KOMISJA EUROPEJSKA DYREKCJA GENERALNA DS. PODATKÓW I UNII CELNEJ Polityka celna Procedury celne. Bruksela, dnia 1 lipca 2009 r.

KOMISJA EUROPEJSKA DYREKCJA GENERALNA DS. PODATKÓW I UNII CELNEJ Polityka celna Procedury celne Bruksela, dnia 1 lipca 2009 r. TAXUD/2019/2008 PL Final GRUPA ROBOCZA WE-EFTA Podręcznik procedur tranzytowych (Nowe) postępowanie poszukiwawcze 1

Część VII Zamknięcie operacji tranzytowej, postępowanie poszukiwawcze... 4 1. Wprowadzenie, prawodawstwo i zasady ogólne... 5 1.1. Wprowadzenie... 5 1.2. Prawodawstwo i zasady ogólne... 6 1.2.1. Źródła prawa... 6 1.2.2. Zasady ogólne... 6 1.2.2.1. Zakończenie i zamknięcie operacji tranzytowej... 6 1.2.2.2. Postępowanie poszukiwawcze dotyczące kontroli zakończenia procedury... 7 1.2.2.3. Wymiana informacji... 9 2. Zamknięcie operacji tranzytowej i zapytanie o status... 11 2.1. Wprowadzenie... 11 2.2. Warunki zamknięcia... 11 2.3. Skutki zamknięcia... 11 2.4. Forma zamknięcia... 12 2.5. Zapytanie o status i odpowiedź... 13 3. Postępowanie poszukiwawcze... 16 3.1. Wstęp... 16 3.2. Postępowanie poszukiwawcze rozpoczynające się od głównego zobowiązanego... 17 3.2.1. Cele zapytania o informacje... 17 3.2.2. Procedura ogólna w przypadku zapytania o informacje skierowanego do głównego zobowiązanego... 17 3.2.3. Procedura zapytania o informacje w przypadku procedur uproszczonych właściwych dla niektórych rodzajów transportu... 20 3.3. Alternatywny dowód zakończenia procedury... 22 3.3.1. Alternatywny dowód przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy... 23 3.3.2. Alternatywny dowód objęcia odnośnych towarów przeznaczeniem celnym w kraju trzecim... 26 3.4. Postępowanie poszukiwawcze w urzędzie przeznaczenia... 27 3.4.1. Właściwy organ i termin wysłania zapytania poszukiwawczego... 28 3.4.2. Wysyłanie komunikatu zapytanie poszukiwawcze (IE142)... 29 3.4.2.1. Stosowanie komunikatów wymiany informacji... 29 3.4.3. Anulowanie komunikatu zapytanie poszukiwawcze (IE142)... 31 3.4.4. Reakcja kraju przeznaczenia... 31 3.4.4.1. Poszukiwanie w rejestrach... 31 3.4.4.2. Wynik poszukiwania w rejestrach... 32 3.4.4.3. Termin odpowiedzi w przypadku, w którym postępowanie poszukiwawcze rozpoczęło się od urzędu przeznaczenia... 35 3.4.4.4. Termin odpowiedzi w przypadku, w którym postępowanie poszukiwawcze rozpoczęło się od głównego zobowiązanego i jest ono kontynuowane w urzędzie przeznaczenia... 35 3.4.4.5. Kody odpowiedzi na zapytanie poszukiwawcze... 36 3.4.5. Zapytanie do głównego zobowiązanego po rozpoczęciu postępowania poszukiwawczego w urzędzie przeznaczenia... 37 2

3.4.6. Konsekwencje postępowania poszukiwawczego... 38 4. Procedura awaryjna... 40 4.1. Nota poszukiwawcza w przypadku procedury awaryjnej lub procedury uproszczonej właściwej dla niektórych rodzajów transportu... 41 4.1.1. Wprowadzenie... 41 4.1.2. Postępowanie poszukiwawcze rozpoczynające się od głównego zobowiązanego... 43 4.1.3. Właściwy organ i termin wysłania noty... 43 4.1.4. Nota poszukiwawcza TC20... 44 4.1.5. Reakcja kraju przeznaczenia na notę poszukiwawczą... 45 4.1.6. Reakcja urzędu tranzytowego na notę poszukiwawczą... 50 4.1.7. Skutki postępowania poszukiwawczego... 51 5. Procedura weryfikacji po odprawie... 53 5.1. Cele i metody weryfikacji... 53 5.2. Dokumenty podlegające weryfikacji... 54 5.2.1. Zgłoszenia tranzytowe (procedura awaryjna)... 54 5.2.2. Zgłoszenie tranzytowe w postaci manifestu... 55 5.2.3. Dowód alternatywny... 56 5.2.4. Dokumenty T2L... 56 5.2.5. Dokumenty handlowe równowaŝne z dokumentem T2L... 57 5.3. Skutki weryfikacji... 57 6. Wyjątki (pro memoria)... 59 7. Szczególne instrukcje krajowe (część zastrzeŝona)... 60 8. Załączniki... 61 8.1. Wykaz właściwych organów... 61 8.2. Wzór pisma do głównego zobowiązanego wzywającego do udzielenia informacji... 61 8.3. Wzór noty TC20 oraz noty wyjaśniające... 61 8.4. Wzór formularza informacyjnego TC20A... 61 8.5. Wzór wniosku o weryfikację TC21... 61 8.6. Wzór wniosku o weryfikację TC21A... 61 8.7. Przykłady sytuacji występujących w postępowaniu poszukiwawczym... 61 3

Część VII Zamknięcie operacji tranzytowej, postępowanie poszukiwawcze W niniejszej część opisano zamknięcie operacji tranzytowej i postępowanie poszukiwawcze. Rozdział 1 przedstawia zasady ogólne i prawodawstwo dotyczące zamknięcia operacji tranzytowej i postępowania poszukiwawczego. Rozdział 2 dotyczy zamknięcia operacji tranzytowej i wniosku o potwierdzenie statusu. Rozdział 3 dotyczy postępowania poszukiwawczego. Rozdział 4 dotyczy procedury awaryjnej. Rozdział 5 dotyczy procedur weryfikacji po odprawie. Rozdział 6 jest zastrzeŝony dla szczególnych instrukcji krajowych. Rozdział 7 jest zastrzeŝony dla organów celnych. Rozdział 8 zawiera załączniki. 4

Uwaga: Stosuje się następujące określenia: - procedura tranzytowa : procedura celna, w ramach której towary są przewoŝone pod nadzorem celnym z jednego miejsca do innego miejsca zgodnie z przepisami regulującymi tranzyt wspólnotowy lub postanowieniami konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej. - operacja tranzytowa : przewóz towarów w ramach systemu tranzytowego z urzędu wyjścia do urzędu przeznaczenia. - procedura awaryjna : sytuacje, w których skomputeryzowany system organów celnych lub skomputeryzowany system przedsiębiorców jest niedostępny w chwili rozpoczęcia przewozu (brak wpisu w systemie). - procedury uproszczone : uproszczone procedury tranzytowe dotyczące niektórych rodzajów transportu. 1. Wprowadzenie, prawodawstwo i zasady ogólne 1.1. Wprowadzenie W niniejszym rozdziale przedstawiono kontekst prawny i informacje ogólne. Punkt 2 opisuje kontekst prawny zamknięcia i postępowanie poszukiwawcze. 5

1.2. Prawodawstwo i zasady ogólne 1.2.1. Źródła prawa Źródłami prawa regulującymi kontrolę zakończenia procedury i postępowanie poszukiwawcze są: - załącznik I dodatek I dział VI art. 40-43 Konwencji - art. 92 Kodeksu - art. 365-366 RWKC 1.2.2. Zasady ogólne Podstawa prawna dotycząca kompetencji w zakresie postępowania poszukiwawczego opiera się na zasadzie, zgodnie z którą właściwy organ kraju wyjścia jest odpowiedzialny za wszczęcie i monitorowanie postępowania poszukiwawczego i odgrywa kluczową rolę w tych czynnościach. 1.2.2.1. Zakończenie i zamknięcie operacji tranzytowej Artykuł 40 załacznika I do Konwencji; Artykuł 92 Kodeksu Źródła prawa rozróŝniają zakończenie i zamknięcie wspólnotowej i wspólnej operacji tranzytowej. Zakończenie operacji tranzytowej oznacza, Ŝe towary wraz z dokumentami zostały przedstawione organom celnym w urzędzie przeznaczenia lub upowaŝnionemu odbiorcy. Zamknięcie operacji tranzytowej oznacza, Ŝe operacja tranzytowa zakończyła się prawidłowo na podstawie porównania informacji dostępnych w urzędzie przeznaczenia z informacjami dostępnymi w urzędzie 6

wyjścia. To rozróŝnienie i te definicje prawne są waŝne niezaleŝnie od rodzaju operacji tranzytowej (standardowa lub uproszczona) lub stosowanego systemu (standardowa procedura tranzytowa lub procedura awaryjna). Zamknięcie operacji zaleŝy od przedstawienia dowodu jej zakończenia. Brak takiego dowodu (forma, rodzaj i metody przeprowadzenia oceny mogą się róŝnić w zaleŝności od procedury) powoduje konieczność podjęcia przez właściwe organy niezbędnych kroków w celu potwierdzenia, jeŝeli jest to moŝliwe poprzez zastosowanie alternatywnych środków, zakończenia procedury lub, jeŝeli nie jest to moŝliwe, ustalenia zgodnie z przepisami dotyczącymi długu i odzyskiwania naleŝności celnych: Artykuł 41 załacznika 1 do Konwencji; Artykuł 365 RWKC - czy powstał dług (celny), - w razie potrzeby dłuŝnika (dłuŝników), - faktycznego lub przypuszczalnego miejsca powstania długu i, w związku z tym, - w razie potrzeby właściwego organu do odzyskania długu, a takŝe w razie potrzeby nałoŝenia kar. 1.2.2.2. Postępowanie poszukiwawcze dotyczące kontroli zakończenia procedury W przypadku standardowej procedury tranzytowej przed wszczęciem postępowania poszukiwawczego naleŝy Artykuł 41 ust. 4 załacznika 1 do Konwencji; art. 365 ust. 4 wysłać zapytanie o status (zob. pkt 2.5). JeŜeli istnieje konieczność wszczęcia postępowania poszukiwawczego właściwy organ w kraju wyjścia podejmuje decyzję, czy 7

RWKC wszcząć postępowanie poszukiwawcze wysyłając najpierw: zapytanie o niezakończoną operację tranzytową (IE140) do głównego zobowiązanego (lub równowaŝne pismo do głównego zobowiązanego, jeŝeli system nie zawiera komunikatu) lub zapytanie poszukiwawcze (IE142) do deklarowanego urzędu przeznaczenia. Właściwy organ kraju wyjścia moŝe wszcząć postępowanie poszukiwawcze bezpośrednio w deklarowanym urzędzie przeznaczenia, jeŝeli w polu nr 8 znajdują się informacje wystarczające do zidentyfikowania i określenia odbiorcy. Dostępne informacje zawarte w zgłoszeniu powinny dostarczać właściwemu organowi w deklarowanym urzędzie przeznaczenia szczegółowych danych niezbędnych do nawiązania kontaktu z uprawnioną osobą w miejscu przeznaczenia (odbiorcą). Państwa członkowskie i inne Umawiające się Strony informują głównych zobowiązanych o korzyściach wynikających z prawidłowego wypełnienia pola nr 8 waŝnymi i kompletnymi informacjami dotyczącymi odbiorcy i szczegółowymi danymi adresowymi. W ten sposób główny zobowiązany moŝe uniknąć otrzymywania zbędnego komunikatu zapytanie o niezakończoną operację tranzytową (IE140) (lub równowaŝnego pisma). Kontakt z głównym zobowiązanym nawiązuje się tylko wtedy, gdy w urzędzie wyjścia nie ma dowodu zakończenia procedury po ewentualnej wymianie 8

wystarczające informacje komunikatów zapytanie o status (IE904) i odpowiedź potwierdzająca status (IE905) (zob. dodatkowe szczegóły w pkt 2.5) oraz zapytanie poszukiwawcze (IE142) do deklarowanego urzędu przeznaczenia (zob. dodatkowe szczegóły w pkt 3.4.4). Uwaga: W zaleŝności od interpretacji wyraŝenia wystarczające informacje decyzja czy/gdzie naleŝy wszcząć postępowanie poszukiwawcze naleŝy do właściwego organu kraju wyjścia. PRZEDSIĘBIORCY Prawidłowe wypełnienie pola nr 8 waŝnymi i kompletnymi informacjami dotyczącymi odbiorcy i szczegółowymi danymi adresowymi umoŝliwi uniknięcie otrzymywania zbędnych zapytań o informacje od właściwych organów celnych. 1.2.2.3. Wymiana informacji W celu wymiany dodatkowych informacji lub zadania pytań dotyczących określonego przewozu w trakcie całego postępowania poszukiwawczego i procedury odzyskiwania naleŝności moŝna wysłać komunikaty informacje dotyczące postępowania poszukiwawczego i procedury poboru naleŝności (IE144) i zapytanie o informacje dotyczące postępowania poszukiwawczego i procedury poboru naleŝności (IE145). Tę wymianę informacji moŝe rozpocząć urząd wyjścia lub urząd przeznaczenia; w celu kontynuacji procedury odpowiedź nie jest wymagana (niesprzęŝone komunikaty). stosuje komunikat IE144; urząd 9

przeznaczenia stosuje komunikat IE145. JeŜeli konieczne jest dołączenie dodatkowych dokumentów w formie papierowej, moŝna je wysłać przy uŝyciu innych środków (faks, poczta elektroniczna, poczta itd.) bezpośrednio do osoby wskazanej w komunikatach, z wyraźnym odniesieniem do numeru referencyjnego MRN przesyłki, której dotyczą, i jeŝeli wysyłane w formie papierowej z zastosowaniem formularza TC20A wysyłanie informacji / dokumentów związanych z przewozami w systemie NCTS 1. 1 Wzór zamieszczony w załączniku 8.4. 10

2. Zamknięcie operacji tranzytowej i zapytanie o status 2.1. Wprowadzenie W niniejszym punkcie przedstawiono informacje o zamknięciu operacji tranzytowej i zapytaniu o status: punkt 2 dotyczy warunków zamknięcia; punkt 3 dotyczy skutków zamknięcia; punkt 4 dotyczy formy zamknięcia. 2.2. Warunki zamknięcia Artykuł 40 ust. 2 załącznika I do Konwencji Artykuł 92 ust. 2 Kodeksu Procedura tranzytowa zostaje zamknięta, pod warunkiem Ŝe zakończyła się w sposób przedstawiony w części IV rozdział 4. Organem właściwym do zamknięcia procedury jest organ kraju wyjścia. Zamknięcie moŝe mieć róŝne formy zaleŝnie od rodzaju stosowanej procedury 2. Zasadniczo zamknięcia dokonuje się na podstawie porównania informacji związanych z procedurą tranzytową ustalonych w miejscu wyjścia oraz zarejestrowanych i poświadczonych w miejscu przeznaczenia. 2.3. Skutki zamknięcia 2 MoŜe to być porównanie oparte na komunikatach elektronicznych ( AAR z wynikami kontroli w systemie skomputeryzowanym) lub zestawienie dokumentów (TAD, karta 1 z kartą 5 i list towarowych w ramach procedury opartej na SAD, manifestów lotniczych lub morskich z miesięcznym wykazem urzędu przeznaczenia w ramach procedury uproszczonej poziom 1). 11

Fakt zamknięcia procedury tranzytowej, w sposób domyślny lub formalny, nie narusza praw i obowiązków właściwego organu w zakresie ścigania głównego zobowiązanego i/lub gwaranta, jeŝeli w późniejszym terminie (przewidzianym prawem na odzyskanie długu lub nałoŝenie kar) okazuje się, Ŝe procedura w rzeczywistości nie zakończyła się i nie powinna była zostać zamknięta lub wykryto nieprawidłowości dotyczące konkretnych procedur tranzytowych na późniejszym etapie. 2.4. Forma zamknięcia Zamknięcie procedury zwykle ma charakter domyślny i nie wymaga Ŝadnej formalnej informacji skierowanej do głównego zobowiązanego i/lub gwaranta przez właściwe organy. Główny zobowiązany i gwarant mogą uznać operację za zamkniętą, jeŝeli nie otrzymali zawiadomienia, Ŝe nie została ona zamknięta. Uwaga: KaŜde państwo członkowskie/kaŝda Umawiająca się Strona moŝe poinformować głównego zobowiązanego o zamknięciu operacji komunikatem zawiadomienie o zamknięciu operacji tranzytowej (IE045) lub wysyłając pismo. W kaŝdym przypadku naleŝy pamiętać, Ŝe taki komunikat lub takie pismo mają charakter informacyjny i nie mają mocy prawnej. Właściwy organ nawiązuje kontakt z głównym zobowiązanym, gwarantem lub innymi właściwymi organami, jeŝeli nie ma dowodu (lub występuje 12

wątpliwość) Ŝe procedura tranzytowa została zakończona, w związku z czym urząd wyjścia nie moŝe jej zamknąć (zob. pkt 1.2.2.1 i 3.2). Procedury uproszczone dla niektórych rodzajów transportu W celu zagwarantowania jednolitego stosowania, niezaleŝnie od stosowanego rodzaju transportu, konieczne jest przyjęcie w miarę moŝliwości podobnej metody postępowania w odniesieniu do procedur uproszczonych właściwych dla niektórych rodzajów transportu. 2.5. Zapytanie o status i odpowiedź Przed wszczęciem postępowania poszukiwawczego naleŝy wystąpić z zapytaniem o status. Dzięki tej metodzie moŝna uniknąć zbędnych zapytań poszukiwawczych dotyczących operacji tranzytowych, które zostały faktycznie zamknięte w urzędzie przeznaczenia, ale komunikaty o ich zakończeniu zaginęły w systemie z powodów technicznych. Zapytanie o status (IE904) naleŝy wysłać - do deklarowanego urzędu przeznaczenia po upływie terminu przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia, jeŝeli nie otrzymano komunikatu o przybyciu towarów IE006, - do faktycznego urzędu przeznaczenia 6 dni po otrzymaniu komunikatu o przybyciu towarów IE006. System w kraju przeznaczenia sprawdza automatycznie, czy status w miejscu przeznaczenia odpowiada statusowi w kraju wyjścia i odpowiada komunikatem odpowiedź 13

na zapytanie o status (IE905). Odpowiedzialność za bezzwłoczne przekazywanie brakujących informacji przy pomocy wszelkich moŝliwych środków (np. ponowne wysłanie brakujących komunikatów IE006 i IE018) w celu umoŝliwienia właściwych działań następczych w zakresie procedury tranzytowej w urzędzie wyjścia spoczywa na krajowych centrach wsparcia helpdesk lub innych właściwych organach kraju przeznaczenia i w kraju wyjścia. W przypadku problemów technicznych naleŝy je jak najszybciej zbadać i rozwiązać. W rzadkich i wyjątkowych przypadkach, w których te problemy techniczne uniemoŝliwiają wysłanie lub ponowne wysłanie brakujących komunikatów (IE006 i IE018), w celu zamknięcia procedury właściwe organy w kraju przeznaczenia mogą wysłać inny dowód akceptowany przez właściwe organy w kraju wyjścia (np. tranzytowy dokument towarzyszący TAD poświadczony przez urząd przeznaczenia wraz z formularzem TC20A 3 ). Bez dowodu zakończenia procedury urząd wyjścia nie zamyka procedury (zob. dodatkowe szczegóły w pkt 3.3). Uwaga: Samej tylko informacji wysłanej pocztą elektroniczną z centrum wsparcia helpdesk kraju przeznaczenia nie moŝna traktować jako dowodu zakończenia operacji. 3 Wzór zamieszczony w załączniku 8.4. 14

15

3. Postępowanie poszukiwawcze 3.1. Wstęp W niniejszym punkcie przedstawiono informacje na temat postępowania poszukiwawczego: punkt 2 dotyczy postępowania poszukiwawczego rozpoczynającego się od głównego zobowiązanego, punkt 3 dotyczy alternatywnego dowodu, punkt 4 dotyczy postępowania poszukiwawczego w urzędzie przeznaczenia. Artykuł 41 załacznika I do Konwencji Artykuł 365 RWKC Głównym celem postępowania poszukiwawczego jest uzyskanie dowodu zakończenia procedury z zamiarem jej zamknięcia. W przypadku braku takiego dowodu lub gdy przedstawiony dowód okaŝe się sfałszowany lub niewaŝny, właściwe organy w kraju wyjścia: o Ustalają okoliczności, w których powstał dług, o określają dłuŝnika (dłuŝników) i o określają właściwe organy do poboru długu. Postępowanie poszukiwawcze opiera się na współpracy administracyjnej pomiędzy właściwymi organami i uwzględnia wszystkie informacje dostarczone przez głównego zobowiązanego. Dla prawidłowego postępowania poszukiwawczego wymagane jest: kompletne wypełnienie zapytania 16

poszukiwawczego (IE142), zgodnie z zasadami i warunkami technicznymi, prawidłowa obsługa przez urząd tranzytowy (urzędy tranzytowe) komunikatu ATR (IE050), prawidłowe stosowanie przez urząd tranzytowy (urzędy tranzytowe) komunikatu o przekroczeniu granicy (IE118), prawidłowa obsługa komunikatu o przybyciu towaru (IE006) przez urząd przeznaczenia, udzielenie szybkiej (w terminie, niezwłocznie) i jednoznacznej odpowiedzi przez organy, do których skierowano zapytanie, posiadanie aktualnego wykazu właściwych organów i urzędów do spraw postępowania poszukiwawczego. 3.2. Postępowanie poszukiwawcze rozpoczynające się od głównego zobowiązanego W niniejszym punkcie przedstawiono informacje o okolicznościach, w których właściwy organ moŝe zwrócić się do głównego zobowiązanego o przekazanie informacji w przypadku braku dowodu zakończenia operacji tranzytowej. 3.2.1. Cele zapytania o informacje Artykuł 41 załacznika I do Konwencji; Artykuł 365 RWKC Celem zapytania o informacje jest zaangaŝowanie głównego zobowiązanego w dostarczenie dowodu zakończenia procedury. 3.2.2. Procedura ogólna w przypadku zapytania o informacje skierowanego do głównego zobowiązanego 17

Artykuł 41 załacznika I do Konwencji; Artykuł365 RWKC Poinformowanie głównego zobowiązanego jest konieczne w następujących przypadkach: - upłynął termin wyznaczony na przedstawienie towarów w urzędzie przeznaczenia (nie otrzymano komunikatu o przybyciu towarów (IE006) z kraju przeznaczenia) i - nie zarejestrowano komunikatu o przekroczeniu granicy (IE118), i - zostały wygenerowane komunikaty zapytanie o status (IE904) i odpowiedź potwierdzająca status (IE905) i status operacji był ten sam/równowaŝny w obu urzędach celnych, i - informacje w polu nr 8 uwaŝa się za niewystarczające, aby wszcząć postępowanie poszukiwawcze w deklarowanym urzędzie przeznaczenia lub - najpóźniej 28 dni po wysłaniu komunikatu zapytanie poszukiwawcze (IE142), jeŝeli nie ma odpowiedzi lub urząd przeznaczenia, do którego skierowano zapytanie, udziela negatywnej odpowiedzi komunikatem odpowiedź na zapytanie poszukiwawcze (IE143), uŝywając kodu 1 lub 2 (zob. pkt 3.4.4). Zob. teŝ pkt 3.4.5. Na podstawie decyzji administracji krajowej moŝna stosować: 18

- zewnętrzne komunikaty zapytanie o niezakończoną operację tranzytową (IE140) do głównego zobowiązanego i informacja dot. niezakończonej operacji tranzytowej (IE141) jako odpowiedź głównego zobowiązanego lub - wzór pisma określony w załączniku 8.2. Artykuł 41 ust. 5 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 5 RWKC Artykuł 41 ust. 6 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 6 RWKC W kaŝdym przypadku właściwe organy kraju wyjścia dają głównemu zobowiązanemu moŝliwość dostarczenia odpowiednich informacji w terminie 28 dni. JeŜeli informacji dostarczonych przez głównego zobowiązanego nie uznaje się za wystarczające do zamknięcia procedury, ale uznaje się je za wystarczające do kontynuowania postępowania poszukiwawczego, właściwy organ kraju wyjścia wysyła zapytanie poszukiwawcze (IE142) do właściwego urzędu celnego lub kontynuuje postępowanie poszukiwawcze w urzędzie przeznaczenia, do którego wysłał juŝ IE142, stosując komunikat informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru dłługu (IE144), aby poinformować urząd przeznaczenia, Ŝe dostępne są dodatkowe informacje. Artykuł 116 załącznika I do Konwencji Artykuł 450a RWKC Uwaga: JeŜeli informację w polu nr 8 uznaje się za niewystarczającą i główny zobowiązany: - nie dostarcza Ŝadnych informacji w terminie 28 dni lub - dostarczone informacje uzasadniają odzyskanie naleŝności, lub - dostarczone informacje uznaje się za niewystarczające do wszczęcia postępowania poszukiwawczego w urzędzie przeznaczenia, pobór długu rozpoczyna się miesiąc po upływie terminu 19

28 dni (zob. pkt 3.4.5 w przypadku, w którym postępowanie poszukiwawcze rozpoczęło się od urzędu przeznaczenia). PRZEDSIĘBIORCY W zaleŝności od metody stosowanej przez właściwe organy celne w miejscu wyjścia główny zobowiązany winien dostarczyć informacje w terminie 28 dni: komunikatem informacja dot. niezakończonej operacji tranzytowej (IE141) lub odpowiedzią na pismo zgodne z wzorem określonym w załączniku 8.2. Uwaga: Dostarczone informacje mogą nie być uznane za wystarczające do zamknięcia procedury, ale mogą być wystarczające do kontynuowania postępowania poszukiwawczego. 3.2.3. Procedura zapytania o informacje w przypadku procedur uproszczonych właściwych dla niektórych rodzajów transportu Artykuł 111 załącznika I do Konwencji Artykuł 444 lub 447 ust. 7 RWKC Głównego zobowiązanego informuje się: - jeŝeli w ramach procedury uproszczonej w przewozie transportem lotniczym/morskim poziom 1: miesięczny wykaz manifestów nie został przekazany właściwemu organowi w porcie lotniczym lub w porcie wyjścia po upływie terminu dwóch miesięcy od końca miesiąca, w którym manifesty przedstawiono w urzędzie wyjścia lub miesięczny wykaz nie zawiera wszystkich wymaganych manifestów (poniewaŝ nie moŝna stwierdzić zakończenia procedury w odniesieniu do manifestów niewymienionych w wykazie); Artykuł 112 załącznika I do - jeŝeli w ramach procedury uproszczonej w 20

Konwencji Artykuł 445 lub 448 RWKC przewozie transportem lotniczym/morskim poziom 2: kontrola manifestów i/lub rejestrów przewoźnika lotniczego lub Ŝeglugowego, lub zawiadomienie o naruszeniu lub nieprawidłowości przekazane przez władze portu lotniczego lub portu morskiego przeznaczenia ujawnią, Ŝe manifest nie jest dostępny lub nie został przedstawiony w miejscu przeznaczenia; Artykuł 113 załącznika I do Konwencji Artykuł 450 RWKC - jeŝeli w ramach procedury uproszczonej stosowanej do przesyłu towarów rurociągiem kontrola rejestrów prowadzonych przez właściciela rurociągu ujawnia, Ŝe towar nie został dostarczony do obiektów lub sieci dystrybucyjnej odbiorcy lub nie został zaksięgowany przez odbiorcę. Wzór pisma W tym celu stosuje się wzór pisma określony w załączniku 8.2. Stosowanie tego wzoru nie jest obowiązkowe, zawiera on jednak minimalne wymagane informacje. JeŜeli główny zobowiązany kontaktuje się z właściwymi organami drogą elektroniczną, pismo i odpowiedź moŝna zastąpić równowaŝnymi wiadomościami elektronicznymi. Zapytanie o informacje nie jest jednak konieczne, jeŝeli główny zobowiązany (przedsiębiorstwo lotnicze, Ŝeglugowe, kolejowe, przedsiębiorstwo przewozowe lub właściciel rurociągu) sam stwierdził, Ŝe procedura nie 21

została zakończona i poinformował o tym zgodnie ze swoimi obowiązkami w ramach danej procedury uproszczonej właściwej dla niektórych rodzajów transportu. JeŜeli główny zobowiązany kontaktuje się z właściwymi organami drogą elektroniczną, powiadomienie to moŝna zastąpić równowaŝną wiadomością elektroniczną. 3.3. Alternatywny dowód zakończenia procedury Artykuł 42 załącznika I do Konwencji; Artykuł 366 RWKC JeŜeli nie ma administracyjnego dowodu zakończenia procedury, główny zobowiązany jest proszony o przedstawienie takiego dowodu (np. równowaŝnego dokumentu jako alternatywnego dowodu) w terminie 28 dni. Przepisy prawa określają trzy kategorie dokumentów, które mogą zostać dopuszczone przez właściwe organy kraju wyjścia jako alternatywny dowód, Ŝe procedura tranzytowa zakończyła się lub Ŝe moŝna ją uznać za zakończoną. śadne inne dokumenty nie mogą być dopuszczone jako alternatywny dowód. 1. Dokument poświadczony przez organy celne państwa członkowskiego przeznaczenia lub kraju przeznaczenia wspólnego tranzytu (Umawiającej się Strony), określający toŝsamość towarów i stwierdzający, Ŝe zostały one przedstawione w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy. 2. Dokument celny wystawiony w kraju trzecim dotyczący objęcia towarów przeznaczeniem celnym. 3. Dokument wystawiony w kraju trzecim poświadczony 22

przez organy celne tego kraju i potwierdzający, Ŝe towary uznaje się za wprowadzone do swobodnego obrotu w danym kraju trzecim. Artykuł 42 ust. 2 załącznika I do Konwencji Artykuł 366 RWKC Taki alternatywny dowód jest dopuszczalny, wyłącznie jeŝeli został poświadczony przez organ celny i jest wystarczający dla właściwych organów kraju wyjścia, tj. jeŝeli umoŝliwia im sprawdzenie, czy dotyczy odnośnych towarów i jeŝeli nie ma wątpliwości co do jego autentyczności i poświadczenia. W kaŝdym wypadku odpowiedzialność za dostarczenie dowodu spoczywa na głównym zobowiązanym. 3.3.1. Alternatywny dowód przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy Artykuł 42 ust. 1 załącznika I do Konwencji Artykuł 366 ust. 1 RWKC Takim dowodem alternatywnym jest dokument poświadczony przez organy celne państwa członkowskiego lub kraju przeznaczenia wspólnego tranzytu, w którym podany jest numer referencyjny zgłoszenia tranzytowego (gdy stosuje się TAD z MRN), określający toŝsamość towarów i stwierdzający, Ŝe zostały one przedstawione w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy. W szczególności alternatywnym dowodem mogą być następujące dokumenty poświadczone przez organy celne: - kopia formularza TAD (z MRN) lub - dodatkowa kopia lub fotokopia karty 5 SAD lub TAD w przypadku procedury awaryjnej, lub 23

- kopia zgłoszenia lub dokument dotyczący objęcia towarów innym przeznaczeniem celnym po przedstawieniu ich w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy, lub - poświadczony dokument z urzędu przeznaczenia, oparty na dokumentach (np. karcie 4 SAD lub TAD) i/lub danych dostępnych w tym urzędzie lub od upowaŝnionego odbiorcy, lub - kopia dokumentu handlowego lub przewozowego lub wyciąg z rejestru podmiotu biorącego udział w operacji tranzytowej, które potwierdzają, Ŝe towary zostały przedstawione w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy (np. protokoły wyładunku lub badania, poświadczenia wyładunku, konosamenty, lotnicze listy przewozowe, dowód zapłaty, faktury, zlecenia przewozu). Właściwy organ kraju wyjścia moŝe uwzględnić alternatywny dowód w celu zakończenia procedury, jeŝeli w określonym terminie nie otrzymał dowodu urzędowego. JeŜeli dowód urzędowy zostanie dostarczony w późniejszym terminie, w przypadku procedury awaryjnej, ma on pierwszeństwo przed dowodem alternatywnym. Artykuł 37 ust. 4 załącznika I do Konwencji Urząd przeznaczenia poświadcza TAD, stosowany jako alternatywny dowód, przy przedstawieniu towarów. Artykuł 361 ust. 4 RWKC 24

PRZEDSIĘBIORCY Główny zobowiązany moŝe uŝyć następujących dokumentów jako alternatywnego dowodu przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia: kopii TAD (z MRN) lub kopii zgłoszenia tranzytowego (w procedurze awaryjnej SAD lub TAD), lub kopii dokumentu obejmującego towary innym przeznaczeniem celnym, lub dokumentu z urzędu przeznaczenia opartego na dokumentach tranzytowych i/lub informacjach dostępnych w tym urzędzie lub pochodzących od upowaŝnionego odbiorcy, lub kopii dokumentu handlowego lub transportowego lub wyciągu z rejestru, które stwierdzają, Ŝe towary zostały przedstawione w tym urzędzie lub u upowaŝnionego odbiorcy. Uwaga: Alternatywny dowód musi być poświadczony przez organy celne, określać toŝsamość odnośnych towarów, stwierdzać, Ŝe towary zostały przedstawione i zawierać numer rejestracyjny zgłoszenia tranzytowego. Artykuł 366 RWKC JeŜeli alternatywny dowód jest wystarczający dla właściwych organów kraju wyjścia, tj. jeŝeli umoŝliwia im sprawdzenie, czy dotyczy odnośnych towarów i jeŝeli nie ma wątpliwości co do jego autentyczności i poświadczenia przez właściwe organy, właściwe organy zamykają operację tranzytową. W kaŝdym wypadku alternatywny dowód musi zostać poddany weryfikacji po odprawie przy uŝyciu formularza TC21 wniosek o weryfikację 4 (zob. pkt 5), jeŝeli właściwy organ ma wątpliwości co do jego autentyczności lub toŝsamości towarów, których dotyczy. Dowodu alternatywnego nie moŝna w takim przypadku uznać, dopóki organy, do których skierowano 4 Wzór zamieszczony w załączniku 8.5. 25

wniosek o weryfikację, nie potwierdzą autentyczności i dokładności odpowiednich informacji. 3.3.2. Alternatywny dowód objęcia odnośnych towarów przeznaczeniem celnym w kraju trzecim Artykuł 42 ust. 2 załącznika I do Konwencji Artykuł 366 ust. 2 RWKC W przypadku braku dowodu przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia, właściwe organy mogą uznać procedurę za zakończoną, jeŝeli przedstawiony jest dokument lub poświadczona kopia dokumentu obejmującego odnośne towary przeznaczeniem celnym w kraju trzecim. Artykuł 42 ust. 2a załącznika I do Konwencji Artykuł 366 ust. 2a RWKC Takim dowodem alternatywnym moŝe być dokument celny lub wydruk informacji obejmujący odnośne towary przeznaczeniem celnym (np. zgłoszenie towarów do procedury celnej) wydane w kraju trzecim, które umoŝliwiają właściwym organom kraju wyjścia stwierdzenie, Ŝe dotyczą one faktycznie odnośnych towarów i Ŝe towary te faktycznie opuściły obszar celny Umawiających się Stron / Wspólnoty. Artykuł 42 ust. 2b załącznika I do Konwencji Artykuł 366 ust. 2b RWKC Dowodem alternatywnym mogą być równieŝ inne dokumenty lub informacje stanowiące dowód, Ŝe odnośne towary są dopuszczone do swobodnego obrotu w danym kraju trzecim, opatrzone stemplem przez jego organy celne, które umoŝliwiają właściwym organom kraju wyjścia stwierdzenie, Ŝe dotyczą one odnośnych towarów i Ŝe towary te faktycznie opuściły obszar celny Umawiającej się Strony / Wspólnoty. PRZEDSIĘBIORCY 26

Główny zobowiązany moŝe uŝyć następujących dokumentów jako alternatywnego dowodu objęcia towarów przeznaczeniem celnym w kraju trzecim: dokument celny lub wydruk informacji obejmujący odnośne towary innym przeznaczeniem celnym lub inny dokument lub informacje opatrzone stemplem przez organy celne tego kraju stanowiące dowód, Ŝe towary znajdują się swobodnym obrocie w danym kraju trzecim. Uwaga: Te alternatywne dowody moŝna zastąpić ich kopiami poświadczonymi za zgodność z oryginałem przez organ, który poświadczył oryginalne dokumenty, organy danego kraju trzeciego, organy jednego z państw członkowskich lub krajów wspólnego tranzytu. JeŜeli dowód alternatywny jest wystarczający dla właściwych organów kraju wyjścia, tj. jeŝeli faktycznie umoŝliwia im sprawdzenie, czy dotyczy odnośnych towarów i jeŝeli nie ma wątpliwości co do jego autentyczności i poświadczenia przez właściwe organy, zamykają one operację tranzytową. 3.4. Postępowanie poszukiwawcze w urzędzie przeznaczenia Niniejszy punkt został podzielony w następujący sposób: punkt 1 dotyczy właściwego organu i terminu wysłania zapytania poszukiwawczego; punkt 2 dotyczy wysłania zapytania poszukiwawczego; punkt 3 dotyczy uniewaŝnienia zapytania poszukiwawczego; punkt 4 dotyczy reakcji kraju przeznaczenia na zapytanie poszukiwawcze; punkt 5 dotyczy zapytania skierowanego do głównego zobowiązanego po rozpoczęciu postępowania poszukiwawczego w urzędzie przeznaczenia; 27

punkt 6 dotyczy konsekwencji postępowania poszukiwawczego. 3.4.1. Właściwy organ i termin wysłania zapytania poszukiwawczego Właściwe organy kraju wyjścia wysyłają zapytanie poszukiwawcze (IE142): Artykuł 41 ust. 1 akapit trzeci i art. 41 ust. 6 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 1 akapit trzeci i art. 365 ust. 6 RWKC - jeŝeli w terminie przewidzianym na przedstawienie towarów w miejscu przeznaczenia nie otrzymano komunikatu o przybyciu towarów (IE006) a treść pola nr 8 uznaje się za wystarczającą lub - jeŝeli w ciągu sześciu dni od otrzymania komunikatu o przybyciu towarów (IE006), nie otrzymano komunikatu o wynikach kontroli (IE018) lub - natychmiast po otrzymaniu przez właściwe organy informacji lub wystąpieniu podejrzeń, Ŝe procedura tranzytowa nie została zakończona lub - natychmiast po wykryciu a posteriori przez właściwe organy, Ŝe przedstawiony im dowód został sfałszowany a procedura nie została zakończona. Postępowanie poszukiwawcze wszczyna się jednak jedynie wówczas, gdy moŝe ono pomóc w potwierdzeniu lub ustaleniu niewaŝności wcześniej przedstawionych dowodów i/lub w ustaleniu wielkości długu, dłuŝnika i organu właściwego do odzyskania długu lub 28

- jeŝeli informacje otrzymane od głównego zobowiązanego nie uznaje się za wystarczające do zamknięcia procedury, ale uznaje się je za wystarczające do kontynuowania postępowania poszukiwawczego. 3.4.2. Wysyłanie komunikatu zapytanie poszukiwawcze (IE142) Artykuł 41 ust. 2 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 2 RWKC Właściwy organ kraju wyjścia wysyła zapytanie poszukiwawcze (IE142) właściwemu organowi kraju przeznaczenia. Zapytanie poszukiwawcze wysyła się: - do deklarowanego urzędu celnego przeznaczenia, jeŝeli treść pola nr 8 uznaje się za wystarczającą lub - do faktycznego urzędu celnego przeznaczenia, który wysłał komunikat o przybyciu towarów (IE006), lub - do odpowiedniego urzędu celnego przeznaczenia, jeŝeli informację przekazaną przez głównego zobowiązanego uznaje się za wystarczającą do kontynuowania procedury (zob. pkt 3.2.2. i 3.4.4.4.). Aby ułatwić pracę funkcjonariuszom celnym, naleŝy wyznaczyć osobę do kontaktu w miejscu wyjścia. 3.4.2.1. Stosowanie komunikatów wymiany informacji W uzupełnieniu postępowania poszukiwawczego moŝe 29

mieć miejsce wymiana informacji poprzez komunikaty IE144 i IE145 od rozpoczęcia postępowania poszukiwawczego (po wysłaniu IE140 lub IE142) do dokonania poboru długu (wysłany IE152) Komunikaty wymiany informacji nie powodują zamknięcia otwartego zapytania poszukiwawczego (IE142) lub otwartego zapytania o niezakończoną operację tranzytową (IE140). JeŜeli jednak informacje wykazane przez właściwy organ kraju wyjścia w danych systemu NCTS lub w zapytaniu poszukiwawczym (IE142) nie są wystarczające, aby właściwy organ kraju przeznaczenia mógł przeprowadzić niezbędne poszukiwanie, organ ten moŝe zaŝądać dodatkowych informacji od właściwego organu kraju wyjścia poprzez wysłanie zapytania o informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru długu (IE145) stosując odpowiednie wymagane kody informacji. Właściwy organ kraju wyjścia stara się dostarczyć wymaganych dodatkowych informacji wnioskującemu właściwemu organowi kraju przeznaczenia stosując komunikat informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru długu (IE144) z odpowiednimi kodami informacji. Wnioskowane dokumenty papierowe wysyła się bezpośrednio do osoby wyznaczonej do kontaktu wymienionej w komunikacie. MoŜna to zrobić w miarę moŝliwości przy uŝyciu alternatywnych środków (poczty, poczty elektronicznej, telefaksu itp.), ale w takim przypadku naleŝy wyraźnie wskazać numer MRN. 30

Uwaga: Właściwy organ kraju wyjścia moŝe równieŝ wysłać informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru długu (IE144) lub formularz TC20A wysyłanie informacji / dokumentów związanych z przewozami w NCTS wraz z dodatkowymi informacjami (w formie papierowej) bez otrzymania zapytania o informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru długu" (IE145). 3.4.3. Anulowanie komunikatu zapytanie poszukiwawcze (IE142) JeŜeli z jakiegokolwiek powodu właściwy organ kraju wyjścia podejmuje decyzję o uniewaŝnieniu zapytania poszukiwawczego (IE142), wysyła powiadomienie o uniewaŝnieniu postępowania poszukiwawczego (IE059) do urzędu przeznaczenia, do którego skierowano zapytanie, w celu zatrzymania prowadzonych tam czynności poszukiwawczych. 3.4.4. Reakcja kraju przeznaczenia 3.4.4.1. Poszukiwanie w rejestrach Artykuł 37 ust. 2 dodatku I do Konwencji Artykuł 361 ust. 2 RWKC Właściwy organ kraju przeznaczenia prowadzi najpierw czynności sprawdzające we własnych rejestrach lub w razie potrzeby w rejestrach upowaŝnionego odbiorcy. W wyniku tych czynności niekiedy odnajduje się właściwe zakończenie procedury tranzytowej wskazujące jedynie na brak odpowiedniego komunikatu o przybyciu towarów i komunikatu o wynikach kontroli. JeŜeli czynności poszukiwawcze we własnych rejestrach 31

. lub rejestrach upowaŝnionego odbiorcy okazują się bezskuteczne, właściwy organ kraju przeznaczenia nawiązuje kontakt z - odbiorcą, który być moŝe otrzymał towary i dokumenty bezpośrednio bez przedstawienia ich deklarowanemu lub innemu urzędowi przeznaczenia lub - inną odpowiedzialną osobą, która moŝe udzielić dodatkowych informacji. 3.4.4.2. Wynik poszukiwania w rejestrach. Po podjęciu kroków opisanych w ustępie 3.4.4.1 powyŝej moŝliwe są następujące hipotetyczne zdarzenia: Artykuł 36 załącznika I do Konwencji Artykuł 363 RWKC Odnośne towary faktycznie przedstawiono w terminie w urzędzie przeznaczenia lub u upowaŝnionego odbiorcy, ale - nie odesłano dowodu zakończenia procedury (IE006 i/lub IE018) w wyznaczonym terminie. W takim przypadku właściwy organ kraju przeznaczenia odsyła niezwłocznie brakujące komunikaty wnioskującemu właściwemu organowi kraju wyjścia; - upowaŝniony odbiorca nie wysłał urzędowi przeznaczenia dowodu zakończenia procedury ( powiadomienia o przybyciu (IE007) i/lub uwag rozładunkowych (IE044)), pomimo takiego obowiązku. W takim przypadku właściwy organ kraju przeznaczenia odsyła niezwłocznie brakujące komunikaty IE006 i/lub IE018 wnioskującemu właściwemu organowi kraju wyjścia po uprzednim zaŝądaniu od 32

upowaŝnionego odbiorcy wymaganych brakujących informacji. Właściwy organ kraju przeznaczenia podejmuje wszelkie konieczne działania w odniesieniu do upowaŝnienia upowaŝnionego odbiorcy. Uwaga: Wysłanie IE006 i IE018 lub IE018 dopuszcza się, tylko jeŝeli operacja tranzytowa zakończyła się w wyznaczonym terminie i nie miało miejsca usunięcie spod dozoru celnego. Musi to być prawidłowo zamknięta procedura w określonym terminie (np. w urzędzie przeznaczenia nie dokonano jedynie rejestracji w systemie) lub akceptacja późniejszego przedstawienia zgodna z przepisami prawa. Odnośne operacje tranzytowe nie zostały przedstawione w urzędzie przeznaczenia, ale towary zostały przedstawione w urzędzie tranzytowym: Artykuł 116 ust. 1c Konwencji Właściwy organ kraju przeznaczenia prowadzący czynności sprawdzające we własnych rejestrach nie stwierdza przedstawienia w urzędzie przeznaczenia, ale wysłał komunikat o przekroczeniu granicy IE118 (NCF) dotyczący jego kraju. W takim przypadku właściwy organ kraju przeznaczenia wysyła - komunikat odpowiedzi na zapytanie poszukiwawcze IE143 z kodem odpowiedzi 4 wniosek o pobór długu w miejscu przeznaczenia, aby przejąć odpowiedzialność za procedurę odzyskiwania naleŝności. 33

Odnośne towary zostały dostarczone do odbiorcy, który nie jest upowaŝnionym odbiorcą: JeŜeli właściwy organ kraju przeznaczenia stwierdza, Ŝe towary zostały dostarczone bezpośrednio nieupowaŝnionemu odbiorcy, który nie skontaktował się ze swoim urzędem przeznaczenia, mimo Ŝe miał taki obowiązek, właściwy organ kraju przeznaczenia wysyła odpowiedź na zapytanie poszukiwawcze (IE143) stosując kod 4 wniosek o odzyskanie naleŝności w miejscu przeznaczenia wnioskując o przekazanie odpowiedzialności za odzyskanie naleŝności właściwemu organowi kraju przeznaczenia. Urząd przeznaczenia nie zakończył odnośnej operacji tranzytowej w systemie, ale towary zostały wywiezione do kraju trzeciego: Artykuł 4 ust. 2 załącznika I do Konwencji Artykuł 92 ust. 2 Kodeksu JeŜeli właściwy organ kraju przeznaczenia stwierdza, Ŝe towary zostały wywiezione do kraju trzeciego - właściwy organ wysyła właściwemu organowi kraju wyjścia komunikaty IE006 i IE018 po faktycznym udowodnieniu przedstawienia lub - właściwy organ wysyła inne dokumenty lub informacje wraz z formularzem TC20A stanowiące dowód, Ŝe towary wywieziono do kraju trzeciego w przypadku, w którym nie istnieje alternatywny dowód ani komunikat potwierdzający przybycie lub przedstawienie towarów w miejscu przeznaczenia, aby umoŝliwić właściwym organom kraju wyjścia stwierdzenie, Ŝe dokumenty faktycznie dotyczą odnośnych towarów i Ŝe towary te faktycznie 34

opuściły terytorium Umawiającej się Strony / Wspólnoty. 3.4.4.3. Termin odpowiedzi w przypadku, w którym postępowanie poszukiwawcze rozpoczęło się od urzędu przeznaczenia Artykuł 41 ust. 5 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 5 RWKC Właściwy organ kraju przeznaczenia odpowiada niezwłocznie, lecz nie później niŝ w ciągu 28 dni od otrzymania zapytania poszukiwawczego, wnioskując o dodatkowe informacje (przy uŝyciu komunikatu zapytanie o informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru długu (IE145)) lub komunikatu odpowiedź na zapytanie poszukiwawcze (IE143) (zob. kody odpowiedzi w pkt 3.4.4.5). 3.4.4.4. Termin odpowiedzi w przypadku, w którym postępowanie poszukiwawcze rozpoczęło się od głównego zobowiązanego i jest ono kontynuowane w urzędzie przeznaczenia Artykuł 41 ust. 6 dodatku I do Konwencji Artykuł 365 ust. 6 RWKC W przypadku, w którym czynności poszukiwawcze rozpoczęły się od zapytania do głównego zobowiązanego, który dostarczył informacje wystarczające do wszczęcia postępowania poszukiwawczego, właściwy organ kraju przeznaczenia odpowiada niezwłocznie, lecz nie później niŝ w ciągu 60 dni od otrzymania zapytania poszukiwawczego, wnioskując o dodatkowe informacje (przy uŝyciu komunikatu zapytanie o informacje o postępowaniu poszukiwawczym i procedurze poboru długu (IE145)) lub komunikatu odpowiedzi na zapytanie poszukiwawcze (IE143) (zob. kody odpowiedzi w pkt 3.4.4.5). 35

3.4.4.5. Kody odpowiedzi na zapytanie poszukiwawcze Właściwy organ kraju przeznaczenia stosuje jeden z poniŝszych kodów odpowiedzi w odpowiedzi na pytanie poszukiwawcze (IE143): Kod 1 przesyłka nieznana w miejscu przeznaczenia - Towary nie zostały przedstawione w deklarowanym urzędzie przeznaczenia. Właściwy organ kraju wyjścia powinien w miarę moŝliwości próbować zidentyfikować faktyczny urząd przeznaczenia lub skierować zapytanie do głównego zobowiązanego. Kod 2 przypuszczalny duplikat zgłoszenia - Towary zostały przedstawione w deklarowanym urzędzie przeznaczenia i organy te przypuszczają, Ŝe istnieją dwa komunikaty dane zgłoszenia (IE015) dla tych samych towarów. Kod 3 karta zwrotna odesłana dnia (data) - Towary zostały przedstawione w deklarowanym urzędzie przeznaczenia, ale urząd ten nie mógł zakończyć procedury stosując komunikaty IE006 i IE018 i w zamian odesłał alternatywny dowód (np. egzemplarz formularza TAD) którego jeszcze nie otrzymano w miejscu wyjścia. Kod 4 wniosek o pobór w miejscu przeznaczenia - Towary nie zostały przedstawione w urzędzie 36

przeznaczenia, ale urząd ten wykrył je później w swoim kraju (np. w wyniku niezgodnego z prawem usunięcia z procedury) i chce przejąć odpowiedzialność za pobór długu (wniosek o pobór w miejscu przeznaczenia w związku z dostarczeniem towarów do odbiorcy lub na podstawie komunikatu o przekroczeniu granicy (IE118)). 3.4.5. Zapytanie do głównego zobowiązanego po rozpoczęciu postępowania poszukiwawczego w urzędzie przeznaczenia Artykuł 41 ust. 4 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 4 RWKC JeŜeli postępowanie poszukiwawcze rozpoczęto komunikatem zapytanie poszukiwawcze (IE142) skierowanym do urzędu przeznaczenia i nie ma odpowiedzi lub odpowiedź jest negatywna przy uŝyciu komunikatu odpowiedź na zapytanie poszukiwawcze (IE143), właściwy organ kraju wyjścia nawiązuje kontakt z głównym zobowiązanym w celu uzyskania informacji niezbędnych do zamknięcia procedury (zob. dodatkowe szczegóły w pkt 3.2). Artykuł 116 załącznika I do Konwencji Artykuł 450a RWKC Artykuł 116 ust. 1 załącznika I do Konwencji Artykuł 215 ust. 1 Kodeksu Artykuł 450a RWKC JeŜeli na tym etapie postępowania poszukiwawczego główny zobowiązany: - nie dostarcza Ŝadnych informacji ciągu 28 dni lub - dostarczona informacja nie jest wystarczająca do kontynuowania postępowania poszukiwawczego, właściwy organ kraju wyjścia określa, jakie dalsze kroki podejmuje się w celu zamknięcia procedury. Właściwy organ kraju wyjścia określa swoje ustalenia najpóźniej w ciągu siedmiu miesięcy od upływu terminu przewidzianego na przedstawienie towarów w miejscu przeznaczenia (zob. uwaga w ust. 3.2.2. w odróŝnieniu od tego terminu). 37

3.4.6. Konsekwencje postępowania poszukiwawczego Właściwy organ kraju wyjścia ustala, na podstawie otrzymanych odpowiedzi, włącznie z informacjami otrzymanymi od głównego zobowiązanego, czy procedura tranzytowa została zakończona i czy moŝna ją zamknąć lub jakie dalsze kroki są podejmowane. Artykuł 41 ust. 7 i art. 118 ust. 5 załącznika I do Konwencji Artykuł 365 ust. 7 i art. 450c ust. 3 RWKC JeŜeli operacja tranzytowa została prawidłowo zamknięta w zakresie objętym postępowaniem poszukiwawczym, właściwy organ kraju wyjścia niezwłocznie powiadamia głównego zobowiązanego i gwaranta, o ile byli oni włączeni w czynności poszukiwawcze. Właściwy organ powiadamia gwaranta zgodnie z art. 118 ust. 5 dodatku I do Konwencji / art. 450c ust. 3 RWKC Ponadto moŝe zajść konieczność poinformowania przez właściwy organ innych organów aktualnie uczestniczących w postępowaniu poszukiwawczym, a w szczególności urzędu składania gwarancji. JeŜeli właściwy organ kraju wyjścia nie moŝe zamknąć procedury tranzytowej, ale istnieje - komunikat o przybyciu towarów (IE006) w danych systemowych, - komunikat o przekroczeniu granicy (IE118) w danych systemowych lub - przedłoŝony przez głównego zobowiązanego dowód przedstawienia lub dostarczenia towarów w innym państwie członkowskim lub kraju będącym Umawiającą się Stroną, właściwy organ wyjścia przekazuje niezwłocznie 38

odpowiedzialność za procedurę odzyskania naleŝności krajowi uznanemu za właściwy przy uŝyciu wniosku o przeprowadzenie procedury poboru (IE150). JeŜeli istnieje komunikat o przybyciu towarów (IE006) organ, do którego skierowano wniosek, musi wysłać wyniki kontroli (IE018). JeŜeli istnieje komunikat o przekroczeniu granicy (IE118) lub przedłoŝony przez głównego zobowiązanego dowód przedstawienia lub dostarczenia towarów w innym państwie członkowskim lub kraju będącym Umawiającą się Stroną, organ ten musi przyjąć kompetencje w zakresie poboru długu i wysłać powiadomienie dot. akceptacji kompetencji do poboru długu (IE151) z odpowiedzią tak (kod akceptacji 1). JeŜeli organ, do którego skierowano wniosek, nie reaguje ani poprzez wysłanie brakujących komunikatów (pomimo prawnego obowiązku) ani poprzez przejęcie odpowiedzialności za pobór długu w ciągu 28 dni (pomimo istnienia wspomnianego wyŝej dowodu), naleŝy poinformować o tym lokalnych koordynatorów ds. tranzytu (zob. ksiąŝka adresowa sieci tranzytowej na stronie internetowej Europa) kraju, do którego skierowano wniosek, przedstawiając niezbędny dowód w celu podjęcia działania, poniewaŝ organ, do którego skierowano wniosek, powinien przejąć kompetencje. JeŜeli nie odniesie to koniecznego skutku, naleŝy poinformować krajowe centrum wsparcia helpdesk i krajowego koordynatora ds. tranzytu w kraju wyjścia, aby podjęli działania. Artykuł 116 ust. 1 załącznika I do Konwencji Właściwy organ kraju wyjścia określa swoje ustalenia 39

Artykuł 215 ust. 1 Kodeksu Artykuł 450a RWKC najpóźniej w ciągu siedmiu miesięcy od upływu terminu przewidzianego na przedstawienie towarów w miejscu przeznaczenia. W razie potrzeby sam wszczyna procedurę poboru długu (zob. część VIII). Na wyniki postępowania poszukiwawczego mogą mieć wpływ dodatkowe informacje uzyskane przez właściwy organ lub uwagi właściwego organu związane z odnośnymi towarami. Ma to miejsce w szczególności, jeŝeli podczas operacji tranzytowej wykryto nieprawidłowość lub naduŝycie (bezprawne usunięcie, zastąpienie towarów itd.) i/lub jeŝeli odnośne towary zostały znalezione w całości lub częściowo po usunięciu spod dozoru celnego i takŝe jeŝeli określono osoby odpowiedzialne za naduŝycie lub nieprawidłowości. Wszystkie odnośne informacje naleŝy niezwłocznie przekazać do wiadomości właściwego organu kraju wyjścia. 4. Procedura awaryjna Punkt ten stosuje się tylko w przypadkach, w których operacja tranzytowa rozpoczęła się przy zastosowaniu procedury awaryjnej. Jest on podzielony w następujący sposób: punkt 1 dotyczy wprowadzenia, punkt 2 dotyczy właściwego organu i terminu rozpoczęcia postępowania poszukiwawczego, punkt 3 dotyczy wysłania noty, punkt 4 dotyczy reakcji kraju przeznaczenia na notę poszukiwawczą, 40

punkt 5 dotyczy skutków wyników postępowania poszukiwawczego. 4.1. Nota poszukiwawcza w przypadku procedury awaryjnej lub procedury uproszczonej właściwej dla niektórych rodzajów transportu Niniejszy punkt opiera się na jednym z następujących dokumentów stosowanych jako zgłoszenie tranzytowe w przypadku procedury awaryjnej: - jednolity dokument administracyjny (SAD), - dokument SAD wydrukowany na zwykłym papierze przez system przedsiębiorcy w rozumieniu art. 205 RWKC/dodatku 3 do załącznika A7 do Konwencji lub - Tranzytowy Dokument Towarzyszący (TAD), jeŝeli właściwe organy kraju wyjścia uznają jego zastosowanie przez przedsiębiorcę za zasadne. W tym przypadku TAD nie jest opatrzony kodem kreskowym ani numerem referencyjnym przewozu (MRN). 4.1.1. Wprowadzenie W przypadku braku dowodu zakończenia procedury tranzytowej lub natychmiast po otrzymaniu przez właściwe organy informacji lub wystąpieniu podejrzeń, Ŝe procedura tranzytowa nie została zakończona: - przy uŝyciu wzoru pisma określonego w załączniku Nr 8.2 występuje się do głównego zobowiązanego o przedstawienie dowodu na zakończenie procedury po upływie jednego miesiąca od upływu terminu wyznaczonego na przedstawienie towarów w urzędzie przeznaczenia oraz 41

- wszczyna się postępowanie poszukiwawcze w deklarowanym urzędzie przeznaczenia po upływie dwóch miesięcy od upływu terminu wyznaczonego na przedstawienie towarów w urzędzie przeznaczenia. Głównym celem postępowania poszukiwawczego jest: - uzyskanie dowodu zakończenia procedury celem jej zamknięcia lub - w przypadku braku takiego dowodu lub gdy przedstawiony dowód okazuje się sfałszowany lub niewaŝny, ustalenie warunków, w których powstał dług, określenie dłuŝnika (dłuŝników) i określenie właściwych organów do odzyskania długu. Niniejsze postępowanie oparte jest na współpracy administracyjnej między właściwymi organami i uwzględnia wszelkie informacje dostarczone przez głównego zobowiązanego (zob. odpowiednio ust. 3). Wykaz właściwych organów do spraw postępowania poszukiwawczego znajduje się w załączniku 8.1.. Dla prawidłowego funkcjonowania postępowania poszukiwawczego wymagane jest: kompletne wypełnienie not poszukiwawczych, skuteczna i prawidłowa rejestracja przybycia towarów w urzędach przeznaczenia, niezwłoczne odesłanie przez urząd przeznaczenia egzemplarza zwrotnego najpóźniej w ciągu ośmiu dni prawidłowe stosowanie przez urząd tranzytowy (urzędy tranzytowe) świadectwa (świadectw) 42