Impedancje i moce odbiorników prądu zmiennego



Podobne dokumenty
Prąd przemienny - wprowadzenie

POMIARY MOCY (OBWODY JEDNO- I TRÓJFAZOWE). POMIARY PRĄDÓW I NAPIĘĆ W OBWODACH TRÓJFAZOWYCH

Pomiar mocy czynnej, biernej i pozornej

Lekcja 10. Temat: Moc odbiorników prądu stałego. Moc czynna, bierna i pozorna w obwodach prądu zmiennego.

Obwody sprzężone magnetycznie.

Pracownia Technik Informatycznych w Inżynierii Elektrycznej

PRACOWNIA ELEKTRYCZNA I ELEKTRONICZNA. Zespół Szkół Technicznych w Skarżysku-Kamiennej. Sprawozdanie z ćwiczenia nr Temat ćwiczenia: POMIARY MOCY

Źródła zasilania i parametry przebiegu zmiennego

Miernictwo I INF Wykład 13 dr Adam Polak

Obwody liniowe. Sprawdzanie praw Kirchhoffa

Badanie transformatora

z ćwiczenia nr Temat ćwiczenia: BADANIE RÓWNOLEGŁEGO OBWODU RLC (SYMULACJA)

Wartość średnia półokresowa prądu sinusoidalnego I śr : Analogicznie określa się wartość skuteczną i średnią napięcia sinusoidalnego:

Ćwiczenie: "Pomiary mocy w układach trójfazowych dla różnych charakterów obciążenia"

I. Cel ćwiczenia: Poznanie własności obwodu szeregowego, zawierającego elementy R, L, C.

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH LABORATORIUM ELEKTRYCZNE. Obwody nieliniowe.

Metodę poprawnie mierzonego prądu powinno się stosować do pomiaru dużych rezystancji, tzn. wielokrotnie większych od rezystancji amperomierza: (4)

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Kompensacja mocy biernej

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

I. Cel ćwiczenia: Poznanie własności obwodu szeregowego zawierającego elementy R, L, C.

CZĘŚĆ II ROZPŁYWY PRĄDÓW SPADKI NAPIĘĆ STRATA NAPIĘCIA STRATY MOCY WSPÓŁCZYNNIK MOCY

Ćw. 27. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu

13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Charakterystyki częstotliwościowe elementów pasywnych

Elementy i obwody nieliniowe

Wielkości opisujące sygnały okresowe. Sygnał sinusoidalny. Metoda symboliczna (dla obwodów AC) - wprowadzenie. prąd elektryczny

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2014/2015

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude

Moc (praca w jednostce czasu) pobierana przez urządzenie elektryczne wynosi:

2.Rezonans w obwodach elektrycznych

Ćwiczenie nr 1. Badanie obwodów jednofazowych RLC przy wymuszeniu sinusoidalnym

Wykład Drgania elektromagnetyczne Wstęp Przypomnienie: masa M na sprężynie, bez oporów. Równanie ruchu

Ćwiczenie: "Obwody prądu sinusoidalnego jednofazowego"

Badanie prądnicy synchronicznej

BADANIE ELEKTRYCZNEGO OBWODU REZONANSOWEGO RLC

ELEMENTY RLC W OBWODACH PRĄDU SINUSOIDALNIE ZMIENNEGO

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, WYDZIAŁ PPT I-21 LABORATORIUM Z PODSTAW ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI 2 Ćwiczenie nr 10. Dwójniki RLC, rezonans elektryczny

st. stacjonarne I st. inżynierskie, Energetyka Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki Ćwiczenie nr 4 OBWODY TRÓJFAZOWE

Problematyka mocy biernej w instalacjach oświetlenia drogowego. Roman Sikora, Przemysław Markiewicz

transformatora jednofazowego.

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7. Pomiar mocy czynnej, biernej i cosφ

REZONANS SZEREGOWY I RÓWNOLEGŁY. I. Rezonans napięć

Podstawy Elektroenergetyki 2

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

LABORATORIUM PODZESPOŁÓW ELEKTRONICZNYCH. Ćwiczenie nr 2. Pomiar pojemności i indukcyjności. Szeregowy i równoległy obwód rezonansowy

Wykład VII ELEMENTY IDEALNE: OPORNIK, CEWKA I KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU PRZEMIENNEGO

Ćwiczenie nr.13 Pomiar mocy czynnej prądu trójfazowego

Ćwiczenie nr 3 OBWODY LINIOWE PRĄDU SINUSOIDALNEGO

Badanie prądnicy prądu stałego

Ćwiczenie nr.14. Pomiar mocy biernej prądu trójfazowego. Q=UIsinϕ (1)

Przetworniki analogowo-cyfrowe

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie transformatora jednofazowego

PROTOKÓŁ POMIARY W OBWODACH PRĄDU PRZEMIENNEGO

Badanie zjawiska rezonansu elektrycznego w obwodzie RLC

Zasilacze: prostowniki, prostowniki sterowane, stabilizatory

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude

Pracownia Technik Informatycznych w Inżynierii Elektrycznej

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

rezonansu rezonansem napięć rezonansem szeregowym rezonansem prądów rezonansem równoległym

I= = E <0 /R <0 = (E/R)

POMIARY CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWEJ IMPEDANCJI ELEMENTÓW R L C

Ćwiczenie 3 BADANIE OBWODÓW PRĄDU SINUSOIDALNEGO Z ELEMENTAMI RLC

Indukcja wzajemna. Transformator. dr inż. Romuald Kędzierski

KONSPEKT LEKCJI. Podział czasowy lekcji i metody jej prowadzenia:

Ćwiczenie 25. Temat: Obwód prądu przemiennego RC i RL. Cel ćwiczenia

1 Ćwiczenia wprowadzające

1) Wyprowadź wzór pozwalający obliczyć rezystancję R AB i konduktancję G AB zastępczą układu. R 1 R 2 R 3 R 6 R 4

Laboratorium Wirtualne Obwodów w Stanach Ustalonych i Nieustalonych

07 K AT E D R A FIZYKI STOSOWA N E J

Podstawy użytkowania i pomiarów za pomocą MULTIMETRU

Ć w i c z e n i e 4 OBWODY TRÓJFAZOWE

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki

BADANIE REGULATORA KOMPENSACJI MOCY BIERNEJ

Mostek Wheatstone a, Maxwella, Sauty ego-wiena. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Metody mostkowe. Mostek Wheatstone a, Maxwella, Sauty ego-wiena

Generator. R a. 2. Wyznaczenie reaktancji pojemnościowej kondensatora C. 2.1 Schemat układu pomiarowego. Rys Schemat ideowy układu pomiarowego

LABORATORIUM URZĄDZENIA I STACJE ELEKTROENERGETYCZNE. Badanie układu kompensacji mocy biernej

WSTĘP. Autorzy: mgr inż. Bronisława Rutecka mgr inż. Roman Magiera. Zespół Szkół Technicznych Wodzisław Śląski ul.

Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE INDUKCYJNOŚCI WŁASNEJ I WZAJEMNEJ

Zespół Szkół Technicznych im. J. i J. Śniadeckich w Grudziądzu

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Teoria obwodów. 1. Zdanie: skutek kilku przyczyn działających równocześnie jest sumą skutków tych przyczyn działających oddzielnie wyraża:

POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Elektryczny Zakład Systemów Informacyjno-Pomiarowych

INSTRUKCJA LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI BADANIE TRANSFORMATORA. Autor: Grzegorz Lenc, Strona 1/11

Statyczne badanie wzmacniacza operacyjnego - ćwiczenie 7

ĆWICZENIE 3 Badanie obwodów trójfazowych z odbiornikiem połączonym w trójkąt

MGR Prądy zmienne.

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

E 6.1. Wyznaczanie elementów LC obwodu metodą rezonansu

CZĘŚĆ DRUGA Obliczanie rozpływu prądów, spadków napięć, strat napięcia, współczynnika mocy

Laboratorium Elektromechaniczne Systemy Napędowe BADANIE AUTONOMICZNEGO GENERATORA INDUKCYJNEGO

WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK ELEKTRYCZNYCH ŹRÓDEŁ ŚWIATŁA

Ć w i c z e n i e 1 6 BADANIE PROSTOWNIKÓW NIESTEROWANYCH

Badanie obwodów z prostownikami sterowanymi

Induktor i kondensator. Warunki początkowe. oraz ciągłość warunków początkowych

Temat: Zastosowanie multimetrów cyfrowych do pomiaru podstawowych wielkości elektrycznych

LABORATORIUM PRZETWORNIKÓW ELEKTROMECHANICZNYCH

Ćwiczenie M-2 Pomiar mocy

Ćwiczenie nr 4. Badanie filtrów składowych symetrycznych prądu i napięcia

Transkrypt:

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH LABORATORIUM ELEKTRYCZNE Impedancje i moce odbiorników prądu zmiennego (E 6) Opracował: Dr inż. Włodzimierz OGULEWICZ

3 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie parametrów i pojęć związanych z przekazywaniem energii w odbiornikach prądu przemiennego. Nabycie umiejętności doświadczalnego wyznaczania mocy czynnej przekazywanej do odbiornika, obliczania mocy pozornej i biernej, współczynnika mocy i impedancji odbiornika oraz poznanie zagadnień związanych z kompensacją mocy biernej..wprowadzenie.1. Moc chwilowa Rozpatrując zjawiska energetyczne w obwodach prądu zmiennego, można zdefiniować moc chwilową. Moc chwilowa p(t) jest iloczynem chwilowej wartości napięcia u(t) oraz natężenia prądu i(t) i wyraża zmianę energii W dostarczonej do odbiornika w czasie t. dw p(t) = u(t) i(t) = (1) dt W obwodach prądu zmiennego energia pobierana przez odbiornik jest różna w różnych przedziałach czasu. Na rysunku 1.1. przedstawiono zależności mocy chwilowej p, napięcia u i natężenia prądu i od czasu t dla odbiornika rezystancyjnoindukcyjnego. p, u, i u p S=UI j i P=UIcos j t Rys. 1.1. Wykres czasowy chwilowych wartości mocy, natężenia prądu i napięcia

4 W przedziałach czasu, w których wartości mocy chwilowej mają znak dodatni Å, energia elektryczna jest dostarczana ze źródła do odbiornika; natomiast w przedziałach czasu, w których moc chwilowa ma wartość ujemną Θ, energia zgromadzona w odbiorniku jest przekazywana do źródła. Zakładając, że odbiornik o impedancji Z = R + jx zasilany jest napięciem sinusoidalnie zmiennym, którego wartość chwilową możemy wyrazić zależnością: u(t) = U sin ωt, () gdzie: U m amplituda, ω pulsacja, t czas, to wartość natężenia prądu przepływającego przez odbiornik będzie przesunięta w fazie o kąt j i wyniesie: i(t) = I sin(ω t -j) m (3) m gdzie: I m amplituda prądu, j = arctg R X kąt przesunięcia fazowego pomiędzy prądem i napięciem. Po przekształceniach moc chwilową można przedstawić następująco: 1 p = u i = U I sin ω tsin(ωt -j) = U I [cosj - cos(ω t -j)] (4) m m m m lub uwzględniając, że U m = U oraz I m = I (gdzie: U, I wartości skuteczne) p = U I [cosj - cos(ω t -j)] = U I cosj - U I cos(ω t -j). (5) Rozpatrując postać wzoru (5), należy zauważyć, że moc chwilowa ma dwa składniki. Pierwszy składnik (niezależny od czasu) przedstawia moc chwilową części rezystancyjnej odbiornika, drugi składnik przedstawia moc chwilową części reaktancyjnej odbiornika i jest funkcją czasu... Moc czynna Wielkość energii elektrycznej zamienianą w odbiorniku na inne rodzaje energii (ciepło, praca mechaniczna, światło itd.) w jednostce czasu nazywamy mocą czynną P. Wielkość mocy czynnej P określamy z definicji zależnością: T T 1 1 P = ò u( t) i( t) dt = ò p( t) dt. (6) T T 0 Moc czynna jest wartością średnią mocy chwilowej (liczoną w czasie jednego okresu T), jest to jednocześnie składowa stała mocy chwilowej. 0

5 Dla przebiegów sinusoidalnych (po scałkowaniu) otrzymujemy: P = U I cosj. (7) Moc czynna to iloczyn wartości skutecznych: natężenia prądu I, napięcia U oraz cosinusa kąta przesunięcia fazowego cosj, nazywanego również współczynnikiem mocy. Moc czynna mierzona jest w watach (1 W)..3. Moc bierna Dla przebiegów sinusoidalnych przez analogię do mocy czynnej wprowadza się pojęcie mocy biernej: Q = U I sin j. (8) Ponieważ kąt j może zmieniać się w zakresie ( 90º +90º), więc moc bierna może przyjmować wartości dodatnie lub ujemne. Moc bierna pobierana przez cewkę jest uważana za dodatnią, natomiast moc bierna pobierana przez kondensator za ujemną. Moc bierną wyrażamy w warach (1 var lub 1 VAr woltoamper reaktywny)..4. Moc pozorna Amplitudę oscylacji mocy chwilowej odbiornika nazywamy mocą pozorną i określamy wzorem: S = U I. (9) Moc pozorna decyduje o wielkości (gabarytach) urządzeń wytwarzających energię elektryczną, moc ta decyduje również o przekrojach przewodów doprowadzających energię od wytwórcy do użytkownika. Moc pozorna mierzona jest w woltoamperach (1 VA woltoamper)..5. Trójkąt mocy i współczynnik mocy Można zauważyć, że dla przebiegów sinusoidalnych pomiędzy wymienionymi mocami (czynną, bierną i pozorną) zachodzi związek: = P Q. (10) S + Związek ten nazywany trójkątem mocy przedstawiono graficznie na rysunku 1..

6 S Q j P Rys. 1.. Trójkąt mocy ( S = P + Q ) Współczynnik mocy jest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej: P cos j =. (11) S Współczynnik mocy (cosj ) odgrywa zasadniczą rolę z punktu widzenia racjonalnego wykorzystania urządzeń wytwarzających energię elektryczną. Współczynnik ten określa, jaką część mocy pozornej S dostarczanej do urządzenia stanowi istotna dla użytkownika moc czynna P (zamieniana na pracę, ciepło, światło itp.). Użytkowanie odbiorników charakteryzujących się niskim współczynnikiem mocy powoduje straty w przesyle energii i niepełne wykorzystanie zainstalowanych urządzeń wytwórczych..6. Poprawa współczynnika mocy (kompensacja mocy biernej) Większość odbiorników energii elektrycznej ma charakter rezystancyjny lub rezystancyjno-indukcyjny. W celu poprawy współczynnika mocy instaluje się u odbiorców baterie kondensatorów lub kompensacyjne maszyny synchroniczne (źródła mocy biernej indukcyjnej). Rozpatrując obwód, w którym do odbiornika rezystancyjno-indukcyjnego dołączono równolegle kondensator, zauważamy, że ze wzrostem wartości pojemności kondensatora natężenie prądu odbiornika oraz wartość kąta przesunięcia fazowego ulegają zmniejszeniu. Na rysunku 1.3. przedstawiono wykres wektorowy prądu i napięcia obrazujący opisaną sytuację. Po dołączeniu kondensatora, z którego płynie prąd I C, prąd pobierany ze źródła maleje od wartości I N do wartości I K, a kąt przesunięcia fazowego zmniejsza się od j N do j K Istnieje więc możliwość (choć ekonomicznie nieuzasadniona) pełnej kompensacji mocy biernej, czyli dobrania kondensatora o takiej wartości pojemności C, żeby współczynnik mocy miał wartość 1.

7 U I C j K I K j N I N Q N Rys. 1.3. Wykres wektorowy zmian prądu podczas kompensacji mocy biernej Przy pełnej kompensacji (rezonans równoległy) moc bierną odbiornika = P tgj należy skompensować mocą bierną kondensatora N N = Q = ω C U, N K Q po przekształceniu wyliczamy potrzebną do całkowitej kompensacji wartość pojemności: P tgj N N C =. (1) ω U 3. Badania i pomiary 3.1. Określenie wielkości mierzonych Wielkościami mierzonymi są wartości: mocy czynnej P (pomiar bezpośredni), mocy biernej Q, mocy pozornej S, współczynnika mocy cosj oraz impedancji Z (pomiar złożony). Wartości wielkości Q, S, cosj, Z wyznacza się z bezpośredniego pomiaru natężenia prądu I, napięcia U i mocy czynnej P odbiornika, zgodnie z zależnościami (8), (9), (11). 3.. Schemat stanowiska W celu wyznaczenia wartości wielkości mierzonych należy dołączać kolejno odbiorniki przedstawione na rysunku 1.4. do układu z rysunku 1.5. R L R L M C M C Rys. 1.4. Konfiguracje odbiorników układu pomiarowego

8 L N ATr V * * W A I U ODBIORNIK Rys. 1.5. Schemat układu pomiarowego 3.3. Przebieg ćwiczenia 1. Zestawić układ pomiarowy wg rysunku 1.5., dołączając jeden z odbiorników podanych na rysunku 1.4. (np. R) i zgłosić prowadzącemu gotowość do zasilenia układu.. Dokonać pomiarów wartości mocy czynnej P, natężenia prądu I i napięcia U. 3. Wyniki pomiarów należy sukcesywnie notować w tabeli 1.1. Tabela 1.1 Lp. Rodzaj odbiornika Napięcie zasilające Moc czynna Natężenie prądu Współczynnik mocy Kąt przesunięcia fazowego Moc bierna Moc pozorna Impedancja Rezystancja Reaktancja U P I cosj j Q S Z R X V W A var VA Ω Ω Ω 1. L R. L 3. R 4. L R 5. L 6. R 7. M C 8. M 9. C 4. Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia. 5. Podłączyć kolejny odbiornik wg rys. 1.4. (np. L) i zgłosić prowadzącemu gotowość do zasilenia układu. 6. Dokonać pomiarów wartości mocy czynnej P, natężenia prądu I i napięcia U.

9 7. Wyniki pomiarów zanotować w tabeli 1.1. 8. Wyłączyć układ pomiarowy spod napięcia. 9. Podłączać kolejno odbiorniki wg rys. 1.4. i powtarzać czynności zawarte w punktach od 6 do 9 dla pozostałych odbiorników. Pomiary można powtórzyć dla różnych wartości napięć. 4. Opracowanie wyników pomiarów Na podstawie wyników pomiarów dla każdego z odbiorników należy określić: 1. Moc pozorną S = U I.. Współczynnik mocy 3. Moc bierną Q = U I sin j. 4. Wartość impedancji P P cos j = oraz wartość kąta j = arccos. S S U Z =. I 5. Wartość rezystancji R = Z cosj. 6. Wartość reaktancji X = Z sin j. 7. Dla wybranego odbiornika narysować wykres wektorowy prądów i napięć oraz trójkąt mocy. 5. Sprawozdanie Sprawozdanie powinno zawierać: 1. Stronę tytułową (nazwę ćwiczenia, numer sekcji, nazwiska i imiona ćwiczących oraz datę wykonania ćwiczenia).. Dane znamionowe badanych elementów układu (wartości użytych rezystancji, indukcyjności, pojemności i dane znamionowe silnika). 3. Schematy układów pomiarowych. 4. Tabele wyników pomiarowych ze wszystkich stanowisk wraz z przykładowymi obliczeniami. 5. Wykres wektorowy prądów i napięć. 6. Uwagi i wnioski (dotyczące wartości poszczególnych impedancji i mocy, ich odstępstw od wartości znamionowych, wpływu parametrów odbiorników na sieć energetyczną i inne urządzenia itp.).