MĄDRE UCHO
CZYLI JAK MÓWIĆ, ŻEBY NASTOLATKI SŁUCHAŁY I JAK SŁUCHAĆ, ŻEBY NASTOLATKI MÓWIŁY
W życiu naszego dziecka przychodzi taki moment kiedy koledzy zaczynają być ważniejsi, a dziecko niechętnie opowiada nam o swoich sprawach. Przeżywamy wtedy fale złości, irytacji i smutku często jednakże sami jesteśmy temu winni.
Zbytnia krytyka, uporczywe dopytywanie oraz nadmierna kontrola spowodują, że dziecko które jest w okresie budowania własnej tożsamości zrezygnuje z naszego udziału w tym procesie.
CO WIĘC ROBIĆ, ABY KOMUNIKACJA BYŁA SKUTECZNA I SATYSFAKCJONUJĄCA DLA OBU STRON?
Wspieraj dziecko Dziecko miewa dni, kiedy to my chcemy porozmawiać, a ono nie. Taka sytuacja jest normalna. Upewnij się, że dziecko wie, że może z tobą porozmawiać, kiedy będzie gotowe to dla niego wielkie wsparcie, mimo że może sobie z tego nie zdawać sprawy.
Spędzajcie czas wspólnie Dobrze jest bawić się z dzieckiem, co zazwyczaj rodzice przestają robić, kiedy syn/córka osiąga nastoletni wiek. Warto pomyśleć, co możecie robić razem z dzieckiem, aby wspólnie spędzić czas czy po prostu się powygłupiać.
Porozmawiaj z dzieckiem jak obca osoba Przykładowo, potraktuj dziecko jak syna/córkę sąsiada to pomaga wydostać się z rutyny komunikacyjnej. Co więcej, może się okazać, że podejdziesz do dziecka z większą wyrozumiałością i dobrocią.
Poznaj siebie Zastanów się nad swoimi zachowaniami w stosunku do dziecka i ich przyczynami. Jeżeli uważasz, że dziecko robi wszystko niewłaściwie, zadaj sobie pytanie, czy te uczucia nie pochodzą czasem z twojego własnego bagażu emocjonalnego. Nie spełniaj za pomocą dziecka swoich własnych ambicji!
Nie oceniaj Nie oceniaj dziecka, jego przyjaciół czy rówieśników na podstawie charakteru. Robiąc to, stwarzasz barierę pomiędzy sobą a dzieckiem co może skutkować myślami po prostu nas nie rozumiesz. W porządku jest niepochwalanie zachowań, ale nie ludzi.
Poznaj swoje dziecko Do dziecka podchodź otwarcie i z ciekawością. Zapytaj, jaką muzykę lubi, obejrzyj z nim/nią ulubiony program w telewizji czy serial lub wideo na YouTube. Upewnij się jednak, że nie będziesz oceniać dziecka z powodu jego preferencji, a skupisz się na słuchaniu i uczeniu się.
Zminimalizuj krytykę Upewnij się, że tylko mała część rozmowy będzie dotyczyć tego, co dziecko robi źle lub powinno zmienić. Nastolatkom zwykle brakuje pewności siebie, nawet kiedy zachowują się arogancko. Lepiej więc powiedzieć coś pozytywnego na ich temat, coś, co będzie szczere i będzie pochodziło z wnętrza.
Zadawaj pytania otwarte Zamiast pytać Jak tam w szkole?, powiedz Opowiedz mi, co dziś było w szkole. Innym przykładem może być: Pokaż mi, jak działa Facebook. Do czego używacie tego z przyjaciółmi?.
Mów zwięźle Powiedz tylko 25% tego, co było zamierzone to ważna strategia, gdyż wiele rzeczy, które mówią rodzice postrzegane są przez nastolatków jako biały szum. Troska również zwiększy szanse zostania wysłuchanym. 25%
Pouczanie nie popłaca Często rozmawiamy z nastoletnim dzieckiem, pouczając je, co zazwyczaj odnosi odwrotny skutek. Pouczanie to komunikacja jednostronna! Nie dowiadujemy się NICZEGO o swoich dzieciach i ich życiu w skrócie: za dużo mówienia i za mało słuchania.
Dziel się z dzieckiem swoimi trudnościami Jeśli chcesz by nastolatek dzielił się z Tobą swoimi trudnościami, podziel się z nim swoimi. Oczywiście w odpowiedniej skali. Możesz opowiedzieć dziecku o trudnym kliencie lub o tym, że coś Ci się nie udało. Twoje dziecko wyrosło już z czasów kiedy byłeś dla niego ideałem i bardziej wiarygodny będziesz dla niego jako rodzic któremu też coś czasem nie wychodzi.
Bierz to, co mówi dziecko na poważnie Jeśli Twoje dziecko chce Ci się z czegoś zwierzyć, nie bagatelizuj jego problemu nawet jeśli Twoje doświadczenie mówi Ci, że sprawa jest przejściowa lub mało ważna. Wspieraj dziecko i pytaj czy możesz mu w czymś pomóc.
Nagradzaj za zaufanie Jeśli nastolatek mówi Ci o czymś czego nie możesz zaakceptować nagradzaj go za to, że Ci o tym powiedział. Dopiero potem rozmawiaj z nim na temat tego dlaczego nie możesz zaakceptować tej sytuacji. Mów o swoich uczuciach nie odwołuj się do moralności czy prawa.
Zaakceptuj prywatność dziecka Twoje dziecko jest w okresie wchodzenia w dorosłość. Kształtuje swoją tożsamość. Czasem przyjdzie do ciebie po poradę, czasem też będzie chciało zachować coś dla siebie pozwól mu na to. Im więcej przestrzeni do nie-mówienia mu zostawisz, tym chętniej będzie Ci mówić o swoich przeżyciach z własnej woli.
Zawsze z szacunkiem Mówimy zawsze z szacunkiem. Nie podnośmy głosu, nie krzyczmy. Gdy tracimy cierpliwość... policzmy w myślach spokojnie do dziesięciu i kontynuujmy rozmowę. Krzyk stosujmy w m om encie zagrożenia b ezpieczeństwa dzie c ka.
Zachowajmy dystans do słów Od nastolatka możemy usłyszeć nieraz przykre słowa, których tak naprawdę nie chciał powiedzieć, bo np. nie miał pełnej świadomości, że słowa te mogą sprawić przykrość. - nie bierzmy wszystkiego do siebie, - podejdźmy do sprawy z dystansem, - wytłumaczmy, co czuliśmy słysząc te słowa. Takie zachowanie nastolatka może być efektem bezradności i nieumiejętności doboru odpowiednich słów, które mają określić jego stan emocjonalny.
KILKA PRAKTYCZNYCH RAD W TYPOWYCH DLA NASTOLATKA ZACHOWANIACH
Gdy nastolatek ciągle mówi nie... Zaproponuj swojemu dziecku, by wybrało te obowiązki domowe, które zechce wykonywać. W ten sposób pokazujesz, że szanujesz jego zdanie. raczej nie usłyszysz: "Niczego nie chcę robić".
Gdy nastolatek ciągle mówi nie... Zaproponuj rozwiązanie i powiedz mu o swoim problemie: "Sam/a nie dam rady. Umówmy się, kto odkurza, a kto wyrzuca śmieci. Co wybierasz?". Gdy ustalicie zasady, porozmawiajcie o tym, jakie będą konsekwencje, jeśli dziecko nie dotrzyma słowa, a jakie będą przywileje, gdy udowodni, że można mu zaufać.
Gdy nastolatek nadużywa wulgaryzmów... Jeśli nie podobają ci się wulgaryzmy w piosenkach, których słucha, zapytaj dziecka: Co rozumiesz przez treść utworu, dlaczego jest w nim tyle brzydkich słów?. Może dzięki dialogowi zrozumiesz, że "jego" muzyka wcale nie jest bezwartościowa. Umówcie się, że nie będzie na co dzień używać takiego języka.
Gdy nastolatek nie chce się uczyć... Nie krzycz, postaraj się zrozumieć. Spokojnie zapytaj, co jest przyczyną takiego zachowania. Może dziecko ma problemy? Okaż zrozumienie. "Wiem, że niektóre wiadomości nie do końca są przydatne. Ale trzeba się ich nauczyć". Zaproponuj, aby dziecko wybrało dwa przedmioty, z których będzie najlepsze. Zapewnij, że jeśli dotrzyma umowy, będziesz mniej kontrolować jego naukę.
Gdy nastolatek nie sprząta w pokoju... Wyraźnie określ zakres obowiązków w domu. Zazwyczaj to działa. Żeby dodatkowo dziecko zachęcić, warto obiecać poszerzenie przywilejów: Jeśli przez miesiąc będziesz utrzymywała porządek, pomyślimy o przedłużeniu ci czasu przeznaczonego na spotkania z przyjaciółmi.
Gdy nastolatek jest dla nas opryskliwy... Gdy dziecko mówi ci coś przykrego, zareaguj: Boli mnie, że tak myślisz, i wyjdź z pokoju. Wróć do tematu gdy ochłoniecie. Duże znaczenie ma też sposób, w jaki Wy Rodzicie porozumiewacie się ze sobą. Jeśli często rozmawiacie podniesionym głosem, a co gorsza, wywołujecie awantury, nastolatek zachowuje się podobnie.
NA ZAKOŃCZENIE Dojrzewanie to jeden z najważniejszych i najtrudniejszych procesów w życiu człowieka. Jeśli chcesz wychować dojrzałego, zahartowanego człowieka, który sporo się nauczył na swoich błędach, to najważniejsze abyś......pamiętał o wsparciu!
Dziękujemy za uwagę. Gimnazjum Nr 1 im. Noblistów Polskich Pyskowice 2014