane w formularzach NR. Pracownicy programu kontroli powinni łączyć ze sobą sprawy opisywane w formularzach NR tylko wtedy, gdy niezgodności wynikają z tej samej przyczyny. Aby ustalić czy istnieje ciąg niezgodności w tym zakresie, pracownicy programu kontroli muszą poszukać odpowiedzi na następujące pytania: 1. Ile czasu upłynęło od chwili sporządzenia poprzedniego formularza NR? 2. Czy aktualny przypadek niezgodności ma to samo źródło co przypadek opisany w poprzednim formularzu NR? 3. Czy przeprowadzono dalsze działania zaplanowane przez ubojnię? 4. Czy dalsze działania zaplanowane przez ubojnię skutecznie obniżyły częstotliwość występowania tych niezgodności? 5. Czy ubojnia wdraża dodatkowe czynności mające ograniczyć możliwość ponownego wystąpienia niezgodności? Pracownicy programu kontroli powinni omawiać z kierownictwem zakładu wszelkie powiązane ze sobą kwestie podczas tygodniowych spotkań. Pracownicy programu kontroli, w Części 10 formularza NR, powinni również odnotować fakt zaistnienia takich spotkań. Pracownicy programu kontroli, w Części 10 formularza NR, powinni również odnotować, że ciągłe nieprzestrzeganie przepisów prawnych może doprowadzić do wszczęcia postępowania egzekucyjnego zgodnie z 9 CFR 500.3 (b). Pracownicy programu kontroli powinni tak długo łączyć z sobą sprawy opisane w formularzach NR dotyczące przypadków niezgodności wynikających z tego samego lub podobnego powodu aż orzekną konieczność wszczęcia postępowania egzekucyjnego, mającego na celu zmuszenie ubojni do przestrzegania tych przepisów. Gdy pracownicy programu kontroli orzekają o konieczności wszczęcia postępowania egzekucyjnego (tj. zawieszenia kontroli w formie opisanej w 9 CFR 500.3(b)), to powinni skontaktować się z Biurem Okręgowym i przedstawić dowód uzasadniający wydanie takiego orzeczenia. 9
Biuro Okręgowe ustali czy należy zawiesić kontrolę zgodnie z 9 CFR 500.3(b). Zgodnie z 9 CFR 500.3(b), FSIS może zawiesić kontrolę bez uprzedniego zawiadomienia rzeźni, jeżeli zakład traktuje lub ubija zwierzęta w sposób niehumanitarny. D. Kiedy Inspektor prowadzący czynności (IIC 7 ) ma prawo do natychmiastowego zawieszenia kontroli z powodu stosowania w rzeźni niehumanitarnych sposobów traktowania i ubijania zwierząt? W oczywistych przypadkach niehumanitarnego traktowania lub ubijania zwierząt IIC ma prawo do natychmiastowego zawieszenia kontroli zgodnie z 9 CFR 500.3(b) tych przepisów. IIC powiadamia ustnie kierownictwo zakładu o zawieszeniu. W takich sytuacjach IIC musi niezwłocznie powiadomić Biuro Okręgowe w celu natychmiastowego udokumentowania zawieszenia. CZĘŚĆ VII INFORMACJA DLA OKRĘGOWYCH SPECJALISTÓW MEDYCYNY WETERYNARYJNEJ (DVMS) Jakie dokumenty pracownicy programu kontroli przedstawiają w Biurze Okręgowym jako dowód niedopełnienia wymogów w zakresie humanitarnego traktowania i ubijania zwierząt? W przypadku nieprzestrzegania przepisów, pracownicy programu kontroli muszą przesłać kopie formularzy NR do DVMS (lub Zastępcy Dyrektora Okręgu jeżeli w Okręgu nie ma DVMS). Formularze NR należy archiwizować w Biurze Okręgowym. W razie konieczności, DVMS lub Zastępca Dyrektora Okręgu przeprowadzi kontrolę w zakresie zgłoszonych wątpliwości i dokona porównania rozwiązań. Philip S. Derfler Zastępca Administratora Biuro Polityki i Rozwoju Programu 8 7 Inspector-In-Charge 8 Assistant Administrator, Office of Policy and Program Development 10
DYREKTYWA FSIS 6900.2 WERSJA 1 ZAŁĄCZNIK 1 Ustawa o humanitarnych metodach uboju zwierząt z 1978 roku (7 U.S.C. 1901 et seq.) Punkt 1901. - Wnioski i ogłoszenie polityki Kongres dochodzi do wniosku, że stosowanie humanitarnych metod podczas uboju zwierząt zapobiega niepotrzebnemu cierpieniu; zapewnia bezpieczniejsze i lepsze warunki pracy dla osób związanych z branżą uboju zwierząt; podnosi jakość produktów i zwiększa gospodarność ubojni; oraz przynosi inne korzyści producentom, przetwórcom, oraz klientom którzy usprawniają obrót żywym inwentarzem i produktami zwierzęcymi w handlu krajowym i zagranicznym. W związku z tym, ogłasza się, że Stany Zjednoczone przyjmują politykę stosowania wyłącznie humanitarnych metod w zakresie uboju zwierząt i traktowania zwierząt przeznaczonych na ubój. Punkt 1902. - Metody humanitarne Uważa się, że tylko humanitarne metody uboju i traktowania zwierząt w związku z ubojem są zgodne z polityką społeczną Stanów Zjednoczonych. Obie poniższe metody uboju i traktowania zwierząt niniejszym uważa się za humanitarne: (a) w przypadku bydła, cieląt, koni, mułów, owiec, świń, oraz innych zwierząt hodowlanych, wszystkie zwierzęta wprowadza się w stan znieczulenia zadając im pojedynczy cios, oddając strzał lub aplikując dawkę prądu elektrycznego, środków chemicznych lub innych środków, przynoszących natychmiastowy skutek, zanim zwierzę zostanie spętane łańcuchami, wyciągnięte w górę, obalone, rzucone na taśmę, pokrojone; lub (b) dokonując uboju według wymogów rytuału żydowskiego lub jakiegokolwiek innego obrządku religijnego nakazującego zastosowanie metody uboju powodującej utratę przytomności zwierzęcia wywołanej niedokrwistością mózgu na skutek jednoczesnego i błyskawicznego przecięcia tętnic szyjnych ostrym narzędziem, i postępowanie zgodnie z takim ubojem. Punkt 1906 Dopuszczenie uboju rytualnego Niczego w niniejszym rozdziale (Ustawa o humanitarnych metodach uboju zwierząt z 1978 roku Tytuł 7 Kodeksu USA, Rozdział 48) nie będzie się interpretować jako zakazu, odebrania praw, lub innego ograniczenia wolności religijnej jakiejkolwiek osoby lub grupy. Niezależnie od jakiegokolwiek przepisu w tym rozdziale, mając na celu ochronę wolności religijnej, ubój rytualny i postępowanie ze zwierzętami lub ich przygotowanie do uboju rytualnego nie podlega warunkom tego rozdziału. Dla celów tego punktu termin ubój rytualny oznacza ubój zgodnie z punktem 1902(b) tego rozdziału. 11