Inżynieria Rolnicza 5(103)/2008 BADANIA WERYFIKUJĄCE OPINIĘ O MOŻLIWOŚCI OGRZEWANIA WODY W BASENACH DLA RYB POPRZEZ OGRZEWANIE POWIETRZA W BUDYNKU Henryk Żelazny Katedra Inżynierii Produkcji, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej Streszczenie. Celem pracy było zweryfikowanie na podstawie badań instrumentalnych opinii o możliwości ogrzewania wody w basenach do przemysłowej produkcji ryb poprzez ogrzewanie powietrza wewnętrznego w zamkniętym obiekcie fermowym. Zakresem analizy objęto zyski i straty ciepła między wodą w zbiornikach na ryby a otoczeniem na drodze promieniowania, konwekcji suchej i mokrej oraz przewodzenia przez ściany basenów. Pomiary parametrów termicznych powietrza i wody w basenach przeprowadzono w czterech eksploatowanych pomieszczeniach kontrolowanego chowu suma afrykańskiego. We wszystkich przypadkach straty z wody przewyższały zyski strumienia ciepła z powietrza, nie wyłączając fermy w Bańskiej, w której temperatura powietrza była podniesiona w stosunku do temperatury wody aż o 4 C. Stąd należałoby poddać w wątpliwość samoogrzewanie się wody od powietrza w tego typu obiektach. Słowa kluczowe: bilans ciepła, basen, ryba, obiekt fermowy Wprowadzenie Wzrastający popyt na ryby, przy ograniczonych zasobach wodnych, zmusza producentów ryb do poszukiwania nowych sposobów produkcji, umożliwiających wielokrotne wykorzystanie tej samej wody, stąd alternatywą stosowanych dotychczas przemysłowych metod chowu (w sadzach, siloxach itp.) staje się chów w obiegach zamkniętych (tzw. recyrkulacyjnych) [Sadowski i in. 1999]. W specjalnych basenach z recyrkulacją wody obiektem chowu są zazwyczaj ryby o wysokich wymaganiach termicznych, jak sumy afrykańskie (Clarias gariepinus Burchell, 1822) [Kuczyński i in. 1999]. Są to ryby ciepłolubne i optymalne dla ich produkcji temperatury zasadniczo przekraczają 20 C gatunki z rodzaju Clarias preferują temperatury w zakresie 25 30 C [Steffens 1986]. W literaturze fachowej podaje się (podobne opinie wypowiadają producenci), że obecnie najpowszechniej stosowany jest system ogrzewania wody w instalacji poprzez ogrzewanie powietrza wewnątrz funkcjonujących ferm [Kuczyński i in. 1999; Sadowski i in. 1999]. Stwarza on sytuację korzystną zarówno z punktu widzenia technologicznego, jak i ekonomicznego [Kuczyński i in. 1999]. Celem pracy było zweryfikowanie na podstawie badań instrumentalnych opinii o możliwości ogrzewania wody w basenach do kontrolowanego chowu ryb poprzez ogrzewanie powietrza wewnętrznego w pomieszczeniu fermowym. Zakresem analizy objęto zyski 411
Henryk Żelazny i straty ciepła między wodą w zbiornikach na ryby a otoczeniem na drodze promieniowania, konwekcji suchej i mokrej oraz przewodzenia przez ściany basenów. Materiał i metody Badania strat i zysków ciepła między wodą w basenach do kontrolowanego chowu ryb a otoczeniem oceniano: w fermie suma w Bańskiej koło Zakopanego (rys. 1), w fermie w Szczyrku (rys. 2), w laboratorium znajdującym się na parterze budynku należącego do PAN w Gołyszu oraz w laboratorium znajdującym się na pierwszym piętrze tego budynku. Zbiorniki wykonane były z tworzyw sztucznych, a ścianki miały grubość 0,08 m. Niezbędne parametry ośrodków, na podstawie których wyznaczono obliczeniowo zyski lub straty strumienia ciepła z wody basenowej, ustalono na podstawie badań instrumentalnych. Pomiary wykonano miernikiem mikroklimatu MM-01, składającym się z komputerowej jednostki centralnej i zespołu sond na statywie. W każdym obiekcie przy centralnie położonym zbiorniku wykonano jednorazową serię pomiarów, składającą się z 32 do 69 odczytów temperatury powietrza, temperatury promieniowania, wilgotności względnej powietrza, prędkości ruchu powietrza i temperatury wody. Czujniki charakteryzujące stan obszaru powietrznego umieszczano nad powierzchnią wody, a sondę do oceny temperatury wody zagłębiano w basenie. Rys. 1. Fig. 1. Zamknięty obiekt fermowy w Bańskiej do kontrolowanego chowy ryb ciepłolubnych Closed farm facility in Banska for controlled breeding of stenothermic fish 412
Badania weryfikujące opinię... Rys. 2. Fig. 2. Wnętrze obiektu fermowego w Szczyrku Interior of farm facility in Szczyrk Strumień ciepła przepływający między wodą i powietrzem przez ściany basenów, z uwzględnieniem warunków brzegowych (złożona wymiana ciepła), wyznaczono z zależności: Ψ p = U A (t w t p ) (1) U współczynnik przenikania ciepła [W (m 2 K) -1 ], A pole powierzchni [m 2 ], t w temperatura wody w basenach [ C], temperatura powietrza w pomieszczeniu [ C]. t p Współczynnik przenikania ciepła określono ze wzoru: U = (h -1 w + d λ -1 + h -1 p ) -1 (2) h w współczynnik przejmowania ciepła od strony wody [W (m 2 K) -1 ], d grubość ścianki zbiornika [m], λ współczynnik przewodzenia ciepła [W (m K) -1 ], h p współczynnik przejmowania ciepła od powietrza [W (m 2 K) -1 ]. Do obliczeń przyjęto współczynnik przewodzenia ciepła przez materiał ścianek basenów λ = 0,25 W (m K) -1 (jak dla tworzyw sztucznych o gęstości 1700 kg m -3 ) [Pogorzelski 2005], współczynnik przejmowania ciepła od powietrza h p = 7,69 W (m 2 K) -1 [Pogorzelski 413
Henryk Żelazny 2005], a współczynnik wnikania ciepła od strony wody h w pominięto ze względu na jego bardzo dużą wartość [Kowalczyk 1999]. Parująca woda jest źródłem ciepła suchego i mokrego, a ciepło suche przekazywane jest do pomieszczenia przez promieniowanie i konwekcję w wyniku różnicy temperatury tej powierzchni i powietrza w pomieszczeniu [Lipska i in. 1997]. Jest to złożony mechanizm ruchu ciepła, w którym ciepło wnikające od powierzchni lub odwrotnie jest sumą ciepła konwekcji i promieniowania [Kowalczyk 1999]. Strumień ciepła suchego, wymienianego na drodze konwekcji między powierzchnią wody i powietrzem nad basenem obliczono ze wzoru [Lipska i in. 1997]: Ψ sk = h A (ϑ pc t p ) (3) h współczynnik wnikania ciepła [W (m 2 K) -1 ], A pole powierzchni [m 2 ], ϑ pc temperatura powierzchni wody (z tabel na podstawie temperatury wody t w [Przydróżny 1991]) [ C], temperatura powietrza wewnętrznego [ C]. t p Współczynnik wnikania ciepła wyznaczono z zależności [Lipska i in. 1997]: h = 5,7 + 4,07 v, (4) v prędkość powietrza omywającego powierzchnię wody [m s -1 ]. W ocenie ilościowej strumienia ciepła wymienianego miedzy powierzchnią wody i otoczeniem drogą promieniowania wykorzystano stosowany w zagadnieniach technicznych wzór [Kostowski 1993]: Ψ r,1-2 = A 1 ε 1-2 C c [(0,001 T pc) 4 (0,001 T r ) 4 ] (5) A 1 powierzchnia ciała mniejszego (wody w basenach), m 2 ; ε 1-2 emisyjność wzajemna (o charakterze wielkości zredukowanej), zależna od emisyjności ośrodka pierwszego, emisyjności ośrodka drugiego i od stosunków konfiguracji w układach powierzchni wymieniających ciepło, C c techniczna stała promieniowania wynosząca 5,67 [W m -2 K -4 ], T pc bezwzględna temperatura powierzchni wody [K], bezwzględna, średnia temperatura powierzchni otaczających [K]. T r W sytuacji, kiedy wymiana ciepła odbywa się między dwiema powierzchniami zamykającymi przestrzeń, z których jedna jest niewklęsła, oraz gdy powierzchnia A 2 jest bardzo duża (A 2 >> A 1 ), to emisyjność wzajemna dąży do wartości ε 1 (emisyjności ciała pierwszego). Ma to miejsce właśnie podczas promieniowania jakiegoś ciała do otoczenia [Kostowski 1993]. Stąd za emisyjność wzajemną podstawiono emisyjność powierzchni wody, równą 0,95 [Kostowski 1993]. Z kolei za średnią temperaturę powierzchni otaczających 414
Badania weryfikujące opinię... przyjęto pomierzoną w poszczególnych obiektach temperaturę promieniowania, gdyż o wartości liczbowej tego parametru decydują właśnie temperatury powierzchni otaczających to pomieszczenie [Śliwowski 2005]. Ze względu na trudności w ustaleniu emisyjności oraz temperatury zewnętrznych powierzchni zbiorników wodnych w opracowaniu pominięto wymianę ciepła między ściankami basenów a otoczeniem na drodze promieniowania. Strumień ciepła mokrego unoszącego się z powierzchni wody w zbiornikach obliczono ze wzoru [Lipska i in. 1997]: Ψ m = m p i p (ϑ pc ) (6) m p strumień wody odparowującej z powierzchni [kg s -1 ], i p (ϑ pc ) entalpia powietrza przy powierzchni wody o temperaturze ϑ pc, [kj kg -1 ]. Do określenia strumienia wody odparowującej z powierzchni wykorzystano wzór Daltona [Lipska i in. 1997]: -1 m p = σ [ p s ϑ pc ) p pi ] A 1000 p o (7) σ współczynnik przejmowania masy w procesie parowania [kg (s Pa m 2 ) -1 ], p s (ϑ pc ) ciśnienie cząstkowe pary wodnej w warstwie granicznej woda powietrze równe ciśnieniu nasycenia w temperaturze ϑ pc [Pa], p pi ciśnienie cząstkowe pary wodnej zawartej w powietrzu w pomieszczeniu [Pa], A powierzchnia parowania, m 2 ; p o ciśnienie powietrza wilgotnego (przyjęto 1013 hpa). Współczynnik przejmowania masy w procesie parowania wyznaczono z zależności: σ = 2,1 10 6 ( a + 0,017 v ) (8) v prędkość powietrza omywającego powierzchnię wody [m s -1 ], a współczynnik uwzględniający ruch otaczającego powietrza, równy 0,022 dla ϑ pc 30 C. W obliczeniach wymieniane z otoczeniem strumienie ciepła odniesiono do powierzchni jednego metra kwadratowego wody lub ścianki basenu (A = 1 m 2 ), uzyskując w ten sposób w ostatecznych wynikach gęstości strumienia ciepła. Wyniki i ich omówienie Obliczone na podstawie parametrów cieplno-wilgotnościowych wody i powietrza strumienie ciepła, wymieniane z basenów produkcyjnych na drodze przenikania przez ściany zbiorników oraz konwekcji, radiacji i ewaporacji z powierzchni wody, zobrazowano w sposób graficzny na rys. 3. Stosunkowo duże zyski ciepła z otoczenia do wody uzyskano 415
Henryk Żelazny strumień ciepła przenikającego przez ściany basenu strumień ciepła konwekcyjnego strumień ciepła promieniowania strumień ciepła mokrego strum ień ciepła- [W] 37,85 39,08 50 24,24 0-50 -100-150 obiekt w Bańskiej - -111,4 6,04 1,22-10,035,36-1,92-0,53-4 obiekt w Szczyrku - -50,72 badany budynek -8obiekt w Gołyszu, parter - -119,83-5,11 obiekt w Gołyszu, piętro - -83,03 Rys. 3. Fig. 3. Strumienie ciepła w badanych pomieszczeniach fermowych Heat fluxes in examined farm rooms strum ie ń ciepła -[W] 150 100 50 0 101,17 111,4 zyski strumienia ciepła straty strumienia ciepła obiekt w Bańskiej obiekt w Szczyrku 137,86 54,72 7,26 5,36 0 obiekt w Gołyszu, parter 90,59 obiekt w Gołyszu, piętro badany budynek Rys. 4. Fig. 4. Ostateczne zyski i straty strumienia ciepła z wody w basenach na ryby Final gains and losses of heat flux from water in pools for fish 416
Badania weryfikujące opinię... jedynie w intensywnie ogrzewanym budynku w Bańskiej, gdzie średnia wartość temperatury powietrza była większa od średniej wartości temperatury wody o 4 C. Wnętrze to jednak charakteryzowało się w porównaniu z pozostałymi pomieszczeniami bardzo niską wilgotnością względną powietrza, a dość duży niedosyt fizyczny wilgotności generował znaczny strumień ciepła mokrego ze zbiorników, co w ostateczności powodowało także i w tym obiekcie niekorzystny bilans cieplny wody w basenach rys. 4. Wyniki badań skłaniają raczej do opinii, że kilkustopniowa różnica temperatury wody i powietrza jest zbyt mała, aby osiągnąć samoogrzewalność basenów, chyba że termika wody w istotny sposób poprawiana jest minimalnymi zyskami ciepła od każdej ryby, które tuczy się w olbrzymim zagęszczeniu. Wnioski Na podstawie przeprowadzonych badań można sformułować wniosek, że ogrzewanie wody w basenach na ryby poprzez ogrzewanie powietrza w budynku fermowym przy kilkustopniowej różnicy temperatury nie jest niemożliwe, a znaczne podniesienie temperatury powietrza w stosunku do temperatury wody w celu zapewnienia zysków ciepła do zbiorników pociąga za sobą obniżenie się wilgotności względnej powietrza, skutkiem czego z powierzchni cieczy traci się więcej ciepła mokrego, liczbowo przekraczającego zyski. Bibliografia Kowalczyk R. 1999. Ruch ciepła. WN-T. Warszawa. ISBN 83-204-2324-4 [w:] Lewicki P. P. (red.). Inżynieria procesowa i aparatura przemysłu spożywczego. s. 190-239. Kostowski E. 1993. Promieniowanie cieplne. PWN. Warszawa. ISBN 83-01-10847-9. Kuczyński M., Miś J., Szumiec J. 1999. Chów suma afrykańskiego w obiegach recyrkulowanych. ODR w Bielsku-Białej. Bielsko-Biała. ISBN 83-912740-0-4. Lipska B., Nawrocki W. 1997. Podstawy projektowania wentylacji przykłady. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice. ISSN 0434-0825. Pogorzelski J.A. 2005. Zagadnienia cieplno-wilgotnościowe przegród budowlanych. Arkady. Warszawa. ISBN 83-213-4408-9. [w:] Klemm P. (red.). Budownictwo ogólne. Tom 2. Fizyka budowli. s. 103-364. Przydróżny S. 1991. Wentylacja. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej. Wrocław. Sadowski J., Trzebiatowski R., Filipiak J. 1999. Chów ryb. Przewodnik do ćwiczeń. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Szczecinie. Szczecin. ISBN 83-87327-22-0. Steffens W. (red.) 1986. Intensywna produkcja ryb. PWRiL. Warszawa. ISBN 83-09-01033-8. Śliwowski L. 2005. Mikroklimat wnętrz. Arkady. Warszawa. ISBN 83-213-4408-9. [w:] Klemm P. (red.). Budownictwo ogólne. Tom 2. Fizyka budowli. s. 53-102. 417
Henryk Żelazny RESEARCH VERIFYING THE OPINION CONCERNING POSSIBILITY TO HEAT WATER IN POOLS FOR FISH BY MEANS OF HEATING AIR IN A BUILDING Abstract. The purpose of the work was to carry out an instrumental research aimed to verify the opinion regarding possibility to heat water in pools for industrial scale fish production by means of heating inside air in a closed farm facility. The scope of the analysis covered heat gains and losses between water in reservoirs for fish and environment resulting from radiation, dry and wet convection, and conduction through pool walls. Thermal parameters of air and water in the pools were measured in four rooms currently used for controlled African sheatfish breeding. In all cases losses from water were higher than gains of heat flux gains from air, including the farm in Banska, in which air temperature was as much as 4 C higher compared to water temperature. Thus, the process of spontaneous water heating resulting from its contact with air in facilities of this type should be questioned. Key words: heat balance, pool, fish, farm facility Adres do korespondencji: Henryk Żelazny; e-mail: hzelazny@wp.eu Katedra Inżynierii Produkcji Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej ul. Willowa 2 43-309 Bielsko-Biała 418