ymagania edukacyjne - izyka klasa 3 (numery przy wymaganiach sanowią odniesienie do podsawy programowej) oblicza pracę ze wzoru Fs (.) podaje jednoskę pracy (1 J) Klasyikacja śródroczna Ocena dopuszczająca i dosaeczna sporządza wykres zależności () s oraz Fs (), odczyuje i oblicza pracę na podsawie ych wykresów (8.8) wyjaśnia, co o znaczy, że urządzenia pracują z różną mocą (.) podaje przykłady urządzeń pracujących z różną mocą (.) oblicza moc na podsawie wzoru P (.) podaje jednoski mocy i przelicza je (.) podaje przykłady energii w przyrodzie i sposoby jej wykorzysywania (.3) wyjaśnia, co o znaczy, że ciało posiada energię mechaniczną (.4) podaje przykłady ciał posiadających energię poencjalną ciężkości i energię kineyczną (.4) wymienia czynności, kóre należy wykonać, by zmienić energię poencjalną ciała (.4) podaje przykłady przemiany energii poencjalnej w kineyczną i na odwró, posługując się zasadą zachowania energii mechanicznej (.5) opisuje zasadę działania dźwigni dwusronnej (1.11) podaje warunek równowagi dźwigni dwusronnej (1.11) wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwusronnej, linijki i ciała o znanej masie (9.4, 8.1, 8.3, 8.10, 8.11, 8.1) wymienia składniki energii wewnęrznej (.6) podaje przykłady, w kórych na skuek wykonania pracy wzrosła energia wewnęrzna ciała (.6) opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyższej emperaurze do ciała o niższej emperaurze, nasępujący przy zeknięciu ych ciał (.6) podaje przykłady przewodników i izolaorów (.8) opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu codziennym (.8) podaje przykłady wysępowania konwekcji w przyrodzie (.11) opisuje proporcjonalność ilości dosarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrosu jego emperaury (.10, 8.7) odczyuje z abeli warości ciepła właściwego (.10, 8.6) analizuje znaczenie dla przyrody, dużej warości ciepła właściwego wody (8.) c oblicza ciepło właściwe na podsawie wzoru w Q md T (.10) opisuje zjawisko opnienia (sałość emperaury, zmiany energii wewnęrznej opniejących ciał) (.9) podaje przykład znaczenia w przyrodzie dużej warości ciepła opnienia lodu (.9) opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła w emperaurze opnienia do masy ciała, kóre chcemy sopić (8.7) odczyuje z abeli emperaurę opnienia i ciepło opnienia (8.6) analizuje (energeycznie) zjawisko parowania i wrzenia (.9) opisuje zależność szybkości parowania od emperaury (.9) opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła do masy cieczy zamienianej w parę (8.7) odczyuje z abeli emperaurę wrzenia i ciepło parowania (8.6) podaje przykłady znaczenia w przyrodzie dużej warości ciepła parowania wody (.10) wskazuje w ooczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający (6.1) podaje znaczenie pojęć: położenie równowagi, wychylenie, ampliuda, okres, częsoliwość (6.4) opisuje ruch wahadła i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w ych ruchach (6.1) doświadczalnie wyznacza okres i częsoliwość drgań wahadła i ciężarka na sprężynie (9.1, 8.1, 8.6, 8.10, 8.11, 8.1) demonsruje alę poprzeczną i podłużną (8.1) podaje różnice między ymi alami (6.4) posługuje się pojęciami długości ali, szybkości rozchodzenia się ali, kierunku rozchodzenia się ali (6.3) opisuje mechanizm wywarzania dźwięku w insrumenach muzycznych (6.5) wymienia, od jakich wielkości izycznych zależy wysokość i głośność dźwięku (6.6) podaje rząd wielkości szybkości ali dźwiękowej w powierzu (6.4) wyjaśnia, co nazywamy ulradźwiękami i inradźwiękami (6.7) opisuje budowę aomu i jego składniki (4.5)
elekryzuje ciało przez poarcie (4.1) wskazuje w ooczeniu zjawiska elekryzowania przez arcie (4.1) bada doświadczalnie oddziaływanie między ciałami naelekryzowanymi przez arcie i ormułuje wnioski (9.6, 4., 8.1, 8.) podaje przykłady przewodników i izolaorów (4.3) opisuje budowę przewodników i izolaorów (rolę elekronów swobodnych) (4.3) elekryzuje ciało przez zeknięcie go z innym ciałem naelekryzowanym (4.1) analizuje przepływ ładunków podczas elekryzowania przez doyk, sosując zasadę zachowania ładunku (4.4) opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elekronów swobodnych (4.6) posługuje się inuicyjnie pojęciem napięcia elekrycznego (4.8) podaje jednoskę napięcia (1 V) (4.8) wskazuje wolomierz, jako przyrząd do pomiaru napięcia (8.1) wymienia źródła napięcia: ogniwo, akumulaor, prądnica (4.8) buduje najprosszy obwód składający się z ogniwa, żarówki (lub opornika) i wyłącznika (4.1) rysuje schema najprosszego obwodu, posługując się symbolami elemenów wchodzących w jego skład (4.1) q I oblicza naężenie prądu ze wzoru (4.7) podaje jednoskę naężenia prądu (1 A) (4.7) buduje najprosszy obwód prądu i mierzy naężenie prądu w ym obwodzie (4.7) podaje zależność wyrażoną przez prawo Ohma (4.9) U R oblicza opór przewodnika na podsawie wzoru I (4.9) podaje jego jednoskę (1 ) (4.9) buduje obwód elekryczny według podanego schemau (9.7, 8.1, 4.1) mierzy naężenie prądu w różnych miejscach obwodu, w kórym odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle (8.1) mierzy napięcie na odbiornikach wchodzących w skład obwodu, gdy odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle (8.1) odczyuje dane z abliczki znamionowej odbiornika (4.10) odczyuje zużyą energię elekryczną na liczniku (4.10) oblicza pracę prądu elekrycznego ze wzoru UI (4.10) oblicza moc prądu ze wzoru P UI (4.10) podaje jednoski pracy oraz mocy prądu i przelicza je (4.11) podaje przykłady pracy wykonanej przez prąd elekryczny (4.13) wyznacza opór elekryczny żarówki (lub opornika) przez pomiar napięcia i naężenia prądu (9.8, 8.1, 8.1) wyznacza moc żarówki (9.9, 8.1, 8.1) wykonuje pomiary masy wody, emperaury i czasu ogrzewania wody (9.5) odczyuje moc z ablicy znamionowej czajnika (9.5) podaje rodzaj energii, w jaki zmienia się w ym doświadczeniu energia elekryczna (9.5, 4.13) 1 kg m wyraża jednoskę pracy 1 J s Ocena dobra i bardzo dobra (.) podaje ograniczenia sosowalności wzoru Fs (.) oblicza każdą z wielkości we wzorze Fs (.) objaśnia sens izyczny pojęcia mocy (.) oblicza każdą z wielkości ze wzoru P (.) oblicza moc na podsawie wykresu zależności () (8.8) wyjaśnia pojęcia układu ciał wzajemnie oddziałujących oraz sił wewnęrznych w układzie i zewnęrznych spoza układu (.3) wyjaśnia i zapisuje związek D E (.3) z oblicza energię poencjalną ciężkości ze wzoru i E mgh kineyczną ze wzoru mu E (.4)
oblicza energię poencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego (.4) sosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania zadań obliczeniowych (.5) objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego (.5) opisuje zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrou (1.11) wyjaśnia, w jaki sposób maszyny prose uławiają nam wykonywanie pracy (1.11) wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu z arciem nie jes spełniona zasada zachowania energii mechanicznej (.6) wyjaśnia, dlaczego przyros emperaury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnęrznej (.6) wykorzysując model budowy maerii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła (.7) ormułuje jakościowo pierwszą zasadę ermodynamiki (.6) wyjaśnia zjawisko konwekcji (.11) uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez konwekcję (.11) opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowym oczyszczaniu powierza w mieszkaniach (.11) na podsawie proporcjonalności Q i m, Q i T deiniuje ciepło właściwe subsancji (.10, 8.7) oblicza każdą wielkość ze wzoru Q m c T (.10) wyjaśnia sens izyczny pojęcia ciepła właściwego (.10) sporządza bilans cieplny dla wody i oblicza szukaną wielkość (I) opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy (.6) objaśnia, dlaczego podczas opnienia i krzepnięcia emperaura pozosaje sała, mimo zmiany energii wewnęrznej (.7) na podsawie proporcjonalności Q mc oblicza każdą wielkość ze wzoru (.10) wyjaśnia sens izyczny pojęcia ciepła opnienia (.10) doświadczalnie wyznacza ciepło opnienia lodu (8.1) Q ~ m deiniuje ciepło opnienia subsancji (8.7) opisuje zależność emperaury wrzenia od zewnęrznego ciśnienia (.10) na podsawie proporcjonalności Q mc oblicza każdą wielkość ze wzoru Q ~ m deiniuje ciepło parowania (8.7) p (.10) wyjaśnia sens izyczny pojęcia ciepła parowania (.10) opisuje zasadę działania chłodziarki (.9) odczyuje ampliudę i okres z wykresu x () dla drgającego ciała (6.4) opisuje przykłady drgań łumionych i wymuszonych (6.) opisuje zjawisko izochronizmu wahadła (6.) wykorzysuje drugą zasadę dynamiki do opisu ruchu wahadła (1.7, 6.1) opisuje mechanizm przekazywania drgań jednego punku ośrodka do drugiego w przypadku ali na napięej linie i al dźwiękowych w powierzu (6.3) sosuje wzory v T oraz v do obliczeń (6.4) uzasadnia, dlaczego ale podłużne mogą się rozchodzić w ciałach sałych, cieczach i gazach, a ale poprzeczne ylko w ciałach sałych (6.3) opisuje doświadczalne badanie związku częsoliwości drgań źródła z wysokością dźwięku (9.13, 8.1) podaje cechy ali dźwiękowej (częsoliwość 16 Hz 0000 Hz, ala podłużna) (6.6) opisuje wysępowanie w przyrodzie i zasosowania inradźwięków i ulradźwięków (np. w medycynie) (6.7) określa jednoskę ładunku (1 C) jako wielokroność ładunku elemenarnego (4.5) wyjaśnia elekryzowanie przez arcie (analizuje przepływ elekronów) (4.5) objaśnia pojęcie jon (4.5) opisuje budowę krysaliczną soli kuchennej (3.) wyjaśnia oddziaływania na odległość ciał naelekryzowanych, posługując się pojęciem pola elekrosaycznego (4.) wyjaśnia, jak rozmieszczony jes, uzyskany na skuek naelekryzowania, ładunek w przewodniku, a jak w izolaorze (4.3) objaśnia elekryzowanie przez indukcję (4.3) opisuje mechanizm zobojęniania ciał naelekryzowanych (meali i dielekryków) (4.4) wyjaśnia uziemianie ciał (4.4) wymienia i opisuje skuki przepływu prądu w przewodnikach (4.13) wskazuje kierunek przepływu elekronów w obwodzie i umowny kierunek prądu (4.6) mierzy napięcie na żarówce (oporniku) (8.1) objaśnia proporcjonalność q~
q I oblicza każdą wielkość ze wzoru (4.7) przelicza jednoski ładunku (1 C, 1 Ah, 1 As) (4.7) wykazuje doświadczalnie proporcjonalność I ~ U i deiniuje opór elekryczny przewodnika (8.7) U R oblicza wszyskie wielkości ze wzoru I (4.9) wykazuje, że w łączeniu szeregowym naężenie prądu jes akie samo w każdym punkcie obwodu, a w łączeniu równoległym naężenia prądu w poszczególnych gałęziach sumują się (4.7, 4.8) wykazuje, że w łączeniu równoległym napięcia na każdym odbiorniku są akie same, a w łączeniu szeregowym sumują się na podsawie doświadczenia wnioskuje o sposobie łączenia odbiorników sieci domowej (4.7, 4.8) oblicza każdą z wielkości wysępujących we wzorach UI UR I R (4.10, 4.11) opisuje przemiany energii elekrycznej w grzałce, silniku odkurzacza, żarówce (4.13) wyjaśnia rolę bezpiecznika w obwodzie elekrycznym (4.13) opisuje doświadczalne wyznaczanie oporu elekrycznego żarówki oraz jej mocy (8.1) zaokrągla wynik pomiaru pośredniego do rzech cyr znaczących (8.11) c objaśnia sposób dochodzenia do wzoru wykonuje obliczenia (9.5) zaokrągla wynik do rzech cyr znaczących (8.11) w P md T (9.5) Ocena celująca opisuje zasadę działania dźwigni dwusronnej i jednosronnej ( 1.11) podaje warunek równowagi dźwigni dwusronnej i jednosronnej(1.11) doświadczalnie wyznacza ciepło opnienia lodu, sosuje zasadę bilansu cieplnego (8.1) wykazuje, że w łączeniu szeregowym naężenie prądu jes akie samo w każdym punkcie obwodu, a w łączeniu równoległym naężenia prądu w poszczególnych gałęziach sumują się, oblicza opór zasępczy (4.7, 4.8) Klasyikacja roczna Ocena dopuszczająca i dosaeczna podaje nazwy biegunów magneycznych i opisuje oddziaływania między nimi (5.1) opisuje zachowanie igły magneycznej w pobliżu magnesu (5.) opisuje sposób posługiwania się kompasem (5.) demonsruje działanie prądu w przewodniku na igłę magneyczną umieszczoną w pobliżu, w ym: zmiany kierunku wychylenia igły przy zmianie kierunku prądu oraz zależność wychylenia igły od pierwonego jej ułożenia względem przewodnika (9.10, 8.1, 5.4) opisuje budowę elekromagnesu (5.5) opisuje działanie elekromagnesu na znajdujące się w pobliżu przedmioy żelazne i magnesy (5.5) na podsawie oddziaływania elekromagnesu z magnesem wyjaśnia zasadę działania silnika na prąd sały (5.6) nazywa rodzaje al elekromagneycznych (radiowe, promieniowanie podczerwone, świało widzialne, promieniowanie nadioleowe, rengenowskie) (7.1) podaje przykłady zasosowania al elekromagneycznych (7.1) wymienia cechy wspólne i różnice w rozchodzeniu się al mechanicznych i elekromagneycznych (7.1)v wymienia sposoby przekazywania inormacji i wskazuje rolę al elekromagneycznych (7.1) podaje przykłady źródeł świała (7.) opisuje sposób wykazania, że świało rozchodzi się po liniach prosych (7.) wskazuje ką padania i odbicia od powierzchni gładkiej (7.3) opisuje zjawisko rozproszenia świała na powierzchniach chropowaych (7.3) podaje cechy obrazu powsającego w zwierciadle płaskim (7.3) szkicuje zwierciadło kulise wklęsłe i wypukłe (7.4) opisuje oś opyczną główną, ognisko, ogniskową i promień krzywizny zwierciadła (7.4) wykreśla bieg wiązki promieni równoległych do osi opycznej po odbiciu od zwierciadła (7.4)
wymienia cechy obrazów orzymywanych w zwierciadle kulisym (7.4) wskazuje prakyczne zasosowania zwierciadeł (7.4) doświadczalnie bada zjawisko załamania świała i opisuje doświadczenie (9.11, 8.1) szkicuje przejście świała przez granicę dwóch ośrodków i oznacza ką padania i ką załamania (7.5) wyjaśnia rozszczepienie świała w pryzmacie posługując się pojęciem świało białe (7.9) opisuje świało białe, jako mieszaninę barw (7.10) rozpoznaje ęczę jako eek rozszczepienia świała słonecznego (7.9) opisuje bieg promieni równoległych do osi opycznej, przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą (7.6) posługuje się pojęciem ogniska, ogniskowej i osi głównej opycznej (7.6) wywarza za pomocą soczewki skupiającej osry obraz przedmiou na ekranie (9.14, 8.1) rysuje konsrukcje obrazów wyworzonych przez soczewki skupiające i rozpraszające (7.7) rozróżnia obrazy rzeczywise, pozorne, prose, odwrócone, powiększone, pomniejszone (7.7) wyjaśnia, na czym polegają wady wzroku: krókowzroczności i dalekowzroczności (7.8) podaje rodzaje soczewek (skupiająca, rozpraszająca) do korygowania wad wzroku (7.8) Ocena dobra i bardzo dobra opisuje oddziaływanie magnesu na żelazo i podaje przykłady wykorzysania ego oddziaływania (5.3) do opisu oddziaływania używa pojęcia pola magneycznego (5.) wyjaśnia zasadę działania kompasu (5.) wyjaśnia zachowanie igły magneycznej, używając pojęcia pola magneycznego wyworzonego przez prąd elekryczny (5.4) doświadczalnie demonsruje, że zmieniające się pole magneyczne jes źródłem prądu elekrycznego w zamknięym obwodzie (8.1) opisuje rolę rdzenia w elekromagnesie (5.5) wskazuje bieguny N i S elekromagnesu (5.5) buduje model i demonsruje działanie silnika na prąd sały (5.6, 8.1) opisuje ale elekromagneyczne jako przenikanie się wzajemne pola magneycznego i elekrycznego (7.1) podaje niekóre ich właściwości (rozchodzenie się w próżni, szybkość wykorzysuje do obliczeń związek c (7.1) wyjaśnia ranspor energii przez ale elekromagneyczne (7.1) 8 c 3 10 m s, różne długości al) (7.11) wyjaśnia powsawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prosoliniowego rozchodzenia się świała w ośrodku jednorodnym (7.) rysuje konsrukcyjnie obraz punku lub igury w zwierciadle płaskim (7.3) objaśnia i rysuje konsrukcyjnie ognisko pozorne zwierciadła wypukłego (7.4) rysuje konsrukcyjnie obrazy w zwierciadle wklęsłym (7.4) wyjaśnia pojęcie gęsości opycznej (im większa szybkość rozchodzenia się świała w ośrodku ym rzadszy ośrodek) (7.5) opisuje zjawisko całkowiego wewnęrznego odbicia (7.5) wyjaśnia budowę świałowodów opisuje ich wykorzysanie w medycynie i do przesyłania inormacji (7.5) wyjaśnia pojęcie świała jednobarwnego (monochromaycznego) i prezenuje je za pomocą wskaźnika laserowego (7.10) wyjaśnia, na czym polega widzenie barwne (7.10) doświadczalnie znajduje ognisko i mierzy ogniskową soczewki skupiającej (7.6) 1 z oblicza zdolność skupiającą soczewki ze wzoru i wyraża ją w diopriach (7.6) opisuje zasadę działania prosych przyrządów opycznych (7.7) opisuje rolę soczewek w korygowaniu wad wzroku (7.8) podaje znak zdolności skupiającej soczewek korygujących krókowzroczność i dalekowzroczność (7.8) Ocena celująca opisuje ale elekromagneyczne jako przenikanie się wzajemne pola magneycznego i elekrycznego, analizuje i opisuje zjawisko indukcji elekromagneycznej (7.1) rysuje konsrukcyjnie obrazy w zwierciadle wklęsłym, sosuje równanie zwierciadła (7.4) opisuje zasadę działania prosych przyrządów opycznych, buduje obrazy w soczewkach, sosuje równanie soczewki (7.7)