Adaptacja akustyczna sali 133 Autorzy: Piotr Stankiewicz, Grzegorz Michalak. Nadzór: Mariusz Kleć Warszawa, luty 2013
Spis treści 1. Wygląd i wymiary pomieszczenia............................... 2 2. Wstępne pomiary oraz ich analiza............................... 3 2.1. Wykorzystany sprzęt...................................... 3 2.2. Pomiar numer 1......................................... 3 2.3. Pomiar numer 2......................................... 3 2.4. Pomiar numer 3......................................... 4 2.5. Analiza wyników oraz zlokalizowane problemy........................ 4 3. Koncept adaptacji......................................... 6 3.1. Ściana z drzwiami........................................ 6 3.2. Drzwi wejściowe......................................... 6 3.3. Ściany boczne.......................................... 6 3.4. Inne................................................ 7 1
1. Wygląd i wymiary pomieszczenia Wymiary Sali: Szerokość: 6m Długość: 7,045m Wysokość: 3,6m Powierzchnia: 42,27m 2 Poniższy dokument zawiera jedynie najważniejsze aspekty adaptacji akustycznej sali 133. Nie jest to kompleksowy projekt adaptacji. Dokument ten ma jedynie na celu przedstawienie zakresu wykonanych prac. 2
2. Wstępne pomiary oraz ich analiza 2.1. Wykorzystany sprzęt Program RoomEQ Wizard, Interface Focusrite Scarlett 2i4, Monitory studyjne średniego pola APS AEON, statywy na monitory firmy Athletic, mikrofon pomiarowy Behringer ECM 8000 2.2. Pomiar numer 1 W pierwszym pomiarze wykorzystano jeden monitory studyjny. Ustawiono go na środku przedniej części sali (miejsce gdzie normalnie znajduje się wykładowca koło drzwi). Odbiornik (mikrofon) ustawiono w pięciu różnych miejscach (środek sali i wszystkie kąty), tak aby jak najdokładniej zbadać właściwości akustyczne pomieszczenia. Pomiary polegały na wygenerowaniu przemiatania logarytmicznego przez pasmo wszystkich słyszalnych częstotliwości (20Hz-20kHz). W każdym z miejsc pomiar powtórzono czterokrotnie i uśredniono wartość. 2.3. Pomiar numer 2 Kolejny pomiar wykonano przy użyciu pary wymienionych monitorów rozmieszczonych z przodu sali w odległościach 120 cm od ścian bocznych, 130cm od ścian tylnych oraz 330cm między głośnikami. Przebieg pomiarów był dokładnie taki sam jak w przypadku pomiaru numer 1. Dodatkowo sprawdzono jak głośno dźwięk z sali jest słyszany na zewnątrz (sale obok, studio obok, korytarz). 3
Rysunek 2.1. Odpowiedź częstotliwościowa sali dla jednego źródła oraz odbiornika umiejscowionego po środku sali. 2.4. Pomiar numer 3 Aby zlokalizować częstotliwości własne pomieszczenia skorzystano z metody analitycznej. f = V 2 ( p L )2 + ( q W )2 + ( r H )2 (2.1) Gdzie: f - częstotliwość; V - prędkość fali; p, q, r - dowolne liczby całkowite; L - długość pomieszczenia; W - szerokość pomieszczenia; H - wysokość pomieszczenia. Sukcesywnie podstawiamy kolejne liczby całkowite (1,2,3...) pod zmienne p, q, r, odnajdując poszczególne częstotliwości. 2.5. Analiza wyników oraz zlokalizowane problemy Pierwszym z problemów są widoczne na wykresach odpowiedzi częstotliwościowej pomieszczenia, zakolorowania w paśmie niskich częstotliwości. Widoczne na częstotliwościach takich jak 60Hz czy 100Hz. Podobne problemy można także zaobserwować w paśmie środkowym (600Hz). Przy pomocy metody analitycznej zlokalizowano, że zapewne odpowiedzialne za wymienione zakolorowania są mody pomieszczenia. Powyżej 350Hz czas pogłosu (RT60) wynosi około 0,7s, jest to poprawna wartość jednak należało by zmniejszyć odpowiedź pomieszczenia do około 0,5s. W wypadku niskich częstotliwości czas pogłosu dochodzi nawet do 3s. 4
Podczas pomiarów sprawdzono poziom dźwięku w sąsiednich pomieszczeniach. W innych salach znajdujących się w bliskim otoczeniu sygnał był nieznacznie słyszalny. Poziom dźwięku wydobywającego się na korytarz był znacznie większy w porównaniu z sąsiednimi salami. Wynika to zapewne z nieszczelności drzwi w sali, a także ze szklanej części przedniej ściany. Jednak poziom dźwięku wydobywającego się na korytarz nie stanowi większego problemu. Należy skupić się na dźwiękach dochodzących z korytarza do sali.
3. Koncept adaptacji 3.1. Ściana z drzwiami Przednia ściana w pewnej części składa się ze szklanej części, która przepuszcza dużo dźwięku. Najlepszym rozwiązaniem jest umiejscowienie grubych pochłaniaczy PS7D o wymiarach 75 x 75 cm w kolorze jasno szarym. 3.2. Drzwi wejściowe Propozycja przerobienia obecnych drzwi jest następująca: Podwójna uszczelka w drzwiach aby wyeliminować wszelkie szczeliny. Warto zastosować magnesy w drzwiach aby dociągały skrzydła drzwiowe do ościeżnicy. Od wewnętrznej strony, jako pierwszą warstwę wykleić drzwi matą bitumiczną samoprzylepną MBW 50 gr. 2mm. (http://www.apama.pl/maty-bitumiczne ). Jako drugą warstwę nakleić samoprzylepny materiał bitumiczny OUT-SOUND 240/10 gr. 1cm. (http://www.apama.pl/out-sound-maty ) 3.3. Ściany boczne Ściany boczne (i fragment ściany z oknem) powinno się obłożyć panelami PS5D o wymiarach 50 x 50 cm w kolorze jasno szarym i pomarańczowym. Kolor pomarańczowy został wybrany aby nieco ożywić wnętrze. 6
3.4. Inne Aby skutecznie zapanować nad niskimi częstotliwościami w sali 133 potrzeba 4 pułapek basowych narożnych w czterech kątach sali a także 2 okrągłych. Ponadto na akustykę będzie ma wpływ specjalna wykładzina oraz ustroje umiejscowione na suficie sali. 7