Kiedy Nigdzie staje się Tutaj

Kiedy Nigdzie staje się Tutaj 21.09-26.10.2014

INFORMACJA PRASOWA 4 MEDIATIONS BIENNALE POZNAŃ 2014: Koncepcja... 3 Aleja Sztuki... 7 Krótka informacja prasowa... 8 Wystawy 4 Mediations Biennale Poznań 2014... 11 Program głów ny:... 11 Berlin Heist... 11 Shifting Africa... 15 Black Light Project... 17 The Limits of Globalization - Granice Globalizacji... 19 Sztuka w Przestrzeni Publicznej... 22 Konferencja Postglobal Future... 23 Program tow arzyszący:... 26 PENvolution... 26 Latex Ideology... 27 Individual Attitudes... 29 Requirements... 29 Jedno zdjęcie, a tyle twarzy... 29 We are [ defected ], Resistance... 30 About Running Mate... 30 Life is a Choice... 31 Magiczne Formy... 32 Obsolescent Future. 2012-14... 32 A Ty co zrobileś dla Ukrainy?... 33 Poza iluzję... 33 boom, bubble & blast... 34 Program rów noległy:... 35 Wystawy Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu... 35 Konferencja i wystawa IKG... 37 Miejsca... 38 Artists... 39 2

KONCEPCJA 4 Mediations Biennale Poznań to wydarzenie artystyczne, którego program powstaje w wyniku dialogu, czasem konfrontacji różnorodnych postaw twórczych, w kontekście polskiej i środkowoeuropejskiej kultury. Wydarzenie znane jest z dialogu z Azją, a ostatnio z również z Ameryką Południową i Północną. W tym roku, w programie głównym Mediations Biennale, zaprezentujemy trzy wystawy pod wspólnym tytułem When Nowhere Becomes Here - Kiedy Nigdzie staje się Tutaj. W postglobalnym świecie, wobec zmieniających się paradygmatów Nigdzie może być w każdym miejscu na świecie, Gdzieś straciło swoje geograficzne uzasadnienie. W 2012 roku w rozmowie z ówczesnym Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdanem Zdrojewskim wyrażałem moje przekonanie, że kultura polska, europejska, a nawet światowa przeżywa nowy renesans, który trudno jest w tej chwili ocenić będąc w oku cyklonu gigantycznych, globalnych przemian. Podstawą tego jest nieograniczony przepływ informacji kształtujący nową indywidualną świadomość, różnorodność postaw, potrzebę samorealizacji i udziału w dialogu. Renesans ten powoduje równocześnie inne nowe zjawiska. Byung-Chul Han w swojej książce Społeczeństwo transparentne, w polemice z Baudrillard em, pisze: W chwili obecnej nie przeżywamy końca Panoptikum, lecz przeciwnie początek zupełnie nowego, aperspektywicznego Panoptikum. Gdyby jego idea niwelująca różnice pomiędzy centrum a peryferium była cechą renesansu, to epoka ta 3

w pierwszej chwili jawiłaby się jako cudowny stan kształtowania przestrzeni obiektywnej i transparentnej. Baudrillard pisze: W obiektywnej przestrzeni (przestrzeni renesansu) transparentność była podstawą do despotycznej obserwacji (inwigilacji) Wszechwładnego(...) Transparentność nie jest niczym więcej jak idealną kontrolą. Wszechwładny jest jedynym myślącym perspektywicznie - wzrok nadzorcy sięga każdego narożnika celi, podczas gdy on sam dla więzionych pozostaje niewidoczny. Nasuwa się więc pytanie - czy nowy renesans, nie jest sposobem na sprawowanie totalnej władzy? Na ile sztuka staje się narzędziem tej strategii? Na ile 120 biennale rozproszonych po całym świecie uczestniczy w totalnym Panoptikum miliarda indywidualności, które Musil nazywa Der Mensch Ohne Eigenschaften? (Człowiek bez Właściwości). Przeważającej produkcji artystycznej brak jest odwagi do myślenia perspektywicznego i utopii. Sztuka tworzy rzeczywistość wirtualną (artificial), a jednak najczęściej staje się ilustracją cudzej rzeczywistości, komentarzem do wydarzeń, które minister obrony USA Donald Rumsfeld uważa często za niezaistniałe. Mało tego, zapewnia, że one dopiero się wydarzą. Sztuka jest więc po części manipulowana, po części sama manipuluje, a nade wszystko z całą rozkoszą wpisuje się w ideologię konsumpcji. Sztuce brakuje godności i samoświadomości, czego liderem jest anglosaski model zbudowany na rynku sztuki, targach sztuki i wielkich wydarzeniach, które podporządkowują się strategii zysku. Kiedy Nigdzie staje się Tutaj - When Nowhere Becomes Here - tytuł tegorocznego Mediations Biennale w Poznaniu odnosi się do pojęć Nigdzie i Tutaj, które utraciły swoje, dotychczasowe geograficzne znaczenie. W postglobalnej rzeczywistości mobilność jest jednoczesnym nigdzie i tutaj. Nadmiar staje się cechą naszej cywilizacji. Bycie w jednym miejscu nie wyklucza obecności w drugim, a nawet trzecim równocześnie. Trzy wystawy w programie głównym oraz szereg wydarzeń w programie towarzyszącym tegorocznego Mediations Biennale nie łączy nic poza ich lokalizacją w Poznaniu. Wielokulturowość, różnorodność, a nawet rozmaitość postaw są symptomem postglobalnego porządku. Równoczesność wszystkiego decentralizuje wyobrażenie wartości. W tym samym czasie w 14 lokalizacjach na świecie odbywają się wydarzenia pod wspólnym hasłem postglobalnych mediacji. Każde z tych odegłych miejsc dla jego mieszkańców jest Tutaj, a dla kogoś obcego Nigdzie. Mediations Biennale jest zarówno inicjatorem jak i jednym z uczestników tego dialogu. Na koniec biennale w dniach 25-27 października na międzynarodowej Konferencji Postglobal Future wszyscy nasi partnerzy prezentować będą różne perspektywy widzenia nadchodzącej, postglobalnej przyszłości. W Poznaniu trzy niekompatybilne wystawy w programie głównym stworzą pole napięć, wyrywkowo uświadamiając nam niektóre współrzędne współczesności w jakich żyjemy. Tegoroczne logo Mediations Biennale składa się z przypadkowych współrzędnych geograficznych, będących w permanentnym ruchu, uniemożliwiając w ten sposób zidentyfikowanie jakiegokolwiek Tutaj, ale tym samym jakiegokolwiek Nigdzie. Wystawa Berlin Heist w Muzeum Narodowym i Bibliotece Raczyńskich to desant międzynarodowej sztuki z Berlina - jednej ze światowych stolic sztuki współczesnej. Do realizacji wystawy Berlin Heist zaprosiliśmy dwóch kuratorów; są nimi Shaheen Merali były dyrektor Haus der Kulturen der Welt w Berlinie i Kerimcan Gulyeruz - właściciel galerii Empire Project w Istambule. Ich zadaniem jest przedstawienie Berlina nie tylko publiczności polskiej i międzynarodowej, ale również berlińskiej, gdyż fenomem tygla berlińskiego jawić się będzie inaczej z odległości dwóch godzin jazdy samochodem, w konteście tak rzadko odwiedzanego Poznania. Stolica Niemiec to metropolia, w której międzynarodowe życie 4

artystyczne rozkwita w spektakularnej skali. Trudno obecnie powiedzieć kto to jest artysta berliński, gdyż mieszkają tam, mają swoje drugie pracownie,lub wielomiesięczne rezydencje, artyści z całego świata. Lata po słynnych słowach prezydenta USA - Johna Kennedy: Ich bin ein Berliner, wypowiedzianych podczas jego wizyty w Berlinie w 1963 roku - te same słowa może powiedzieć dziś każdy, kto na jakiś czas zatrzymuje się w tym mieście. W Berlinie mieszka również sporo twórców z Polski. Przyciąga ich kwitnący, komercyjny rynek sztuki i możliwość zawiązania realnych kontaktów międzynarodowych poprzez liczne galerie mające swoje drugie siedziby w innych krajach, stały przepływ kuratorów, krytyków, niezliczone wernisaże, wystawy, Berlin Biennale, targi sztuki i wreszcie realne zainteresowanie sztuką w magazynach i gazetach codziennych. Powracając do Polski widać ogromne przyśpieszenie cywilizacyjne pod każdym względem. Od lat sztuka polska chadza swoimi ścieżkami, jest wyjątkowa, rozpoznawalna na całym świecie, niezwykle płodna, a w ostatnio przeżywa niebywały renesans, który ocenić będzie można dopiero za kilka lat. Szokującym jest jednak, gdy na zaproszenie do udziału w Mediations Biennale Poznań słyszymy pytanie - a gdzie leży Poznań? Nie dziwi ten fakt, gdy rozmowa toczy się gdzieś daleko od Polski. W sąsiedniej stolicy Niemiec, Polskę jako cel podróży, odkłada się przeważnie na później. Koncepcja wystawy artystów żyjących w Berlinie ma dwa uzasadnienia. Pierwsze to próba zmierzenia się z fenomenem tego środowiska i prezentacji go samym Berlińczykom w zwierciadle osadzonym w innym kontekście, polskiego Poznania. Drugie to realne zainteresowanie naszą sztuką, pozbycie się wreszcie tej żelaznej kurtyny, stała współpraca, mediacje. Sztuce polskiej poświęcona jest wystawa pod tytułem The Limits of Globalisation - Granice Globalizacji w Centrum Kultury Zamek, której kuratorem jest Sławomir Sobczak. Wystawa jest prezentacją 18 polskich artystów wyłonionych w projekcie badawczym Polish Art Tomorrow z grona 200 twórców kształtujących nowe perspektywy sztuki w Polsce po roku 2000. Wystawa stawia pytania o charakter i dokonuje instytucjonalnej kontekstualizacji polskiej sztuki tego okresu na dużym międzynarodowym przeglądzie jakim jest biennale. Twórczość artystów zaproszonych do udziału w wystawie Granice Globalizacji jest świadoma specyfiki czasów, w których powstaje. Sprawnie pokonuje bariery geograficzne i staje się elementem globalnego języka porozumienia. Wystawa jest okazją nie tylko do zbadania formalnych, stylowych i treściowych wyróżników sztuki globalnej. Stawia pytania o charakter komunikatów formułowanych po 2000 roku przez artystów polskich i próbuje odnaleźć ich miejsce we współczesnej sieci. W rezultacie wystawa obnaża zarówno dzisiejsze bariery ideologiczne, moralne, jak i artystyczne. Bardzo ważnym elementem programu głównego 4 Mediations Biennale Poznań jest wystawa Shifting Africa, która w dwóch różnych odsłonach prezentowana będzie najpierw w Galerii U Jezuitów w Poznaniu, a później w Kunsthalle Faust w partnerskim Hanowerze. Kuratorem jest Harro Schmidt. Wystawa zaprezentuje po raz pierwszy w Polsce nie tylko sztukę z Afryki, ale również refleksje artystów europejskich wokół tego kontynentu. Afryka nadal stanowi dla nas duży znak zapytania, enigmatyczne nigdzie. To doskonały dowód a to, że pomimo nieograniczonego dostępu do informacji oraz łatwości podróżowania nasza wiedza konsekwentnie podlega ograniczeniom. W zalewie danych nie potrafimy w pełni korzystać z ich zasobów, choć dostępne są na wyciagnięcie ręki. Łatwość dostępu do wszystkiego utrzymuje nas w niebezpiecznym uśpieniu. Nasz wzrok, codziennie prześlizgujący się w sieci po obrazkach z całego świata, nie pobudza już naszej wrażliwość, wręcz przeciwnie potęguje jej paraliż. Nigdzie odnosi się zarówno do relacji wewnątrz metropolii takiej jak Berlin, jak do złożonych relacji pomiędzy Berlinem, a Poznaniem. Nigdzie odnosi się wreszcie również do odległej Afryki. 5

4 Mediations Biennale pod tytułem When Nowhere Becomes Here - Kiedy Nigdzie staje się Tutaj podejmuje wyzwanie stawiane dzisiaj sztuce przez postglobalną rzeczywistość, obierając za cel wystaw przede wszystkim wniknięcie w obszary ulokowane pomiędzy wirtualnymi obrazami naszych wyobrażeń oraz stworzenie możliwości ich obserwacji i analizy. W przestrzeniach wykreowanych przez kuratorów wystaw 4 Mediations Biennale w Poznaniu spotkają się wszystkie Nigdzie, a sztuka odsłoni szereg nowych strategii artystycznych; wykorzystywanych jako indywidualne narzędzia badawcze przez nomadycznych artystów, czerpiących inspiracje ze swoich zarówno lokalnych, jak i globalnych doświadczeń. W czasie 4 Mediations Biennale w Poznaniu spotkamy się - tutaj, by z różnych autonomicznych perspektyw spojrzeć w Panoptikum dzisiejszej rzeczywistości i przyszłość postglobalnego świata. Tomasz Wendland artysta, inicjator, dyrektor artystyczny 6

ALEJA SZTUKI Aleja Marcinkowskiego Osią 4 Mediations Biennale Poznań jest Aleja Sztuki. Poszczególne wystawy biennale ulokowane zostały w miejscach nieprzypadkowych, tworzących nową dla miasta płaszczyznę przestrzennych znaczeń. Aleja Marcinkowskiego zmieniła się w Aleję Sztuki. Wzorem nowojorskiej Museum Mile czy też Museumsmeile z Bonn, na jeden miesiąc sztuka pozyskała dla siebie terytorium skupione wokół jednej z poznańskich arterii komunikacyjnych. Museum Mile w Nowym Jorku wzdłuż Piątej Alei to najznamienitsze muzea i galerie: Museum of the City of New York, Metropolitan Museum of Art, Solomon R. Guggenheim Museum, National Academy Museum and School of Fine Arts, El Museo del Barrio, Jewish museum, Cooper-Hewitt National Museum of Design. Z kolei na Museumsmeile w Bonn znajdziemy: Kunst-und Ausstellungshalle der Bundesrepublik Deutschland, Haus der Geschichte der Bundesrepublik Deutschland, Zoologisches Forschungsmuseum Alexander Koenig, Deutsches Museum Bonn. Poznańska Aleja Sztuki swoje znaczenie czerpie z tradycji i historii miejsca, w którym się znajduje, ale też stanowczo odnosi się do teraźniejszości, budując tu i teraz dowody obecności światowej sztuki w Poznaniu. Miejsca tworzące główną przestrzeń wystawienniczą Alei Sztuki w czasie 4 Mediations Biennale to zarówno historyczne budowle, jak i nowoczesne formy architektoniczne. Bliskość tych miejsc, płynne zintegrowanie zarówno na poziomie fizycznym, jak i mentalnym stanowi doskonałą bazę dla prezentacji i promocji sztuki w Poznaniu. Z inicjatywy Mediations Biennale, Aleja Marcinkowskiego na stałe stanie się Aleją Sztuki. Pod koniec października 2014 roku w alei pomiędzy dębami pojawią się pierwsze, zaprojektowane przez Wiesława Krzyżaniaka tablice z nazwiskami najznamienitszych artystów z Polski i całego świata. Przy każdej edycji biennale instalowane będą kolejne żeliwne tablice, by po wielu latach Aleję Sztuki wypełniała lista twórców, których mieliśmy zaszczyt gościć w naszym mieście. Artystów nominować będzie powołana ku temu specjalna kapituła. Uhonorowani artyści: Marina Abramović Jan Berdyszak Anselm Kiefe Leszek Knaflewski Bill Viola Miejsca: Muzeum Narodowe w Poznaniu Biblioteka Raczyńskich Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu Bazar Poznański ARTykwariat Centrum Handlowe Galeria MM Galeria Witryna Galeria Rotunda Warto-Klub Video Mediations Biennale 7

INFORMACJA PRASOWA Od września Poznań (jak Nowy Jork) otwiera Aleję Sztuki Już niebawem Poznań zaprosi swych mieszkańców na prawdziwą kulturalną ucztę. Za sprawą 4 edycji Mediations Biennale, największej w Europie Środkowo - Wschodniej międzynarodowej wystawy sztuki współczesnej, miasto ugości wybitnych artystów z całego świata, pokaże ich różnorodne prace, a Aleja Marcinkowskiego stanie się Aleją Sztuki. To niezwykłe wydarzenie, jakim jest Mediations Biennale rozpocznie się już 21 września i potrwa do 26 października. Tegoroczna edycja, której dyrektorem artystycznym jest Tomasz Wendland odbywać się będzie pod hasłem When Nowhere Becomes Here (Kiedy Nigdzie staje się Tutaj). W programie przede wszystkim sztuka współczesna we wszystkich jej formach, umiejscowiona wokół Alei Sztuki - w Muzeum Narodowym, Bibliotece Raczyńskich, Uniwersytecie Atystycznym w Poznaniu, Bazarze Poznańskim, i ARTykwariacie, Centrum Handlowym Galeria MM, jak również w przestrzeniach Centrum Kultury Zamek i Galerii U Jezuitów. To tam będzie można spotkać 3 różne światy tworzone przez 4 kuratorów: wystawy Berlin Heist (kuratorzy Shaheen Merali i Kerimcan Guleryuz), Shifting Africa (kurator Harro Schmidt) i Limits of Globalization (Granice Globalizacji) w ramach projektu Polish Art Tomorrow (kurator Sławomir Sobczak). Każda z wystaw opowie inną historię, związaną z miejscem, z którego pochodzi, każda z nich przybliży nas do źródła, pokaże różnorodność kulturalną, społeczną, artystyczną, ekonomiczną czy geo-polityczną w kontekście postglobalnej rzeczywistości. Za sprawą sztuki współczesnej, posługującej się językiem uniwersalnym, odnoszącym się do zmysłowości, będziemy mogli choć na chwilę znaleźć się u źródła artystycznego konceptu, a nieokreślone "Nigdzie", stanie się na czas biennale osiągalnym, zapraszającym "Tutaj". Za pośrednictwem twórców i ich prac obrazów, filmów, instalacji, fotografii czy performance to, co pozornie odległe kulturowo, okaże się bliższe, a to, co wydawać by się mogło znane / sąsiedzkie, pozwoli zaskoczyć odbiorcę. W tegorocznej edycji Mediations Biennale po raz pierwszy w Polsce na tak szeroką skalę przedstawiona zostanie najnowsza sztuka z Afryki. Nowatorską koncepcją jest również prezentowanie, zamiast reklam związanych z biennale - dzieł sztuki w postaci 8

wielkoformatowych bannerów umiejscowionych w przestrzeni publicznej - w centrum miasta, zapraszających do refleksji, mimochodem, tu i teraz mówi Tomasz Wendland, dyrektor Mediations Biennale. Bardzo ważnym wydarzeniem będzie także trzydniowa Konferencja Postglobal Future, analizująca zjawiska postglobalnych przemian, podczas której krytycy kultury i sztuki: Saul Ostrow z Nowego Jorku, Peter Funken z Berlina i Tomasz Wendland z Poznania, stworzą platformę do dialogu na temat przyszłości, w którym to dialogu uczestniczyć będą specjaliści z wielu dziedzin oraz publiczność. Obok wystaw głównych i konferencji, 4. edycji Mediations Biennale będą towarzyszyć ciekawe wydarzenia skierowane do zróżnicowanych grup odbiorców; od dzieci przedszkolnych, poprzez młodzież szkolną i studentów, po naukowców, specjalistów i osoby zainteresowane tematyką biennale. W ramach Programu Towarzyszącego wymienić należy między innymi Klub Biennale zorganizowany na Placu Wolności, w którym muzyka, warsztaty i dyskusje na temat sztuki pozwolą zatopić się w biennalowym świecie, Warto Klub Video Biennale z bogatym repertuarem filmowym i Program Edukacyjny dla dzieci i młodzieży pod kierunkiem Mamadou Diouf, znanego artysty z Senegalu, od lat mieszkającego w Polsce. Warto wspomnieć również o wystawie crowd art - PENvolution w Centrum Handlowym Galeria MM, realizowanej przez artystów z partnerskich miast Hanoweru oraz o wystawach w Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES przy ul. Gwarnej 7A: Latex Ideology - przygotowanej przez kuratorkę Jung me Choi z Korei, a także o dużej wystawie pod tytułem Individual Attitudes, której kuratorką jest Katarzyna Kucharska, w ramach której zobaczymy m.in. instalacje będące współczesną metaforą japońskich ogrodów medytacyjnych w ramach projektu Requirements artysty Ohno Kouji z Japonii, rzeźbiarską instalację OBSOLESCENT FUTURE. 2012-14 Noama Braslavskyego, obrazy z cyklu ABOUT RUNNIG MATE autorstwa Gery De Smet a, mural A Ty co zrobileś dla Ukrainy? Blazeja Patryka Rusina, a także cykl kilkudziesięciu portretów WE ARE [ DEFECTED ] Jacka Staniszewskiego przedstawiających twarze celowo uszkodzone, z defektem w każdym przypadku zbliżonym do totalnej destrukcji. W MONA zobaczymy również wystawę Jedno zdjęcie, a tyle twarzy Jagody Przybylak przygotowanej przez Pawła Sosnowskiego z Galerii Propaganda w Warszawie i projekt pod tytułem Life is a Choice Jaremy Drogowskiego. W czasie 4. Mediations Biennale w Poznaniu w ramach cyklu Sztuka w Przestrzeni Publicznej na Placu Wolności pokazana zostanie praca będąca efektem współpracy londyńskiego kolektywu Newartonmondays i kanadyjskiego filozofa Johna McMurtry (CAN) zatytułowana boom, bubble & blast. Imprezą kończącą wydarzenie będzie Noc Biennale z 25. na 26. 9

października, podczas której wszystkie przestrzenie wystawiennicze zostaną bezpłatnie otwarte dla zwiedzających od godz. 16.00 do późnych godzin wieczornych. Przez ponad miesiąc Poznań, wzorem największych w świecie galerii i miast otworzy swoją przestrzeń na sztukę współczesną, poszerzy horyzonty, zaprosi do rozmów, kontemplacji, a także do odnalezienia swojego tutaj w postglobalnej rzeczywistości. Każda z edycji Mediations Biennale cieszy się ogromnym zainteresowaniem świata artystycznego, naukowego, koneserów sztuki oraz ludzi, którzy poszukują odpowiedzi na nurtujące ich pytania i którzy czują się obywatelami świata. Mediations Biennale to wydarzenie interkulturowe, o zasięgu globalnym, funkcjonujące ponad podziałami i tworzone przez międzynarodowe środowisko: 4 doświadczonych kuratorów, kilkunastu współkuratorów i asystentów, blisko 100 wybitnych artystów z całego świata, do którego przygotowania trwają przez kilkadziesiąt miesięcy, a ich zwieńczeniem jest wyjątkowy festiwal sztuki. Dla Poznania, dla Polski to wielki zaszczyt. Mecenasem 4. Mediations Biennale jest Miasto Poznań, a Patronat Honorowy nad wydarzeniem objął Wojewoda Wielkopolski. Do współpracy przy organizacji Mediations Biennale włączają się partnerskie instytucje, organizacje, firmy oraz media. 10

WYSTAWY 4 MEDIATIONS BIENNALE POZNAŃ 2014 PROGRAM GŁÓWNY: BERLIN HEIST Czyli dlaczego miasta naznaczone murami tak nas fascynują Kuratorzy: Shaheen Merali i Kerimcan Guleryuz Asystentki kuratorów: Marta San Gregorio i Małgosia Wosińska Miejsce: Muzeum Narodowe w Poznaniu i Biblioteka Raczyńskich Artyści: Artyści Anonimowi, Kader Attia, Marc Bijl, Thorsten Brinkmann, Nezeket Ekici, Azin Feizabadi, Thomas Florschuetz, Simon Fujiwara, Carla Guagliardi, Johannes Kahrs, Jonathan Meese, Leila Pazooki, Julian Rosefeldt, Enis Rotthoff, Esra Rotthoff, Christoph Schlingensief (TBC), Iris Schomaker, Lars Teichmann, Mathilde ter Heijne, Ming Wong, Michael Wutz, Thomas Zipp Echo Boom Berlin. Okno dla świata sztuki i siła napędowa galerii artystycznych. Miasto, w którym kasyna i pracownie wyrastają niespodziewanie wśród apothekes i popularnych piekarni. Choć dni, w których ulice zapełniały się tłumem ludzi trzymających w garści darmowego Pilsa to przeszłość, Berlin wciąż nas fascynuje. Po imieniu woła młodych Europejczyków z północy i z południa, którzy później pukają do drzwi znudzonych właścicieli mieszkań na wynajem. A wtedy Berlin woła o monety. Pieniądze płyną z krajów wschodnich, głównie Rosji i sprawiają, że lokalna gospodarka mieszkaniowa rozkwita. To tętniące życiem, intensywne 'małe centrum świata' działa jak magnes, zwłaszcza na artystów. Przybywają uzbrojeni w telefon komórkowy i bezprzewodowy modem. Lekko. Ponad morzem zakładów fryzjerskich i kawiarni otwierają swoje pracownie w 'pokojach do wynajęcia'. Zobaczysz ich buszujących wśród stoisk ze szpargałami na mauermarkt i próbujących uchwycić być-może-czającą-się okazję na szybkie spotkanie z kuratorami sztuki, którzy do Berlina wpadają równie na chwilę, w przerwie, między kolejnymi lotami, wernisażami. Berliński rynek sztuki jest nieco sentymentalny. Pozostaje pod urokiem kilku lokalnych galerii, powstałych na przełomie lat 80 / 90. XX wieku (Niemcy znajdowały się wówczas w strefie liminalnej, swoistym between & betwixt: wciąż w przemysłowej euforii, ale z widokiem na unifikacje). Pytanie, jak długo taki pozostanie? Dziś przedwojenna, żydowska 11

dzielnica Mitte, jak i zamieszkany głównie przez tureckich imigrantów rejon Potsdamerstrasse, Neukoln czy Kreuzberg, walczą o palmę pierwszeństwa z odradzającym się właśnie rejonem byłego pasa przemysłowego Schöneweide. Berlin jest pełen ruchu. To zresztą symboliczne. Młoda dzielnica Schöneweide, znajduje się nieopodal wciąż budowanego, choć już dużo droższego niż zakładano i mocno spóźnionego, międzynarodowego lotniska Schoenefeld. Symboliczne, gdyż w Berlinie kultura od zawsze była mobilna i dzięki temu stała się znakomitym narzędziem globalnej strategii gentryfikacji, wdrażanej przez władze miasta poprzez wykorzystanie potencjału środowiska artystycznego i studenckiego do napędzenia energii w tych przestrzeniach, które niegdyś ożywione gospodarczo później zaczęły popadać w stan katatonicznego odrętwienia. Dziedzictwo kulturalne Berlina choć bogate, ukazuje jednak niemożność miasta do stworzenia w swoim obrębie jednego, zwartego centrum kulturalnego, a jedynie wielu różnych rejonów przeznaczonych do nauki i eksperymentowania. Berlin to miasto podzielone. Wizualnie i podświadomie. W wyniku rozłamu na nieistniejące już zachodnie i wschodnie strefy wpływów Berlin wytworzył jedyne w swoim rodzaju odrębne "śródmieście" (w dzielnicy Spandau), zwane Siemensstadt. Inne podziały? Są trzy lotniska operujące swego czasu w obecnej stolicy Niemiec: Tegel (kiedyś funkcjonujące we francuskiej części miasta), Tempelhof (obecnie zamknięte, dawniej w sektorze amerykańskim) oraz Schoenefeld (działające w poprzednim ustroju wpływów wschodnich). Wszystkie wymienione miały zostać skonsolidowane i zastąpione jednym: Berlin Brandenburg International Airport at Schoenefeld. Wygląda jednak na to, że Berlin zafundował sobie po prostu zdecydowanie zbyt kosztowną i chybioną inwestycję. Wątły projekt nowego lotniska powstał na gruncie na którym uprawia się spargel (szparagi), a szkielet budowli wydaje się zapadać jeszcze zanim doszło do oficjalnego przekazania budynku do użytku. Mimo pewnej niestabilności, Berlin, ośmielony pojawiającymi się możliwościami i funduszami państwowymi przeznaczanymi na ponowne zjednoczenie, staje się symbolem czasu odwilży. Odwiży następującej po dotychczas srogim podejściu Niemców do kultury globalnej, jak również po latach porażek spowodowanych brakiem umiejętności w poradzeniu sobie z rosnącym zainteresowaniem przeszłością miasta, a także z jego rolą w przyszłości (w odniesieniu do reszty Niemiec i innych krajów europejskich). I choć na temat tego szybko rozrastającego się, a jednocześnie co stanowi pewien paradoks gwałtowanie zanikającego miasta-gwiazdy należałoby zadać kilka nieoczywistych pytań... Pewne jest jedno: jego różnorodna tkanka miejska nadal pozostaje atrakcyjna przez wzgląd na niewygórowane ceny, inspirujące przestrzenie (post-industrialne pustostany) i lokalizację - epicentrum świata artystycznego, koncentrującego alternatywny styl życia i kontestującego zastaną estetykę. Muzeum, tak zresztą jak i miasto, stanowi dla artysty katalog form, postaw i obrazów, czyli zbiór elementów, z których każdy może skorzystać nie po to, by uznać ich wyższość nad sobą, lecz by użyć ich jako narzędzi pomocniczych przy zgłębianiu współczesnego świata. Nicolas Bourriad, Postproduction. Culture as a screenplay: How art reprograms the world, Lukas & Sternberg, 2007 Co nastąpi teraz? Albo i być może jest to pytanie ważniejsze co wydarzyło się z tym miastem przez ostatnie 30 lat, że pozwoliło mu pozostać w czołówce współczesnych modeli funkcjonowania, pomimo tak licznych przemian? Co pozwoliło mu przyjąć w swoje progi tak wielu artystów i rzemieślników, a jednocześnie w miarę spokojnie radzić sobie z wszelkimi interpretacjami kultury począwszy od ery postępującego uprzemysłowienia i modernizmu, 12

pomimo podziałów? Berlin stanowił dynamiczny inkubator uczuć narodowych, będący miejscem ewolucji najśmielszych politycznych interpretacji współczesnego ducha czasów, od dawien dawna. Na początku lat 20. XX wieku prace tworzyli tu Otto Dix i Max Beckmann, przedstawiciele niemieckiego Ekspresjonizmu; zaraz potem dadaistyczna agitacja polityczna w wykonaniu Johna Heartfielda i Hanny Hoch posłużyła szkalowaniu reżimu narodowo-socjalistycznego. Krytyczne podejście charakteryzowało również kolejną generację na czele z Sigmarem Polke czy Markusem Lüpertz która dziedziczyła w spadku zhańbioną, w stopniu znacznym, kulturę narodową. Następna fala artystów (wśród nich Martin Kippenberger i Helmut Newton), skupiła się na eksponowaniu esencji nocnego Berlina, wprowadzając do swej sztuki szczególny, erotyczny koloryt, nadający ich pracom rozgłos międzynarodowy. I tak jest do dziś. Berlin z powodzeniem wytwarza żywy, wizualny, zapis własnej rzeczywistości. Swoistą artystyczną auto-narrację. Berlin podwójny Sztuka posiada swoje Kapitały, które najpierw rozkwitają, by potem zostać zredukowanymi do stanu, które najlepiej oddaje słowo Kaput. Często dwoiste już w fazie początkowej, obejmowały one i obejmują na przestrzeni historii kultury i sztuki: wystawy impresjonistów i ekspresjonistów w Paryżu, muzyczną gorączkę wywołaną jazzem/beatem, a potem popem w Nowym Jorku, późniejsze londyńskie spotkanie swingowe z lat 60., które zderzyły się falą, jaka przetoczyła się przez to miasto za sprawą muzyki punkowej. I wiele innych... Berlin piastuje ten dwoisty status honorowy. To miasto niemal nierozłącznie powiązane z kulturalnym odrodzeniem. Pierwsza próba zderzenia kapitałów sztuki, objawiła się w formie nurtu zwanego Ekspresjonizmem niemieckim i miała miejsce w czasach powstania Republiki Weimarskiej. Trwała ona przez lata międzywojnia i kolejne. Ruch ekspresjonizmu odegrał ważną rolę w kształtowaniu i edukowaniu świata w kwestii powstania i wartości socjalizmu narodowego; a tak charakterystyczny krajobraz artystyczny można by chyba porównać tylko do czasów twórczości Goi, który w swych pracach ukazywał głęboko pesymistyczny, hiszpański zew wolności głucho wybrzmiewający pod francuską okupacją. Miną jednak jeszcze lata, nim Berlin "objawi się" po raz drugi. Jako świadomy pośrednik zapraszający do świata kultury - i w sferze dyskursu nastąpi faktyczny rozdział pomiędzy wygodą, którą miasto dziś proponuje, a jego trudną przeszłością, momentami niemocy na przestrzeni XX i XXI wieku. By tak się stało, konieczne będzie przeanalizowanie berlińskich innowacji z uwzględnieniem wybranych głosów krytycznych, bazujących na obserwacjach otaczającego nas i zmieniającego się w błyskawicznym tempie świata, ale też wyjście poza nie. Konieczna będzie odwaga (nie tylko społeczna, ale przede wszystkim osobista) do zrozumienia na czym polega dzisiejsza siła przyciągania tego aktywnego organizmu miejskiego - stwarzającego przestrzeń dla działań artystycznych wspaniale ilustrujących zarówno nasz sposób życia i pracy, jak i stanowiących pomost do poznania Innych - ale także organizmu obarczonego w przeszłości chorobą: trudną pamięcią i historią, a dziś związanego z pozbawioną złudzeń ekonomią. Berlin emanuje swoistym dramatyzmem i nieustająco pozostawia nam wiele płaszczyzn otwartych do interpretacji. Jest miastem-doświadczeniem, które w sposób nieoczywisty łączy to co ukryte i jawne. W sztuce oraz poprzez nią. 13

Możliwość powrotu Powrót Berlina do określonej roli w kulturze globalnej trzeba będzie raz jeszcze zweryfikować i zredefiniować. Najlepiej z perspektywy, która umożliwi skonsolidowanie statusu miasta w ramach konkretnych koordynatów. W ramach konkretnego "miejsca", które zastąpiłoby mglisty i post-modernistyczny dyskurs "przestrzeni". W ramach kulturalnogeograficznej rzeczywistości, która mogłaby pełnić rolę informacyjną i umożliwiałaby realizację działań artystycznych. Drugi warunek powrotu, to wzmocnienie wspomnianego już głosu krytycznego. Wiele z tego, co udało się zgromadzić do tej pory na gruncie sztuki berlińskiej, pochodzi ze zbiorów prac (jakże często mistrzowskich) tworzonych przez rzesze artystów zamieszkujących i odwiedzających Berlin, ale zauważmy... ten nasycony obraz pozostaje jak gdyby poza obrębem krytycznie zaangażowanego dyskursu. Wydaje się, że miastu potrzeba nieco bardziej auto-refleksyjnego podejścia i podjęcia próby zrozumienia swojej unikalności z perspektywy sukcesu, jak i porażki (która, swoją drogą, także jest rodzajem sukcesu, tylko pojmowanego w kategoriach antykapitalistycznych). Mamy nadzieję, że nadzór kuratorski nad wystawą oraz rozpoczęcie regularnych badań w ramach szerokiej perspektywy teoretycznej, którą Berlin oferuje, pomogą zgłębić problem niejednoznaczności tego miasta i przyczynią się do dostrzeżenia jego blizn i znaków szczególnych oraz ich wpływu na wrażliwą i jakże aktywną berlińsko-globalną społeczność artystyczną. Powyższe założenie jest kluczowe dla wystawy Berlin Heist. Choć warto byłoby dodać jeszcze jedno: dwóch kuratorów zamierza wynieść z tego projektu doświadczenia wiążące się nie z brawurową wartością artystyczną tkwiącą w monograficznym samouwielbieniu, ale doświadczenia takie, które pozwolą domyślić się warunków lokalnych, determinujących kontekst lub kształtujących estetyczną wartość całej realizacji. Realizacji mającej za zadanie poszerzenie funkcji wizualnej o znaczenia kulturowe. Istotnym wydaje się tutaj myślenie o "koordynatach". A więc o tym, by dla Berlin Heist dobrać dzieła z Berlina lub o Berlinie, oddalając tym samym widmo prześladujące trendy kuratorskie - przesadną ambiwalencję. Można żywić nadzieję, że to właśnie dzięki takiej optyce kategoria "doświadczenia" choć na chwilę stanie się cenniejsza / bardziej pożądana niż siła rynku komercyjnego, co zredefiniuje pojawiające się kryteria oceny zamierzeń artystów i znaczenie "sukcesu" wystawy. Berlin z całą swoją dwoistością, niestabilnością, jest rzeczywistością post-modernistyczną, z którą musimy się mierzyć, ale i którą możemy przyjmować z uśmiechem, gdyż ta otwierając nas na zmiany - uczy odwagi. Afirmująca odsłona ducha postmodernizmu obecna jest wyraźnie w mającym szczególne znaczenie (w kontekście rynku sztuki) akcie przenosin dzieł artystów z ich pracowni do wnętrz galerii. Proces ten bardzo dobrze wpasowuje się w charakter tego dumnego miasta: ruchliwego, "przeniesionego", pełnego nieprzewidywalnej sztuki ze Skandynawii, Polski i Wielkiej Brytanii i pojawiających się od czasu do czasu pozaeuropejskich bastionów artystycznych z krajów tak odległych jak Japonia czy Brazylia. W rezultacie aktu przenosin Berlin pełni rolę Maastricht świata sztuki centrum, w którym spora część europejskiej kultury współczesnej jest gromadzona, oceniana i formalizowana. Gdzie produkty lokalnego rynku stopniowo wypływają na szersze wody przez Bazyleę, Kassel i Wenecję do Nowego Jorku, Hongkongu, Singapuru i Miami. A tymi którzy wysyłają sygnał w świat są właśnie Frieze Factor, E-Flux i biennale w najbardziej z twórczych Kunsthalle. W świecie, który coraz prędzej podąża z nurtem globalizmu w niewiadomą, europejskie 14

pragnienie zaznaczenia/ wyznaczenia tożsamości powinny zostać poparte i wzmocnione. Berlin czyni ten gest w kierunku swoich artystów i tworzonej przez nich sztuki. To miasto, które podniosło się ze zgliszczy i które pamięta. I choć dziś stoi na kruchym gruncie, to u jego podwalin wciąż można odkryć ślady, tropy, pozostałości po istotnym dziedzictwie europejskim. Nieskodyfikowany status Berlina sprawia, że miasto jest atrakcyjne dla często bardzo młodej publiczności. Dla przyjezdnych z miast i miasteczek, które dawniej - pełne znaczeń i mikro-narracji, dziś w dziwny sposób, stały się zbyt standardowe, typowe i uśrednione. Dla przyjezdnych Berlin i jego artyści stali się symbolem zarówno wyzwolonych, jak i wolności; destynacją oznaczającą pełnię możliwości. Dzisiejszy Berlin konfrontuje to co bliskie pamięci prywatnej, z tym co z zaangażowane społecznie, tworzy scenę dla realizacji tego co międzynarodowe, ale i podkreśla znaczenie lokalności / wspólnoty lokalnej. Daje szansę na wytworzenie nowych kategorii znaczeń dla wszystkiego, co europejskie. Tutaj jest miejscem, w którym jesteśmy. To miejsce, w którym Nigdzie nagle przekształca się w doświadczenie stojące vis-à-vis współczesnej kultury i nas samych. 'Tutaj' to miasto jako działanie, wspierające nowo-przyjezdnych w ich poszukiwaniu siebie i poznawaniu innych. W końcu 'Tutaj" to poszczególne osoby i grupy, które stają się świadkiem. Świadkiem i silnym podmiotem jednocześnie. Shaheen Merali 2014 SHIFTING AFRICA Kurator: Harro Schmidt, Niemcy / Martin Baasch, Lagos Live Festival, Nigeria Współkuratorzy: Raphael Chikukwa / National Gallery Harare, Zimbabwe, Serge Olivier Fokoua / RAVY-Festival Yaounde, Kamerun, Martin Baasch / Lagos Live Festival, Nigeria, Jelili O. Atiku / AFiRIperFOMA Festival Harare, Zimbabwe Miejsce: Galeria U Jezuitów, Bazar Poznański, Galeria ARTykwariat, Przestrzeń Publiczna Artyści: Jude Anogwih / Nigeria, Jelili Atiku / Nigeria, Edson Chagas / Angola, Virginia Chihota / Zimbabwe, Jim Chuchu / Kenya, Julie Djikey / DR Congo, Em`kal Eyongakpa / Cameroon, Christian Etongo / Cameroon, Serge Olivier Fokoua / Cameroon, Sam Hopkins / Kenya, Hervé Yamguen / Cameroon, Portia Zvavahera / Zimbabwe, Rolf Bier / Germany, Wolf Böwig / Germany, Dennis Feser / Germany, Kristian von Hornsleth / Denmark, Norbert Meissner / Germany, Tom Otto / Germany, Peter Puype / Belgium, Claudia Wissmann / Germany Shifting Africa Künstlerische Perspektiven aus der Subsahara Wystawa Shifting Africa pokazuje prace 20 artystów z kontynentu Afrykańskiego i została zrealizowana we współpracy z Fundacją Sztuki Kunsthalle Hannower, jak również z partnerami z Afryki. 15

Wypowiedzi artystyczne z różnych krajów należących do obszaru Afryki Subsaharyjskiej otwierają pro-ces interakcji poprzez kontekstualizację zjawiska porządku post-globalnego świata na przykładzie Afryki. Afrykańska część wystawy jest dopełniona perspektywą reprezentowaną przez artystów euro-pejskich, w szczególności tych związanych z Hanowerem (miastem partnerskim Poznania). Koniec okresu kolonialnego i wejście w XXI wiek zaburzyło, po raz kolejny, równowagę na kontynencie Afrykańskim. Zauważalny jest wzrost zainteresowania różnych krajów zwiększaniem dostępu do afrykańskich rynków i zasobów naturalnych. Nowe, globalne super-państwa i różne międzynarodowe korporacje dołączyły do byłych sił kolonialnych. Czego pragnie Afryka? Dokąd dryfuje w strefie napięć hegemonicznych i wie-lowarstwowych pływów? Projekt Shifting Africa stawia pytania i próbuje wizualizować korelacje w poszukiwaniu odpowiedzi. W jaki sposób społecznopolityczne rzeczywistości i eko-nomiczne struktury wpływają na artystyczne poszuki-wanie własnej tożsamości, dziedzictwa kulturowego i przynależności. Poza poszukiwaniem samotnego języka wizualnego i formalnej estetyki, wyraźnym jest skupienie się na takich aspektach jak rytuał, gender, środowisko, zmiany klimatyczne, recykling. Media, które są do tego wykorzystywane to malarstwo, ins-talacja, wideo, fotografia, performance. Po otwarciu 4 Mediations Biennale w Poznaniu, wysta-wa Shifting Africa będzie kontynuowana w Hanower-ze, w przestrzeni wystawienniczej Kunsthalle Faust i okolicznej przestrzeni miasta. Kiedy nigdzie staje się tutaj teraz staje się to w Poznaniu odwiedzający 4 Mediations Biennale napotkają banner z tekstem który mówi: To nie jest Afryka napisanym odręcznie po francusku. Praca Rolfa Bier a, która cytuje sławne zdanie Rene Magritte Ceci n est pas une pipe przywodzi na myśl sprzeczności między obrazem a reprodukcją, podobnie dzieje się to w przypadku Afryki. Artysta w ten sposób nawiązuje do niezliczonych sprzeczności między wymyślonym przez Europę termi-nem Afryka, a jednostką topograficzną, rzeczywistymi warunkami życia, a tym co nam się wydaje, że wiemy o Afryce. Wraz z pozostałymi artystami europejskimi uzupełnia on, wielowymiarowy punkt widzenia ar-tystów afrykańskich na temat ich miast, krajów, kon-tynentu i tego co daleko poza nim. Młode pokolenie artystów, które wyrosło w dużych ag-lomeracjach Afryki, uważa, że o wiele ważniejszym jest przekształcenie debaty na temat post-kolonializmu w prace artystyczne. Jest to ważniejsze od refleksji nad możliwą przyszłością i ponownym napisaniem historii. Przedstawicielem tego pokolenia jest Edson Chargas z Angoli, zdobywca nagrody na 55 Biennale di Venezia. Jego portrety fotograficzne pokazujące ludzi ubranych w torby zakupowe (każda z innej części świata, każda na głowie) komentuje konsumpcjonizm i rolę global-nych graczy w Afryce. Jude Anogwih z Nigerii (praca: It is well) i Jelili Atiku (per-formance: Come Let Me Clutch Thee) odnoszą się do stałego zatruwania Delty Nigru, co zaburza równowagę ekosystemów, bio-różnorodności i bezpieczeństwa po-karmowego zagrożonych społeczności. Publiczne interwencje Julie Djikeys powinny być czyta-ne jako krytyczny komentarz na temat urbanizacji i jej konsekwencji dla natury i ludzkości. Artystka osiąga to poprzez zmianę swojego ciała w podmiot publi-cznego zainteresowania w trakcie jej prowokacyjnej inscenizacji. Galeria Artykwariat udostępniła swoją przestrzeń ekspozycyjną do prezentacji fotograficznej dokumentacji jej miejskich performensów. Wideo Jima Chuchusa zatytułowane Urban Hunters nagrane w Nairobi (w taki sam sposób jak zachodnie filmy), w sposób ironiczny porusza temat stereotypów męskości i wrodzonej agresywności poprzez odwróce-nie ról. Ten obraz Afryki nie zgadza się ze zwyczajową reprezentacją Afryki w mediach lokalnych. Najnowsze wideo Em kal Eyongapka z Kamerunu, które składa się z kompozycji dźwiękowych zestawio-nych z elementami narracyjnymi, łączy zaawansowaną współczesną wiedzę techniczną z szamanizmem, któ-ry jest głęboko zakorzeniony w kulturowej historii Af-ryki. Dzięki jego ekspresyjnej poezji i używanej techno-logii mediów, artysta wyprodukował serię niezależnych prac, które są w stanie nadać kształt słowom Edouar-da Glissanta: historia jest sfunkcjonalizowaną fantazją zachodniego świata. Dwie artystki, Virginia Chichota i Portia Zvavahera z Zimbabwe (obie uczestniczyły w Biennale Weneckim w 2013), badają tematy związane z religią, związkami, izolacją, świadomością człowieka i 16

alienacją jednostki za pomocą ekspresyjnego malarstwa i grafiki. Wielowarstwowy obraz Afryki również pojawia się w pracach europejskich artystów. Druga praca Rolfa Bier a Die Vereinigten Staaten von Afrika/The United States of Africa [Stany Zjednoczone Afryki] wyraża ambiwalencję pomiędzy jego własnym i afrykańskim podejściem do utopijnego obrazu Afryki, który istnieje tylko w Europie [np.: Afrykańska diaspora].fragmen-ty tkanin zapożyczone z rożnych okresów i regionów, połączone cyfrowo, żeby stworzyć obraz flag zadając pytania o ocenę i potencjał kulturowego dziedzictwa Afryki. Praca Toma Otto Pszczoły są nami [The bees are us] składa się z kilku koszy wiklinowych zawierających miniaturowe światy. Sposób prezentacji przypomina ekspozycję etnograficznych zbiorów, czyniąc to Otto przygląda się praktyce muzealnej, która zakłada po-zyskiwanie artefaktów z obcych kultur. Pierwsze próby przeglądu i zrozumienia afrykańskiego post-kolonialnego kryzysu i traumy zostały podjęte przez europejskich artystów w końcu lat 1990. Na zachodzie Afryki, to projekt Czarne Światło Mendesa i Böwig a. W Ugandzie to na przykład, projekt Wios-ka Hornsleth zrealizowany w 2006 przez Christiana Hornsletha. W różnych częściach Nigerii, Denis Feser zmienia się w coś co przypomina organicznego cyb-orga stworzonego z import_owanych elektrycznych odpadów. W podobny sposób do Feser a, obie prace Norberta Meisser a odnoszą się do globalnego moni-toringu i obecności mediów w Afryce. Są bardzo kry-tyczne wobec wpływów i kontroli hegemonicznych sił. W podobnym tonie wypowiada się Sam Hopkins z Nai-robi, który bada niejednoznaczną rolę organizacji NGO w Afryce. Podczas gdy Claudia Wissmann tropi ślady dziedzict-wa kolonialnego w Poznaniu i Hanowerze poprzez per-formance o charakterze scenicznym, Peter Puype pokazuje wideo portrety wygnańców osiadłych w Belgii. Jest to reportaż dotyczący życia uchodźcy; jego nadziei i osobistych celów. Dzięki oddaniu mojego kolegi kuratora Martina Baasch a, inicjatora Lagos Live Festival w Nigerii, i współ-kuratora Raphala Chikukwa, Serga Oliviera Fo-koua, oraz Jelili Atiku udało nam się zebrać tak wiele wypowiedzi z regionu Afryki Subsaharyjskiej, które wchodzą w dialog z europejskimi postawami. Chciałabym podziękować wszystkim zaangażowanym pomocnikom i uczestnikom, krajowi Dolnej Saksonii i jego stolicy, a w szczególności przyjaźni między mi-astami Poznań i Hanower. Harro Schmidt BLACK LIGHT PROJECT Wprowadzenie Konflikty między trzema krajami, w skomplikowany sposób powiązane ze sobą, podsycane przez bandyckiego prezydenta; kilka stron konfliktu, regularne oddziały najemników i rebeliantów, hordy plądrujących i milicje plemienne, nastolatki w roli bojowników, dzieci pozbawione zahamowań dzięki narkotykom, wędrujące przez lasy w morderczym zaślepieniu Bartholomaeus Grill, w: DIE ZEIT, 31/2001 Tło System watażków wojskowych [Warlordsystem] despoty Charlesa Taylora pozostawił o sobie w Sierra Leone, Liberii, Gwinei-Bissau i na Wybrzeżu Kości Słoniowej ślady zbrodni i masakr z setkami tysięcy zabitych i milionami uciekinierów. Rozmiary zbrodni popełnionych w czasie wojen domowych, czyli w latach 1996 2003, często wykraczają poza możliwości ludzkiej wyobraźni. Portugalski dziennikarz Pedro Rosa Mendes i niemiecki fotograf 17

Wolf Böwig przemierzyli wspólnie ten region w latach 1998 2007, gdzie dokumentowali ślady wojen w zachodniej Afryce. Powstałe dzięki temu reportaże publikowano na całym świecie w czołowych czasopismach, a w roku 2007 nominowano autorów do nagrody Pulitzera. Ich prace to często brutalne ujęcia chwil niewiarygodnej grozy, a jednocześnie z dużą wrażliwością dokonane przybliżenia koszmarów straumatyzowanych ofiar i ich oprawców na wszystkich frontach tych wojen. W ciągu wielu lat wspólnej pracy obaj dziennikarze ciągle na nowo stawiali sobie te same pytania: Jak przedstawić słowem i obrazem to, czego nie da się opowiedzieć, co jest niewyobrażalne? Czy uda się pokazać z jednej strony bankructwo tego, co zwykle określamy jako ludzkie, a z drugiej zwrócić odrobinę własnej godności tym, o których opowiadamy? Idea Black.Light Project W ramach akcji opatrzonej wspólnym tytułem The Charles-Taylor-Wars [ Wojny Charlesa Taylora ] graficy i ilustratorzy międzynarodowej sceny komiksu i grafikart tworzą wielogatunkową wersję reportaży, w której zlewają się ze sobą tekst, fotografie i ilustracje. W trakcie kilku warsztatów z udziałem fotografa, autora, grafików i świadków wydarzeń w Afryce Zachodniej powstają fragmenty piętnastu opowieści w formie graficznych reportaży. Rezultaty warsztatów wystawione zostaną na trzech kontynentach w salach wystawowych lub w przestrzeni publicznej, a na koniec powstanie także prezentacja w formie książkowej. Intencja Poprzez współpracę artystów i publicystów z sześciu krajów oraz świadków czasu z zachodniej Afryki, Black.Light Projekt inicjuje transkontynentalny dialog, który wytworzyć ma efekt synergii wykraczającej poza obiegowe relacje korespondentów wojennych. Szczególne znaczenie mieć będzie prezentacja wystawy na ulicach Freetown w Sierra Leone (Book-on-the-Wall). Wystawa przyczynić się ma do wsparcia procesu refleksji, dialogui pojednania w niestabilnych politycznie i zrujnowanych przez wojnę regionach zachodniej Afryki. Przeciwstawić ma się także zapomnieniu i politycznie motywowanej bojaźni. Fotografie, teksty dziennikarskie, rysunki i popularny styl komiksowy współtworzyć mają nielinearną strukturę narracyjną i stanowić będą novum w zakresie publicystycznych form przekazu. 18

THE LIMITS OF GLOBALIZATION - GRANICE GLOBALIZACJI w ramach Projektu Polish Art Tomorrow Kurator: Sławomir Sobczak Kokurator: Katarzyna Kucharska Miejsce: Centrum Kultury Zamek Artyści: Ewa Axelrad, Michał Bałdyga, Izabela Chamczyk, Rafał Czępiński, Elvin Flamingo, Agelika Fojtuch, Mikołaj Grospierre, Jakub Jasiukiewicz, Kornel Janczy, Ola Kozioł, Tomasz Kulka, Artur Malewski, Marcin Mierzicki, Urszula Pieregończuk, Liliana Piskorska, Michał Szlaga, Katarzyna Szeszycka, Natalia Wiśniewska. Skutki procesu globalizacji nie są do końca znane. Mamy świadomość, że może ona prowadzić zarówno do większej homogenizacji kultury, jak i do jej kreolizacji oraz zwiększenia różnorodności kulturowej. Związany z tym jest wzrost nowych, nieprzewidywalnych form ryzyka i nierówności społecznych. Jednocześnie, badaniom globalizacji towarzyszy chaos terminologiczny. Odnosi się on do prób określenia dokładnych konsekwencji globalizacji, konstrukcji jej definicji, a nawet do prób określenia czasu jej trwania. Wątpliwości budzi sens definiowania zjawiska w sytuacji, gdy nie wiemy nawet, kiedy miało ono swój początek. Skłania to do zastanowienia się nad naszymi własnymi doświadczeniami związanymi z globalizacją. To dzięki nim oraz poprzez odniesienia do rozmaitych kontekstów, takich jak religijność, płeć, czy struktury społeczne - możemy dostrzec zmiany we współczesnym sposobie myślenia. Być może więc rozważania o globalizacji należy zacząć od nas samych i naszego myślenia o świecie? Wystawa Granice Globalizacji, będąca pierwszą odsłoną projektu Polish Art Tomorrow, opiera się na twórczych poszukiwaniach granicznych punktów globalizacji. Pokazuje indywidualną skalę tego procesu prezentując szereg prywatnych narracji, zaproponowanych przez artystów zaproszonych do udziału w wystawie. Granice obserwowane w danym czasie i przestrzeni do niedawna decydujące o kształcie i treści naszego życia zostają zastąpione nowymi. Globalność życia w sieci i zamknięcie świata w totalnym skomunikowaniu powoduje, że ulegamy złudzeniu, że już wszystko wiemy. Prawda jednak jest taka, że wiemy przede wszystkim to, co dociera do nas przez media. Tym ważniejszą rolę odgrywają dzisiaj pojedyncze, ludzkie doświadczenia. Właśnie one bowiem, są obarczone granicami. Na wystawie Granice Globalizacji zaprezentowanych zostało kilkadziesiąt wizualnych i audiowizualnych prac ujawniających indywidualne postawy artystów wobec globalizmu. Znalazły się wśród nich prace, takie jak Symbiotyczność tworzenia Elvina flamingo, dotyczące mocno obecnego od kilku lat w sztuce dyskursu bioartu i komunikowania się nauki i sztuki, czy nauki i kultury. 19

W kontraście do tętniących życiem terrariów wypełnionych mrówkami Elvina Flamingo pozostaje praca Jakuba Jasiukiewicza podejmująca na wystawie problem współczesnych chorób cywilizacyjnych, a także prace Natalii Wiśniewskiej i Ewy Axelrad, które poruszają temat śmierci. Biorąc pod uwagę, że choroba pozostaje w XXI wieku nadal często marginalizowanym tematem, zaskakuje fakt powszechnej fascynacji śmiercią i traktowania jej w charakterze medialnego widowiska. Artystki zwracają uwagę na potrzebę oswojenia się z procesem umierania w oderwaniu od powszechnego w kulturze patosu i dramatu (Natalia Wiśniewska) oraz na nasz stosunek do obrazów dotycząch wypadków śmiertelnych, w szczególności potrzebę rekonstruowania znaczeń w obrazach publikowanych w obiegu medialnym oraz przyjemności czerpanej z procesu odtwarzania tego, czego nam nie pokazano. Przewijające się na wystawie wątki posthumanistyczne podejmowane są przez artystów w kontekście odmiennych odniesień, takich jak na przykład seksualność, czy zwierzęcość. Temat zezwierzęcenia poruszają wchodzące ze sobą wzajemnie w silne relacje Back to Menu Artura malewskiego i Suki. Autoportret z kochanką Liliany Piskorskiej. Artur Malewski analizując proces uczenia człowieko-zwierzęcia przez zwierzo-człowieka stawia tezę, że zło staje się podstawą do ludzkiego rozwoju. Stanowi zaczyn procesu uczenia się, a ostatecznie stawania się dobrym lub złym, mądrym lub głupim. Liliana Piskorska natomiast chcąc odebrać zezwierzęceniu negatywne konotacje odwołuje się do problematyki zwierzęcej seksualności, w której występują obok siebie homoseksualne zachowania zwierząt wobec osobników tej samej płci i naturalna determinacja związana z zapewnieniem przetrwania gatunku, łączeniem się w pary lub wspólną opieką nad potomstwem. Wątek poświęcony bezkarnie dokonywanej przez współczesnego człowieka destrukcji otwiera na wystawie instalacja rzeźbiarska Tomasza Kulki. W kontraście do prac innych artystów, w szczególności do pulsującej energią tworzenia pracy Elvina Flamingo obnaża małość poczynań znacznej części ludzkiej populacji. Wszechobecna dewastacja dokonywana przez współczesnego człowieka ukazana została na wystawie również w albumie Srocznia Szlaga. Fotografie Michała Szlagi dowodzą, że ludzie nauczyli się dzisiaj akceptować nie tylko śmierć, ale również rozkład własnego dorobku i towarzyszącą mu katastrofę. Budynki jako ucieleśnienie totalnej, choć często utopijnej idei przedstawione zostały na wystawie w pracach Nicolasa Grospierra. Jego aksjonometryczne przetworzenia fotografii budynków podejmują wątek pamięci zbiorowej i nadziei wiązanych z modernistyczną architekturą, teraz gdy towarzyszące jej utopie straciły na sile i znaczeniu. We współtworzonej przez nas rzeczywistości brakuje definitywnych celów moralnych. Utracie dotychczas cenionych przez człowieka, szczytnych wartości poświęcony jest cykl Rafała Czępińskiego Trzy Cnoty Boskie. Trudno mówić dzisiaj o absolutnym dobru i złu, zastąpić je można natomiast poręcznymi konstrukcjami zapewniającymi człowiekowi dobre samopoczucie. W kontraście do współczesnych metropolii, z całą ich monumentalną architekturą Ola Kozioł dostrzegająca w nich raczej powód społecznego wyjałowienia duchowego niż rozwoju, proponuje poszukiwanie tożsamości w naturze. Odpowiedzi na pytanie, czy wyjście z kryzysu i zmiana obecnego stanu rzeczy są jeszcze możliwe możemy szukać w organicznej instalacji Katarzyny szeszyckiej. Stworzona z ziemniaków praca zawiera w sobie z jednej strony tajemnicę życia i wzrostu mimo wszystko. Z drugiej strony natomiast ujawnia nihilistyczny moment przejścia. Szereg sprzeczności typowy dla czasu kryzysu, a będący domeną nowoczesności próbuje opisać przy użyciu estetyki porażki w swojej instalacji marcin mierzicki. Artysta w typowym 20

dla siebie stylu konstruuje system z wadą i zdaje się mówić, że każdy dobry pomysł i niezawodna recepta obarczone są granicami błędu. Moralizatorstwo Mierzickiego niepozbawione poczucia czarnego humoru, przypomina w dosadny sposób, że nie żyjemy w najlepszym z możliwych światów. Prezentowani na wystawie performerzy odnoszą tytułowe granice do swoich jednostkowych, indywiudalnych odczuć. Cielesność w pracach Izabeli Chamczyk, michała Bałdygi i Angeliki fojtuch staje się punktem wyjścia do określenia prywatnych granic globalizacji. O ile indywidualność może stanowić naturalną barierę dla globalizacji, w pewnych okolicznościach jednak to właśnie indywidualna decyzja może stanowić początek kolejnego globalnego pocesu, nowego podziału świata, a nawet globalnej wojny. Swego rodzaju wprowadzaniem do tematu wojny jest artystyczna, paradyktatorska korekta granic Kornela Janczego. Nie sposób bowiem dzisiaj nie odnieść jego pracy do rosyjskich planów zmiany granic w Europie. Wojnie poświęcona jest również poetycka konfabulacja zawarta w filmie Punctum Urszuli Pieregończuk. Artystka buduje altenratwną historię bliskiej osoby na podstawie jej wizerunku umieszczonego na znalezionej, starej fotgrafii. Tworząc teatralną parabiografię problematyzuje historię. Poznawanie świata, nowych środowisk i innych ludzi sprawia, że nasze odczuwanie globalizacji staje się silniejsze. Konteksty myślenia zaproponowane przez artystów biorących udział w wystawie wyznaczają granice. Dzieła sztuki pozostawiają ślady, które wychodząc z obszaru prywatnych doświadczeń artystów przenoszą odbiorców na nowy poziom relacji wobec różnych zjawisk kulturowych. Granice Globalizacji już w samym tytule kryją pewną sprzeczność, sama bowiem globalizacja ze swojej natury zakłada homogenizację i unicestwianie granic. Celowo założony w konstrukcji wystawy paradoks udowadnia, że zarówno pojęcia; granicy jak i globalizacji należą do terminów wysoce umownych. Przekraczanie granic zawsze było domeną sztuki, a globalizacja wydaje się w tej kategorii pojęciem absurdalnym. Sztuka kreśli obszary o wiele dalsze od globalnych, bo nie dotyczy tylko tego co wiemy, ale tego co tak naprawdę odczuwamy i co nie podlega uniwersalnemu definiowaniu. 21

SZTUKA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ W tegorocznej edycji Mediations Biennale Poznań organizatorzy wprowadzają po raz pierwszy koncepcję prezentowania, zamiast reklam związanych z biennale, dzieł sztuki w postaci wielkoformatowych bannerów umiejscowionych w przestrzeni publicznej - w centrum miasta. Prezentowane w tym czasie w całym Poznaniu dzieła sztuki, wśród nich prace Jacka Staniszewskiego, zaproszą przechodniów do refleksji, mimochodem, tu i teraz. RESISTANCE - Jacek Staniszewski Wyrzynamy się nawzajem, potwierdzając teorię, że człowiek jest najbardziej destrukcyjnym zwierzęciem w świecie natury. Wszystkie motywy na pracach z tego cyklu zostały wysamplowane z rzeczywistych zdarzeń, które już się odbyły. Za moją sprawą wracaja do obiegu w całkiem nowej konfiguracji. Ich przekaz odnosi się z jednej strony do chwili bieżącej, aktualności z wczorajszych wydań wiadomości, ale także dzięki wykorzystaniu zdjęć dawniejszych, np. z pierwszej wojny w Iraku, a nawet w Wietnamie w latach 60. i 70, nadając teraźniejszości wyraźny kontekst historyczny. Pokazuję panoramę permanentnej wojny, toczonej od wieków przez ludzi w imię rozmaitych idei politycznych, religijnych, ekonomicznych. Wojny, która wciąż trwa i której kolejne epizody oglądamy codziennie na ekranach telewizorów w prasie oraz internecie. Wojny, która stała się niemal jedynym stałym wyróżnikiem, istotą człowieczeństwa. W cyklu RESISTANCE odnoszę się do podstawowych wartości opowiadając o nich językiem massmediów ukazując panoramy przemocy, zastępy armii, policjantów, oraz ich ofiary, bezimienne, odarte z indywidualności, okaleczone, martwe zamienione stosy poległych. Te piękne, bardzo atrakcyjne wizualnie obrazy, wysmakowane formalnie i kolorystyc znie, są jednocześnie obrazami najgorszych człowieczych ułomności. Moje prace dla oglądającego mają być jak Augustyńskie iluminacje, momenty oświecenia, wyrażone w cyfrowym, graficznym skrócie, w ramach konwencji sztuki. Objawiają przed widzem obraz realne j rzeczywistości stworzony w oparciu o autentyczne zdjęcia reporterskie. Obraz powstały, spreparowany jest wciąż autentyczny i wstrząsający, choć zatracona jest poprzez technikę collage u jego rzeczywista data/moment. 22

KONFERENCJA POSTGLOBAL FUTURE Prowadzący: Saul Ostrow / Nowy Jork, Peter Funken / Berlin, Tomasz We ndland/polska Data: 25-27.10.2014 Miejsce: Collegium Maius UAM Organizator Konferencji: Critical Practices Incorporation z Nowego Jorku, wydawca gazety LEF(t). www.criticalpractices.org W ostatnich dniach Biennale, miedzy 25-27 października 2014 odbędzie się konferencja Postglobal Future. Myśl o postlobalnej przyszłości obejmuje nie tylko Mediations Biennale w Poznaniu, ale również kilkanaście partnerskich wydarzeń artystycznych na świecie. W pierwszym dniu konferencji kuratorzy tychże wydarzeń prezentować będą swoje refleksje dotyczące przyszłości widzianej z różnych geopolitycznych, społecznych, ekonomicznych, ale przede wszystkim kulturalnych perspektyw. Kolejne dwa dni przeznaczone są na dyskusje panelowe, w których udział wezmą wybitni goście między innymi z Ameryki, Afryki oraz Japonii, Niemiec i Polski. Globalizacja jako ideologia, a także proces dobiega końca. Pojawiają się symptomy nowych postaw i strategii, tendencje do tworzenia nowego podziału świata, a nawet powrotu 23

do Zimnej Wojny. Stoimy więc przed czymś nieznanym, czego intuicje odnaleźć można w sztuce współczesnej. Program: I DZIEŃ KONFERENCJI POSTGLOBAL FUTURE 25.08.2014 Poznań W pierwszym dniu Konferencji Postglobal Future udział w niej wezmą kuratorzy realizujący partnerskie projekty w ramach Postglobal Future: Tetsuo Yamashige - Nakanojo Biennale Nakanojo Japan Yaseuki Saegusa - Genesis 5 Sojo Gallery Kumamoto Japan Risa Takita - MMAC Festival (Mix Media Art Communication) Mishima Japan Prof. Tatsuo Ebisawa, Ai Kobayashi Uniwersytet Hiroshima - Japonia Li Chaofei - Fei Contemporary Art Center (FCAC) Shanghai, China Drorit Gur Arie - Petach Tikva Museum Israel Tomasz Wendland - Poles Empire Gallery - Istambul, Turkey Juraj Carny - Crazycurators Biennale - Kunsthalle - Bratislava, Slovakia Marianne Wagner - Freies Museum Berlin, Germany Harro Schmidt - Kunsthalle Faust Hannover, Germany Koen Vanmechelen - Open University of Diversity - Hasselt, Belgium Art_Hub Critical Activity in a Network Society - New York http://f undamental.art.pl/arthub02.html Enrique Badaro - Museo Blanes de Montevideo, Urugway Kerstin Schulz - atelier-dreieck Hannover Robert B. Lisek, Marta Heberle (ART_HUB Critical Activity in a Network Society) http://fundamental.art.pl/arthub02.html Magdalena Lewoc - Articum - Biennale Sztuki Bałtyckiej Szczecin Michale Kurzwelly Nowa Amerika www.nowa-amerika.net Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu Poland PAT - 18 przedstawicieli różnych ośrodków sztuki w Polsce, uczestniczących w projekcie Polish Art Tomorrow. IKG ( Internationale Kunstler Gremmium) - http://www.ikg-art.org/ IBA (International Biennial Association - http://www.biennialassociation.org/new/ II / III DZIEŃ KONFERENCJI POSTGLOBAL FUTURE 26-27.08.2014 Poznań W drugim i trzecim dniu kuratorami konferencji będą: Saul Ostrow, Peter Funken, Tomasz Wendland Saul Ostrow http://en.wikipedia.org/wiki/saul_ostrow, criticalpractices.org Peter Funken - Kunsforum Magazine Berlin, http://www.bbkbildungswerk.de/con/cms/front_content.php?idart=37 24

Oliver Grau - media theorist (Danube University Krems, Image Science) http://www.donauuni.ac.at/en/universitaet/whois/05581/index.php?url=/en/department/bildwissenschaften Tim Ingold - (philosopher), http://www.routledge.com/articles/tim_ingold_speaks_about_the_social_brain1/ Bruce Furgeson - (director BlouinMedia - they publish Modern Painters, and Art and Auction), http://galleristny.com/2013/12/blouin-media-publisher-of-artauction-and-modern-paintersterminates-most-international-freelance-contracts/ Felicia Lee - (fee@nytimes.com) (write on culture for the NY Times) http://topics.nytimes.com/top/reference/timestopics/people/l/felicia_r_lee/index.html Carol Kino - (write on culture for the NY Times,) http://www.carolkino.com/ Andras Bozoki - http://politicalscience.ceu.hu/profiles/faculty/andras_bozoki LEF(t) http://criticalpractices.org/left Konferencji towarzyszyć będą dwie edycje nowojorskiej gazety LEF(t) które zostaną wydane w języku angielskim w Nowym Jorku oraz w języku polskim w Polsce. Ponadto, materiały z konferencji Postglobal Future opublikowane zostaną w formie książkowej oraz na stronie www.mediations.pl. Partnerzy Postglobal Future NEW YORK - http://fundamental.art.pl/arthub02.html San Diego - USA - www.sandiego-art.org Hannover - http://www.kulturzentrum-faust.de/index.php?article_id=4928&clang=0 Antofagasta - Chile - http://colectivosevende.cl/ Hasselt - Belgia - http://koenvanmechelen.be/open-university-of-diversity Petach Tikva - Izrael - http://www.petachtikvamuseum.com/en/ Szczecin - http://en.inspiracje.art.pl/ Now y Jork www.criticalpractices.org Istanbul - Poles w ww.poles.pl Frankfurt nad Odrą - http://www.nowa-amerika.net/index.php/pl/ Blantyre= BAF - Blantyre Arts Festival: www.blantyreartsfestival.org Hannover= atelier-dreieck=www.atelier-dreieck.de Nakanojo Japonia - http://nakanojo-biennale.com/english Montevidea - http://blanes.montevideo.gub.uy/exposiciones/exposiciones-anteriores/muestra-final-de-hotel-de-inmigrantes Kumamoto http://lunacysae.wix.com/genesis-5-eam 25

PROGRAM TOWARZYSZĄCY: Wystawy PENVOLUTION Kurator: Kerstin Schultz / Hannover / Germany Miejsce: Centrum Handlowe Galeria MM Artyści: Hannover: atelier-dreieck, Chaos Computer Club Hannover, Literary Salon Hannover, Marktkirchegemeinde, Hannover, Emile Moise / School of Dance Salsa de Alma, Schwarmkunst e.v., Shige Fujishiro, Susanne Hoffman, Harro Schmidt, Kerstin Schulz, Jean- Robert Valentin Poznań: Tomasz Wendland, Andrzej Wasilewski Rouen: Perrine Fliecx and Students Bristol: Roseanne Wakely / Rusty Squid Blantyre: Lucky Mkandawire Hiroshima: Prof. Tatsuo Ebisawa, Ai Kobayashi www.atelier-dreieck.de PENvoltution to projekt crowd art poświęcony zmianom sposobu komunikacji. Podróżująca po partnerskich miastach Hanoweru wystawa zawita w ramach 4 Mediations Biennale do Poznania, do Galerii MM. Życie w abstynencji od cyfrowego świata jest prawie niemożliwe. Ludzie, którzy nie wyrośli z ołówkami w dłoniach, nie wyobrażają sobie siebie dzisiaj bez smartfonów, od których są uzależnieni. Jak zmiana sposobu komunikacji z analogowego na cyfrowy wpływa na nas i nasz sposób porozumiewania się? Jakie są doświadczenia w tym zakresie ludzi w Europie i na świecie? Pytania te zostały podniesione przez atelier-dreieck we współpracy z partnerkami na wystawie objazdowej PENvolution. Początkowym i zarazem centralnym punktem wystawy jest PencilMobilRoom - instalacja stworzona przez Kerstin Schulz. Instalacja jest interaktywna i podlegać będzie zmianom pod wpływem tłumu oraz udziału artystów z regionu Hanower i jego miast partnerskich. 26

LATEX IDEOLOGY Kurator: Jung me Choi, Korea Koordynator: Anna Tyczyńska Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Artyści: Deokyeoung GIM, NA Hyun, Hojun SONG, WON Seoung Won / Korea Ideologia Lateksu Korea Północna jest bardzo dziwacznym krajem, a precyzyjnie mówiąc jej dyktator, który desperacko próbuje utrzymać dynastyczny reżim oparty o ideologię juche. W Korei, słowo juche oznacza niezależną, lub dowolną interpretację Marksizmu-Leninizmu. Nauki komunistyczne są używane w taki sposób, żeby były użyteczne dla reżimu. W podobnie do lateksu, ideologia juche dopasowuje się do odpowiedniej formy. Jest drugą skórą, która ma za zadanie ochraniać przed 'infekcjami i toksynami lub szkodliwymi' substancjami. W lipcu 1953 roku, Północna i Południowa Korea podpisały zawieszenie broni. Tym samym, w pewnym sensie, po 61 latach, obie części Korei są nadal w stanie wojny, ponieważ żadne 'ostateczne pokojowe rozstrzygnięcie' nie zostało osiągnięte. W 2013 roku, młody, grubiutki na twarzy dyktator Kim Jong-un, wnuk Kim Il Sunga, zagroził, że wystrzeli pociski średniego zasięgu, a nawet groził USA wojną nuklearną. Biorąc pod uwagę nieprzewidywalność i niebezpieczeństwo tego reżimu, Kim Jong-un z pewnością dostarcza zachodnim mediom wiele powodów do satyry i zabawy. Przepływ informacji z Korei Północnej jest nadal ściśle kontrolowany. Informacja i obrazy są cenzurowane, a więc Korea Północna stała się krajem wyobrażonym (Nowhere Nigdzie). Środowisko artystyczne Korei Południowej odnosi się do tego tematu w różnorodny sposób. Korea Północna pozostaje nadal najmniej znanym krajem na Ziemi, a jej sztuka jest prawie całkowicie nieznana, lub też nieistniejąca. 4 Mediation Bienniale pt.: 'Kiedy nigdzie staje się tutaj' zaprezentuje prace czterech Koreańskich artystów. Ich postawy się różnorodne, artyści mierzą się z upływem czasu. Wszyscy urodzili się po Wojnie Koreańskiej i wychowali się Korei Południowej. Deokyeoung GIM Czas Pasożytów. Guzowate formy wyłaniają się z powierzchni jego obiektów i prac. Wypływająca energia, zwycięża napięcie między zewnętrznym i wewnętrznym. Gim opisuje te rozrosty jako pasożyty, których nie można już kontrolować. Istnieją w kontekście społecznym. Te utajone, pobudzone i niejednorodne rozrosty są w stanie przebić się przez powierzchnię w dowolnym momencie, ażeby zmienić społeczeństwo. NA Hyun Pytania o przeszłość. Punktami wyjściowymi w sztuce artysty są wydarzenia historyczne, które oscylują między rzeczywistością i fikcją. Wydarzenia są rekonstruowane, dokumentowane, prezentowane w instalacjach, fotografiach i wideo. Umiejscowione między przeszłością i teraźniejszością, prace artysty skupiają się na pytaniach o konstrukcję i rekonstrukcję. 27

Hojun SONG Demokratyzacja Przyszłości. Hojun SONG jest również znany jako OSSI (Open-Source Satellite Initiative jest to również nazwa projektu). SONG studiował inżynierię elektryczną i informatykę na najlepszym w Korei uniwersytecie. W swoich socio-naukowych akcjach/performensach, artysta zadaje pytania i żąda, żeby ci którzy władają siłami wojskowymi, politycznymi, wiedzą ekonomiczną udostępnili dostęp do informacji i demokratyzacji wiedzy. WON Seoung Won Złożoność i humor Przeszłości i Teraźniejszości. Prace artystki są pęlne różnych motywów, głównie w jasnych kolorach, w stylu i kompozycji przypominają práce starych mistrzów. Ukazują dość dziwną mieszankę europejskiej kompozycji, odznaczającą się bajkową perspektywą, która odnosi się do własnych pragnień, obsesji i przeszłości. Prace Wona nie tylko odwołują się do obsesyjnej wizji przeszłości artystki i jej subiektywnej percepcji, ale również odkrywają zróżnicowane i sceptyczne postrzeganie jej utopijnego podejścia i doświadczenia przestrzeni. Prace ukazują nieznaną stronę ideologii i (nie)widzialne obszary, terytoria. Projekt Ideologia Lateksu proponuje nową perspektywę w odnoszeniu się do współczesnych postaw artystycznych. Jung Me Chai, 2014 Deokyeoung Gim Prace Deokyeoung Gima mówią o współistnieniu powierzchni i masy, i o aktach które zmieniają równowagę i niestabilność. 'Powierzchnia' pokryta wielkimi rozrostami i pęknięciami współgra z obrazowym językiem destrukcji; rozrosty czasami zachowują zaskakującą symbiozę. Te guzowate formy wyłaniają się z powierzchni jego obiektów i prac. Pełne energii, zwyciężają napięcie między zewnętrznym i wewnętrznym. Gim opisuje te rozrosty jako pasożyty, których nie można już kontrolować, umieszcza je w kontekście społecznym. Te utajone, pobudzone i niejednorodne rozrosty są w stanie przebić się przez powierzchnię w dowolnym momencie, ażeby zmienić społeczeństwo. Praca wideo Red Dots and War Holes, autor Deokyeoung Gim: W tym trwającym 11 minut wideo, widz staje się snajperem, jego misją jest wyeliminować cele za pomocą młotka. Na początku poszczególne cele są zaznaczone czerwonym wskaźnikiem laserowym. Włączenie wielu laserów podbija akcję. Ściany i budynki wewnątrz są oznaczone niezliczonymi czerwonymi kropkami, które pojawiają się w nieregularnych odstępach. W ten sposób oznaczone są jako cele do zniszczenia. Następnie odbywa się wyburzenie, które nie jest do końca wykonane. Red Dots, w kontekście targów sztuki oznacza 'sprzedane' na rynku sztuki kapitalistycznych społeczeństw. 28

Individual Attitudes: Wystawy w Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES 1.REQUIREMENTS Artysta: Ohno Kouji / Japonia Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Czego potrzebujemy? Około 13.8 mld lat temu, wszechświat rozpoczął się od Wielkiego Wybuchu. Obecnie, populacja ludzka na Ziemi liczy około 70 miliardów ludzi, z czego 30 mld z nich mieszka w miastach. Czy urbanizacja faktycznie oznacza nasz rozwój? W jaki sposób decydujemy się dzisiaj koegzystować z naturą? Każde dzieło sztuki reprezentuje jedno pytanie. Chciałbym rozważyć wspólnie z odbiorcami moich prac, jakie są możliwe odpowiedzi na zawarte w tych 6 rzeźbiarskich instalacjach pytania. Dokąd zmierzamy? Na wystawę zatytułowaną Wymagania składa się sześć różnych instalacji usytuowanych w 6 pokojach. Trzy pierwsze pokoje prezentują minimalistyczną, prymitywną przestrzeń. Pierwszy z nich skrywa wykonane z żelaza drzewo, które jest metaforą produkcji tlenu i absorbcji dwutlenku węgla. W drugim pokoju znajduje się staw wypełniony wodą, której wartość jako kluczowego żywiołu dla wszystkich żywych organizmów na świecie jest niepodważalna. Trzeci pokój, wyłożony czarno-białymi kamieniami odnosi się do długiej historii Ziemi. Minimalistyczna kompozycja przedstawiająca ułożony z białych kamieni kwadrat, na czarnym tle, jest lustrzanym odbiciem światła wpadającego do pomieszczenia przez stare okno. Długą historię Ziemi odzwiercidlają smugi światła, nieprzeźroczystości pochodzące z rozpietej na oknie tkaniny. Podczas gdy pierwsze trzy pokoje oddają hołd naturze i żywiołom, których ludzie potrzebowali do życia od niepamiętnych czasów, pozostałe pokoje poświęcone są współczesnemu sposobowi życia człowieka. Instalacja z prętów zbrojeniowych, w centralnej części której znajduje się okrąg, jest obrazem zniszczonej elektrowni jądrowej. Następny pokój, skonfigurowany przez odpady żelaza, symbolizuje życie ludzi miejskich. Ostatni, tajemniczy pokój pozostawia nas nie tylko z pytaniem, co oznacza tajemniczy obiekt wyłaniający się z ciemności, ale również co dalej? 2.JEDNO ZDJĘCIE, A TYLE TWARZY Kurator: Paweł Sosnowski Artysta: Jagoda Przybylak Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES ul. Gwarna 7A Pamiątkowa fotografia z kwietnia 1919 roku przedstawia cały 101 regiment artylerii amerykańskiej pożegnalne zdjęcie tuż przed demobilizacją. Zapewne każdy z żołnierzy je dostał, by pokazać z dumą po powrocie do domu. Mimo, że przedstawia ponad 700 postaci, 29

każdy wizerunek jest ostry, każda twarz nie większa od guzika u koszuli jest rozpoznawalna, choć jednolite mundury i furażerki unifikują. Żadna nie ma imienia i nazwiska. Obcując ponad dwadzieścia lat z tym zdjęciem wiszącym w moim mieszkaniu, coraz głębiej wnikam w osobowość poszczególnych żołnierzy Jagoda Przybylak, lipiec 2014 Jagoda Przybylak urodziła się w Warszawie w 1929 roku. Studiowała architekturę na Politechnice Warszawskiej. Po studiach podjęła pracę zawodową i zainteresowała się fotografią, której z czasem całkowicie się poświęciła. W 1969 roku zorganizowała swoją pierwszą ważną wystawę zatytułowaną Sto razy siatka, wpisując się na trwałe w nurt fotografii konceptualnej. Przez wiele lat współtworzyła z Januszem Bąkowskim. Współpracowała ze Zbigniewem Dłubakiem a od 1984 roku czyni to z Krzysztofem Wodiczką. Od wielu lat przebywa w Nowym Jorku. Zapraszamy na wernisaż we wtorek 22 lipca 2014 o godz. 17.00. Wystawa potrwa do 14 sierpnia. http://galeriapropaganda.com/ 3. WE ARE [ DEFECTED ] Artysta: Jacek Staniszewski Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Cykl We Are [defected] pokazuje 114 portretów twarzy celowo uszkodzonych z defektem w każdym przypadku zbliżonym do totalnej destrukcji. Pozbawienie twarzy tzw. normalności ma tworzyć balans pomiędzy światem sztucznie idealizowanym a światem ukrywanym nieidealnym. Wychodząc z cienia portretowani ujawniają się mówiąc: My jesteśmy. 4. ABOUT RUNNIG MATE Artysta: Gery De Smet Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Zastanawiałem się jak znaleźć inny sposób, aby malować nagich ludzi i wtedy pomyślałem o streakersach, czyli osobach wbiegających nago na imprezy masowe, jak o modelach i bohaterach obrazów. Mój przyjaciel powiedział mi, że raz został streakersem w wyniku zakładu. Przebiegł nago z jednej kawiarni do drugiej w mieście Aalst. Streakersi jako postaci umieszczone na współczesnych obrazach wydali mi się interesującym tematem, zważywszy zwłaszcza na kontrast wolnego medium jakim jest malarstwo wobec szybkości streakingu, fotografii i dziennikarstwa. Badałem ten temat i znajdowałem zdjęcia do mojej serii About Running Mate w gazetach, zbierając je tydzień po tygodniu. Najwyraźniej wbieganie nago na imprezy masowe było najbardziej modne 5 lat temu, choć pojawiło się też już w latach 70tych w Wielkiej Brytanii oraz w Stanach Zjednoczonych. Zastanawiam się, jaka będzie kolejna fala (pokolenie) streakersów? Ostatnie zdjęcie, jakie znalazłem pochodziło z 30

flamandzkiej gazety. Mężczyzna przyjął zakład w trakcie nudnego meczu piłki nożnej na stadionie w Brukseli. Ów streaker, bohater mojego obrazu w efekcie swojego zachowania stracił żonę i pracę. Kontynuując temat, rozmawiałem o swojej serii About Running Mate z kilkoma rosyjskimi znajomymi, ku mojemu zaskoczeniu okazało się, że nie znali w ogóle zjawiska wybiegania nago na imprezy masowe. Widocznie w Rosji nie pisze się w gazetach i nie mówi w mediach o streakingu, co jeszcze bardziej wzmożyło moje zainteresowanie. Czy streaking performance wykonywany przez chwilowych exhibicjonistów dla widowiska, może być odbierany również jako anarchistyczny, a nawet polityczny gest? Czy streakersi poza oczywistym reprezentowaniem samych siebie, mogą reprezentować również ruch społeczny? Biorąc pod uwagę magnetyzm, z jakim przyciągają uwagę publiczności każdym ruchem swojej nagiej osoby, jest szansa, że będą zyskiwali kolejnych naśladowców. Wbieganie nago na imprezy masowe jest nadal zaskakujące i pozostaje w pamięci odbiorców na długo. Streakersi w swoich nagich widowiskach zawierają fantazję o wolności, która urealnia się w biegu pod prąd, niezależnie od status quo. Gery De Smet www.gerydesmet.be 5. LIFE IS A CHOICE Kurator: JacekSosnowski Artysta: Jarema Drogowski Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Life is a Choice Jaremy Drogowskiego to projekt włożony w różnego rodzaju techniki przetwarzania konkretnej sytuacji, zjawiska kulturowego, metody na turystyczny handel. Codziennie odpustowe winylowe zabawki, o przeróżnych kształtach i kolorach (złote świnki, pomidory, jajka, czaszki), rozplaskują się przez wprawny rzut Hindusa o wszystkie chodniki, deptaki i bulwary Wenecji. Obstawione jest całe miasto. Każdy sprzedawca rozkłada się z kartonikiem do prezentacji produktu i pulą zapakowanych kolorowych kulek na sprzedaż, po 3 euro za sztukę. Są poniekąd jak wspólnota, organizacja - zajmują się tym od lat, zaopatrują w tym samym miejscu, kiedy pojawia się policyjny patrol wszyscy zbierają interes i uciekają do ustalonej kryjówki. Jarema Drogowski w swoim video staje się takim właśnie Hindusem, z identycznym zestawem sprężystych gadżetów turystycznych, tylko że w surowej, wyczyszczonej przestrzeni galerii. Dokonuje wyboru, przeznacza kilka godzin swojego życia na zupełnie mu obce działanie, inne życie. Analizuje plastykę winylowego tworzywa, wpływ siły uderzenia, kierunku rzutu, rotacji. Obserwuje proces rozplaskiwania i powrotu materii do pierwotnego kształtu, proporcje trafień i uchybień, stopień zaangażowania w powtarzanie akcji, rodzaj emocji towarzyszących tej czynności. Projekt obejmuje również ołowiane odlewy świnek, projektowane na podstawie winylowego pierwowzoru, które mają być antyzabawką, zaprzeczeniem oryginału. Dzięki tym przekształceniom Drogowski trawi cudzą codzienność, ale w zupełnie odmiennym środowisku. 31

6. Magiczne Formy Artysta: Jannis Markopoulos Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Pracuję nad zmianą pozytywnej i negatywnej przestrzeni by stworzyć złożone iluzje, ktore bawią się z naszą percepcją postrzegania pierwszego i drugiego planu. Percepcja formy i kształtu są zależne od naszego zakorzenionego instynktu, który narzuca nam znaczenie danej informacji wizualnej. Kiedy patrzymy na obraz, ulegając piewszej impresji, odnosimy się bezwiednie do ugruntowanego w nas znaczenia ignorując inne możliwe rozwiązania. Moje prace są trójwymiarowymi obrazami. Poprzez odwracanie rzeźby otrzymuję całkowicie inne widoki. Punkt widzenia poprzez ruch stale się zmienia. Dzięki odwracaniu całego obiektu powstaje kilka rzeźb w jednym, ponieważ każda z nich jest inna. Trójwymiarowe, polichromowane, geometryczne kształty nazywam trójwymiarowymi rzeźbami malarskimi. Jednym z celów mojej pracy jest zmylenie kolorów i znaczenia oraz eksperymentowanie z ich achromatopsją. 7. OBSOLESCENT FUTURE. 2012-14 Artysta: Noam Braslavsky Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A Przestarzała przyszłość. 2012-14 Szklane kapsułki zawierają proroctwa spisane w ciągu ostatnich pięciuset lat które, próbują przewidzieć co stanie się przez najbliższe 50 lat. Kapsułki zostały przyklejone do kuli-matki w różnych miejscach, za pomocą różnych klejów. W wyniku asynchronicznego mocowania kapsułek, w przeciągu nadchodzących 50 lat w nieprzewidywalnych momentach, klej ulegać będzie rozpadowi, co spowoduje, że kapsuły spadać będą jedna po drugiej, udostępniając stare proroctwa. Sposoby w jaki próbujemy przewidzieć przyszłość starzeje się. Mimo iż stajemy się coraz lepsi i szybsi w polowaniu na przyszłość, niestrudzenie piszemy manifesty, rozmawiamy o tym co będzie, mówimy tylko o tym co ma być, co jest pragnieniem naszego serca i naszym niepokojem. Gdy rozmawiamy o teraźniejszości, zawsze towarzyszy nam przeczucie, że ludzkość nigdy nie będzie w stanie osiągnąć przyszłości i dotrzeć tam - do przyszłości rozumianej jako pewien stan albo punkt w czasie i przestrzeni. Co sprawia, że ta przyszłość jest taka nieobliczalna? Jeśli rzucę nożem w kierunku punktu, który wybrałem i obliczyłem jako idealną pozycję, prawdopodobieństwo osiągnięcia tego celu jest niezwykle wysoce prawdopodobne. A gdyby dziesięć osób robiło to w tym samym czasie? A gdyby setki ludzi chciały rzucić noże w idealne punkty, to gdzie one trafią? Czy wszystkie osiągnęły by ten idealny cel? Sposób w jaki przewidujemy przyszłość dzisiaj, jest odsuwaniem się od naszych teraźniejszych, osobistych życzeń i strachów i podejmowaniem bardzo chłodnych, mechanicznych i komputerowych algorytmów, które zarzucamy jak śmiałe, futurystyczne wędki w przyszłość. Z jednej strony pojawia się rzeczywista szansa na 32

przejście i rozwój ponad nasze lęki i życzenia, z drugiej zaś strony utrata emocjonalnych więzi z przyszłością jest równocześnie utratą człowieczeństwa. 8. A Ty co zrobileś dla Ukrainy? Artysta: Rusin Blazej Patryk Miejsce: Muzeum Sztuki Najnowszej MONA INNER SPACES, ul. Gwarna 7A A TY CO ZROBILEŚ DLA UKRAINY? DIMA. SZYFR JEST ZAPISEM IMION MOICH PRZYJACIÓŁ Z UKRAINY. ARINA. LUDZI, Z KTÓRYMI PRACUJĘ, ŻYJĘ, POZDRÓŻUJĘ, ROZMAWIAM, JESTEM. SASHA. ZAKODOWANY SPIS KONKRETNYCH OSÓB TO PRÓBA PRZYWOŁANIA ICH. ANTON. ZEBRANIA W JEDNYM MIEJSCU ORAZ DANIA GŁOSU. JULA. CHOĆ JEST ON ABSTRAKCYJNY I DALEJ BĘDZIE DLA WIĘKSZOŚCI LUDZI MIESZKAJĄCYCH TU W POZNANIU CZY W TZW. EUROPIE. OKSANA. TO PRACA O WIĘZIACH MIĘDZYLUDZKICH, KTÓRE WOJNA I KONFLIKTY NISZCZĄ, A BUDUJE CZAS I CIERPLIWOŚĆ. MISHA. RUSIN BLAZEJ Mediations Biennale Award profesorowi Janowi Berdyszakowi za całokształt twórczości wystawa specjalna: JAN BERDYSZAK - POZA ILUZJĘ Miejsce: Muzeum Narodowe w Poznaniu, Galeria Sztuki Polskiej XVI-XVIII wieku Artysta: Jan Berdyszak Kurator: Marta Smolińska prof. Jan Berdyszak (ur. 1934) - rzeźbiarz, malarz, grafik, autor instalacji, scenograf, pedagog, teoretyk sztuki to bez wątpienia jeden z najciekawszych artystów czynnych w II połowie XX wieku. Od lat koncentruje się na poszukiwaniu pierwotnośc i obrazowania i wyzwalaniu form z konwencji artystycznych, wprowadzonych głównie przez sztukę renesansową, opartą na schemacie perspektywy i idei iluzji, która swoje apogeum znalazła w baroku. Twórca, traktujący przestrzeń jako byt pierwszy co zbliża Jego myślenie do filozofii Dalekiego Wschodu de(kon)struuje sposoby postrzegania, uznawane często za uniwersalne, oraz podaje w wątpliwość kulturowe nawyki, konfrontując odbiorców z tym, co zaskakujące i otwierając ich na nieoczekiwane. Prace Jana Berdyszaka, wyeksponowane w 33

Galerii Sztuki Polskiej XVI-XVIII wieku w Muzeum Narodowym w Poznaniu w ramach Mediations Biennale, na zasadzie kontrapunktów wchodzą w relacje z kolekcją barokowych rzeźb i nowożytnego malarstwa. Tytuł Poza iluzję koreluje z postawą artysty, który od końca lat 50. XX wieku oddawał się poszukiwaniu takich środków wyrazu, jakie byłyby zdolne do uzmysłowienia nam różnorodności świata i zachodzących w nim zjawisk poza zawężającymi kliszami widzenia i rozumienia. Prace prezentowane podczas Mediations Biennale: 1. Generator obrazów efemerycznych, 2007 / 2014, interaktywna instalacja site specific 2. Koło podwójne XXI syntetyczne, 1968, olej, wł. Muzeum Narodowe w Poznaniu, kat. III-3; nr inw. Mp 2348 3. Obszar koncentrujący XXI, 1976 1977, akryl, wł. Muzeum Narodowe w Poznaniu, kat. III-16; nr inw. Mp 2945 4. Nieprzezroczysta, 1972 1973, czarny marblit, stal malowana, wł. Muzeum Narodowe w Poznaniu, kat. IV-9; nr inw. P 872 5. Wyłączająca i przezroczysta, 1972 1973, metaplex, aluminium, wł. Muzeum Narodowe w Poznaniu, kat. IV-10; nr inw. P 873 BOOM, BUBBLE & BLAST Miejsce: Plac Wolności Artyści: Olaf Arndt artysta i DJ www.olafarndt.de Newartonmondays / Londyn - słynie z projektów site-specific, takich jak np. shards of Utopia w Tate Modern 2012. John McMurtry / Toronto - jest filozofem, autorem The cancer stage of capitalism. diagnosis and cure (short: CSC). Gigantyczna, nadmuchiwana rzeźba będąca efektem współpracy pochodzącego z Londynu kolektywu Newartonmondays oraz pochodzącego z Toronto Johna McMurtry staniew czasie 4 Mediations Biennale na Placu Wolności w Poznaniu. Naom i McMurtry zaprojektowali gigantyczny nadmuchiwany zamek (12x12x7 m / SxGxW), który wygląda jak wielka, mająca zaraz wybuchnąć komórka rakowa. Widzowie mogą chodzić po rzeźbie lub skakać. Ten artystyczny projekt ma stać się metaforą dla nieustanniepowiększającego się raka kapitalizmu finansowego. Instalacji towarzyszyć będzie wieczorowy koncert. Olaf Arndt artysta i DJ www.olafarndt.de Newartonmondays / Londyn - słynie z projektów site-specific, takich jak np. "shards of Utopia" w Tate Modern 2012. John McMurtry / Toronto - jest filozofem, autorem "The cancer stage of capitalism. diagnosis and cure" (short: CSC). 34

PROGRAM RÓWNOLEGŁY: WYSTAWY UNIWERSYTETU ARTYSTYCZNEGO W POZNANIU Do programu równoległego Mediations Biennale włączył się Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, który zaproponuje szereg wystaw w wielu lokalizacjach miasta, m.in. w Galerii Miejskiej Arsenał, w Galerii Rotunda UAP i w Galerii Witryna na al.marcinkowskiego. 1. Wracając do źródeł wystawa prac absolwentów fotografii UAP Termin: 1.10.2014 19.10.2014 Miejsce: Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu Kuratorki: Marianna Michałowska, Anita Lipiec Artyści: Ewa Axelrad, Jakub Bąkowski, Paweł Bownik, Michał Grochowiak, Paweł Kula, Katarzyna Majak, Marek Noniewicz, Adam Pańczuk, Daniel Rumiancew, Dorota Walentynowicz, Zorka Project (Monika Bereżecka, Monika Redzisz). Zaproszeni do wystawy artyści są absolwentami kierunku fotografia poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego (kiedyś Akademii Sztuk Pięknych). Artystyczne wybory podejmowane po ukończeniu szkoły popchnęły ich w różnych kierunkach niektórzy pozostali przy fotografii, inni zawsze zainteresowani bardziej intermediami tworzą dzisiaj prace przestrzenne, audiowizualne. Pokazujemy różnorakie postawy artystyczne, wyrastające z tradycji poznańskiej Uczelni, dlatego też na wystawie znalazły się zarówno klasyczne fotografie dwuwymiarowe, prace przestrzenne i filmy. Artyści łączą często praktykę artystyczną z kuratorską, zaś zawsze aktywnie wspierając środowisko twórcze w Polsce, przyczyniają się także do budowania marki poznańskiej tradycji szkolnictwa fotograficznego. Co zobaczymy na wystawie? Paweł Bownik, Adam Pańczuk, Zorka Projekt (Monika Bereżecka i Monika Redzisz), rozwijając tradycję klasycznego portretu społecznego i nowego dokumentu, pytają o współczesną tożsamość. Ich portrety szukają cech wspólnotowych, stawiają kwestie indywidualizmu i upodobnienia. Z dokumentu wyrasta także opowieść o podróży Michała Grochowiaka. Autor z obrazów buduje w przestrzeni galerii specyficzną konstrukcję. Także Katarzyna Majak przetwarza własne wspomnienia i traumy w obrazy, które następnie poddawane są różnego rodzaju zniekształceniom, przez co ujawniają swój przedmiotowy charakter. Z kolei Marek Noniewicz i Paweł Kula eksplorują potencjał fotografii, przypominając o bogactwie pierwszych technologii fotograficznych. Proponują refleksję nad związkiem fotografii ze światem organicznym. Fascynuje ich zjawisko obrazu naturalnego, czystej światłoczułości. Prace Jakuba Bąkowskiego i Daniela Rumiancewa skręcają w stronę analizy medialnej i performansu. Warsztaty kichania stanowią zapis szczególnego rodzaju akcji miejskiej. Wreszcie Ewa Axelrad i Dorota Walentynowicz, obie zainteresowane fotografią jako materiałem do stworzenia audiowizualnej przestrzeni i jej recepcji przez widzów. Wykorzystują transparentność obrazu, uwydatniając jego materialność. Axelrad sprawdza, jak postrzegamy obiekty, Walentynowicz konstruuje akustyczne środowisko oddziałujące na ciało odbiorcy. 35

Ten skromny wybór 12 artystów z całego grona wybitnych twórców, którzy zaczynali swoją edukację w Poznaniu, zachęca do przemyślenia dziedzictwo alma mater. Czym dla artystów jest fotografia dzisiaj? Dlaczego przy niej pozostali lub jak daleko od niej odeszli? Wystawa jest realizowana w ramach obchodów 25-lecia nauczania na kierunku fotografia w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Jest też zapowiedzią planowanego na 2015 rok, 3-tomowego wydawnictwa. Jego częścią będzie obszerne omówienie zawierające dokumentację wystawy. 2. Sztuka/Nauka/Edukacja Art/Science/Education Termin: 21.09-26.10.2014 Miejsce: Galeria Rotunda, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu Kurator: Piotr Słomczewski Artyści: Dorota Gołębiowska, Paulina Brelińska, Katarzyna Kucharska, Katarzyna Hoffmann, Daria Grabowska, Radosław Bryk, Jonasz Śliwiński, Zuzanna Bartczak, Joanna Bajus, Julia Deptuła, Piotr Słomczewski. Wystawa Pracowni Projektów i Badań Transdyscyplinarnych UAP. Na ekspozycję składają się prace studentów i absolwentów Pracowni, oraz rozwijany od początku istnienia Pracowni projekt wodnego mikroogrodu dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS. Microbąbel jako prototyp wodnego ogrodu w stanie mikrograwitacji Projekt dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS. Projekt rozwijany jest we współpracy z Zakładem Hydrobiologii, Wydziału Biologii, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Założeniem naszego projektu było stworzenie stabilnego samowystarczalnego ekosystemu, który byłby zdolny przetrwać w warunkach laboratoryjnych lub sztucznych. Projekt jest odpowiedzią na sytuację ekologicznego zagrożenia naszego naturalnego środowiska. Zagrożenia będącego konsekwencją wzrostu jego zanieczyszczenia oraz brakiem skutecznych lokalnych i globalnych mechanizmów i struktur jego przeciwdziałania. Powodem tej sytuacji są nie tylko czynniki polityczne i ekonomiczne ale także brak szerszej wiedzy i świadomości konsekwencji przyszłych i aktualnych działań człowieka. Coraz bardziej zdajemy sobie sprawę, że środowisko w jakim żyjemy, i którego jesteśmy częścią stanowi dynamiczny, ogromnie złożony system oparty na wzajemnych relacjach, w którym woda odgrywa zasadniczą rolę. Mamy nadzieję, że nasz projekt będzie znaczącym wkładem w procesie pobudzania refleksji i społecznej debaty. Projekt microbąbla ma charakter interdyscyplinarny, oraz łączy w sobie wiele różnych aspektów m. in. aspekt kulturowy, ekologiczny, naukowy, społeczny, edukacyjny i polityczny. Nasz wodny microbąbel wpisuje się w bogatą historię ogrodów jako kulturowego dialogu z naturą. Ogród pełni bardzo ważna rolę w historii naszej kultury, wyrażoną w przypowieściach, mitach, historycznych przekazach np. ogród rajski, ogrody Semiramidy, ogrodowe labirynty. Ogrody od przydomowych po ogrody wiszące, ogrody botaniczne, ogrody wodne... aż do ogrodów w przestrzeni kosmicznej pełnią wiele funkcji od estetycznych, edukacyjnych po naukowe i ochronne, łącząc nasze głębokoludzkie pragnienia i tęsknoty z duchem innowacji. Jako obiekt świata sztuki jest nośnikiem wielu znaczeń i metafor. Jest artystyczną odpowiedzią na zmiany zachodzące w naszym środowisku zarówno naturalnym jak i kulturowym. 36

KONFERENCJA I WYSTAWA IKG Internationales Künstler Gremium Data: 9-12.10.2014 Miejsce: ShowMeetRoom, Czapski Art Foundation Konferencja otwarta dla uczestników, prowadzona w języku niemieckim, organizowana przez prestiżową organizację IKG Internationales Künstler Gremium, założoną w latach 70 przez Josepha Beuysa. Celem jest wzięcie udziału w MB oraz zapoznanie się z polskim środowiskiem artystycznym, a także realizacja własnej wystawy. Więcej na temat IKG: http://www.ikg-art.org/ IKG-MFA Międzynarodowe Forum Artystów zostało powołane przez dobrze znanych artystów takich jak Joseph Beuys, Jochen Gerz, Gotthard Graubner, Klaus Staeck i innych oraz założone w Kolonii w 1976 roku. Było i jest stowarzyszeniem artystów, kustoszy, krytyków zajmujących się dziedzina sztuki wizualnej. Działając równolegle z Pen-Club IKG jest dba o wolność sztuki, informacji i prasy, prawo kulturowego samostanowienia, tolerancję i kultorową różnorodność. IKG jest członkiem Kunstrat, rady doradczej niemieckich stosunków kulturowych oraz German Kulturrat a także zarządu fundacji organizacji Kunstfonds. IKG jest siecią, która w międzyczasie zgromadziła 235 członków w wielu państwach zmierzających do nieustannej współpracy ponad granicami, co zawsze było kluczowym punktem łączącym artystów państw wschodniej Europy. IKG działa na zasadzie systemu śnieżki: spotkania gromadzą starych i nowych członków, nie tylko z państw gospodarzy ale również zaproszonych gości, którzy mogą wtedy dołączyć do organizacji. Dynamiczna struktura, która od czasu do czasu stawia nowe pytania, wymienia opinie, rozwija się dzięki integracji starych i nowych członków, w tym znanych i wschodzących artystów, mającyc h odmienne postawy, formy ekspresji oraz wizje. Zawsze skupia się na koncepcie sztuki, zajmując się wciąż zmieniającą się rolą sfery publicznej oraz aktywnym działaniu przekazując i odzwierciedlając nadzieję założycieli.oczywiście polityczne zaangażowanie musi się zmieniać w zmieniającym się świecie: W czasach zimnej wojny ważne było na przykład żeby zapewnić możliwość podróżowania i wystawiania albo żeby wspierać artystów w przypadku gdy wolność sztuki była zagrożona; dzisiaj w Europie bez żadnych barier i z otwartymi granicami musimy zdefiniować inne i prawdopodobnie bardziej subtelne cele. Obecnie IKG musi raczej odzwierciedlać możliwości kultury otwartej, o szerokich poglądach, opartej na zrozumieniu i szacunku. Bardziej niż kiedykolwiek liczy się to by nie zamienić polityki na obietnicę, która racjonalizuje zbiorowe akty zrozumienia siebie, bardziej niż kiedykolwiek wydaje się ważne zakwestionować ograniczające jednostkę koncepty jako elementy hermetyzacji, dostrzec politykę jednostki jako jej wybuchowy potencjał. Na swój własny sposób sztuka jest zaangażowana w proces zrozumienia kulturowo innych, odmiennych; sztuka jest ćwiczeniem wrażliwości i solidarności. Jako zawzięty analogon do wolności możliwość samorealizacji krystalizuje dzieła sztuki w ich formie, nie będąc przy tym jednowymiarową czy dogmatyczną. Jednocześnie sztuka bierze udział w odbiciu i zilustrowaniu wysokogatunkowej sieci, która jest nasza kulturą, wpływa na rozwój wartości i poczucia wspólnoty 37

MIEJSCA 4 MEDIATIONS BIENNALE POZNAŃ 2014: Muzeum Narodowe w Poznaniu Biblioteka Raczyńskich Centrum Kultury Zamek Bazar Poznański ARTykwariat Galeria U Jezuitów Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu Collegium Maius UAM MONA Inner Spaces Muzeum Sztuki Najnowszej Galeria Miejska Arsenał 38

ARTYŚCI 4 MEDIATIONS BIENNALE POZNAŃ 2014: BERLIN HEIST ARTISTS: Artists Anonymous, Kader Attia, Marc Bijl, Thorsten Brinkmann, Nezeket Ekici, Azin Feizabadi, Thomas Florschuetz, Simon Fujiwara, Carla Guagliardi, Johannes Kahrs, Jonathan Meese, Leila Pazooki, Julian Rosefeldt, Enis Rotthoff, Esra Rotthoff, Christoph Schlingensief (TBC), Iris Schomaker, Lars Teichmann, Mathilde ter Heijne, Ming Wong, Michael Wutz, Thomas Zipp Artists Anonymous Selected Solo Exhibitions 2013 Pretty Never, Camara Oscura Gallery, Madrid System of a Dawn, Berloni Gallery, London Ugly=/ Beauty Pretty Never< Wetterling Gallery, Stockholm 2012 Alice s Apocalypse, Lazarides Galleries, London Let me spell it out for you...about painting, Galerie Ron Mandos, Amsterdam Selected Group Exhibitions 2009 Unconditional love, Biennale di Venezia, June 2009 (with Marina Abramovic, Wim Delvoye, Jaume Plensa, Thomas Struth) Kader Attia 2014 Contre Nature, Beirut Art Center, Beirut. 2013 Continuum of the Repair: The Light of Jacob s Ladder, Whitechapel Gallery, London / UK Les Terrasses, Public commission, outdoor work, La Digue du Large, Marseille / France REPARATUR. 5 Akte, KW Institute for Contemporary Art, Berlin / Germany 2012 Construire, Déconstruire, Reconstruire: Le Corps Utopique, Musée d Art Moderne de la Ville de Paris, Paris / France Marc Bijl Selected Solo Exhibitions 2012 Urban Gothic, Groninger Museum, Groningen, The Netherlands Light and Shadow, Gallery Upstream Amsterdam, The Netherlands Never trust a rebel, Galerie Hauff, Stuttgart

2010 9/11 666 777, Upstream Gallery, Amsterdam (NL) Bite The Beef, Kunstverein Artitude, Berlin, Germany Thorsten Brinkmann 2014 Hop Gallery, Brussel, Belgium Palais für aktuell Kunst, Glückstadt, Germany Artist in Residence, In Flanders Fields Museum, Ieper, Belgium La Vie en RoseRock, JaLiMa Collection, Düsseldorf, Germany 2013 La Hütte Royal, Pittsburgh, USA Nezaket Ekici Selected Solo Exhibitions 2013/14 (After) Love as last sight, Pi ARTWORKS London 2013 Personal Map, to be Continued,De Bond, Cultuurcentrum Brugge in Cooperation with Marta Herford Islamic Chapel, Städtische Gallery Ostfildern 2012 First Contact, Galerie am Körnerpark, Kreativraum, Berlin In Relation, Collebration Exhibition Nezaket Ekici & Shahar Marcus, Braverman Gallery Tel Aviv Imagine, Selected works about food, 2002-2012, Pi ARTWORKS Istanbul Azin Feizabadi His works have been screened and exhibited at Berlinale Forum Expanded (2014 and 2012); Beirut in Cairo (2013); Maxim Gorki Theater, Berlin (2013); Heidelberger Kunstverein (2012); Haus der Kulturen der Welt, Berlin (2010); Queens Museum, New York (2010); n.b.k. Berlin (2010); Sheila C. Johnson Design Center, New York (2010); Silkroad Gallery, Tehran (2009); ngbk Berlin (2008); Azad Gallery, Tehran (2007); and 52nd Oberhausen Short Film Festival (2006); among others. Thomas Florschuetz 2013 Assembly, Museum Wiesbaden, Wiesbaden, Germany (cat.) 2011 2012 Architectonica, Hamburger Bahnhof, Berlin, Germany 2010 Imperfekt, Kunsthalle Tübingen, Tübingen, Germany Kunst von der Romantik bis zur Gegenwart, Albertinum, Staatliche Kunstsammlung Dresden, Germany Weltsichten, Situation Kunst Kubus, Bochum, Germany The Glass Delusion, The National Glass Centre, Sunderland, UK aus/gezeichnet/zeichnen, Käthe Kollwitz Museum, Cologne, Germany Simon Fujiwara 2013 Grand Tour, Kunstverein Braunschweig, Germany Studio Pieta (King Kong Komplex), Andrea Rosen, New York

Simon Fujiwara, JGio Marconi, Milan, Italy Aphrodisiac Foundations (Imperial Hotel 1968, King Kong Komplex), TARO NASU, Tokyo, Japan Simon Fujiwara: Since 1982 Tate St. Ives (cat.), UK Carla Guagliardi 2013 Para quem voa descansar. Museu do Açude, Rio de Janeiro 2012 Os cantos do canto. Galeria Anita Schwartz, Rio de Janeiro 2010 O Lugar do Ar. Instituto Mariantonia (USP), São Paulo 2009 Luogo d aria. Castel dell ovo, Nápoles, Itália O Lugar do Ar. Museu de Arte Moderna (MAM) Rio de Janeiro Schewerelos, Haus am Waldsee. Berlin Selected Solo Exhibitions 2013 Evelina Cajacob / Carla Guagliardi, Galerie m Bochum, Germany, Bochum Selected Group Exhibitions 2014 Éter, Anita Schwartz Galeria de Arte, Brazil, Rio de Janeiro 2009 Carla Guagliardi and Simon Faithfull - Weightless, Haus am Waldsee, A Place for the Arts, Germany, Berlin Johannes Kahrs 2014 Tropical Nights, Kunsthalle Nürnberg (DE) 2013 Johannes Kahrs, Staatliche Kunstsammlungen, Dresden (DE) 2012 Johannes Kahrs, CentrePasquArt, Biel (CH) 2011 Johannes Kahrs, Luhring Augustine, New York (US) 2007 Men with music, GAMeC, Bergamo (IT) Jonathan Meese 2014 Johnny Come Home II, Contemporary Fine Arts, Berlin, DE Galleri Bo Bjerggaard, Copenhagen, DK 2013-14 Malermeese - Meesemalerr, Museum der Moderne, Salzburg, AT 2012 Galerie Krinzinger, Vienna, Austria DRAGONBABY Johnny (Erzmuttersöhnchen on the Rocks), Tim Van Laere Gallery,Antwerp, Belgium Leila Pazooki Selected Solo Exhibitions

2012 Magical Thoughts, Langgeng Art Foundation, Yogyakarta, Indonesia 2011 Untitled, Gallery Ernst Hilger, Hilger Contemporary, Vienna, Austria 2011 Fair Trade, Gallery Christian Hosp, Berlin, Germany 2009 Two Minute Photo, B21 Gallery, Dubai, UAE Pixel Diary, Etemad Gallery, Tehran, Iran 2006 Nina Menocal Gallery, Mexico City, Mexico 2004 Photocollage, Silkroad Gallery, Tehran, Iran Julian Rosefeldt 2012 American Night, Young Projects, Los Angeles, CA, USA West, The Hague, Netherlands American Night, Bayerische Akademie der Schönen Künste, Munich, Germany Barbara Gross, Munich, Germany The Ship of Fools, Kunsthalle Wien project space Karlsplatz, Vienna 2011 American Night, Australian Centre for the Moving Image, Australia Photo Works, ARNDT, Berlin, Germany Enis Rotthoff Enis recently composed the music to Wetlands ( Feuchtgebiete ), selected for the 2014 Sundance Film Festival and scored the highly acclaimed film Measuring the World ( Die Vermessung der Welt ), which he recorded with the Radio Symphony Orchestra Vienna. It further highlighted his talent to create a big orchestral score and garnered him a nomination for the prestigious Jerry Goldsmith Award. Assistant Composer to polish composer and Academy Award Winner Jan A.P. Kaczmarek Esra Rotthoff 2013 Contemporary Istanbul Unseen Photo Fair Amsterdam Muse / Fling, The Empire Project, Istanbul September Christoph Schlingensief (TBC) In 1997, Schlingesief staged an art action at the documenta X exhibition in Kassel, and was arrested for carrying a placard with the words Kill Helmut Kohl!.[3] His exhibition The Last Hour, with its twisted metalwork from a crashed car, footage of a long tunnel and paparazzi pictures of Princess Diana, was in 2006 rejected by the Frieze Art Fair in London s Regent s Park and instead ended up in a little-known gallery space in Bethnal Green.[7] He later joined the Hauser & Wirth gallery. In 2007, the Haus der Kunst, Munich, mounted an exhibition of Schlingensief s work; it presented African Twin Towers and short films that have been shot while the artist directed the Flying Dutchman at the Teatro Amazonas in Manaus, Brazil 1990s 1990 1993 he directed a series of films known as the Germany-trilogy.

1993 he directed his first stage piece 100 Years of CDU at the Volksbühne Berlin 1994 Kuhnen 94, Bring Me the Head of Adolf Hitler! at the Volksbühne Berlin 1996 Director of the movie United Trash 1996 Rocky Dutschke at the Volksbühne Berlin 1997 My Felt, My Fat, My Hare, 48 Hours Survival for Germany (Dokumenta X, Kassel) 1997 Passion Impossible, Wake Up Call For Germany, Deutsches Schauspielhaus Hamburg and Station Mission for the Homeless 1998 Chance 2000, an Election Circus, Prater Garden, Berlin and other locations nationwide 1999 Freakstars 3000 at the Volksbühne Berlin 2000s 2000 Foreigners out! Schlingensiefs Container (Opera Square, Vienna in association with the Burgtheater) 2001 Hamlet, This is Your Family Nazi Line in Zürich, Switzerland, and at the Volksbühne in Berlin in collaboration with Ubermorgen 2002 Atta Atta Art Has Broken Out! at Volksbühne in Berlin 2003 founded the Church of Fear at the Venice Biennale 2003 directed Bambiland by Elfriede Jelinek at the Burgtheater in Vienna 2004 directed Richard Wagners Parsifal at the Bayreuth Festspielhaus 2004 created Kunst und Gemuese at Volksbühne in Berlin 2005 premiered The Animatograph in Reykjavík, Iceland which continues in various manifestations up to the present 2006 directed Area 7, a St Matthews Expedition at the Burgtheater in Vienna 2006 premiered Kaprow City a performative installation at the Volksbühne in Berlin 2007 directed The Flying Dutchman at the Amazon Theatre, Manaus 2007 created a new talk show series for Arte television, The Pilots 2008 Eine Kirche der Angst vor dem Fremden in mir (Landschaftspark Duisburg-Nord)[22] 2009 Mea Culpa eine ReadyMadeOper (Burgtheater, Wien)[23] 2009 Sterben lernen 2010 Remdoogo Via Intolleranza II (Bayerische Staatsoper, München) Iris Schomaker Selected Solo Exhibitions 2013 Vereinzelt Schauer Formen von Wetter, Kunstverein Frankfurt/Germany 2012 Speak more Truth, distrito4, Madrid/ Spain Ein Bild, eine Skulptur, ein Film, Neues Problem, Berlin Doing Real Things, Galerie Thomas Schulte, Berlin/Deutschland 2011 Paper, U37 Raum für Kunst, Berlin/ Germany Lars Teichmann 2014 Lars Teichmann - japanese suite, Galerie Clara Maria Sels, Düsseldorf, Germany Blackmarket, Berlin, Germany Lars Teichmann - inbetween new works, Feldbuschwiesner, Berlin, Germany Neon - Vom Leuchten der Kunst, Stadtgalerie Saarbrücken, Germany 2013-2014 Neon - Vom Leuchten der Kunst MKKI, Museum für konkrete Kunst, Ingolstadt, Germany Lars Teichmann, A Painter Galerie Clara Maria Sels Düsseldorf, Germany Berliner Salon II Kunstverein Meiningen, Germany

Venice Exhibition, Parralel to 55. Venice Biennale Preview, Italy Mathilde ter Heijne Selected Solo Exhibitions 2014 (forthcoming) Performing Change, Museum für Neue Kunst, Freiburg Woman to Go, Jack Hanley Gallery, New York 2013 Woman to Go, Deutsche Bank VIP Lounge, frieze Art Fair, London 2011 Any Day Now, Lentos Kunstmuseum, Linz Mathilde ter Heijne (with Antje Majewski), Galerie Olaf Stüber, Berlin 2010 Any Day Now, Kunsthalle Nürnberg Olacak!, DEPO, Istanbul Michael Wutz Selected Solo Exhibitions 2013 Michael Wutz, Galerie Klaus Gerrit Friese, Stuttgart 2011 Horst-Janssen Museum, Oldenburg 2010 Tales, Lies and Exaggerations, Aurel Scheibler, Berlin Narcoleptica, Galerie Friese, Stuttgart New Positions - Art Cologne 2010, Köln Ming Wong 2014 ART BASEL 2014 in the ART UNLIMITED section. Bülent Wongsoy: Biji Diva* carlier I gebauer, Berlin, Germany Give Us The Future nbk Neuer Berliner Kunstverein, Berlin, Germany Point De Vue, Images Du Virtuacité, Saint Gaudens, France Biennial of Contemporary Art Cartagena de Indias Colombia of Cartagena de Indias Thomas Zipp Selected Solo Exhibitions 2014 Galerie Guido W. Baudach, Berlin (upcoming) Experiments on the Perceptual and Conceptual Classification of Varying Stimulus Patterns, Galería Heinrich Ehrhardt, Madrid 2013 Figure-Ground Specification in Terms of Structural Information. The Rivalry between Different Pattern Codings, Patricia Low Contemporary, St. Moritz Task Dependence of the Effect of Standards on the Perception of a Series of Objects, SVIT, Prague Comparative Investigation about the Disposition of the Width of a Circle, 55th International Art Exhibition, La Biennale di Venezia (cat.) The Pink Noise Diaries, Kaufmann Repetto, Milan The chips are down, Harris Lieberman Gallery, New York

SHIFTING AFRICA ARTISTS: Jude Anogwih / Nigeria, Jelili Atiku / Nigeria, Edson Chagas / Angola, Virginia Chihota / Zimbabwe, Jim Chuchu / Kenya, Julie Djikey / DR Congo, Em`kal Eyongakpa / Cameroon, Christian Etongo / Cameroon, Serge Olivier Fokoua / Cameroon, Sam Hopkins / Kenya, Hervé Yamguen / Cameroon, Portia Zvavahera / Zimbabwe, Rolf Bier / Germany, Wolf Böwig / Germany, Dennis Feser / Germany, Kristian von Hornsleth / Denmark, Norbert Meissner / Germany, Tom Otto / Germany, Peter Puype / Belgium, Claudia Wissmann / Germany Rolf Bier Born in 1960 in Würzburg, Germany. Livesandworks in Hannover and Stuttgart, Germany. Education: HBK Braunschweig and Chelsea School of Art London Selected solo exhibitions: 2009 Kunstmuseum Celle, Germany 2004 Rubicon Gallery Dublin, Irleland 2002 Kunstmuseum Heidenheim, Germany 2001 Kunstverein Friedrichshafen, Germany 1999 Kunstverein Hannover, Germany 1998 Villa Massimo Rome, Italy Selected group exhibitions: 2012 An-Eignungen - Kunst im öffentlichen Raum Kunstverein Langenhagen, Germany 2009 Neulicht am See - Maschsee Hannover, Germany 2004 2010 strip - Bilder in Folge / Images in line, Deutscher Künstlerbund Berlin, Malkasten Düsseldorf, Kunstmuseum Stuttgart, Overgaden Kopenhagen, Villa Arson Nizza (curatedby Rolf Bier) 2004 Autumn Exhibition Charlottenborg Foundation Kopenhagen, Danmark 2001 Milano - Europa, Palazzo della Triennale Mailand, Italy

Tom Otto Born in 1960 in Hameln, Germany. Lives and works in Hannover in Germany. Education: Studies der Freien Kunst an der FH Hannover, Germany Selected solo exhibitions: 2010 Komm zum Chor, Städtische Galerie Lehrte, Lehrte,Germany 2008 Amstetten, Galerie vom Zufall und vom Glück (mit M.F.Otto), Hannover, Germany 2007 Kleiner Garten, Wilhelm-Busch-Museum, Hannover, Germany 2004 Es ist angerichtet, Kunstkreis Hameln,Germany 2002 Galerie Perron, Delden, Netherlands Selected groupexhibitions: 2012 Und Humboldt kam vorbei, Kunsthalle Faust, Hannover, Germany 2009 Wie ein Tag, Marktkirche Hannover, Germany 2007 Salon Salder, Neues aus Niedersächsischen Ateliers, Germany 2006 Flottmann-Hallen Herne, Kunstsammlung Alexander Baier, Germany 2004 Art House, Museum HSF (Hannema de Stuers Fundatie), Netherlands www.tom-otto.de Virginia Chihota 1983 geboren in Chitungwiza, Simbabwe. Lebt und arbeitet in Tripolis, Libya. Education:

2006 Diploma in Fine Art, Harare Polytechnic College, Harare, Zimbabwe. 2004 Certificate in Applied Art and Design Visual Art Studios, Harare, Zimbabwe. Selected solo exhibitions: 2012 Isolation, Gallery Delta, Harare, Zimbabwe 2009 Relationships,Gallery Delta, Harare, Zimbabwe 2008 Confluence, Greatmore Studios, Cape Town,South Africa Selected group exhibitions: 2014 Giving Contours to Shadows, NBK, Berlin, Germany 2013 Dudziro, Interrogating the Visions of Religious Beliefs, Zimbabwe Pavillion. Venice Biennale 2012 Aire de Lyon, Arte Contemporaine Internacional, Proa. Buenos Aires. Argentina 2011 Neo-pollution,National Gallery of Simbabwe, Bulawayo 2010 Live and Direct, National Gallery of Simbabwe, Harare, Zimbabwe Serge Olivier Fokoua Born in 1976 in Doula, Cameroon. Lives and works in Yaoundé, Cameroon. Education: 2011 training cultural management at Institut für Kulturkonzepte, Hamburg, Germany. 2002 training at Renc art Studios, Yaoundé Spain embassy, Yaoundé, Cameroon Selected solo exhibitions: 2009 French Cultural Centre of Yaoundé, Cameroon 2004 French Cultural Centre of Yaoundé, Cameroon 2002 Bamendjou, Cameroon 2002 The library of Bafoussam, Cameroon 2001 City Hall, Bafoussam, Cameroon

Selected group exhibitions: 2014 Lacanche, France 2013 Gallery Green of Vermont Studio Center, USA 2010 French Cultural Centre of Yaoundé, Cameroon 2010 Goethe Institut, Yaoundé, Cameroon 2006 at Saint Paul Trois, Chateaux, France www.fokouaolivier.blogspot.com Portia Zvavahera 1985 geboren in Juru, Simbabwe. Lebt und arbeitet in Harare, Simbabwe. Born in 1985 in Juru, Zimbabwe. Lives and works in Harare, Zimbabwe Education: 2006 Diploma in Fine Art, Harare Polytechnic College, Harare, Zimbabwe 2004 Certificate in Art, BAT Workshop, Harare, Simbabwe Selected solo exhibitions: 2014 MavamboErwendo, Stevenson, Cape Town, Johannesburg, South Africa 2010 Under My Skin, National Gallery of Zimbabwe, Harare, Zimbabwe Selected group exhibitions: 2013 Dudziro, Interrogating the Visions of Religious Beliefs, Zimbabwean Pavilion, Venice Biennale, Italy 2012 Idea of Self, National Gallery of Zimbabwe, Harare, Zimbabwe 2010 Another Perspective, Gallery 23, Amsterdam, Holland 2009 Ubuntu, National Gallery of Zimbabwe, Harare, Zimbabwe 2008 Enriching Women, Gallery Delta, Harare, Zimbabwe

Peter Puype Born in 1974 in Belgium Lives and works in Ghent in Belgium Education: 1998 Master at KASK Ghent, Belgium Selected solo exhibitions: 2011 IDOL ICON IDIOT, CC De Bond, Brugge, Belgium 2009 Show No Mercy- OtilliaProbilla Gallery, Antwerpen, Belgium 2007 So This Is Paradise, Torun, Poland 2007 Your Country Ain't Your Blood, Gallery Untitled, Antwerpen, Belgium 2006 Gated Communities, Kulturzentrum De Brouckère, Torhout, Belgium Selected group exhibitions: 2012 Hotel De Inmigrantes (side project of Manifesta), Hasselt, Belgium 2010 Propaganda Office, Mediations Biennale, Poznan, Poland 2009 That's All Folks, CC Brugge Belgium 2006 Foraging at the end of Chaos, Culture Factory, Tallinn, Estonia 2006 sold out, Nuitdencregalerie, Paris, France http://www.peterpuype.be/ Dennis Feser 1978 born in Bingen, Germany Lives and works in Frankfurt, Germany Education: 2007 Master HBK Braunschweig,Germany

2003-2006 Studium der Freien Kunst an der HBK Braunschweig, Germany 2001-2003 Studium der Freien Bildenden Kunst an der Akademie für Bildende Künste, Mainz, Germany Selected group exhibitions: 2014 Steirischer Herbst, Festival neuer Kunst, Graz, Austria 2014 Future Reflexions, Schottland 2013 The Bodies We Tell, Yaoundé, Cameroon 2012 lagos live, Goethe Institut, Lagos, Nigeria 2011 Video- und Dokumentarfilmfest, Kassel, Germany http://dfeser.com/ EdsonChagas 1977 born in Luanda, Angola. Lives and works in Luanda, Angola. Education: 2008 Photography course at the University of Wales, Newport 2007 Studium photojournalism, London College of Communication (LCC), England 1999-2002 ETIC, Escola Técnica de Imagem e Comunicação, Photography course, Portugal 1998-1999 Photography course, CCA, Centro Comunitário de Arcena, Portugal Selected solo exhibitions: 2014 TipoPasse, InstitutoCamões,Centro Cultural Português, Luanda, Angola 2014 Found Not Taken, Belfast Exposed Photography, Belfast, UK 2013 Edson Chagas, A Palazzo Gallery, Brescia, Italy 2013 Luanda, Encyclopedic City, Angola Pavilion, Palazzo Cini, Italy Memorial AgostinhoNeto, Luanda, Angola Selected group exhibitions:

2013 No Fly Zone, Unlimited Mileage, MuseuColecçãoBerardo, Centro Cultural de Belém, Lisbon, Portugal 2012 Zukunftsentwickler/Future Makers, LVR-LandesMuseum, Bonn, Germany 2012 Live Festival, Lagos, Nigeria 2011 SP ARTE & SOSO Arte Contemporânea Africana, San Paulo, Brasil 2010 Natural History Museum, SIEXPO, Luanda, Angola Jelili Atiku 1968 born in Ejigbo (Lagos), Nigeria Lives and works in Lagos, Nigeria Education: 2004-2006 University of Lagos, Akoka, Master of Arts (Arts Visuels) Lagos, Nigeria 1991-1998 Ahmadu Bello University, Bachelor of Arts Zaria, Kaduna, Nigeria Selected solo exhibitions: 2013 Mnemonic, la 1ère Biennale AFiRIperFOMA: Contemporary Performance/Live Art Festival in Africa, Harare, Simbabwe 2012 Where is Jelili Atiku?,Performance artistique avec LanHungh, Lagos / Berlin 2011 Red Carpet (In The Red Series #12), Cotonou 2010 NGA Bill Kill Me The More, 12th Lagos Book and Art Festival, National Theatre, Lagos, Nigeria 2009 Red Entangle (In The Red Series #08), Big Sight, Ariake, Tokyo Selected group exhibitions: 2014 Giving Contours to Shadows, NBK & Savvy Contemporary, Berlin, Germany 2013 Live Art International Festival, Vancouver, Canada 2012 The Tanks: Art in Action, Tate Modern, London, England 2010 Centre for Contemporary Art, Lagos, Nigeria 2009 19th Edition of International Video Art Festival, Casablanca www.jeliliatiku.webs.com

Jude Anogwih 1975 born in Sokoto, Nigeria. Lives and works in Lagos, Nigeria. Education: 2010 MA (Art History) Department of Creative Arts, University of Lagos, Lagos, Nigeria 1999 BA (Creative Arts) Department of Creative Arts, University of Maiduguri, Borno, Nigeria Selected solo exhibitions: 2013 ConcretaSonho, GallerieKrinzinger, Vienna, Austria 2012 JardimCanadá Centro de Arte e Tecnologia, Belo Horizonte, Minas Gerais, Brazil. Selected group exhibitions: 2014 International Artist InitiatedHosted by David Dale Gallery during the XX Commonwealth Games, Glasgow, Scotland. 2014 ANALOGUE EYE, Video Art Africa. National Arts Festival in Grahamstown, South Africa 2013 Imagined Communities. Curated by Miguel Amado.Golden Thread Gallery. Northern Ireland 2012 Motions I Time I Space, Museum Folkwang, Essen, Germany 2012 Lagos_Live Festival, Goethe Institut, Lagos, Nigeria 2009 Old News Project, Malmo, Lagos, Copenhagen, New York

THE LIMITS OF GLOBALISATION - Granice Globalizacji w ramach projektu Polish Art Tomorrow ARTISTS: Ewa Axelrad, Michał Bałdyga, Izabela Chamczyk, Rafał Czępiński, Elvin Flamingo, Agelika Fojtuch, Nicolas Grospierre, Jakub Jasiukiewicz, Kornel Janczy, Ola Kozioł, Tomasz Kulka, Artur Malewski, Marcin Mierzicki, Urszula Pieregończuk, Liliana Piskorska, Michał Szlaga, Katarzyna Szeszycka, Natalia Wiśniewska EVIN FLAMINGO Jarosław Czarnecki ur. / born: 1967 żyje i pracuje / lives and works: Sopot, Poland edukacja / education: - ASP / Academy of fine Arts, Gdańsk wybrane wystawy / selected exhibitions 2013 - Człowiek ze styropianem, czyli stoczniowcy nabrali artystę (wielki blok styropianowy ze Stoczni Gdańskiej), 2. Spichlerz Sztuki, Wejherowo, Poland - 3bute to Fluxus, Klub Środowisk Twórczych SPATiF, Sopot 2012 - Gdańskie Biennale Sztuki, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk, Poland - 12. Międzynarodowy Festiwal Filmowy, Sopot Film Festival, Sopot, - Nauczyciele. Sokrates u Duchampa, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk, - Myślał że ratował styropian, na którym spali strajkujący robotnicy, Gazeta Wyborcza, Polskie Radio Czwórka, TVP Gdańsk, TVP1 Artysta transmedialny, żyje wśród mrówek i bada ich zwyczaje przekuwając tę wiedzę w twórcze sensy. Trans-media artist, lives among ants exploring their habits and turns his knowledge into creative meanings. JAKUB JASIUKIEWICZ ur. / born: 1983 żyje i pracuje / lives and works:

Poznań / Poland edukacja / education: ASP / Academy of fine Arts, Poznań wybrane wystawy / selected exhibitions 2013 - Obserwatorium, CK Zamek Poznań, PL (solo) - Mum I just really need to focus on my art right now, Galeria Miejska Arsenał w Poznań, PL 2012 - Plaga, Galeria Miejska Arsenał Poznań, PL (solo) - Crazycurators Biennale III, Space Projects, Bratysława, SK - Es ist Zeit fur Turnschuhe, Kunstlerhaus Dortmund, DE 2011 - Video Riot, Transvizualia, Gdynia, PL - Trudne odpowiedzi na proste pytania, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń, PL (solo) - 14. Biennale Sztuki Mediów WRO, Alternative Now, Centrum Sztuki WRO, Wrocław, PL 2010 - Mediations Biennale 2010, Muzeum Narodowe, Poznań, PL Twórca w pełni intermedialny. Tworzy projekty, w których odnosi się do pojęcia strachu, wywołując u widzów efekt autentycznego zagrożenia Intermedia artist, who creates projects related to the concept of fear that causes an effect of an authentic threat among the viewers. EWA AXELARD ur. / born: 1984 żyje i pracuje / lives and works: London and Gliwice, PL edukacja / education: - Royal College of Arts, Londyn (Fine Art) - ASP / Academy of fine Arts, Poznań wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2013 - Warm Leatherette, BWA Warszawa, Warszawa / Warsaw 2012 - Vk, Czytelnia Sztuki, Muzeum Gliwice, Poland

2011 - Oranż, Galeria Biała, Lublin, Poland - Suche, Galeria Arsenał, Poznań, grupowe / group: 2014 - Co Widać. Polska Sztuka Dzisiaj, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa / Warsaw - Czeski Papież, Meet Factory, Praga 2013 - Epidemic, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń, Poland - What Can Be Described Can Also Take Place, Botkyrka Konsthall, Sztokholm 2012 - The Impossible Heap, Galerie8, London Systematycznie powraca do ulubionych tematów: związków sfery wizualności z nowoczesnymi technikami, zaburzeń postrzegania, skojarzeń ujawniających podobieństwa między praktykami artystycznymi a praktykami militarnymi czy policyjnymi. The artist systematically returns to her favourite topics: relations between the visual and new technology, perception disorders, associations showing similarities between art practices and military/police practices. ARTUR MALEWSKI ur. / born: 1975 żyje i pracuje / lives and works: Tomaszów Mazowiecki, Szczecin, PL edukacja / education: - ASP / Academy of Fine Arts, Łódź wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2013 - Homemade.TV, (z Bartłomiejem Otockim), BWA, Gorzów Wlkp, PL - Anomia, Galeria Manhattan, Łódź - Back to Menu, Galeria Terminal08, Gorzów Wielkopolski, 2012 - Anomia, ZONA Sztuki Aktualnej, Szczecin

Zbiorowe / group: 2014 - Poles, Empire Project Gallery, Istambuł, TR - Ecce Animalia, CRP, Orońsko, PL - Ckliwy romantyk, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, galeria Opcja, Kraków, PL - Niezgodnie z instrukcją, Galeria Sztuki Współczesnej, Opole, PL 2013 - Wunderkammer, Forum Factory, Berlin, D - Dyskretny urok dekadencji, Muzeum Narodowe, Szczecin, PL W swoich pracach wkracza często w obszary poszukiwań tego co ludzkie w zwierzętach oraz tego co zwierzęce w człowieku. In his works he often explores what is human in animals and what is animalistic in humans. NATALIA WIŚNIEWSKA ur. / born: 1985 żyje i pracuje / lives and works: Toruń, Poland edukacja / education: ASP / Academy of Fine Arts, Poznań wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2013 - Rdzeń, Stara Synagoga/Fordońska Noc Sztuki, Bydgoszcz, PL - Rekonstruktura, Galeria AT, Poznań - Rdzeń, Centrum Promocji Młodych, Częstochowa, PL 2012 - Rzeczy niewarte zachodu, Galeria Wschodnia, Łódź, PL 2011 - Mesotes - Eukratos Anomalia, Otwarta Pracownia, Kraków, PL zbiorowe / group: 2013-3. Edycja Konkursu Fundacji Gray House, Galeria Szara Kamienica, Kraków, PL - Second site [ LOCIS ], Leitrim Sculpture Centre, Manorhamilton, IR - Epidemic, CSW Znaki Czasu, Toruń, PL

2012 - Festiwal Sztuki Performance Interakcje, Ośrodek Działań, Piotrków Trybunalski, PL W swej twórczości podejmuje się badania relacji i wzajemnego uwikłania jednostki w procesy społeczno-kulturowe. In her work, the artist often examines the relations and mutual entanglement of an individual in socio-cultural processes. LILIANA PISKORSKA ur. / born: 1988 żyje i pracuje / lives and works: Toruń, Poland edukacja / education: UMK, Wydział Sztuk Pięknych / UMK, Department of Fine Arts, Toruń wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2014 - Wszystkie piękne dziewczyny i wszyscy piękni chłopcy, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń, PL - Podróż (z Martyną Tokarską), pokazy/spotkania/dyskusje wokół projetu, Toruń, Kraków, Poznań... PL 2013 - Audiobook integracyjny, Galeria nad Wisłą, Toruń, PL - Suki. Autoportret z kochanką, wystawa dyplomowa, Galeria nad Wisłą, Toruń grupowe / group: 2014 - O less Festival Kraków, PL - Dyplom 2013, Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń, PL - Epidemic, Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń, PL 2013 - X festiwal Out OF Control production, Węglowa 10, Białystok, PL W jej pracach pojawiają się wątki, z jednej strony feministyczne, choć bardziej w kategorii poszukiwań tożsamościowych, czy pastiszowych, a z drugiej strony są to działania o charakterze analitycznym, odnoszącym się do sytuacji społeczno-kulturowej.

In her works, we can observe themes which are feministic, but also themes related to an identity search. She often plays with her own image. On the other hand, her actions possess also an analytic character referring to the socio-cultural situation. TOMASZ KULKA ur. / born: 1979 żyje i pracuje / lives and works: Wolbrom, Poland edukacja / education: ASP / Academy of fine Arts, Kraków wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2013 - Nazywam się Tomasz Kulka, mam 34 lata i chciałbym przespać całe życie, BWA, Wrocław, PL 2012 - Dożynki, CRP, Orońsko, PL 2011 - Galeria BB, Kraków, PL 2007 - Centrum Kultury, Wolbrom, PL 2005 - Galeria Schody, Warszawa, PL Wystawy zbiorowe: 2012 - Void, MCK Sokół, Nowy Sącz, PL - Sceny rodzajowe 2012 (z Jakubem Ciężkim), Galeria Propaganda, Warszawa / Warsaw 2011 - Galeria Piwnica, Kraków, PL - THYMÓS. Sztuka gniewu 1900-2011, CSW Znaki Czasu, Toruń, PL Artystę ewidentnie pociąga to, co znajduje się poza obszarem widzialności w kulturze, a co implikuje poważne problemy społeczne. The artist is attracted to what is outside the perceived in the culture, which becomes an expression of serious social problems.

MICHAŁ SZLAGA ur. / born: 1978 żyje i pracuje / lives and works: Gdańsk / Poland edukacja / education: ASP / Academy of Fine Arts, Gdańsk His major projects are: Stocznia Szlaga /Shipyard Szlaga (an album based on the photo material gathered within the years 1999-2013) and Polska Rzeczywistość, Poland, Reality (a growing photographic diary that currently contains over 2000 images). Jest fotografem najczystszej postaci. Jego zdjęcia zapisują stan świata - to, jaki on jest tu i teraz. Tu w życiorysie Szlagi znaczy w Gdańsku, w Stoczni. He is a pure photographer. His photos capture the state of the world here and now. Here, in Szlaga s life, which means in Gdańsk, in a Shipyard here, where he works and lives. NICOLAS GROSPIERRE ur. / born: 1975 żyje i pracuje / lives and works: Warszawa / Warsaw edukacja / education: London School of Economics wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2014 - Typologie, Galeria Alarcon Criado, Sevilla 2013 - Owalne Gabinety, PGS, Sopot - The Embassy, Platan Gallery, Budapest 2012 - The Bank, Pinchuk Art Centre, Kiev grupowe / group: 2013- Mark Rothko, Paintings from the National Gallery of Art in Washington, National Museum Warsaw

- Polityko: nie lubię cię, ale to ty mnie kochasz, CSW Łaźnia, Gdańsk - Pavilion 0, Palazzo Dona, Venice 2012- Photo-design 2. Miasto. Masa.Maszyna, Galeria Asymetria, Warszawa 2011 - Enklawa, CSW / CCA Zamek Ujazdowski, Warszawa Z wykształcenia jest socjologiem i jako socjolog postrzega fotografię architektury jako potencjalną reprezentację systemów społecznych. The artist holds a degree in sociology and through the lens of sociology he looks at the photography of architecture as a potential representation of social systems. RAFAŁ CZĘPIŃSKI ur. / born: 1988 żyje i pracuje / lives and works: Lublin, Poland edukacja / education: UMCS, Wydział Artystyczny / UMCS Department of Arts, Lublin wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2013 - Trash beauty, Galeria Biała, Lublin, PL 2011 - Sweet shit, KSP, Kazimierz Dolny, PL zbiorowe / group: 2014 - Promocje 2013, Muzeum Archeologiczno-Historyczne, Głogów, PL - Promocje 2013, Galeria Wzgórze Zamkowe, Lubin, PL - Najlepsze dyplomy, Galeria Labirynt, Lublin, PL - Warszawki pejzaż, Galeria Gersonica, Warszawa - Pokaż co masz 3, Ośrodek Kultury, Promocji i Turystyki, Kazmierz Dolny 2013-41 Biennale Malarstwa Bielska Jesień, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała, PL - Promocje 2013, Galeria Sztuki, Legnica, PL Poza malarstwem zajmuje się także obiektem oraz site-specific. W swoich pracach poszukuje ciekawych kontrastów, zarówno formalnych jak i ideowych.

Except for painting, the artist also works with objects and site-specific projects. In his works, he is searching for interesting contrasts, both formal and conceptual. OLA KOZIOŁ ur. / born: 1983 żyje i pracuje / lives and works: Łódź, Poland edukacja / education: ASP / Academy of Fine Arts, Łódź wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2014 - Sprzątanie domu, Baszta czarownic, Słupsk, PL 2013 - Eksperyment z zasiewem i głosem, Galeria Manhattan, Łódź, PL 2012 - Chleb i sól, Galeria Baszta, Zbąszyń 2011 - O2 (Ola Kozioł, Ola Ignasiak), Instytut Kultury Polskiej, Monachium, D 2009 - Festiwalu Ogień w głowie, BWA Skierniewice MOK, Zgierz, PL zbiorow e / group: 2014 - HUMANOID - człowiek po człowieku, Konduktorownia, Częstochowa, PL 2013 - ART from the HEART, Brooklyn, Bowanus Loft, Nowy York, USA - 7 Biennale Sztuki Młodych RYBIE OKO, Słupsk, PL - Recyceln - Projektraum Group Global 3000, Berlin, D Zajmuje się malarstwem, instalacją, wideo i performance, jednak tym, co stanowi o swoistości jej twórczości jest łączenie tych tradycyjnych technik z techniką białego głosu, czyli śpiewu na otwartym gardle. Works in painting, installation, video and performance. However, what makes her practice unique is the combining together of traditional visual media with a technique of white voice, which is singing with an open throat.

KATARZYNA SZECZYCKA ur. / born: 1983 żyje i pracuje / lives and works: Szczecin edukacja / education: ASP / Academy of Fine Arts, Poznań wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2014 - Kripi ril, Galeria Nowy Wiek, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra, PL 2013 - Pełnia suplement, Galeria Szyperska, Poznań / Jerozolima, Galeria RAL9010, Warszawa, 2012 - Pełnia realizacja, Muzeum Sztuki Współczesnej, oddział Muzeum Narodowego w Szczecinie - Terefere kurorty, realizacja vol.2, międzynarodowy campus artystyczny FAMA, Świnoujście zbiorowe / group: 2014 - Kompleksy i frustracje, Galeria Labirynt, Lublin 2013 - Derealizm, Galeria Miejska, Wrocław - Może morze, Muzeum Sztuki Współczesnej, oddział Muzeum Narodowego w Szczecinie 2012 - Still ON, Stara Synagoga, Poznań Jest interdyscyplinarną artystką, maluje, bywa łącznikiem, zajmuje się organizacją wydarzeń kulturalnych oraz promocją sztuki. She is an interdiscplinary artist, who paints and occasionally acts as a connector in a field of cultural events organisation and art promotion. MARCIN MIERZICKI ur. / born: 1973 żyje i pracuje / lives and works: Wrocław, Poland edukacja / education:

ASP / Academy of Fine Arts, Wrocław wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2012 - Rewers, Galeria Sztuki Najnowszej. Gorzów Wielkopolski, PL - Resztki. Galeria Wschodnia. Łódż 2011 - High Definition, Galeria Wozownia Toruń, PL - All Inclusive, Instytut Polski Bratysława, SL 2010 - Film Akcji, Galeria Mieszkanie 23. Kraków, PL zbiorowe / group: 2014 - USB-Shuffle Show. Institut Fur Alles Mogliche, Berlin, D 2013- Katalog Entropii Sztuki, Galeria Entropia, Wrocław, PL - Rozwój - Między genami a memami, Galeria Spiż 7, Gdańsk, PL - Obserwatorium Miejskie Eksterytoria, Toruń, PL Artysta poruszający się w obszarze działań site specific, często z zastosowaniem nie tylko obiektów, ale również dźwięku. The artist s interest lies in site specific projects, he often uses not only objects, but also sound. IZABELA CHAMCZYK ur. / born: 1980 żyje i pracuje / lives and works: Wrocław, Poland edukacja / education: ASP / Academy of fine Arts, Wrocław wybrana aktywność twórcz a / selected art activity: 2014 - ERARTA MOUTION PICTURES, short film festival about paintings, Sankt Petersburg, Rusia - Miłość własna, PGS, Sopot, Poland - Długość cugli wyznacza średnicę areny (+ performance), Art Gallery, Opole, Poland 2013 - roczny cylk performance / one-year cycle of performances Wojna Dwunastomiesięczna:

- Galeria Miejska Arsenał, Poznań - Piotrków Trybunalski, Poland - Epidemic, CSW/CCA Toruń - Art Gallery, Opole, Poland - Galeria BWA Katowice, Poland Malarka-performerka. Buntowniczka. Tworzy sztukę procesualną. Pracuje w wielu mediach nieustannie redefiniując ich granice. W ideę jej działań wpisane są silne emocje. A painter-performer. A rebel. She creates process-oriented art. The artist works in various media, she re-defines their borders. Emotions are written in the idea of her actions. MICHAŁ BAŁDYGA ur. / born: 1980 żyje i pracuje / lives and works: Bielsko-Biała / Poland edukacja / education: ASP / Academy of fine Arts, Poznań wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / group 2013 - Wszyscy jesteśmy Superbohaterami, Katowice, Poznań, Wrocław, Kraków, Bielsko- Biała / Poland 2011 - Vera Icon, Galeria 7, Andrychów, - Mystic, Galeria Kck, Inowrocław, - Rytmy, Galeria Post Office, Poznań, zbiorowe / goup: 2014 - III Festiwal Performance Teatru T.C.R.! Pasaż Kultury Andromeda, Tychy, Poland 2013 - Złoty Środek, Galeria Ego, Poznań - Punkty Styku. Sztuka Przeciw Wykluczeniu, Koszart Galeria Scena, Koszalin, Poland - Frik, Wzgórze Zamkowe, Cieszyn - Mum, I Just Really Need To Focus On My Art Right Now, Galeria Miejska Arsenał, Poznań W jego pracach zacierają się granice między realnym a symbolicznym działaniem.

The border-line between the real and the symbolic activity is blurred in his work. ANGELIKA FOJTUCH ur. / born: 1978 żyje i pracuje / lives and works: Gdynia, Poland edukacja / education: ASP / Academy of fine Arts, Gdańsk wybrana akrtwność / selected art activites 2014 - Quadriennale Düsseldorf 2014; ANOTHER PLACE / ANOTHER SPACE / TOGETH- ER. Off und Projekträume in Düsseldorf, ONOMATO, Dusseldorf, D - Live Action, Gothenburg, 2013/2014 - Close Stranger, residence and performance, CCC Klaipeda, NCCA Kaliningrad, CSW Gdansk, PL 2014 2018 - Atlas nowoczesności / Atlas of Modernity, The 20th and 21 st Century Art Collection, Museum Sztuki, Łódź, PL 2009-2nd Biennale of Contemporary Art at The State Museum of Contemporary Art, Thessaloniki, GR 2008 - NADA Art Fair, USA-Miami; VIENNA FAIR, Wiedeń; Liste 08 The Young Art Fair, Bazylea; WORDS 2, Sub Urban, Rotterdam; CCA, Tel Aviv, IL Artystka zajmująca się głównie performance, ale także autorka instalacji i wideo. Swoją działalność określa jako intermedialną. The artist mainly employs performance, but also uses installation and video. She describes her activity as intermedial. KORNEL JANCZY ur. / born: 1984 żyje i pracuje / lives and works: Limanowa, Poland edukacja / education: ASP / Academy of fine Arts, Kraków

wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2013 - I inni, Bunkier Sztuki, Kraków 2012 - Niepolska, Galeria Sztuki Współczesnej BWA Sokół, Nowy Sącz, Poland 2011 - Głębokie Pole, Galeria Nova, Kraków wystaw y zbiorow e: 2013 - Konkurs Gepperta, Galeria Sztuki Współczesnej BWA Wrocław - Nagroda Fundacji Grey House, Galeria Szara Kamienica, Kraków - Positive/Negative Centralny Dom Artystów, Moskwa, Rusja 2012 - Verbrecher und Dekorateure, Gabriele Senn Galerie, Wiedeń - Je abstracter die Kunst wird, desto mehr wird sie Kunst, Bestregarts Galerie, Fraknfurt 2011 - Kinderspiele, Zbiornik Kultury, Kraków W fotografiach pejzaży dostrzega abstrakcyjne gry form, które uzupełnia swoim artystycznym, dyktatorskim gestem. Artysta podejmuje próbę krytyki podziałów wytworzonych przez kolejne stulecia. In photographs of landscapes he finds an abstract game of forms, which he complements with his artistic, dictatorial gesture. The artist attempts to critique the divisions created in the last centuries. URSZULA PIEREGOŃCZUK ur. / born: 1984 żyje i pracuje / lives and works: Lublin, Poland / Londyn edukacja / education: UMCS, Wydział Artystyczny / UMCS Department of Arts, Lublin wybrane wystawy / selected exhibitions indywidualne / solo: 2014 - Parabellum Luger, Galeria Bałtycka, Ustka, PL

zbiorowe / group: 2013 - Rybie oko, Galeria Bałtycka, Słupsk 2012 - Ars Loci, Warsztaty Kultury, Lublin 2011 - Samsung Art Master, CSW, Warszawa festiwale filmowe / film festivals: 2014 - In out, CSW Łaźnia, Gdańsk, PL 2012 - Clip award, low and no budget show, Mannhaim, D - OKFA festiwal filmów niezależnych, Konin, PL - Kan festiwal filmów amatorskich i niezależnych, Wrocław, PL Realizuje etiudy filmowe, które funkcjonują na pograniczu teatru i sztuki filmu Makes short film-works, which function on a border between theatre and film.

ARTYŚCI W PROGRAMIE TOWARZYSZĄCYM: Shige FUJISHIRO SUSANNE HOFFMANN Ai Kobayashi Rusty Squid LUCKY ZEREMBE MKANDAWIRE Kerstin Schulz Andrzej Wasilewski Deokyeoung GIM NA Hyun Hojun SONG WON Seoung Won Yang Jinwoo Ohno Kouji Jagoda Przybylak Gery De Smet Jacek Staniszewski Jarema Drogowski Noam Braslavsky Jannis Markopoulos Rusin Blazej Patryk Olaf Arndt Newartonmondays John McMurtry

ARTYŚCI W ROGRAMIE RÓWNOLEGŁYM: Ewa Axelrad Jakub Bąkowski Paweł Bownik Michał Grochowiak Paweł Kula Katarzyna Majak Marek Noniewicz Adam Pańczuk Daniel Rumiancew Dorota Walentynowicz Zorka Project (Monika Bereżecka, Monika Redzisz) Dorota Gołębiowska Paulina Brelińska Katarzyna Kucharska Katarzyna Hoffmann Daria Grabowska Radosław Bryk Jonasz Śliwiński Zuzanna Bartczak Joanna Bajus Julia Deptuła Piotr Słomczewski

Fundacja Mediations Biennale ul. Oleńki Billewiczówny 39 60-177 Poznań www.mediations.pl www.postglobalmediations.net www.polisharttomorrow.pl www.pavilon0.net www.hoteldesimigrantes.net www.facebook.com/mediations