M~~yCZNYM Z009 1 L'Us- 0 7

lmld ~ ProtitOw.l.eczniczydl WytrliJI Med)1:Dr,dII PJocib liltqcz)th ui. ~ 41,03-738 WnzawII REGKJN:01524ge01 SPRAWDZONO POD WZGlfiDEM M~~yCZNYM Z009 1 L'Us- 0 7 Kazda kapsulka zawiera 267 mg fenofibratu Substancje pomocnicze -patrzpkt.-6.1. (Fenofibratum) Kapsulki twarde. Twarde zelatynowe kapsulki koloru zielonego i karmelowego. Fenardinjest wskazany jako uzupelnienie diety i innych niefarmakologicznych metod leczenia (np. ewiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciala) w leczeniu:. - ci~i:kiej hipertrojglicerydemii; - hiperlipidemii mieszanej, jei:eli statyny Sl\.przeciwwskazane lub fie tolerowane. Dorosli W przypadku ci~i:kiej hipertrojglicerydemii lub hiperlipidemii mieszanej, stosowanl\. dawkl\. POcZl\.tkowl\.jestjedna kapsulka raz na do~. Produkt Fenardin zawsze powinien bye stosowany zjedzeniem, poniewaz lek po przyj~ciu na pusty zoll\.dek wchlania si~ gorzej. Dieta ustalona przed rozpocz~ciem leczenia powinna bye kontynuowana. Dzieci Taka dawka nie jest zalecana dla dzieci. Pacjenci w:podeszlym wieku U pacjent6w w podeszlym wieku, u ktorych nie wyst~pujl\.zaburzenia dawka zwykle stosowana u osob doroslych. czynnosci nerek, zalecanajest Pacjenci z zaburzona czynnoscia nerek U pacjentow z zaburzonl\. czynnoscil\. nerek konieczne jest zmniejszenie dawki. W tej grupie pacjentow zalecane jest przyjmowanie dawek zawierajl\.cych mniejsze ilosci substancji czynnej (kapsulka zawierajl\.ca 67 mg mikronizowanego fenofibratu lub kapsulka zawierajl\.ca 100 mg niemikronizowanego fenofibratu). Klirens kreatvniny (ml/min) 20 ml/min <klirens kreatyniny<60 ml/min Dawki 2 kapsulki a 67 mg mikronizowanego fenofibratu Pacjenci z niewydolnoscia watroby Brak danych klinicznych dotyczl\.cych dawkowania u pacjentow z niewydolnoscil\. wl\.troby.

Dawka 267 mg produktu Fenardin, 267 mg, kapsulki twarde jest biorownowazna fenofibratu mikronizowanego. dawce 267 mg - Nadwrazliwose na fenofibrat lub ktorllkolwiek z substancji pomocniczych. Ci~Zka niewydolnose w~troby lub nerek (klirens kreatyniny < 20 mvmin). Ci a i karmienie piersi~ (patrz pkt. 4.6) Dzieci ponizej 12 roku :tycia. - Marskose zolci()wiw~troby. Choroba p~cherzyka zolciowego. Znane reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne wyst~puj~ce w trakcie leczenia fibratami lub ketoprofenem. Zaburzenia czynnosci nerek W zaburzeniach czynnosci nerek moze bye konieczne zmniejszenie dawki fenofibratu w zalemosci od klirensu kreatyniny (patrz pkt 4.2). Zmniejszenie dawki nale:ty rozwazye u pacjentow w podeszlym wieku z zaburzeniami czynnosci nerek. Aminotransferazy U niektorych pacjentow moze wystlijjie umiarkowane zwi~kszenie aktywnosci aminotransferaz w surowicy, lecz rzadko wymaga ono zmiany leczenia. Zaleca si~ jednak monitorowanie aktywnosci aminotransferaz w surowicy, co trzy miesi~ce przez pierwsze dwanascie miesi~cy leczenia. Leczenie nale:ty przerwae w przypadku, gdy poziom ALA T lub ASP AT przekroczy ponad 3-krotnie gom~ granic~ normy lub jest wi~kszy niz 100 jednostek mi~dzynarodowych. Zapalenie trzustki U pacjentow przyjmuj~cych fenofibrat opisywano zapalenie trzustki. Moze ono swiadczye 0 braku skutecznosci u pacjentow z ci~zk~ hipertrojglicerydemil\jak rowniez moze bye bezposrednim dzialaniem leku b~dz tez zjawiskiem wtomym zwil\.z8.nymz tworzeniem si~ kamieni lub osadu w drogach zolciowych z-nast~pc~ niedromosci~ przewodu zolciowego wspolnego. Miopatia Pacjenci z czynnikami predysponuj~cymi do rozpadu mi~sni pn mwanych takimi, jak zaburzenia czynnosci nerek, niedoczynnose tarczycy i nadu:tywanie alkoholu, mog~ bye narazeni na wystlijjienie rozpadu mi~sni pr~owanych. Istniejll doniesienia na temat toksycznego dzialania na mi~snie, w tym bardzo rzadkich przypadkow rozpadu mi~sni pr~owanych, podczas stosuwania fibratow i innych srodkow obnizaj~cych st~zenie lipidow. C~stose wyst~powania tego zaburzeniajest wi~ksza u pacjentow z hipoalbuminemill oraz niewydolnoscill nerek w wywiadzie. Toksyczne dzialanie na mi~snie nale:ty podejrzewae u pacjentow z rozsianymi MIami mi~sni, zapaleniem mi~sni, skurczami mi~sni oraz oslabieniem lub znacznym podwyzszeniem CPK (poziom 5-krotnie przekraczaj~cy g6m~ granic~ normy). W takich przypadkach leczenie z zastosowaniem fenofibratu nale:ty przerwae. Ryzyko toksycznego dzialania na mi~snie moze bye podwyzszone, je:ieli lekjest podawany rownoczesnie z innym fibratem lub inhibitorem reduktazy HMG-CoA, zwlaszcza wprzypadkach istniej~cej wczesniej choroby mi~sni. W zwillzku z tym leczenie skojarzone z zastosowaniem fenofibratu i statyny nale:ty stosowae tylko u pacjentow z ci~zkllzlozon~ dyslipidemi~ oraz istotnym ryzykiem chorob ukladu krl\.:ienia, bez chorob mi~sni w wywiadzie. Podczas takiego leczenia skojarzonego nale:ty zachowae ostromose, a pacjentow uwaznie monitorowae pod k~tem wystlijjienia toksycznego dzialania na mi~snie.

W przypadku pacjentek z hiperlipidemi1\. przyjmuj1\.cych estrogeny lub srodki antykoncepcyjne zawieraj1\.ce estrogen nalezy upewnic si~, czy hiperlipidemia ma charakter pierwotny, czy wt6my (mozliwosc zwi~kszenia st~zenia lipid6w na skutek doustnego przyjmowania estrogenu). Fenofibrat nasila dzialanie lek6w przeciwzakrzepowych b~d1\.cychpochodnymi kumaryny. Na pocz1\.tkuleczenia dawka leku przeciwzakrzepowego powinna zostae zmniejszona 0 jedn1\.trzeci1\.. Dalsze dostosow~li1ie dawki winno odbywae si~ na podstawie monitorowania czasu protrombinowego. W przypadkii pacjent6w uprzednio leczonych podobnymi lekarni obnizajllcymi st~zenie lipid6w, podczas stosowania fenofibratu ta sarna dawka leku przeciwzakrzepowego winna bye utrzymana przy skrupulatnym kontrolowaniu czasu protrombinowego. Istnieje ryzyko nasilenia dzialania sulfonylomocznika. Stosowanie fenofibratu 11\.czniez substancjarni hepatotoksycznymi takimi, jak: perheksyliny maleinian i inhibitory monoarninooksydazy (!MAO) jest przeciwwskazane. Cyklosporyna: odnotowano powazne, ale odwracalne zaburzenia czynnosci nerek podczas jednoczesnego stosowania fenofibratu i cyklosporyny. W tej grupie pacjent6w wskazane jest skrupulatne monitorowanie czynnosci nerek, a leczenie powinno bye przerwane w przypadku zmian w pararnetrach biologicznych. Inhibitory reduktazy HMG-CoA lub statyny potencjalnie wykazuj1\.toksyczne dzialanie na mi~snie. Istniej1\.pewne doniesienia, iz interakcje z fenofibratem nasilaj1\.toksycznose statyn w stosunku do mi~sni. Ze wzgl~du na fakt, iz fenofibrat metabolizowany jest z udzialem cytochromu CYP3A4, mozliwe interakcje zdaj1\.si~ wyst~powac z lekarni czy substancjarni pomocniczymi takimi, jak: imidazol, erytromycyna, mibefradil, sok grejpfrutowy i inne, metabolizowanymi za pomoc1\.cyp3a4. Zywice jonowymienne: istnieje ryzyko znacznego zmniejszenia wchlaniania z przewodu pokarmowego produktu Fenardin podczas jednoczesnego stosowania Zywic jonowymiennych (cholestyrarnina, kolestypol) z produktem Fenardin. Produkt Fenardin powinien bye podawany co najrnniej 1 godzin~ przed lub 4 godziny po zai;yciu Zywicy jonowymiennej. ~ Brakjest wystarczaj1\.cych danych dotycz1\.cychstosowania fenofibratu u kobiet w ci~. Badania na zwier~tach nie wykazaly dzialania teratogennego. Dzialanie embriotoksyczne obserwowano w dawkach odpowiadajl:\:cych zakresowi toksycznosci dla matki (patrz pkt 5.3). Potencjalne zagro:ienie dla czlowieka nie jest znane. Fenofibrat nie powinien bye stosowany u kobiet w ci~, dlatego kobiety w wieku rozrodczym powinny stosowae skuteczne metody zapobiegania ci~. Laktacja Brak danych dotycz1\.cychprzenikania fenofibratu i (lub) jego metabo lit6w do mleka kobiet. karmi1\.cych piersil:\:.dlatego produkt Fenardin nie powinien bye stosowany u kobiet karmil:\:cych piers i1\.. 4.7 Wplyw na zdolnosc prowadzenia pojazd6w mechanicznych i obslugiwania u~dzed mechanicznych w ruchu. Fenofibrat nie ma wplywu na zdolnose prowadzenia pojazd6w mechanicznych UTZ1\.dzenmechanicznych w ruchu. i obslugiwania

Wyst~ienie niekt6rych objaw6w dzialan niepoi~danych moze bye powodem do zaprzestania leczenia produktem Fenardin. C~stose wyst~powania objaw6w niepozl\.danych zostala sklasyfj.kowana nast~pujflco: bardzo cz~sto (:::1/10); cz~sto (od :::1/100 do <1/10); niezbyt cz~sto (od:::1/1000 do <1/100); rzadko (od ~1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko «1/10 000) lub c~stose nieznana (nie moze bye oceniona na podstawie dost~pnych danych). Zaburzenia zoladkowo-jelitowe: Czltste (>1/100, <1/10): zaburzenia trawienne, zaburzenia zalfldkowo - jelitowe nudnosci, wymioty, biegunka i wzd~cia). Niezbyt czltsto (:::1/1000, <1/100) zapalenietrzustki*., Zaburzenia sk6ty i tkanki podsk6mej: CZltste (>1/100, <1/10): wysypka, swifld, pokrzywka lub reakcje nadwrazliwosci polflczeniu z rumieniem, powstawaniem p~cherzyk6w lub zmian guzkowych. Rzadkie (> 1/10000, <1/1000): lysienie. (b61e brzucha, na swiatlo czasami w Zaburzenia watroby i dr6g z6lciowych: Bardzo czltste (> 1/10): umiarkowane zwi~kszenie aktywnosci aminotransferaz w surowicy; Rzadkie (>1/10000, <1/1000): zapalenie wfltroby, kamica z6lciowa. Zaburzenia miesniowo-szkieletowe. tkanki lacznej i kosci: Rzadkie (> 1/10000, <1/1000): rozlegle b6le mi~sniowe, zapalenie mi~sni, skurcze mi~sni i oslabienie. Bardzo rzadkie «1/10000): rozpad mi~sni pn cowanych. Zaburzenia ukladu rozrodczego i piersi: Rzadkie (> 1/10000, <1/1000): impotencja. Zaburzenia metabolizmu i odzvwiania: Czltste (> 1/100, <1/1 0): zwi~kszenie st~zenia homocysteiny we krwi, z czym wi~e si~ zwi~kszone ryzyko miazdi:ycy; zwi~kszenie st~zenia homocysteiny moze bye znacznie zredukowane za pomocfl suplementacji kwasu foliowego. Rzadkie (>1/10000, <1/1000): zwi~kszenie st~zenia mocznika i kreatyniny w osoczu. Zaburzenia krwi i ukladu chlonnego: Rzadkie (> 1/10000, <1/1000): zmniejszenie st~zenia hemoglobiny i ilosci leukocyt6w. Zaburzenia ukladu nerwowego: CZltste (>1/100, <1/10): b6le glowy. Zaburzenia og6lne: CZltste (>1/100, <1/10): zm~czenie. Zaburzenia ucha i blednika: CZltste (>1/100, <1/10): zawroty glowy.

Zaburzenia nacwiowe Niezbyt cz~ste(2:1/1000, <1/100): incydenty zakrzepowo-zatorowe (zatorowose plucna, zakrzepica Zyl gl~bokich)*. *W badaniu FIELD (kontrolowanym placebo, randomizowanym badaniu klinicznym) przeprowadzonym z udzialem 9795 pacjentow z cukrzyc~ typu 2 obserwowano znamienny statystycznie wzrost c~stosci zapalenia trzustki u pacjentow przyjmuj~cych fenofibrat w porownaniu z pacjentami otrzymuj~cymi placebo (0,8% vs 0,5%; p = 0,031). W tym samym badaniu zgloszono znaruienny statystycznie wzrost c~stosci przypadkow zatorowosci plucnej (0,7% w grupie placebo vs 1.1% w grupie fenofibratu; p = 0,022) oraz nieistotny statystycznie wzrost cz~stosci zakrzepicy Zyl gl~bokich (placebo: 1,0% [48/4900 pacjentow] vs fenofibrat 1,4% [67/4895 pacjentow]; p = 0,074). Nie odnotowano przypadkow przedawkowania. Nie jest znane swoiste antidotum. Jezeli istnieje podejrzenie przedawkowania, wskazane jest leczenie objawowe i podtrzymuj~ce podstawowe czynnosci Zyciowe. Fenofibrat nie mote bye usuni~ty przy pomocy hemodializy. Grupa farmakoterapeutyczna: Leki zmniejszajilce st~zenie Iipid6w w surowicy/ Leki zmniejszajilce st~ienie cholesterolu i tr6jgliceryd6w/ Fibraty. Kod ATC: CIO AB 05 Produkt Fenardin zawiera 267 mg fenofibratu. Mechanizm zmniejszania st~zenia lipidow przez fenofibrat, obserwowany w praktyce klinicznej, zostal wyjasniony w badaniach in vivo prowadzonych na myszach transgenicznych i hodowlach hepatocytow ludzkich. Polega on na aktywacji receptora peroksysomalnego czynnika proliferacyjnego typu a (PPARa). W tym mechanizmie fenofibrat zwi~ksza lipoliz~ oraz eliminacj~ bogatych w trojglicerydy c~tek z osocza poprzez aktywacj~ lipazy lipoproteinowej i zmniejszenie produkcji apoproteiny C-I1I. Aktywacja PPARa indukuje takze wzrost syntezy apoprotein A-I, A-II oraz cholesterolu HDL. Badania epidemiologiczne wykazaly dodatni~ korelacj~ pomi~dzy zwi~kszonym st~zeniem lipidow w surowicy i zwi~kszonym ryzykiem choroby wiencowej. Kontrola takich zaburzen lipidowych uzasadnia leczenie fenofibratem. Jednak mozliwe korzystne i niekorzystne odlegle konsekwencje stosowania lekow przeznaczonych do terapii zaburzen lipidowych nadal stanowi~ przedmiot dyskusji naukowych. W zwi~u z tym domniemany korzystny wplyw produktu Fenardin na chorobowosc i smiertelnose zwi~~ z chorobami ukladu kr~nia wci~ nie jest udowodniony. Badania fenofibratu konsekwentnie wykazuj~zmniejszenie st~zenia cholesterolu LDL. St~zenie cholesterolu HDL cz~sto ulega podwyzszeniu. Zmniejsza si~ takze st~zenie trojglicerydow. Powoduje to spadek stosunku lipoprotein 0 niskiej i bardzo niskiej g~stosci do lipoprotein 0 wysokiej g~stosci, co z kolei - jak wykazuj~ badania epidemiologiczne - jest skorelowane ze spadkiem ryzyka miawzycy. Rownolegle ze zmian~ poziomu HDL, LDL i VLDL nast~puj~ zmiany poziomu apolipoproteiny A i apolipoproteiny B. Podczas leczenia fenofibratem obserwowano regresj~ zoltakow. U okolo 20% pacjentow z hiperlipidemil\, szczegolnie u osob z fenotypem IV, wyst~puje podwyzszone st~zenie kwasu moczowego w osoczu. Produkt Fenardin powoduje zwi~kszenie wydalania kwasu moczowego z moczem, w zwi~u z czym ma korzystne dzialanie u tych pacjentow. W badaniach klinicznych fenofibratu zaobserwowano istotn~ redukcj~ st~zenia fibrynogenu i Lp (a) u pacjentow, u ktorych te parametry byly podwyzszone. Wykazano, te stosowanie fenofibratu moze zmniejszyc liczb~ przypadkow wystlij>ienia choroby wiencowej, natomiast nie wykazano wplywu na obnitenie smiertelnosci z wszystkich przyczyn w

I Lql RejesncjPrtxi*Wlw l.ec:zriicz)1m W)aOw~i~~ u1.liti*owtu 41, 03-738 \\tnziwi REGON: 015248l!O1 przypadku stosowania fenofibratu w pierwotnej lub wt6mej prewencji powiklan chor6b sercowonaczyniowych. Wchlanianie: Niezmieniony zwi~ekjest trudny do oznaczenia w osoczu. Kwas fenofibrynowy jest glownym metabolitem obecnym w osoczu. Jego st~zenie maksymalne jest uzyskiwane po okolo 5 godzinach od podania leku. Po podaniu dawki 200 mg mikronizowanego fenofibratu na dob~ srednie st~zenie w osoczu wynosi 15 Jlg/ml. Dlugotrwale stosowanie fenofibratu pozwala na uzyskanie stanu stacjonamego we krwi. Kwas fenofibrynowy silnie wi~ si~ z albuminami osocza: moze wypierac antagonistow witaminy K z miejsca wi~ia na czltstce bialka i przez to zwi~ksza ich dzialanie przeciwzakrzepowe. Dystrybucja: Kwas fenofibrynowy silnie willi:e si~ z albuminami osocza. Obj~tosc dystrybucji dla kwasu fibrynowego wynosi 0,89 l/kg. Metabolizm i wydalanie: produkt jest glownie wydalany z moczem: 70% w ci~ 24 godzin i 88% w ci~ 6 dni, wowczas calkowite wydalanie z moczem i kalem si~ga 93%. Fenofibrat glownie jest wydalany w postaci kwasu fenofibrynowego i jego pol~czen z kwasem glukuronowym. Okres biologicznego poltrwania dla kwasu fenofibrynowego wynosi okolo 20 godzin. Badania kinetyki po podaniu kolejnych dawek wykazaly brak gromadzenia si~ produktu. Kwas fenofibrynowy nie jest eliminowany podczas hemodializy. Badania toksycznosci przewleklej nie ujawnily istotnych informacji na temat szczegolnej toksycznosci fenofibratu. Wyniki badan mutagennosci fenofibratu byly ujemne. Podczas stosowania duzych dawek u szczurow i myszy zaobserwowano guzy w~troby, kt6re moma przypisac proliferacji peroksyzomu. Te zmiany s~ specyficzne dla malych gryzoni i nie byly obserwowane u innych gatunk6w zwier~t. Nie ma to znaczenia w odniesieniu do terapeutycznego stosowania u ludzi. Badania prowadzone na myszach, szczurach i krolikach nie wykazaly zadnego dzialania teratogennego. Dzialania embriotoksyczne obserwowano w dawkach odpowiadaj~cych zakresowi toksycznosci dla matki. Przy stosowaniu duzych dawek zaobserwowano wydluzenie okresu ci~ i problemy podczas porodu. Nie wykazano zadnego wplywu na plodnosc. makroglicerydow lauryniany, makrogo120000, hydroksypropyloceluloza, sodu karboksymetyloskrobia, zelatyna, zelaza tlenek czerwony (E 172), zelaza tlenek zolty (E 172), zelaza tlenek czarny (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132)

Opakowanie zawieraj~ce 14,20,28,30,50,56,60,90,98 i 100 sztuk w blistrach (PeV/aluminium). Nie wszystkie rodzaje opakowail mus~ znajdowac si~ w obrocie. Wszelkie resztki niewykorzystanego 10kalnymi przepisami. produktu lub jego odpady nalezy usun~c w spos6b zgodny z 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJJ\CY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DOOBROTU VEDIM Sp. z 0.0. ui. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTUIDATA PRZEDLUZENIA POZWOLENIA 08.06.2006 10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZJ!;SCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO Of. 06 I ew09