SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

PL PL PL

KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 1.3.2010 KOM(2010)64 wersja ostateczna SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące doświadczeń zgromadzonych w związku ze stosowaniem rozporządzenia (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi PL PL

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące doświadczeń zgromadzonych w związku ze stosowaniem rozporządzenia (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi PL 2 PL

SPIS TREŚCI STRESZCZENIE... 3 1 WSTĘP... 3 1.1 TŁO I CELE... 3 1.2 KONTEKST POLITYKI... 4 1.3 PRZEPISY WYKONAWCZE... 4 1.4 PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE I INNE KRAJE OBJĘTE ROZPORZĄDZENIEM 5 2 WYKONYWANIE ROZPORZĄDZENIA... 5 2.1 NAPOTKANE TRUDNOŚCI... 5 2.1.1 Przestrzeganie obowiązków prawnych... 5 2.1.2 Obciążenia krajów przedstawiających sprawozdania związane z wykonywaniem rozporządzenia i regularnym przekazywaniem danych... 7 2.1.3 Proces gromadzenia, zestawiania i walidacji danych... 7 2.1.4 Zagadnienia dotyczące metodyki... 7 2.2 WYNIKI... 8 2.2.1 Przekazywanie i walidacja danych... 8 2.2.2 Wskazówki metodyczne... 8 2.2.3 Rozpowszechnianie danych... 8 3 WNIOSKI... 9 3.1 ROZWÓJ SYTUACJI W PERSPEKTYWIE KRÓTKOTERMINOWEJ... 10 3.2 ROZWÓJ SYTUACJI W PERSPEKTYWIE DŁUGOTERMINOWEJ... 10 SPIS TABEL Tabela 1: Przestrzeganie wymogów rozporządzenia: dostarczanie określonych zestawów danych w poszczególnych latach... 6 Tabela 2: Transport towarowy wodami śródlądowymi według krajów: dane za rok 2008 i zmiany w latach 2007-2008.... 9 PL 3 PL

STRESZCZENIE Artykuł 8 rozporządzenia (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi 1 stanowi, że do dnia 15 października 2009 r. oraz po konsultacji z Komitetem ds. Europejskiego Systemu Statystycznego (dawny Komitet ds. Programu Statystycznego) Komisja musi przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia rozporządzenia. Celem niniejszego sprawozdania jest spełnienie tego wymogu. W sprawozdaniu zarysowano tło, cele i kontekst polityki, w ramach której przyjęto rozporządzenie. Następnie omówiono kwestie związane z wykonywaniem rozporządzenia i opisano najważniejsze osiągnięte rezultaty. W ostatniej jego części przedstawiono wnioski i możliwy rozwój sytuacji w przyszłości. Za sprawą wspomnianego rozporządzenia zwiększyła się dostępność szczegółowych informacji o europejskim transporcie towarowym wodami śródlądowymi, a także poprawiła się jakość danych i dotrzymywanie terminów ich przekazywania. Państwa członkowskie poczyniły starania, by spełnić wymogi rozporządzenia większość z nich dostarcza wszystkie wymagane dane w wyznaczonych terminach. 1 WSTĘP 1.1 TŁO I CELE Gromadzenie danych o towarach transportowanych wodami śródlądowymi rozpoczęto w 1982 r., po przyjęciu dyrektywy Rady 80/1119/EWG. Wspomniana dawna dyrektywa miała kilka niedociągnięć, które utrudniały właściwe monitorowanie tego rodzaju transportu. Problemy te rozwiązano w rozporządzeniu (WE) nr 1365/2006, które ustanowiło wspólne przepisy dotyczące statystyk transportu wodami śródlądowymi. Celem rozporządzenia jest udostępnienie Komisji, innym instytucjom UE, rządom krajowym i ogółowi społeczeństwa porównywalnych, rzetelnych, zharmonizowanych, regularnie aktualizowanych i wszechstronnych danych statystycznych dotyczących przewozu towarów wodami śródlądowymi w Unii Europejskiej. Główne wymogi rozporządzenia 1365/2006 można w skrócie przedstawić w następujący sposób:: wymagane dane muszą być przekazywane wyłącznie przez państwa członkowskie, w których całkowity wolumen towarów transportowanych rocznie (wodami śródlądowymi) przekracza milion ton; kwartalne i roczne okresy obserwacji; w celu zmniejszenia obciążeń państw członkowskich nie wymaga się comiesięcznego przekazywania danych; 1 Rozporządzenie (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi, Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 1. PL 4 PL

przewidziano gromadzenie ograniczonych danych w przypadku państw członkowskich, w których nie występuje międzynarodowy lub tranzytowy transport wodami śródlądowymi, ale w których całkowity wolumen towarów transportowanych rocznie wodami śródlądowymi w ramach transportu krajowego przekracza milion ton; uproszczono klasyfikację typów statków oraz przewidziano nowe pole informacyjne w celu oddzielenia załadowanych/pustych statków i kontenerów; dane o ładunkach są gromadzone także w przypadku transportu kontenerowego; dane o pochodzeniu geograficznym/przeznaczeniu należy przekazywać na poziomie NUTS2. 1.2 KONTEKST POLITYKI Transport wodami śródlądowymi odgrywa istotną rolę (ok. 5-6 % w tonokilometrach) w transporcie powierzchniowym (wyłączywszy transport morski) towarów w Europie. Główne cechy transportu wodami śródlądowymi w Europie to: dostępność rozległej sieci dróg wodnych (ponad 37 000 km); 20 państw członkowskich ma śródlądowe drogi wodne, a 12 z nich posiada sieć połączonych dróg wodnych; niezawodność, bezpieczeństwo i mały wpływ na środowisko; wysoki poziom bezpieczeństwa, szczególnie istotny w przypadku transportu towarów niebezpiecznych; wysoka efektywność energetyczna; zużycie energii na tonokilometr stanowi około 17 % zużycia w transporcie drogowym i 50 % zużycia w transporcie kolejowym. Udział transportu wodami śródlądowymi w podziale zadań przewozowych może potencjalnie ulec znacznemu zwiększeniu, co ma szczególne znaczenie w kontekście częstych problemów z zatorami i przepustowością w przypadku innych rodzajów transportu. Dalszy rozwój transportu wodami śródlądowymi może przyczynić się do zmniejszenia zatorów w przeciążonej sieci drogowej w gęsto zaludnionych rejonach. Tworzenie wspólnej polityki transportowej wymaga jak najszerszej wiedzy o zakresie transportu wodami śródlądowymi i sytuacji tej gałęzi transportu. W białej księdze pt. Europejska polityka transportowa na rok 2010: czas na decyzje 2 określono cel wspólnej polityki transportowej: pomoc w udostępnieniu Europejczykom sprawnie działających i wydajnych systemów transportowych. Cel ten podtrzymano w Przeglądzie średniookresowym wspomnianej białej księgi 3, kładąc jednak większy nacisk na zadbanie o zgodność mobilności w Europie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Wspólnotowe statystyki transportu wodami śródlądowymi są wykorzystywane przy tworzeniu, monitorowaniu i ocenie unijnej polityki transportowej, jak też i polityki UE w innych 2 3 COM(2001) 370 z 12 września 2001 r. COM (2006) 314 z 22 czerwca 2006 r.: Utrzymać Europę w ruchu: zrównoważona mobilność dla naszego kontynentu. Przegląd średniookresowy Białej Księgi Komisji Europejskiej dotyczącej transportu. PL 5 PL

obszarach, takich jak funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Gromadzenie danych przyczynia się także do propagowania transportu wodami śródlądowymi oraz zintegrowania go w intermodalnym łańcuchu logistycznym. 1.3 PRZEPISY WYKONAWCZE Rozporządzenie 1365/2006 przyznaje Komisji uprawnienia wykonawcze, z których ma ona korzystać przy zastosowaniu procedury komitetowej określonej w art. 9 i 10. W drodze tej procedury Eurostat przyjął szereg przepisów dotyczących różnych aspektów wykonywania rozporządzenia. Przepisy te przyjmuje się w formie rozporządzeń Komisji po ich zaopiniowaniu przez Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego. Do tej pory przyjęto dwa rozporządzenia wykonawcze. W rozporządzeniu Komisji 425/2007 4 zawarto szereg wszechstronnych rozwiązań wykonawczych, w tym wyczerpujący wykaz definicji, wyjaśnienia i wytyczne dotyczące sprawozdawczości. Szczegółowo opisano w nim także wymagane pliki danych i nośnik służący do przekazywania danych. Głównym celem rozporządzenia 1304/2007 5 klasyfikacji transportowanych towarów. jest ustanowienie NST 2007 jako jedynej 1.4 PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE I INNE KRAJE OBJĘTE ROZPORZĄDZENIEM Rozporządzenie 1365/2006 stosuje się bezpośrednio i w całości do wszystkich państw członkowskich. Nie musi być zatem transponowane do prawodawstwa krajowego. Zgodnie z rozporządzeniem do przekazywania danych zobowiązanych jest 13 państw członkowskich (BE, BG, CZ, DE, FR, LU, HU, NL, AT, PL, RO, SK i UK). Jak stwierdzono w art. 2 rozporządzenia, Zjednoczone Królestwo zobowiązane jest do przekazywania danych tylko w ograniczonym zakresie. Trzy państwa członkowskie (FI, IT i LT) dobrowolnie przekazują dane, mimo że rozporządzenie nie nakłada na nie takiego obowiązku. Ponadto sześć państw członkowskich (BE, BG, CZ, LU, HU i RO) dobrowolnie przekazuje również nieobowiązkowe dane (o ruchu statków, transporcie towarów niebezpiecznych i liczbie wypadków). Spośród krajów kandydujących Chorwacja przekazała kwartalne dane i ograniczony zestaw danych E1 za rok referencyjny 2007. Za rok referencyjny 2008 Chorwacja przekazała wszystkie dane wymagane rozporządzeniem oraz, na zasadzie dobrowolności, dane dotyczące transportu towarów niebezpiecznych. 4 5 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 425/2007 z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi, Dz.U. L 103 z 20.4.2007, s. 26. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1304/2007 z dnia 7 listopada 2007 r. zmieniające dyrektywę Rady 95/64/WE, rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/98, rozporządzenia (WE) nr 91/2003 i (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w celu ustanowienia NST 2007 jako jedynej klasyfikacji w odniesieniu do towarów transportowanych pewnymi środkami transportu, Dz.U. L 290 z 8.11.2007, s. 14. PL 6 PL

2 WYKONYWANIE ROZPORZĄDZENIA 2.1 NAPOTKANE TRUDNOŚCI 2.1.1 Przestrzeganie obowiązków prawnych W omawianym okresie poprawiła się sytuacja w zakresie przestrzegania określonych w rozporządzeniu obowiązków dotyczących przekazywania danych. Wszystkie państwa członkowskie dostarczyły wszystkie obowiązkowe zestawy danych i tylko w kilku przypadkach nie dotrzymano terminu określonego w rozporządzeniu. Główną przyczyną opóźnień jest wprowadzenie nowych procedur dotyczących wykonywania obowiązków ustanowionych w rozporządzeniu. Oczekuje się, że opóźnienia te zostaną usunięte w najbliższej przyszłości. W tabeli 1 przedstawiono przekazywanie danych za okres 2007-2008 z podziałem na zestawy danych i częstotliwość ich dostarczania. Zestawy danych D1 i D2 przekazywane są kwartalnie, podczas gdy wszystkie pozostałe dostarczane są raz w roku. Tabela 1: Przestrzeganie wymogów rozporządzenia: dostarczanie określonych zestawów danych w poszczególnych latach 2007 2008 Kwartalnie Corocznie Kwartalnie Corocznie D1 D2 A1 B1 B2 (1) C1 E1 D1 D2 A1 B1 B2 (1) C1 E1 Belgia x x x x x x x x x x x x x x Bułgaria x x x x : x x x x x x : x x Republika Czeska x x x x x x x x x x x x x x Dania Niemcy x x x x : x x x x x : x Estonia Irlandia Grecja Hiszpania Francja x x x x : x x x x x : x Włochy (1) Cypr Łotwa Litwa (1) x x Luksemburg x 0 x x x 0 x x x x x x x x Węgry x 0 x x : 0 x x 0 x x x 0 x Malta Niderlandy x x x x : x x t t t t : t t Austria x x x x : x x x x x x : x x Polska x x x x : x x x 0 x x : 0 x Portugalia Rumunia x x x x : x x x x x x : x x Słowenia Słowacja x x x x : x x x x x : x Finlandia (1) x x Szwecja Zjednoczone Królestwo (2) x t x Chorwacja (1) x 0 x x 0 x x : 0 PL 7 PL

(1) Przekazywanie danych na zasadzie dobrowolności (2) Obowiązek przekazywania tylko corocznego zestawu danych E1 : Nie przekazano x Zakończono przekazanie danych t Tymczasowe 0 Nie przesłano pliku, ponieważ w danym okresie nie było transportu kontenerowego Brak obowiązku przekazywania tych danych na podstawie rozporządzenia Niektóre państwa członkowskie nadal mają pewne trudności. Największe problemy dotyczą dostarczania pełnych danych o tranzycie oraz dotrzymywania wymaganego rozporządzeniem terminu T+5 miesięcy. Niektóre kraje wdrażają już środki naprawcze lub opracowały plany udoskonalenia swoich systemów pod kątem zapewnienia pełnej zgodności z wymogami prawnymi. Do skutecznego rozwiązania tych problemów potrzebne jest jednak kontynuowanie tych działań. 2.1.2 Obciążenia krajów przedstawiających sprawozdania związane z wykonywaniem rozporządzenia i regularnym przekazywaniem danych W większości krajów przedstawiających sprawozdania wykonywanie rozporządzenia wymagało rozszerzenia lub dostosowania istniejących procesów. W innych krajach konieczne było ustanowienie zupełnie nowego procesu gromadzenia i zestawiania danych. W zaledwie kilku przypadkach nie wprowadzono żadnych środków, ponieważ istniejące procesy odpowiadały wymaganiom. Należy wspomnieć o udzieleniu Bułgarii, Chorwacji i Rumunii wsparcia w zakresie metodyki (w ramach Wielostronnego programu współpracy statystycznej 2006) w odniesieniu do przekazania danych statystycznych o ruchu tranzytowym na Dunaju. Jeśli chodzi o regularne przekazywanie danych, znaczna większość krajów przedstawiających sprawozdania uznaje związany z tym nakład pracy za dopuszczalny. Według niektórych krajów przekazywanie danych o tranzycie wiąże się z dużym obciążeniem. W kontekście kosztów, zmniejszenie obciążeń państw członkowskich było jednym z celów rozporządzenia 1365/2006. Wynika to jednoznacznie z opisu głównych cech rozporządzenia (punkt 1.1). 2.1.3 Proces gromadzenia, zestawiania i walidacji danych Proces gromadzenia i zestawiania danych różni się w poszczególnych państwach przedstawiających sprawozdania, odbywa się on jednak w ramach tradycyjnego, tj. oddolnego przepływu informacji. Różnice między krajami występują także w odniesieniu do dostawców danych, ale najczęstszymi źródłami są władze portowe i organy zarządzające śluzami. Kraje uzupełniają swoje dane informacjami uzyskanymi z wielu różnych źródeł, w tym urzędów celnych, krajów sąsiadujących, prywatnych operatorów, firm i agencji. Większość właściwych organów krajowych waliduje dane przed przesłaniem informacji do Eurostatu, przy zastosowaniu wewnętrznie opracowanych procedur sprawdzających. Zasady walidacji obejmują wiele aspektów procesu, w tym format PL 8 PL

danych, kodyfikację, wewnętrzną spójność każdego zestawu danych, spójność między zestawami danych i zmiennymi, spójność szeregów czasowych itd. Mniej więcej połowa krajów przedstawiających sprawozdania planuje wykorzystanie w najbliższej przyszłości danych uzyskanych w ramach usług informacji rzecznej (RIS), ale tylko kilka z nich już używa tych danych. Wszystkie kraje przedstawiające sprawozdania bezpośrednio lub pośrednio wykorzystują dane zgromadzone na poziomie krajowym dla potrzeb polityki lub w celu rozpowszechnienia. 2.1.4 Zagadnienia dotyczące metodyki Przepisy dotyczące metodyki zawarte w rozporządzeniach Komisji 425/2007 i 1304/2007 stanowią wspólne ramy gwarantujące gromadzenie zharmonizowanych danych i otrzymywanie porównywalnych wyników. W omawianym okresie Bułgaria zwróciła się z prośbą o wyjaśnienia w sprawie sprawozdań dotyczących statków wykorzystywanych do przepraw promowych. Nie zgłoszono żadnych innych istotnych problemów związanych z metodyką. 2.2 WYNIKI 2.2.1 Przekazywanie i walidacja danych Zgodnie z art. 5 rozporządzenia 1365/2006 dane należy przekazać nie później niż pięć miesięcy po zakończeniu okresu obserwacji. W omawianym okresie większość państw członkowskich dotrzymała tego terminu, a w najbliższej przyszłości spodziewana jest dalsza poprawa sytuacji. Jeśli chodzi o ustalenia techniczne dotyczące przekazywania danych, osiągnięto wysoki stopień standaryzacji. Dane są przekazywane do Eurostatu drogą elektroniczną, a struktura plików danych i format zapisu są zgodne z określonymi wymogami. Umożliwia to szybkie włączenie informacji do produkcyjnej bazy danych Eurostatu i wykrycie na wczesnym etapie podstawowych błędów i nieznanych kodów. Po włączeniu danych do produkcyjnej bazy danych Eurostatu rozpoczyna się szczegółowe procedury walidacji w celu skontrolowania jakości przekazywanych danych. Walidacja obejmuje sprawdzenie wewnętrznej spójności zestawów danych, spójności czasowej, spójności poszczególnych zestawów danych między sobą oraz porównanie wyników partnerskich krajów przedstawiających sprawozdania (kontrole lustrzane). Ogólny poziom jakości danych można ocenić jako dopuszczalny, jednak niezbędne są dalsze prace, w szczególności nad zmniejszeniem asymetrii wykazanych w kontrolach lustrzanych i poprawą sprawozdawczości w zakresie danych o tranzycie. PL 9 PL

2.2.2 Wskazówki metodyczne Eurostat opracował podręcznik dotyczący opracowywania statystyk w dziedzinie transportu wodami śródlądowymi (Reference Manual on Inland Waterways Transport Statistics), obejmujący wskazówki dla państw członkowskich dotyczące wykonaniu rozporządzenia. Podręcznik jest co roku aktualizowany poprzez uwzględnienie nowych informacji, dokumentacji lub wskazówek dotyczących gromadzenia danych statystycznych w tej dziedzinie. 2.2.3 Rozpowszechnianie danych Dane gromadzone na podstawie rozporządzenia 1365/2006 nie są poufne i nie ma szczególnych ograniczeń dotyczących ich rozpowszechniania. Eurostat umieszcza zgromadzone dane w bazie danych służącej ich rozpowszechnianiu, dostępnej nieodpłatnie za pośrednictwem strony internetowej Eurostatu. Dane zgromadzone na podstawie rozporządzenia 1365/2006 oraz, tam, gdzie to możliwe, także dane zgromadzone na mocy dyrektywy Rady 80/1119/EWG, są ujęte w 18 tabelach. Eurostat rozpowszechnia te informacje również w takich publikacjach, jak Statystyka w skrócie (Statistics in Focus), przedstawiająca mediom i ogółowi społeczeństwa pierwszą analizę danych. Tabela 2 zawiera najważniejsze dane liczbowe dotyczące europejskiego transportu wodami śródlądowymi zgromadzone na podstawie omawianego rozporządzenia. Tabela 2: Transport towarowy wodami śródlądowymi według krajów: dane za rok 2008 i zmiany w latach 2007-2008. 2008 1000 ton Mln tkm Zmiana 2007 2008 2008 Zmiana 2007 2008 Belgia 130 350-3,2 % 8 746-2,9 % Bułgaria (5) 10 956 +65,4 % 2 890 +185,9 % Republika Czeska 752-34,1 % 28-23,7 % Dania - - - - Niemcy 245 674-1,3 % 64 056-1,0 % Estonia - - - - Irlandia - - - - Grecja - - - - Hiszpania - - - - Francja 72 807-4,2 % 8 910-3,2 % Włochy (1) : - : - Cypr - - - - Łotwa - - - - Litwa (1) 146 +15,7 % 12 +16,1 % Luksemburg 10 984 +9,9 % 367 +6,6 % Węgry 8 829 +5,0 % 2 250 +1,7 % Malta - - - - Niderlandy (2) 333 202-3,8 % 44 979-1,9 % Austria 11 209-7,4 % 2 359-9,2 % Polska 6 101-5,3 % 277 +9,7 % Portugalia - - - - PL 10 PL

Rumunia 30 295 +3,0 % 8 687 +6,0 % Słowenia - - - - Słowacja 8 371 +4,5 % 1 101 +9,7 % Finlandia (1) 335-28,9 % 80-20,9 % Szwecja - - - - Zjednoczone Królestwo (3) 3 415-3,6 % 149-8,3 % UE-27 (2)(4) 511 442-2,7 % 144 891 +0,1 % Chorwacja (1) 880-40,0 % 79-27,9 % (1) Przekazywanie danych na zasadzie dobrowolności (2) (3) (4) Szacowane i tymczasowe dane Obowiązek przekazywania tylko corocznego zestawu danych E1 Dane z Włoch za 2007 r. nie zostały uwzględnione przy obliczaniu zmiany Wzrost jest związany z początkiem sprawozdawania danych o tranzycie przez BG w (5) 2008 r. : Niedostępne - Nie dotyczy 3 WNIOSKI Doświadczenia zgromadzone w toku wykonania rozporządzenia 1365/2006, a także otrzymane wyniki można ogólnie uznać za pozytywne. Przyjęcie rozporządzenia, wykonane prace i zasoby przeznaczone na stworzenie niezbędnych struktur na szczeblu krajowym i na poziomie Eurostatu umożliwiły szybkie otrzymanie porównywalnych wyników o wysokiej jakości. W ciągu kolejnych dwóch lat przekazywanie danych poprawiło się, chociaż pozostają jeszcze pewne problemy, związane w szczególności z porównywalnością i kompletnością przekazywanych zestawów danych oraz przekazywaniem ich w terminie. Zajęto się większością zagadnień związanych z wykładnią rozporządzenia, gromadzeniem, zestawianiem, przekazywaniem i walidacją danych. Rozporządzenie doprowadziło do zwiększenia dostępności danych w tym sektorze oraz do ograniczenia obciążeń państw przedstawiających sprawozdania. Jeśli chodzi o zastosowanie danych, otrzymane wyniki mogą być bezpośrednio użyte na potrzeby tworzenia polityki, a szczególnie do opracowywania, wdrażania i monitorowania polityki w obszarze transportu wodami śródlądowymi na poziomie krajowym i UE. Rozpowszechnianie danych przy pomocy różnych ogólnie dostępnych środków pomogło wyeksponować znaczenie całego procesu i przyczyniło się do zwrotu środków zainwestowanych w tej dziedzinie. 3.1 ROZWÓJ SYTUACJI W PERSPEKTYWIE KRÓTKOTERMINOWEJ W najbliższym czasie (rok-dwa lata) należy skoncentrować prace wokół następujących zagadnień: PL 11 PL

dalsza poprawa jakości niektórych elementów danych. Kraje przedstawiające sprawozdania powinny podjąć dodatkowe starania, aby zmniejszyć różnice wykazane w kontrolach lustrzanych oraz poprawić przekazywanie danych o transporcie tranzytowym. Rezultaty w tej dziedzinie można osiągnąć poprzez poprawę współpracy między krajami przedstawiającymi sprawozdania; wstąpienie Chorwacji do UE; Eurostat będzie pomagał temu krajowi kandydującemu w spełnieniu wymogów prawodawstwa UE dotyczącego statystyk transportu wodami śródlądowymi 3.2 ROZWÓJ SYTUACJI W PERSPEKTYWIE DŁUGOTERMINOWEJ Rozporządzenie 1365/2007 zostało przyjęte stosunkowo niedawno, lecz można już nakreślić niektóre możliwe scenariusze rozwoju sytuacji: jakość gromadzonych danych mogłaby się poprawić dzięki stopniowemu wprowadzeniu europejskiego rejestru statków wód śródlądowych oraz szerokiemu wykorzystaniu usług informacji rzecznej; może być rozważane gromadzenie nowych i bardziej szczegółowych zmiennych, w zależności od potrzeb użytkowników danych i potencjalnych obciążeń dla respondentów. Dwie szczególnie interesujące kwestie to: dalsze rozszerzenie przekazywania danych o transporcie towarów niebezpiecznych oraz gromadzenie danych o rodzaju towarów na bardziej szczegółowym poziomie (klasyfikacja NST 2007); rozszerzenie zakresu geograficznego statystyk w związku z przyszłymi rozszerzeniami UE oraz dobrowolnym włączeniem się w tworzenie tych statystyk przez kraje spoza UE lub organizacje międzynarodowe w ramach umów o współpracy. PL 12 PL