REZOLUCJA L1 Ludzie, lasy i leśnictwo uwypuklenie społeczno-ekonomicznych aspektów zrównoważonej gospodarki leśnej Państwa-Sygnatariusze i Wspólnota Europejska A. Przypominając cele zrównoważonej gospodarki leśnej określone w Zasadach Leśnych 1 przyjętych przez Konferencję Organizacji Narodów Zjednoczonych Środowisko i Rozwój (UNCED) 2 oraz przypominając definicję zrównoważonej gospodarki leśnej przyjętej na Helsińskiej Konferencji Ministrów w Rezolucji H1 3, B. Uznając znaczącą rolę sektora leśnictwa i zrównoważonej gospodarki leśnej w zrównoważonego rozwoju społeczeństwa jako całości, C. Uznając ważność społeczno-gospodarczych funkcji lasów wraz z funkcjami środowiskowymi, ekologicznymi i kulturowymi jako istotnymi elementami zrównoważonej gospodarki leśnej oraz potrzebę zajmowania się nimi w celu pozytywnego reagowania na wzrastające i czasem pozostające w konflikcie potrzeby społeczeństwa, D. Świadome potrzeby rosnącego dialogu pomiędzy sektorem leśnictwa, a ogółem społeczeństwa na rzecz określania szeroko akceptowanych celów polityki leśnej, 1 Zasady Leśne - "Prawnie nie wiążące miarodajne oświadczenie zasad na rzecz ogólnoświatowego konsensusu w sprawie gospodarki, ochrony i zrównoważonego rozwoju wszystkich rodzajów lasów" 2 "Zasobami leśnymi i obszarami leśnymi należy gospodarować w sposób zrównoważony w celu spełnienia społecznych, gospodarczych, ekologicznych, kulturowych i duchowych ludzkich potrzeb obecnego i przyszłych pokoleń". 3 "Zrównoważona gospodarka znaczy służebność i użytkowanie lasów i obszarów leśnych w sposób, i w stopniu, który utrzymuje ich różnorodność biologiczną, produktywność, zdolność do regeneracji, zdrowotność i ich potencjał do spełniania, teraz i w przyszłości, ich odnośnych funkcji ekologicznych, gospodarczych i społecznych na szczeblu krajowym i ogólnoświatowym oraz który nie powoduje szkody w innych ekosystemach" 1
E. Stwierdzając, że lasy i leśnictwo stanowią jeden z głównych filarów zrównoważonego rozwoju wsi i uznając wzajemną komplementarność leśnictwa i innych sektorów na rzecz zrównoważonego rozwoju, F. Świadome udziału sektora leśnictwa w większości krajów europejskich jako źródła bezpośredniego i pośredniego zatrudnienia i potencjału generowania nowych miejsc pracy i możliwości tworzenie dochodu głównie na obszarach wiejskich w takiej różnorodnej działalności gospodarczej jak odmienny niż tradycyjny mały przemysł, inne związane z leśnictwem rodzaje działalności takie jak rekreacja i ekoturystyka oraz inne pojawiające się przedsięwzięcia, G. Przypominając, że właściwe i odpowiednie struktury regulacyjne, instytucjonalne i gospodarcze są ważne dla praktykowania zrównoważonej gospodarki leśnej, H. Przypominając, że gospodarka leśna w Europie opiera się na wielu prywatnych właścicielach jak również na działalności organów państwowych i innych publicznych struktur o długich tradycjach i prawach, I. Podkreślając odnawialny i przyjazny dla środowiska charakter produktów drzewnych i produktów innych niż drzewne pochodzących z lasów zarządzanych w sposób zrównoważony oraz że potrzebne jest opracowanie poprawnych metod oceny i oszacowania nie prowadzanych do obrotu produktów i usług leśnych, J. Potwierdzając wartościowy wkład Zespołu Specjalistów FAO/ECE/ILO 4 do dziedziny społecznych aspektów zrównoważonej gospodarki leśnej, a głównie ich raport "Ludzie, Lasy i Zrównoważenie"; zobowiązują się promować: 1. Wdrażanie Ogólnych Wytycznych i przyszłych działań określonych w niniejszej Rezolucji; 4 FAO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Rolnictwa i Wyżywienia, ECE - Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych, ILO - Międzynarodowa Organizacja Pracy 2
2. Wymianę doświadczeń i współpracę w prowadzeniu przyszłych działań w Europie za pośrednictwem istniejących międzynarodowych organizacji i instytucji. CZEŚĆ I: WYTYCZNE OGÓLNE 1. Należy promować wzajemne oddziaływania pomiędzy leśnictwem i ogółem społeczeństwa poprzez partnerstwo oraz wzmacniać je poprzez podnoszenie ogólnej świadomości koncepcji zrównoważonej gospodarki leśnej oraz roli lasów i leśnictwa w zrównoważonym rozwoju. W tym celu, potrzebny jest odpowiedni poziom uczestnictwa, edukacji, stosunków społecznych i przejrzystości w leśnictwie. 2. Na szczeblu krajowym należy utrzymywać i usprawniać właściwe struktury regulacyjne, instytucjonalne i gospodarcze, pomocne w ułatwianiu wszystkim właścicielom lasów i motywowaniu ich praktyk zrównoważonej gospodarki leśnej oraz długoterminowym inwestowaniu w leśnictwo. 3. Struktury współpracy, zwłaszcza organizacje właścicieli lasów, należy zachęcać, w miarę stanu ich rozwoju i możliwości do wzmacniania praktyk zrównoważonej gospodarki leśnej oraz ułatwiania, między innymi, przepływu informacji, produkcji i marketingu produktów i usług, w tym leśnych produktów i usług dotychczas nie wprowadzonych do obrotu. 4. Wkład leśnictwa do zrównoważonego rozwoju wsi powinien zostać w pełni wykorzystany poprzez spójność polityk i programów leśnych oraz działań w innych sektorach, takich jak rolnictwo, turystyka, środowisko, energetyka i przemysł z wykorzystaniem komplementarności i wzajemnych powiązań. 5. Należy dokonać oceny komercyjnych i niekomercyjnych kulturowych, społecznych i środowiskowych usług świadczonych przez lasy, a ich wkład do społeczeństwa i zrównoważonego rozwoju wsi należy zintegrować z całościowymi politykami i programami leśnictwa oraz innych sektorów. 3
6. Należy stymulować nowe możliwości tworzenia miejsc pracy i dochodu w zrównoważonym leśnictwie zwłaszcza poprzez dywersyfikację działalności związanej z lasami. 7. Należy stymulować, poprzez polityki rozwoju kadr, dostosowanie do związanych z lasami zmiennych możliwości zatrudnienia, poszerzanie kompetencji właścicieli lasów i zarządzających siłą roboczą w gospodarce leśnej oraz dążenie do tworzenia równych możliwości zatrudnienia, dochodu, szkolenia i rozwoju zawodowego. 8. W europejskim leśnictwie należy uznawać i w pełni wykorzystywać aspekty równouprawnienia osób obu płci oraz jego potencjał na rzecz zrównoważonej gospodarki leśnej. 9. Produkcję, marketing i konsumpcję drewna oraz innych produktów i usług leśnych - kluczowego zasoby odnawialnego - z lasów zarządzanych w sposób zrównoważony należy aktywnie promować jako środek do usprawniania żywotności gospodarki leśnej z uwzględnieniem nowych możliwości rynkowych. CZEŚĆ I: WYTYCZNE OGÓLNE Państwa-Sygnatariusze i Wspólnota Europejska zobowiązują się do: 1. Rozwijania, na odpowiednim szczeblu, dialogu z publicznymi i skutecznymi programami w celu podnoszenia świadomości w zakresie korzyści dla społeczeństwa ze zrównoważonego leśnictwa. 2. Kontynuowania rozwoju warunków na rzecz udziału właściwych uczestników procesu w rozwoju polityk i programów leśnych. 3. Wykorzystywania sposobów i środków na rzecz rozwijania na szczeblu krajowym właściwych struktur regulacyjnych, instytucjonalnych i ekonomicznych w celu umożliwiania wszystkim właścicielom lasów praktyk zrównoważonej gospodarki leśnej 4
i motywowania ich w tym celu, jak również podejmowania przez nich długoterminowych inwestycji w leśnictwie. 4. Dostosowywania systemów i programów edukacyjno-szkoleniowych przyczyniających się do rozwoju wysoko wykwalifikowanej, wielodziedzinowej siły roboczej z jednoczesnym zwiększeniem angażowania kobiet w działalność związaną z lasami. 5. Zachęcania do badań aspektów równouprawnienia obu płci w polityce i praktyce leśnictwa w Europie, zwłaszcza w kontekście procesów edukacji, szkolenia, komunikacji społecznej i podejmowania decyzji w celu usprawniania zrównoważonej gospodarki leśnej. 6. Promowania opracowania programów edukacji i szkolenia, ukierunkowanych zwłaszcza na właścicieli lasów i gospodarujących lasami oraz zogniskowanych na nowych możliwościach i technikach produkcji towarów i usług pochodzących z lasów zarządzanych w sposób zrównoważony. 7. Zachęcania do porównawczych studiów nad drewnem i substytutami innymi niż drewno, badających ich pełny cykl życia oraz dążenia do warunków sprzyjających produkcji, marketingowi i konsumpcji drewna oraz innych produktów i usług z lasów zarządzanych w sposób zrównoważony, jako żywotnych alternatyw konkurencyjnych dla produktów opartych na nieodnawialnych zasobach naturalnych, tworzących wzrost zatrudnienia i dochód. 8. Promowania ulepszeń i zastosowań właściwych standardów i praktyk bezpieczeństwa i zdrowotnych, profesjonalizmu właścicieli lasów, robotników leśnych i wykonawców robót oraz certyfikacji umiejętności. 9. Angażowania dalszych wysiłków na rzecz badań społeczno-gospodarczych aspektów zrównoważonej gospodarki leśnej, w szczególności nad oceną i oszacowania pełnego zakresu towarów i usług leśnych, w celu zapewnienia rzetelnej informacji dla procesów polityki i podejmowania decyzji oraz dialogu społecznego. 5
10. Promowania wprowadzania wyników oceny i szacunków towarów i usług leśnych opartych na drewnie oraz innych niż drewno do krajowych systemów ekonomicznego rozliczania zasobów naturalnych. 11. Oceniania potencjalnych oddziaływań systemów i programów oceny jakości takich jak dobrowolne i niezależne leśne systemy certyfikacyjne na zrównoważoną gospodarkę leśną zgodnie z propozycjami działania uzgodnionymi przez Międzyrządowy Panel Leśny (IPF). 6