30/01/2018. Wykład X: Właściwości cieplne. Treść wykładu: Stabilność termiczna materiałów

Podobne dokumenty
Wykład XI: Właściwości cieplne. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Nauka o Materiałach. Wykład XI. Właściwości cieplne. Jerzy Lis

Właściwości cieplne Stabilność termiczna materiałów. Stabilność termiczna materiałów

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz.13

Nauka o Materiałach. Wykład VI. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste i plastyczne. Jerzy Lis

Wykład IV: Polikryształy I. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Materiały Reaktorowe. Właściwości mechaniczne

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

Wykład IX: Odkształcenie materiałów - właściwości plastyczne

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

Nauka o Materiałach. Wykład IV. Polikryształy I. Jerzy Lis

Nauka o Materiałach. Wykład IX. Odkształcenie materiałów właściwości plastyczne. Jerzy Lis

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE SPRĘŻYSTOŚĆ MATERIAŁ. Właściwości materiałów. Właściwości materiałów

Właściwości kryształów

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 9

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 2

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PLASTYCZNOŚĆ. Zmiany makroskopowe. Zmiany makroskopowe

MATERIAŁY SUPERTWARDE

30/01/2018. Wykład IX: Dekohezja. Treść wykładu: Dekohezja - wprowadzenie. 1. Dekohezja materiałów - wprowadzenie.

Wykład X: Dekohezja. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Modelowanie w projektowaniu maszyn i procesów cz.7

Naprężenia i odkształcenia spawalnicze

Czym jest prąd elektryczny

Repeta z wykładu nr 5. Detekcja światła. Plan na dzisiaj. Złącze p-n. złącze p-n

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 097

Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej, Inżynieria Ciepła. Materiały Inżynierskie laboratorium. Ćwiczenie nr 9

Dekohezja materiałów. Przedmiot: Degradacja i metody badań materiałów Wykład na podstawie materiałów prof. dr hab. inż. Jerzego Lisa, prof. zw.

PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH

STRUKTURA MATERIAŁÓW

Wykład XIV: Właściwości optyczne. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Instrukcja do laboratorium z fizyki budowli.

Układ termodynamiczny Parametry układu termodynamicznego Proces termodynamiczny Układ izolowany Układ zamknięty Stan równowagi termodynamicznej

σ c wytrzymałość mechaniczna, tzn. krytyczna wartość naprężenia, zapoczątkowująca pękanie

MATERIAŁOZNAWSTWO vs WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

Sylabus modułu kształcenia/przedmiotu

Metale i niemetale. Krystyna Sitko

Oznaczenie odporności na nagłe zmiany temperatury

Termodynamika. Energia wewnętrzna ciał

Fizyczne właściwości materiałów rolniczych

Modele materiałów

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH

LABORATORIUM NAUKI O MATERIAŁACH

wymiana energii ciepła

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

Wnikanie ciepła przy konwekcji swobodnej. 1. Wstęp

STRUKTURA MATERIAŁÓW. Opracowanie: Dr hab.inż. Joanna Hucińska

Szkła specjalne Wykład 6 Termiczne właściwości szkieł Część 1 - Wstęp i rozszerzalność termiczna

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 097

Termodynamika. Część 12. Procesy transportu. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

Wytrzymałość Materiałów

1. Wprowadzenie: dt q = - λ dx. q = lim F

Wykład 8: Lepko-sprężyste odkształcenia ciał

Polikryształy Polikryształy. Polikryształy podział

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 12

Technologia ceramiki: -zaawansowanej -ogniotrwałej Jerzy Lis, Dariusz Kata Katedra Technologii Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 10

MATERIAŁY KOMPOZYTOWE

Wykład V: Polikryształy II. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Przewodność elektryczna ciał stałych. Elektryczne własności ciał stałych Izolatory, metale i półprzewodniki

Przemiany energii w zjawiskach cieplnych. 1/18

Elektryczne właściwości materii. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W10) Szkoły Policealnej Zawodowej.

30/01/2018. Wykład XII: Właściwości magnetyczne. Zachowanie materiału w polu magnetycznym znajduje zastosowanie w wielu materiałach funkcjonalnych

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

J. Szantyr Wykład nr 20 Warstwy przyścienne i ślady 2

Wykład XIII: Właściwości magnetyczne. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Integralność konstrukcji w eksploatacji

Politechnika Lubelska Wydział Elektrotechniki i Informatyki Katedra Urządzeń Elektrycznych i Techniki Wysokich Napięć. Dr hab.

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4

Kompozyty Ceramiczne. Materiały Kompozytowe. kompozyty. ziarniste. strukturalne. z włóknami

Statyka Cieczy i Gazów. Temat : Podstawy teorii kinetyczno-molekularnej budowy ciał

gazów lub cieczy, wywołanym bądź różnicą gęstości (różnicą temperatur), bądź przez wymuszenie czynnikami zewnętrznymi.

30/01/2018. Wykład V: Polikryształy II. Treść wykładu (część II): Krystalizacja ze stopu. Podstawowe metody otrzymywania polikryształów

WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNE PĘKANIE. Dekohezja. Wytrzymałość materiałów. zniszczenie materiału pod wpływem naprężeń

Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Rok akademicki: 2014/2015 Kod: CIM s Punkty ECTS: 8. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

Imię i nazwisko ucznia Data... Klasa...

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Elektryczne własności ciał stałych

FRIALIT -DEGUSSIT Ceramika Tlenkowa. Materiały, zastosowanie i właściwości

AKADEMIA GÓRNICZO- HUTNICZA WYDZIAŁ ODLEWNICTWA KATEDRA INŻYNIERII PROCESÓW ODLEWNICZYCH

METALE LEKKIE W KONSTRUKCJACH SPRZĘTU SPECJALNEGO - STOPY MAGNEZU

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

PODSTAWY OBLICZEŃ CHEMICZNYCH.. - należy podać schemat obliczeń (skąd się biorą konkretne podstawienia do wzorów?)

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

FRIALIT -DEGUSSIT Ceramika Tlenkowa. Materiały, zastosowanie i właściwości

Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności cieplnej ciał stałych

INŻYNIERIA NOWYCH MATERIAŁÓW

MATERIAŁY POMOCNICZE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Materiałoznawstwo III. Właściwości mechaniczne tworzyw polimerowych

Badania wytrzymałościowe

Dielektryki polaryzację dielektryka Dipole trwałe Dipole indukowane Polaryzacja kryształów jonowych

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 7

Projektowanie materiałowe NAUKA O MATERIAŁACH OPRACOWAŁ: EUGENIUSZ GRONOSTAJ

Rok akademicki: 2014/2015 Kod: CTC s Punkty ECTS: 8. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

OBRÓBKA CIEPLNA STOPÓW ŻELAZA. Cz. II. Przemiany austenitu przechłodzonego

dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 1449

Występują dwa zasadnicze rodzaje skraplania: skraplanie kroplowe oraz skraplanie błonkowe.

Transkrypt:

Wykład X: Właściwości cieplne JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych Treść wykładu:. Stabilność termiczna materiałów 2. 3. 4. Rozszerzalność cieplna 5. Reinier Akkermans (Accelrys) Stabilność termiczna materiałów Temperatury topnienia lub mięknięcia (M) różnych materiałów Materiał T [ O K] Materiał T [ O K] Materiał T [ O K] diament, grafit 4000 żelazo 809 poliestry 450-480 (M) wolfram 3680 kobalt 768 poliwęglany 400 (M) tantal 3250 nikiel 726 polietylen mała gęstość węglik krzemu, SiC 30 cermetal 700 polietylen duża gęstość tlenek magnezu 3073 krzem 683 tworzywa piankowe, sztywne molibden 2880 alkaliczne halogenki 800-600 epoksydy ogólnego przeznaczenia 360 (M) 300 (M) 300-380 (M) 340-380 (M) niob 2740 uran 405 polistyren 370-380 (M) tlenek berylu, BeO 2700 miedź 356 nylon 340-380 (M) tlenek aluminium, 2323 złoto 336 poliuretan 365 (M) Al 2O 3 azotek krzemu, Si 3N 4 273 srebro 234 akryl 350 (M) chrom 248 aluminium 933 GFRP 340 (M) cyrkon 225 magnez 923 CFRP 340 (M) platyna 2042 szkło sodowe 700-900 polipropylen 330 (M) tytan 943 cynk 692 lód 273 poliamid 580-630 (M) rtęć 235

Stabilność termiczna materiałów Temperatury topnienia lub mięknięcia różnych materiałów W podwyższonych temperaturach procesy dyfuzyjne w materiałach stają się tak intensywne, że ich skutki mogą wywoływać zmiany kształtu materiału pod wpływem niewielkich naprężeń Odkształcenie takie ma charakter odkształcenia (płynięcia) lepkościowego Proces taki nazywamy pełzaniem wysokotemperaturowym Temperatury w której materiał zaczyna pełzać, zależy od jego temperatury topnienia. Jako generalną zasadę należy przyjąć, że pełzanie rozpoczyna się gdy: T>0,3 do 0,4 T m dla metali, T>0,4 do 0,5 T m dla ceramik Treść wykładu: Pełzanie jest to powolne i ciągłe odkształcenie materiału w czasie pod wpływem niewielkich naprężeń niższych od granicy plastyczności. Wielkość odkształcenia zależy od naprężenia temperatury i czasu = f (, t, T) pełzanie W przeciwieństwie do pełzania odkształcenie sprężyste większości metali i ceramiki w temperaturze pokojowej praktycznie nie zależy od czasu = f () odkształcenie sprężyste 2

Charakterystyczna krzywa odkształcenia materiału w toku pełzania W czasie pełzania ustalonego (II stadium) prędkość pełzania jest stała. Równanie pełzania opisuje się zależnością analogiczną do odkształcenia lepkościowego n B gdzie: B- stała typu współczynnika lepkości n stała zależna od mechanizmu pełzania czyli typu procesu zachodzącego w materiale Dla procesów dyfuzyjnego pełzania najbardziej typowymi mechanizmami są: a) Pełzanie Nabarro-Herringa typu dyfuzji objętościowej b) Pełzanie Cobla typu dyfuzji po granicach ziaren W materiale polikrystalicznym znajdującym się w stanie naprężeń zewnętrznych występują zróżnicowane naprężenia wewnętrzne na różnie zorientowanych granicach ziaren. Powoduje to zróżnicowanie potencjału chemicznego i procesy transportowe drogą dyfuzji. Procesy w toku pełzania w polikrysztale 3

Procesy te są aktywowane termiczne stąd szybkość pełzania rośnie z temperaturą. Zależność mechanizmów pełzania od temperatury mapy Ashby ego Przewodzenie ciepła Gęstość strumienia ciepła przepływającego w jednostce czasu przez prostopadłą płaszczyznę o jednostkowej powierzchni pod wpływem gradientu temperatury można wyrazić następująco: q x Q T t x Równanie oznacza, ze przy istnieniu gradientu temperatury przepływ ciepła jest do niego proporcjonalny. Stałą proporcjonalności jest - współczynnik przewodnictwa cieplnego. Jest to stała materiałowa zależna od temperatury. Przepływ ciepła w ośrodkach może zachodzić drogą: przewodzenia, konwekcji lub promieniowania. Przewodzenie ciepła w ciałach stałych może mieć charakter fononowy i/lub elektronowy. 4

Przykłady współczynnika przewodnictwa cieplnego dla wybranych materiałów Rodzaj materiału Współczynnik przewodnictwa cieplnego [W/mK] Al 226 Ag 43 Zr0 2 2 AN 95-90 Si 3 N 4, 2-35 B 4 C 40 SiC 0-80 TiB 2 20 grafit 93-2 diament 2000 Przewodzenie ciepła w materiałach wielofazowych Szeregowy i równoległy model materiału wielofazowego Przewodzenie ciepła w materiałach wielofazowych Jeśli przepływ ciepła jest równoległy do granic rozdziału warstw a w całym układzie występuje ten sam gradient temperatury to odwrotność oporności układu równoległego jest ważoną sumą odwrotności poszczególnych warstw: Vi gdzie: m i i V i udział objętościowy i-tej fazy i przewodnictwo cieplne i-tej fazy m przewodnictwo cieplne całego układu Dla układu dwufazowego równanie zapisujemy w następującej postaci: m V 2V2 gdy: 2 wtedy: m V 5

Przewodzenie ciepła w materiałach wielofazowych Jeśli przepływ ciepła jest prostopadły do granic rozdziału warstw a w całym układzie występuje ta sama gęstość strumienia ciepła i całkowita oporność cieplna jest równa sumie oporności cieplnych warstw: m i Vi i gdzie: V i udział objętościowy i-tej fazy i przewodnictwo cieplne i-tej fazy m przewodnictwo cieplne całego układu Dla układu dwufazowego równanie zapisujemy w następującej postaci: V V2 m 2 gdy: 2 2 wtedy: m V 2 Przewodzenie ciepła w materiałach wielofazowych dla: materiałów () modelu równoległego porowatych: () piankowych (2) modelu szeregowego (2) włóknistych (3) ziarnistych Przewodzenie ciepła w funkcji temperatury W niskich temperaturach w izolatorach dominuje przewodnictwo fononowe. ZrO 2-CaO 2. ThO 2 3. MgO 4. BeO 5. SiC 6. B 4C W wysokich temperaturach może mieć znaczenie przewodnictwo elektronowe lub przewodzenie przez promieniowanie w porach materiału 6

Rozszerzalność cieplna Współczynnik rozszerzalności liniowej Liniowy współczynnik rozszerzalności cieplnej wyraża względne wydłużenie materiału występujące podczas ogrzania materiału o jeden stopień l l o T Rodzaj materiału liniowy współczynnik rozszerzalności [K - 0-6 ] A 2 0 3 8,5 MgO 3,5 AN 5,6 Si 3 N 4 3,0 Sialon,7 B 4 C 4,5 -SiC 3,9 -SiC 4,5 WC 5, Rozszerzalność cieplna Asymetria krzywej zależności energii potencjalnej od odległości międzyatomowej powoduje efekt zmian wymiarów kryształu z temperaturą. Efekt ten jest tym większy im mniejsza jest siła wiązania. Naprężenia cieplne W materiałach poddawanych zmianom temperatury w obszarze odkształceń sprężystych możliwe jest nierównomierne rozszerzanie cieplne w różnych obszarach. Efektem tego zjawiska jest powstawanie naprężeń cieplnych: I rodzaju - naprężenia wynikają z anizotropii rozszerzalności poszczególnych ziaren lub anizotropii modułu Younga E II rodzaju - naprężenia wynikające z nierównomiernego rozkładu temperatury w objętości 7

Naprężenia cieplne I rodzaju W polikrysztale jedno lub wielofazowym mogą wystąpić naprężenia na granicach ziaren wskutek anizotropii lub E Naprężenia cieplne II rodzaju Naprężenia cieplne w ujęciu modelowym Sztywno umocowaną z jednego końca dwuwymiarową płytę ochładzamy od temperatury T do T 2 Płyta ulega skurczowi =(T -T 2 )= T Wskutek sztywnego umocowania w płycie wystąpią naprężenia rozciągające w kierunku x: = E = ET Dla materiału 3D zgodnie z tzw. uogólnionym prawem Hooke a: E TE 8

Pod pojęciem odporności na wstrząs cieplny rozumie się maksymalną różnicę temperatur, przy której maksymalne naprężenia cieplne są równe wytrzymałości tworzywa, czyli: T= T max gdy cieplne = wytrzymałość w ujęciu modelowym: T max ( ) E T max rośnie gdy: rośnie wytrzymałość maleje rozszerzalność cieplna maleje E Krzywa Hasellmana eksperymentalnie wyznaczona zależność wytrzymałości od wielkości wstrząsu cieplnego T W warunkach niestacjonarnego przepływu rozkład temperatury w kształtce zależy od czasu oraz: współczynnika wnikania ciepła do materiału (h) współczynnika przewodnictwa cieplnego () wymiarów kształtki (r) T rośnie gdy: h rośnie; maleje ;r maleje 9

W warunkach niestacjonarnego przepływu warunki cieplne określa tzw. liczba Biota r m h Naprężenia cieplne są funkcją liczby Biota Funkcja ta ma różną postać w zależności od wielkości np.: gdy < to ( ) 3. 25 T E Dziękuję. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych 0