Armin Mikos v. Rohrscheidt Szlak kulturowy jako markowy produkt turystyczny
Marka w turystyce MARKA: nazwa, symbol lub termin służący dla oznaczenia produktu rzeczowego, usługi lub firmy na rynku (Altkorn 1999) oraz ich odróżnienia od oferty konkurentów
Istotne funkcje marki w turystyce: (Sawicki 2009) * funkcja identyfikacyjna marka jednoznacznie identyfikuje produkt * funkcja odróżniająca marka wyróżnia produkt / usługę wśród konkurencyjnych ofert * funkcja gwarancyjna marka gwarantuje jakość, zachowanie standardów * funkcja promocyjna marka nakłania do wyboru tej konkretnej oferty * funkcja informacyjna marka przekazuje konkretną wiadomość o destynacji funkcja symboliczna marka podkreśla i komunikuje tożsamość (np. regionu)
MARKOWY PRODUKT TURYSTYCZNY * produkt o unikalnej strukturze, zestawie walorów, które odróżniają go od innych, a jednocześnie kojarzą jednoznacznie z miejscem / obszarem / tematem lub zespołem atrakcji, * wyobrażenie wartości, tworzące wizerunek kraju lub regionu (Anholt 2005, Sawicki 2009)
Turystyka kulturowa Nazwą turystyki kulturowej możemy określa się te wszystkie grupowe lub indywidualne wyprawy o charakterze turystycznym, w których spotkanie uczestników podróży z wytworami kultury jest zasadniczą częścią programu podróży lub stanowi rozstrzygający argument dla indywidualnej decyzji o jej podjęciu lub wzięciu w niej udziału.
Rodzaje i formy turystyki kulturowej
szlak turystyczny: linearny system penetracji turystycznej szlak kulturowy to szlak tematyczny, posiadający jako swój punkt ogniskujący walor kulturowy lub element dziedzictwa kulturowego, przy czym kluczową rolę odgrywają w nim atrakcje o charakterze kulturowym. Komponenty szlaku kulturowego Źródło: opr. własne na podstawie: Puczko/Ratz 2007, s. 139
Szlak kulturowy jako produkt turystyczny Struktura produktu turystycznego Źródło: Altkorn 2002, s. 102 Elementy składowe produktu turystycznego szlak Źródło: opracowanie własne za: Stasiak 2006, s. 23
Walory szlaków kulturowych z punktu widzenia dystrybucji kultury - wzrost tożsamości kulturowej mieszkańców obszaru - ukierunkowanie krajoznawstwa - przestrzeń realizacji ożywiania historii - tematyzacja turystyki kulturowej (ważny czynnik marketingu kultury)
Walory szlaków z punktu widzenia turysty kulturowego gwarancja autentyczności (obiektywnej) kulturowego dziedzictwa gwarancja dostępności miejsc i obiektów organizacja indywidualnej wyprawy kulturowej atrakcyjna forma edukacji w czasie wolnym
Armin Mikos von Rohrscheidt Efekty funkcjonowania szlaków regionalnych a marka (I) 1. wzrost zatrudnienia 2. (MARKA) wzrost rozpoznawalności regionu jako destynacji turystycznej 3. (MARKA) ekspozycja regionalnego unicum
Efekty funkcjonowania szlaków regionalnych a marka (II) 4. (MARKA) podniesienie konkurencyjności oferty regionu Armin Mikos von Rohrscheidt 5. (MARKA) efekt edukacyjny ( opowiada, komunikuje tożsamość ) 6. kanalizacja turystyki w regionie
Szlaki markowe czyli jakie? kryteria materialności (produkt rozwinięty) 1. uzasadniona tematyzacja (gwarancja autentyczności kulturowej) 2. oznaczenie przebiegu i obiektów (in situ i/lub systemowe) 3. dostępność obiektów (komunikacyjna i faktyczna) 4. koordynacja szlaku (jako systemu i oferty) Opr. własne
Pozostałe postulaty formułowane w odniesieniu do oferty szlaków tematycznych postulat reprezentatywności kulturowej. postulat różnorodności obiektów szlaku postulat unikatowości oferty. postulat zwartości szlaków postulat równowagi typów i funkcji obiektów postulat trwałości i aktualizacji oferty szlaku. postulat eventyzacji szlaków turystyczno-kulturowych. postulat alternatywnych sposobów zwiedzania postulat rozwijania usług uzupełniających postulat indywidualizacji oferty szlaków postulat nowoczesnej promocji.
Jak szlaki kulturowe stworzą marki regionów (Mikos v. Rohrscheidt 2008, 2009) Postulat 1: w każdym regionie tworzy się najmniej jeden system regionalny o statusie szlaku materialnego, który eksponuje jeden motyw (temat) wiodący regionu, wyróżnia go na tle innych regionów Polski oraz jest wizytówką wobec gości z kraju i zagranicy. Postulat 2: regiony o bogatej różnorodności zasobów kulturowych mogą stworzyć dwa lub nawet więcej markowych regionalnych szlaków materialnych, eksponujących poszczególne aspekty ich dziedzictwa. Postulat 3. szlaki regionalne są silniej promowane ze wsparciem odpowiedzialnych instytucji (POT, inni) jako integralna część oferty turystycznej Polski i realizacja produktu markowego turystyka kulturowa obok destynacji miejskich i obszarowych.
Metoda badania potencjału turystyczno-kulturowego szlaku: I. poziom organizacji systemu (4 kryteria szlaku materialnego) II. ogólna atrakcyjność turystyczna szlaku III. turystyczno-kulturowy potencjał obiektów szlaku IV. obsługa własna szlaku ( w tym informacja i promocja) V. pozostała oferta spędzania wolnego czasu na obszarze szlaku VI. Infrastruktura turystyczna i komunikacyjna Opr. własne
Szlak Piastowski uzasadniona tematyzacja obiektów Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badania, zakres I A
Dostępność faktyczna obiektów Szlaku Piastowskiego
Atrakcyjność turystyczno-kulturowa wybranych obiektów szlaku
Autentyczność obiektów w aktualnej przestrzeni szlaku
Podstawowy problem Szlaku Piastowskiego jako elementu dziedzictwa i produktu turystycznego weryfikacja przestrzeni szlaku??? tak czy nie?????? tak czy nie???
Za uwagę dziękuje Armin