Praktykujcie Prawdę w kaŝdej dziedzinie waszego Ŝycia

W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Praktykujcie Prawdę w kaŝdej dziedzinie waszego Ŝycia Wygłoszonego przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya w meczecie Bait-ul-Futuh w Londynie. 9 września, 2011 r. Jak powiedział Hudhur, prawdomówność jest zaletą propagowaną nie tylko przez osoby głęboko religijne, ale spotyka się z ogólnym uznaniem zarówno ze strony ludzi wierzących, jak i niewierzących, bo umiłowanie prawdy jest oznaką wysokiej moralności człowieka. Jednak pomimo tego nie przestrzega się obowiązku mówienia prawdy. Kłamstwo jest wykorzystywane w celu uzyskania osobistych korzyści, kiedy tylko zaistnieją ku temu odpowiednie warunki. W rzeczywistości prawdomówność jest odrzucana zarówno na poziomie indywidualnym, jak i międzynarodowym z taką samą intensywnością, z jaką się o niej mówi. Wielka liczba osób wykorzystuje fałsz w swoich interesach, kiedy tylko staje się to opłacalne. Prawda jest deptana zarówno na poziomie społecznym, jak i w sprawach politycznych, i to bez względu na to, czy dotyczą one stosunków międzynarodowych, czy teŝ narodowych. Niektóre osoby dąŝące do realizacji swoich skrytych celów są nawet gotowe wykorzystywać religię, która propaguje prawdę i starać się ją zniszczyć. Niektórzy sądzą i wierzą, Ŝe wielokrotne powtarzanie kłamstw spowoduje, iŝ prawda stanie się fałszem, a to, co fałszywe stanie się prawdą. Ta zuchwałość i 1/11

bezwstydność niszczy prawdę w kaŝdej dziedzinie naszego Ŝycia i na kaŝdym poziomie społeczeństwa, a powodem takiego stanu rzeczy jest osłabienie wiary w Allaha. Człowiek przekonany o egzystencji Boga nie odwaŝyłby się kłamać. Dlatego teŝ, nawet w Ŝyciu rodzinnym, pojawia się niezgoda i zgorzkniałość, które są efektem braku mówienia prawdy, co prowadzi do zaniku zaufaniu pomiędzy partnerami, a kiedy dzieci widzą, jak ich rodzice uciekają się do kłamstwa, to równieŝ sobie na nie pozwalają. Zakłamanie, z jakim spotykają się w codziennym Ŝyciu rodzinnym zachęca ich do innego zła, a tym samym rodzina w ten sposób przyczynia się do upadku swojego dziecka. Na nieszczęście w krajach muzułmańskich kłamstwo jest bardzo powszechnie stosowane w interesach. A ludzie, którzy najgłośniej krzyczą "prawda", najbardziej ją negują. Bóg i Jego Prorok (saw) radzą i stanowczo zalecają mówienie prawdy, jednak ludzie w tym samym stopniu, co prawdę, a moŝe nawet silniej przyswajają sobie kłamstwo. Obecnie pewien niezadowolony pakistański polityk wypowiadał się na temat sytuacji panującej w Karaczi i w Sindh, ujawniając pewne szczegóły. Dziennikarze i inni politycy natychmiast skrytykowali go stwierdzając, Ŝe zadaniem polityka nie jest mówienie prawdy, i Ŝe chyba stracił rozum. Uznano, Ŝe mówiąc prawdę zagroził swojej karierze politycznej, co uczyniłby jedynie człowiek szalony. Oznacza to, iŝ dla nich prawda moŝe się stać powodem odrzucenia danego człowieka, a polityka i władza są waŝniejsze niŝ prawo ustanowione przez Boga i Jego Słowo. Pomimo, Ŝe są to ludzie uznawani za prawowiernych muzułmanów, gdy tymczasem Ahmadi określani jako nie-muzułmanie są gotowi w imieniu prawdy połoŝyć na szalę swoje interesy i własne Ŝycie. A to dlatego, iŝ czczą Jedynego Boga, Który ogłosił kłamstwo równoznacznym z szirk (przypisywanie partnerów Allahowi) i wierzą w Proroka (saw), który powiedział, Ŝe kłamstwo jest źródłem wszelkiego zła. W polityce międzynarodowej zarówno kraje nie-muzułmańskie, jak i muzułmańskie dopuszczają się oszustw. Na zachodzie spotykamy się wprawdzie z pewną dozą prawdomówności w zakresie handlu wewnętrznego. 2/11

Jednak to stanowisko jest modyfikowane w zaleŝności od tego, na ile dotyczy ono krajów z innego regionu. Było to wyraźnie widoczne podczas wojny w Iraku. Państwo to zostało zniszczone i zdewastowane w celu zdetronizowania Saddama Huseina. Kiedy juŝ źródła bogactw naturalnych znalazły się pod kontrolą agresora stwierdzono, iŝ był to błąd, Ŝe informacje dotyczące broni masowego raŝenia i prześladowań obywateli były wyolbrzymione. Potem celem podobnych działań stała się Libia i znowu usłyszeliśmy, Ŝe prześladowania w tym kraju nie były tak intensywne, jak to opisywano. Najpierw wykorzystuje się fałszywą propagandę, a potem poprzez własne media informuje się o popełnieniu błędu, jakby nic się nie stało. Ta "prawda" ma ukryć wcześniejsze kłamstwa. Agresorzy zyskują kontrolę nad źródłami bogactw naturalnych, a muzułmanie sami stwarzają warunki, jakie im to umoŝliwiają. Krótko mówiąc wszystkie rządy wykorzystują w międzynarodowych stosunkach kłamstwa nie tylko po to, aby ukryć prawdę, ale aby wręcz posiekać ją na kawałeczki. Z góry zakładają, Ŝe ujdzie im to na sucho. Być moŝe na tym świecie nie będą odpowiadać za swoje postępowanie, ale jest jeszcze Ŝycie po tamtej stronie, w którym nie unikną odpowiedzialności. Widzimy takŝe tak zwanych straŝników religii, którzy lekcewaŝą prawdę i propagują kłamstwo. Dopuszczają się tego siły anty muzułmańskie oraz przeciwnicy prawdziwego i gorliwego wyznawcy Świętego Proroka (saw), którzy równieŝ odgrywają znaczącą rolę w działaniach skierowanych przeciw islamowi. Są oni w pełni świadomi prawdy, ale w celu uzyskania korzyści osobistych posługują się kłamstwem. Wielu z nich czytało naszą literaturę rozpowszechnianą przez DŜama at [arab. wspólnota] i ksiąŝki Obiecanego Mesjasza (as), a potem wykorzystują te materiały w swoich wystąpieniach. W dniu dzisiejszym nie ma innego wiarygodnego źródła informacji, które pozwoliłoby uciszyć wrogów islamu. Jedynie Obiecany Mesjasz (as) pisał opracowania broniące islam, których nie sposób zlekcewaŝyć. Pomimo posiadania tej wiedzy wprowadzają całe społeczeństwo w błąd twierdząc, Ŝe (BoŜe wybacz) Obiecany Mesjasz (as) jest kłamcą. Tymczasem w swoich 3/11

domach przechowują Tafsiir Kabiir (Interpretacje Koranu) i inne pozycje autorstwa Obiecanego Mesjasza (as). Jednak nie korzystają z nich, aby przygotować się do odparcia zarzutów, ale, jak sami przyznają, wykorzystują zaczerpnięte z nich materiały do swoich własnych rozpraw. Ludzie ci nie są wcale zainteresowani udowadnianiem wyŝszości islamu i nie widzą potrzeby informowania innych o prawdziwej drodze. A to wszystko wynika z ich strachu przed utratą swego stołka. Ludzie na całym świecie zawsze traktowali w ten sposób tych, którzy przychodzili od Boga. Trzeba jednak pamiętać, Ŝe BoŜe postanowienia tak, czy tak zaczną działać i zawsze są dominujące. Kiedy fałsz i nieład osiąga najwyŝszy poziom, a prawda całkowicie zanika, Bóg posyła Swoich ludzi, aby ustabilizowali jej pozycję, a oni propagują prawdę bez względu na siłę opozycji. Nie ma znaczenia, jak bardzo wróg im to utrudnia, BoŜe postanowienie się wypełnia. Ta świadomość pomaga im i daje siłę. Allah obiecał Obiecanemu Mesjaszowi (as) pomoc i sukces, a z Jego łaską widzimy, jak to się spełnia bez względu na prześladowania wymierzone w Stowarzyszenie. 7 Września 1974 na zjeździe w Rabłah, Pakistańskie Zgromadzenie Narodowe podjęło restrykcyjne decyzje wobec Stowarzyszenia. W spotkaniu tym uczestniczyli sami wybitni " uczeni" pakistańscy. A jedyne, co moŝna było usłyszeć na tym zgromadzeniu, to obraźliwe słowa pod adresem Obiecanego Mesjasza (as) i przejawy wrogości wobec DŜama at. Tak zachowują się ci, którzy uznają siebie za prawdziwych muzułmanów, gdy tymczasem wypełnia się postanowienie Boga i DŜama at staje się coraz silniejszy. Gdyby BoŜe postanowienia i Jego obietnice nie wypełniły się, a Jego wybrańcy nie odnieśli zwycięstwa nad innymi, to (BoŜe wybacz) moŝna by uznać, Ŝe Jego obietnice były błędne i wiara w Boga znikłaby ze świata. Tymczasem to, czego doświadczamy obecnie wzmacnia i zwiększa naszą wiarę. Niektóre wydarzenia zapisane w Koranie mają wpływ na wiarę. Inne, nowe zdarzenia równieŝ 4/11

wpływają na tych, którzy wierzą, jak choćby prawdomówność załoŝyciela religii, za której przykazaniami podąŝają. Niektórzy ludzie otrzymują te informacje bezpośrednio, przez co Bóg prowadzi ich i ukazuje prawdziwość tego, którego Sam wyznaczył. Jest to prawda, która przyciąga uwagę ludzi, którzy później, gdy zobaczą jak bardzo ta religia się rozwija i jak zachowują się jej wyznawcy, sami wstępują w nasze szeregi i są dalej prowadzeni przez Boga. Prorok (saw) był znany jako al Sadiq (prawdomówny) i al Amin (godny zaufania). Pewnego razu zebrał on swój klan u stóp wzgórza i powiedział: Czy uwierzycie mi, kiedy powiem, Ŝe za tym wzgórzem czeka na was wielka armia? Wszyscy odpowiedzieli: Tak, bo ty zawsze mówisz prawdę. Wówczas Prorok (saw) udał się do zgromadzonych po drugiej stronie ludzi i rozpzocął Tabligh [szerzenie przesłania islamu]. Jego słowa nie dotarły jednak do tych, których serca były bezlitosne i spotkał ich straszny koniec. Inni natomiast juŝ po chwili zaakceptowali islam. W ten sposób, poprzez swoją prawdomówność, prorocy Boga przekonują ludzi, aby zaakceptowali niesione przez nich przesłanie. Koran mówi: (...) Ja przecieŝ przebywałem wśród was przez całe Ŝycie, zanim on został objawiony. CzyŜ wy nie rozumiecie? (Koran 10:17) i taka właśnie była odpowiedź Proroka (saw). Zaprawdę, prawdomówność jest silną bronią BoŜych proroków, a wszystkie aspekty ich Ŝycia jaśnieją prawdą. Obiecany Mesjasz (as) otrzymał od Boga objawienie: Cały czas, zanim to się wydarzyło, Ŝyłem wśród was, a wy nie rozumiecie? (Tadhkirah, strona 303) Później napisał równieŝ, iŝ Bóg objawił mu, Ŝe Ŝaden przeciwnik nie będzie w stanie wskazać w historii jego Ŝycia czegokolwiek, co mógłby mu wytknąć. Jak powiedział, w tym czasie miał juŝ 65 lat, a ludzie z zewnątrz mogli jedynie weryfikować czystość jego Ŝycia i jego prawdomówność. Hudhur dodał, Ŝe nawet jego najbardziej nieustępliwi oponenci nie mogli wskazać choćby najmniejszej skazy w jego charakterze. Uczciwość to największa zaleta charakteru, a skoro nie mogli oni znaleźć w całym jego charakterze choćby najmniejszego uchybienia, jak mogli twierdzić, Ŝe nie mówi prawdy. Dzisiaj 5/11

mullah [muzułmańscy naukowcy religijni] takŝe wygłaszają jakieś bezsensowne opinie, ale niczego nie są w stanie udowodnić. Hudhur przypomniał, iŝ ostatnio wygłosił wykład dotyczący wydarzeń, o których opowiadają nowo nawróceni Ahmadi, a w których prawdomówność Obiecanego Mesjasza (as) jest potwierdzana przez ludzi szczerze i usilnie modlących się o BoŜe przewodnictwo. Prorocy Boga przynoszą z sobą prawdę i ją właśnie musimy uczynić ewidentną dla świata. Zadaniem wyznawców BoŜych proroków jest poinformować o tym świat i sprowadzić go na drogę przewodnictwa. W dniu dzisiejszym jedynie islam jest religią prezentującą w Koranie, który jest źródłem prawdy i przewodnictwa, swoje oryginalne nauki. Pozostałe księgi objawione ludziom zostały przez nich zmienione. JednakŜe większość muzułmanów jest zagubiona i źle postępują, więc jaką drogę mieliby wskazywać innym? Hudhur przypomniał zgromadzenie, na którym dyskutowano o przesłaniu Obiecanego Mesjasza (as) i stwierdzono, Ŝe jest ono skierowane do całego świata, zarówno do muzułmanów, jak i do chrześcijan, itd., a wówczas ci ostatni zauwaŝyli :,,najpierw zreformujcie muzułmanów, a potem nas". Jak powiedział Hudhur, oczywiście natychmiast im na to odpowiedział, ale nie zmienia to faktu, Ŝe muzułmanie wymagają zreformowania i w tym celu właśnie przybył Obiecany Mesjasz (as) i dlatego Prorok (saw) poinstruował nas, Ŝe powinniśmy powitać Mesjasza, choćby trzeba było przejść przez górskie lodowce, aby do niego dotrzeć?. Hudhur powiedział, iŝ my, Ahmadi twierdzimy, Ŝe naleŝymy do Stowarzyszenia prawdziwego i gorliwego wyznawcy Proroka (saw) i Ŝe mamy zanieść światu przesłanie prawdy. Jak mamy tego dokonać? Po pierwsze musimy tak, jak prorocy Boga udowodnić swoją prawdomówność. Musimy takŝe na kaŝdym kroku ją okazywać, bo takie jest zadanie wyznawców postępujących w ten sposób BoŜych proroków. Przykazano nam naśladować błogosławiony wzór, jakim był Prorok (saw) i staramy się tego dokonać. W tym 6/11

celu musimy przyswoić sobie zaletę prawdomówności, bo tylko wówczas będziemy mogli wypełnić posłanie Obiecanego Mesjasza (as) i z sukcesem nieść światu przesłanie Proroka (saw). Nasze wysiłki, nasze słowa będą pod kaŝdym względem błogosławione jedynie wówczas, gdy w kaŝdej dziedzinie i w kaŝdej chwili naszego Ŝycia będziemy przestrzegać prawdy. Poczynając od Ŝycia rodzinnego a kończąc na kręgach społecznych, w których się obracamy, nasza prawdomówność powinna być przykładna, bo tylko wówczas nasze starania zostaną pobłogosławione i wywrzemy wraŝenie na innych, co pozwoli im zbliŝyć się do islamu i Ahmadiyyat. Musimy czynić wysiłki w tym kierunku. Jeśli korzystamy z kłamstw, aby osiągnąć błahe korzyści finansowe, to nasze słowa nie przyniosą oczekiwanych efektów. Jak Hudhur juŝ wielokrotnie wspominał, jeśli podajemy błędne informacje, aby uzyskać od rządu pewne korzyści lub nie płacimy naleŝnych podatków oszukując rząd, to przyłapani przynosimy wstyd Stowarzyszeniu. Jak wówczas moŝemy udowodnić światu, iŝ skoro złoŝyliśmy bai at temu, który przybył, aby prowadzić ludzi, to naleŝymy do Stowarzyszenia, które przestrzega prawa i róŝni się od reszty muzułmanów. Musimy naprawić swoje postępowanie, bo jak inaczej dowieść, Ŝe jesteśmy tymi, którzy przestrzegają przykazań Koranu i praktykują Sunnah [ praktykę Proroka Muhammada (saw)]? Zmiany w nas samych są bardzo potrzebne. Kiedy nasze kłamstwo wychodzi na jaw, to nie tylko mamy problemy osobiste, ale teŝ przynosimy wstyd islamowi. TakŜe inne niemoralne zachowania, jak np. przebywanie młodzieŝy w złym towarzystwie, kłótnie małŝeńskie, w które musi ingerować policja, to wszystko pozostawia po sobie bardzo złe wraŝenie. A jeśli ktoś jest notorycznym kłamcą, to wykorzystuje to równieŝ w sprawach dotyczących DŜama at i w ten sposób zapoczątkowuje spiralę braku błogosławieństwa. Dodatkowo takie postępowanie ma bardzo zły wpływ na dzieci. Niektóre z nich piszą do Hudhura, Ŝe ich ojciec jest oficjalnie bardzo uczciwy i słuŝy DŜama at, ale w Ŝyciu rodzinnym nie stroni od złego postępowania i odsuwa się od prawdy. Gdy sprawa jest dokładnie sprawdzana, 7/11

na jaw wychodzą dalsze kłamstwa. Tacy ludzie nie mogą osiągnąć sukcesu w swoich działaniach Tabligh. Jeśli swoim własnym dzieciom dają tak zły przykład, to jak mogliby zreformować świat na zewnątrz? KaŜdy Ahmadi powinien się nad tym powaŝnie zastanowić. Głosimy hasła, iŝ Ahmadiyyat jest prawdziwym islamem oraz,,miłość dla wszystkich, Nienawiść do nikogo". Ale pierwszym punktem odniesienia, który domaga się naszej miłości jest nasza rodzina, gdzie powinna panować prawdomówność, którą naleŝy zaszczepiać w naszych kontaktach z DŜama at, a wówczas rozszerzy się ona we wszystkich kierunkach. W innym przypadku nasze hasła będą puste i pozbawione sensu. Gdy nasze Ŝycie rodzinne jest pełne obaw, jak moŝemy zapraszać innych do przyłączenia się, odnalezienia prawdy i pozbycia się lęku. Nauczamy innych o miłości, ale sami nie mamy dobrych stosunków z sąsiadami, wobec których Koran wyraźnie przykazuje być Ŝyczliwym. Obiecany Mesjasz (as) powiedział: twoim bratem współwyznawcą jest twój sąsiad. Dlatego, jeśli jesteśmy prawdomówni, to nasze wzajemne więzi będą silne, w innym przypadku nasze Tabligh będzie pozbawione błogosławieństwa. Koran stwierdza: O wy, którzy wierzycie! Dlaczego mówicie to, czego nie czynicie? (61:3) Jak powiedział Hudhur, to właśnie prowadzi do braku błogosławieństwa, bo wiara nie powinna być dyskredytowana przez dysproporcje pomiędzy słowami, a czynami jej wyznawców. Związaliśmy się z Obiecanym Mesjaszem (as), ale nasze więź będzie prawdziwa tylko wtedy, gdy nikt nie będzie mógł nam wytknąć kłamstwa. W innym przypadku w wątpliwość zostanie poddana równieŝ prawdziwość tego, którego uznajemy za prawdomównego. Nie ma wątpliwości co do tego, iŝ Koran jest prawdą, Ŝe prawdą są nauki islamu, Ŝe będą one trwać aŝ do końca, Ŝe Święty Prorok (saw) był ostatnim z proroków, który przyniósł nowe prawo, a w którym zgromadziły się wszystkie doskonałe cechy prorocze. TakŜe twierdzenie jego prawdziwego i gorliwego 8/11

wyznawcy jest prawdą i obecnie wiąŝe się z nim rozwój islamu. Jednak to nakłada na barki Ahmadi wielką odpowiedzialność, z powodu której muszą dbać o to, aby ich postępowanie było uczciwe. Jeśli pragniemy uczestniczyć w zwycięstwie islamu, które zostało obiecane Obiecanemu Mesjaszowi (as), musimy zastanowić się nad sobą i przeanalizować swoje zachowanie, aby zobaczyć na ile jesteśmy prawdomówni w Ŝyciu rodzinnym i w naszych kontaktach biznesowych. Jeśli rozwaŝenie tego zagadnienia przepełnia nas strachem, to mamy powód do zmartwienia. Przeznaczeniem islamu jest zwycięstwo, ale ci, którzy nie przestrzegają prawdy nie będą w nim uczestniczyć. To powinno zmusić nas do zastanowienia się nad sobą. Powinniśmy wyzbyć się tej przywary, jaką jest kłamstwo, bo jest ono równoznaczne z szirk [arab. przypisywanie Bogu partnerów]. Porównując nasze Ŝycie na zachodzie z poświęceniami, na jakie gotowi są nasi pozostali bracia, naszym obowiązkiem jest podwyŝszać standardy prawdomówności tak, Ŝe kłamstwo zaniknie. W czasie zwycięstwa w Mekkce Abu Sufyan powiedział, Ŝe gdyby on i pozostali byli prawdomówni, to teraz byliby na miejscu Proroka (saw) i jego Towarzyszy, których zmusili do odejścia z Mekki, a jeszcze czynili wszystko, aby zredukować ich szeregi. Dodał, Ŝe Prorok (saw) zawsze mówił prawdę i jego twierdzenie, Ŝe jest tylko Jeden Bóg równieŝ było prawdziwe oraz takim pozostało i dlatego Abu Sufyan zaakceptował islam. Takie były wówczas wzorce prawdomówności, gdy cały świat był świadkiem, kiedy zaciekli wrogowie uznawali prawdomówność Proroka (saw). Tak, jak Prorok Muhammad (saw) uczynił świat pogrąŝony w nieładzie BoŜym miejscem, a jego prawda rozbiła arogancję i kłamliwość mekkańskich pogan, tak podobne obietnice wiąŝą się z osobą Obiecanego Mesjasza (as). Zostało mu obiecane zwycięstwo islamu, ale w tym celu musimy stać się prawdomównymi ludźmi Boga. ZłoŜyliśmy przyrzeczenie bai at, Ŝe umocnimy prawdę, wyplenimy kłamstwo i szirk. W dniu dzisiejszym naszym zadaniem jest wprowadzenie tego w Ŝycie. Ale jeśli 9/11

sami nie staniemy się wzorem prawdomówności, to nie będziemy w stanie ustanowić Jedności Boga. To, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) powołał DŜama at umoŝliwiający usunięcie korupcji z,,lądu i morza" jest niezmiernym darem od Boga. Dał On nam nadzieję na umocnienie pozycji prawdy poprzez ustanowienie Kalifatu opartego o prorocze nauki. Teraz zadaniem kaŝdego Ahmadi, który uwaŝa, iŝ jest związany z DŜama at jest wykorzenienie nieładu i kłamstwa ze swojej rodziny, ze swego sąsiedztwa, z miast i z całego świata. Dzięki BoŜej łasce jesteśmy następcami tego Proroka (saw), który przybył, aby usunąć z tego świata wszelki nieład i zło, a który głosił BoŜą łaskę dla całej ludzkości. Powinniśmy przestrzegać jego Sunnah, wpływać na siebie wzajemnie i pokonywać innych bronią prawdy. Broń tradycyjna niszczy Ŝycie, gdy tymczasem prawda, którą musimy się posługiwać dodaje mu sił. Z tej broni powinien dzisiaj korzystać kaŝdy Ahmadi. Abyśmy byli w stanie korzystać z tych środków duchowych, które pozwolą nam zgromadzić na świecie ludzi o poboŝnej naturze, którzy poszukują prawdy i wznieść z niej mur, którego nie będą w stanie zburzyć szatańskie moce. Niech światło prawdy Proroka Muhammada (saw), które jest odbiciem BoŜej jasności nadal rozpowszechnia się w świecie i niechaj zgromadzi się on pod sztandarem Proroka (saw). Następnie Hudhur ogłosił prowadzenie modlitwy pogrzebowej In absentia w intencji Naseem Ahmad Butt sahiba, męczennika z Faisalabad, w Pakistanie. Urodził się on w 1957 roku. 4 września nieznany napastnik włamał się do jego domu i go postrzelił. Pomimo tego zachował on spokój i radził swojej Ŝonie, aby była opanowana i cierpliwa. W przeszłości były juŝ przypadki męczeństwa w jego rodzinie. Naseem Butt miał 54 lata i pracował w fabryce. Był człowiekiem o wspaniałym charakterze, silnie zaangaŝowanym w pracę DŜama at, który regularnie ofiarowywał Modlitwę Piątkową pomimo tego, iŝ zamieszkiwał daleko od meczetu. Był pełen współczucia i pomagał 10/11

potrzebującym. Pozostawił po sobie wdowę, trzy córki męŝatki, jedną niezamęŝną córkę i jednego syna. Poprzedniego roku z powodu choroby stracił starszego syna. Niech Bóg wywyŝszy go, a jego rodzinie pogrąŝonej w Ŝałobie zapewni wytrwałość. Hudhur dodał, Ŝe w innym incydencie został postrzelony w Faisalabad nasz sekretarz spraw generalnych. Otrzymał cztery rany postrzałowe i znajduje się obecnie w szpitalu. Do wczoraj jego stan był krytyczny, ale dzięki BoŜej łasce jest juŝ lepiej. Hudhur poprosił o modlitwy w intencji jego całkowitego uzdrowienia. Wczoraj w Lahore miał miejsce dalszy incydent, gdy zatrzymano auto kierowane przez pewnego Ahmadi i strzelano do niego. W Pakistanie narasta wrogość wobec Ahmadi. Hudhur modlił się i prosił o modlitwy, aby Bóg chronił wszystkich Ahmadi w Pakistanie. 11/11