Założenia merytoryczne projektu LIFE+ EKOROB: EKOtony dla Redukcji zanieczyszczeń Obszarowych Prof. Maciej Zalewski Międzynarodowy Instytut Polskiej Akademii Nauk Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii pod auspicjami UNESCO Tylna 3, 90-364 Łódź
Potencjalny przepływ kapitału pomiędzy miastem i regionem: tworzenie pozytywnego sprzężenia zwrotnego 60 tyś. turystów x 60 dni x 100 zł = 360 mln zł Przedbórz
Występowanie toksycznych zakwitów sinicowych jako efekt postępującej eutrofizacji Zbiornika Sulejowskiego (photo: www.geoportal.gov.pl)
Niewłaściwe zarządzanie zasobami przyrodniczymi dolin rzecznych, m.in. zaorywanie pól uprawnych do granicy cieków Kierunek spływu powierzchniowego oraz wód gruntowych Toksyczne zakwity sinic (photo:m.wysocki)
Udział procentowy poszczególnych źródeł ładunku fosforu i azotu dochodzącego do Morza Bałtyckiego Fosfor Azot (HELCOM 2004)
Kształtowanie struktury przestrzennej pod kątem ograniczania transferu biogenów ze zlewni użytkowanej rolniczo do ekosystemów wodnych DUŻE OBSZARY MONOKULTURY ROLNICZEJ ZRÓŻNICOWANY KRAJOBRAZ ROLNICZY PAROWANIE PRZECHWYTYWANIE OPADU PRZEZ ROŚLINY EVAPOTRANSPIRACJA NAWOZY Spływ wód gruntowych Spływ powierzchniowy Erozja PRZEŻYŹNIENIE TOKSYCZNE ZAKWITY Ograniczenie spływu powierzchniowego Redukcja koncentracji biogenów w wodach gruntowych Otwarty cykl krążenia pierwiastków biogennych, Wysokie straty do wód Zamknięty cykl krążenia pierwiastków biogennych, Minimalne straty do wód (Zalewski 2002)
Długoterminowy trend wzrostu intensywności zakwitów sinic na tle zwiększenia dostępności fosforu stężenie fosforu całkowitego [ug/l] 1200 1000 800 600 400 200 80 70 biomasa sinic TP 60 50 40 30 20 10 0 0 24.04 04.07 26.08 06.05 01.07 23.08 15.05 18.07 29.08 14.05 13.07 22.08 21.05 09.07 28.08 26.05 14.07 01.09 17.05 06.07 07.09 10.05 19.07 13.09 1997 1999 2000 2001 2003 2004 2005 2006 inic [mg/l] (dane:erce) biomasa si
EKOHYDROLOGIA Podstawy teorii Ekohydrologii zostały opracowane w Polsce (KES UŁ i ERCE UNESCO/a) w ramach Międzynarodowego Programu Hydrologicznego UNESCO (IHP) Ekohydrologia jest dyscypliną nauk o środowisku odnoszącą się do ekologicznych aspektów cyklu hydrologicznego. Obecnie jest jednym z IV priorytetów ONZ w dziedzinie polityki wodnej. Głównym założeniem jest wykorzystanie procesów ekologicznych dla poprawy jakości wód i osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego ekosystemów wodnych HYDROLOGY REGULATION BIOTA (Zalewski 2000, 2006)
Komplementarność rozwiązań technicznych i ekohydrologicznych ienia Prawdopodobieństwo wystąpi toksycznych zakwitów sinic Tło naturalne brak zakwitów w sinic Redukcja zanieczyszczeń obszarowych oraz kontrola dynamiki fosforu w ekosystemach Ekohydrologia Redukcja stężeń fosforu w oczyszczalniach ścieków Rozwiązania techniczne 30 150 300 ug P-PO4/l Średnie stężenie w rzekach europejskich (Maybeck 1998)
Kluczowe etapy eliminacji toksycznych zakwitów sinic w Zbiorniku Sulejowskim: 1. Poprawa efektywności usuwania fosforu w oczyszczalniach ścieków oraz redukcja wykorzystania detergentów o wysokiej zawartości fosforu (edukacja) 2. Ograniczenie zanieczyszczeń obszarowych: poprzez stosowanie Dobrych Praktyk Rolniczych oraz kształtowanie stref buforowych : projekt LIFE+ EKOROB 3. Konstrukcja polderów sedymentacyjnych jako doczyszczających systemów biofiltracyjnych przy ujściu Pilicy i Luciąży do zbiornika 4. Sterowanie hydrodynamiką zbiornika w celu regulacji procesów biologicznych (hydrobiomanipulacja) 5. Egzekwowanie prawa w strefach ochronnych zbiornika i dopływów (Zalewski, 2009)
EKOROB: EKOtony dla Redukcji zanieczyszczeń Obszarowych Celem projektu jest opracowanie programu działań dotyczącego ograniczenia zanieczyszczeń obszarowych w zlewni Pilicy w oparciu o efektywne kosztowo biotechnologie ekohydrologiczne przyczyniającego się do osiągnięcia dobrego potencjału ekologicznego wód Zbiornika Sulejowskiego.
Identyfikacja obszarów w dorzeczu Pilicy pod kątem możliwości kształtowania stref ekotonowych Świadome pozostawianie, utrzymywanie i kształtowanie pasów roślinności buforowej na styku wody i lądu eliminuje naruszanie poprzez wykonywanie zabiegów agrotechnicznych, powierzchniowej warstwy roślinności, poprzez system korzeniowy spaja glebę przeciwdziała erozji i wypłukiwaniu gleby, redukuje dopływ związków biogennych z wodami gruntowymi. Zdolność redukcji substancji biogennych przez strefy ekotonowe zależy od: Szerokości strefy Składu gatunkowego roślin Struktury gleby Nachylenia stoku Ekspozycji terenu Warunków hydrologicznych Warunków meteorologicznych Redukcja nutrientów w strefie ekotonowej
Sezonowa zmienność efektywności akumulacji azotu i fosforu w tkankach roślin z uwzględnieniem przeważających zbiorowisk roślinnych Zmiany biomasy (kg d.w. ha -1 ) i zawartości fosforu w tkankach roślin (g P kg -1 d.w.) dominujących gatunków występujących na tarasie zalewowej w trakcie sezonu wegetacyjnego distribution of plant communities Kiedrzyńska, Wagner, Zalewski 2008. Ecol. Eng.
Redukcja dopływu związków biogennych z pól uprawnych wodami gruntowymi do rzek w wyniku przechodzenia przez strefy ekotonowe (wstępne wyniki EKOROB) Rzeka Radonia R4 R3 Stężen nie azotanów [mg/l] 140,0 120,0 100,0 80,0 60,0 40,0 20,0 0,0 R4 R3 9.02.2011 23.03.2011 13.04.2011 wg Dyrektywy Azotanowej wody zanieczyszczone T3 T2 Rzeka Struga T1 Stężenie azotanów [mg/l] 35,0 30,0 25,0 20,0 15,0 10,0 5,0 0,0 T1 T2 T3 wg Dyrektywy Azotanowej wody zagrożone zanieczyszczeniami 9.02.2011 23.03.2011 13.04.2011
Szerokość strefy ekotonowej a jej efektywność 60 50 N % redukcji 40 30 20 N P 10 N P 0 6 11 16 szerokość ekotonu [m] (Zdanowicz, 2001)
CEL: Podwoić efektywność stref ekotonowych przy jednoczesnej redukcji o połowę przestrzenni przeznaczonej na strefy ekotonowe Wzmocnienie roślinnych stref ekotonowych o metody biotechnologii ekohydrologicznej P>N N>P
Poligon demonstracyjny Barkowice Zatoka ograniczenie zanieczyszczenia wód podziemnych związkami azotu poprzez wzmocnienie roślinnej strefy ekotonowej ścianą denitryfikacyjną (www.geoportal.gov.pl) Stężenie azotanów [mg/l] 400 350 300 250 200 150 100 50 0 B1 B2 B3 B4 B5 3.09.2010 30.09.2010 3.11.2010 9.12.2010 wg Dyrektywy Azotanowej wody zanieczyszczone Ściana denitryfikacyjna
Przykładowe zastosowanie ściany denitryfikacyjnej Składowisko obornika usytuowane bezpośrednio na powierzchni ziemi w gospodarstwie hodowlanym trzody chlewnej (200 sztuk) Stężenia poszczególnych form azotu w wodzie gruntowej: TN >300 mg dm -3, N-NO 3 N >200 mg dm -3, N-NH 4 >150 mg dm -3 Wody gruntowe na głębokości około 1 m. Redukcja azotanów (78%), jonów amonowych (80%) i TN (78%) w wodzie gruntowej przepływającej przez skonstruowaną ścianą denitryfikacyjną Średnie zmiany stężenia azotanów w badanym transekcie 250 wartości średnie (mg/l) 200 150 100 50 0 77,9 % I II III stanowisko NO3 (photo: ERCE) (Bednarek, Ubraniak i in. 2009)
Poligon demonstracyjny Zarzęcin: ograniczenie zanieczyszczenia wód podziemnych związkami fosforu poprzez wzmocnienie roślinnej strefy ekotonowej barierą geochemiczną na bazie związków wapnia (www.geoportal.gov.pl) stężenie fosforanów [mg/l] 7 6 5 4 3 2 1 0 3.09.2010 30.09.2010 3.11.2010 9.12.2010 19.01.2011 Krytyczny poziom dla występowania zakwitów sinicowych Bariera geochemiczna Z1 Z2 Z3 Z4 Z5
Wykorzystanie bariery geochemicznej na bazie związków wapnia (Zalewski i in. 1996)
Nadrzędnym celem Ramowej Dyrektywy Wodnej jest osiągnięcie dobrego stanu wszystkich wód do 2015 roku. Warunkiem przyznania dodatkowego czasu na wdrożenie Ramowej Dyrektywy Wodnej jest wykazanie planu działań, których podstawy stanowią innowacyjne badania naukowe, rozpoczęcie ich wdrażania i wykazanie pierwszych symptomów poprawy stanu ekologicznego. Helmutem Bloech Europejskie Forum Wody, Szwajcaria, 2007