Wczesna diagnostyka stożka rogówki Czy można wykorzystać OCT? Bartłomiej J. Kałużny Klinika Chorób Oczu, Collegium Medicum, Bydgoszcz Kierownik: prof. dr hab. med. G. Malukiewicz
Po co? - prawidłowa kwalifikacja do rogówkowej chirurgii refrakcyjnej - wczesna kwalifikacja do cross-linking
Keratometria pomiar centralnych krzywizn rogówki, wykorzystuje fakt, że przednia powierzchnia rogówki odbija światło jak zwierciadło wypukłe pozwala na ocenę około 6% przedniej powierzchni rogówki podejrzenie: > 45,00 D różnica > 1,00 D
Topografia w oparciu o krążki Placido koncentryczne podświetlone okręgi są rzutowane na rogówkę, następnie ich odbicia są rejestrowane za pomocą kamery, zniekształcone odbicia są analizowane komputerowo i przedstawiane w postaci map Teoretycznie do analizy może być użyte nawet 6 000 do 11 000 punktów, a dokładność tej metody w optymalnych warunkach w centralnej części wynosi ±0,25 D lub 2-3 µm, ale w klinicznych często przekracza ±1,00 D lub 8-12µm Roberts C. Corneal topography: a review of terms and concepts. J Cataract Refract Surg. 1996;22:624-9
Topografia w oparciu o krążki Placido 1. Pozwala na ocenę tylko około 60% przedniej powierzchni, brak informacji z bardziej obwodowej części rogówki 2. Niemożliwa jest ocena tylnej powierzchni oraz grubości rogówki 3. Pomiar wymaga prawidłowego nabłonka i filmu łzowego 4. Dane z samego centrum i obwodu rogówki są ekstrapolowane
Topografia w oparciu o krążki Placido Rabinowitz - McDonnell index: K > 47,2 D I-S > 1,4 D KISA% Maeda/Klyce (KPI, KCI) Maloney CLMI
Tomografia szczelinowa skaningowa topografia o wysokiej rozdzielczości - rzeczywisty pomiar wysokości punktów w stosunku do płaszczyzny odniesienia Orbscan, Orbscan II (Bausch & Lomb) - topografia przedniej i tylnej powierzchni rogówki, mapa pachymetryczna - w stożku zmiany kształtu najpierw na tylnej powierzchni rogówki
Tomografia kamera Scheimpfluga Pentacam HR pozwala na analizę topografii przedniej i tylnej powierzchni rogówki od rąbka do rąbka w oparciu o pomiar wysokości z dokładnością od ± 0,1 D
Tomografia kamera Scheimpluga
Tomografia Placido + kamera Scheimpfluga Galilei II (Zimer Ophthalmology) Sirius (CSO, Schwind) Czułość i specyficzność > 95 %
Tomografia optyczna koherentna tomografia
Przednia powierzchnia rogówki Keratometria Topografia Placido Tomografia rogówki Orbscan, Scheimpflug, OCT
OP OL
Aberrometria badanie czynnościowe, ale informacje oparte na strukturze C 3 1 (coma w osi pionowej) > 0,2 µm, 6 mm źrenica
Mapa grubości nabłonka Cyfrowa ultrasonografia bardzo wysokiej częstotliwości (VHF DU) Corneal epithelial thickness profile in the diagnosis of keratoconus. Reinstein DZ, Archer TJ, Gobbe M. J Refract Surg. 2009;25:604-10.
Badania czynnościowe ocena biomechaniki rogówki ORA Ocular Response Analyzer
Badania czynnościowe ocena biomechaniki rogówki Corneal Hysteresis (CH) Corneal Resistance Factor (CRF) CH: Corneal Hysteresis = P1- P2 CRF: Corneal Resistance Factor = P1 (0.70*P2) - lepiej charakteryzuje właściwości biomechaniczne rogówki - czułość i specyficzność poniżej 80 % Ocular response analyzer measurements in keratoconus with normal central corneal thickness compared with matched normal control eyes. Fontes BM, Ambrósio R Jr, Velarde GC, Nosé W. Refract Surg. 2011;27:209-15 - brak różnic w CH i CRF przed i po CXL? under p2area Detection of Biomechanical Changes After Corneal Cross-Linking Using Ocular Response Analyzer Software. Spoerl E, Terai N, Scholz F, Raiskup F, Pillunat LE. J Refract Surg. 2011;17:1-6
Badania czynnościowe biomechanika rogówki, OCT 20 ms Prototyp SS OCT skonstruowany w Instytucie Fizyki UMK w Toruniu Rozdzielczość osiowa: 9 µm Rozdzielczość poprzeczna: 5 µm Szybkość skanowania: do 200 000 lines/s Czułość: 103 db Źródło światła: laser strojony o centralnej długości światła 1310 nm i zakresie strojenia135 nm
Badania czynnościowe biomechanika rogówki, OCT
Badania czynnościowe biomechanika rogówki, OCT ex vivo
Badania czynnościowe biomechanika rogówki, OCT
Badania czynnościowe biomechanika rogówki, OCT Ciśnienie wewnątrzgałkowe Patologia Niebieska krzywa 8 zdrowa Czerwona krzywa 8 keratoconus
Badania genetyczne w większości przypadków występowanie sporadyczne u 5% to 19% występowanie rodzinne podłoże genetyczne nie jest ustalone
Przednia powierzchnia rogówki Keratometria Topografia Placido Tomografia rogówki Orbscan, Scheimpflug, OCT Aberrometria Shack-Hartmann Tscheringa Mapa nabłonka VHF DU OCT Biomechanika ORA OCT Genetyka
Dziękuję za uwagę