Aspekty środowiskowe Wspólnej Polityki Rybołówstwa Magdalena Figura
Przed reformą Wspólnej Polityki Rybołówstwa ok. 88% zasobów ryb w wodach europejskich jest zbyt intensywnie eksploatowanych; większość unijnych flot rybackich jest zbyt duża większość unijnych flot jest nierentowna lub operuje na granicy rentowności; lub w lipcu obecnie ok. dwie trzecie ryb oraz owoców morza dostępnych na rynkach europejskich pochodzi z importu* *Zielona Księga http://eur-lex.europa.eu/legal-content/en/all/?uri=celex:52009dc0163
Założenia reformy Wspólnej Polityki Rybołówstwa Europejska polityka w dziedzinie rybołówstwa pilnie wymaga reformy. Nasze statki poławiają ryby w ilościach przekraczających bezpieczny próg rozrodczości, przez co poszczególne stada znajdują się na skraju wyczerpania, a to grozi destabilizacją ekosystemów morskich. Dwie trzecie północnoatlantyckich stad jest obecnie przełowionych taki stan rzeczy oznacza mniejszy wolumen połowów, co z kolei wróży niepewną przyszłość dla rybaków. Nadszedł czas, aby uczynić rybołówstwo działalnością zrównoważoną pod względem środowiskowym, gospodarczym i społecznym.* *materiały informacyjnych Komisji Europejskiej http://ec.europa.eu/fisheries/documentation/publications/leaflet_reform_pl.pdf
Wspólna Polityka Rybołówstwa WPRyb obejmuje ochronę żywych WPRyb powinna przyczyniać się do ochrony środowiska zasobów morza oraz zarządzanie morskiego, do zrównoważonego zarządzania wszystkimi ukierunkowanymi na nie połowami Unia powinna zatem udoskonalić WPRyb gatunkami poprzez dostosowanie eksploatowanymi w celach handlowych oraz w wskaźników eksploatacji, aby zapewnić, szczególności [ ] eksploatacja do żywych osiągnięcia dobrego stanu środowiska do zasobów morza odbudowywała i zachowywała 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Zrównoważona populacje eksploatacja żywych zasobów poławianych stad powyżej poziomów umożliwiających Europejskiego i uzyskanie Rady 2008/56/WE morza powinna być oparta na podejściu maksymalnego Należy wdrożyć podtrzymywalnego podejście ekosystemowe połowu. do ostrożnościowym zarządzania rybołówstwem, ograniczyć negatywny Aby przyczynić się do ochrony żywych zasobów wpływ działalności połowowej na środowisko wodnych oraz i ekosystemów morskich, Unia powinna unikać przypadkowych połowów i ograniczać dążyć je w do jak ochrony obszarów, które są wrażliwe W ramach zarządzania obowiązkiem wyładunku największym stopniu. biologicznie, państwa przez wyznaczenie ich jako obszarów członkowskie powinny czynić jak największe chronionych. starania, aby zmniejszyć przypadkowe połowy. W tym celu wysoki priorytet należy nadać usprawnieniu selektywnych technik połowowych służących unikaniu i ograniczaniu w jak największym stopniu przypadkowych połowów.
Wspólna Polityka Rybołówstwa Art. 2 Cele Aby osiągnąć cel polegający na stopniowej odbudowie i zachowaniu populacji stad ryb powyżej poziomów biomasy zdolnych do uzyskania maksymalnego podtrzymywalnego połowu, wskaźnik eksploatacji oparty na maksymalnym podtrzymywalnym połowie należy osiągnąć w miarę możliwości do 2015 r., a w stopniowy, narastający sposób w odniesieniu do wszystkich stad najpóźniej do 2020 r. Art. 6 Przepisy ogóle Art. 7 Rodzaje środków ochronnych Wskazują środki, które powinny zostać przyjęte dla realizacji jego celów, wskazując w szczególności na cele ochrony i zrównoważonego wykorzystania stad ryb i związane z nimi środki na rzecz minimalizacji wpływu rybołówstwa na środowisko morskie i osiągnięcia zrównoważonego poziomu zdolności połowowych. Art. 15 Obowiązek wyładunku. Wszystkie połowy gatunków podlegających limitom połowowym [ ] wprowadza się na pokład statków rybackich i zatrzymuje na nim, rejestruje, wyładowuje
Wspólna Polityka Rybołówstwa Art. 17 - Kryteria przydziału przez państwa członkowskie uprawnień do połowów Przy przydzielaniu uprawnień do połowów dostępnych państwom członkowskim, [ ] państwa członkowskie stosują przejrzyste i obiektywne kryteria, między innymi kryteria o charakterze środowiskowym, społecznym i ekonomicznym. Art. 21 - Dostosowanie zdolności połowowej i zarządzanie nią Państwa członkowskie wprowadzają z czasem środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty do swoich uprawnień do połowów, biorąc pod uwagę tendencje i w oparciu o najlepsze opinie naukowe, mając na uwadze cel polegający na osiągnięciu stabilnej i trwałej równowagi między nimi.
Wspólna Polityka Rybołówstwa Należy podkreślić, że rozporządzenia Unii Europejskiej wiążą w całości i są bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich (art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - TFUE). Zgodnie z prawem unijnym, Polsce nie przysługuje możliwość przyjmowania przepisów ramowych dotyczących rybołówstwa w zakresie, w jakim przepisy takie pokrywałyby się (częściowo lub w całości) z przepisami Wspólnej Polityki Rybołówstwa.
Wspólna Polityka Rybołówstwa w Polsce http://www.greenpeace.org/eu-unit/en/publications/2015/eu-countries-fail-to-promote-low-impact-fishing/
Wspólna Polityka Rybołówstwa w Polsce Ustawa z dnia 19 grudnia o rybołówstwie morskim? Nakaz wyładunku? Alokacja kwot połowowych? Oszacowanie i redukcja nadmiernych zdolności połowowych? Wspieranie rybołówstwa o niskim wpływie na środowisko? Wieloletni plan zarządzania stadami dorsza, śledzia i szprota?