DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 24 maja 2013 r. Poz. 3322 WYROK NR SYGN. AKT IV SA/WR 672/12 WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO WE WROCŁAWIU z dnia 21 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędziowie Sędzia NSA Alojzy Wyszkowski Sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Protokolant Dorota Hurman po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 21 lutego 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Żukowice z dnia 29 maja 2012 r. nr XVI/108/2012 w przedmiocie zmiany uchwały nr VI/35/2007 Rady Gminy Żukowice z dnia 12 kwietnia 2007 r. w sprawie zasad ustalania i rozmiaru zniżek w realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, którym powierzono stanowiska kierownicze oraz ustalania tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć szkolnych nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin, pedagogów, logopedów, psychologów, doradców zawodowych I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy Żukowice na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 2 Poz. 3322 Uzasadnienie W dniu 29 maja 2012 r. Rada Gminy Żukowice podjęła, na podstawie art. 42 ust.7 pkt 2 i 3 w związku z art. 91b ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r., Nr 97, poz.674 ze zm.) uchwałę nr XVI/108/2012 w sprawie zasad udzielania zniżek w realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, którym powierzono stanowiska kierownicze oraz ustalenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć szkolnych nauczycieli realizujących w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin, pedagogów, logopedów, psychologów, doradców zawodowych. Wojewoda Dolnośląski w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w oparciu o przepis art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. z 2001 r., Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), zażądał stwierdzenia nieważności opisanej wyżej uchwały oraz zasądzenia kosztów postępowania. Uzasadniając swe żądanie organ nadzoru wskazał, iż w toku badania legalności tejże uchwały stwierdzono podjecie zaskarżonej uchwały z istotnym naruszeniem art.19 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz.854 ze zm.). Prowadząc postępowanie nadzorcze dotyczące przedmiotowej uchwały organ nadzoru pismem z dnia 29 czerwca 2012 r. wystąpił do Wójta Gminy Żukowice o wskazanie, czy uchwała ta zaopiniowana została zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, przez organizacje związkowe, reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080), tj. przez: Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych reprezentowane przez Związek Nauczycielstwa Polskiego, Forum Związków Zawodowych. W odpowiedzi na powyższe wezwanie organu nadzoru, Wójta Gminy Żukowice w piśmie z dnia 2 lipca 2012 r. oświadczył, że uchwała ta została przesłana reprezentatywnym związkom zawodowym celem zaopiniowania. W konsekwencji tegoż, Wojewoda stwierdził, że przedmiotowa uchwała została przedstawiona związkom zawodowym do zaopiniowania w sposób następczy. Nadto Wojewoda wskazał, że w piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r. Wójt Gminy Żukowice wyjaśnił, że Związek Nauczycielstwa Polskiego w dniu 12 lipca 2012 r. przedstawił negatywną opinię w sprawie ww. uchwały. Natomiast Niezależny Samorządowy Związek Zawodowy Solidarność i Forum Związków Zawodowych nie przedstawiły opinii w terminie. Mając na uwadze powyższe, Wojewoda podkreślił, że w celu ustalenia, które akty prawne dotyczą zagadnień objętych zadaniami związków zawodowych należy ustalić, jakie zadania stawia ustawodawca organizacjom związkowym. Z ustawy o związkach zawodowych wynika, iż organizacje tego rodzaju powołane są do reprezentowania i obrony praw, interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy (art. 1). Związki zawodowe reprezentują pracowników i inne osoby, a także bronią ich godności, praw oraz interesów materialnych i moralnych, zarówno zbiorowych, jak i indywidualnych (art. 4). Związki zawodowe współuczestniczą w tworzeniu korzystnych warunków pracy, bytu i wypoczynku (art. 6). Zatem ilekroć projekt aktu prawnego zawierać będzie regulacja dotyczące wskazanej wyżej materii, odpowiednie organizacje związkowe uprawnione będą do zaopiniowania projektu takiego aktu, a organ prawodawczy zobowiązany będzie do przedłożenia projektu aktu do zaopiniowania zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Zdaniem organu nadzoru, uprawnienie związków zawodowych wynikające z art. 19 ustawy o związkach zawodowych jest niezależne od faktu przynależności do związków osób, na które rozciągną się skutki projektowanego aktu prawnego. Organizacje związków zawodowych spełniające kryterium reprezentatywności w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji uprawnione są zatem do opiniowania wszystkich aktów prawnych dotyczących materii objętej zadaniami związków zawodowych niezależnie od faktycznej działalności związku na obszarze będącym przedmiotem regulacji zamierzonego aktu prawnego. Aktualnie działają trzy organizacje związkowe spełniające kryterium reprezentatywności w rozumieniu ustawy o Komisji Trójstronnej, a mianowicie: Forum Związków Zawodowych, Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność i Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. Co istotne, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych pismem z dnia 13 stycznia 2012r. upoważniło zarządy oddziałów Związku Nauczycielstwa
Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 3 Poz. 3322 Polskiego do opiniowania, w myśl art. 19 ustawy o związkach zawodowych, założeń i projektów aktów prawnych wydawanych przez organy gmin, w zakresie objętym zadaniami Związku Nauczycielstwa Polskiego. Ujmując powyższe ustalenia w kontekście konkretnego przypadku, Wojewoda stwierdził, że przedmiotowa uchwała dotyczy interesów pracowniczych. Do ochrony tych interesów upoważnione są związki zawodowe. Zaistniała więc konieczność poddania projektu uchwały procedurze konsultacyjnej z art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Z wyjaśnień zaś uzyskanych w toku postępowania nadzorczego wynika, że Związek Nauczycielstwa Polskiego wydał negatywną opinię odnośnie tej uchwały podkreślając, że jest właściwy do opiniowania projektów uchwał, a nie uchwalonych już uchwał. W przedmiotowej sprawie do zaopiniowania Związkowi Nauczycielstwa Polskiego została przedłożona uchwała już uchwalona przez Radę Gminy Żukowice, co narusza w sposób istotny art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Jednocześnie Związek Nauczycielstwa Polskiego skierował do Wojewody Dolnośląskiego skargę na ww. uchwałę. Wojewoda zważywszy, że udział związków zawodowych w procesie legislacyjnym jest regulowany ustawowo stwierdził, że skoro pominięto w opiniowaniu projektu uchwały związki zawodowe, gdy zaś następcza opinia uprawnionych związków zawodowych była negatywna, to przypadek ów nie może być potraktowany inaczej jak tylko naruszenie prawa istotne, a więc dające podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały i wyeliminowanie jej z obrotu prawnego. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt IV SA/Wr 797/11. Reasumując, Wojewoda stwierdził, że prawidłowa pod względem prawnym uchwala musi spełniać niezbędne wymagania zarówno w aspekcie materialnym jak i formalnym. Oznacza to, że treść uchwały musi być zgodna z przepisami prawa, a ponadto tryb podjęcia uchwały musi odpowiadać określonym procedurom. W ramach katalogu formalnych warunków podjęcia ważnej uchwały wyróżnić można także konieczność przedłożenia projektu aktu prawnego do zaopiniowania. O ile przepisy prawa przewidują taki obowiązek w stosunku do aktów określonej kategorii, nie wykonanie takiego obowiązku równoznaczne jest z istotnym naruszeniem prawa i skutkuje stwierdzeniem nieważności aktu. Mając na uwadze powyższe, organ nadzoru wniósł jak wyżej. W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o oddalenie skargi względnie o umorzenie postępowania z uwagi na uchylenie przez radę Gminy Żukowice zaskarżonej uchwały. Uzasadniając powyższy wniosek, Rada stwierdziła, że pomiędzy stronami bezsporny jest stan faktyczny, jednak rozbieżności dotyczą oceny tego stanu. I tak Rada stoi na stanowisku, że do podjęcia przedmiotowej uchwały nie była konieczna procedura przewidziana w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych, czyli konieczność skierowania założeń albo projektów aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich władz statutowych związku w celu ich zaopiniowania. Zdaniem Rady, aby dany akt mógł zostać uznany jako akt prawny musi być aktem o charakterze generalnym, nie indywidualnym. Dlatego też o tym czy uchwała ta ma charakter generalny, czy też indywidualny powinien decydować krąg podmiotów zainteresowanych jej funkcjonowaniem. Jeżeli krąg podmiotów zainteresowanych przedmiotową uchwałą nie będzie wykraczał poza ramy struktur organizacyjnych danej gminy, będzie dotyczył tylko określonej grupy mieszkańców gminy, to taki akt będzie mógł być zakwalifikowany do grupy aktów organizacyjnych, nie posiadających waloru przepisu powszechnie obowiązującego, generalnego. W niniejszej sprawie zdaniem Rady - nie budzi wątpliwości, iż zaskarżona uchwała zakreśla krąg osób zainteresowanych jej funkcjonowaniem wyłącznie do grona pedagogicznego. Ma ona zatem charakter aktu indywidualnego, bowiem rodzi skutki wyłącznie dla pracowników szkół, a nie dla osób korzystających ze szkoły. Zatem w ocenie Rady, kwestionowana uchwała jako wewnętrzny akt organizacyjny, którego adresatami są wyłącznie placówki, jako jednostki organizacyjne podległe organowi wydającemu akt, nie jest aktem o charakterze generalnym. Skoro, więc kwestionowana uchwala jest aktem indywidualnym, to nie podlega konsultacji związkowej, bowiem nie jest aktem prawnym w rozumieniu przepisu art. 19 ustawy o związkach zawodowych. Taki też pogląd w uzasadnieniu wyroku z dnia 9 grudnia 2005r., sygn. akt II OSK 333/05 (publik. LEX nr 228249) wyraził NSA, a także w wyroku z dnia 3 czerwca 2008r., sygn. akt II SA/Ol 216/08 WSA w Olsztynie ( LEX nr 519101 ). Nadto Rada podniosła, że po wszczęciu postępowania nadzorczego przez Wojewodę Dolnośląskiego, Rada Gminy Żukowice z ostrożności - bacząc na ewentualne skutki prawne, na posiedzeniu w dniu 28 września
Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 4 Poz. 3322 2012r. uchwałą nr XVIII/119/2012 uchyliła uchwalę będącą przedmiotem skargi i podjęła nową uwzględniając w pracach nad nią konsultację związkową. Wojewoda w piśmie z dnia 12 listopada 2012 r. podtrzymał skargę na opisaną wyżej uchwałę z dnia 29 maja 2012 r. z tej to przyczyny, że zaskarżona uchwała była wykonywana. Wójt Gminy Żukowice z piśmie z dnia 9 listopada 2012 r., przesłanym do organu nadzoru stwierdził, że przedmiotowa uchwała nr XVI/108/2012 po wejściu w życie była realizowana, w szczególności został zmieniony wymiar czasu pracy osobom zatrudnionym na stanowisku pedagoga (1) i logopedy (1/3). Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zgodnie z art. 1 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) i art. 3 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -zwanej dalej p.p.s.a. (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 t.j.), sądy administracyjne właściwe są do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej. Akty te są zgodne z prawem, jeżeli są zgodne z przepisami prawa materialnego i przepisami prawa procesowego. Z treści art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) wynika, że uchwała organu gminy sprzeczna z prawem jest nieważna. Granicą nieważności jest ustalenie, że jest to istotne naruszenie prawa. Powołana ustawa o samorządzie gminnym nie określa rodzaju naruszeń prawa, które należy zakwalifikować do istotnego naruszenia prawa. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, iż chodzi o tego rodzaju nieprawidłowości jak np.: naruszenie przepisów wyznaczających kompetencje do podejmowania tych aktów, naruszenie podstawy prawnej ich podjęcia, naruszenie przepisów prawa ustrojowego i prawa materialnego przez wadliwą ich wykładnię oraz przepisów dotyczących procedury podejmowania tych aktów. W niniejszej sprawie przedmiotem oceny Sądu jest uchwała Rady Gminy Żukowice z dnia 29 maja 2012r., Nr XVI/108/2012 podjęła, na podstawie art. 42 ust.7 pkt 2 i 3 w związku z art.91b ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006r., Nr 97, poz.674 ze zm.). Uchwałą tę ustalono, że tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć prowadzonych przez pedagogów, logopedów, psychologów i szkolnych doradców zawodowych zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć w placówkach oświatowych na terenie gminy wynosi 28 godzin ( 1 ust. 2). Z kolei 3 uchwały ma następujące brzmienie: Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego z mocą obowiązującą od 1 września 2012 roku.. Niesporne jest w niniejszej sprawie, że Rada Gminy Żukowice jako organ prowadzący szkołę (placówkę), uprawniona była w myśl art. 42 ust. 7 pkt 3 i art. 91d pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r., Nr 97, poz.674 ze zm.) do określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć pedagogów, logopedów, psychologów, jak i doradców zatrudnionych w placówkach oświatowych na terenie gminy. Spór między stronami sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii, czy podjecie zaskarżonej uchwały wymagało zaopiniowania jej projektu zgodnie z art.19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Sąd w pełni akceptuje zawarty w skardze zarzut Wojewody naruszenia przy uchwalaniu przedmiotowej uchwały przepisu art.19 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych, zgodnie z którym organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080), ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych (art.19 ust.1 ustawy). W myśl zaś art.19 ust.2 ustawy o związkach zawodowych, organy samorządu terytorialnego kierują założenia albo projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii nie krótszy jednak niż 30 dni. Termin ten może zostać skrócony do 21 dni ze względu na ważny interes publiczny. Skrócenie terminu wymaga szczególnego uzasadnienia. Bieg terminu na przedstawienie opinii liczy się od dnia następującego po dniu doręczenia założeń albo projektu wraz z pismem określającym termin przedstawienia opinii. Nieprzedstawienie opinii w wyznaczonym terminie uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia.
Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 5 Poz. 3322 Wprawdzie z definicji zawartej w art. 3 pkt 4 ustawy Karta Nauczyciela wynika, że ilekroć w ustawie będzie mowa o związkach zawodowych - to należy przez to rozumieć związek zawodowy, którego członkiem jest nauczyciel, a jeżeli nauczyciel nie jest członkiem żadnego związku, to związek zawodowy zrzeszający nauczycieli wskazany przez nauczyciela, tym niemniej skoro w art. 19 ustawy o związkach zawodowych przyznano prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych wyłącznie takim związkom zawodowym, które mogą być zakwalifikowane jako reprezentatywne organizacje związkowe w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do spraw Społeczno-Gospodarczych ( ), czyli ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych i ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe (konfederacje), to przyjąć należy, że wyłącznie reprezentatywność na poziomie ogólnokrajowym daje możliwość wywarcia wpływu na proces legislacyjny. W tym zaś zakresie uprzywilejowane zostały wyłącznie związki zawodowe reprezentatywne w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych ( ) i tylko te związki zawodowe mają przywilej zajmowania stanowiska w sprawie założeń i projektów aktów prawnych, w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych, w myśl ogólnej kompetencji zawartej w art. 19 ustawy o związkach zawodowych (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt IV S.A./Wr 797/11, CBOSA). Wskazać należy, że rozstrzygając niniejszą sprawę, Sąd miał także na względzie stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego przedstawione w uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 29 listopada 2010r., sygn.akt I OPS 2/10. W uchwale tej NSA stwierdził, cyt.: "Mając na względzie szeroki zakres pojęcia aktów prawnych przy ocenie, czy istnieje obowiązek przekazywania określonej uchwały do zaopiniowania organizacji związkowej w pierwszej kolejności należy zatem badać, czy jej przedmiot dotyczy spraw publicznych o istotnym znaczeniu społecznym i mieści się w zakresie działania związków zawodowych. Jeśli przedmiotem uchwały jest określone rozwiązanie organizacyjne o charakterze wewnętrznym, nie mające związku z zadaniami związków zawodowych, to nie ma obowiązku poddawania go opiniowaniu, jeśli natomiast zamierzone zmiany organizacyjne miałyby związek z zadaniami związków zawodowych i wywoływały skutki zewnętrzne to należy je poddać opiniowaniu". W celu zatem ustalenia, które akty prawne dotyczą zagadnień objętych zadaniami związków zawodowych należy ocenić, jakie zadania stawia ustawodawca organizacjom związkowym. Z ustawy o związkach zawodowych wynika, iż organizacje tego rodzaju powołane są do reprezentowania i obrony praw, interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy (art. 1). Związki zawodowe reprezentują pracowników i inne osoby, a także bronią ich godności, praw oraz interesów materialnych i moralnych, zarówno zbiorowych, jak i indywidualnych (art. 4). Związki zawodowe współuczestniczą w tworzeniu korzystnych warunków pracy, bytu i wypoczynku (art. 6). Zatem ilekroć projekt aktu prawnego zawiera regulacje dotyczące wskazanego przedmiotu, odpowiednie organizacje związkowe uprawnione będą do zaopiniowania projektu takiego aktu, a organ uchwałodawczy zobowiązany będzie do przedłożenia projektu aktu do zaopiniowania zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przedmiotowa uchwała regulując kwestie wymiaru godzin poszczególnych grup nauczycieli dotyczy niewątpliwie "interesów pracowniczych". Z kolei związki zawodowe upoważnione są do ochrony tych interesów. W tej sytuacji w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z aktem prawnym dotyczącym nie tylko spraw publicznych, lecz i dotyczącym interesów pracowniczych, skoro zaskarżona uchwała wpływa na sytuację pracowników i dotyczy ich praw, a więc związana jest z przedmiotem działania związków zawodowych. Zaistniała zatem konieczność poddania projektu uchwały procedurze konsultacyjnej z art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych, z tej to przyczyny, że zaskarżona uchwała jest aktem prawnym w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych (art.19 ust.1 ustawy o związkach zawodowych). Powyższe wskazuje, że po stronie Rady Gminy istniał obowiązek przedstawienia projektu uchwały do zaopiniowania w trybie art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Wbrew stanowisku Rady, zaskarżona uchwala nie jest zatem aktem wewnętrznym jako, że jej przedmiot nie kwalifikuje tej uchwały do regulacji wewnątrzadministracyjnej, lecz do regulacji powszechnie obowiązującej. W okolicznościach niniejszej sprawy nie mają istotnego znaczenia powoływane przez radę wyroki, z tej to przede wszystkim przyczyny, że zapadły one w innych okolicznościach faktycznych i prawnych. W ocenie Sądu, zaskarżona uchwała podjęta w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 42 ust. 7 ustawy Karta Nauczyciela, a upoważniającą do podjęcia przedmiotowej uchwały, ze względu na charakter
Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 6 Poz. 3322 upoważnienia przesądza o tym, że uchwała podjęta na podstawie tegoż przepisu jest aktem prawa miejscowego, jest aktem ogólnym o charakterze generalnym, jako, że zawiera normy powszechnie obowiązujące na terenie gminy. Powyższe stanowisko znajduje oparcie w orzecznictwie, gdzie choćby w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2006 r. sygn. akt: IV SA/Wr 385/04, Sąd stwierdził, iż uchwała rady powiatu wydana na podstawie art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2003 r., Nr 118, poz. 1112 ze zm.) jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym na terenie powiatu. Podkreślić przy tym również należy, że istotny dla zaliczenia zaskarżonej uchwały do kategorii aktów prawa jest także przedmiot jej regulacji, a który niewątpliwie wkracza w sferę uprawnień pracowniczych nauczycieli. Oznacza to, że Rada Gminy uchylając się od przedstawienia organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych ( ), projektu przedmiotowej uchwały dotyczącej niewątpliwie bezpośrednio praw i interesów pracowniczych w zakresie jej uprawnień opiniodawczych naruszyła ciążący na Radzie obowiązek ustawowy zapewnienia temu związkowi współuczestnictwa w procesie legislacyjnym. W okolicznościach niniejszej sprawy, podjęcie przez Radę zaskarżonej uchwały, z pominięciem obowiązkowego uprzedniego przedłożenia projektu uchwały do zaopiniowania związkom zawodowym w myśl cyt. wyżej art. 19 ust.2 ustawy o związkach zawodowych, jest rażącym naruszeniem prawa, uzasadniającym stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały. Stanowi to tym samym podstawę do stwierdzenia nieważności kwestionowanej uchwały. W pełni należy się zgodzić z organem nadzoru, że prawidłowa pod względem prawnym uchwała musi spełniać niezbędne wymagania zarówno w aspekcie materialnym jak i formalnym. Oznacza to, że treść uchwały musi być zgodna z przepisami prawa, a ponadto tryb podjęcia uchwały musi odpowiadać określonym procedurom (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2006 r., IV SA/Wr 805/04, CBOSA). Ustosunkowując się do wniosku Rady o umorzenie postępowania ze względu na to, że zaskarżona uchwała w dniu rozpoznawania sprawy przez Sąd już nie obowiązywała, stwierdzić należy, iż trafne jest stanowisko Wojewody, że w niniejszej sprawie nie zachodzi bezprzedmiotowość postępowania, o której stanowi art.161 1 pkt 3 p.p.s.a. Zgodnie bowiem z treścią art. 161 1 pkt 3 p.p.s.a., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych przyczyn niż wymienione w 1 pkt 1 i 2 ww. przepisu, w tym również, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w następstwie których przestanie istnieć sprawa sądowoadministracyjna (por. J. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2006, s. 347). Sąd podziela prezentowane w orzecznictwie stanowisko, że podjęcie uchwały uchylającej poprzednią uchwałę po wniesieniu na nią skargi do Sądu - nie pociąga za sobą skutku w postaci bezprzedmiotowości postępowania, jeżeli od momentu, gdy zaskarżona uchwała weszła do obrotu prawnego, do chwili jej uchylenia przez kolejną uchwałę, funkcjonowała w obrocie prawnym i wywołała określone skutki prawne, a co miało niewątpliwie miejsce w niniejszej sprawie. Istotne jest przy tym, że uchylenie uchwały przez radę gminy oznacza wyeliminowanie jej z obrotu prawnego jedynie ze skutkiem od daty uchylenia (ex nunc), z kolei stwierdzenie nieważności uchwały wywołuje skutki od chwili jej podjęcia (ex tunc). (por. postanowienie NSA z dnia 9 marca 2010 r., sygn.akt I OSK 327/10, Lex nr 606365, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 października 2011 r., sygn.akt I S.A./GL 558/11, Lex nr 1084295). Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 147 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały. Orzeczenie zawarte w pkt II znajduje swoją podstawę w art. 152 p.p.s.a., zaś o kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 200 p.p.s.a.