BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

Podobne dokumenty
EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY

EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

Ćwiczenie Nr 455. Temat: Efekt Faradaya. I. Literatura. Problemy teoretyczne

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

ZJAWISKO PIEZOELEKTRYCZNE.

Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji

Badanie kinetyki inwersji sacharozy

1 Źródła i detektory. I. Badanie charakterystyki spektralnej nietermicznych źródeł promieniowania elektromagnetycznego

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

Ćwiczenie 74. Zagadnienia kontrolne. 2. Sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo. Inne rodzaje polaryzacji fali świetlnej.

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 5

Ćwiczenie nr 123: Dioda półprzewodnikowa

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu

Badanie transformatora

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Efekt Halla. Cel ćwiczenia. Wstęp. Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Halla. Siła Loretza

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2012/2013 Zadania dla grupy elektronicznej na zawody III stopnia

Badanie transformatora

Ćwiczenie nr 9. Pomiar rezystancji metodą porównawczą.

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ

Badanie tranzystorów MOSFET

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI INSTYTUT FIZYKI ZAKŁAD FIZYKI CIAŁA STAŁEGO. Ćwiczenie laboratoryjne Nr.2. Elektroluminescencja

BADANIE CHARAKTERYSTYK FOTOELEMENTU

Źródła i detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

Sprawdzanie prawa Ohma i wyznaczanie wykładnika w prawie Stefana-Boltzmanna

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 2

Źródła i 1detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym

POMIAR NATURALNEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ

Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych

Pomiar parametrów tranzystorów

3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e22)

Ć W I C Z E N I E N R O-11

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Efekt Faradaya. Materiały przeznaczone dla studentów Inżynierii Materiałowej w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA

Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych

Ćwiczenie nr 5 Doświadczenie Franka-Hertza. Pomiar energii wzbudzenia atomów neonu.

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Rys. 1. Schemat układu pomiarowego do wyznaczania składowych pola magnetycznego Ziemi

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO. Instrukcja wykonawcza

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Badanie transformatora

SPRAWDZANIE SŁUSZNOŚCI PRAWA OHMA DLA PRĄDU STAŁEGO

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

Ziemskie pole magnetyczne

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 123: Półprzewodnikowe złącze p-n

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘśEŃ BADANIE ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO METODĄ STATYCZNĄ. POMIAR MAŁYCH DEFORMACJI

Polarymetr służy do pomiaru skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła w substancjach

MOMENT MAGNETYCZNY W POLU MAGNETYCZNYM

Katedra Energetyki. Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Pomiar indukcji pola magnetycznego w szczelinie elektromagnesu

WYZANCZANIE STAŁEJ DIELEKTRYCZNEJ RÓŻNYCH MATERIAŁÓW. Instrukcja wykonawcza

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 13

Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

Energia promieniowania termicznego sprawdzenie zależności temperaturowej

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 13

Ćwiczenie 8 Temat: Pomiar i regulacja natężenia prądu stałego jednym i dwoma rezystorem nastawnym Cel ćwiczenia

Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

LABORATORIUM PRZETWORNIKÓW ELEKTROMECHANICZNYCH

Ćw. III. Dioda Zenera

BADANIE TRANZYSTORA BIPOLARNEGO

Ćwiczenie 14. Sprawdzanie przyrządów analogowych i cyfrowych. Program ćwiczenia:

Ćwiczenie nr 82: Efekt fotoelektryczny

Badanie właściwości optycznych roztworów.

Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

9. Własności ośrodków dyspersyjnych. Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

Źródła zasilania i parametry przebiegu zmiennego

CHARAKTERYSTYKA PIROMETRÓW I METODYKA PRZEPROWADZANIA POMIARÓW

( F ) I. Zagadnienia. II. Zadania

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego

Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

Pomiar kąta skręcenia polaryzacji światła oraz skręcalności właściwej roztworów sacharozy I. Wstęp, zastosowania metody w medycynie

Transkrypt:

ĆWICZENIE 89 BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Polarymetr Lampa sodowa Solenoid Źródło napięcia stałego o wydajności prądowej min. 5A Amperomierz prądu stałego Badane próbki. Cel ćwiczenia Zapoznanie się ze zjawiskiem Faradaya. Wyznaczenie stałej Verdeta dla danej próbki. Wyznaczenie wartości ładunku właściwego elektronu e/m. 3. Schemat układu pomiarowego 0V P - polaryzator, A - analizator, S - solenoid ze szklanym prętem w środku, - światło monochromatyczne, Z - zasilacz K - przełącznik zmieniający kierunek przepływu prądu przez solenoid, M - miernik prądu Rys.1. Schemat układu pomiarowego. 1

Rys.. Stanowisko pomiarowe w laboratorium. 4. Przebieg pomiarów a) Zestawić układ pomiarowy wg schematu przedstawionego na rys. 1. b) Do polarymetru wstawić solenoid z badaną próbką SF1 lub SF3. (Wykonanie pomiarów dla drugiej próbki jest zadaniem dodatkowym). c) Włączyć lampę sodową i wyregulować okular, aby były ostro widoczne granice podziału pola widzenia (3 części). d) Włączyć zasilacz i ustawić natężenie prądu I = 0,5A. e) Ustawić analizator w położeniu, w którym trzy części pola widzenia będą jednakowo zaciemnione i odczytać kąt 1 położenia analizatora z dokładnością podaną na przyrządzie; pomiar powtórzyć sześciokrotnie. f) Zmienić przełącznikiem kierunek przepływu prądu przez solenoid i analogicznie odczytać kąt położenia analizatora powtarzając pomiar sześciokrotnie. g) Pomiar kąta położenia analizatora wykonać dla natężenia prądu I w zakresie od 0,5 A do 4,0 A co 0,5 A dla obu kierunków przepływu prądu. 5. Opracowanie wyników a) Obliczyć dla danego natężenia prądu I wartości średnie kątów 1 i położenia analizatora oraz ich niepewności pomiarowe. b) Obliczyć dla danego natężenia prądu I kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji, który jest kątem między położeniem analizatora dla obu kierunków przepływającego prądu. W zależności od wartości kątów 1 i obliczenia należy przeprowadzić wg zależności a) α 1() α (1) 180,0º α

b) α 1() 180,0º α (1) α 180 o ( 1) 1 ( ( 1) 1( ) ) oraz wyznaczyć jego niepewność u c (). c) Wyciągnąć wnioski dotyczące skręcenia płaszczyzny polaryzacji przy zmianie kierunku prądu. d) Sporządzić wykres zależność = f(i) kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji od natężenia prądu I. e) Wykorzystując metodę regresji liniowej wyznaczyć wartość stałej Verdeta oraz jej niepewność na podstawie zależności = o nvdi = ai (1) przy czym o = 1,5610-6 Vs/Am n = 130 zwojów/197mm V d = 160,04 mm a - przenikalność magnetyczna próżni - ilość zwojów solenoidu na jednostkę długości - stała Verdeta - długość próbki - współczynnik kierunkowy prostej = f(i) f) Obliczyć iloraz e/m wykorzystując następujące wyrażenie: () przy czym: c = 310 8 m/s - prędkość światła w próżni = 589,3 nm - długość fali światła lampy sodowej = - dyspersja n 1, n - współczynniki załamania szkła dla fal o długości 1,. Obliczyć niepewność u c (e/m). Niepewność u c (dn/dλ) pominąć. 3

Dane potrzebne do obliczeń : Długość fali [nm] Próbka 589,3 600,0 63,8 Współczynniki załamania SF 1 1,71715 1,7145 SF 3 1,73976 1,73843 1,73471 6. Proponowane tabele (do zatwierdzenia u prowadzącego) Tabela 1. Pomiary wartości kątów 1 i położenia analizatora dla danego natężenia prądu I. Numer próbki 1 [] [] Pomiar 1: Pomiar : Tabela. Pomiary wartości kąta położenia analizatora w funkcji natężenia prądu. Nr próbki I [A] u(i) [A] [] u c () [] V u c (V) e/m [C/kg] u c (e/m) [C/kg] 4

Przykładowy odczyt położeń analizatora 5