WYMAGANIA EDUKACYJNE ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAWODOWYCH NR2 W BIAŁYMSTOKU FIZYKA I ASTRONOMIA



Podobne dokumenty
FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI I ASTRONOMII KLASIE PIERWSZEJ W LICEUM PROFILOWANYM

Plan wynikowy. z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego

podać przykład wielkości fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów.

mgr Ewa Socha Gimnazjum Miejskie w Darłowie

WYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum. kl. III

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

Treści dopełniające Uczeń potrafi:

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI W PIERWSZYCH KLASACH TECHNIKUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony

Zakres materiału do testu przyrostu kompetencji z fizyki w kl. II

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

Wymagania edukacyjne FIZYKA. zakres rozszerzony

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Z FIZYKI W KLASIE III

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE 3 GIMNAZJUM

Przedmiotowy system oceniania z fizyki dla klasy III gimnazjum

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II

Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa druga zakres rozszerzony. Opis ruchu postępowego

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

Wymagania edukacyjne Fizyka klasa II gimnazjum. Wymagania na ocenę dostateczną Uczeń:

1. Kinematyka 8 godzin

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. II

KLASA II ZAKRES ROZSZERZONY

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI KLASA III

Kryteria oceniania z fizyki. Nowa podstawa programowa nauczania fizyki i astronomii w gimnazjum. Moduł I, klasa I. 1.Ocenę dopuszczającą otrzymuje

WYMAGANIA Z FIZYKI KLASA 3 GIMNAZJUM. 1. Drgania i fale R treści nadprogramowe

Przedmiotowy system oceniania z fizyki w klasie 3

Fizyka (zakres rozszerzony) wymagania edukacyjne

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 2

Publiczne Gimnazjum im. Jana Deszcza w Miechowicach Wielkich. Opracowanie: mgr Michał Wolak

Zagadnienia na egzamin ustny:

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

Szczegółowe wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka dla klasy III gimnazjum, rok szkolny 2017/2018

niepewności pomiarowej zapisuje dane w formie tabeli posługuje się pojęciami: amplituda drgań, okres, częstotliwość do opisu drgań, wskazuje

Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu "Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość"

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III a Gimnazjum Rok szkolny 2016/17

Wymagania edukacyjne na dana ocenę z fizyki dla klasy III do serii Spotkania z fizyką wydawnictwa Nowa Era

Wymagania edukacyjne Fizyka klasa II gimnazjum. Wymagania na ocenę dostateczną Uczeń:

FIZYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE klasa III gimnazjum

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Przedmiotowy system oceniania z fizyki, zakres rozszerzony dla klasy 3et, wg. wydawnictwa Nowa Era. Ruch drgający

Wymagania edukacyjne- kl. I

KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM

WYMAGANIA Z FIZYKI. Klasa III DRGANIA I FALE

Plan realizacji materiału z fizyki.

WYMAGANIA EDUKACYJNE z Fizyki klasa I i III Gimnazjum w Zespole Szkół w Rudkach.

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017

Przedmiotowy system oceniania z Fizyki w klasie 3 gimnazjum Rok szkolny 2017/2018

Program nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych z fizyki z astronomią o zakresie rozszerzonym K. Kadowski Operon 593/1/2012, 593/2/2013, 593/3/2013,

Kryteria ocen z fizyki w klasie 2 liceum poziom rozszerzony Nauczyciel prowadzący: mgr Andrzej Pruchnik

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLAS I-III GM ROK SZKOLNY 2015/2016. Klasa I

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLAS II-III GM ROK SZKOLNY 2017/2018. Klasa II

Fizyka. Klasa 3. Semestr 1. Dział : Optyka. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Uczeń:

Lp. lekcji Uszczegółowienie treści Wymagania na ocenę dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą

III. TREŚCI KSZTAŁCENIA

FIZYKA. Nauczanie fizyki odbywa się według programu: Barbary Sagnowskiej Świat fizyki (wersja 2) wydawnictwo Zamkor

PROGRAM NAUCZANIA ROZKŁAD MATERIAŁU PLAN WYNIKOWY Fizyka i Astronomia Klasa 2B i 2D Fizyka, poziom rozszerzony

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja)

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLAS I-III GM ROK SZKOLNY 2016/2017. Klasa I

- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca

WYMAGANIA ZGODNIE Z PROGRAMEM NAUCZANIA G-11/09/10 Osiągnięcia konieczne Osiągnięcia podstawowe Osiągnięcia rozszerzone Osiągnięcia dopełniające

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Ocena. Stopień dopuszczający Stopień dostateczny Stopień dobry Stopień bardzo dobry

POWTÓRKA PRZED KONKURSEM CZĘŚĆ 3

VI. CELE OPERACYJNE, CZYLI PLAN WYNIKOWY (CZ. 1)

Plan wynikowy (propozycja)

FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM

Liceum klasa II. Wymagania edukacyjne z fizyki na poszczególne oceny

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Klasa 1. Zadania domowe w ostatniej kolumnie znajdują się na stronie internetowej szkolnej. 1 godzina fizyki w tygodniu. 36 godzin w roku szkolnym.

Fizyka - zakres materiału oraz kryteria oceniania. w zakresie rozszerzonym kl 2 i 3

ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY:

Badanie ruchu drgającego

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

Zasady oceniania karta pracy

FIZYKA klasa 1 Liceum Ogólnokształcącego (4 letniego)

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

wyprowadza wzór na okres i częstotliwość drgań wahadła sprężynowego posługuje się modelem i równaniem oscylatora harmonicznego

Transkrypt:

RUCH I SIŁY Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: WYMAGANIA EDUKACYJNE ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAWODOWYCH NR2 W BIAŁYMSTOKU FIZYKA I ASTRONOMIA KLASA I LICEUM PROFILOWANE I TECHNIKUM ZAWODOWE RUCH, ODDZIAŁYWANIA I MATERIA Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dopuszczającą oraz: Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na oceny niższe oraz: Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia poprzednie wymagania oraz: poda przykłady wielkości wektorowych i skalarnych, wymieni cech wektora, doda dwa wektory, wyjaśni na czym polega względność ruchu i poda przykłady, wyjaśni pojęcia: tor, droga, przemieszczenie, poda definicję szybkości średniej i prędkości średniej, poda definicję przyspieszenia, wyjaśni, jaki ruch nazywamy ruchem jednostajnym prostoliniowym a jaki jednostajnie zmiennym, objaśni co to znaczy, że ciało porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym i jednostajnie opóźnionym po linii prostej zdefiniuje ruch jednostajny po okręgu i poda jego przykłady, wymieni wielkości opisujące ruch jednostajny po okręgu, poda niezmiennik transformacji Galileusza, wymieni założenia szczególnej teorii względności, zilustruje przykładem każdą z cech wektora, rozłoży wektor na składowe w dowolnych kierunkach, narysuje wektor przemieszczenia w dowolnym przykładzie, rozróżnia szybkość średnią i szybkość chwilową, rozumie pojęcie przyspieszenia, obliczy szybkość, drogę i czas w ruchu jednostajnym prostoliniowym, sporządzi wykres s(t), v(t) w ruchu jednostajnym prostoliniowym i odczyta z wykresu wielkości fizyczne, omówi wielkości opisujące ruch jednostajny po okręgu i poda związki pomiędzy nimi, poda związki pomiędzy przemieszczeniami i szybkościami w różnych układach odniesienia, gdy v<< c poda zależność pomiędzy czasami trwania danego procesu w różnych układach odniesienia oblicza szybkość i prędkość średnią, sporządza i analizuje wykresy s(t), v(t), a(t) w ruchu jednostajnie zmiennym po linii prostej oraz odczytuje z wykresów wielkości fizyczne, oblicza s, v, a w ruchu jednostajnie zmiennym prostoliniowym, wykorzystuje do obliczeń interpretacje pola figury zawartego pod wykresem v(t), wskaże przyczynę występowania w ruchu jednostajnym po okręgu przyspieszenia dośrodkowego, rozwiązuje typowe zadania rachunkowe związane z ruchem jednostajnym po okręgu, obliczy szybkość ciała w wskazanym inercjalnym układzie odniesienia przy danej szybkości tego ciała w innym inercjalnym układzie odniesienia, omówi metodę wyznaczenia przyspieszenia w ruch jednostajnym prostoliniowym bez prędkości początkowej poda interpretacje pola figury zawartego pod wykresem a(t), przeprowadzi analizę kinetyczną ruchów zmiennych m.in. swobodnego spadku, rzutu pionowego rozwiązuje typowe zadania problemowe związane z ruchem jednostajnym po okręgu, obliczy czas trwania procesu w danym inercjalnym układzie odniesienia przy danym czasie trwania procesu w innym inercjalnym układzie odniesienia, dokona relatywistycznego złożenia prędkości, rozwiązuje zadania rachunkowe dotyczące ruchów. 1

dokona podziału oddziaływań występujących w przyrodzie i poda ich przykłady wymieni skutki oddziaływań sformułuje trzy zasady dynamiki Newtona wymieni oddziaływania na odległość sformułuje prawo powszechnej grawitacji poda rodzaje ładunków występujących w przyrodzie i określi charakter ich oddziaływań wymieni sposoby elektryzowania ciał wypowie prawo Coulomba i zapisze je wzorem wymieni źródła pola magnetycznego wyjaśni pojęcia: siła elektrodynamiczna, siła Lorentza powie, na czym polega zjawisko indukcji elektromagnetycznej poda czynniki od których zależy siła tarcia zapisze wzór na pracę stałej siły poda definicję mocy poda jednostki pracy i mocy wymieni różne rodzaje energii wskaże energię tworzące energie mechaniczną poda przykłady ciał posiadających energię kinetyczną potencjalną ciężkości i sprężystości poda przykłady skutków statycznych i dynamicznych różnych oddziaływań wie, że miarą oddziaływań jest siła zapisze wzorem prawo powszechnej grawitacji, prawo Coulomba i wyjaśni wielkości w nim występujące poda określenie pierwszej prędkości kosmicznej wyjaśni rolę siły grawitacji w ruchu planet Układu Słonecznego opisze sposoby elektryzowania ciał przedstawi graficznie siły wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych opisze i wyjaśni doświadczenie Oersteda opisze pola magnetyczne przewodnika prostoliniowego i zwojnicy określi kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej i Lorentza w konkretnych przykładach objaśni zasadę działania silnika elektrycznego i prądnicy wymieni sposoby wzbudzania prądu indukcyjnego rozwiązuje proste zadania rachunkowe i problemowe dotyczące oddziaływań wskaże sytuacje w których praca stałej siły jest równa zero poda definicje jednostek pracy i mocy poda związek pomiędzy energią mechaniczną a pracą powie z czym związana jest energia kinetyczna a z czym potencjalna poda wzory na energię potencjalną sprężystości i go objaśni wie, że o tym, co dzieje się z ciałem, decyduje siła wypadkowa znajduje siłę wypadkowa w konkretnych przykładach poda przykłady zastosowania zasad dynamiki w praktyce poda przykłady zjawisk, do opisu których stosuje się prawo powszechnego ciążenia poda określenie ciężaru ciała i obliczy go w pobliżu Ziemi poda warunek ruch satelity wokół Ziemi określi zwrot linii pola magnetycznego wytworzonego przez przewodnik prostoliniowy i zwojnicę zapisze wzór przedstawiający wartość siły elektrodynamicznej i siły Lorentza określi kierunek przepływu prądu indukcyjnego w konkretnej sytuacji rozwiązuje proste zadania rachunkowe z wykorzystaniem podstawowych praw i zależności poda wzory opisujące energie potencjalną ciężkości w pobliżu Ziemi i w dowolnie dużej odległości od Ziemi przedyskutuje zależność energii potencjalnej ciężkości od odległości od powierzchni Ziemi obliczy energię mechaniczną ciała w konkretnym przykładzie omówi przykłady ilustrujące zasadę zachowania energii mechanicznej wyjaśni pojęcie układu inercjalnego i nieinercjalnego wie, że zasady dynamiki spełnione są tylko w układach inercjalnych dokona rozkładu siły ciężkości na równi pochyłej sporządzi wykres F g (r) i F e (r) wyprowadzi wzór na pierwszą prędkość kosmiczną dla Ziemi i innych planet poda treść praw Keplera wyprowadzi i zapisze trzecie prawo Keplera opisze ruch cząstki naładowanej w jednorodnym polu magnetycznym opisze budowę i zasadę działania cyklotronu rozwiązuje typowe zadania rachunkowe i problemowe. rozwiązuje zadania dotyczące pracy i mocy określi energię mechaniczną satelity stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do opisu swobodnego spadku i rzutów pionowych oraz w innych sytuacjach wyprowadzi wzór na drugą prędkość kosmiczną 2

poda wzory na energię kinetyczną, potencjalną ciężkości przy powierzchni Ziemi poda sens drugiej prędkości kosmicznej zapisze i objaśni wzór na energię ładunków wymienia przykłady ruchów po okręgu; opisuje ruch wskazówki zegara; zna i stosuje pojęcia: okres i częstotliwość; określa okres: dla wskazówek zegara, dla Ziemi i Księżyca w ruchu obiegowym i obrotowym; wyjaśnia znaczenie pojęć: okres i częstotliwość; definiuje prędkość kątową; ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI podać pojęcie energii spoczynkowej podać wzory na transformacje Lorentza opisać transformacje Galileusza sformułuje zasadę zachowania energii mechanicznej zapisze wzór na drugą prędkość kosmiczną i go objaśni wyjaśni kiedy energia oddziaływań elektrostatycznych jest dodatnia a kiedy ujemna stosuje pojęcie przemieszczenia kątowego; stosuje miarę kąta wyrażanego w radianach; stosuje związek między okresem częstotliwością; w wybranych przykładach ruchów po okręgu np.: obracanie się ciała uwiązanego na nici, ruchu Ziemi dookoła Słońca) wskazuje siły spełniające rolę siły dośrodkowej; wskazuje wielkości, od których zależy siła dośrodkowa. uzasadnia konieczność istnienia siły dośrodkowej jako przyczyny zmiany kierunku prędkości; oblicza siłę dośrodkową i przyspieszenie dośrodkowe. opisać konsekwencje zamiany energii spoczynkowej na inne formy energii, podać założenia szczególnej teorii względności stosuje wzór na drugą prędkość kosmiczną obliczy energię oddziaływań elektrostatycznych układu ładunków definiuje pojęcie radiana; zamienia stopnie na radiany i odwrotnie; analizuje związek między miarą kąta, długością łuku i promienia; posługuje się związkiem między prędkością kątową i okresem oraz prędkością kątową i częstotliwością; wyjaśnia różnice między prędkością i szybkością w ruchu po okręgu; rozwiązywać zadania dotyczące energii omówić procesy w których zachodzi przemiana energii spoczynkowej na inne rodzaje energii naszkicuje i objaśni wykres zależności energii oddziaływań elektrostatycznych od odległości dla ładunków jedno- i różnoimiennych interpretuje zależności siły od szybkości, masy i promienia; dostrzega związek między siłą dośrodkową i przyspieszeniem dośrodkowym jako II zasadę dynamiki. uzasadnia związek między szybkością i prędkością kątową; porównuje prędkości liniowe punktów o tej samej prędkości kątowej i różnym promieniu; analizuje graficznie wektory sił w ruchu po okręgu np.: dla samochodu na nachylonym zakręcie, dla skręcającego samolotu). wyprowadzić zależności opisujące skrócenie Lorentza i dylatacje czasu na podstawie transformacji Lorentza wyjaśnić wpływ szczególnej teorii względności na współczesne pojmowanie pojęcia jednoczesności zdarzeń, odległości. Odstępu czasu oraz podać matematyczny opis tych pojęć zadania rachunkowe MAKROSKOPOWE WŁAŚCIWOŚCI MATERII A JEJ BUDOWA MIKROSKOPOWA wymieni założenia kinetyczno-molekularnej budowy materii zinterpretuje pierwszą zasadę termodynamiki poda postać pierwszej zasady termodynamiki w różnych procesach zastosuje pierwszą i drugą zasadę termodynamiki do rozwiązywania zadań 3

poda założenia modelu gazu doskonałego wymieni parametry stanu poda związek pomiędzy temperaturą ciała a średnią energią kinetyczną jego cząsteczek posługuje się podstawowymi skalami temperatur: skalą Celsjusza i Kelvina zdefiniuje energię wewnętrzną ciała na podstawie kinetyczno-molekularnej budowy materii zapisze pierwszą zasadę termodynamiki objaśni istotę drugiej zasady termodynamiki wymieni sposoby przenoszenia energii wskaże dobre i złe przewodniki ciepła poda przykłady przenoszenia energii na drodze konwekcji, przewodzenia, promieniowania podać treść prawa Hooke a i sens fizyczny nazwać ciała stałe ze względu na ich strukturę zdefiniować pojęcie punktu krytycznego zdefiniować pojęcie pary nasyconej przedstawi zasadę działania silnika cieplnego (ogólnie) wyjaśni zasadę działania turbiny parowej i silnika spalinowego (.czterosuwowego) wyjaśni pojęcie sprawności silnika cieplnego poda różne sformułowania drugiej zasady termodynamiki, scharakteryzuje przenoszenie energii na drodze konwekcji, przewodzenia, promieniowania wymienić podstawowe cechy ciał o strukturze krystalicznej wyjaśnić właściwości mechaniczne ciał stałych na podstawie ich budowy mikroskopowej wyjaśnić podstawowe różnice w opisie gazu doskonałego i rzeczywistego termodynamicznych zastosuje pierwszą zasadę termodynamiki do rozwiązywania zadań obliczy sprawność silnika cieplnego objaśni sens fizyczny entropii, porówna różne sposoby przenoszenia energii opisać charakter sił pomiędzy drobinami przedstawić za pomocą wykresu zależność energii oddziaływania między drobinami od odległości między nimi wyjaśnić właściwości mechaniczne cieczy na podstawie jej budowy mikroskopowej wyjaśnić zjawiska zachodzące na powierzchni cieczy w kategoriach oddziaływań pomiędzy drobinami określić ograniczenia wynikające z przybliżonego charakteru równania stanu gazu doskonałego poda i wykorzysta do obliczeń interpretacje pola figury zawartego pod wykresem przemiany gazowej podanej w układzie współrzędnych p(v) obliczy pracę objętościową w różnych przemianach gazu doskonałego, objaśni analogie między przewodnictwem ciepła i prądu elektrycznego wyprowadzić wzór umożliwiający wyliczenie modułu Younga określić podobieństwa i różnice w budowie mikroskopowej cieczy i ciał stałych oraz odpowiadające im własności makroskopowe wykazać różnice pomiędzy właściwościami sprężystymi ciała w gazowym i ciekłym stanie skupienia na podstawie izoterm gazu rzeczywistego DRGANIA HARMONICZNE wymieni przykłady ruch drgającego w przyrodzie poda wielkości służące do opisu ruchu drgającego wymieni główne cech ruchu harmonicznego omówi przemiany energii w ruch harmonicznym wahadła matematycznego ZJAWISKA FALOWE wymieni sposoby przenoszenia energii wskaże dobre i złe przewodniki ciepła poda przykłady przenoszenia energii na drodze konwekcji, przewodzenia, promieniowania wyjaśni pojęcie fali mechanicznej i poda zdefiniuje pojęcia służące do opisu ruch drgającego omówi główne cechy ruchu harmonicznego zapisze wyrażenie na częstość drgań w ruchu harmonicznym poda i objaśni wzór na okres drgań wahadła matematycznego omówi mechanizm rozchodzenia się fali mechanicznej poda przykłady fali poprzecznej i podłużnej wyjaśni na czym polega zjawisko Dopplera DRGANIA I FALE wymieni i omówi rodzaje drgań wyjaśni na czym polega zjawisko rezonansu rozwiązuje zadania dotyczące zjawiska Dopplera wyjaśnić zjawisko dyfrakcji i interferencji fal podać treść zasady Huygensa scharakteryzować warunki powstawania fal stojących w strunach i ich cech charakterystyczne obliczy wychylenie, energię potencjalna i kinetyczną oraz siłę w dowolnej chwili drgań wyprowadzi wzór na okres drgań wahadła matematycznego wyprowadzi wzór na częstotliwość dźwięku odbieranego przez obserwatora gdy źródło jest w ruchu rozwiązuje zadania rachunkowe i problemowe w zakresie przedstawionych wymagań. 4

jej przykłady wyjaśni pojęcia: powierzchnia falowa, fala poprzeczna, fala podłużna FALE ELEKTROMAGNETYCZNE. ŚWIATŁO objaśni co nazywamy falą elektromagnetyczną i wymieni jej rodzaje wymieni zjawiska, którym ulega światło na granicy dwóch ośrodków oraz poda i objaśni prawa nimi rządzące wyjaśni zjawisko całkowitego odbicia porówna przejście światła monochromatycznego i białego przez pryzmat opisze soczewkę i poda jej rodzaje wyjaśni pojęcia: promienie krzywizny, oś soczewki, ognisko rzeczywiste i pozorne, ogniskowa, zdolność skupiająca soczewki konstruuje obrazy tworzone przez soczewki i wymienia cech obrazu poda zastosowania soczewek wymieni zjawiska świadczące o falowej naturze światła wyjaśni na czym polega zjawisko dyfrakcji i interferencji światła powie co to jest siatka dyfrakcyjna wyjaśni jakie światło jest światłem niespolaryzowanym a jakie spolaryzowanym wyjaśni na czym polega zjawisko polaryzacji przedstawi wzory opisujące częstotliwość dźwięku odbieranego przez obserwatora w różnych sytuacjach wymieni praktyczne zastosowania fal elektromagnetycznych wyjaśnić zjawisko dyfrakcji i interferencji fal podać treść zasady Huygensa scharakteryzować warunki powstawania fal stojących w strunach i ich cech charakterystyczne wymieni praktyczne zastosowania fal elektromagnetycznych zilustruje na rysunku zjawisko odbicia i załamania zaznaczy na rysunku kąt padania, odbicia i załamania (z zachowaniem odpowiedniej wartości kątów) wymieni przykłady praktycznego wykorzystania zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia narysuje bieg promienia świetlnego przez płytkę płasko-równoległą i pryzmat wymieni czynniki od których zależy ogniskowa soczewki zapisze równanie soczewki zapisze wzór na powiększenie obrazu wyjaśni na czym polega krótko-, i dalekowzroczność oraz poda sposoby ich korygowania poda warunek przy którym obserwowane jest zjawisko dyfrakcji poda warunek wzmocnienia i wygaszenia światła wymieni zjawiska jakie zachodzą na siatce dyfrakcyjnej dla światła monochromatycznego i białego opisać zjawisko interferencji używając zapisu matematycznego przewidzieć warunek wzmocnienia i osłabienia interferencyjnego omówi przykłady praktycznego wykorzystania fal elektromagnetycznych wyjaśni na czym polega zjawisko rozproszenia i wskaże jego zastosowania poda definicję bezwzględnego współczynnika załamania światła wyrazi względny współczynnik załamania światła przez bezwzględne współczynniki załamania poda warunki przy których zachodzi całkowite wewnętrzne odbicie opisze zasadę działania światłowodu poda możliwości praktycznego wykorzystania pryzmatu zapisze i zinterpretuje wzór informujący od czego zależy ogniskowa soczewki określi zdolność skupiającą układu soczewek zinterpretuje równanie soczewki zapisze i zinterpretuje warunek wzmocnienia światła na siatce dyfrakcyjnej omówi sposoby polaryzacji światła wymieni wielkości opisujące falę świetlną, które ulegają zmianie przy przejściu światła z jednego ośrodka do drugiego i wskaże wielkość która pozostaje w tej sytuacji stała poda warunek na kąt graniczny stosuje prawo załamania do opisu przejścia światła przez płytkę płaskorównoległą i pryzmat rozwiązuje zadania dotyczące soczewek i ich układów zapisze i zinterpretuje wzór na powiększenie uzyskiwane w mikroskopie rozwiązuje zadania rachunkowe i problemowe dotyczące przyrządów optycznych wyjaśni powstanie barw przedmiotów w świetle odbitym i barw ciał przezroczystych wyjaśni i omówi rozszczepienie światła na siatce dyfrakcyjnej wyjaśni pojęcie kąta Brewstera oraz poda warunek na ten kąt 5

wymieni sposoby polaryzacji światła poda przykłady zastosowania zjawiska polaryzacji WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI NA OCENĘ CELUJĄCĄ Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: spełnił wszystkie wymagania na ocenę bardzo dobrą oraz rozwiązał wskazane zadanie wykraczające poza treści programowe. posiada wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program, potrafi stosować wiadomości w sytuacjach nietypowych (problemowych), umie dokonywać analizy lub syntezy nowych zjawisk, formułuje problemy, proponuje rozwiązania nietypowe. umie rozwiązywać problemy w sposób nietypowy, osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych, Samodzielnie rozwija własne uzdolnienia. Sprawnie posługuje się posiadaną wiedzą w rozwiązywaniu problemów. opracowała: mgr Izabella Wojno 6