KOMUNIKAT KOMISJI dotyczący powołania grupy doradczej ds. łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin oraz opracowania procedury konsultacji w zakresie łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin za pośrednictwem organów przedstawicielskich na szczeblu europejskim W Białej Księdze nt. Rządzenia Unią Europejską przyjętej w dniu 25 lipca 2001 roku 1, Komisja podkreśliła wagę zapewnienia szerszego uczestnictwa obywateli i organizacji w tworzeniu i stosowaniu polityk europejskich. Demokracja rzeczywiście zależy dzisiaj od umiejętności obywateli uczestniczenia w debacie publicznej i wpływa na sposób, w jaki Unia Europejska wykorzystuje przyznawane jej przez obywateli uprawnienia. Biała Księga nt. Rządzenia Unią Europejską proponuje większe otwarcie procesu opracowywania polityk na obywateli, proponując ustanowienie we wczesnej fazie opracowywania polityk bardziej usystematyzowanego dialogu z przedstawicielami społeczności regionalnych i lokalnych, za pośrednictwem krajowych i europejskich stowarzyszeń. Zwiększenie uczestnictwa winno w ten sposób zwiększyć zaufanie do instytucji, które są źródłem polityk. Komisja uchwaliła również komunikat zatytułowany W stronę wzmocnienia kultury konsultacji i dialogu ogólne zasady i przepisy minimalne mające zastosowanie do konsultacji prowadzonych przez Komisję z zainteresowanymi stronami 2, którego celem jest zapewnienie spójnego podejścia wszystkich Służb Komisji w procesie konsultacji oraz zwiększenie przejrzystości konsultacji. W zakresie zdrowia ludzi, zwierząt i roślin zagadnienia, z jakimi spotkała się Wspólnota w ostatnich latach unaoczniły, jak ważne jest poznanie opinii podmiotów stanowiących poszczególne ogniwa łańcucha żywnościowego. Wypływa stąd zaangażowanie i zwiększone uczestnictwo podmiotów zaangażowanych w kwestie bezpieczeństwa żywności. Powinno to pozwolić na przewidywanie i lepsze ujęcie charakteru trudności i niepewności, z jakimi Unia może się spotykać, aby umożliwić podejmowanie decyzji i jasne przedstawienie ryzyka społeczeństwu. Większa przejrzystość na wszystkich poziomach polityki bezpieczeństwa żywności winna w zasadniczy sposób przyczynić się do zwiększenia zaufania konsumentów do polityki bezpieczeństwa żywności Unii europejskiej. Rozporządzenie (WE) nr 178/2002, ustalające ogólne zasady i ogólne przepisy prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności 3 przewiduje, że obywatele są konsultowani w sposób otwarty i przejrzysty, bezpośrednio lub za pośrednictwem organów 1 KOM(2001) 428 tekst sfinalizowany przyjęty przez Komisję w dniu 25.07.2001 2 KOM(2002) 704 tekst sfinalizowany przyjęty przez Komisję w dniu 11.12.2002 3 Dz.U. WE nr L 31, z 01.02.2002
przedstawicielskich, podczas opracowywania, opiniowania i rewizji przepisów prawa żywnościowego, chyba że nie pozwala na to pilny charakter kwestii. Konsultacje ze stronami zainteresowanymi przepisami prawa żywnościowego stanowią ważny sposób na zapewnienie technicznej poprawności propozycji Komisji, możliwości ich zastosowania w praktyce oraz zaakceptowania przez wszystkie podmioty, których dotyczy ta kwestia. W celu zwiększenia uczestnictwa podmiotów, których dotyczy kwestia bezpieczeństwa żywności, Biała Księga o Bezpieczeństwie Żywności przyjęta przez Komisję w dniu 12 stycznia 2000 4 przewiduje połączenie i reorganizację różnych istniejących komitetów doradczych i stałych grup oraz utworzenie nowego Komitetu Doradczego ds. łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin. Komitety Doradcze, które reforma ta miałaby objąć, to z jednej strony Komitet Doradczy ds. środków spożywczych, utworzony przez Komisję w roku 1980 5, z drugiej strony Komitet Doradczy ds. zdrowia i bezpieczeństwa produktów rolnych a także niektóre z powiązanych z nim stałych grup doradczych (ds. weterynaryjnych, ds. zdrowia roślin, ds. warunków utrzymania zwierząt, ds. żywienia zwierząt), powołanych decyzją Komisji z roku 1998 6. Wszystkie te komitety i grupy doradcze wniosły do Służb Komisji dużą wartość dodaną i stanowiły ważny przyczynek do rozwoju europejskiego ustawodawstwa żywnościowego. Zdobyte dotychczas doświadczenie wykazało jednak konieczność zweryfikowania systemu doradczego, scalenia różnych istniejących komitetów doradczych i poprawy ich funkcjonowania. W ocenie Komisji niezbędne jest dzisiaj posiadanie nowego systemu doradczego, pozwalającego na ustanowienie bardziej stałego dialogu między Służbami Komisji a środowiskami społeczno-zawodowymi, które objęte są przepisami prawa żywnościowego. W wyniku pogłębionych konsultacji z zainteresowanymi stronami zostały określone jasne kierunki co do środków, które w możliwie najskuteczniejszy sposób pozwolą spełnić różne potrzeby w kwestii doradztwa: 1. Nowa polityka w szczególności w dziedzinie bezpieczeństwa żywności opiera się na globalnym podejściu do łańcucha pokarmowego. Od chwili obecnej wszystkie elementy łańcucha pokarmowego muszą być zintegrowane w nowych procedurach konsultacji. Zakres, w jakim będzie można zasięgać konsultacji w ramach nowego systemu będzie bardzo szeroki, a konsultacje będą dotyczyły: znakowania i prezentacji środków spożywczych i pasz, bezpieczeństwa środków spożywczych i pasz, pożywienia dla ludzi w odniesieniu do ustawodawstwa żywnościowego, zdrowia i warunków utrzymania zwierząt oraz zdrowia roślin. 2. Przepisy przywołanego Rozporządzenia (WE) nr 178/2002 wymagają, by konsultacje były przejrzyste i otwarte oraz prowadzone bądź bezpośrednio ze społeczeństwem bądź za pośrednictwem organów przedstawicielskich. Nowy kierunek obrany przez Komisję w dziedzinie doradztwa to również wyraźne 4 KOM(1999) 719 tekst sfinalizowany przyjęty przez Komisję w dniu 12.01.2000 5 Dz.U. WE nr L 318, z 26.11.1980 6 Dz.U. WE nr L 88, z 24.03.1998
popieranie konsultacji z zainteresowanymi stronami w możliwie jak najszerszym zakresie. 3. Należy utrzymać możliwość zarządzania procedurami konsultacji dotyczącymi żywności, choć dziedzina której dotyczą i zakres ich obowiązywania są znacznie szersze z racji szerokiego zasięgu całości interesów związanych z łańcuchem pokarmowym. W tym celu wskazane jest uwzględnienie postępu technologii informacji i oparcie procedur ustanawiających ustrukturowany i stały dialog na konsultacjach z organami przedstawicielskimi na szczeblu europejskim. 4. Ustanowienie procedur stałej konsultacji nie zobowiązuje jednak Komisji do korzystania z tych procedur w sposób usystematyzowany. Tym samym Komisja może zawsze wybrać odwołanie się do bezpośrednich konsultacji publicznych, gdy uzna je za celowe. W ten sam sposób przypadki pilne uzasadniają zastosowanie procedur wyjątkowych, czyli niemożliwość przeprowadzenia konsultacji. Dlatego też Komisja proponuje stworzenie mechanizmu konsultacji i dialogu w zakresie polityki i ustawodawstwa prawa żywnościowego oraz zdrowia zwierząt i roślin, składającego się z kilku elementów, które przedstawiają się następująco: stworzenie grupy doradczej, której członkami będą organy europejskie wybrane na podstawie pewnych szczególnych kryteriów. Sposób organizacji pracy tej grupy pozwoli również na powoływanie grup roboczych w celu analizowania specyficznych zagadnień. stworzenie szerokiej sieci informacji i doradztwa otwartej na wszystkie organy reprezentujące przedmiotowe interesy. wzmocnienie istniejących narzędzi. 1. Utworzenie doradczej grupy ekspertów Aby zapewnić bezpośredni dialog z organami przedstawicielskimi na szczeblu europejskim w ramach ustrukturowanych posiedzeń, Komisja proponuje stworzenie Grupy Doradczej ds. łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin. Z grupą będą prowadzone konsultacje co do programu prac Komisji w zakresie oznakowania i prezentacji środków spożywczych i pasz, bezpieczeństwa środków spożywczych i pasz, pożywienia dla ludzi w odniesieniu do ustawodawstwa żywnościowego, zdrowia i warunków utrzymania zwierząt oraz zdrowia roślin. Komisja będzie mogła ponadto konsultować się z grupą w sprawie wszelkich środków, jakie będzie zmuszona zastosować lub zaproponować w tym zakresie. W celu zoptymalizowania konsultacji grupa zbierać się będzie co najmniej dwa razy do roku na posiedzeniu plenarnym. Grupa ta będzie się składała z organów wybranych spośród członków sieci informacji i doradztwa, spełniających następujące kryteria: ogólny charakter reprezentowanych interesów, szeroka reprezentatywność, organ istniejący w sposób stały, mający bezpośredni dostęp do ekspertyz należących do niego członków, umożliwiający szybką i skoordynowaną reakcję.
Celem ustalenia kryteriów ograniczających jest uniknięcie sytuacji, w której z powodu zbyt licznego składu grupy zarządzanie nią stałoby się niemożliwe, a jednocześnie gwarantuje to wyważoną obecność organów przedstawicielskich interesu ogólnego. Jako że grupa będzie szczególnie konsultowana w sprawie programu pracy Komisji, zasadniczą kwestią będzie w rzeczywistości obecność organów przedstawicielskich, mających jak najbardziej globalną wizję łańcucha pokarmowego z racji bronionych interesów ogólnych. Zważywszy na szerokie spektrum uczestników i różnorodność interesów, jakie będą reprezentowane, przewodniczący komitetu i jego sekretariat będą zapewnione przez Służby Komisji, które będą czuwały nad zapewnieniem jak najlepszej równowagi między poszczególnymi reprezentowanymi stronami. Sposoby pracy grupy umożliwią również powoływanie grup roboczych ds. specyficznych tematów. Zadaniem takich grup roboczych będzie, w początkowej lub bardziej zaawansowanej fazie projektu ustawodawczego, z jednej strony zbieranie danych o charakterze bardziej technicznym od stron z różnych szczebli hierarchii, ujmowanych łącznie lub oddzielnie, a z drugiej strony dostarczanie informacji co do stosowania istniejących przepisów prawa. Te grupy robocze będą powoływane na polecenie grupy lub w zależności od potrzeb Komisji, starając się zachować jak najlepszą równowagę między poszczególnymi wchodzącymi w grę interesami. Aby osiągnąć jak najlepszą skuteczność, posiedzenia grup roboczych muszą funkcjonować w sposób elastyczny. W tym celu będą one gromadzić wszystkie lub część organów przedstawicielskich grupy doradczej, ale jednocześnie będą mogły być w razie potrzeby rozszerzane na pewne inne organy przedstawicielskie na szczeblu europejskim. Komisja będzie miała też możliwość zaproszenia innych zainteresowanych organów lub osób, w tym stron zainteresowanych pochodzących z krajów trzecich, zapraszanych w charakterze obserwatorów. Obecna praktyka spotkań grup roboczych dowodzi w rzeczywistości celowości zapraszania innych uczestników na posiedzenia organizowane ad hoc. 2. Stworzenie sieci informacji i konsultacji Technologie informacji i komunikacji odgrywają ważną rolę w zapewnianiu przejrzystości prowadzonych przez Komisję polityk. Komisja stworzy sieć informacji i konsultacji, wykorzystując możliwości oferowane przez nowe technologie informacji i E-government. Na stronie internetowej będą dostępne projekty dotyczące rozwoju ustawodawstwa żywnościowego w szerokim znaczeniu na odpowiednim etapie ich opracowywania. Strony zainteresowane będą mogły wzajemnie poznać swoje stanowiska oraz nawiązać między sobą interaktywny dialog. Zasadniczą kwestią jest zapewnienie szerokiego otwarcia w kwestii doradztwa na stronie internetowej. Projekt dotyczący mleka i przetworów mlecznych będzie w rzeczywistości mógł być interesujący dla instytucji broniących interesy ogólne, ale równie słusznie będzie dotyczył organów związanych z węższym sektorem, reprezentujących interesy dotyczące produkcji mleka lub przetwórstwa mlecznego.
Taka procedura konsultacji zapewni Komisji cenny wkład podczas opracowywania ustawodawstwa żywnościowego. Powinna też przyczynić się do prowadzenia dialogu i wzbogacających debat między różnymi stronami, których kwestia ta dotyczy. 3. Wzmocnienie niektórych istniejących działań Wreszcie inne, już mające zastosowanie środki będą utrzymane i wzmocnione w celu zwiększenia uczestnictwa obywateli. Po pierwsze Służby Komisji będą utrzymywały z wszystkimi podmiotami społecznozawodowymi dwustronne kontakty, co okazało się niezmiernie przydatne podczas identyfikacji potrzeb i obaw partnerów. Po drugie Komisja w dalszym ciągu będzie aktywnie informowała społeczeństwo o zagadnieniach dotyczących bezpieczeństwa żywności. Strona internetowa EUROPA Unii Europejskiej winna stać się interaktywną platformą informacji, dialogu i debaty, umożliwiając lepsze informowanie i komunikację. Informacja winna być przedstawiana w sposób dostosowany do potrzeb i obaw społeczeństwa. Chodzi o to, by stworzyć transnarodową przestrzeń, w której obywatele różnych krajów będą mogli być informowani o rozwoju polityk proponowanych przez Komisję w zakresie bezpieczeństwa żywności. W przypadku tematów o dużym znaczeniu Komisja w dalszym ciągu będzie przedkładała swe propozycje do zaopiniowania szerokiemu ogółowi, tak jak to robiła w przeszłości w przypadku Białej Księgi o Bezpieczeństwie Żywności oraz Oświadczeń dotyczących żywienia. Proponując takie różne działania oraz zgodnie z podjętymi zobowiązaniami dotyczącymi rządzenia w Europie, Komisja ma nadzieję na polepszenie współpracy między wszystkimi aktywnymi partnerami w kwestii rozwoju europejskiej polityki żywnościowej oraz na rozwój prawdziwej kultury doradztwa i dialogu.
Wniosek dotyczący DECYZJI KOMISJI z dnia [ ] dotyczącej powołania grupy doradczej ds. łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, Uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską a także mając na uwadze, co następuje: (1) W Białej Księdze nt. Rządzenia w Unii Europejskiej przyjętej w dniu 25 lipca 2001 r., Komisja zobowiązała się do szerszego otwarcia procesu opracowywania polityk Unii Europejskiej w celu zapewnienia większego uczestnictwa obywateli i organizacji w tworzeniu i stosowaniu tych polityk. (2) Komisja uchwaliła w dniu 11 grudnia 2002 r. 7 komunikat dotyczący ogólnych zasad i przepisów minimalnych mających zastosowanie do konsultacji prowadzonych przez Komisję z zainteresowanymi stronami w celu zapewnienia spójnego podejścia wszystkich Służb Komisji w procesie konsultacji oraz zwiększenia przejrzystości konsultacji. (3) Zdaniem Komisji niezbędne jest konsultowanie i informowanie konsumentów oraz środowisk społeczno-gospodarczych, których dotyczy kwestia znakowania i prezentowania środków spożywczych i pasz, bezpieczeństwa środków spożywczych i pasz, pożywienia dla ludzi w odniesieniu do ustawodawstwa żywnościowego, zdrowia zwierząt oraz warunków utrzymania, jak również zdrowia roślin. (4) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002, ustalające ogólne zasady i ogólne przepisy prawa dotyczące żywności, powołujące Europejski Urząd ds. bezpieczeństwa żywności i ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności przewiduje, że obywatele są konsultowani w sposób otwarty i przejrzysty, bezpośrednio lub za pośrednictwem organów przedstawicielskich, podczas opracowywania, opiniowania i rewizji przepisów prawa żywnościowego, chyba że nie pozwala na to pilny charakter kwestii. (5) Biała Księga o Bezpieczeństwie Żywności przyjęta przez Komisję w dniu 12 stycznia 2000 r. przewiduje utworzenie Grupy Doradczej ds. bezpieczeństwa żywności przez reorganizację istniejących komitetów doradczych (Działanie 81). 7 KOM(2002)704 tekst sfinalizowany przyjęty przez Komisję w dniu 11.12.2002 r. 5
(6) Komitet Doradczy ds. środków spożywczych został powołany decyzją Komisji nr 80/1073/EWG. (7) Zostały powołane inne Komitety Doradcze w zakresie wspólnej polityki rolnej decyzją Komisji nr 98/235/EWG. (8) Zdobyte doświadczenie wykazało konieczność scalenia i reorganizacji oraz poprawy funkcjonowania różnych istniejących komitetów doradczych skupionych wokół kwestii łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin. (9) Kwestią zasadniczą jest stworzenie stałych systemów konsultacji z obywatelami na szczeblu europejskim podczas opracowywania, opiniowania i rewizji wspólnotowego ustawodawstwa żywnościowego. (10) Mając na uwadze konieczność globalnego podejścia do łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin w celu zapewnienia ochrony konsumentów, ważne jest włączenie do obszaru systemów doradztwa całości zagadnień związanych z ustawodawstwem żywnościowym, co obejmuje aspekty związane ze znakowaniem i prezentacją środków spożywczych i pasz, z bezpieczeństwem artykułów spożywczych i pokarmów dla zwierząt, pożywienia dla ludzi w odniesieniu do ustawodawstwa żywnościowego, ze zdrowiem zwierząt, ale również aspekty związane z warunkami utrzymania zwierząt i z różnymi aspektami zdrowia roślin, takimi jak ochrona roślin, wyroby fitofarmaceutyczne i ich odpady a także warunkami zbytu nasion i materiałów rozpłodowych, w tym bioróżnorodność i związane z tym dziedziny własności przemysłowej. (11) Mając na uwadze szeroki zakres przedmiotowego doradztwa i wynikającą stąd dużą liczbę zainteresowanych stron, skuteczność stałych systemów doradztwa implikuje konsultowanie się z obywatelami poprzez organy przedstawicielskie reprezentujące interesy łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin na szczeblu europejskim, choć winna zawsze istnieć możliwość konsultacji bezpośredniej z obywatelami. (12) Środowiska społeczno-zawodowe, w tym stowarzyszenia konsumentów państw członkowskich, utworzyły na szczeblu Unii Europejskiej organizacje, których celem jest zapewnienie reprezentowania na szczeblu europejskim interesów związanych z łańcuchem pokarmowym oraz zdrowiem zwierząt i roślin. (13) Jakość systemów doradztwa zakłada, że bezpośrednia wymiana informacji między Komisją a organami przedstawicielskimi na szczeblu europejskim może odbywać się podczas ustrukturowanych posiedzeń w ramach danej grupy doradczej, w szczególności jeśli chodzi o program pracy Komisji w zakresie żywności. (14) Skład grupy doradczej nie może być zbyt liczny z powodów praktycznych, związanych z organizacją posiedzeń, winien jednak gwarantować adekwatną reprezentację interesów łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin. Ponieważ grupa będzie udzielać konsultacji w szczególności co do programu prac Komisji, kwestią zasadniczą będzie obecność organów przedstawicielskich mogących jak najlepiej bronić na szczeblu europejskim ogólnych interesów związanych z łańcuchem pokarmowym oraz zdrowiem zwierząt i roślin. 6
(15) W celu zapewnienia skuteczności i przejrzystości prac grupy sposób jej pracy umożliwia organizowanie spotkań grup roboczych, które w razie potrzeby mogą być rozszerzone na inne zainteresowane osoby lub organy. (16) W trosce o przejrzystość wskazane jest uchylenie decyzji nr 80/1073/EWG. 7
STANOWI: Artykuł 1 Przy Komisji powołana zostaje Grupa Doradcza ds. łańcucha pokarmowego oraz zdrowia zwierząt i roślin, zwana dalej Grupą. Artykuł 2 Misja 1. Komisja konsultuje z Grupą program swoich prac w następujących dziedzinach: bezpieczeństwo środków spożywczych i pasz; oznakowanie i prezentowanie środków spożywczych i pasz; pożywienia dla ludzi w odniesieniu do ustawodawstwa żywnościowego; zdrowie i warunki utrzymania zwierząt; zagadnienia dotyczące ochrony roślin, wyrobów fitofarmaceutycznych i ich odpadów oraz warunków zbytu nasion i materiału rozpłodowego w tym bioróżnorodność oraz wszystko, co wchodzi w zakres związanej z tym własności przemysłowej. 2. Komisja może ponadto konsultować się z Grupą w sprawie wszelkich środków, jakie będzie zmuszona zastosować lub zaproponować w ww. dziedzinach. Artykuł 3 Skład grupy 1. Grupa składa się z przedstawicieli organów przedstawicielskich na szczeblu europejskim. Liczba członków grupy nie może przekraczać 45. Celem ww. organów musi być obrona interesów związanych z dziedzinami wymienionymi w ustępie 1 art. 2 i muszą one spełniać następujące kryteria: ogólny charakter reprezentowanych interesów, reprezentowanie wszystkich lub większości krajów członkowskich oraz stałe istnienie na szczeblu wspólnotowym, umożliwiające bezpośredni dostęp do ekspertyz należących do danego organu członków, umożliwiający szybką i skoordynowaną reakcję. 2. W ciągu miesiąca od daty przyjęcia niniejszej decyzji Komisja zaprasza organy, które chcą uczestniczyć w grupie, by wyraziły w ciągu miesiąca swą wolę w tej kwestii, motywując swoje zainteresowanie i wyjaśniając, w jaki sposób spełniają ww. kryteria. 3. Komisja wybiera organy, które spełniają ww. kryteria w sposób najbardziej adekwatny i ustala ich listę, która publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 8
4. Każdy wybrany organ jest zobowiązany do zapewnienia koordynacji prac doradczych i informacyjnych w swoich ramach tak, by przedstawiać możliwie jak najbardziej reprezentatywne punkty widzenia na bronione interesy. Artykuł 4 Sposób organizacji 1. Grupa spotyka się z zasady dwa razy do roku w siedzibie Komisji oraz za każdym razem, gdy Komisja uzna to za konieczne. 2. Grupy robocze mogą być tworzone w celu zbadania specyficznych zagadnień na polecenie Grupy lub gdy okaże się to konieczne. 3. Komisja może zaprosić do uczestnictwa w pracach Grupy lub grup roboczych ekspertów lub obserwatorów, w tym organy przedstawicielskie pochodzące z krajów trzecich, jeśli okaże się to celowe i konieczne. 4. Posiedzenia Grupy oraz grup roboczych odbywają się w sposób i zgodnie z kalendarzem ustalonym przez Komisję. Komisja zapewnia ich przewodniczącego. 5. Grupa uchwala swój wewnętrzny regulamin na podstawie projektu przedstawionego przez Komisję. Służby Komisji zapewniają sekretariat posiedzeń i prac Grupy oraz grup roboczych. 6. Komisja zapewnia jawność prac Grupy. Artykuł 5 Poufność Członkowie Grupy, eksperci doraźni oraz wszystkie inne osoby zapraszane na posiedzenia Grupy jako obserwatorzy są zobowiązane nie rozpowszechniać informacji, które uzyskały w związku z pracami Grupy lub grup roboczych, w których uczestniczą, w przypadku gdy Komisja poinformuje, że przedmiotowe informacje mają charakter poufny. W takich przypadkach Komisja może postanowić, że tylko członkowie grupy otrzymają przedmiotowe informacje i tylko oni będą uczestniczyć w posiedzeniach. Artykuł 6 Postanowienie końcowe Decyzja Komisji nr 80/1073/EWG ustanawiająca nowy statut Komitetu Doradczego ds. środków spożywczych traci moc. Artykuł 7 Wejście w życie Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 9
Sporządzono w Brukseli, dnia [ ] W imieniu Komisji [ ] Członek Komisji 10