Pytania i odpowiedzi str. 5 8

Nr 6/7 VIII/IX 2012 r. Pytania i odpowiedzi str. 5 8 Kolejny certyfikat dla Koksowni Przyjaźń str. 12 13 Koksownia Dębieńsko odznaczona str. 16 Triumf Wałbrzycha str. 30 Nie naruszymy praw pracowniczych Rozmowa z Prezesem Edwardem Szlękiem str. 3 5

spis treści Program integracja Nie naruszymy praw pracowniczych str. 3 5 Program integracja pytania i odpowiedzi str. 5 8 zarządzanie co to jest przekształcenie... str. 9 10 KALEJDOSKOP medale dla pracowników przyjaźni STR. 11 systemy zarządzania kolejny certyfikat dla koksowni przyjaźń str. 12 13 kk zabrze sa koksownia dębieńsko odznaczona... STR. 16 bezpieczeństwo to tylko ćwiczenia str. 20 21 jsw sa jsw liderem w wykorzystaniu metanu STR. 23 sport kk zabrze sa kolejne inwestycje... str. 25 26 triumf wałbrzycha STR. 30 Magazyn Koksowniczy miesięcznik informacyjno-publicystyczny Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o., KK ZABRZE SA, WZK VICTORIA SA Wydawca: Koksownia Przyjaźń, 42-523 Dąbrowa Górnicza, ul. Koksownicza 1 Redaktor naczelny: Jerzy Pikuła. Zespół redakcyjny: Wioletta Polak-Bodziony, Marek Filas Telefon kontaktowy: 32 757 55 45; 32 757 51 32 Realizacja poligraficzna: wdr.pl Nakład: 2700 egz. Korespondencję prosimy składać w Kancelarii Ogólnej Koksowni Przyjaźń, budynek dyrekcji, pok. 021 Numer zamknięto: 25 X 2012 r. Zdjęcia okładki: Koksownia Przyjaźń J. Pikuła 2 Nr 6/7 VIII/IX 2012

program integracja Nie naruszymy praw pracowniczych Rozmowa Magazynu Koksowniczego z prezesem Koksowni Przyjaźń i KK Zabrze SA Edwardem Szlękiem W sierpniu 2012 roku Zarząd Jastrzębskiej Spółki Węglowej zaakceptował kierunki integracji segmentu koksowniczego zawarte w opracowaniach firmy PwC Polska oraz prawny aspekt integracji przygotowany przez Kancelarię Romanowscy i Wspólnicy. Czy mógłby pan przedstawić główne wnioski i rekomendacje wynikające ze wspomnianych dokumentów? Bardzo zależy mi na tym, by informacje o wszelkich aspektach procesu integracji docierały do szerokiego grona uczestników, czyli do wszystkich pracowników trzech spółek koksowniczych. Nie chcę, by wiedza o zamierzeniach integracyjnych była przywilejem wąskiej grupy zarządzającej koksowniami. Dlatego na to pytanie pragnę wyczerpująco odpowiedzieć. Zawsze warto wiedzieć, dlaczego taki proces został rozpoczęty i jakie są jego finalne zamierzenia. Każda z dużych grup kapitałowych, gdy przeprowadza działania akwizycyjne, szuka efektów synergii, jako pochodnej tego procesu. Synergia to korzyści płynące z faktu, że podmioty działają wspólnie, a nie oddzielnie. Żeby to zrobić skutecznie, należy po pierwsze przeprowadzić inwentaryzacje istniejącego stanu rzeczy. Opracowanie PwC, wykonane przy pełnej współpracy zespołów grupy koksowniczej, powołanych spośród pracowników trzech integrowanych podmiotów ten cel zrealizowało, jako podstawowy element do dalszych analiz. Trzeba też pamiętać, że Zarząd JSW wprowadził w tym samym czasie procedury współpracy z koksowniami w kwestiach handlowych, inwestycyjnych i finansowych. Drugim istotnym elementem opracowania PwC było zgranie, skoordynowanie organizacji segmentu koksowniczego z wprowadzonymi procedurami JSW. Najbardziej istotną zmianą jest w tym aspekcie centralizacja handlu przez JSW i powierzenie tych obowiązków firmie Polski Koks SA. Konsekwencją takiego ustalenia jest zmiana funkcji służb handlowych działających do tej pory w koksowniach. No właśnie panie prezesie, co stanie się ze służbami handlowymi? To pytanie nurtuje zatrudnionych w tych służbach. Zostaną one przekształcone w służby obsługi produkcji i ekspedycji zleceń handlowych wystawianych przez Polski Koks. Polski Koks na rzecz i w imieniu JSW prowadzić będzie wszelkie działania handlowe i marketingowe. Rolą poszczególnych koksowni pozostanie zatem produkcja, jej jakość i koszty. To przykład, który bardzo dobrze pokazuje, jak procedury właścicielskie wpływają na funkcje i organizacje spółek zależnych. Opisuję to, żeby pomóc wszystkim zrozumieć logikę zarządzania w grupach kapitałowych. Muszę jeszcze wrócić do pierwszego pytania. Trzecim elementem opracowania PwC było przedstawienie wielu możliwości szukania korzyści (synergii) ze wspólnej działalności w licznych obszarach funkcjonowania naszych koksowni. Cała paleta projektów osiągania korzyści jest najbardziej przyszłościową częścią opracowania. Zespoły, które te pomysły wypracowały, będą nad nimi dalej pracować i je wdrażać. Nie można w krótkiej rozmowie wymienić ich wszystkich. Warto powiedzieć o najważniejszych obszarach. Należy do nich informatyka, gospodarka energetyczna, wspólne zakupy, koordynacja działań kadrowych, koordynacja polityki remontowej i inwestycyjnej. Chcę wyraźnie powiedzieć, iż te wspólne projekty będą podstawą integracji ludzi i komórek organizacyjnych pod warunkiem ujednolicenia zasad organizacji i procedur w każdej z koksowni. Proces ten już jest prowadzony. Tyle o opracowaniu PwC, którego celem jest osiągniecie spójności organizacyjnej trzech MAGAZYN KOKSOWNICZY 3

program integracja koksowni i usystematyzowanie działań prowadzonych wspólnie, a nie w rozbiciu. Uzupełnieniem prawnym było opracowanie Kancelarii Romanowscy i Wspólnicy, które miało pokazać możliwości integracji prawnej, uwzględniając wszelkie uwarunkowania trzech spółek. Wniosek finalny jest taki, że integracja prawna jest możliwa do przeprowadzenia w ciągu niecałych dwóch lat. Kancelaria przedstawiła też kilka możliwych scenariuszy takiego rozwiązania. Jest to materiał do decyzji, która pozostaje w rękach Zarządu JSW. Dla realnego procesu integracji poprzez szukanie synergii ekonomicznej, produkcyjnej, technicznej, technologicznej, pozostanie nam intensywna praca nad ustaleniem jednolitego modelu działania wszystkich koksowni i wyciąganie z tego modelu korzyści. Ale co to oznacza dla pracowników zakładów koksowniczych Grupy? Czy w wyniku ujednolicenia struktur zagrożone będą miejsca pracy w dublujących się działach? Muszę dobitnie stwierdzić, iż proces integracji nie jest polowaniem na czarownice! Mówiliśmy jasno od początku, że celem jest bardziej sensowne i szersze wykorzystanie potencjału pracowniczego, a nie jego eliminowanie. Muszę to po raz kolejny powtórzyć i potwierdzić. Skoro pytanie padło, to warto je rozwinąć, żeby rozwiać pewne mity. Po pierwsze, należy jasno powiedzieć, że wszelkie procesy integracyjne nie zagrażają żadnemu z szeregowych pracowników technologicznych i technicznych. Nie zagrażają dozorowi technicznemu i produkcyjnemu, bo on zawsze musi funkcjonować. Nie zagrażają specjalistom administracyjnym, księgowym i innym, ponieważ ich funkcje muszą być realizowane. Można sobie postawić pytanie: kogo chcą bronić przeciwnicy integracji i przed kim, skoro filozofia całego procesu nie zakłada zwolnień? W bardzo małym procencie założone jest przeniesienie pracowników laboratoriów i służb kolejowych do spółek JSW z gwarancjami zatrudnienia. Mam wrażenie, że wykorzystywana tu jest dobra wola związków zawodowych do obrony pracowników przez garstkę tych, którzy w torpedowaniu procesu widzą tylko swoje korzyści, lecz nie widzą korzyści Grupy. To procesu nie zatrzyma, a ja zrobię wszystko, żeby związkom zawodowym i pracownikom tłumaczyć realne motywy działań i rozwiewać pojawiające się wątpliwości. Proszę pracownikom naświetlić kolejne etapy procesu integracji. Zróbmy małe podsumowanie najważniejszych spraw. Przypomnę zatem, że w pierwszej kolejności realizujemy wszystkie zadania operacyjne, określone w opracowaniu PwC dla zespołów pracujących w poszczególnych koksowniach. Równolegle prowadzić będziemy proces standaryzacji organizacyjnej koksowni, dostosowując nasze schematy organizacyjne i funkcjonalne do procedur obowiązujących w grupie kapitałowej JSW. Rozszerzmy naszą analizę o docelowy model funkcjonowania służb remontowych segmentu koksowniczego. Każda z koksowni ma inny model działania i widzę konieczność znalezienia optymalnego rozwiązania, które pozwoli z jednej strony lepiej wykorzystać posiadany potencjał a z drugiej zoptymalizować ponoszone w tej dziedzinie koszty. To są wewnętrzne działania segmentu i będą prowadzone poprzez wdrażanie kolejnych projektów. Elementem integracji są też działania związane z centralizacją usług serwisowych wewnątrz grupy. Najbardziej ten proces zaawansowany jest w obszarze informatycznym, gdzie spółka Advicom jest jedynym partnerem dla wszystkich spółek Grupy Kapitałowej. Następny obszar to przejmowanie infrastruktury kolejowej spółek zależnych przez Jastrzębską Spółkę Kolejową (JSK). Od sierpnia br. nowy system funkcjonuje w Koksowni Przyjaźń. JSK jest operatorem całej infrastruktury kolejowej. Nastąpiło też przeniesienie pracowników obsługujących infrastrukturę kolejową do JSK. W najbliższym czasie rozpoczynamy proces w KK Zabrze a w następnej kolejności w WZK Victoria. Zakładamy zakończenie tych działań do końca 2013 roku. Reorganizacja służb laboratoryjnych, którą już zakończono w Dąbrowie Górniczej, zapoczątkowana jest w Zabrzu z terminem realizacji do końca stycznia 2013 roku. Po zakończeniu reorganizacji w KK Zabrze rozpoczną się prace w Wałbrzychu. Trzeba tu nadmienić, że w/w projekty prowadzone będą z pełnym poszanowaniem gwarancji pracowniczych. W takim razie nasuwa się następujące pytanie: czy powstanie i kiedy powstanie wspólna firma zarządzająca pięcioma zakładami koksowniczymi? Mamy Przyjaźń, Victorię, a przecież w Zabrzu działają de facto trzy koksownie. Wspominał pan o tym kilkakrotnie w swych oficjalnych wystąpieniach. Wyjaśnijmy pojęcie owych pięciu zakładów. Jeżeli spojrzymy na segment z analitycznego punktu widzenia, łatwo zauważyć, iż eksploatowane baterie są rozmieszczone w różnych lokalizacjach, pracują dla różnych segmentów rynkowych i stosują różne technologie wytwarzania. Dla pełnej czystości analitycznej i pokazania dobrej informacji zarządczej dla segmentu i właścicieli, zakłady powinny być prowadzone jako 4 Nr 6/7 VIII/IX 2012

program integracja oddzielne jednostki produkcyjne. Dlatego mówimy o pięciu zakładach segmentu, traktując Radlin, Jadwigę i Dębieńsko, jako samodzielne zakłady produkcyjne. Ta sama zasada dotyczy Dąbrowy Górniczej i Wałbrzycha. System komputerowy wprowadzany wspólnie przez Koksownię Przyjaźń i KK Zabrze będzie do tego przygotowany. Tak samo jak będzie przygotowany do migracji danych z systemu już pracującego w WZK Victoria. Mówiliśmy już, że prawna analiza wykazała taką możliwość po upływie niecałych dwóch lat. Mogę tylko powtórzyć, że to będzie właścicielska decyzja Zarządu JSW. Integracja ma dwa tory: pierwszy jest natury operacyjnej i będzie konsekwentnie prowadzony, drugi jest natury prawnej i decyzja, co do niego jest typowo właścicielska. Z całą pewnością przeprowadzenie integracji operacyjnej sprowadzi etap prawny do prostej czynności decyzyjnej. A co w tym dużym przedsięwzięciu integracyjnym budzi pańskie największe obawy? Nie mam obaw, co do samego procesu, bo jest on poprawny i logiczny. Wystarczy popatrzeć na działalność innych dużych grup kapitałowych. Największym problemem będzie pozbycie się separatyzmów, które przeszłość zakodowała w mentalności niektórych pracowników. Nad tym staram się usilnie pracować. Musimy uświadomić sobie, że warto być jednością i tworzyć mocny, zwarty podmiot gospodarczy. Takim przesłaniem chcę naszą rozmowę zakończyć. Chcę też serdecznie podziękować zespołom roboczym, działającym wspólnie z PwC, które dały przykład szybkiego zrozumienia procesu i wykonały kawał dobrej roboty. Rozmawiali: Marek Filas, Jerzy Pikuła Proces integracji segmentu koksowniczego Pytania i odpowiedzi Program integracji segmentu koksowniczego należącego do Grupy JSW nabiera tempa. We wrześniu w Koksowni Przyjaźń i KK ZABRZE SA odbyły się dwa niezwykle ważne spotkania z udziałem prezesa Edwarda Szlęka, prezesa Fryderyka Krukowskiego, członków zarządów, przedstawicieli PwC Polska, liderów zespołów roboczych, szefów wydziałów, kierowników jednostek organizacyjnych, reprezentantów związków zawodowych działających w koksowniach wchodzących w skład Grupy JSW. Nie obyło się bez gorących dyskusji dotyczących procesu integracji. Padły konkretne odpowiedzi na zadawane pytania, wyjaśniano docelowe schematy organizacyjne. wynikające z konsolidacji zakładów koksowniczych w ramach Grupy JSW i starał się rozwiać wszelkie wątpliwości zgromadzonych, które biorą się głównie z niedomówień i plotek. Przez ponad godzinę bardzo szczegółowo wyjaśniał techniczne aspekty programu integracyjnego. Szanowni państwo, po kilku miesiącach intensywnych prac mamy pierwszą okazję spotkać się w tak dużym gronie liderów zespołów roboczych odpowiedzialnych za integrację w poszczególnych obszarach roboczych. Przy waszej współpracy z firmą PwC Polska dysponujemy teraz opracowaniem, które obrazuje nam zakres działań i zmian w segmencie koksowniczym. Trwało to trochę dłużej niż planowaliśmy, ale doskonale zdaję sobie sprawę, że oprócz działań w ramach Programu integracja każdy z nas ma swoje Pierwsze spotkanie, którego głównym tematem było zarządzanie projektami integracyjnymi i zmianami w ramach integracji odbyło się 19 września br. na terenie Przyjaźni. Sala obiektu 005 była wypełniona reprezentantami wszystkich koksowni Grupy JSW. Przyjechali pracownicy z Wałbrzycha i Zabrza. Jako główna osoba odpowiedzialna za integrację segmentu koksowniczego, przewodniczący Komitetu Sterującego prezes Edward Szlęk naświetlił główne cele i korzyści obowiązki służbowe wynikające z codziennej pracy w koksowniach mówił prezez Szlęk Przy okazji zdołaliśmy wyjaśnić kilka ważnych kwestii, na które ludzie oczekują odpowiedzi. Najważniejszą rzeczą na dzień dzisiejszy jest fakt, iż Zarząd JSW zaakceptował nasze kierunki działań. Proces integracji ma zasadniczo dwa tory. Jeden tzw. operacyjny, realizowany przez zespoły robocze, czyli osoby wyznaczone MAGAZYN KOKSOWNICZY 5

program integracja przez poszczególne koksownie do ujednolicenia procedur, systemów i standardów, które powinny być identyczne w każdej koksowni należącej do Grupy JSW. Drugi tor dotyczy rozwiązań prawnych procesu integracji. Są one opracowane przez specjalistów, ale trzeba sobie jasno uzmysłowić i powiedzieć, że czas ich wdrożenia i wybór glowej i działu handlowego segmentu czyli Polskiego Koksu. Co zatem będziemy robić jako koksownie Grupy JSW? Odpowiedź jest prosta będziemy produkować kokos i węglopochodne. Reagujemy jako firmy produkcyjne na zlecenia Polskiego Koksu, który wyznaczony został do zbierania zamówień handlowych. Wynika z tego, iż będziemy odpowiedzialnosimy też pełną odpowiedzialność za jakość naszych produktów, ale to jest chyba oczywiste mówił Edward Szlęk. Musimy utrzymać własną infrastrukturę na poziomie zapewniającym wykonanie zadań produkcyjnych. Po naszej stronie pozostanie także realizacja projektów inwestycyjnych zatwierdzonych przez właściciela. Elementem, który pozostaje w rękach koksowni będą przychody i gospodarka gazem oraz zakup niezbędnych materiałów i surowców do produkcji. Oczywiście obowiązuje zasada, że maksymalizujemy zakupy węgla z JSW, a dokupujemy z zewnątrz tylko węgiel konieczny ze względów jakościowych i technologicznych do uzyskania odpowiedniego produktu. Zasilanie węglowe w ramach ostatecznej wersji będzie zależał od woli właściciela i ta decyzja leży w rękach Zarządu JSW SA. Nas bardziej interesuje kwestia tego, co sami wypracujemy, gdyż to będzie rzutować na naszą codzienną pracę w koksowniach. Jestem pod wrażeniem tempa prac poszczególnych zespołów roboczych i za to w imieniu zarządów koksowni wam dziękuję. Następnie prezes Szlęk przedstawił wypracowane Spotkanie w Koksowni Przyjaźń odbyło się 19 września br. docelowe schematy organizacyjne, które będą obowiązywać w segmencie koksowniczym. Struktura organizacyjna docelowego podmiotu zakłada efekt synergii w poszczególnych obszarach działania każdej z koksowni. Udało nam się uzgodnić z JSW relacje, czyli w jaki sposób rozumiemy przyszłe obowiązki koksowni jako centrum kosztów, gdyż do tego sprowadzi się biznesowo nasza rola, co jest odpowiedzialnością po naszej stronie, a co po stronie Jastrzębskiej Spółki Węni za tzw. koszty stałe. Suma tych kosztów w całym segmencie sięga ok. 600 mln złotych rocznie. Jest to duża pozycja i zarządy poszczególnych koksowni muszą tego pilnować tłumaczył prezes Szlęk. Kolejnym tematem w ramach programu integracyjnego była kwestia odpowiedzialności za wskaźniki produkcyjne. Każda z naszych koksowni z uwagi na uwarunkowania historyczne, rodzaj i wielkość produkcji ma te wskaźniki inne. Składa się na to również zużycie węgla, mediów, surowców chemicznych, itp. Po- Grupy lub ewentualnie z importu zrealizuje centralnie na nasze życzenie Polski Koks. Ponosimy odpowiedzialność za magazyn wyrobów gotowych i jesteśmy zobowiązania do raportowania wszystkich procesów przebiegających w naszych koksowniach. Ale to również nie jest dla nas nic nowego. Jak zatem widzimy rola koksowni w zintegrowanej Grupie jest wydzielona do części produkcyjnej, jakościowej i kosztowej. Realizujemy zlecenia handlowe zdobyte przez Polski Koks, produkujemy i pilnujemy kosztów. Docelowy układ w ramach 6 Nr 6/7 VIII/IX 2012

społu HR pani Paulina Dróżdż z Przyjaźni i pani Jolanta Gozdek z Zabrza, które również będą odpowiadać na wasze pytania oraz pan Jan Dytko, członek Zarządu KK Zabrze SA pochodzący z wyboru załogi. Przez kilkadziesiąt następnych minut prezes Szlęk wyjaśniał bardzo dokładnie zamierzenia i cele programu integracyjneprogram integracja Grupy JSW jest bardzo klarowny i powinien przynieść spore korzyści wyjaśniał prezes Szlęk. JSW bierze zatem na swoje barki odpowiedzialność za przychody segmentu, handel, finansowanie kapitału. Dodatkowo JSW bierze na siebie finansowanie składów węgla. Odpada więc koksowniom istotny element funduszu obrotowego angażowanego w finansowanie zapasów węgla. Jest to konsekwencja przejęcia przez centralę handlu. JSW przejmie także z czasem całą organizację dróg spedycyjnych zarówno kolejowych, jak i samochodowych. Spowoduje to, iż cena towarów będzie ustalana na bramach koksowni. Radykalnie uprości się komputerowy system rozliczeń w ramach Grupy wyjaśniał prezes Szlęk. Mamy koszt na bramie i jest koszt spedycji do klienta. Będziemy mogli bardzo prosto policzyć nasze wyniki i przychody, gdyż nie będzie nas interesować ile kosztowało wyekspediowanie koksu przykładowo do Indii lub Brazylii. Podsumowując to co powiedziałem docelowy model organizacyjny jest czytelny zintegrowane w segmencie koksownie produkują na zlecenie JSW i sprzedają za pośrednictwem Polskiego Koksu swoje wyroby, uzupełniając wzajemnie paletę oferty dla klienta, JSW odpowiada za surowce do produkcji, handel, akceptację naszych inwestycji. We wszystkich koksowniach Grupy będzie obowiązywał jednolity system informatyczny. Odpowiada za to Advicom. Analitycy zakładają, że przyniesie to wszystkim korzyści. Kupujemy rynkowo z JSW węgiel, sprzedajemy rynkowo JSW koks i węglopochodne, to co zostanie jest naszym wynagrodzeniem. Oczywiście ryzyko istnieje, gdyż przy marnym rynku, czyli tanim koksie a drogim węglu koksownie nie zarobią lub wręcz mogą generować stratę. Będą okresy gdy zarobimy duże pieniądze, ale będą też chwile, w których zanotujemy straty. Jednak w Grupie będzie nam łatwiej przetrwać kryzysowe chwile. Przy obecnym prawie podatkowym i przepisach wydaje się, że jest to najrozsądniejsze rozwiązanie. Być może, gdy przepisy prawa podatkowego się zmienią, Grupa przejdzie na inny system rozliczania może to być przykładowo ustalona marża od tony wyprodukowanego koksu informował szef Komitetu Sterującego. Druga część spotkania dotyczyła już bezpośrednich działań zespołów roboczych opracowujących wyznaczone projekty integracyjne. Liderzy i członkowie poszczególnych grup dyskutowali z przedstawicielami PwC Polska. Pracownicy Victorii, Zabrza i Przyjaźni informowali, że ustalone przez PwC Polska terminy składania opracowań są czasem niemożliwe do zrealizowania, gdyż na przeszkodzie stoją codzienne obowiązki służbowe i trudno spotykać się członkom grup co 2-3 tygodnie i słać raporty. Wydźwięk wypowiedzi był jednoznaczny niech PwC postara się bardziej służyć radą i pomocą, a nie bawi się w policjanta nadzorującego konkretne projekty integracyjne, gdyż na takiej zasadzie liderzy projektów integracyjnych pracować nie będą. Przedstawiciele PwC tłumaczyli z kolei, że zdają sobie sprawę z kłopotów, ale muszą pilnować realizacji programu, gdyż wymaga tego od nich zleceniodawca, czyli JSW. W Zabrzu ze związkowcami Nieco odmienną formę miało spotkanie, które odbyło się 28 września br. w Zabrzu. Tutaj na spotkanie stawili się działacze związkowi. Dziękuję wszystkim za przybycie, a szczególnie związkowcom z Wałbrzycha, którzy mają na do nas najdalej. Mam szczerą intencję aby przekazać wam dokładne informacje na temat procesu integracji opracowywanego od jakiegoś czasu w wyznaczonych tematach operacyjnych przez powołane zespoły robocze i zaakceptowanego nie tak dawno temu przez właściciela. Znacie już ogólne schematy organizacyjne i podział zadań w Grupie JSW. Wiecie wstępnie co będzie należało do obowiązków koksowni, a co do naszego właściciela. Zależy mi na wyjaśnieniu wszystkich kwestii bez żadnych niedomówień. Najgorsze są bowiem plotki i dezinformacja. Wtedy nietrudno o animozje i nieporozumienia mówił prezes Edward Szlęk. Dodatkowo na dzisiejszym spotkaniu obecne są przedstawicielki ze- MAGAZYN KOKSOWNICZY 7

program integracja go, zakładane efekty synergii, model biznesowy podmiotu koksowniczego. Związkowcy z uwagą słuchali, notowali, oglądali schematy organizacyjne, które będą obowiązywały w segmencie koksowniczym, wymieniali między sobą uwagi. A potem przystąpili do zadawania pytań i momentami na sali atmosfera była z uwagi na emocje bardzo gorąca. Związkowcy nie ukrywali, że pracownicy najbardziej boją się zwolnień, przeniesień do innych spółek za niższą płacę. mają przechodzić do innej spółki? Jak będzie wyglądał system płac w koksowniach? Dlaczego koksownie nie wchłoną swych spółek-córek pytali związkowcy z Zabrza, Przyjaźni i Wałbrzycha. Odpowiedzią na wiele zadanych pytań były wypowiedzi przedstawicielek zespołu HR. Paulina Dróżdż i Jolanta Gozdek wyjaśniały liderom związkowym, iż celem projektu integracyjnego pod względem ludzkim jest równe traktowanie wszystkich zatrudnionych w segmencie koksowniczym. Problemem jest z pewnością system płac, który w koksowniach Grupy JSW różni się zasadniczo. Każda ze spółek ma inne systemy premiowania, prowadzi własną politykę płacową. Pracownicy wykonujący identyczną pracę mają zupełnie różne systemy zaszeregowania. Po integracji będzie raczej wskazane wprowadzenie ujednoliconego systemu płac i taryfikatorów. Zajmie to z pewnością trochę czasu, ale pod względem społecznym będzie najbardziej sprawiedliwe. Aby to osiągnąć konieczne będzie stworzenie opisów stanowisk pracy w koksowniach, bowiem obecnie w obowiązujących strukturach jest ok. 500 różnych stanowisk pracy, na których wykonywane są często te same czynności. Proszę państwa zmiany są nieuniknione, wymaga od nas tego nasz właściciel. Powstała silna Grupa JSW do której należymy. Jeśli się z tym nie pogodzimy, nie dojdziemy do konsensusu. Nikt nie chce krzywdzić załóg koksowni. Nie mówimy o żadnych zwolnieniach grupowych. Nie mówimy o przeniesieniach setek pracowników do innych podmiotów. Kwestie reorganizacji dotyczą tak naprawdę niewielkiego procenta ludzi, którzy Związkowcy zadawali prezesowi Szlękowi bardzo konkretne pytania Skoro nie będzie handlu w rękach koksowni, to co stanie się z ludźmi zatrudnionymi w tych działach? Po co oddawać handel w ręce Polskiego Koksu? Po co eksperymentować z konsolidacją koksowni? Czy to ma sens, skoro koksownie mają własne wyspecjalizowane i doświadczone służby? Czy będą zwolnienia? Dlaczego pracownicy zakładowych laboratoriów nadal będą mieli pracę w tym samym miejscu, zmieni im się tylko ewentualnie nazwa płatnika. Z pewnością wyznaczone cele można osiągnąć różnymi metodami. Nikt tego nie neguje mówił Edward Szlęk. -. Nasz właściciel obrał koncepcję, która według niego gwarantuje największe szanse powodzenia. Bez otwarcia na współpracę związków zawodowych nie osiągniemy wspólnego sukcesu. Musimy wyplenić istniejące w nas negatywne nastawienie do zmian apelował prezes Szlęk. Jesteśmy skazani jako dywizja koksownicza na ujednolicenie cen. Kwestie HR i płace odgrywają w tym aspekcie sporą rolę. Jeśli się rozejrzymy po gospodarczej rzeczywistości, to zauważymy, że konsolidacje są realizowane we wszystkich potężnych grupach kapitałowych. Od tego nie ma odwołania. Konsolidacja nie jest żadnym eksperymentem to wymóg nowoczesnego kapitału. A takim kapitałem jest właśnie Grupa JSW. Model docelowy podmiotu będzie decyzją właściciela, czyli JSW. Musimy się z tym pogodzić stwierdził na koniec spotkania prezes Szlęk. Tekst i zdjęcia: Jerzy Pikuła 8 Nr 6/7 VIII/IX 2012

Co to jest przekształcenie i co się za nim kryje? W związku z trwającą obecnie transformacją Grupy Kapitałowej Jastrzębskiej Spółki Węglowej S.A., zapoczątkowaną jeszcze przed debiutem giełdowym spółki JSW S.A., rozpoczęto ponownie procedurę przekształcenia Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. w spółkę akcyjną. Przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę akcyjną sprowadza się do zmiany jej formy prawnej. Nie można go utożsamiać z rozwiązaniem i likwidacją dotychczasowej spółki i utworzeniem w jej miejsce zupełnie nowego podmiotu spółki akcyjnej. Zarówno przed, jak i po przekształceniu mamy do czynienia z tym samym podmiotem, który zmienia jedynie swoją formę prawną. Spółce przekształconej przysługują wszelkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. W ten sposób w przepisach wyraźnie przyjęto tzw. zasadę kontynuacji. Z tego wynika między innymi, że z mocy prawa majątek przekształcanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością staje się z dniem przekształcenia majątkiem spółki przekształconej (akcyjnej). Również dla pracowników nie oznacza to żadnych zmian. Zatrudnienie pracowników w przekształconej spółce należy traktować jako zatrudnienie u tego samego pracodawcy. Warto pamiętać, iż jedyne, co w wyniku procesu przekształcenia ulega zmianie, to forma prawna spółki. Z dniem przekształcenia wspólnicy spółki przekształcanej stają się akcjonariuszami spółki przekształconej. Oczywiście przystąpienie do spółki przekształconej (akcyjnej) jest dobrowolne, zależy tylko i wyłącznie od decyzji wspólnika. Etapy procesu przekształcenia Realizując powyższe, Zarząd Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. uchwałą z dnia 14 marca 2012 r. podjął decyzję o wznowieniu procedury przekształcenia Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. w spółkę akcyjną. Następnie uchwałą z dnia 24 kwietnia 2012 r. zatwierdzono ramowy harmonogram prac nad przekształceniem spółki Koksownia Przyjaźń Sp. z o.o. w spółkę akcyjną oraz wdrożenia prac przygotowawczych do sprawnego przeprowadzenia całego procesu. Zgodnie z postanowieniami kodeksu spółek handlowych, aby zrealizować proces przekształcenia, konieczne było przygotowanie planu przekształcenia w formie pisemnej, brak bowiem takiej formy powodowałby, iż byłby on nieważny z mocy samego prawa. zarządzanie Powyższy plan przekształcenia został przyjęty przez Zarząd Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. w Dąbrowie Górniczej uchwałą z dnia 22 maja 2012 r. Plan ten został złożony w Sądzie Rejestrowym w dniu 25 maja 2012 r. celem poddania go badaniu przez biegłego rewidenta w zakresie poprawności i rzetelności oraz przesłany wszystkim wspólnikom celem zapoznania. Postanowieniem z dnia 30 maja 2012 r. Sąd Rejonowy Katowice Wschód w Katowicach wyznaczył biegłego rewidenta (dr Piotr Rojek) do zbadania planu przekształcenia spółki Koksownia Przyjaźń Sp. z o.o. w spółkę akcyjną w zakresie jego poprawności i rzetelności. Sąd zobowiązał biegłego rewidenta do sporządzenia opinii na piśmie w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące i złożenia jej wraz z planem przekształcenia sądowi rejestrowemu oraz spółce przekształcanej (art. 559 4 ksh). W dniu 11 lipca 2012 r. do Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o., wpłynęła opinia biegłego sądowego z badania planu przekształcenia Spółki Koksownia Przyjaźń Spółka z o.o. z siedzibą w Dąbrowie Górniczej w Spółkę Koksownia Przyjaźń S.A. z siedzibą w Dąbrowie Górniczej, stwierdzająca, że: plan przekształcenia Spółki Koksownia Przyjaźń Sp. z o.o. w spółkę Koksownia Przyjaźń S.A. jest poprawny i rzetelny MAGAZYN KOKSOWNICZY 9

zarządzanie oraz zawiera wszystkie elementy i załączniki wymagane w Kodeksie spółek handlowych, wartość udziałów została poprawnie określona na podstawie sprawozdania finansowego sporządzonego dla celów przekształcenia i wyniosła 1.124,95 złotych za jeden udział. Wobec stwierdzenia przez sąd poprawności przygotowanych dokumentów przekształceniowych, Spółka mogła rozpocząć drugi etap przygotowań uzyskanie zgody i akceptacji dla całego procesu przez Radę Nadzorczą. Uchwałą z dnia 3 sierpnia 2012 r. Rada Nadzorcza Koksowni Przyjaźń w Dąbrowie Górniczej pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały Zgromadzenia Wspólników w sprawie przekształcenia Koksowni Przyjaźń Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Dąbrowie Górniczej w spółkę Koksownia Przyjaźń Spółka Akcyjna z siedzibą w Dąbrowie Górniczej. Także Rada Nadzorcza Jastrzębskiej Spółki Węglowej S.A. (głównego udziałowca Spółki) udzieliła zgody Zarządowi JSW S.A. na wykonywanie prawa głosu wynikającego z udziałów na Zgromadzeniu Wspólników Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. w sprawie przekształcenia. Zgodnie z postanowieniami kodeksu spółek handlowych, po pozytywnej weryfikacji przez Sąd planu przekształcenia, Spółka winna zawiadomić dwukrotnie wspólników o zamiarze podjęcia uchwały o przekształceniu, w odstępach nie krótszych niż dwa tygodnie i nie później niż na miesiąc przed planowanym dniem podjęcia uchwały o przekształceniu. Koksownia Przyjaźń Sp. z o.o. wysłała pierwsze zawiadomienie do wspólników dnia 26 września 2012 r., a kolejne zawiadomienie wraz z zawiadomieniem o zwołaniu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w połowie października 2012 r. Natomiast zwołanie Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników planuje się na połowę listopada 2012 r. Realizacja dalszego procesu przekształcenia uzależniona jest od podjęcia przez Zgromadzenie Wspólników uchwały o przekształceniu oraz od rejestracji przekształcenia przez Sąd Rejestrowy. O ile te przesłanki zostaną spełnione, przekształcenie nastąpi z chwilą wpisu Koksowni Przyjaźń S.A. do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego moment ten będzie stanowić dzień przekształcenia. Jednocześnie Sąd Rejestrowy z urzędu wykreśli Koksownię Przyjaźń Sp. z o.o. z rejestru przedsiębiorców. Przekształcenie a prawa dla wspólników Należy tu podkreślić, iż decyzję o przystąpieniu do spółki akcyjnej podejmuje każdy wspólnik samodzielnie czy chce nadal być współwłaścicielem koksowni i w zamian za dotychczasowe udziały otrzymać akcje, czy raczej nie chce przystąpić do spółki przekształconej i wówczas, po przekształceniu, otrzymać równowartość udziałów. W związku z powyższym każdy wspólnik po podjęciu przez Zgromadzenie Wspólników uchwały o przekształceniu spółki otrzyma od Spółki pismo informujące o podjętej uchwale oraz projekt oświadczenia, które w przypadku chęci przystąpienia do Spółki akcyjnej należy wypełnić i odesłać w terminie wskazanym w piśmie. Wspólnicy, którzy prześlą takie oświadczenie w terminie otrzymają po przekształceniu spółki w spółkę akcyjną, za każdy posiadany udział Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. o wartości nominalnej 500,00 zł, 50 akcji Koksowni Przyjaźń S.A. o wartości 10,00 zł każdy. Osoby uprawnione do nieodpłatnego nabycia udziałów (tzw. udziałów pracowniczych ), którzy do dnia przekształcenia spółki w spółkę akcyjną nie nabędą udziałów (nie zawrą stosownej umowy nabycia), po przekształceniu w spółkę akcyjną będą zawierać umowy nabycia akcji. Nie oznacza to jednak że te akcje będzie można sprzedać na giełdzie. Koksownia Przyjaźń S.A. zmienia bowiem tylko osobowość prawną, co w żaden sposób nie będzie przekładać się na możliwość notowania tej spółki na giełdzie. Aby spółka mogła być notowana na giełdzie, musi uprzednio spełnić pewne przesłanki i zostać dopuszczona do obrotu na giełdzie. Istotne jest też to, iż ww. oświadczenia muszą złożyć wszyscy chętni wspólnicy. Dotyczy to też tych osób, które głosowały za podjęciem uchwały o przekształceniu. Samo bowiem głosowanie za uchwałą o przekształceniu spółki nie jest traktowane jako wyrażenie chęci do przystąpienia do spółki przekształconej. Podobnie wspólnicy głosujący przeciwko uchwale o przekształceniu mogą złożyć oświadczenie o uczestnictwie w spółce przekształconej. Każdy ze wspólników będzie mógł alternatywnie zadecydować o nieprzystąpieniu do Koksowni Przyjaźń S.A. i wtedy zostanie mu wypłacona kwota odpowiadająca aktualnej wartości udziałów, określona przez biegłego, za nieprzystąpienie do spółki przekształconej. Wspólnikowi takiemu przysługiwać będzie prawo do otrzymania kwoty odpowiadającej ilości jego udziałów w Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o., pomnożonej przez 1.124,95 zł. Wartość jednego udziału określona została bowiem na kwotę 1.124,95 zł. Spółka poinformuje każdego udziałowca o przysługujących mu kwotach do wypłaty i terminach ich wypłaty. Również do tych osób, które nie przystąpią do spółki przekształconej Spółka planuje przesłać niezwłocznie po przekształceniu pismo informujące o dokonanym przekształceniu wraz z krótkim opisem w jaki sposób można występować do Spółki z roszczeniem o wypłatę należnego świadczenia za posiadane udziały. Wniosek należy złożyć pisemnie do Zarządu Spółki. Zarząd Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. zamierza wypłacić należne kwoty bez zbędnej zwłoki, w terminie do dwóch miesięcy od zgłoszenia roszczenia. (inf. wł.) 10 Nr 6/7 VIII/IX 2012

Medale dla pracowników Przyjaźni 1 października br. w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim odbyła się uroczystość wręczenia pracownikom Koksowni Przyjaźń odznaczeń państwowych nadawanych przez Prezydenta RP w postaci Medali za Długoletnią Służbę. kalejdoskop Są to odznaczenia za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej. Medale w imieniu Prezydenta Bronisława Komorowskiego wręczał wicewojewoda Stanisław Dąbrowa. Gratulacje zaraz po dekoracji składali wyróżnionym prezes Koksowni Przyjaźń i KK Zabrze SA Edward Szlęk oraz członek Zarządu Koksowni Przyjaźń, Dyrektor Produkcji i Techniki Bogusław Smółka. Złote medale za długoletnią służbę otrzymali: Andrzej Błeszyński (PK), Andrzej Dębogórski (PM),Teresa Gęgotek (HL), Bogdan Klimasara (PK), Waldemar Maciąg (PM), Andrzej Michalik (HK), Ryszard Mistrzyk (PM), Zbigniew Nowak (PW), Wiesław Ogonowski (PK), Grzegorz Pelz (PK), Zbigniew Popiołek (PK), Leszek Porębski (TR), Kazimierz Rzepecki (PW), Gabriel Stachurski (TR), Stanisław Styrna (TR), Mirosław Szewczyk (TR), Franciszek Tokarczyk (PK), Wiesław Wielgosz (PM) Stanisław Zalejski (TR). Srebrne medale za długoletnią służbę odebrali: Jerzy Gębal (PW), Anna Świerczyńska (HL), Roman Wołek (PW). Krzyżem Wolności i Solidarności za walkę o przemiany demokratyczne i działalność opozycyjną na wniosek Instytutu Pamięci Zdjęcia: J. Pikuła Narodowej odznaczono w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim Jana Romualda Cegielskiego. Uroczystości nie zakończyły się tylko na samej dekoracji w Katowicach. Po ceremonii pracownicy Koksowni Przyjaźń zostali zaproszeni przez szefostwo Spółki na uroczysty obiad do jednej z będzińskich restauracji. Tam też prezes Szlęk wraz z dyrektorem Smółką wręczyli najwyższe zakładowe wyróżnienie, czyli Honorową Złotą Odznakę Przyjazny Przyjaźni przyznawaną od kilku lat przez członków Kapituły. Jak już wcześniej informowaliśmy w tym roku Kapituła składająca się z dotychczasowych laureatów oraz przedstawicieli Zarządu Spółki postanowiła, że na specjalne wyróżnienie swoją wieloletnią sumienną pracą i koleżeńską postawą zasłużyli: Wojciech Haponiuk (TR), Kazimiera Stępień (PK) oraz Zdzisław Klimek (PG). W imieniu całej braci koksowniczej wszystkim nagrodzonym Magazyn Koksowniczy składa jeszcze raz serdeczne gratulacje! (mp) MAGAZYN KOKSOWNICZY 11

systemy zarządzania Wielki sukces! Kolejny certyfikat dla Koksowni Przyjaźń W dniach 2 4 października 2012 r. odbyła się certyfikacja Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji (SZBI) wg międzynarodowej normy ISO/IEC 27001:2005. Dla przypomnienia pragnę zaznaczyć, że w naszej firmie funkcjonuje już pięć systemów zarządzania zintegrowanych ze sobą, wśród których SZBI został wdrożony zarządzeniem nr 6/12 Prezesa Zarządu Dyrektora Naczelnego 18 kwietnia bieżącego roku. Po wdrożeniu kolejnego systemu zarządzania, naturalną konsekwencją jest certyfikacja prowadzona przez niezależną jednostkę certyfikującą PRS S.A., która potwierdza skuteczność i zgodność Systemu z modelem zarządzania. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że certyfikacja tego systemu prowadzona jest w dwóch etapach. Pierwszy etap certyfikacji odbył się w dniach 18 i 19 września 2012 roku, przedmiotem którego była analiza stopnia przygotowania Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. do głównego procesu certyfikacji. Auditor prowadzący I etap pan Waldemar Staszak, po dokonanej analizie dokumentacji funkcjonującej w ramach Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji, stwierdził dobry stan funkcjonowania tego systemu oraz gotowość do przystąpienia do głównej fazy certyfikacji, którą ustalono na 2 4 października. Jak zwykle wizyta auditorów jednostki certyfikującej PRS S.A. rozpoczęła się spotkaniem otwierającym z Zarządem naszej firmy, w trakcie której auditorzy przedstawili cel i plan auditu. Przedmiotem wizyty była weryfikacja i potwierdzenie skuteczności funkcjonowania nowo wdrożonego systemu zarządzania na zgodność z wymaganiami normy międzynarodowej. Auditorzy w osobach: auditor wiodący Waldemar Staszak oraz auditor Janusz Pisarczyk, a także ekspert techniczny Rafał Pochylski odwiedzili wybrane jednostki organizacyjne i metodą próbkowania prowadzili analizę funkcjonowania SZBI. Pierwszego dnia certyfikacji auditorzy rozpoczęli proces auditu od badania podstawowych zasad systemu określonych modelem zarządzania. W planie auditu na pierwszy dzień certyfikacji zawarto następujące tematy: Odpowiedzialność kierownictwa w tym Polityka Bezpieczeństwa Informacji, Ustanowienie i zarządzanie SZBI, Wymagania dotyczące dokumentacji, Zarządzanie zasobami, Wewnętrzne audyty SZBI, przeglądy SZBI, doskonalenie SZBI, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia w tym bezpieczeństwo zasobów ludzkich, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia w tym bezpieczeństwo fizyczne i środowiskowe. Analizie poddano Politykę Bezpieczeństwa Informacji, inwentaryzację aktywów informacyjnych oraz metodę szacowania ryzyka związanego z utratą poufności, integralności i dostępności danych informacyjnych uznanych w naszej firmie za niezbędne dla jej funkcjonowania i zamieszczone w Raportach szacowania ryzyka opracowanych dla poszczególnych jednostek organizacyjnych. Posługując się wymaganiami normy oraz Deklaracją stosowania Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. zawierającą cele zabezpieczeń i zabezpieczenia stosowane w ramach bezpieczeństwa informacji, auditorzy badali funkcjonalność systemu i adekwatność zabezpieczeń do znaczenia aktywów informacyjnych naszej firmy, poprzez przegląd wybranych dokumentów u Pełnomocnika ds. Zintegrowanych Systemów Zarządzania ABI, w Służbie Pracy oraz u Pełnomocnika ds. Informacji Niejawnych. W drugim dniu auditorzy rozpoczęli audit od spotkania u Pełnomocnika ds. ZSZ ABI, by następnie kontynuować badanie zabezpieczeń zawar- Zdjęcia: J. Pikuła 12 Nr 6/7 VIII/IX 2012

systemy zarządzania tych w Deklaracji stosowania na poziomie informatycznym w Biurze IT, w Służbie Automatyki i Remontów Elektrycznych oraz ponownie u Pełnomocnika ds. Zintegrowanych Systemów Zarządzania ABI, skrupulatnie przeglądając poszczególne zabezpieczenia i ich skuteczność. Przedmiotem auditu w tym dniu była analiza następujących wymagań: Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Polityka bezpieczeństwa, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Organizacja bezpieczeństwa informacji. Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Zarządzanie aktywami, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Zarządzanie systemami i sieciami, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Kontrola dostępu. Tego dnia auditorzy badali także zabezpieczenia dla działań handlowych w procesie aukcji elektronicznych. Dzień trzeci certyfikacji tak jak i poprzedni rozpoczęło spotkanie auditorów u Pełnomocnika ds. ZSZ ABI dla ustalenia kolejnych działań auditowych w tym dniu. Badano następne zabezpieczenia wymagane normą ISO/IEC 27001:2005 zawarte w Deklaracji stosowania tzn.: Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Zarządzanie incydentami związanymi z SZBI, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Zgodność, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia Pozyskiwanie, rozwój i utrzymanie systemów informacyjnych, Cele stosowania zabezpieczeń i zabezpieczenia zarządzanie ciągłością działania Wynik certyfikacji został zaprezentowany przez auditorów na spotkaniu zamykającym w obecności Członka Zarządu Dyrektora Ekonomicznego. W ocenie auditora wiodącego pana Waldemara Staszaka wynik certyfikacji jest pozytywny oraz, co najważniejsze poinformował o przedstawieniu rekomendacji o przyznanie certyfikatu Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. na zgodność funkcjonowania Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji z normą międzynarodową ISO/IEC 27001:2005. Tym samym można już dziś uznać, że nasza firma posiada pięć zintegrowanych i certyfikowanych systemów zarządzania. Auditor wiodący przekazał w trakcie podsumowania wiele pozytywnych spostrzeżeń jakie odnotował zespół auditorów PRS S.A. w trakcie trzydniowej wizyty. W pierwszym rzędzie uznał, za ważne podzielić się uwagą, że wyobrażenie o naszej firmie jawiło mu się jako organizacji o negatywnych oddziaływaniach środowiskowych, czego nie tylko nie zauważył, ale wręcz stwierdził, że Koksownia to nowoczesny zakład z perspektywami i wizerunkiem, który stanowi wielkie pozytywne zaskoczenie w stosunku do jego oczekiwań. Do mocnych stron Koksowni zaliczył dobrze skonstruowaną i opracowaną dokumentację SZBI w postaci procedur, Polityki Bezpieczeństwa Informacji oraz bardzo szczegółowej inwentaryzacji aktywów przy czym zaznaczył, że jest ona przeprowadzona nadspodziewanie dokładnie jak na tak krótki okres funkcjonowania systemu. Uznał również, że metodyka szacowania ryzyka stanowi dobry przykład sprawnie prowadzonej oceny zagrożeń dla aktywów informacyjnych zidentyfikowanych w Koksowni. Stwierdził, że sposoby postępowania z incydentami są realizowane prawidłowo, a analizowane przykłady potwierdziły skuteczność ich wykrywania. W swoim wystąpieniu przedstawił również spostrzeżenia dotyczące sposobów współpracy z firmą dostarczającą usługi informatyczne Advicom Sp. z o.o. Wypracowane mechanizmy współpracy są na prawidłowym poziomie wymagającym tylko ewentualnych doprecyzowań. Auditor Janusz Pisarczyk wskazał mocne strony SZBI w Koksowni, do których zaliczył tryb postępowania dotyczący nadawania uprawnień do sieci intranetu i internetu oraz funkcjonowanie procedury zarządzania ciągłością działania. Auditorzy PRS S.A. w trakcie certyfikacji, zanotowali obserwacje, które są wartością dodaną oraz stanowią wytyczne do doskonalenia Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji. W imieniu Zarządu Koksowni Przyjaźń Sp. z o.o. oraz własnym pragnę serdecznie podziękować wszystkim zaangażowanym w proces przygotowań oraz we współpracę podczas właściwego auditu za ogromy wkład pracy, bez którego tak dobry wynik byłby niemożliwy. Serdecznie dziękuję. Pełnomocnik ds. Zintegrowanych Systemów Zarządzania Administrator Bezpieczeństwa Informacji Koksowni Przyjaźń Krzysztof Lebdowicz MAGAZYN KOKSOWNICZY 13

wydarzenia 32 rocznica Porozumień Jastrzębskich 3 września w Jastrzębiu obchodzono rocznicę podpisania Porozumień Jastrzębskich. Była to też okazja do świętowania 32. urodzin Solidarności. Obchody rozpoczęły się o godzinie 14:00 w auli Zespołu Szkół nr 6, w której na uroczystej akademii zostały wręczone odznaczenia. Ksiądz prałat Bernard Czernecki, duszpasterz jastrzębskiej Solidarności otrzymał odznaczenie i tytuł Człowiek Wolności i Niepodległości nadane przez stowarzyszenie Pamięć Parlamentu Europejskiego, Jan Lityński doradca Prezydenta RP, europoseł Tadeusz Cymański, Tomasz Tomczykiewicz, wiceminister gospodarki, a także posłowie Krzysztof Gadowski i Grzegorz Matusiak oraz przedstawiciele władz samorządowych. Jastrzębska. Zostały również przyznane Krzyże Wolności i Solidarności oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, który pośmiertnie został nadany Leszkowi Piotrowskiemu. O godzinie 18. rozpoczęła się msza polowa przed kopalnią Zofiówka odprawiona przez arcybiskupa Wiktora Skworca. Czas Solidarności się nie skończył. Co więcej, staje się pilniej potrzebna, gdy do bram naszego kraju puka coraz natarczywiej kryzys powiedział metropolita. Po mszy przy pomniku Porozumień Jastrzębskich delegacje złożyły pod pomnikiem kwiaty. W uroczystościach wzięli udział m.in. Jerzy Buzek były Przewodniczący W kilka dni później, w sobotę 8 września na stadionie Miejskim w Jastrzębiu Zdroju odbył się piknik z okazji 32 urodzin śląsko-dąbrowskiej Solidarności. Wystąpili: The Blues Experience, Kabaret Młodych Panów i Dżem, a na koniec mieszkańcy miasta mogli zobaczyć widowiskowy pokaz sztucznych ogni. Tomasz Siemieniec Zdjęcia: Agnieszka Materna 14 Nr 6/7 VIII/IX 2012

W rocznicę konsekracji 14 października odbyły się uroczystości z okazji 100- lecia konsekracji bazyliki NMP Anielskiej w Dąbrowie Górniczej. Nie zabrakło pocztów sztandarowych, przedstawicieli Senatu i Sejmu RP, delegacji władz miejskich, samorządowych, zakładów pracy, organizacji związkowych i wspólnot oraz licznie zgromadzonych wiernych. Mszę świętą odprawił biskup Diecezji Sosnowieckiej Grzegorz Kaszak, a gości przywitał proboszcz tutejszej parafii, ksiądz kanonik Andrzej Stasiak. Przed mszą zgromadzeni mogli wysłuchać wykładu Czesława Ryszki, pisarza i publicysty, który naświetlił historię budowy dąbrowskiego sanktuarium i postać ks. prałata Grzegorza Augustynika, który przyczynił się do powstania świątyni wybudowanej dzięki ofiarności dąbrowskich robotników. Zmarł w Krakowie 10 listopada 1929 roku i pochowano go 15 listopada 1929 roku w kaplicy Porcjunkula obok dąbrowskiej świątyni. Podczas uroczystości biskup Kaszak wygłosił słowo do zgromadzonych, którym podziękował za tak liczne przybycie. Składam wszystkim serdeczne podziękowania za udział w uroczystościach i mszy świętej. Dziękuję księdzu Stasiakowi za włożoną pracę w zorganizowanie uroczystości i prowadzony remont świątyni. W części liturgicznej biskup Kaszak zauważył, że w dzisiejszych czasach powinniśmy zastanowić się dlaczego Maryja została wybrana przez Boga. Została wybrana, gdyż bezgranicznie ufała Stwórcy, była kobietą na wskroś wierzącą. Warto zatem na progu Roku wiary zastanowić się nad naszą wiarą i wyciągnąć odpowiednie wnioski apelował ks. biskup. Patrzymy dzisiaj na naszą polską rzeczywistość i cóż możemy o niej powiedzieć? Czyż nie spotykamy się z otoczeniem, które jest przeciwne wierze, które mówi nie ufaj Bogu, on ci nie pomoże, przestań krzyczeć? Czyż nie spotykamy się z lansowaniem dziwnych kultów dążących do zniszczenia człowieka? Zachęca się nas do porzucenia wiary, w naszych miastach pojawiają się bilbordy, które propagują ateistyczny styl życia. Ileż to razy pod adresem ludzi wierzących padają krzywdzące i ośmieszające określenia: ciemnogród, zacofańcy, itp. Ale już święty Augustyn pisał, że będą was zniewalać, kąsać, odpychać, ale ty wołaj Pana, aby twój krzyk dotarł do uszu Jezusa. Podczas uroczystości głos zabrał także prezydent Dąbrowy Górniczej Zbigniew Podraza, który na ręce biskupa sosnowieckiego złożył dar w postaci repliki dzwonu Stefana. Prezydent Podraza stwierdził, że bazylika jest nieodzownym elementem Dąbrowy Górniczej i trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie miasta bez świątyni, która towarzyszy od stu lat mieszkańcom. Nasza bazyli- wydarzenia ka ma znaczenie nie tylko dla wspólnoty wiernych, ale jest również cennym elementem dla ludzi wyznających inny światopogląd. Jest na stałe wpisana w krajobraz miasta i nie sposób przejść obok niej obojętnie. Widać w niej losy Dąbrowy i jej mieszkańców. Wierzę, że będzie symbolem miasta przez wiele kolejnych długich lat. Tekst i zdjęcia: J. Pikuła Wśród gości byli również parlamentarzyści z Zagłębia MAGAZYN KOKSOWNICZY 15

kk zabrze sa Koksownia Dębieńsko odznaczona medalem 50-lecia Rok 2012 jest jubileuszowym rokiem dla Czerwionki- Leszczyn, gmina obchodzi bowiem 50-lecie nadania praw miejskich. 7 września w Miejskim Ośrodku Kultury odbyła się uroczysta gala podczas której wręczone zostały Medale 50-lecia. sława Janiszewskiego odebrał Zastępca Kierownika Koksowni ds. Ekonomiczno-Handlowych Stefan Bugdol. Wśród osób docenionych medalem znalazł się członek Zarządu Kombinatu Koksochemicznego Zabrze SA, wieloletni kierownik koksowni Dębieńsko Jan Dytko. (MF) Stefan Bugdol odbiera medal Dzisiejsze Święto stanowi gest podziękowania dla tych, którzy w ciągu minionych 50 lat pracowali na rzecz naszej miejscowości podkreślił burmistrz Gminy i Miasta Czerwionka-Leszczyny Wiesław Janiszewski. Wśród wyróżnionych podmiotów znalazła się koksownia Dębieńsko, która została odznaczona medalem Za wybitne zasługi dla rozwoju Gminy i Miasta Czerwionka- Leszczyny. Medal w imieniu koksowni z rąk Burmistrza Wie- Nieodpłatne zbywanie akcji WZK Victoria SA Do 20 marca 2014 roku uprawnieni pracownicy mają prawo do nieodpłatnego nabycia akcji Wałbrzyskich Zakładów Koksowniczych VICTORIA S.A. Ogólna liczba akcji przeznaczonych do nieodpłatnego udostępnienia wynosi 70500. Dotychczas uprawnionym pracownikom udostępniono 49121 akcji. Z ogólnej liczby uprawnionych, tj. 1930 osób, nabyło akcje 1313 osób. Umowy nieodpłatnego zbycia akcji można zawierać w siedzibie Spółki przy ul. Kosteckiego 9 w Wałbrzychu. (WPB) 16 Nr 6/7 VIII/IX 2012

Nasz atut to dobra lokalizacja! Rozmowa z burmistrzem Czerwionki-Leszczyn Wiesławem Janiszewskim Jubileusz to czas podsumowań, ale także okazja, by pomyśleć o tym co czeka Czerwionkę-Leszczyny w przyszłości. Jak Pan ocenia szanse rozwoju Gminy i Miasta? Wskazówką do snucia planów na przyszłość jest dzień obecny i opracowana strategia rozwoju miejscowości. Naszym atutem jest bardzo dobra lokalizacja. Na terenie Czerwionki-Leszczyn znajdują się dwa zjazdy autostradowe, a w ich bliskości ponad 70 ha terenów inwestycyjnych. To olbrzymi potencjał i kapitał, który staramy się wykorzystywać. Jestem przekonany, że nasze zabiegi przyniosą oczekiwany rezultat w niedalekiej przyszłości. Szczepienia ochronne Jako niezwykle optymistyczny odbieramy fakt zwiększającej się liczby mieszkańców. Cieszymy się, że zwłaszcza młodzi ludzie chcą mieszkać na terenie naszej gminy. Magnesem, zwłaszcza na obszarze sołectw, są piękne zielone tereny pod budownictwo jednorodzinne. 12 lat temu byliśmy w bardzo trudnej sytuacji kopalnia Dębieńsko została ledwo co zlikwidowana, zniknęło ok. 3,5 tysiąca miejsc pracy. Dlatego musieliśmy poszukać naszej szansy w innych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego. Postawiliśmy wówczas, na rozwijanie potencjału ludzkiego i walorów turystycznych naszej gminy. Uznaliśmy, że należy promować to miejsce, jako atrakcyjne do mieszkania i życia. Te kierunki naszego rozwoju wciąż są aktualne i przynoszą pozytywne rezultaty. Jak Czerwionka-Leszczyny świętuje swój jubileusz? Jubileusz obchodzony jest przez cały rok poprzez szereg wydarzeń zaplanowanych przez gminę, liczne instytucje, organizacje i stowarzyszenia działające na terenie miejscowości. Kulminacja obchodów przypadła jednak na 7 i 8 września. 7 września w Miejskim Ośrodku Kultury odbyła się ceremonia, podczas której wręczono Medale 50- kalejdoskop lecia oraz Odznaki honorowe za zasługi dla województwa śląskiego. To święto stanowiło gest podziękowania dla tych, którzy w ciągu minionych 50 lat pracowali na rzecz naszej miejscowości wybitnych społeczników i przyjaciół Czerwionki-Leszczyn, a także zakładów pracy i instytucji prężnie działających na terenie gminy. W gronie wyróżnionych znalazł się także Jan Dytko członek Zarządu Kombinatu Koksochemicznego Zabrze S. A. oraz Koksownia Dębieńsko. Koksownia Dębieńsko to jeden z największych i najprężniejszych zakładów pracy działających na terenie Czerwionki-Leszczyn. Cenimy troskę firmy o budowanie więzi zaufania i wzajemnego zrozumienia z lokalną społecznością. Swoim przykładem zakład przekonuje, że droga do trwałego, ugruntowanego sukcesu ekonomicznego prowadzi przez społeczną odpowiedzialność biznesu. Chciałbym złożyć podziękowania za wieloletnie współdziałanie w osiąganiu wspólnych celów, ważnych dla całej zbiorowości. Gratulując życzę także kolejnych świetnych osiągnięć, spełnienia planów i aspiracji. Rozmawiał: Marek Filas Zdjęcia: UGiM Czerwionka-Leszczyny Podobnie jak w ubiegłych latach, w związku ze zbliżającym się sezonem jesienno-zimowym, w Koksowni Przyjaźń zostały przeprowadzone szczepienia ochronne przeciw grypie szczepionką Vaxigrip dla pracowników Spółki. Szczepienia odbywały się we wrześniu oraz w październiku w Ambulatorium Zakładowym mieszczącym się w budynku Zakładowej Straży Pożarnej ob. nr 571. Koszt zakupu szczepionki wynosił 28,50 zł. Akcja była finansowana ze środków Spółki. Pracownikom, którzy skorzystali z akcji zostanie potrącona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki ZUS. Szef Służby Pracy Koksowni Przyjaźń Henryk Grabowski MAGAZYN KOKSOWNICZY 17

fotoreportaż fotoreportaż Z poczwarki w motyla 27.07.2012 r. w Wałbrzyskich Zakładach Koksowniczych VICTORIA S.A. miało miejsce uroczyste uruchomienie instalacji oczyszczania gazu koksowniczego. Pierwsza rewolucja Oddziału Węglopochodnych Wałbrzyskich Zakładów Koksowniczych VICTORIA S.A. miała miejsce w 1958 r. Wybudowano wtedy nowoczesne jak na owe czasy instalacje chłodzenia wstępnego i końcowego, sytniki, płuczki oleju i benzolownię, zbiorniki smoły oraz odfenolownię. Od 2006 r. rozpoczął się czas rewolucyjnych zmian. Podjęto nowe wyzwania i przyjęto szeroko zakrojony plan działań inwestycyjnych zmierzających do zmodernizowania i unowocześnienia infrastruktury technicznej i technologicznej Victorii. Z zaniedbanego, przestarzałego zakładu koksowniczego powstała prawdziwa perła polskiej gospodarki. 18 Nr 6/7 VIII/IX 2012 MAGAZYN KOKSOWNICZY 19

bezpieczeństwo To tylko ćwiczenia Sporą ciekawość wśród okolicznych mieszkańców wywołały 5 września br. pędzące na sygnałach do Koksowni Przyjaźń wozy jednostek ratowniczo gaśniczych wraz ze specjalnym osprzętem do gaszenia pożarów. Ale niezdrowej sensacji nie było, były za to planowane ćwiczenia z udziałem zakładowych i zawodowych strażaków. Koksownia Przyjaźń należy do zakładów o zwiększonym stopniu ryzyka, w którym stale należy się liczyć z niebezpieczeństwem groźnych pożarów lub wybuchów substancji niebezpiecznych. 5 września br. na terenie zakładu odbyły się planowane ćwiczenia, w których uczestniczyło 7 zastępów z Jednostek Ratowniczo Gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej: JRG Dąbrowa Górnicza, JRG Będzin, JRG Sosnowiec, JRG Piotrowice oraz dwa zastępy Zakładowej Straży Pożarnej z Przyjaźni. dy Wojewódzkiej i Miejskiej PSP oraz kadra kierownicza Koksowni i zaproszeni goście z KK Zabrze oraz WZK Victoria. zakładał, iż w wyniku zassania powietrza do wnętrza zbiornika, oddziaływania wysokiej temperatury, doszło do zapalenia się oparów benzolu we wnętrzu zbiornika 810B, a następnie do pęknięcia zbiornika i wycieku płonącego benzolu na tacę zbiornika. Pożar należało szybko ugasić aby nie doszło do rozprzestrzenienia się ognia, co mogłoby doprowadzić do bardzo groźnej sytuacji. Ćwiczeniom związanym ze scenariuszem gaszenia pożaru, który nastąpił w wyniku hipotetycznej awarii zbiornika benzolu nr 810B bacznie przyglądali się Zastępca Śląskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP st. bryg. Jeremi Szczygłowski, Komendant Miejski PSP w Dąbrowie Górniczej bryg. Tomasz Kościow, Zastępca Dowódcy JRG Dąbrowa Górnicza mł. bryg. Adam Sokół (dowodził działaniami), Główny Specjalista Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska Maria Bajerska-Pilch, członkowie grup operacyjnych Komen- Ćwiczenia rozpoczęły się od przedstawienia scenariusza wydarzeń Miejscem ćwiczeń były podstawowe obiekty i instalacje benzolowni, a konkretnie zbiorniki manipulacyjne benzolu 810A i B, zbiorniki manipulacyjne oleju płuczkowego 809A i B, kolumna odpędowa benzolu, budynek pompowni, zespół zbiorników benzolu zanieczyszczonego, wody separatorowej i zbiorników spustów. Scenariusz Celem ćwiczeń było dopełnienie obowiązku wynikającego z art. 261, ust. 3 ustawy Prawo Ochrony Środowiska oraz sprawdzenie zasad współdziałania pracowników Koksowni z zakładowymi jednostkami ratowniczymi, jednostkami Państwowej Straży Pożarnej oraz sprawdzenie czasu dojazdu do Koksowni jednostek zewnętrznych. 20 Nr 6/7 VIII/IX 2012

bezpieczeństwo Po intensywnych i widowiskowych ćwiczeniach w sali obiektu 005 przystąpiono do omawiania wykonanego scenariusza. Strażacy ze Śląskiej Komendy Wojewódzkiej PSP w Katowicach zwrócili uwagę na kilka zasadniczych aspektów. Starszy brygadier Jeremi Szczygłowski podkreślił, że bezwzględnie jako pierwsi na miejscu będą zawsze strażacy Koksowni Przyjaźń i to oni muszą wziąć na swe barki ciężar walki z żywiołem do czasu przyjazdu jednostek zawodowych. Według Zastępcy Śląskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP ćwiczenia dały dużo materiału do analiz. Sądzę, iż podczas następnych ćwiczeń moglibyśmy wprowadzić dla zastępów zakładowych i JRG PSP dodatkowe niespodziewane awarie, które utrudniłyby działania, ale zarazem dały nam bardziej realistyczny obraz akcji w ekstremalnej sytuacji powiedział Jeremi Szczygłowski. Przekonaliśmy się dzisiaj, że Przyjaźń jest bardzo trudnym terenem dla tego rodzaju działań. Z wypowiedzią tą zgodził się bez wahania członek Zarządu Koksowni Przyjaźń, Dyrektor Produkcji i Techniki Bogusław Smółka. Ze strony kierownictwa zakładu możemy tylko poprzeć pańską inicjatywę. To cenna propozycja. Zdajemy sobie sprawę z istniejących na terenie Koksowni zagrożeń i staramy się ich unikać, dbając o bezpieczeństwo pracowników. Nie oszczędzamy na bezpieczeństwie, gdyż byłaby to największa głupota i nieodpowiedzialność. Ale życie często pokazuje, że nawet najlepsze procedury, zabezpieczenia i automatyczne systemy nie zawsze są skuteczne. Tam gdzie jest technologia, opary gazowe i groźne substancje ryzyko awarii występuje zawsze. Mamy własne jednostki ratownicze i sądzę, że wspólnie z Państwową Strażą Pożarną uda się wypracować jeszcze lepszy scenariusz ćwiczeń. (JP) Zdjęcia: J. Pikuła MAGAZYN KOKSOWNICZY 21