ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM 815204 O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja po recenzjach Warszawa 2012
SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY... 2 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY... 2 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA:... 2 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO... 2 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO... 2 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO... 3 7. INFORMAJA O ZAWODZIE OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM... 4 8. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM... 4 9. OWIĄZANIA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Z INNYMI ZAWODAMI... 4 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM... 5 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM... 6 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW... 8 1. Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych... 9 2. Techniki wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych.... 15 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych... 21 4. Język obcy zawodowy we włókiennictwie... 27 5. Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczym... 30 6. Techniki wytwarzania wyrobów włókienniczych zajęcia praktyczne... 34 ZAŁĄZNIKI... 44 1
TY SZKOŁY: ZASADNIZA SZKOŁA ZAWODOWA 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Andrzej Konarczak, mgr inż. Grzegorz Wójcik Recenzenci: mgr inż. Maria Michalak, mgr inż. Ewelina Śmiszkiewicz Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania; klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach; szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego. elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. 2
W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu operator maszyn w przemyśle włókienniczym uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 4) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 5) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 6) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 7) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu operator maszyn w przemyśle włókienniczym uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa. W przedmiocie ODSTAWY DZIAŁALNOŚI GOSODARZEJ występuje korelacja z przedmiotem ODSTAWY RZEDSIEBIORZOŚI. Kształcenie umiejętności objętych przedmiotem ODSTAWY DZIAŁALNOSI GOSODARZEJ w zasadzie bazuje na treściach i umiejętnościach zawartych w ODSTAWAH RZEDSIĘBIORZOSI, a w szczególności w takich obszarach jak: sporządzanie biznesplanu, zakładanie działalności gospodarczej itp. W nabywaniu umiejętności zawartych w ogólnych celach kształcenia BEZIEZEŃSTWO I HIGIENA RAY występuje ścisła korelacja z przedmiotem EDUKAJA DLA BEZIEZEŃSTWA. Rozpoznawanie zagrożeń dla życia i zdrowia występujące w związku z procesami produkcyjnymi w przemyśle włókienniczym, udzielanie 3
pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach i zdarzeniach w związku z pracą w przemyśle włókienniczym, rozpoznawanie i reagowanie na sygnały alarmowe bazują na wiedzy i umiejętnościach zawartych w treściach kształcenia i nauczania w przedmiocie EDUKAJA DLA BEZIEZEŃSTWA. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Operator maszyn w przemyśle włókienniczym jest zawodem szerokoprofilowym. Absolwent szkoły kształcącej w tym zawodzie może być zatrudniony w: przędzalniach, tkalniach, dziewiarniach, wykańczalniach, firmach związanych z przemysłem włókienniczym. rzygotowany jest wykonywania zadań zawodowych w zakresie: obsługiwania maszyn przędzalniczych, tkackich i dziewiarskich, wykończalniczych, dokonywania konserwacji, regulacji oraz prostych napraw. 8. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM rzemysł włókienniczy, odzieżowy i skórzany jest znaczącym elementem przemysłu wytwórczego zarówno w Unii Europejskiej jak i w olsce. W krajach Unii Europejskiej funkcjonuje ok. 250 tys. przedsiębiorstw. Wytwarza on ok. 4 % całkowitej wartości dodanej, w czym znaczący udział ma przemysł włókienniczy. Europejski przemysł lekki jest światowym liderem w zakresie wykorzystania technologii, mody i innowacji, szczególnie silnie rozwijających się w dziedzinie technicznych i przemysłowych wyrobów włókienniczych jak również wysokiej jakości odzieży. Zmiany zachodzące w polskim przemyśle lekkim są odzwierciedleniem zmian w europejskim przemyśle lekkim. omimo dynamicznych procesów restrukturyzacyjnych, zachodzących w ostatnich latach w przemyśle lekkim w olsce, wciąż jest on znaczącym działem gospodarki, zatrudniającym około 140 tysięcy pracowników, w blisko 840 małych, średnich i dużych przedsiębiorstwach rozlokowanych na całym terytorium naszego kraju. rzemysł ten wyróżnia się zwiększoną koncentracją na obszarze pięciu województw: łódzkiego, wielkopolskiego, dolnośląskiego, śląskiego i kujawsko-pomorskiego, gdzie skupia się 57 % wszystkich przedsiębiorstw przemysłu lekkiego, zatrudniających 60 % wszystkich pracujących w tym przemyśle. Zmiany strukturalne sektora przebiegają w kierunku rozwoju grupy mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Jednym z problemów związanych z funkcjonowaniem zakładów jest brak kadr technicznych na wszystkich poziomach zatrudnienia, pomimo poprawiającej się atrakcyjności zarobkowej. 9. OWIĄZANIA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu operatora 4
maszyn w przemyśle włókienniczym wyodrębnione zostały kwalifikacje A.4 i A.5., które stanowią podbudowę kształcenia w zawodzie technik włókiennik. Technik włókiennik i operator maszyn w przemyśle włókienniczym posiadają w podstawie programowej wspólne efekty stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach określone kodem KZ(A.c). A.4. A.5. Kwalifikacja Wytwarzanie wyrobów włókienniczych Wykańczanie wyrobów włókienniczych Symbol zawodu 815204 Zawód Operator maszyn w przemyśle włókienniczym 311932 Technik włókiennik 815204 Operator maszyn w przemyśle włókienniczym 311932 Technik włókiennik Elementy wspólne KZ(A.c) KZ(A.c) 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie operator maszyn w przemyśle włókienniczym powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) przygotowywania surowców i półproduktów do procesu wytwarzania i wykańczania wyrobów 2) obsługiwania maszyn i urządzeń do wytwarzania i wykańczania wyrobów 3) wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie operator maszyn w przemyśle włókienniczym : efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (bezpieczeństwo i higiena pracy - BH, podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej - DG, język obcy ukierunkowany zawodowo - JOZ, kompetencje personalne i społeczne - KS); efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie (KZ(A.c)); efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie: A.4. Wytwarzanie wyrobów włókienniczych, A.5. Wykańczanie wyrobów włókienniczych 5
11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU OERATOR MASZYN W RZEMYŚLE WŁÓKIENNIZYM Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w zasadniczej szkole zawodowej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 630 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie operator maszyn w przemyśle włókienniczym minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: na kształcenie w ramach kwalifikacji A.4. przeznaczono minimum 500 godzin. na kształcenie w ramach kwalifikacji A.5. przeznaczono minimum 300 godzin, na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 250 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym 1 Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych 5 2 3,5 112 2 Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 3 8 8 9,5 304 3 Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 5 5 5 160 4 Język obcy zawodowy we włókiennictwie 1 1 1 32 5 Działalność gospodarcza w przemyśle włókienniczym 1 1 1 32 Łączna liczba godzin 5 5 9 9 6 6 20 640 rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym */** 6 Techniki wytwarzania wyrobów włókienniczych -zajęcia praktyczne 8 8 10 10 12 12 30 970 Łączna liczba godzin 8 8 10 10 12 12 30 970 *dla młodocianych pracowników liczbę dni w tygodniu przeznaczonych na praktyczną naukę zawodu u pracodawcy ustala dyrektor szkoły, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu racy **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy EGZAMIN OTWIERDZAJĄY IERWSZĄ KWALIFIKAJĘ A.4. ODBYWA SIĘ OD KONIE II SEMESTRU KLASY II. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY DRUGĄ KWALIFIKAJĘ A.5. ODBYWA SIĘ OD KONIE II SEMESTRU KLASY III. Wykaz działów programowych dla zawodu operator maszyn w przemyśle włókienniczym 6
Nazwa przedmiotu 1. Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych Nazwa działu Liczba godzin przewidziana na dział 1.1. Dokumentacja techniczna maszyn I urządzeń włókienniczych 16 1.2. Techniki obróbki wstępnej surowców i półproduktów 48 1.3. Techniki wytwarzania i modyfikowania nitek 48 2. Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 2.1. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych 152 2.2. Techniki wytwarzania dzianych wyrobów przędzin i włóknin 152 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 3.1. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych 60 3.2. Barwienie i wykańczanie uszlachetniające wyrobów włókienniczych 100 4. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 4.1. orozumiewanie się z pracodawcą i współpracownikami w języku obcym 16 4.2. Informacja o materiałach i technologiach 16 5. Działalność gospodarcza we włókiennictwie 5.1. Zakładanie przedsiębiorstwa włókienniczego 16 5.2. rowadzenie przedsiębiorstwa włókienniczego 16 6. Techniki wytwarzania wyrobów włókienniczych zajęcia praktyczne 6.1. Wytwarzanie liniowych wyrobów włókienniczych 250 6.2. Wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych 460 6.3. Wykańczanie wyrobów włókienniczych 260 7
12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu sprzedawca zastosowano taksonomię celów AB B. Niemierko. 1. Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych 112 godzin 2. Techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych 304 godzin 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 160 godzin 4. Działalność gospodarcza we włókiennictwie 32 godzin 5. Język obcy zawodowy we włókiennictwie 32 godzin 6. Techniki wytwarzania wyrobów włókienniczych zajęcia praktyczne 970 godzin 8
1. Techniki wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych 1.1. Dokumentacja techniczna maszyn I urządzeń włókienniczych 1.2. Techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów 1.3. Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek 1.1. Dokumentacją techniczna maszyn i urządzeń włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(1)1. Określić zasady szkicowania figur płaskich, brył geometrycznych oraz Zasady szkicowania figur płaskich, brył B części maszyn; geometrycznych i części maszyn. KZ(A.c)(1)2. wykonać rysunki przedmiotów w rzutach prostokątnych i Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. aksonometrycznych; Zasady wymiarowania i opisywania przedmiotów na KZ(A.c)(1)3. wykonać proste rysunki techniczne; rysunkach. KZ(A.c)(8)1. zinterpretować uproszczenia rysunkowe; B Normalizacja w rysunku technicznym maszynowym. Uproszczenia rysunkowe. KZ(A.c)(8)2.odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych Katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle zespołów i podzespołów maszyn; włókienniczym.. olskie Normy związane z wykonywaniem rysunków KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych technicznych; zespołów i podzespołów maszyn; Elementy i mechanizmy maszyn. stworzyć rysunki z wykorzystaniem programu komputerowego; Budowa i zasada działania maszyn i urządzeń D stosowanych w przemyśle włókienniczym. rogram komputerowy Autoad lanowane zadania Wykonanie rysunku technicznego części maszyn Wykonaj szkice części maszyn w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych. Na podstawie wykonanych szkiców sporządź rysunki techniczne z uwzględnieniem wymiarowania poszczególnych elementów części maszyny. Rysunki techniczne wykonaj przy użyciu programu komputerowego. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni włókienniczej i/lub informatycznej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: suwmiarka, mikrometr, sprawdziany, wzorce chropowatości, modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, części robocze maszyn włókienniczych, schematy kinematyczne i technologiczne maszyn włókienniczych, normy dotyczące rysunku technicznego maszynowego, poradniki z zakresu włókiennictwa, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym; 9
elementy maszyn i urządzeń, literatura zawodowa, stanowiska kreślarskie. Komputery z oprogramowaniem do tworzenia rysunków technicznych, (1 stanowisko dla ucznia). Urządzenia multimedialne (stanowiska komputerowe z oprogramowaniem Autoad, tablica interaktywna). Środki dydaktyczne Katalogi maszyn i urządzeń, materiały rysunkowe i przybory kreślarskie, wzory pisma znormalizowanego i uproszczeń rysunkowych, modele brył geometrycznych i części maszyn, materiały dydaktyczne dotyczące zasad wykonywania i wymiarowania rysunków technicznych, rzutowania prostokątnego i aksonometrycznego, przestrzenny model rzutni, specjalistyczne programy komputerowe- Autoad, literatura zawodowa. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, przewodniego tekstu oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach dwuosobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 1.2. Techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczn a Materiał kształcenia KZ(A.c)(3)1.rozróżnić podstawowe surowce włókiennicze B Klasyfikacja surowców włókienniczych. Otrzymywanie surowców włókienniczych KZ(A.c)(3)2. rozpoznać surowce na podstawie nazw handlowych; A KZ(A.c)(3)3. rozpoznać półprodukty na poszczególnych etapach wytwarzania Metody wstępnej obróbki surowców włókienniczych. A wyrobów Maszyny i urządzenia do wstępnej obróbki surowca. KZ(A.c)(4)1. scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców celulozowych; Techniki obróbki surowców włókienniczych. rocesy przygotowawcze włókien do produkcji. KZ(A.c)(4)2. scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców białkowych; Ocena jakości surowców włókienniczych poddanych 10
KZ(A.c)(4)3.scharakteryzować sposoby otrzymywania surowców chemicznych; wstępnej obróbce. ółprodukty przędzalnicze. KZ(A.c)(4)4. scharakteryzować sposoby wytwarzania półproduktów na danym rzeznaczenie i parametry jakościowe półproduktów etapie produkcji wyrobów przędzalniczych. KZ(A.c)(7)1. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów omiary i analiza parametrów jakościowych i półproduktów włókienniczych przeznaczone do utylizacji; włókienniczych KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; Techniki wytwarzania półproduktów przędzalniczych. KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Maszyny i urządzenia do wytwarzania półproduktów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; przędzalniczych. KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych D roces przygotowania surowców i maszyn do wytwarzania zespołów i podzespołów maszyn; półproduktów przędzalniczych. KZ(A.c)(11)1. opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu rocesy wytwarzania półproduktów przędzalniczych. programów komputerowych; D Normy jakości wyrobów przędzalniczych. KS(1)1. zastosować zasady kultury osobistej ; B Sposoby znakowania wyrobów przędzalniczych. KS(1)2. przestrzegać zasad kultury i etyki; B Odpady produkcyjne i ich segregacja. KS(2)1. ponosić ryzyko przy realizacji zadań; zynniki szkodliwe dla zdrowia. KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; Obliczenia produkcyjne. KS(10)1. określić cechy pracownika zespołowego; KS(10)2. określić cele zespołu; A.4.1.(1)1. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie właściwości i rodzaju przerabianego surowca; A A.4.1.(1)2. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie użytych nazw zespołów maszyn i urządzeń; A A.4.1.(1)3. rozpoznać systemy przędzenia na podstawie otrzymywanych półproduktów i produktów przędzalniczych; A A.4.1.(2)1. dobrać kolejność etapów przygotowania surowców w zależności od systemów przędzenia; A.4.1.(2)2. dobrać maszyny i urządzenia w etapach przygotowania półproduktów w zależności od systemów przędzenia; A.4.1.(3)1. określić zadania poszczególnych zespołów maszyn i urządzeń do przygotowania surowców w zależności od systemów przędzenia; A.4.1.(3)2. określić zadania poszczególnych zespołów maszyn i urządzeń do przygotowania półproduktów w zależności od systemów przędzenia;; A.4.1.(6)1. sprawdzić parametry jakościowe surowców i półproduktów; 11
A.4.1.(7)1. scharakteryzować błędy nawojów nitek, A.4.1.(9)1. zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4.1.(9)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; B A.4.1.(12)1. określić parametry jakościowe surowców i półproduktów, A.4.1.(12)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych surowców i półproduktów, A.4.1.(12)3.zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych surowców i półproduktów, D lanowane zadania: Dobór maszyn do obróbki wstępnej surowców włókienniczych. Na podstawie próbek rozpoznaj surowce i półprodukty. Określ z jakich zespołów maszyn pochodzą półprodukty. Zadanie wykonujcie w 2 osobowych grupach korzystając z dostępnych w pracowni materiałów na temat obróbki wstępnej surowców włókienniczych.. Lider grupy przedstawi efekty pracy grupy Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania półproduktów przędzalniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 15 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, części robocze maszyn włókienniczych, artykuły techniczne do maszyn włókienniczych, schematy kinematyczne i technologiczne maszyn włókienniczych, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów włókienniczych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, wagę laboratoryjną, mikroskop z oprzyrządowaniem do identyfikacji włókien, sprzęt laboratoryjny, odczynniki chemiczne do identyfikacji włókien, lupę tkacką, zrywarkę do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, zespół maszyn rozluźniająco-oczyszczających do włókien, zgrzeblarki wałkowe i pokrywkowe, surowiec włókienniczy bawełniany, wełniany, mieszanki w postaci luźnego włókna lub nawojów, półprodukty z różnych surowców, przędzę z włókien naturalnych, chemicznych lub ich mieszanek o różnej numeracji oraz gary przędzalnicze, Środki dydaktyczne lansze, foliogramy, prezentacje multimedialne i filmy dotyczące techniki obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów. rzyrządy i urządzenia: mikroskop, lupki, linijki. Katalogi surowców, włókien, półproduktów przędzalniczych. Katalogi, prospekty maszyn i instrukcje obsługi maszyn do obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów. Teksty przewodnie i instrukcje do ćwiczeń. Stanowiska wyposażone w plansze ze schematami technologicznymi i kinematycznymi maszyn. do obróbki wstępnej surowców i wytwarzania półproduktów Modele maszyn i urządzeń przędzalniczych. Literatura i czasopisma zawodowe. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: tekstu przewodniego, pokazu z objaśnieniem, oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne 12
Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach 2 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 1.3. Techniki wytwarzania i modyfikowania przędzy i nitek Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.c)(3)4. rozpoznać wyroby włókiennicze wytwarzane różnymi technikami; A Klasyfikacja przędzy. Techniki wytwarzania przędzy. KZ(A.c)(3)5. rozpoznać wyroby na podstawie nazw handlowych; A Maszyny i urządzenia do wytwarzania przędzy. KZ(A.c)(4)5.scharakteryzować sposoby wywarzania wyrobów włókienniczych Technika wytwarzania przędzy na przędzarkach. różnymi technikami; Błędy przędzenia i sposoby ich usuwania. KZ(A.c)(5)1. rozróżnić parametry strukturalne budowy liniowych wyrobów Obliczenia produkcyjne. B Odpady produkcyjne i ich segregacja. KZ(A.c)(5)2. określić sposoby wyznaczania parametrów strukturalnych liniowych Klasyfikacja nitek. wyrobów Metody wyznaczania podstawowych parametrów KZ(A.c)(6)1. scharakteryzować procesy wytwarzania liniowych wyrobów nitek. Techniki modyfikowania nitek. KZ(A.c)(7)1. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Maszyny do modyfikacji nitek. włókienniczych przeznaczone do utylizacji; rocesy modyfikowania nitek. KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Techniki wytwarzania nitek skręcanych. włókienniczych przeznaczone do recyklingu; Techniki wytwarzania nitek fantazyjnych. KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Sposoby teksturowania jedwabiu. włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; Nazwy handlowe nitek i jedwabiów teksturowanych. 13
KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn; KZ(A.c)(9)1. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów KZ(A.c)(10)1. rozpoznać na podstawie budowy i schematów maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów A KZ(A.c)(11)1. opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów komputerowych; D KS(1)1. zastosować zasady kultury osobistej ; B KS(1)2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2)1. ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(10)1. określić cechy pracownika zespołowego; KS(10)2. określić cele zespołu; A.4.2.(1)1. dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych w zależności od rodzaju surowca i półproduktu; A.4.2.(1)2. dobrać maszyny i urządzenia do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych w zależności od techniki wytwarzania liniowych wyrobów zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn, D A.4.2.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; A.4.2.(5)1. sprawdzić parametry jakościowe liniowych wyrobów A.4.2.(7)1. scharakteryzować błędy liniowych wyrobów A.4.2.(10)1. określić parametry jakościowe liniowych wyrobów A.4.2.(10)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych liniowych wyrobów A.4.2.(10)3 zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych liniowych wyrobów D lanowane zadania Określenie zależności pomiędzy właściwościami nitek a techniką ich wytwarzania. orównaj próbki nitek teksturowanych dokonując podziału na puszyste i elastyczne. orównaj ich właściwości i dobierz nazwy handlowe. Zadanie wykonujcie w 2 osobowych grupach korzystając z materiałów dostępnych w pracowni na temat modyfikowania liniowych wyrobów włókienniczych.. Lider grupy przedstawi efekty pracy grupy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania produktów D A 14
przędzalniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 15 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: zrywarka do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, rozciągarki grzebieniowe i wałkowe, czesarki wełniarskie i bawełniarskie, niedoprzędzarki, przędzarki, maszyny modyfikujące nitki: przewijarki, łączniarki do nitek, skręcarki, surowiec włókienniczy bawełniany, wełniany, mieszanki w postaci luźnego włókna lub nawojów, półprodukty z różnych surowców, przędzę z włókien naturalnych, chemicznych lub ich mieszanek o różnej numeracji oraz gary przędzalnicze. Środki dydaktyczne Modele urządzeń skręcająco-nawijających. Motak, skrętomierz, waga laboratoryjna, zrywarka do przędzy. Instrukcje obsługi, katalogi i prospekty przędzarek i maszyn do modyfikacji nitek olskie Normy dotyczące nitek modyfikowanych Teksty źródłowe Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia. roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 2. Techniki wytwarzanie płaskich wyrobów włókienniczych. 2.1. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych 2.2. Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin 2.1. Techniki wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych 15
Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczn a Materiał kształcenia KZ(A.c)(2)1. rozróżnić barwy i ich odcienie; B Budowa tkanin. stworzyć płaskie i przestrzenne kompozycje stosując zasady technik Klasyfikacja tkanin i splotów. rysunkowych; rojektowanie plastyczne wyrobów tkanych. KZ(A.c)(2)3. dobrać barwy do uzyskania określonej kompozycji kolorystycznej; rocesy przygotowawcze do wytwarzania wyrobów tkanych. KZ(A.c)(3)3. rozpoznać półprodukty na poszczególnych etapach wytwarzania Maszyny i urządzenia stosowane w procesach A wyrobów przygotowawczych. KZ(A.c)(3)4. rozpoznać wyroby włókiennicze wytwarzane różnymi technikami; A Narzędzia; przyrządy pomiarowe oraz aparatura kontrolnopomiarowa. KZ(A.c)(3)5. rozpoznać wyroby na podstawie nazw handlowych i oznaczeń; A KZ(A.c)(4)4. scharakteryzować sposoby wytwarzania półproduktów na danym Surowce do produkcji tkanin. etapie produkcji wyrobów roces wytwarzania tkanin. Techniki wytwarzania tkanin. KZ(A.c)(4)5. scharakteryzować sposoby wywarzania wyrobów włókienniczych różnymi technikami; Błędy powstałe w procesie wytwarzania tkanin. Kryteria oceny jakości wyrobów wytworzonych na krosnach KZ(A.c)(5)5. rozróżnić parametry strukturalne tkanych wyrobów B Odpady produkcyjne i ich segregacja. KZ(A.c)(5)6. określić sposoby wyznaczania podstawowych parametrów Obliczenia produkcyjne dotyczące wydajności maszyn i zużycia strukturalnych tkanych wyrobów surowca do produkcji. KZ(A.c)(6)2. scharakteryzować procesy wytwarzania płaskich wyrobów KZ(A.c)(7)1. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn; KZ(A.c)(9)2. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania płaskich wyrobów A KZ(A.c)(10)3. rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania tkanych wyrobów A KZ(A.c)(11)1. opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów komputerowych; D 16
KZ(A.c)(11)3. zaprojektować płaskie wyroby włókiennicze wykorzystując programy komputerowe; D KS(1)1. zastosować zasady kultury osobistej ; B KS(1)2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2)1. ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(10)1. określić cechy pracownika zespołowego; KS(10)2. określić cele zespołu; A.4.3.(1)1. rozróżnić techniki wytwarzania płaskich wyrobów B A.4.3.(1)2. dobrać maszyny i urządzenia oddziału przygotowawczego w technice wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.(1)3. dobrać maszyny i urządzenia w zależności od techniki wytwarzania płaskich wyrobów A.4.3.(2)1. zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4.3.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; A A.4.3.(3)2. zanalizować schematy technologiczne zasilania maszyn półproduktem; D A.4.3.(5)1. sprawdzić parametry jakościowe płaskich wyrobów A.4.3.(7)1. rozpoznać błędy powstające w procesie wytwarzania płaskich wyrobów A A.4.3.(10)1. sprawdzić parametry strukturalne wyrobu z zapisanymi w dokumentacji techniczno-technologicznej; A 4.3.(10)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych płaskich wyrobów A.4.3.(10)3. zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych; D lanowane zadania Dobór techniki wytwarzania w zależności od parametrów strukturalnych tkanin. Na podstawie próbek określ parametry strukturalne tkanin oraz typ maszyn na jakich można je wyprodukować. Do dyspozycji macie 10 próbek o różnych splotach, oraz dostępne materiały dydaktyczne na temat wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Zadanie należy wykonać w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 15 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: : dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów włókienniczych, zestawy płaskich wyrobów włókienniczych, wzory splotów tkackich, poradniki z zakresu włókiennictwa, zrywarkę do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców 17
włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, maszyny przygotowujące przędzę do tkania, snowarkę, klejarkę, stojak do osnów i tkanin oraz stojak do przewlekania osnów, wiązarki osnów, krosna tkackie, wybijarki wzornic, artykuły techniczne do krosien, przędzę z włókien naturalnych i chemicznych o różnych numeracjach i na różnych kształtach nawojów, Środki dydaktyczne Teksty źródłowe. Rysunki dyspozycyjne tkania. Instrukcje obsługi maszyn tkackich. Stanowiska komputerowe do wykonywania analiz statystycznych. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia. roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 2.2. Techniki wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych, przędzin i włóknin Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi KZ(A.c)(5)3. rozróżnić parametry strukturalne dzianych wyrobów oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna KZ(A.c)(5)4. określić sposoby wyznaczania parametrów strukturalnych dzianych wyrobów B KZ(A.)(6)2. scharakteryzować procesy wytwarzania płaskich wyrobów B Materiał kształcenia Budowa dzianin. Sploty dzianin. arametry i właściwości dzianin. rojektowanie plastyczne dzianin. Budowa, działanie maszyn dziewiarskich i pomocniczych. 18
Urządzenia programujące stosowane w maszynach KZ(A.c)(7)1.s klasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów dziewiarskich. włókienniczych przeznaczone do utylizacji; Techniki wytwarzania dzianin. KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Surowce do wytwarzania dzianin. włókienniczych przeznaczone do recyklingu; Nieprawidłowości dziania i sposoby ich usuwania. KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów Błędy dziania. włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; Ocena jakości wyrobów dziewiarskich. KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów Odpady produkcyjne i ich segregacja.. i podzespołów maszyn; Obliczenia produkcyjne dotyczące wydajności, zużycia KZ(A.c)(9)2. rozpoznać maszyny i urządzenia do wytwarzania płaskich wyrobów surowców w zależności od typu maszyn dziewiarskich. A KZ(A.c)(10)2. rozpoznać części oraz zespoły robocze maszyn do wytwarzania dzianych wyrobów A KZ(A.c)(11)1. opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów komputerowych; D KZ(A.c)(11)3. zaprojektować płaskie wyroby włókiennicze wykorzystując programy komputerowe; D KS(1)1. zastosować zasady kultury osobistej ; B KS(1)2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2) 1. ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(10)1. określić cechy pracownika zespołowego; KS(10)2. określić cele zespołu; A.4.3.(1)1. rozróżnić techniki wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(1)2. dobrać maszyny i urządzenia oddziału przygotowawczego w technice wytwarzania płaskichwyrobów włókienniczych A.4.3.(1)3. dobrać maszyny i urządzenia w zależności od techniki wytwarzaniapłaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(2)1. zanalizować treść instrukcji obsługi maszyn; D A.4.3.(2)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; B A.4.3.(3)2.z analizować schematy technologiczne zasilania maszyn półproduktem; D A.4.3.(5)1. sprawdzić parametry jakościowe płaskich wyrobów włókienniczych A.4.3.(7)1. rozpoznać błędy powstające w procesie wytwarzania płaskich wyrobów A 19
A.4.3.(10)1. sprawdzić parametry strukturalne wyrobu z zapisanymi w dokumentacji techniczno-technologicznej; A 4.3.(10)2. dobrać metody i narzędzia pomiarowe do oceny parametrów jakościowych płaskich wyrobów A.4.3.(10)3. zanalizować wykonane pomiary parametrów jakościowych; D lanowane zadania Dobranie techniki wytwarzania w zależności od parametrów strukturalnych dzianin. Na podstawie próbek określ parametry strukturalne dzianin, oraz typ maszyn na jakich można je wyprodukować. Do dyspozycji macie 10 próbek o różnych splotach oraz dostępne materiały dydaktyczne na temat wytwarzania tkanych wyrobów włókienniczych. Zadanie należy wykonać w 2 osobowych grupach. Lider grupy przedstawi efekty pracy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wytwarzania dzianych wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 15 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów włókienniczych, zestawy płaskich wyrobów włókienniczych, wzory splotów dziewiarskich poradniki z zakresu włókiennictwa, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wytwarzania i wykańczania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, zrywarkę do przędzy i wyrobów, grubościomierz, urządzenie do badania równowagi skrętu przędzy, skrętomierz, termosuszarkę, psychrometr, motowidło, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, sprawdzian pasmowy, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych i barwników, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań;maszyny przygotowujące przędzę do dziania, szydełkarki płaskie, szydełkarki cylindryczne, falowarki, maszyny osnowowe, przędzę z włókien naturalnych, chemicznych lub ich mieszanki o różnej numeracji i na różnych kształtach nawojów oraz dziewiarskie narzędzia pomocnicze, Środki dydaktyczne Katalogi dzianin o splotach rządkowych i kolumienkowych. Rysunki dyspozycyjne dziania. Instrukcje obsługi maszyn dziewiarskich. Teksty źródłowe. Stanowiska komputerowe do wykonywania analiz statystycznych. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: wykładu, pokazu z objaśnieniem, tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia roces kontroli i oceny osiągnięć uczniów powinien być realizowany zgodnie z zasadami ustalonymi na zajęciach początkowych i zgodnych z WSO. Sprawdzanie i ocenianie wiedzy i umiejętności uczniów może być dokonywane za pomocą: sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych z zadaniami otwartymi i zamkniętymi, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W końcowej ocenie pracy uczniów należy uwzględniać jakość wykonania ćwiczeń oraz wyniki stosowanych sprawdzianów i testów osiągnięć. 20
Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków; środków; metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 3. Techniki wykańczania wyrobów włókienniczych 3.1. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych 3.2. Barwienie i wykańczanie uszlachetniające wyrobów włókienniczych 3.1. rocesy przygotowawcze do wykańczania wyrobów włókienniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programow ych ( lub ) Kategoria taksonomic zna KZ(A.c)(6)3. scharakteryzować procesy wykańczania wyrobów KZ(A.c)(7)1. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do utylizacji; KZ(A.c)(7)2. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych przeznaczone do recyklingu; KZ(A.c)(7)3. sklasyfikować odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów włókienniczych pod kątem szkodliwości dla środowiska; KZ(A.c)(8)2. odczytać oznaczenia i symbole na rysunkach zestawieniowych zespołów i podzespołów maszyn; KZ(A.c)(9)3. rozpoznać na podstawie budowy i schematów maszyny i urządzenia do wykańczania wyrobów KZ(A.c)(11)1. opracować wyniki badań laboratoryjnych przy wykorzystaniu programów komputerowych; A D Materiał kształcenia Obróbka wstępna włókien i wyrobów włókienniczych przed procesem bielenia. odstawowe procesy technologiczne bielenia włókien i wyrobów włókienniczych. Środki bielące i pomocnicze stosowane w procesie bielenia. Maszyny i urządzenia stosowane do obróbki wstępnej i bielenia. Receptury w procesach bielenia. roces bielenia. Ocena jakości bielenia. Sposoby zabezpieczania i przechowywania środków chemicznych. Odpady produkcyjne i ich segregacja. Obliczenia produkcyjne dotyczące wydajności maszyn, zużycia środków chemicznych. 21
KS(1)1. stosować zasady kultury osobistej ; B KS(1)2. przestrzegać zasad kultury i etyki; KS(2)1. ponosić ryzyko przy realizacji zadań; KS(2)2. zrealizować zaplanowane działania; D KS(10)1. określić cechy pracownika zespołowego; KS(10)2. określić cele zespołu; A.5.1.(2)1. scharakteryzować procesy przygotowawcze do procesu wykańczania dla wyrobów włókienniczych o różnym składzie surowcowym; A.5.1.(2)2. scharakteryzować metody bielenia i podbielania wyrobów A.5.1.(3)1. określić parametry wody używanej w procesach wykańczalniczych; A.5.1.(3)2. określić przydatność środków chemicznych do danego procesu przygotowania wyrobów włókienniczych do wykańczania; A.5.1.(4)1. przeliczyć stężenia środków chemicznych podanych w recepturach w g/dm3 na wielkości procentowe z uwzględnieniem ilości kąpieli; A.5.1.(4)2. przeliczyć stężenia środków chemicznych podanych w recepturach w stężeniach procentowych na ilości wagowe z uwzględnieniem masy surowca; A.5(1)(4)3. odmierzyć środki chemiczne stosowane w procesach wykańczania wyrobów A.5.1.(5)1. rozpoznać oznaczenia substancji szkodliwych i niebezpiecznych; A A.5.1.(5)2. określić wymagania odnośnie składowania substancji szkodliwych i niebezpiecznych; B A.5.1.(6)1. rozróżnić maszyny i urządzenia stosowane w procesach wykańczania wyrobów A.5.1(6)4 określić zasady przygotowania maszyn i zespołów maszyn i B urządzeń do procesów wykańczania wyrobów A.5.1.(7)1.z analizować treść instrukcji obsługi maszyn D A.5.1.(7)2. zidentyfikować na maszynie elementy zawarte w instrukcji obsługi; B A.5.2.(1)1. dobrać maszyny i urządzenia do danego procesu 22
wykańczalniczego; A.5.2.(1)2. dobrać maszyny i urządzenia do wykańczania wyrobu włókienniczego z uwzględnieniem składu surowcowego; A.5.2.(1)3. dobrać maszyny i urządzenia do wykańczania z uwzględnieniem rodzaju wyrobu włókienniczego; A.5.2.(11)1. scharakteryzować błędy występujące w procesach przygotowawczych do wykańczania wyrobów A.5.2.(3)1.zanalizować receptury wykańczania wyrobów A.5.2.(3)2. rozpoznać oznaczenia środków chemicznych i barwników; A A.5.2.(4)1. dobrać technikę bielenia wyrobów lanowane zadania Wykonanie w warunkach laboratoryjnych procesu bielenia tkaniny wyprodukowanej z przędzy lnianej. Wykonaj w warunkach laboratoryjnych proces bielenia tkanin lnianych sposobem chlorynowo chlorynowym i sposobem chlorynowo-nadtlenkowym. Oceńcie jakość wykonanego bielenia. Do dyspozycji macie materiały dydaktyczne dotyczące procesu bielenia przędzy lnianej. Ćwiczenie wykonujcie w grupach 2-osobowych. Lider grupy przedstawi sformułowane i zapisane wnioski. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne; metody; formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne powinny być realizowane w pracowni pomiarów i technologii włókienniczych oraz warsztatach szkolnych wyposażonych w maszyny do wykańczania wyrobów włókienniczych. Uczniowie powinni pracować w grupach do 15 uczniów, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły przy wykonywaniu ćwiczeń laboratoryjnych. W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: schematy kinematyczne i technologiczne maszyn włókienniczych, dokumentacje technicznotechnologiczne wyrobów włókienniczych, zestawy płaskich wyrobów włókienniczych, poradniki z zakresu włókiennictwa, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach wykańczania wyrobów włókienniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym, wagę laboratoryjną, sprzęt laboratoryjny, odczynniki chemiczne do identyfikacji włókien, lupę tkacką,, termosuszarkę, psychrometr, przyrządy do aklimatyzacji próbek, eksykator, termometr do pomiaru temperatury powietrza, higrometr, katalogi surowców włókienniczych, półproduktów i wyrobów włókienniczych i barwników, instrukcje obsługi aparatów i urządzeń pomiarowych oraz instrukcje wykonywania badań, maszyny i urządzenia do chemicznej obróbki włókna luźnego i wyrobów maszyny i urządzenia do chemicznej obróbki tkanin i dzianin, urządzenia do magazynowania i rozprowadzania chemikaliów oraz surowce i wyroby wagi analityczne, termohigrograf oraz wózki transportowe, stojaki, pojemniki na wyroby włókiennicze, instrukcje obsługi maszyn, dokumentacje techniczno-technologiczne płaskich i liniowych wyrobów włókienniczych, dokumentacje magazynowe. Środki dydaktyczne Instrukcja dla ucznia. Instrukcja wykonania ćwiczenia. Szkło laboratoryjne. Wymienione w przepisie środki chemiczne. Aparat do pomiaru stopnia bieli. Literatura zawodowa. Zalecane metody dydaktyczne Realizacja treści programowych wymaga stosowania metod nauczania: przewodniego tekstu, pokazu z objaśnieniem, oraz ćwiczeń praktycznych. 23