WNIOSEK O UTWORZENIE NOWEGO KIERUNKU STUDIÓW 1. Proponowany nowy kierunek studiów: Filologia // Philology 2. Specjalności w ramach proponowanego nowego kierunku studiów: Iberystyka // Ibero-Romance Philology 3. Specjalizacje w ramach proponowanego nowego kierunku studiów: Specjalizacja Nauczycielska // Area of specialization: foreign language teaching Specjalizacja Tłumaczeniowa // Area of specialization: translation and interpretation studies Specjalizacja Literaturoznawczo-Kulturoznawcza // Area of specialization: cultural studies 4. Jednostka mająca prowadzić kierunek: Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich // The Institute for Iberian and Ibero-American Studies. 5. Rodzaj studiów (pierwszego stopnia/drugiego stopnia), forma studiów (stacjonarne/niestacjonarne), czas trwania studiów: Studia drugiego stopnia, studia stacjonarne i niestacjonarne wieczorowe 6. Przewidywany termin rozpoczęcia studiów: Rok akademicki 2010/11
7. Uzasadnienie merytoryczne: Propozycja przekształcenia kierunku studiów drugiego stopnia z kulturoznawstwa, specjalność iberystyka na filologię, specjalność iberystyka opiera się na przekonaniu, że osiągnięcie najwyższych kompetencji językowych przy jednoczesnym dynamicznym rozwijaniu kompetencji kulturowej, jest dużo bardziej skuteczne w ramach kierunku filologicznego, niż kulturoznawczego. Sprzyjają temu obowiązujące standardy kształcenia na kierunku Filologia, w których został położony przede wszystkim nacisk na praktyczną naukę języka obcego oraz treści kierunkowe w zakresie językoznawstwa, literaturoznawstwa, a także kulturoznawstwa. Propozycja przekształcenia kierunku studiów drugiego stopnia na filologiczny wynika ze zmian zachodzących na rynku pracy i w ustawodawstwie polskim. Jest odpowiedzią na oczekiwania studentów, którzy podejmują studia w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich głównie z myślą o przyszłej pracy w zawodzie nauczyciela bądź tłumacza języka hiszpańskiego i/lub portugalskiego. Stąd też projekt utworzenia na studiach drugiego stopnia trzech ścieżek specjalizacyjnych: nauczycielskiej, tłumaczeniowej i literaturoznawczo-kulturoznawczej. Koncepcja kształcenia w ramach trzech specjalizacji, a zwłaszcza w ramach specjalizacji pedagogicznej i tłumaczeniowej, polegać ma na zapewnieniu studentom realnej możliwości zdobycia umiejętności nauczania języka obcego, umiejętności tłumaczenia w różnych dziedzinach, a także innych umiejętności zawodowych przydatnych do pracy w wydawnictwach, redakcjach czasopism, w instytucjach kulturalnych, instytucjach badawczych, etc. W tym celu, program zajęć przewidziany został w oparciu o obowiązujące standardy kształcenia na kierunku Filologia, które zdecydowanie lepiej odpowiadają określonej koncepcji nauczania. Nie bez znaczenia jest także kwestia uprawnień do wykonywania zawodu nauczyciela języka obcego lub tłumacza przysięgłego. Należy bowiem pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, przy uzyskiwaniu uprawnień do wykonywania zawodu nauczyciela tytuł magistra filologii stanowi niewątpliwy atut, a w przypadku uprawnień tłumacza przysięgłego jest warunkiem koniecznym. Ponadto, propozycja przekształcenia kierunku studiów drugiego stopnia na filologiczny związana jest z kierunkiem badań naukowych prowadzonych przez Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich. Instytut jest jednostką składową Wydziału Neofilologii i w konsekwencji większość naszych doktorantów i pracowników naukowych 2
prowadzi badania i uzyskuje tytuły naukowe doktora i doktora habilitowanego w zakresie literaturoznawstwa bądź językoznawstwa. 3
Załącznik A REKRUTACJA A1. Wymagania stawiane kandydatom Kandydaci podejmujący studia drugiego stopnia na kierunku filologia iberystyka muszą znać język hiszpański lub portugalski na poziomie C1 oraz mieć dobre rozeznanie w historii kultury Półwyspu Iberyjskiego oraz Ameryki Łacińskiej. A2. Zasady rekrutacji W rekrutacji na studia drugiego stopnia na kierunku filologia iberystyka pod uwagę będą brane następujące kryteria: w przypadku kandydatów z tytułem licencjata na kierunku kulturoznawstwo iberystyka uzyskanym w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich UW: o ocena z egzaminu z języka hiszpańskiego lub portugalskiego z III roku studiów pierwszego stopnia (poziom C1) o ocena z egzaminu dyplomowego w przypadku kandydatów z tytułem licencjata uzyskanym na innych kierunkach i uczelniach: o ocena z egzaminu z języka hiszpańskiego lub portugalskiego na poziomie C1 o ocena z testu obejmującego wiadomości z historii kultury Półwyspu Iberyjskiego oraz Ameryki Łacińskiej (na podstawie podanych lektur) Zasady rekrutacji dla cudzoziemców W przypadku cudzoziemców legitymujących się dyplomem uprawniającym do podjęcia studiów II stopnia stosuje się te same zasady postępowania kwalifikacyjnego, jak w przypadku kandydatów z tytułem licencjata uzyskanym na innych kierunkach i uczelniach. Zasady rekrutacji na studia równoległe W związku z dużą liczbą kandydatów ubiegających się o przyjęcie na studia w trybie normalnej rekrutacji, Jednostka nie przewiduje rekrutacji wewnętrznej na studia równoległe II stopnia. Zasady przeniesień z innych szkół wyższych W związku z dużą liczbą kandydatów ubiegających się o przyjęcie na studia w trybie normalnej rekrutacji Jednostka nie przewiduje możliwości przeniesienia z innych uczelni na studia II stopnia. A3. Zasady odpłatności Studia stacjonarne: bezpłatne Studia niestacjonarne wieczorowe: 2.700 PLN za semestr nauki A4. Przewidywana liczba studentów/limit przyjęć. Studia stacjonarne: 65 osób Studia niestacjonarne wieczorowe: 65 osób 4
Załącznik B OPIS STUDIÓW Załącznik B1 OCZEKIWANE CELE KSZTAŁCENIA Koncepcja kształcenia studentów założenia ogólne Zakładamy, że kandydat podejmujący studia drugiego stopnia na kierunku filologia iberystyka będzie znał język hiszpański na poziomie C1 i będzie miał dobre rozeznanie w historii kultury Półwyspu Iberyjskiego oraz Ameryki Łacińskiej. Oczekiwanymi celami kształcenia na studiach drugiego stopnia na kierunku filologia, specjalność iberystyka, wspólnym dla wszystkich specjalizacji, jest osiągniecie przez studentów najwyższej kompetencji językowej (C2). Koncepcja kształcenia studentów w ramach specjalizacji nauczycielskiej Kształcenie studentów w ramach specjalizacji nauczycielskiej będzie realizowane w trakcie zajęć przewidzianych w programie studiów, obejmującym zajęcia dotyczące metodyki nauczania języka hiszpańskiego jako obcego. Najlepszą i najskuteczniejszą koncepcją prowadzenia tego typu zajęć jest ich forma konwersatoryjna polegająca na czynnym udziale wszystkich studentów w przedstawianych tematach i problemach. Na pierwszym etapie nauki zajęcia będą koncentrować się na dostarczeniu studentom wiedzy ogólnej, dotyczącej głównie metod nauczania języka hiszpańskiego na tle metodyki innych języków obcych w ujęciu diachronicznym, począwszy od XVI wieku do czasów obecnych. Tematyczny zakres tego typu zajęć o charakterze proseminaryjno-konwersatoryjnym będzie obejmować wiedzę poznawczą począwszy od metody filologicznej, gramatyczno-tłumaczeniowej, naturalnej, interlinearnej i całej gamy metod bezpośrednich amerykańskich, francuskich, angielskich i niemieckich autorów, a skończywszy na metodach pośrednich, mieszanych, kognitywnych, niekonwencjonalnych oraz różnych wersjach metody komunikacyjnej, w tym, lansowanej ostatnio integralnej metody komunikacyjnej. Na drugim etapie nauki na zajęciach będą poruszane tematy dotyczące nauczania programowanego, pracy nad wyrabianiem podstawowych umiejętności językowych, różnych treści i aspektów nauczania języka obcego, technik audiowizualnych jak również roli innych czynników wpływających na skuteczność procesu dydaktycznego. Na zajęciach tych studenci powinni także zdobyć umiejętność opracowywania i przygotowywania właściwych konspektów lekcji języka hiszpańskiego. Zdobyte umiejętności będą wykorzystywane i pogłębiane podczas obowiązkowych praktyk nauczycielskich. Oczekiwane cele kształcenia: Przekazanie studentom wiedzy o nauczaniu języka obcego. Przekazanie studentom wiedzy metodycznej o charakterze teoretycznym. Przekazanie studentom wiedzy metodycznej o charakterze teoretyczno-praktycznym. Zapoznanie studentów ze specjalistyczną terminologią metodyczną. Wyrobienie umiejętności o charakterze praktycznym. Rozwijanie u studentów umiejętności udziału w publicznej dyskusji, polemice, itp., czego gwarancją jest konwersatoryjna forma zajęć. Stopniowe eliminowanie barier psychologicznych, dostrzeganych u studentów, wpływających negatywnie na ich gotowość do wzięcia udziału w debacie na określony temat. Zwiększenie aktywności. 5
Przygotowanie studentów do pisania pracy magisterskiej poświęconej problematyce dydaktycznej języka hiszpańskiego. Przygotowanie studentów do zawodu nauczyciela języka hiszpańskiego. Koncepcja kształcenia studentów w ramach specjalizacji literaturoznawczokulturoznawczej Koncepcja kształcenia na studiach drugiego stopnia w ramach specjalizacji literaturoznawczo-kulturoznawczej opiera się na przekonaniu, że osiągnięcie najwyższej kompetencji językowej (C2) jest możliwe i pozwala na efektywną komunikację tylko przy jednoczesnym dynamicznym rozwijaniu kompetencji kulturowej, ze szczególnym naciskiem na poznanie aktualnych tendencji w literaturze oraz dyskursie teoretyczno-literackim. Literatura, dla której tworzywem jest język, pozostaje w najściślejszym związku z jego rozwojem i to właśnie w literaturze najlepiej ujawnia się aktualny stan języka; natomiast dyskurs teoretyczno-literacki w ostatnich kilku dekadach wywarł istotny wpływ zarówno na kształt współczesnej kultury, jak i na sposoby jej rozumienia. Jednocześnie literatura i opisujący ją dyskurs odzwierciedla najważniejsze nurty ideologiczne i światopoglądowe, te z kolei stają się zrozumiałe, gdy zostaną odczytane w swoim kontekście społecznopolitycznym. Z rozwojem kompetencji językowej i kulturowej wiąże się szereg konkretnych celów, opartych na dającym się zweryfikować transferze wiedzy. Cele te realizowane są w trakcie zajęć przewidzianych w programie studiów: wzbogacenie wiedzy językoznawczej, w szczególności w zakresie frazeologii i stylistyki hiszpańskiej oraz kultury języka hiszpańskiego, przekazanie wiedzy na temat aktualnych tendencji w literaturze hiszpańskiej i latynoamerykańskiej, przekazanie wiedzy na temat systemów politycznych Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej, przekazanie wiedzy z zakresu teorii literatury i kultury oraz antropologii kultury. Jednocześnie zakładamy, że absolwent studiów drugiego stopnia na kierunku filologia iberystyka w ramach specjalizacji literaturoznawczo-kulturoznawczej powinien być zdolny do pogłębionej samodzielnej analizy i interpretacji wybranych zjawisk, które zachodzą w literaturze, języku, a także w szeroko pojętej kulturze hiszpańskiego kręgu językowego oraz do przedstawienia swoich dociekań i wniosków z nich płynących w formie spójnego dyskursu naukowego. Wykształceniu i wyćwiczeniu tych umiejętności służą wybierane przez studenta zajęcia specjalizacyjne oraz seminarium magisterskie, w ramach którego realizowane jest poważne zadanie analityczno-interpretacyjne. Uwieńczeniem procesu kształcenia jest praca magisterska w języku hiszpańskim, która pozwala na ocenę, w jakiej mierze poszczególne cele kształcenia zostały osiągnięte. Koncepcja kształcenia studentów w ramach specjalizacji tłumaczeniowej Głównym celem specjalizacji tłumaczeniowej będzie kształcenie tłumaczy oraz nauczycieli akademickich prowadzących badania nad teorią przekładu. Od kandydatów podejmujących studia drugiego stopnia na tym kierunku wymagana będzie znajomość języka hiszpańskiego i języka polskiego na poziomie pozwalającym na wykonywanie tłumaczeń pisemnych i ustnych oraz egzamin z predyspozycji. Z rozwojem kompetencji tłumaczeniowej wiąże się szereg konkretnych celów, opartych na odpowiednio dobranym programie pracy. Cele te realizowane są w trakcie zajęć obowiązkowych przewidzianych w programie studiów: 6
Wzbogacenie wiedzy językoznawczej, w szczególności w zakresie stylistyki języka hiszpańskiego i polskiego oraz zjawisk niezbędnych w procesie translatologicznym; Zapoznanie studentów z teorią przekładu literackiego; Przekazanie wiedzy na temat mechanizmów tłumaczeń ustnych i pisemnych; Wzbogacenie umiejętności i wiadomości w zakresie tłumaczeń pisemnych w różnych dziedzinach (literatura, poezja, polityka, nauka, sztuka, technika, medycyna, ekonomia, prawo, finanse, etc.); Zapoznanie studentów z warsztatem tłumaczeń ustnych: konsekutywnych i symultanicznych. Koncepcja kształcenia na studiach drugiego stopnia w ramach specjalizacji tłumaczeniowej polegać ma na zapewnieniu studentom ISII realnej możliwości zdobycia umiejętności tłumaczenia w różnych dziedzinach. W tym celu, program zajęć przewidziany został w taki sposób, aby absolwenci byli zdolni do samodzielnego wykonywania zawodu tłumacza. Wykształceniu i wyćwiczeniu tych umiejętności służyć mają również wybierane przez studenta zajęcia specjalizacyjne i seminaria magisterskie, w ramach których realizowany jest program obejmujący min.: fakultety językoznawcze (językoznawstwo porównawcze, lingwistyka korpusowa, kontrastywna analiza dyskursu, język a tożsamość społeczna, dyskurs mediów, retoryka, etc.), interdyscyplinarne związki współczesnego językoznawstwa (dostarczenie wiedzy na temat współczesnego językoznawstwa, współczesnych kierunków w językoznawstwie oraz powiązań językoznawstwa z procesami przekładu), umiejętność stosowania lingwistyki w tłumaczenia komputerowym, przekład tekstów literackich, stosowania strategii przekładowych koniecznych do oddania różnorodnych środków artystycznych (zarówno w prozie jak i w poezji), tłumaczenie tekstów kultury takich jak reklamy, film, audycje radiowe, publicystyka, itp. Końcowym sprawdzianem procesu kształcenia jest praca magisterska w języku hiszpańskim lub polskim, która pozwoli na ocenę, w jakiej mierze poszczególne cele kształcenia zostały osiągnięte. Załącznik B2 KWALIFIKACJE ABSOLWENTA Absolwent posiada zbliżoną do rodzimej znajomość w mowie i piśmie języka hiszpańskiego lub portugalskiego (kompetencja komunikacyjna na poziomie C2 biegłości Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy). Obok tego dysponuje gruntowną, wszechstronną wiedzą z wybranych specjalności i specjalizacji (literaturoznawczokulturoznawczej, tłumaczeniowej, nauczycielskiej). Po ukończeniu studiów w zależności od wybranej specjalizacji absolwenci są przygotowani m.in. do: wykonywania zawodu nauczyciela języka obcego (po uzyskaniu odpowiednich uprawnień zawodowych regulowanych odnośnym rozporządzeniem MEN), pracy tłumacza, pracy w wydawnictwach, redakcjach czasopism, w instytucjach kulturalnych, instytucjach badawczych oraz w sektorze usług wymagających zaawansowanej znajomości języków i kultur. 7
Załącznik B3 RAMOWY PROGRAM STUDIÓW SEKCJA HISPANISTYCZNA SPECJALIZACJA NAUCZYCIELSKA A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Praktyczna nauka języka hiszpańskiego 270 18 Praktyczna nauka języka portugalskiego 240 16 Łącznie: 510 34 B. Przedmioty kierunkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Wybrane przedmioty literaturoznawcze 60 4 Wybrane przedmioty językoznawcze 60 4 Wybrane przedmioty kulturoznawcze 60 4 Dydaktyka języka hiszpańskiego 180 12 Pedagogika 60 4 Psychologia 60 4 Emisja głosu 30 3 Praktyki pedagogiczne 150 13 Łącznie: 660 48 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Seminarium magisterskie 120 12 Przygotowanie pracy magisterskiej i 20 przygotowanie do egzaminu dyplomowego Przedmioty ogólnouniwersyteckie 60 6 Łącznie: 180 38 RAZEM: 1350 godz./ 120 pkt ECTS SPECJALIZACJA TŁUMACZENIOWA A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Praktyczna nauka języka hiszpańskiego 270 18 Praktyczna nauka języka portugalskiego 240 16 Łącznie: 510 34 B. Przedmioty kierunkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Wybrane przedmioty literaturoznawcze 60 4 Wybrane przedmioty językoznawcze 60 4 Wybrane przedmioty kulturoznawcze 60 4 Teoria przekładu 60 6 Tłumaczenie pisemne specjalistyczne 180 15 Tłumaczenie symultaniczne 90 7 Tłumaczenie konsekutywne 120 8 Łącznie: 630 48 8
C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Seminarium magisterskie 120 12 Przygotowanie pracy magisterskiej i 20 przygotowanie do egzaminu dyplomowego Przedmioty ogólnouniwersyteckie 60 6 Łącznie: 180 38 RAZEM: 1320 godz./ 120 pkt ECTS SPECJALIZACJA LITERATUROZNAWCZO-KULTUROZNAWCZA A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Praktyczna nauka języka hiszpańskiego 270 18 Praktyczna nauka języka portugalskiego 240 16 Łącznie: 510 34 B. Przedmioty kierunkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Teoria literatury i kultury 60 8 Systemy polityczne Hiszpanii i/lub Ameryki 30 4 Łacińskiej Antropologia kultury 30 4 Aktualne tendencje w literaturze hiszpańskiej 60 8 Aktualne tendencje w literaturze 60 8 hispanoamerykańskiej Wybrane zajęcia specjalizacyjne z 240 16 literaturoznawstwa, kulturoznawstwa lub językoznawstwa (w tym obowiązkowo 60 godz. z językoznawstwa) Łącznie: 480 48 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Seminarium magisterskie 120 12 Przygotowanie pracy magisterskiej i 20 przygotowanie do egzaminu dyplomowego Przedmioty ogólnouniwersyteckie 60 6 Łącznie: 180 38 RAZEM: 1170 godz./ 120 pkt ECTS SEKCJA LUZO-BRAZYLIJSKA SPECJALIZACJA LITERATUROZNAWCZO-KULTUROZNAWCZA A. Przedmioty podstawowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Praktyczna nauka języka portugalskiego 270 18 Praktyczna nauka języka hiszpańskiego 240 16 Łącznie: 510 34 9
B. Przedmioty kierunkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Teoria literatury i kultury 60 8 Systemy polityczne Portugalii, Brazylii i krajów 30 4 luzo-afrykańskich Antropologia kultury 30 4 Aktualne tendencje w literaturze portugalskiej 60 8 Aktualne tendencje w literaturze brazylijskiej i 60 8 luzo-afrykańskiej Wybrane zajęcia specjalizacyjne z 240 16 literaturoznawstwa, kulturoznawstwa lub językoznawstwa (w tym obowiązkowo 60 godz. z językoznawstwa) Łącznie: 480 48 C. Przedmioty dodatkowe Nazwa przedmiotu Liczba godzin Punkty ECTS Seminarium magisterskie 120 12 Przygotowanie pracy magisterskiej i 20 przygotowanie do egzaminu dyplomowego Przedmioty ogólnouniwersyteckie 60 6 Łącznie: 180 38 RAZEM: 1170 godz./ 120 pkt ECTS Załącznik B4 SZCZEGÓŁOWY PLAN STUDIÓW SEKCJA HISPANISTYCZNA SPECJALIZACJA NAUCZYCIELSKA I semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 ZO Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Wybrane przedmioty literatur. 30 2 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Wybrane przedmioty kulturozn. 30 2 ZO Seminarium magisterskie I 30 3 Z Dydaktyka j. hiszpańskiego I 60 3 Z Pedagogika 30 2 Z Psychologia 30 2 Z Emisja głosu 30 3 ZO Łączna liczba godzin: 420 Łączna liczba punktów ECTS: 29 II semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 E 10
Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Wybrane przedmioty literatur. 30 2 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Wybrane przedmioty kulturozn. 30 2 ZO Seminarium magisterskie I 30 3 ZO Dydaktyka j. hiszpańskiego I 60 3 E Pedagogika 30 2 E Psychologia 30 2 E Praktyki pedagogiczne 60 5 ZO Łączna liczba godzin: 450 Łączna liczba punktów ECTS: 31 III semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 E Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Seminarium magisterskie II 30 3 Z Dydaktyka j. hiszpańskiego II 30 3 ZO Praktyki pedagogiczne 60 5 ZO Przedmioty ogólnouniwersyteckie 60 6 ZO Łączna liczba godzin: 330 Łączna liczba punktów ECTS: 27 IV semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. port. 60 4 E Seminarium magisterskie II 30 3 ZO Dydaktyka j. hiszpańskiego II 30 3 E Praktyki pedagogiczne 30 3 ZO Przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego Łączna liczba godzin: 150 Łączna liczba punktów ECTS: 33 RAZEM: 1350 godz./ 120 pkt ECTS 20 SPECJALIZACJA TŁUMACZENIOWA I semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 ZO Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Wybrane przedmioty literatur. 30 2 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Wybrane przedmioty kulturozn. 30 2 ZO Teoria przekładu 30 3 Z Seminarium magisterskie I 30 3 Z Tłumaczenie pisemne 60 5 ZO 11
specjalistyczne Tłumaczenie konsekutywne 30 2 ZO Łączna liczba godzin: 390 Łączna liczba punktów ECTS: 29 II semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 E Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Wybrane przedmioty literatur. 30 2 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Wybrane przedmioty kulturozn. 30 2 ZO Teoria przekładu 30 3 E Seminarium magisterskie I 30 3 ZO Tłumaczenie pisemne 60 5 ZO specjalistyczne Tłumaczenie konsekutywne 30 2 ZO Tłumaczenie symultaniczne 30 2 ZO Łączna liczba godzin: 420 Łączna liczba punktów ECTS: 31 III semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 E Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Seminarium magisterskie II 30 3 Z Tłumaczenie pisemne specjalistyczne 30 2,5 ZO Tłumaczenie konsekutywne 60 4 ZO Tłumaczenie symultaniczne 60 5 ZO Przedmioty 60 6 ZO ogólnouniwersyteckie Łączna liczba godzin: 390 Łączna liczba punktów ECTS: 30,5 IV semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. port. 60 4 E Seminarium magisterskie II 30 3 ZO Tłumaczenie pisemne 30 2,5 ZO specjalistyczne Przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego 20 Łączna liczba godzin: 120 Łączna liczba punktów ECTS: 29,5 RAZEM: 1320 godz./ 120 pkt ECTS 12
SPECJALIZACJA LITERATUROZNAWCZO-KULTUROZNAWCZA I semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp.. 90 6 ZO Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Teoria literatury i kultury 30 4 Z Aktualne tendencje w literaturze 30 4 ZO hiszpańskiej Antropologia kultury 30 4 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Seminarium magisterskie I 30 3 Z Zajęcia specjalizacyjne 60 4 ZO Łączna liczba godzin: 360 Łączna liczba punktów ECTS: 31 II semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp.. 90 6 E Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Teoria literatury i kultury 30 4 E Aktualne tendencje w literaturze 30 4 ZO hispanoamerykańskiej Systemy polityczne Hiszpanii i 30 4 ZO Ameryki Łacińskiej Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Seminarium magisterskie I 30 3 ZO Zajęcia specjalizacyjne 30 2 ZO Łączna liczba godzin: 330 Łączna liczba punktów ECTS: 29 III semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 90 6 E Praktyczna nauka j. port. 60 4 ZO Aktualne tendencje w literaturze 30 4 ZO hiszpańskiej Seminarium magisterskie II 30 3 Z Zajęcia specjalizacyjne 90 6 ZO Przedmioty 60 6 ZO ogólnouniwersyteckie Łączna liczba godzin: 360 Łączna liczba punktów ECTS: 29 IV semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. port. 60 4 E Aktualne tendencje w literaturze hispanoamerykańskiej 30 4 ZO 13
Seminarium magisterskie II 30 3 ZO Przygotowanie pracy 20 magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego Łączna liczba godzin: 120 Łączna liczba punktów ECTS: 31 RAZEM: 1170 godz./ 120 pkt ECTS SEKCJA LUZO-BRAZYLIJSKA SPECJALIZACJA LITERATUROZNAWCZO-KULTUROZNAWCZA I semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. portug. 90 6 ZO Praktyczna nauka j. hiszp. 60 4 ZO Teoria literatury i kultury 30 4 Z Aktualne tendencje w literaturze 30 4 ZO portugalskiej Antropologia kultury 30 4 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Seminarium magisterskie I 30 3 Z Zajęcia specjalizacyjne 60 4 ZO Łączna liczba godzin: 360 Łączna liczba punktów ECTS: 31 II semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. portug. 90 6 E Praktyczna nauka j. hiszp. 60 4 ZO Teoria literatury i kultury 30 4 E Aktualne tendencje w literaturze brazylijskiej i luzo-afrykańskiej Systemy polityczne Portugalii, Brazylii i krajów luzoafrykańskich 30 4 ZO 30 4 ZO Wybrane przedmioty językozn. 30 2 ZO Seminarium magisterskie I 30 3 ZO Zajęcia specjalizacyjne 30 2 ZO Łączna liczba godzin: 330 Łączna liczba punktów ECTS: 29 III semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. portug. 90 6 E Praktyczna nauka j. hiszp. 60 4 ZO Aktualne tendencje w literaturze 30 4 ZO portugalskiej Seminarium magisterskie II 30 3 Z 14
Zajęcia specjalizacyjne 90 6 ZO Przedmioty 60 6 ZO ogólnouniwersyteckie Łączna liczba godzin: 360 Łączna liczba punktów ECTS: 29 IV semestr Nazwa przedmiotu Wykład Ćwiczenia Konwers. Punkty ECTS Forma zaliczenia Praktyczna nauka j. hiszp. 60 4 E Aktualne tendencje w literaturze 30 4 ZO luzo-brazylijskiej Seminarium magisterskie II 30 3 ZO Przygotowanie i obrona pracy 20 magisterskiej Łączna liczba godzin: 120 Łączna liczba punktów ECTS: 31 RAZEM: 1170 godz./ 120 pkt ECTS 15
Załącznik B5 PROGRAMY NAUCZANIA PRZEDMIOTÓW OBJĘTYCH PLANEM STUDIÓW NAZWA PRZEDMIOTU: PRAKTYCZNA NAUKA JĘZYKA HISZPAŃSKIEGO Celem nauczania jest zdobycie umiejętności związanych z analizą i redakcją tekstów pisanych, formułowaniem wypowiedzi ustnych, rozróżnianiem stylów i odmian języka, poznawaniem słownictwa specjalistycznego, nowych zwrotów frazeologicznych, wyciąganiem wniosków, ich argumentowaniem i precyzyjnym wyrażaniem własnych poglądów. Analiza esejów oraz tekstów o charakterze naukowym, filologicznym i literackim ma w założeniu wspomóc uczestników zajęć w redagowaniu prac magisterskich. Praca nad wiadomościami prasowymi, radiowymi i telewizyjnymi pozwala na wzbogacanie i systematyzowanie wiedzy studentów na temat aktualnej sytuacji politycznej i ekonomicznej, wprowadza słownictwo specyficzne dla danych dziedzin i rejestrów językowych. I. Wypowiedź ustna - doskonalenie umiejętności formułowania wypowiedzi ustnych obejmuje następujące zagadnienia: - komentarz dotyczący artykułu prasowego, wiadomości radiowej lub telewizyjnej - przedstawianie własnej opinii na omawiany temat w formie dłuższej wypowiedzi /ok. 2 min./ - zadawanie poprawnie formułowanych pytań dotyczących prezentowanego tematu i udzielanie na nie precyzyjnych odpowiedzi - przygotowywanie prezentacji referatów na wybrany samodzielnie temat /ok. 10 15 min./ - wyciąganie i formułowanie poprawnych wniosków dotyczących omawianej tematyki - ustne streszczanie obszernych wypowiedzi i sądów zawartych w analitycznych artykułach prasowych, esejach oraz tekstach literackich i filologicznych - rozróżnianie stylistycznych właściwości języka prasowego /felieton, komentarz, sprawozdanie, tekst krytyczny/ - poprawne stosowanie w wypowiedzi ustnej idiomów i frazeologii - typy tekstów: formalna dyskusja, debata akademicka, referat seminaryjny II. Wypowiedź pisemna zajęcia z redagowania wypowiedzi pisemnych polegają na: - szczegółowej analizie tekstów naukowych, esejów, artykułów polemicznych etc. - doskonaleniu umiejętności formułowania na piśmie i argumentowania krytycznych opinii w oparciu o źródła i materiały analizowane podczas zajęć - prezentowaniu referatów na wybrane tematy z zakresu szeroko pojętego kulturoznawstwa doskonaleniu stylistyki języka pisanego, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki języka tekstów naukowych - analizie zasad redagowania dokumentów oficjalnych, np. curriculum vitae, oferta pracy, reklamacja, list polecający etc. - wyraźnym rozróżnianiu rejestrów języka pozwalającym na poprawne redagowanie wypowiedzi pisemnych o charakterze urzędowym lub naukowym. - typy tekstów: notatka z wykładu, esej argumentacyjny, praca semestralna, praca magisterska (z pomocą promotora) III. Rozumienie tekstu mówionego: Zajęcia typu audiowizualnego o różnorodnym charakterze przeznaczone do odbioru ze słuchu, (przekaz na żywo lub nagranie) w normalnym tempie lub z zakłóceniami. Celem tych zajęć jest wykształcenie u studenta umiejętności: - rozumienia informacji szczegółowej - trafnej interpretacji wypowiedzi implicite - rozróżniania niuansów intonacyjnych - rozumienia idiomów, kolokwializmów, frazeologii - rozróżniania akcentów - typy tekstów: autentyczne przekazy informacji: romowy, audycje radiowe, telewizyjne, filmy, pogadanki, dyskusje, debaty, wykłady akademickie IV.Rozumienie tekstu pisanego: Zajęcia te mają na celu zapoznanie studenta z różnorodnymi formami tekstu pisanego: formalnego, akademickiego, literackiego, potocznego oraz wykształcenie następujących umiejętności: 16
- pełne rozumienie tekstu (całości, wybranych fragmentów) - pełne rozumienie sensu, myśli przewodniej, informacji szczegółowej zawartej w tekście - trafna interpretacja informacji implicite - trafne wyciąganie wniosków - rozróżnianie rejestrów językowych - rozpoznawanie niuansów frazeologicznych języka hiszpańskiego używanego w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej - typy tekstów: prasa, teksty użytkowe, literatura naukowa w dziedzinie którą się studiuje, literatura piękna, teksty filologiczne (esej literacki, artykuł naukowy, rozprawa), teksty literackie (proza i poezja) Uwaga: Dużą uwagę poświęca się utrwalaniu wiedzy gramatycznej, przede wszystkim przy zastosowaniu rozwiązań polegających na wykrywaniu i korygowaniu błędów popełnianych przez osoby wygłaszające referaty. Są to błędy w zakresie słownictwa, wyrażeń i zwrotów frazeologicznych oraz konstrukcji zdaniowych z uwzględnieniem zazwyczaj źle zastosowanych struktur gramatycznych, leksyki, homonimów,,,falsas cognadas, kalk językowych, itp. Materiały w oparciu, o które realizowane są zajęcia z praktycznej nauki języka hiszpańskiego, to przede wszystkim teksty o charakterze aktualnym, tj. artykuły prasowe wszelkiego rodzaju /wiadomości, felietony, relacje z bieżących wydarzeń, komentarze polityczne, artykuły ekonomiczne i socjologiczne/ oraz nagrania programów radiowych i telewizyjnych, filmy oraz fragmenty jeszcze nie tłumaczonych na język polski dzieł literatury hiszpańskiej, eseje, prace naukowe autorów hiszpańskich, a także wzory pism urzędowych i oficjalnych, takich jak życiorys, podanie o pracę, odpowiedź na ofertę pracy, list polecający, reklamacja itp. Materiały wybierane są na bieżąco przez osoby prowadzące zajęcia, również w zależności od poziomu i potrzeb poszczególnych grup ćwiczeniowych. Po ukończeniu trzech semestrów nauki języka hiszpańskiego student powinien opanować język na poziomie C2, czyli przyswoić leksykę, frazeologię, struktury zdaniowe i niuanse językowe w stopniu zbliżonym do języka używanego prze native speakera. Celem dokładnego sprecyzowania podajemy zakres wymaganych umiejętności i kompetencji. Rozumienie ze słuchu: - uczący się nie ma żadnych trudności ze zrozumieniem jakiejkolwiek wypowiedzi ustnej, na żywo lub nagranej, z zakłóceniami lub przerywanej komentarzem, wypowiadanej z naturalną szybkością rodzimego użytkownika języka - bez trudu i z pełnym zrozumieniem słucha nawet skomplikowanych rozmów prowadzonych podczas dyskusji grupowych lub debat także na tematy abstrakcyjne, nieznane mu i złożone - potrafi zrozumieć właściwie każdy przekaz werbalny, bez względu na akcent rozmówcy i występujące idiomy - potrafi ze zrozumieniem śledzić specjalistyczne wykłady i prezentacje, zawierających dużą liczbę wyrażeń potocznych lub regionalnych, oraz nieznanych mu terminologii - potrafi wyławiać konkretne informacje z komunikatów i ogłoszeń (nawet zniekształconych) - potrafi zrozumieć skomplikowane informacje techniczne - rozumie szeroki zakres nagrań audio video wraz z ich niestandardowym użyciem - potrafi wyłowić subtelne niuanse dotyczące domniemanych postaw i relacji rozmówców Rozumienie tekstu czytanego: - uczący się w pełni rozumie różnorodne teksty: potoczne, o charakterze formalnym i akademickim; w pełni rozumie sens, myśl przewodnią, informacje szczegółowe, trafnie interpretuje informacje podane implicite i wyciąga odpowiednie wnioski z kontekstu. - potrafi krytycznie interpretować praktycznie wszystkie formy języka pisanego - potrafi szybko przeglądać długie i skomplikowane teksty, znajdując potrzebne informacje szczegółowe - potrafi szybko określić treść i wagę czytanej wiadomości zgodnie z jej przydatnością - potrafi dokładnie zrozumieć długie i skomplikowane instrukcje, bez względu na to czy dotyczą one jego specjalności, pod warunkiem powtórnego przeczytania trudnych fragmentów - rozpoznaje język metaforyczny oraz odnośniki kulturowe - posiada umiejętność rozumienia i analizy tekstu akademickiego o charakterze filologicznym lub literackim 17
- rozumie wszystkie związki wewnątrz zdania i tekstu, jego strukturę i funkcję retoryczną Interakcja, mówienie: - uczący się wykazuje dobrą znajomość wyrażeń idiomatycznych i potocznych. - potrafi precyzyjnie wyrażać niuanse znaczeniowe, wykorzystując szeroki wachlarz odcieni modyfikujących znaczenie. - potrafi w pełni skutecznie porozumiewać się w różnych sytuacjach potocznych i akademickich - potrafi przebudować wypowiedź tak, że rozmówca nie zauważy że ten miał trudności ze zrozumieniem lub sformułowaniem wypowiedzi - potrafi uczestniczyć w formalnych dyskusjach na złożone tematy, elokwentnie i przekonująco przedstawiać swoje argumenty, nie ustępując pod tym względem native speakerom - potrafi skutecznie podtrzymywać dialog, płynie i skutecznie przedstawiając swoje poglądy Interakcja, pisanie: - uczący się potrafi jasno i precyzyjnie wyrazić na piśmie opinie i poglądy na tematy ogólne oraz związane z dziedziną studiów - potrafi sporządzić notatki z wykładu akademickiego, napisać esej, krótką rozprawę, a pod kierownictwem promotora pracę magisterską - potrafi jasno i precyzyjnie wyrażać własne poglądy w korespondencji prywatnej, służbowej używając wszystkich struktur, rejestrów i środków podobnych do stosowanych przez rodowitego, dorosłego, wykształconego użytkownika języka. Kompetencje lingwistyczne: Uczący się wykazuje rzetelne opanowanie szerokiego zakresu środków językowych koniecznych do precyzyjnego formułowania myśli w mowie i piśmie, akcentowania i różnicowania fragmentów wypowiedzi, eliminowania dwuznaczności. Nie musi ograniczać się językowo. Używa rejestrów językowych, leksyki i frazeologii stosownie do danej sytuacji. Potrafi wypowiadać się wyczerpująco i w sposób naturalny. - porozumiewa się w sposób w pełni poprawny gramatycznie i we właściwej konwencji retorycznej i stylistycznej w pełni poprawnie dobierając słownictwo (dysponuje bardzo szerokim zasobem leksykalnym obejmującym wyrażenia idiomatyczne i potoczne) - potrafi wyrażać delikatniejsze odcienie znaczeń, korzystając z dużą poprawnością z szerokiej gamy środków językowych precyzujących znaczenie (przysłówków stopniujących i wyrażeń określających ograniczenia) - ma pełną świadomość znaczeń konotowanych i wykazuje ich znajomość - stosuje konsekwentną kontrolę poprawności gramatycznej, także przy formułowaniu złożonej i trudnej wypowiedzi ustnej i pisemnej - posługuje się poprawną wymową zbliżoną do wymowy wykształconego, rodowitego użytkownika języka - potrafi właściwie operować intonacją i prawidłowo akcentować zdania, by wyrazić niuanse znaczeniowe - nie popełnia błędów ortograficznych - efektywnie uczestniczy w komunikacji między rozmówcami z własnej społeczności i obcej, uwzględniając różnice kulturowe i socjolingwistyczne - formułuje spójne teksty i wypowiedzi, w pełni i właściwie stosując różne dyskursywne wzorce organizacyjne i spójniki oraz szeroką gamę zespolenia tekstu - potrafi obszernie omówić (pisemnie i ustnie) dane zagadnienie, odpowiednio porządkując lub rozwijając poszczególne wątki tematyczne, a także zamykając prezentację stosownym podsumowaniem NAZWA PRZEDMIOTU: PRAKTYCZNA NAUKA JĘZYKA PORTUGALSKIEGO Praktyczna nauka języka portugalskiego dla I, II, III semestru studiów filologicznych II stopnia obejmuje łącznie 270 godzin ćwiczeń, tj. 6 godzin tygodniowo. Celem nauczania jest zdobycie umiejętności związane z analizą i redakcją tekstów pisanych, formułowaniem wypowiedzi ustnych, rozróżnianiem stylów i odmian języka, poznawaniem słownictwa specjalistycznego, nowych zwrotów frazeologicznych, wyciąganiem wniosków, ich argumentowaniem i precyzyjnym wyrażaniem 18
własnych poglądów. Analiza esejów oraz tekstów o charakterze naukowym, filologicznym i literackim ma w założeniu wspomóc uczestników zajęć w redagowaniu prac magisterskich. Praca nad wiadomościami prasowymi, radiowymi i telewizyjnymi pozwala na wzbogacanie i systematyzowanie wiedzy studentów na temat aktualnej sytuacji politycznej i ekonomicznej, wprowadza słownictwo specyficzne dla danych dziedzin i rejestrów językowych. I. Wypowiedź ustna doskonalenie umiejętności formułowania wypowiedzi ustnych obejmuje następujące zagadnienia: - komentarz dotyczący artykułu prasowego, wiadomości radiowej lub telewizyjnej - przedstawianie własnej opinii na omawiany temat w formie dłuższej wypowiedzi /ok. 2 min./ - zadawanie poprawnie formułowanych pytań dotyczących prezentowanego tematu i udzielanie na nie precyzyjnych odpowiedzi przygotowywanie prezentacji referatów na wybrany samodzielnie temat /ok. 10 15 min./ - wyciąganie i formułowanie poprawnych wniosków dotyczących omawianej tematyki - ustne streszczanie obszernych wypowiedzi i sądów zawartych w analitycznych artykułach prasowych, esejach oraz tekstach literackich i filologicznych - rozróżnianie stylistycznych właściwości języka prasowego /felieton, komentarz, sprawozdanie, tekst krytyczny/ - poprawne stosowanie w wypowiedzi ustnej idiomów i frazeologii - typy tekstów: formalna dyskusja; debata akademicka; referat seminaryjny II. Wypowiedź pisemna zajęcia z redagowania wypowiedzi pisemnych polegają na: - szczegółowej analizie tekstów naukowych, esejów, artykułów polemicznych etc. - doskonaleniu umiejętności formułowania na piśmie i argumentowania krytycznych opinii w oparciu o źródła i materiały analizowane podczas zajęć - prezentowaniu referatów na wybrane tematy z zakresu szeroko pojętego kulturoznawstwa - doskonaleniu stylistyki języka pisanego, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki języka tekstów naukowych - analizie zasad redagowania dokumentów oficjalnych, np. curriculum vitae, oferta pracy, reklamacja, list polecający etc. - wyraźnym rozróżnianiu rejestrów języka pozwalającym na poprawne redagowanie wypowiedzi pisemnych o charakterze urzędowym lub naukowym - typy tekstów: notatka z wykładu; esej argumentacyjny; praca semestralna; praca magisterska (z pomocą promotora) III. Rozumienie tekstu mówionego zajęcia typu audiowizualnego o różnorodnym charakterze przeznaczone do odbioru ze słuchu, (przekaz na żywo lub nagranie) w normalnym tempie lub z zakłóceniami. Celem tych zajęć jest wykształcenie u studenta umiejętności: - rozumienia informacji szczegółowej - trafnej interpretacji wypowiedzi implicite - rozróżniania niuansów intonacyjnych - rozumienia idiomów, kolokwializmów, frazeologii - rozróżniania akcentów - typy tekstów: autentyczne przekazy informacji: rozmowy, audycje radiowe, telewizyjne, filmy; pogadanki; dyskusje; debaty; wykłady akademickie IV. Rozumienie tekstu pisanego zajęcia te mają na celu zapoznanie studenta z różnorodnymi formami tekstu pisanego: formalnego, akademickiego, literackiego, potocznego oraz wykształcenie następujących umiejętności: - pełne rozumienie tekstu (całości, wybranych fragmentów) - pełne rozumienie sensu, myśli przewodniej, informacji szczegółowej zawartej w tekście - trafna interpretacja informacji implicite - trafne wyciąganie wniosków - rozróżnianie rejestrów językowych - rozpoznawanie niuansów frazeologicznych języka portugalskiego używanego w Portugalii i w Brazylii - typy tekstów: prasa; teksty użytkowe; literatura naukowa w dziedzinie, którą się studiuje; literatura piękna; teksty filologiczne (esej literacki, artykuł naukowy, rozprawa); teksty literackie (proza i poezja) 19
Uwaga: dużą uwagę poświęca się utrwalaniu wiedzy gramatycznej, przede wszystkim przy zastosowaniu rozwiązań polegających na wykrywaniu i korygowaniu błędów popełnianych przez osoby wygłaszające referaty. Są to błędy w zakresie słownictwa, wyrażeń i zwrotów frazeologicznych oraz konstrukcji zdaniowych z uwzględnieniem zazwyczaj źle zastosowanych struktur gramatycznych, leksyki, homonimów, kalk językowych, itp. Materiały, w oparciu o które realizowane są zajęcia z praktycznej nauki języka portugalskiego to przede wszystkim teksty o charakterze aktualnym, tj. artykuły prasowe wszelkiego rodzaju /wiadomości, felietony, relacje z bieżących wydarzeń, komentarze polityczne, artykuły ekonomiczne i socjologiczne/ oraz nagrania programów radiowych i telewizyjnych, filmy oraz fragmenty jeszcze nie tłumaczonych na język polski dzieł literatury portugalskiej, eseje, prace naukowe autorów portugalskich i brazylijskich, a także wzory pism urzędowych i oficjalnych, takich jak życiorys, podanie o pracę, odpowiedź na ofertę pracy, list polecający, reklamacja itp. Materiały wybierane są na bieżąco przez osoby prowadzące zajęcia, również w zależności od poziomu i potrzeb poszczególnych grup ćwiczeniowych. Po ukończeniu trzech semestrów nauki języka portugalskiego student powinien opanować język na poziomie C2, czyli przyswoić leksykę, frazeologię, struktury zdaniowe i niuanse językowe w stopniu zbliżonym do języka używanego prze native speakera. Celem dokładnego sprecyzowania podajemy zakres wymaganych umiejętności i kompetencji. Rozumienie ze słuchu: - uczący się nie ma żadnych trudności ze zrozumieniem jakiejkolwiek wypowiedzi ustnej, na żywo lub nagranej, z zakłóceniami lub przerywanej komentarzem, wypowiadanej z naturalną szybkością rodzimego użytkownika języka. - bez trudu i z pełnym zrozumieniem słucha nawet skomplikowanych rozmów prowadzonych podczas dyskusji grupowych lub debat także na tematy abstrakcyjne, nieznane mu i złożone. - potrafi zrozumieć właściwie każdy przekaz werbalny, bez względu na akcent rozmówcy i występujące idiomy - potrafi ze zrozumieniem śledzić specjalistyczne wykłady i prezentacje, zawierających dużą liczbę wyrażeń potocznych lub regionalnych, oraz nieznanych mu terminologii. - potrafi wyławiać konkretne informacje z komunikatów i ogłoszeń (nawet zniekształconych) - potrafi zrozumieć skomplikowane informacje techniczne - rozumie szeroki zakres nagrań audio video wraz z ich niestandardowym użyciem - potrafi wyłowić subtelne niuanse dotyczące domniemanych postaw i relacji rozmówców. Rozumienie tekstu czytanego: - uczący się w pełni rozumie różnorodne teksty: potoczne, o charakterze formalnym i akademickim. W pełni rozumie sens, myśl przewodnią, informacje szczegółowe, trafnie interpretuje informacje podane implicite i wyciąga odpowiednie wnioski z kontekstu. - potrafi krytycznie interpretować praktycznie wszystkie formy języka pisanego - potrafi szybko przeglądać długie i skomplikowane teksty, znajdując potrzebne informacje szczegółowe - potrafi szybko określić treść i wagę czytanej wiadomości zgodnie z jej przydatnością - potrafi dokładnie zrozumieć długie i skomplikowane instrukcje, bez względu na to czy dotyczą one jego specjalności, pod warunkiem powtórnego przeczytania trudnych fragmentów - rozpoznaje język metaforyczny oraz odnośniki kulturowe - posiada umiejętność rozumienia i analizy tekstu akademickiego o charakterze filologicznym lub literackim - rozumie wszystkie związki wewnątrz zdania i tekstu, jego strukturę i funkcję retoryczną Interakcja, mówienie: - uczący się wykazuje dobrą znajomość wyrażeń idiomatycznych i potocznych. - potrafi precyzyjnie wyrażać niuanse znaczeniowe, wykorzystując szeroki wachlarz odcieni modyfikujących znaczenie. - potrafi w pełni skutecznie porozumiewać się w różnych sytuacjach potocznych i akademickich - potrafi przebudować wypowiedź tak, że rozmówca nie zauważy że ten miał trudności ze zrozumieniem lub sformułowaniem wypowiedzi - potrafi uczestniczyć w formalnych dyskusjach na złożone tematy, elokwentnie i przekonująco przedstawiać swoje argumenty, nie ustępując pod tym względem native speakerom 20
- potrafi skutecznie podtrzymywać dialog, płynie i skutecznie przedstawiając swoje poglądy Interakcja, pisanie: - uczący się potrafi jasno i precyzyjnie wyrazić na piśmie opinie i poglądy na tematy ogólne oraz związane z dziedziną studiów - potrafi sporządzić notatki z wykładu akademickiego, napisać esej, krótką rozprawę, a pod kierownictwem promotora pracę magisterską - potrafi jasno i precyzyjnie wyrażać własne poglądy w korespondencji prywatnej, służbowej używając wszystkich struktur, rejestrów i środków podobnych do stosowanych przez rodowitego, dorosłego, wykształconego użytkownika języka. Kompetencje lingwistyczne: Uczący się wykazuje rzetelne opanowanie szerokiego zakresu środków językowych koniecznych do precyzyjnego formułowania myśli w mowie i piśmie, akcentowania i różnicowania fragmentów wypowiedzi, eliminowania dwuznaczności. Nie musi ograniczać się językowo. Używa rejestrów językowych, leksyki i frazeologii stosownie do danej sytuacji. Potrafi wypowiadać się wyczerpująco i w sposób naturalny. - porozumiewa się w sposób w pełni poprawny gramatycznie i we właściwej konwencji retorycznej i stylistycznej w pełni poprawnie dobierając słownictwo (dysponuje bardzo szerokim zasobem leksykalnym obejmującym wyrażenia idiomatyczne i potoczne) - potrafi wyrażać delikatniejsze odcienie znaczeń, korzystając z dużą poprawnością z szerokiej gamy środków językowych precyzujących znaczenie (przysłówków stopniujących i wyrażeń określających ograniczenia) - ma pełną świadomość znaczeń konotowanych i wykazuje ich znajomość - stosuje konsekwentną kontrolę poprawności gramatycznej, także przy formułowaniu złożonej i trudnej wypowiedzi ustnej i pisemnej - posługuje się poprawną wymową zbliżoną do wymowy wykształconego, rodowitego użytkownika języka - potrafi właściwie operować intonacją i prawidłowo akcentować zdania, by wyrazić niuanse znaczeniowe - nie popełnia błędów ortograficznych - efektywnie uczestniczy w komunikacji między rozmówcami z własnej społeczności i obcej, uwzględniając różnice kulturowe i socjolingwistyczne - potrafi obszernie omówić (pisemnie i ustnie) dane zagadnienie, odpowiednio porządkując lub rozwijając poszczególne wątki tematyczne, a także zamykając prezentację stosownym podsumowaniem - formułuje spójne teksty i wypowiedzi, w pełni i właściwie stosując różne dyskursywne wzorce organizacyjne i spójniki oraz szeroką gamę zespolenia tekstu NAZWA PRZEDMIOTU: DYDAKTYKA JĘZYKA HISZPAŃSKIEGO 1. Nauczanie języka hiszpańskiego jako obcego. Metoda, techniki, podejście. Metody syntetyczne i analityczne. Historia metod nauczania języków obcych. Metoda filologiczna. William Bath (Bateus). Roger Ascham. John Brinsley. Eihardus Lubinus. 2. Jan Amos Komeński (Comenio: 1592-1670) i jego metoda. 3. Johann Bernard Basedow (1723-1790). Philantropinum. Metoda gramatyczno-tłumaczeniowa i jej główni przedstawiciele: Johann Valentin Meindinger (1756-1820), Karol Plotz, H.S. Ollendorf, itd. 4. Metoda interlinealna i jej przedstawiciele: Johann Langenscheidt i Charles Toussaint. Metody bezpośrednie. John Locke: metoda naturalna. George Ticknor (1791-1871). Paul Lemare. Claude Marcel. Metoda seryjna: Francois Gouin. 5. Maksymilian Berlitz i jego metoda. 6. Metodologia Wihelma Vietora i Henry Sweeta: metoda progresywna. 7. Metodologia Otto Jespersena (1860-1943). Zasady jego nauczania. Język jako narzędzie komunikacji. 21
8. Metodologia Harolda Palmera (1877-1949). Cztery sprawności językowe. Metoda pośrednicząca J. Ippoldt. 9. Podejście audialno-oralne w nauczaniu języka obcego. Program ASTP (Army Specialized Training Program). L. Bloomfieldt. William Moulton. Metoda audialno-lingwalna: Robert Lado (17 zasad metodologicznych). 10. Inne metody nauczania i uczenia się języków obcych: metoda pośrednia i mieszana, metoda porównawcza, eklektyczna, kognitywna (John Carroll), mikrofalowa (Earl Steavick, metoda kierowana (Albert Valdman), metoda uproszczona, metoda opisowa. 11. Metody niekonwencjonalne: The Silent Way (Caleb Gategno), Community Language Learning (Charles Curran). Metoda sugestopedii: Georgij Lozanow. Total Phisical Response (James Asher). 12. Metody nauczania języka hiszpańskiego. Metoda audiowizualna na gruncie polskim i jej autorzy: Rojo Sastre, Paul Rivenc, A. Ferrer (1963). 13. Hiszpańska metoda bezpośrednia: Aquilino Sánchez, Manuel Ríos, Joaquín Domínguez (1974). 14. Amerykańska metoda Dartmouth : John Rasias (1975). Hiszpańska metoda komunikacyjna: Ernesto Martín Peris, Lourdes Miguel López, Neus Sans Baulenas, Terencio Simón Blanco, Marta Topolevsky Bleger (1983). 15. Recenzje wybranych podręczników do nauki języka hiszpańskiego. Wady i zalety. Dyskusja. 16. Nauczanie programowane. Podręczniki i różne typy programów: linearny, spiralny, mieszany. Cele nauczania: fonologia, słownictwo, komunikacja, gramatyka, kultura. Ćwiczenia. 17. Praca nad różnymi umiejętnościami językowymi. Rozumienie tekstu nagranego z taśmy magnetofonowej, taśmy video. Rozumienie tekstu czytanego. Ćwiczenie języka mówionego i pisanego. 18. Aspekty fonetyczne nauczania języka hiszpańskiego. Nauczanie gramatyki. Dedukcja i indukcja. Język mówiony i język pisany. Typologia ćwiczeń. 19. Aspekty realio i kulturoznawcze nauczania języka hiszpańskiego jako obcego. Tzw. dokumenty autentyczne. Leksyka bezekwiwalentna. Leksyka konotatywna. Rzeczywistość wewnątrz-językowa. Język niewerbalny: gesty. Szok kulturowy. 20. Tłumaczenie w nauczaniu komunikatywnym. Różnice lingwistyczne. Nowe podejście do tłumaczenia w dydaktyce nauczania języków obcych. 21. Techniki audiowizualne w nauczaniu języka hiszpańskiego i ich rola dydaktyczna. 22. Rola czynników psychologicznych w procesie dydaktycznym: pamięć, motywacja, doświadczenie, interferencja języka ojczystego. 23. Rola wieku w nauczaniu języka obcego. Dziecko i człowiek dorosły wobec uczenia się języków. 24. Uczeń i nauczyciel wobec procesu dydaktycznego. Wady i zalety nauczycieli języków obcych. Różne hipotezy. Kontekst ludzki i kontekst osoby uczącej języka. Proces dydaktyczny; relacje nauczyciel uczeń. 25. Zaplanowanie lekcji języka hiszpańskiego. Zdobycie przez uczących się podstaw metodyki nauczania języków obcych. Poznanie najważniejszych pojęć i terminów związanych z problematyką metodyczną. Poznanie najważniejszych metod nauczania języków obcych oraz przedstawicieli różnych kierunków w dziedzinie nauczania języków obcych. Poznanie zasad recenzowania i oceny podręczników przeznaczonych do nauczania języka hiszpańskiego. Poznanie zasad nauczania programowanego oraz różnych typów programów nauczania języka obcego. Umiejętność precyzowania najważniejszych celów i treści nauczania języka hiszpańskiego na różnych poziomach jego poznawania. Poznanie czynników psychologicznych wpływających na skuteczność procesu dydaktycznego. Umiejętność zaplanowania i przygotowania adekwatnego konspektu lekcji języka hiszpańskiego. 22