Fot 19, 20 Widok odsłoniętego i w całości skorodowanego zbrojenia stropu bunkra. Wymiary odsłoniętego pola zbrojenia ~40x40cm

Transkrypt

1 Cad Plan Biuro Projektowe Maciej Dybacki / kontakt@cadplan.pl Fot 19, 20 Widok odsłoniętego i w całości skorodowanego zbrojenia stropu bunkra. Wymiary odsłoniętego pola zbrojenia ~40x40cm

2 Fot 21, 22, 23, 24 Widok odsłoniętego i skorodowanego zbrojenia (dolnego) stropu bunkra w kolejnych miejscach W miejscach gdzie nie nastąpiła degradacja betonu i odspojenie otuliny prętów, beton i stal zbrojeniowa jest w stanie technicznym doskonałym. 2.4 Zakres projektowanej modernizacji Zgodnie z dyspozycjami rysunkowymi przewiduje się następujące roboty budowlane: wykonanie konstrukcji biegów nowo projektowanych klatek schodowych; wykonanie poszerzenia schodów prowadzących do pomieszczeń bunkra aby spełniały wymogi komunikacyjne związane z nowym przeznaczeniem pomieszczeń;

3 wykonanie nadproży i podciągów w miejscach wyburzeń w ścianach konstrukcyjnych; wykonanie nowych ścian działowych; wykonanie zamurowań części otworów okiennych i drzwiowych; wykonanie nowych ścian kominów wentylacyjnych; wykonanie nowych schodów zewnętrznych; wykonanie nowego pokrycia dachu; wykonanie nowych tynków wewnętrznych i zewnętrznych; wykonanie nowych warstw posadzek. 2.5 Analiza techniczna w aspekcie zmian funkcjonalnych Założenia do analizy technicznej uwzględniającej wpływ zmian funkcjonalnych na konstrukcję istniejącą budynku: nie zmienia się sposób użytkowania obiektu tzn. nie nastąpi zwiększenie obciążenia użytkowego na budynek. 3. Wnioski Na podstawie dokonanych oględzin i dokumentacji fotograficznej można stwierdzić, że: Stan techniczny istniejącego budynku jest zadowalający/średni, w pomieszczeniach bunkra zły. Na podstawie stanu technicznego budynku opisanego w pozycji 2.3 stwierdza się iż projektowana przebudowa, nie powoduje zagrożeń dla bezpieczeństwa konstrukcji i bezpieczeństwa. W związku z powyższym dopuszcza się do przebudowy w obecnym stanie konstrukcji. Zaleca się przed przystąpieniem do przebudowy naprawę uszkodzonego stropu bunkra, bezpośrednio nad którym znajduje się sala gimnastyczna. Zaleca się uzupełnić zaprawą ekspansywną wszelkie ubytki betonów (otuliny) oraz znaczne ubytki cegieł (wykruszenia, wybicia) we wszelkich miejscach gdzie to zauważono (między innymi filarki okienne sali gimnastycznej). Przed przystąpieniem do przebudowy należy sprawdzić stan fundamentu będących w bezpośrednim zasięgu oddziaływania wykonywanego przedsięwzięcia oraz sprawdzenia czy powstałe zarysowania ścian konstrukcyjnych są spowodowane osiadaniem konstrukcji. Należy również sprawdzić czy powstałe ubytki w filarach międzyokiennych sali gimnastycznej nie naruszają konstrukcji wsporczej stropodachu. Wszelkie prace związane z przebudową przy udziale maszyn udarowych mogą znacznie pogorszyć stan filarków międzyokiennych będących konstrukcją wsporczą stropodachu sali gimnastycznej. Nie dopuszcza się prowadzenia prac przy udziale maszyn udarowych w odległości powodującej oddziaływania drgań na filarki miedzy okienne bez uprzedniego zabezpieczenia ich.

4 Ocena techniczna została sporządzona w kwietniu 2014r i zawarte w niej opisy, wnioski i zalecenia mają ważność przez najbliższy 1 rok, po którym wymagają aktualizacji. Zakres ekspertyzy obejmuje obiekt, który jest użytkowany przez Inwestora. W czasie późniejszej eksploatacji budynku (po wykonaniu przebudowy), należy zwrócić uwagę na pojawienie się jakiegokolwiek zarysowania elementów konstrukcyjnych. W przypadku wystąpienia zarysowań, konieczna jest rejestracja miejsc z uwzględnieniem czasu, w którym nastąpiły zauważone zjawiska. Przed przystąpieniem do przebudowy, Wykonawca powinien wraz z przedstawicielem Inwestora budynku dokonać oględzin stanu pomieszczeń w budynku. Należy opisać ewentualne uszkodzenia, zarysowania itp. degradacje, aby nie zostały przypisane prowadzonym robotom budowlanym. Pozwoli to na uniknięcie potencjalnych roszczeń pomiędzy Wykonawcą, a Inwestorem. 4. Zalecenia dotyczące naprawy uszkodzonego stropu bunkra 4.1 Zastosowanie systemu naprawy betonu Ceresit PCC System Ceresit PCC służy do uzupełniania ubytków i reprofilacji balkonów oraz do kompleksowych napraw różnego typu konstrukcji betonowych i żelbetowych. Umożliwia naprawianie konstrukcji przy ich znacznej destrukcji (mechanicznej, korozji) w takich elementach jak: balkony, wsporniki, słupy i dźwigary konstrukcyjne, stropy itp. oraz obiektów budowlanych, takich jak: zbiorniki betonowe i żelbetowe (oczyszczalnie ścieków), konstrukcje szkieletowe (np. centra handlowe), halowe, wielkopłytowe, monolityczne (baseny), żelbetowe kominy, chłodnie itp. Produkty systemu Ceresit PCC są odporne na warunki atmosferyczne i bezpośrednie oddziaływanie środków do posypywania dróg, w tym soli. Są w pełni wodoodporne i dyfuzyjne, mają duży opór karbonatyzacyjny dzięki czemu przyczyniają się do wydłużenia czasu pracy konstrukcji. W systemie Ceresit PCC materiały wypełniające (CD 25, CD 26) mogą być aplikowane jako beton natryskowy (torkret) metodą suchą Naprawa konstrukcji betonowych Przygotowanie podłoża Oczyszczenie podłoża. Prace naprawcze rozpoczyna się od skucia luźnych skorodowanych fragmentów betonu, usunięcia zużytych lub/i zniszczonych warstw wykładzin, tynków, izolacji i oczyszczenia powierzchni do zdrowej, nośnej warstwy. Po oczyszczeniu powierzchni betonu należy sprawdzić jego ph feneloftaleiną lub innym wskaźnikiem. W procesie karbonizacji struktura betonu utwardza

5 się, uszczelnia, ale równocześnie dealkalizuje. Sprawdzenie to jest niezbędne, aby pod warstwą naprawczą nie zamknąć warstwy starego betonu, który nie stanowi właściwej ochrony dla stali zbrojeniowej. Przy stwierdzeniu korozji oczyszczonego betonu, skażone warstwy należy usunąć mechanicznie, przez hydropiaskowanie lub zmycie wodą pod bardzo wysokim ciśnieniem (pow. 100 MPa tzw. hydromonitoring). Często stosowane piaskowanie konstrukcji betonowych jest uciążliwe dla środowiska, wymaga odpowiedniego zabezpieczenia BHP pracowników i grozi wtórnym napyleniem już oczyszczonych powierzchni Naprawa rys. Po oczyszczeniu podłoża należy rozpoznać obecność w nim rys: ustalić czy są ustabilizowane, czy też mogą zmieniać swoje rozwarcie, czy może się przez nie sączyć woda, zmierzyć rozwarcie rys. Naprawę rys wykonuje się metodą iniekcji ciśnieniowej, najczęściej przy użyciu: - żywic epoksydowych, gdy konieczne jest uciąglenie konstrukcji (zamknięcie, wypełnienie rys statycznych, rys które nie zmieniają już swojego rozwarcia); - poliuretanowych (rzadziej akrylowych), gdy istniejącą rysę należy zachować jako naturalną dylatację konstrukcji (dotyczy rys czynnych, zmieniających swoje rozwarcie w trakcie eksploatacji konstrukcji); - mikrocementów przy dużej rozwartości (pow. 3 mm) rys statycznych Zabezpieczenie stali zbrojeniowej Jeżeli korozja dotarła do zbrojenia konstrukcyjnego, ze skorodowanych prętów zbrojeniowych należy usunąć otulinę betonową aż do miejsc nieskorodowanych. Pręty zbrojeniowe oczyścić z rdzy (ręczne lub mechaniczne szczotkowanie, piaskowanie, hydropiaskowanie, hydromonitoring), do stopnia czystości Sa 2,5, tak aby uzyskały jasny, metaliczny wygląd, a potem oczyścić sprężonym, bezolejowym powietrzem i ewentualnie odtłuścić acetonem. Zastosowanie do czyszczenia stali zbrojeniowej hydropiaskowania lub hydromonitoringu wprowadza wodę i wilgoć. Wówczas problemem staje się zabezpieczenie antykorozyjne odsłoniętych i oczyszczonych prętów zbrojeniowych, które w wilgotnym otoczeniu, prawie natychmiast po takim oczyszczeniu, pokrywają się rdzawym nalotem. Wtedy rekomenduje się pokrycie odsłoniętych powierzchni prętów zbrojeniowych wodnymi farbami zawierającymi substancje reagujące z produktami korozji i zabezpieczające przed procesami korozyjnymi (tzw. inhibitory korozji) oraz przesypanie suszonym piaskiem kwarcowym o uziarnieniu powyżej 1 mm. Na tak przygotowaną powierzchnię stali zbrojeniowej należy nałożyć mineralną powłokę antykorozyjną Ceresit CD 30. Podczas aplikacji zaprawy CD 30 stal może być wilgotna. Zaprawę antykorozyjną nakładać najpóźniej do 3 godzin po oczyszczeniu prętów

6 zbrojeniowych lub po wyschnięciu dodatkowej warstwy farby antykorozyjnej przesypanej piaskiem Uzupełnienie zbrojenia Jeżeli w trakcie diagnostyki skorodowanej konstrukcji betonowej okaże się, że stopień korozji zbrojenia konstrukcyjnego jest na tyle duży, że pręty nie spełniają założonych funkcji w konstrukcji, to konieczne jest jego uzupełnienie. Pręty skorodowane należy usunąć a na ich miejsce włożyć nowe o takich samych parametrach, łącząc je poprzez spawanie ( z zachowaniem normowych długości zakotwień prętów zbrojeniowych) do prętów "zdrowych", lub ewentualnie wklejenia dodatkowych prętów (jeżeli nie ma możliwości wspawania lub zbrojenie zakotwione jest w podciągach żelbetowych lub ścianach). Uzupełnianie zbrojenia można wykonać bezpośrednio po zabezpieczeniu antykorozyjnym stali zbrojeniowej. Dodatkowe pręty zbrojeniowe można wklejać przy użyciu cementu montażowego Ceresit CX 5 z zachowaniem normowych długości zakotwień prętów zbrojeniowych. Prześwit między elementem kotwionym a powierzchnią otworu montażowego nie powinien być większy od 20 mm. Do zalewania otworów montażowych odpowiednia jest konsystencja ciekła uzyskana po zmieszaniu 2 części objętościowych CX 5 z 1 częścią objętościową wody. Materiał wsypuje się do odmierzonej ilości wody i miesza do uzyskania jednorodnej masy bez grudek. Przy konieczności wypełnienia otworów o prześwicie większym od 20 mm należy CX 5 wymieszać z czystym piaskiem w proporcji 1:1, a następnie zarobić wodą do wymaganej konsystencji. Dodatek piasku nie ma wpływu na czas wiązania, ale obniża wytrzymałość zakotwienia. Cement montażowy CX 5 posiada bardzo dobre właściwości kotwienia elementów stalowych w betonie, które zostały potwierdzone wynikami badań. Po wklejeniu dodatkowych prętów, ich powierzchnie również należy zabezpieczyć powłoką Ceresit CD 30. Po 2 dniach zaprawy Ceresit CD 25 lub CD 26 mogą być przykryte szpachlówką Ceresit CD Wykonanie warstwy kontaktowej Po wykonaniu zabezpieczenia stali zbrojeniowej, tuż przed przystąpieniem do uzupełnienia ubytków betonu (również w przypadku napraw niekonstrukcyjnych) przygotowaną powierzchnię starego betonu należy obficie zwilżyć wodą i doprowadzić do stanu matowowilgotnego. Na tak przygotowane podłoże nakłada się warstwę kontaktową z mineralnej zaprawy Ceresit CD 30. Kolejne zaprawy systemu Ceresit PCC nakładać po wstępnym przeschnięciu warstwy kontaktowej, gdy zaprawa stanie się matowowilgotna, czyli w ciągu minut po aplikacji. W przypadku przekroczenia tego czasu, warstwę kontaktową należy położyć ponownie, ale dopiero po całkowitym stwardnieniu warstwy poprzedniej.

7 Zadaniem warstwy kontaktowej jest poprawienie przyczepności między starym betonem a materiałem wypełniającym ubytki oraz zniwelowanie niewielkich, nieuniknionych różnic we współczynniku pełzania, skurczu, module sprężystości, współczynniku odkształcalności termicznej (nawet jeżeli materiały do naprawy zostały dobrane zgodnie z zasadą kompatybilności) Uzupełnienie ubytków W zależności od głębokości ubytku w betonie, do jego uzupełnienia należy zastosować jedną z zapraw: Ceresit CD 25 lub Ceresit CD 26. Ceresit CD 25 i Ceresit CD 26 to jednoskładnikowe zaprawy do wyrównywania powierzchni betonowych i żelbetowych, wypełniania ubytków i miejsc uszkodzonych, stanowiące część systemu naprawy betonu Ceresit PCC. Zakres stosowania drobnoziarnistej zaprawy Ceresit CD 25 wynosi od 5 do 30 mm. Ceresit CD 26 to zaprawa gruboziarnista, zakres stosowania wynosi od 30 do 100 mm. 4.3 Zabezpieczenie w przypadku ekspozycji na czynniki atmosferyczne W przypadku ekspozycji konstrukcji tylko na czynniki atmosferyczne, gdzie głównymi czynnikami zagrożeniowymi są korozja ługująca i karbonizacja, wystarczy zabezpieczenie powłoką dekoracyjno-ochronną z farby np. Ceresit CT 44. Farba Ceresit CT 44 przeznaczona jest do zabezpieczania elewacji, konstrukcji betonowych, wnętrz. Można nią pokrywać podłoża mineralne (beton, tynki cementowe, cementowo-wapienne i wapienne). Struktura powłoki zapewnia jej dużą szczelność na dyfuzję CO2, co w znacznym stopniu ogranicza proces karbonatyzacji betonu. Zaproponowany system naprawczy stropu jest tylko jednym z wielu systemów dostępnych na rynku. Można zastosować inny system, który w podobny bądź lepszy sposób zabezpieczy zbrojenie stropu bunkra. Opracował: Tomasz Kalinowski

8 OPIS TECHNICZNY dotycząca inwestycji polegającej na przebudowie budynku SP nr 82 wraz z zagospodarowaniem terenu na działce nr ewid. gr. 59/5, obręb 0028 Grabiszyn przy ul. Blacharskiej 13 we Wrocławiu. 1. Część ogólna 1.1 Podstawa opracowania - projekt budowlany architektoniczny - polskie normy i przepisy budowlane 1.2 Lokalizacja Budynek objęty opracowaniem zlokalizowany jest we Wrocławiu na działce nr ewid. gr. 59/5, obręd 0028 Grabiszczyn przy ul. Blacharskiej Zakres opracowania Niniejsze opracowanie obejmuje część konstrukcyjną projektu architektoniczno budowlanego. 1.4 Ogólna koncepcja budynku Przedmiotem opracowania jest budynek dydaktyczny Szkoły Podstawowej z salą gimnastyczną. Obiekt jest 3-kondygnacyjny w części północnej, jednokondygnacyjny w części pozostałej, częściowo podpiwniczony. Wykonany w technologii betonowej z użyciem cegły oraz elementów wielkoblokowych (płyt bytomskich, DMS), przekryty częściowo stropodachem wentylowanym oraz stropodachem pełnym.

9 2. Opis konstrukcji 2.1 Warunki gruntowo-wodne Warunki gruntowo wodne określono na podstawie wywiadu przeprowadzonego w terenie oraz oceny wizualnej terenu i wykonaniu odkrywki. Na tej podstawie stwierdzono, że teren w obszarze inwestycji przykryty jest warstwą nasypu niebudowlanego o składzie humusu ze żwirem oraz gliny piaszczystej i żwiru gliniastego. W miejscu wykonania otworu nasyp sięga maksymalnie do głębokości 1.0 m p.p.t. Poniżej stwierdzono utwory rodzime spoiste - gliny piaszczyste zwałowe. Płytkiej wody gruntowej nie stwierdzono. Ewentualny poziom wody gruntowej (na podstawie poziomu wody studni rewizyjnej węzła) na głębokości poniżej poziomu terenu posadowienia budynku. Grunty zalegające w podłożu zaliczono do grupy nośności G1-2. Szerokość ław jest obliczona na opór graniczny podłoża gruntowego q fn 150kPa <, głębokość przemarzania gruntu przyjęto dla I-ej strefy klimatycznej h z =0,80m, zgodnie z PN-81/B Przed wykonaniem elementów fundamentowych należy w wykopach sprawdzić warunki gruntowe i stopień zagęszczenia gruntu. Powyższą czynność powinien wykonać uprawniony geolog i potwierdzić wpisem w dzienniku budowy. W przypadku stwierdzenia w poziomie posadowienia gruntów nienadających się do posadowienia, (np. grunty organiczne, piaski luźne), należy ww. grunt wybrać i zastąpić pospółką nienormowaną, zagęszczając warstwami, co 30 cm do Id=0,40/Is=0,90. Obiekt zalicza się do pierwszej kategorii geotechnicznej. Posadowienie bezpośrednie płytkie. 2.2 Fundamenty Projektuje się ławy fundamentowe żelbetowe prostokątne z betonu C20/25 (B25), zbrojone stalą A-IIIN φ 12. Po wykonaniu wykopu pogłębiającego, należy natychmiast ułożyć warstwę betonu wyrównawczego, aby nie dopuścić do zawilgocenia gruntu pod fundamentami. Min. otulenie zbrojenia 5cm, prawidłowość wykonania zbrojenia potwierdzić przez inspektora nadzoru przed zabetonowaniem. Przekroje stóp fundamentowych pokazano na rysunkach konstrukcyjnych.

10 2.3 Ściany nadziemia Ściany konstrukcyjne wykonać z cegły wapienno-piaskowej klasy 15 MPa na zaprawie cementowo-wapiennej marki 8 MPa. 2.4 Wypełnienie ścian Wypełnienie ścian konstrukcyjnych wykonać z cegły silikatowej klasy 15 MPa na zaprawie cementowo-wapiennej marki 8 MPa o grubości odpowiadającej grubości ściany istniejącej. Wypełnienie ścian działowych wykonać z bloczków gazobetonowych odmiany 600 na zaprawie cementowo-wapiennej marki 8 MPa wg rysunków architektonicznych. 2.5 Klatki schodowe Projektuje się schody płytowe żelbetowe monolityczne z betonu C20/25 (B25), zbrojone stalą A-IIIN. Przekroje pokazano na rysunkach konstrukcyjnych. 2.6 Schody zewnętrzne Projektuje się schody płytowe żelbetowe monolityczne z betonu C20/25 (B25), zbrojone stalą A-IIIN. Przekroje pokazano na rysunkach konstrukcyjnych. 2.7 Rdzenie Rdzenie żelbetowe, wylewane z betonu C20/25 (B25), zbrojone stalą A-IIIN i St0S w sposób ciągły. Przekroje pokazano na rysunkach konstrukcyjnych. 2.8 Nadproża stalowe w części istniejącej- ściana nośna Konstrukcję nośną stanowią po dwie belki z ceowników stal St3S, oparte po obu stronach na istniejących ścianach nośnych: W celu wykonania konstrukcji wsporczej należy: - zdemontować istniejące instalacje i urządzenia kolidujące z wykonaniem projektowanej konstrukcji wsporczej; - w istniejącej ścianie wykonać poziome bruzdy z obu stron, do osadzenia belek; - osadzić belki nadprożowe. Belki połączyć poprzecznie przewiązkami z blach spawając elektrycznie; - szczelinę pomiędzy belkami i ścianą wypełnić szczelnie z ubiciem - zaprawą montażową CERESIT CX15 po uprzednim naprężeniu belek wbitymi klinami stalowymi w środku rozpiętości przęseł.

11 Po osiągnięciu nośności zaprawy można przystąpić do rozbiórki ściany pod nadprożem. Belki nadprożowe wyszpałdować, osiatkować i otynkować zaprawą cementową. 2.9 Zabezpieczenie antykorozyjne Wszystkie elementy stalowe oczyścić strumieniem ściernym do Sa 2 1 / 2 wg PN ISO Malować zestawem farb epoxydowych, grubość łączna powłoki 120µm. UWAGA: wszystkie prace budowlane należy wykonać zgodnie z "Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych tom I. Budownictwo Ogólne oraz warunkami BHP jakie obowiązują w budownictwie. Opracował: Tomasz Kalinowski

12 RYSUNKI KONSTRUKCYJNE dotyczące inwestycji polegającej na przebudowie budynku SP nr 82 wraz z zagospodarowaniem terenu na działce nr ewid. gr. 59/5, obręb 0028 Grabiszyn przy ul. Blacharskiej 13 we Wrocławiu. 1. SPIS RYSUNKÓW Schemat rozmieszczenia nadproży stalowych. Rzut piwnicy. Schemat rozmieszczenia nadproży stalowych. Rzut przyziemia. Schemat rozmieszczenia nadproży stalowych. Rzut piętra.