ZALECENIA POKONTROLNE Z MISJI FVO, KTÓRA MIAŁA MIEJSCE W POLSCE W DNIACH 27 CZERWCA 1 LIPCA 2005 ROKU stan realizacji na dzień 10 lutego 2006r.

Transkrypt

1 ZALECENIA POKONTROLNE Z MISJI FVO, KTÓRA MIAŁA MIEJSCE W POLSCE W DNIACH 27 CZERWCA 1 LIPCA 2005 ROKU stan realizacji na dzień 10 lutego 2006r. Zalecenia dla właściwych władz w Polsce (nr misji DG SANCO/7638/2005 MR Draft) Stan postępu Zalecenia Odpowiedź właściwych władz Informacje dostarczone przez CA Komentarz FVO (1) Prawidłowa transpozycja i/lub podjęcie środków w celu wprowadzenia w życie: (a) W stosownych przypadkach, przepisu dotyczącego zapewnienia chorym lub zranionym zwierzętom suchego, wygodnego legowiska (pkt 4 Załącznika do dyrektywy 98/58/WE). (b) Wymogu prowadzenia dokumentacji dotyczącej liczby zgonów stwierdzonych przy każdej inspekcji (pkt 5 Załącznika do dyrektywy 98/58/WE). Główny Lekarz Weterynarii pismem Nr GIWorg /2005 z dnia 5 sierpnia 2005r. wystąpił do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wnioskiem o wprowadzenie następujących zmian do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 września 2003r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarczych (Dz. U. Nr 167, poz. 1629) 1. Przepis zawarty w 6 ust. 1 należy zmienić w sposób następujący: 6 ust. 1. Utrzymujący zwierzęta gospodarskie powinien: 1) doglądać je co najmniej raz dziennie; 2) rejestrować wszystkie upadki zwierząt, stwierdzone w trakcie przeprowadzania czynności, określonej w pkt Przepis zawarty w 14 należy zmienić w sposób następujący: Chore lub ranne zwierzę gospodarskie niezwłocznie otacza się opieką, a w razie potrzeby izoluje. 2. Izolowanemu zwierzęciu zapewnia się odpowiednie pomieszczenie ze ściółką. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozporządzeniem z dnia 13 września 2005r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarczych (Dz. U. Nr 181, poz. 1514) wprowadził następujący przepis: Chore lub ranne zwierzę gospodarskie niezwłocznie otacza się opieką, a w razie potrzeby izoluje. 2. Jeżeli stan zdrowia zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1, tego wymaga, w pomieszczeniu inwentarskim, gdzie jest ono utrzymywane powinna znajdować się ściółka. 1

2 (2) Transpozycja dyrektywy 2002/4/WE w sprawie rejestracji zakładów hodujących kury nioski, objętych dyrektywą Rady 1999/74/WE. (3) Podjęcie środków zapewniających, by kary odnosiły zamierzony cel zniechęcenia do łamania przepisów (art. 11 ust. 1 dyrektywy Rady 91/630/EWG i art. 13 dyrektywy Rady 99/74/WE). Główny Lekarz Weterynarii pismem Nr GIWhig.504/j- 20/2005 z dnia 15 lipca 2005r. polecił powiatowym lekarzom weterynarii prowadzenie rejestrów ferm produkujących jaja konsumpcyjne w oparciu o wzór przekazany przy ww. piśmie. Wykaz ww. ferm, zatwierdzonych zgodnie z dyrektywą Rady 2002/4/WE umieszczony jest na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynarii ( w linku: Handel wewnątrz Wspólnoty/Polska/2002/4. Główny Lekarz Weterynarii pismem Nr GIWz.III.400/AW -2/06 z dnia 13 stycznia 2006r. wystąpił do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wnioskiem o wzięcie pod uwagę w trakcie planowanej nowelizacji ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 106, poz z późn. zm.), potrzeby wprowadzania do ustawy, przepisów wprowadzających sankcje administracyjne za naruszenie wymagań w zakresie dobrostanu zwierząt. (4) Zapewnienie wystarczającej liczby pracowników na szczeblu centralnym, w szczególności aby mogli oni dostarczać wytyczne poprzez odpowiednią aktualizację ich i koordynację działań związanych z dobrostanem zwierząt. W dniu 19 grudnia 2005r. na stanowisku Starszego Inspektora w Biurze Zdrowia i Ochrony Zwierząt w Głównym Inspektoracie Weterynarii zatrudniono dodatkowego pracownika, który będzie się zajmować zagadnieniami z zakresu ochrony zwierząt. (5) Dalsze doskonalenie nadzorowania przez organy wojewódzkie działań na szczeblu powiatowym w celu poprawy jakości inspekcji dotyczących dobrostanu zwierząt i sprawozdań z inspekcji. Główny Inspektorat Weterynarii w celu dalszego doskonalenia nadzoru wojewódzkich lekarzy weterynarii nad szczeblem powiatowym (to further develop the regional supervision of district level) znowelizował listy kontrolne (check lists), w oparciu o które urzędowi lekarze weterynarii przeprowadzają kontrolę gospodarstw utrzymujących zwierzęta pod względem dobrostanu zwierząt. Zgodnie z zaleceniami z przedmiotowej misji ww. listy zostały odpowiednio uproszczone i rozesłane do konsultacji wojewódzkim lekarzom weterynarii Ponadto, ww. listy kontrolne zostaną zaprezentowane i szczegółowo omówione na spotkaniu z wojewódzkimi inspektorami ds. ochrony zwierząt, które odbędzie się w dniach lutego 2006r. w Głównym Inspektoracie Weterynarii. 2

3 (6) W odniesieniu do sektora trzody chlewnej, podjęcie działań zapewniających: (a) Udostępnienie zarówno rolnikom (art. 5a dyrektywy 91/630/EWG) jak i osobom przeprowadzającym kontrole odpowiednich instrukcji i wytycznych, w szczególności dotyczących grupowego chowu oborowego macior prośnych, pasz objętościowych dla macior prośnych, obcinania ogonów, kastracji i odpowiednich materiałów do manipulacji. (b) Przestrzeganie wymogu dotyczącego stałego dostępu do świeżej wody (rozdział I pkt 7 Załącznika do dyrektywy 91/630/EWG). Główny Lekarz Weterynarii pismem Nr GIWz.III.400/AW- 2-1/06 z dnia 30 stycznia 2006r. poprzez wojewódzkich lekarzy weterynarii, polecił powiatowym lekarzom weterynarii zwracanie szczególnej uwagi na realizację przez gospodarstwa utrzymujące świnie przepisu zawartego w 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 września 2003r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich (Dz. U. 167, poz z późn. zm.), tzn. zapewnienia stałego dostępu do wody świniom w wieku powyżej 2 tygodnia życia, podczas przeprowadzania kontroli w zakresie dobrostanu zwierząt. Ponadto, GLW w ww. piśmie za pośrednictwem powiatowych lekarzy weterynarii, polecił przypomnienie lekarzom sprawującym nadzór nad gospodarstwami utrzymującymi świnie o konieczności przestrzegania przepisów z zakresu dobrostanu świń podczas wykonywania zabiegów lekarsko-weterynaryjnych, a w szczególności,: - kastracji samców świń, tzn. przestrzegania określonych w ww. rozporządzeniu przepisów w zakresie dopuszczalnych terminów, warunków oraz technik wykonania zabiegu, tj. u zwierząt powyżej 7 dnia życia zabieg kastracji można wykonywać wyłącznie po zastosowaniu środków znieczulających i przeciwbólowych o przedłużonym działaniu oraz technik niepowodujących rozrywania tkanek; - obcinania części ogona, tzn. przestrzegania określonych w ww. rozporządzeniu przepisów w zakresie dopuszczalnych terminów oraz warunków wykonywania zabiegu, tj. u zwierząt powyżej 7 dnia życia wyłącznie po zastosowaniu środków znieczulających i przeciwbólowych o przedłużonym działaniu). Ponadto, należy unikać rutynowego wykonywania ww. zabiegu, a w sytuacjach zaobserwowania przypadków okaleczania się zwierząt, przed podjęciem decyzji o jego zastosowaniu, należy w pierwszej kolejności zalecać hodowcom zmianę warunków utrzymywania świń (np. zmniejszenie zagęszczenia zwierząt, zmiana warunków środowiskowych, itp.). 3

4 Dodatkowo, Główny Lekarz Weterynarii pismem Nr GIWz.III.400/AW-2-2/06 z dnia 30 stycznia 2006r., przekazał wojewódzkim lekarzom weterynarii ulotkę skierowaną do hodowców świń (wzór w załączeniu), którą polecił przekazać powiatowym lekarzom weterynarii, prywatnie praktykującym lekarzom weterynarii upoważnionych do kontroli gospodarstw utrzymujących zwierzęta oraz wojewódzkim i powiatowym ośrodkom doradztwa rolniczego z prośbą o dystrybucję wśród hodowców. Jednakże, strona polska uważa, iż w celu poprawnego wypełniania przez wszystkie państwa członkowskie, przepisów dotyczących wymagań w zakresie stosowania odpowiednich: - pasz objętościowych dla macior prośnych; - metod kastracji, oraz; - odpowiednich materiałów do manipulacji; Komisja Europejska powinna w oparciu o opinię EFSA określić szczegółowe instrukcje i wytyczne w ww. zakresie na szczeblu Wspólnoty. (7) Podjęcie środków zapewniających przyjęcie odpowiedniej metodologii na potrzeby inspekcji w gospodarstwach rolnych i udostępnienie odpowiedniego sprzętu do pomiaru przestrzeni i parametrów takich jak światło, hałas oraz odpowiedniego poziomu wentylacji. W dniu 5 grudnia 2005r. Główny Lekarz Weterynarii wystąpił do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wnioskiem o przyznanie z rezerwy celowej do ustawy budżetowej 2006r. dodatkowej kwoty dla Inspekcji Weterynaryjnej na zakup odpowiedniego sprzętu do pomiaru parametrów środowiskowych w gospodarstwach utrzymujących zwierzęta. (8) W odniesieniu do kur niosek, poddanie ponownej ocenie gospodarstw, w których przeprowadzono już inspekcję, w szczególności pod względem przestrzeni (art. 5 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 99/74/WE), oraz, w przypadku wykrycia zbyt dużego zagęszczenia zwierząt, podjęcie działań zniechęcających. Główny Lekarz Weterynarii poprzez wojewódzkich lekarzy weterynarii, poleci powiatowym lekarzom weterynarii przeprowadzenie rekonroli gospodarstw utrzymujących kury nieśne w systemie klatkowym o obsadzie ponad 350 sztuk ptaków w zakresie ochrony zwierząt, a w szczególności skontrolowanie spełnienia przez ww. podmioty wymogu zawartego w 74 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 września 2003r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich (Dz. U. 167, poz z późn. zm.) oraz 4

5 podjęcie niezwłocznych działania korygujących w przypadku stwierdzenia nadmiernego zagęszczenia ptaków. Ww. polecenie zostanie przekazane podległym jednostkom terenowym w formie pisemnej, po opublikowaniu nowych wzorów list kontrolnych do kontroli gospodarstw utrzymujących zwierzęta pod względem dobrostanu zwierząt. (9) W odniesieniu do składania sprawozdań dotyczących naruszeń (decyzja 2000/50/WE), podjęcie działań zapewniających: (a) Prawidłowe klasyfikowanie wszystkich naruszeń. Główny Lekarz Weterynarii w dniu 9 stycznia 2006r. znowelizował Załączniki do instrukcji Głównego Lekarza Weterynarii Nr GIWz.III.401/AW- 67/2005 z dnia 31 maja 2005 r. w sprawie postępowania powiatowych lekarzy weterynarii przy przeprowadzaniu kontroli gospodarstw utrzymujących zwierzęta pod względem dobrostanu zwierząt oraz raportowania o przeprowadzonych kontrolach gospodarstw utrzymujących świnie, cielęta i kury nioski pod względem dobrostanu zwierząt, tzn. zgodnie z zaleceniem pokontrolnym wprowadzono właściwe odniesienia do przepisów prawnych w wierszu o tytule Przypadki okaleczeń (Mutilations). (b) Zgłaszanie w sprawozdaniu wszystkich kategorii, w których stwierdzono naruszenia w przypadku wykrycia więcej niż jednego niedociągnięcia w danym gospodarstwie. Jednakże, strona polska uważa, iż w celu poprawnego wypełniania przez wszystkie państwa członkowskie, raportów zawartych w decyzji Komisji 2000/50/WE, Komisja Europejska powinna przygotować wytyczne do ich wypełniania, zważywszy na fakt, iż niejednokrotnie, o czym może świadczyć zalecenie 9 (a), nieprawidłowe klasyfikowanie naruszeń może wynikać z różnic lingwistycznych. Główny Lekarz Weterynarii pismem Nr GIWz.III.400/AW -2/06 z dnia 6 stycznia 2006r. polecił wojewódzkim lekarzom weterynarii, poinstruowanie powiatowych lekarzy weterynarii, że w trakcie wypełniania raportów z kontroli gospodarstw utrzymujących kury nieśne, cielęta lub świnie, w przypadku stwierdzenia więcej niż jednej nieprawidłowości w tym samym gospodarstwie, należy wpisywać wszystkie kategorie niezgodności. 5

6 Jednakże, strona polska uważa, iż w celu poprawnego wypełniania przez wszystkie państwa członkowskie, raportów zawartych w decyzji Komisji 2000/50/WE, Komisja Europejska powinna przygotować wytyczne do ich wypełniania. 6