projekt USTAWA z dnia 2010 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych Art. 1. W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. Nr 166, poz. 1608, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, oraz z 2009 r. Nr..., poz.... ) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) w ramach której rodzaj wykonywanej pracy i miejsce jej wykonywania pokrywają się w całości lub w części z rodzajem wykonywanej pracy i miejscem jej wykonywania przez pracownika pracodawcy uŝytkownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w okresie ostatnich 6 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego. 2) dodaje się art. 27a w brzmieniu: Kto, będąc pracodawcą uŝytkownikiem lub działając w jego imieniu powierza pracownikowi tymczasowemu pracę, o której mowa w art. 8, podlega karze grzywny. 3) art. 28 otrzymuje brzmienie: W sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 27 i art. 27a, orzeka się, na podstawie wniosku pochodzącego od inspektora pracy,
w trybie określonym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Art. 2. Ustawa wchodzi w Ŝycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE 1. Wyjaśnienie celu ustawy Prawo pracy jednoznacznie zmierzające do ochrony stałych miejsc pracy powinno w sposób konsekwentny wypełniać funkcję ochronną przez zapewnienie pracownikowi, czyli słabszej stronie stosunku pracy, zabezpieczenia przed utratą miejsca pracy będącego jego podstawowym źródłem utrzymania. Celem ustawy jest wprowadzenie regulacji w sposób pełniejszy zabezpieczającej pracowników pracodawcy uŝytkownika przed rozwiązywaniem z nimi umów o pracę w celu zastąpienia ich pracownikami tymczasowymi. Konieczność nowelizacji w sposób szczególnie wyraźny wiąŝe się z wejściem w Ŝycie ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, którą uchylono art. 3 ustawy, zakazujący pracodawcy bycia pracodawcą uŝytkownikiem, jeśli w okresie ostatnich 6 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego, wypowiedział pracownikom stosunki pracy lub rozwiązał te stosunki na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników, jeŝeli liczba zwolnionych z tych przyczyn pracowników odpowiada liczbie określonej w art. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844). Obowiązujący stan prawny w sposób wyraźnie zbyt słaby chroni stałych pracowników pracodawcy uŝytkownika przed utratą przez nich miejsc pracy, wynikającą z chęci zastąpienia ich pracownikami tymczasowymi, których ochrona - jak powszechnie wiadomo - jest znacznie węŝsza, a właściwym ich pracodawcą jest agencja pracy tymczasowej, a nie pracodawca uŝytkownik. Wprowadzenie przepisu art. 8 pkt 3 w nowym brzmieniu ma dwa podstawowe cele:
- pierwszy z nich to zapobieŝenie sytuacji, w której rodzaj wykonywanej pracy i miejsce jej wykonywania przez pracownika pracodawcy uŝytkownika w całości lub w części odpowiadać będzie rodzajowi pracy i miejscu jej wykonywania przez pracownika tymczasowego. W praktyce spowoduje to, Ŝe ochrona przed zastąpieniem stałego pracownika pracownikiem tymczasowym przez pracodawcę uŝytkownika, nie będzie miała charakteru iluzorycznego jak ma to miejsce w aktualnym stanie prawnym. Obecnie obowiązujący art. 8 pkt 3 stanowi bowiem, Ŝe praca taka nie moŝe być wykonywana na tym samym stanowisku, co w praktyce oznacza, Ŝe wystarczy zmienić nazwę stanowiska, aby pracodawca uŝytkownik nie był objęty przepisem ograniczającym moŝliwość zatrudnienia pracownika tymczasowego, - drugi cel projektowanej zmiany to wydłuŝenie z 3 do 6 miesięcy okresu, w którym przyjmowanie pracowników tymczasowych w warunkach wskazanych w omawianym przepisie jest niedopuszczalne. Okres 6 miesięcy wydaje się stanowić optymalny okres ochronny dla pracowników pracodawcy uŝytkownika, który, aby w ich miejsce przyjąć pracowników tymczasowych musiałaby oczekiwać 6 miesięcy, co w znacznym stopniu ograniczy niebezpieczeństwo występowania praktyki polegającej na rozwiązywaniu umów o pracę wyłącznie w celu dokonywania przedmiotowych zamian. Proponuje się równieŝ rozszerzenie katalogu wykroczeń, popełnianych przez pracodawcę uŝytkownika lub osobę działającą w jego imieniu polegających na powierzeniu pracownikowi tymczasowemu wykonywania pracy, o której mowa w art. 8 ustawy tj.: (1) pracy szczególnie niebezpiecznej, (2) pracy na stanowisku pracy, na którym jest zatrudniony pracownik pracodawcy uŝytkownika, w okresie uczestniczenia tego pracownika w strajku, (3) pracy, w ramach której rodzaj wykonywanej pracy i miejsce jej wykonywania pokrywają się w całości lub w części z rodzajem wykonywanej pracy i miejscem jej wykonywania przez pracownika pracodawcy uŝytkownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w okresie ostatnich 6 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego.
Wprowadzenie nowego rodzaju wykroczenia spowodowało równieŝ konieczność zmiany art. 28, poprzez dodanie w jego treści art. 27a. 2. Przedstawienie stanu obecnego W obecnym stanie prawnym, po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 23 października 2009 r., na skutek uchylenia art. 3 ustawy, dopuszczalne jest zatrudnianie pracowników tymczasowych u pracodawcy uŝytkownika takŝe w przypadku, jeŝeli w okresie ostatnich 6 miesięcy nastąpiły u tego pracodawcy zwolnienia grupowe, na podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. 3. RóŜnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym Wejście w Ŝycie projektowanych zmian spowoduje wzmocnienie ochrony pracowników pracodawcy uŝytkownika, w sytuacji, gdy rzeczywistym celem rozwiązywania umowy o pracę z tymi pracownikami byłoby zastąpienie ich pracownikami tymczasowymi. Wzmocnieniu ochrony pracowników słuŝy równieŝ wydłuŝenie terminu wskazanego w nowelizowanym artykule z 3 do 6 miesięcy. Jednocześnie proponowane zmiany nie niweczą podstawowej idei, jaka przyświecała wnioskodawcom ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, którzy zaproponowali uchylenie art. 3. 4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne Proponowane zmiany nie zwiększą kosztów po stronie budŝetu państwa. Wręcz przeciwnie, ochrona pracowników przed zwolnieniami motywowanymi chęcią ich zastąpienia pracownikami tymczasowymi, przy jednoczesnym zachowaniu szerokiej moŝliwości zatrudniania pracowników tymczasowych,
prowadzić będzie do wzrostu wpływów do budŝetu państwa z tytułu podatków czy ubezpieczeń społecznych. 5. Ocena zgodności z prawem Unii Europejskiej Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.