NAJWAŻNIEJSZE OZNACZENIA I SKRÓTY: SST Szczegółowa Specyfikacja Techniczna

Transkrypt

1 Zawartość 1. Wstęp 1.1. Przedmiot SST 1.2. Zakres stosowania SST 1.3. Zakres robót objętych SST 1.4. Określenia podstawowe 1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót 1.6. Wymagania dotyczące ochrony środowiska 1.7. Warunki bezpieczeństwa pracy o ochrony przeciwpożarowej na budowie 1.8. Ogrodzenie placu budowy 2. Materiały 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów 2.2. Stosowane materiały 2.3. Składowanie materiałów 3. Sprzęt 4. Transport 5. Wykonanie robót 5.1. Wymagania ogólne 5.2. Obowiązki Wykonawcy 5.3. Przyłącze wody, instalacja zewnętrzna wody użytkowej 5.4. Instalacja zewnętrzna kanalizacji sanitarnej 5.5. Instalacja zewnętrzna kanalizacji deszczowej 5.6. Instalacja wewnętrzna wody użytkowej 5.7. Instalacja wewnętrzna kanalizacji sanitarnej 5.8. Instalacja wewnętrzna kanalizacji deszczowej 5.9. Instalacja przeciwpożarowa Instalacja centralnego ogrzewania z węzłem cieplnym Instalacja wentylacji mechanicznej 6. Kontrola jakości 7. Obmiar robót 8. Odbiór robót 9. Podstawa płatności 10. Uwagi końcowe 11. Przepisy związane NAJWAŻNIEJSZE OZNACZENIA I SKRÓTY: SST Szczegółowa Specyfikacja Techniczna 1. Wstęp 1.1. Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru projektowanej instalacji wody użytkowej oraz kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami, instalacji przeciwpożarowej hydrantowej, centralnego ogrzewania, kanalizacji deszczowej ze zbiornikiem rozsączającym, wentylacji mechanicznej dla rozbudowywanego Domu Pomocy Społecznej w Toruniu na dz. nr 737, 736/4 obręb Zakres stosowania SST Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Roboty, których dotyczy niniejsza specyfikacja techniczna obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie: - przebudowy istniejącego przyłącza wody użytkowej na cele bytowo-gospodarcze, technologiczne i przeciwpożarowe; - instalacji wody zimnej na zewnątrz i wewnątrz budynku na cele bytowo-gospodarcze, technologiczne i przeciwpożarowe od zestawu wodomierzowego do budynku i w budynku jako zasilenie poszczególnych przyborów sanitarnych;

2 - instalacji wody ciepłej wraz z cyrkulacją wewnątrz budynku od węzła cieplnego do poszczególnych przyborów sanitarnych i armatury odcinającej; - instalacji kanalizacji sanitarnej zewnętrznej i wewnętrznej odprowadzającej ścieki bytowo gospodarcze, od poszczególnych przyborów sanitarnych i wpustów podłogowych do lica ściany zewnętrznej i dalej na zewnątrz budynku do istniejącej studni przyłączeniowej; - kanalizacji deszczowej odprowadzającej ścieki deszczowe z dachu i terenów utwardzonych wokół budynku od lica ściany zewnętrznej budynku do zbiornika rozsączającego wraz z separatorem substancji ropopochodnych; - instalacji wewnętrznej kanalizacji deszczowej jako system podciśnieniowy składający się z wpustów dachowych, układu rurociągów wewnętrznych do studni rozprężnej; - instalacji centralnego ogrzewania od głównego rozdzielacza w pomieszczeniu węzła cieplnego do elementów grzejnych w poszczególnych pomieszczeniach oraz do nagrzewnic central wentylacyjnych; - węzła cieplnego trzyfunkcyjnego wraz z pompami ciepła powietrze-woda na cele podgrzewu CWU; - instalacji wentylacji mechanicznej wraz z montażem central wentylacyjnych oraz okapów kuchennych; 1.4. Określenia podstawowe Określenia podstawowe w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi normami Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz ich zgodność z umową, projektem wykonawczym, pozostałymi SST i poleceniami zarządzającego realizacją umowy. Wprowadzanie jakichkolwiek odstępstw od tych dokumentów wymaga akceptacji zarządzającego realizacją umowy zwanego w dalszej części Inspektorem Nadzoru. Całość robót wykonać zgodnie z dokumentacją, SST, DTR urządzeń, normami i warunkami technicznymi Wymagania dotyczące ochrony środowiska Wykonawca będzie podejmował wszystkie niezbędne działania, aby stosować się do przepisów i normatywów z zakresu ochrony środowiska na placu budowy i poza jego terenem. Będzie unikał szkodliwych działań, szczególnie w zakresie zanieczyszczeń wód gruntowych, powietrza, nadmiernego hałasu i innych szkodliwych dla środowiska i otoczenia czynników powodowanych działalnością przy wykonywaniu robót budowlanych Warunki bezpieczeństwa pracy o ochrony przeciwpożarowej na budowie Wykonawca jest zobowiązany wykluczyć pracę personelu w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia i niespełniających odpowiednich wymagań sanitarnych. Wykonawca dostarczy na budowę i będzie utrzymywał wyposażenie konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa, a także zapewni wyposażenie w urządzenia socjalne oraz odzież wymaganą dla personelu zatrudnionego na placu budowy. Kierownik budowy, zgodnie z art. 21a ustawy Prawo Budowlane, jest zobowiązany sporządzić lub zapewnić sporządzenie (przed rozpoczęciem budowy) planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ). Należy między innymi uwzględnić bezpieczeństwo pracowników w czasie wykonywania wykopów pod instalacje z użyciem koparek, jak i podczas montażu przy użyciu dźwigu czy koparki. Wykonawca będzie stale utrzymywał wyposażenie przeciwpożarowe w stanie gotowości, zgodnie z zaleceniami odpowiednich przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego Ogrodzenie placu budowy Wykonawca podejmie decyzję w zakresie wykonania ogrodzenia. Wykonawca jest zobowiązany do utrzymania porządku na placu budowy, właściwego składowania materiałów i elementów budowlanych, utrzymania w czystości dróg szczególnie w okresie wywozu ziemi z wykopów jak i wyjazdu innego sprzętu. 2. Materiały 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Do wykonania przyłączy oraz instalacji wymienionych w pkt. 1.3 mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i zagranicznych. Wszystkie materiały użyte do wykonania powyższych instalacji muszą posiadać aktualne polskie aprobaty techniczne lub odpowiadać Polskim Normom oraz posiadać odpowiednie certyfikaty i atesty higieniczne. Wykonawca przed zastosowaniem danego wyrobu powinien uzyskać akceptację Inspektora Nadzoru. Odbiór techniczny materiałów powinien być dokonywany według wymagań określonych w aktualnych normach. Zgodnie 8 ust. 3

3 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie wymagań dotyczących jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. nr 203 poz.1718) rury, kształtki, armatura i każdy inny zastosowany materiał użyty w instalacjach i urządzeniach służących do uzdatniania i przesyłania wody musi posiadać świadectwo dopuszczenia Państwowego Zakładu Higieny Stosowane materiały zgodnie z Dokumentacją. Przebudowa przyłącza wody użytkowej, zewnętrzna instalacja wody: - rury z żeliwa sferoidalnego; - kształtki kołnierzowe żeliwne; - rury PE100 SDR17 PN10; - kształtki elektrooporowe PE100 SDR17; - zasuwy miękkouszczelnione kołnierzowe z obudową teleskopową i skrzynką uliczną; - taśma ostrzegawcza; - wodomierz skrzydełkowy dn80mm; - zawór antyskażeniowy dn80mm; - hydrant naziemny dn80; Instalacja zewnętrzna kanalizacji sanitarnej: - rury PVC-U klasy SN8, Ø160mm; - studnie betonowe Ø1000mm z włazami klasy D400; - separator tłuszczu z studni betonowej; Instalacja zewnętrzna kanalizacji deszczowej: - rury PVC-U klasy SN8, Ø mm; - studnie betonowe Ø1000mm z włazami klasy D400; - wpusty uliczne klasy D400; - odwodnienia liniowe D400; - separator koalescencyjny zintegrowany z osadnikiem w studni betonowej; - zbiornik retencyjno-rozsączający ze skrzynek o wym. 1200x600x300mm; Instalacja wewnętrzna wody użytkowej: - rury z Pex/Alu/Pex; - kształtki z Pex/Alu/Pex; - izolacje techniczne z pianki polietylenowej; - armatura odcinająca typowa; - zawory antyskażeniowe klasy EA; - zawory termostatyczne; - armatura wypływowa; - pompy ciepła powietrze woda; - podgrzewacze CWU o poj. 750l; Instalacja przeciwpożarowa hydrantowa: - rury stalowe ocynkowane, łączone za pomocą połączeń gwintowych, Ø25-40mm; - kształtki stalowe ocynkowane, łączone za pomocą połączeń gwintowych, Ø25-40mm; - izolacje techniczne z pianki polietylenowej; - zawory hydrantowe o średnicy 25mm z wężami półsztywnymi o długości 30m w szafkach; - zestaw podnoszenia ciśnienia; Instalacja kanalizacji sanitarnej: - rury i kształtki kanalizacyjne z PVC do kanalizacji podposadzkowej bezciśnieniowej; - rury i kształtki żeliwne; - rur, kształtki, systemy mocowań kanalizacji nadposadzkowej z rur niskoszumowych; - rury wywiewne Ø160mm; - przybory sanitarne; - studnia schładzająca betonowa z pompą do wody brudnej; Instalacja wewnętrzna kanalizacji deszczowej: - rury ciśnieniowe HDPE PN4; - wpusty dachowe podciśnieniowe podgrzewane; - czyszczaki;

4 - izolacje techniczne z pianki poliuretanowej; Instalacja centralnego ogrzewania: - rury ze stali węglowej; - kształtki ze stali węglowej; - rury wielowarstwowe Pex/Alu/Pex; - izolacje techniczne z pianki polietylenowej; - grzejniki stalowe płytowe i łazienkowe drabinkowe; - szafki do rozdzielaczy podtynkowe; - rozdzielacze do instalacji grzewczych; - zawory równoważące; - armatura grzejnikowa typowa; - armatura odcinająca, zwrotna i filtracyjna typowa; - węzeł kompaktowy trzyfunkcyjny; Instalacja wentylacji mechanicznej: - centrale wentylacyjne nawiewno-wywiewne z odzyskiem ciepła na wymiennikach obrotowych, krzyżowych, przeciwprądowych; - wentylatory dachowe, ścienne, kanałowe z możliwością regulacji obrotów. - przewody o przekroju prostokątnym i kołowym z blachy lub taśmy stalowej ocynkowanej; - zawory nawiewne i nawiewniki; - kratki wyciągowe i zawory wywiewne; - przepustnice jedno i wielopłaszczyznowe; - klapy pożarowe; - izolacja termiczna z wełny mineralnej w płaszczu z folii aluminiowej; - okap kuchenny z wiązką wychwytującą i filtrami cyklonowymi. UWAGA!!! Wszystkie materiały podane w niniejszej specyfikacji, dokumentacji projektowej lub jej części kosztowej można zastąpić równoważnymi Składowanie materiałów Wykonawca zapewni właściwe składowanie i zabezpieczenie materiałów na placu budowy. Składowane materiały nie powinny kolidować z ruchem drogowym oraz nie powinny utrudniać dostępu do obiektów. Składowane materiały, elementy powinny być dostępne dla inspektora nadzoru w celu przeprowadzenia inspekcji. Rury, urządzenia oraz armaturę instalacyjną należy przechowywać w pomieszczeniach suchych, czystych, wolnych od szkodliwych par i gazów zamkniętym dla osób nie związanych z inwestycją. Wszystkie materiały układać na czystym gładkim podłożu. Zdemontowane elementy oraz urządzenia należy ułożyć w pomieszczeniu zamkniętym lub wywieźć na złomowisko o czym zadecyduje inwestor. 3. Sprzęt Do wykonania robót należy zastosować sprzęt i maszyny właściwe dla danego rodzaju robót, przy uwzględnieniu przeciętnej organizacji pracy. Nakłady pracy sprzętu winny wynikać z katalogów nakładów rzeczowych, z uwzględnieniem założeń ogólnych i szczegółowych. Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót i środowisko. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą wykonawcy oraz powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w szczegółowych specyfikacjach technicznych, programie zapewnienia jakości i projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez zarządzającego realizacją umowy. Liczba i wydajność sprzętu powinna gwarantowana. Sprzęt będący własnością wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót musi być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy oraz być zgodny z wymaganiami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego użytkowania. Tam gdzie jest to wymagane przepisami, wykonawca dostarczy zarządzającemu realizacją umowy kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania. Ilość i rodzaj zastosowanego sprzętu powinien wynikać z technologii prowadzenia robót i zapewnić wykonanie zadanie w terminie określonym w umowie. Przyjęto, że dla robót specjalistycznych odpowiedni sprzęt zapewnia wykonawca tych robót. 4. Transport Wykonawca powinien dysponować sprawnym technicznie samochodem dostawczym oraz

5 skrzyniowym do 5t. Wszystkie elementy instalacji wymienionych w pkt. 1.3 należy chronić przed uszkodzeniami pochodzącymi od podłoża, na którym są przewożone, zawiesi transportowych, stosowania niewłaściwych narzędzi i metod przeładunku. Zaleca się transport w opakowaniach fabrycznych. Transport powinien być wykonany pojazdami o odpowiedniej długości tak aby wolne króćce nie wystawały poza skrzynię ładunkową więcej niż 1m. Materiały podczas przewożenia powinny być zabezpieczone przed przypadkowym przesunięciem i uszkodzeniem w czasie transportu. 5. Wykonanie robót 5.1. Wymagania ogólne Wykonawca przedstawi inwestorowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót. Przed przystąpieniem do robót kierownik winien stwierdzić że: - obiekt odpowiada warunkom zgodnym z przepisami bezpieczeństwa pracy do prowadzenia robót instalacyjnych; - elementy budowlano-konstrukcyjne mające wpływ na montaż instalacji odpowiadają założeniom projektowym; Wykonawca ma obowiązek wykonania robót zgodnie z wiedzą i sztuką budowlaną, wytycznymi niniejszej specyfikacji wraz z ich załącznikami, oraz opisem warunków technicznych wykonania i odbioru robót. Wykonawca musi uwzględnić wykonywanie prac w warunkach utrudnionych z uwagi na przebywanie osób na terenie remontowanego obiektu. Wykonawca jest zobowiązany do utrzymania porządku w obrębie wykonywanych prac jak również w przyległych ciągach komunikacyjnych w okresie trwania realizacji zadania aż do momentu zakończenia i odbioru końcowego robót. Będzie unikać uszkodzeń lub uciążliwości dla osób lub własności społecznej i innych. Wykonawca ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone z jego winy osobom trzecim w związku z prowadzonymi pracami Obowiązki Wykonawcy Wykonawca obowiązany jest przedstawić Inspektorowi Nadzoru do akceptacji wszystkie rozwiązania robocze, próbki materiałów, prototypy wyrobów wraz z wymaganymi świadectwami, dopuszczeniami, atestami itp. Przed wykonaniem bądź zamówieniem elementów indywidualnych Wykonawca musi sprawdzić ich wymiary na budowie. Wszystkie ewentualne odstępstwa od przedmiaru i kosztorysu nakładczego muszą zostać uzgodnione z Inspektorem Nadzoru. Wykonawca ma obowiązek wykonać roboty i uruchomić urządzenia oraz usunąć wszelkie usterki i defekty z należytą starannością i pilnością, zgodnie z postanowieniami umowy. Wykonawca ma obowiązek dostarczyć wszelkie materiały, urządzenia, sprzęt oraz zatrudnić kierownictwo i siłę roboczą niezbędne dla wykonania, wykończenia, uruchomienia i usunięcia usterek w takim zakresie, w jakim jest to wymienione lub może być logicznie wywnioskowane z umowy. Wykonawca bierze pełną odpowiedzialność za odpowiednie wykonanie, stabilność i bezpieczeństwo wszelkich czynności na Placu Budowy oraz za metody i technologię użyte przy budowie. Wykonawca ma obowiązek zorganizować we własnym zakresie zatrudnienie kierownictwa robót i robotników, a następnie zapewnić im warunki pracy, wynagrodzenie, zakwaterowanie, wyżywienie i dowóz. Wykonawca winien wykonywać wszelkie czynności niezbędne dla realizacji robót w taki sposób, aby w granicach wynikających z konieczności wypełnienia zobowiązań umownych nie zakłócać bardziej niż to jest konieczne porządku publicznego, dostępu, użytkowania lub zajmowania dróg, chodników i placów publicznych i prywatnych do i na terenach należących zarówno do Zamawiającego jak i do osób trzecich. Wykonawca winien zabezpieczyć Zamawiającego przed wszelkimi roszczeniami, postępowaniami, odszkodowaniami i kosztami, jakie mogą być następstwem nieprzestrzegania powyższego postanowienia. Wykonawca winien zastosować wszelkie racjonalne środki w celu zabezpieczenia dróg dojazdowych do Placu Budowy od uszkodzenia przez ruch związany z działalnością Wykonawcy i Podwykonawców, dobierając trasy i używając pojazdów tak, aby szczególny ruch związany z transportem materiałów, urządzeń i sprzętu Wykonawcy na Plac Budowy ograniczyć do minimum oraz aby nie spowodować uszkodzenia tych dróg. Wykonawca winien zabezpieczyć i powetować Zamawiającemu wszelkie roszczenia, jakie mogą być skierowane w związku z tym bezpośrednio przeciw Zamawiającemu oraz podjąć negocjacje i zapłacić roszczenia, jakie wynikną na skutek zaistniałych szkód. Wykonawca jest gospodarzem na placu budowy i jako gospodarz odpowiada za przekazany teren robót do czasu komisyjnego odbioru i przekazania terenu do użytkowania. Odpowiedzialność powyższa dotyczy w szczególności obowiązków wynikających z przepisów BHP, przeciwpożarowych i porządkowych.

6 Wykonawca jest odpowiedzialny za dokładne i prawidłowe wytyczenie robót. Za błędy w pozycji, poziomie i wymiarach lub wzajemnej korelacji elementów pełną odpowiedzialność ponosi Wykonawca i zobowiązany jest usunąć je na własny koszt bez wezwania. Wykonawca winien ubezpieczyć roboty, materiały i urządzenia przeznaczone do wbudowania, ryzyko pokrycia kosztów dodatkowych związanych z wymianą lub naprawą, sprzęt i inne przedmioty Wykonawcy sprowadzone na Teren Robót. Wszelkie kwoty nie pokryte ubezpieczeniem lub nie odzyskane od instytucji ubezpieczeniowych winny obciążać Wykonawcę. Wykonawca jest zobowiązany sporządzić przed rozpoczęciem budowy plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu i warunki prowadzenia robót budowlanych. Do obowiązków Wykonawcy należy pozyskanie składowisk (miejsc zwałki) dla mas ziemnych będących nadmiarem do wywozu oraz gruzu pochodzącego z rozbiórki Przebudowa przyłącza wody, instalacja zewnętrzna wody (kod CPV: ) Roboty przygotowawcze Przed rozpoczęciem prac ziemnych należy usunąć drzewa, krzewy, zdjąć humus w pasie budowy oraz wyznaczyć oś przyłącza wody w sposób trwały i widoczny. Projektowana trasa przyłącza powinna być oznaczone w terenie przez geodetę z uprawnieniami z założeniem ciągów reperów roboczych. Punkty na osi trasy należy oznaczyć za pomocą drewnianych palików, tzw. kołków osiowych z gwoździami. Kołki osiowe należy wbić na każdym załamaniu trasy, w osi wszystkich studzienek. Na każdym prostym odcinku należy utrwalić co najmniej 3 punkty. Kołki świadki wbija się po dwu stronach wykopu, tak aby istniała możliwość odtworzenia jego osi podczas prowadzenia robót. W terenie zabudowanym repery robocze należy osadzić w ścianach budynków w postaci haków lub bolców. Ciąg reperów roboczych należy nawiązać do reperów sieci państwowej. Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy wykonać urządzenie odwadniające, zabezpieczające wykopy przed wodami opadowymi, powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenie odwadniające należy kontrolować i konserwować przez cały czas trwania robót. W miejscach, gdzie może zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę należy prowizorycznie ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami Roboty ziemne Roboty ziemne należy wykonywać zgodnie z norma PN-B i PN-B Do robót ziemnych można przystąpić po usunięciu bądź zabezpieczeniu wszystkich kolizji na i podziemnych. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyżujące się lub biegnące równolegle z wykopem powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w razie potrzeby podwieszone w sposób zapewniający ich eksploatację. Wykopy należy wykonywać w kierunku podnoszenia się niwelety w celu umożliwienia grawitacyjnego odpływu wód opadowych. W przypadku braku takiej możliwości należy przewidzieć odwodnienia wymuszone przez zastosowanie pomp. Roboty ziemne należy wykonywać ręcznie lub mechanicznie. Ziemie należy odsypać w sposób ciągły oraz w ilości potrzebnej dla późniejszej zasypki i składować wzdłuż wykopu w odległości umożliwiającej bezpieczny dostęp do wykopu, a także nie powodujący obciążenia, uszkodzenia ścian wykopu oraz zakłóceń ruchu. W przypadku braku miejsca, gruntu należy ładować na środki transportu kołowego i wywieźć w miejsce wskazane przez Inżyniera w celu chwilowego składowania przed późniejszą zasypka. Nadmiar ziemi pochodzącej z wykopu należy wywozić na odkład. Wykonawca robót we własnym zakresie ustali miejsce odwiezienia mas ziemnych. W trakcie realizacji robót ziemnych należy nad wykopem ustawić ławy celownicze, umożliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna. Ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokość ok. 1m nad powierzchnią terenu w odstępach wynoszących ok. 30 m. Ławy powinny mieć wyraźne i trwałe oznakowanie projektowanej osi przewodu. Górne krawędzie celowników należy ustawić zgodnie z rzędnymi projektowanymi za pomocą niwelatora. Położenie celowników należy sprawdzić codziennie przed rozpoczęciem robót montażowych. Wykopy wąsko przestrzennie o ścianach pionowych należy wykonać jako umocnione. Szerokość wykopu musi być wystarczająca dla ułożenia i zasypania rury. Dno wykopu powinno być równe i oczyszczone z części stałych (kamienie, korzenie). Spód wykopu należy pozostawić na poziomie wyższym od rzędnej projektowanej o około 5cm, a w gruntach nawodnionych o ok. 20cm, wykopy należy wykonać bez naruszenia naturalnej struktury gruntu. Pogłębienie wykopu do projektowanej rzędnej należy wykonać bezpośrednio przed ułożeniem podsypki lub elementów przyłącza Odwodnienie wykopu na czas budowy Wykonawca przedstawi do akceptacji szczegółowy opis proponowanych metod odwodnienia wykopów

7 na czas budowy przyłącza, zapewniający bezpieczeństwo pracy i ochronę wykonywanych robót. Przy budowie przyłącza w zależności od głębokości wykopu, rodzaju gruntu i wysokości wymaganej depresji, mogą występować następujące metody odwodnienia: - powierzchniowa; - depresji statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej. Dla kanałów budowanych w gruntach nawodnionych na dnie wykopu należy ułożyć warstwę filtracyjną grubości min. 15cm. Przy odwodnieniu powierzchniowym woda gruntowa z warstwy filtracyjnej zostanie odprowadzona grawitacyjnie do studzienek zbiorczych umieszczonych w dnie wykopu co około 50m, skąd zostanie odpompowana poza zasięg robót, względnie spłynie grawitacyjnie do odbiornika. Przy odwodnieniu poprzez depresję statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej należy zastosować typowe zestawy igłofiltrów o głębokości 5 6m montowane za pomocą wpłukiwanej rury obsadowej średnicy 0,14m. Igłofiltry należy wpłukiwać w grunt po obu stronach wykopu. Po zainstalowaniu pierwszego igłofiltru należy przeprowadzić próbne pompowania w czasie 6 godzin za pomocą pompy przeponowej celem ustalenia stałego wydatku wody i prawidłowości obsypki filtracyjnej. Zakres robót odwadniających należy dostosować do rzeczywistych warunków gruntowowodnych w trakcie wykonywania robót Podłoże Podłoże naturalne powinno umożliwić wyprofilowanie dna wykopu stosownie do kształtu spodu przewodu. Podłoże naturalne należy zabezpieczyć przed: - rozmyciem przez płynące wody opadowe lub powierzchniowe za pomocą rowka o głębokości 0,2 0,3 m i studzienek wykonanych z jednej lub obu stron dna wykopu w sposób zapobiegający dostaniu się wody z powrotem do wykopu i wypompowanie gromadzącej się w nich wody; - dostępem i działaniem korozyjnym wody podziemnej przez obniżenie jej zwierciadła o co najmniej 0,50 m poniżej poziomu podłoża naturalnego. Badania podłoża naturalnego wykonać zgodnie z wymaganiami normy BN-83/ [19] Zasypka i zagęszczenie gruntu Użyty materiał i sposób zasypania przewodu nie powinien spowodować uszkodzenia ułożonego przewodu i obiektów na przewodzie. Grubość warstwy ochronnej zasypu strefy niebezpiecznej ponad wierzch przewodu powinna wynosić co najmniej 0,3m. Zasypanie kanału przeprowadza się w trzech etapach: - etap I - ułożenie warstwy ochronnej rury kanałowej z wyłączeniem odcinków na złączach; - etap II - po próbie szczelności złącz, ułożenie warstwy ochronnej w miejscach połączeń; - etap III - zasyp wykopu gruntem rodzimym, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i rozbiórką odeskowań i rozpór ścian wykopu. Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni, mineralny, sypki, drobno lub średnioziarnisty wg PN-86/B Materiał zasypu powinien być zagęszczony ubijakiem po obu stronach przewodu, ze szczególnym uwzględnieniem wykopu pod złącza, żeby kanał nie uległ zniszczeniu Roboty montażowe Rury należy układać na przygotowanym podłożu w temperaturze powietrza 0 30 C. Przed rozpoczęciem montaż rur należy wykonać wstępne rozmieszczenie rur w wykopie. Montaż należy wykonywać zgodnie z projektowanym spadkiem pomiędzy węzłami. Przed zgrzewaniem rur polietylenowych końce rur należy dokładnie dopasować osiowo. Montaż przewodu za pomocą zgrzewania elektrooporowego poszczególnych odcinków rur ze sobą należy wykonać na zewnątrz wykopu. Prace montażowe należy wykonywać zgodnie z instrukcjami producenta użytych rur. Przed zasypaniem przyłącza należy wykonać inwentaryzację geodezyjną, próbę ciśnieniową oraz należy zgłosić przyłącze do odbioru. Próbę szczelności należy wykonać wg PN-81/B przez okres 30 minut pod ciśnieniem 1,5 ciśnienia roboczego lecz nie mniejszym od 1,0MPa w obecności dostawcy wody. Po uzyskaniu pozytywnych wyników próby ciśnieniowej rurociąg należy poddać płukaniu czystą wodą z wodociągu oraz dezynfekcji za pomocą podchlorynu sodu lub wapna chlorowanego. Czas trwania dezynfekcji powinien wynosić 24 godziny. Po usunięciu wody zawierającej związki chloru należy przeprowadzić ponownie płukanie po czym próbki wody przekazać do badania fizykochemicznego i bakteriologicznego. Po wykonaniu próby szczelności z wynikiem pozytywnym można przystąpić do zasypania wykopów. Uzbrojenie projektowanego przyłącza wody oznakować tabliczkami umieszczonymi na stalowych słupkach lub ścianach budynków. W celu umożliwienia odnalezienia przyłacza przez służby

8 geodezyjne należy nad wodociągiem ułożyć taśmę lokalizacyjno ostrzegawczą koloru niebieskiego z wtopioną taśmą metalową. Zestaw wodomierzowy zgodnie z rysunkami szczegółowymi projektu przebudowy przyłącza wody. Nadzór techniczny nad budową przyłącza sprawuje inspektor nadzoru. Decyzje o zmianach wprowadzonych na etapie wykonania muszą być potwierdzone wpisem do dziennika budowy, potwierdzonym przez inspektora nadzoru, lub w przypadku poważniejszych odstępstw od rozwiązań projektowych przez projektanta. Wszelkie zmiany i odstępstwa od dokumentacji technicznej nie mogą powodować obniżenia wartości użytkowych, jakościowych lub zmniejszać trwałość eksploatacyjną przyłącza wody. Instrukcja zgrzewania elektrooporowego. - Sprawdzić stan zgrzewarki (jeśli jest - generatora również), narzędzi oraz rur i kształtek. - Przyciąć rurę prostopadle do jej osi i usunąć wióry (o ile powstały podczas cięcia); jeśli to konieczne - oczyścić rurę wewnątrz. - Przy użyciu skrobaka usunąć utlenioną warstwę PE z co najmniej tych obszarów łączonych elementów, które znajdują się w strefie zgrzewania (nie dotyczy kształtek elektrooporowych), a następnie przemyć te miejsca płynem czyszczącym. - Jeśli kształtka elektrooporowa nie jest zapakowana fabrycznie w worek foliowy, należy przemyć jej powierzchnię wewnętrzną płynem czyszczącym. - Zaznaczyć na końcach łączonych elementów głębokość ich wsunięcia do kształtki. - Absolutnie czyste i całkowicie suche elementy zestawić ze sobą w połączenie. - Zestawione elementy połączenia unieruchomić w zacisku montażowym i sprawdzić jeszcze raz głębokość wsunięcia każdego elementu do wnętrza kształtki. - Przeprowadzić zgrzewanie zgodnie z instrukcją obsługi zgrzewarki. - Upewnić się, czy proces zgrzewania przebiegł bez zakłóceń (zgrzewarka wyświetla komunikat o pozytywnym zakończeniu procesu). - Zanotować (np. na rurze) czas zakończenia zgrzewania i pozostawić połączenie w zacisku montażowym na co najmniej 20 minut (okres chłodzenia). - Kable zasilające można odłączyć po upływie co najmniej 2 minut od zakończenia zgrzewania Instalacja zewnętrzna kanalizacji sanitarnej (kod CPV: ) Roboty przygotowawcze Przed rozpoczęciem prac ziemnych należy usunąć drzewa, krzewy, zdjąć humus w pasie budowy oraz wyznaczyć oś przyłącza kanalizacji sanitarnej w sposób trwały i widoczny. Projektowana trasa przyłącza powinna być oznaczone w terenie przez geodetę z uprawnieniami z założeniem ciągów reperów roboczych. Punkty na osi trasy należy oznaczyć za pomocą drewnianych palików, tzw. kołków osiowych z gwoździami. Kołki osiowe należy wbić na każdym załamaniu trasy, w osi wszystkich studzienek. Na każdym prostym odcinku należy utrwalić co najmniej 3 punkty. Kołki świadki wbija się po dwu stronach wykopu, tak aby istniała możliwość odtworzenia jego osi podczas prowadzenia robót. W terenie zabudowanym repery robocze należy osadzić w ścianach budynków w postaci haków lub bolców. Ciąg reperów roboczych należy nawiązać do reperów sieci państwowej. Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy wykonać urządzenie odwadniające, zabezpieczające wykopy przed wodami opadowymi, powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenie odwadniające należy kontrolować i konserwować przez cały czas trwania robót. W miejscach, gdzie może zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę należy prowizorycznie ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami Roboty ziemne Roboty ziemne należy wykonywać zgodnie z norma PN-B i PN-B Do robót ziemnych można przystąpić po usunięciu bądź zabezpieczeniu wszystkich kolizji na i podziemnych. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyżujące się lub biegnące równolegle z wykopem powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w razie potrzeby podwieszone w sposób zapewniający ich eksploatację. Wykopy należy wykonywać w kierunku podnoszenia się niwelety w celu umożliwienia grawitacyjnego odpływu wód opadowych. W przypadku braku takiej możliwości należy przewidzieć odwodnienia wymuszone przez zastosowanie pomp. Roboty ziemne należy wykonywać ręcznie lub mechanicznie. Ziemie należy odsypać w sposób ciągły oraz w ilości potrzebnej dla późniejszej zasypki i składować wzdłuż wykopu w odległości umożliwiającej bezpieczny dostęp do wykopu, a także nie powodujący obciążenia, uszkodzenia ścian wykopu oraz zakłóceń ruchu. W przypadku braku miejsca, gruntu należy ładować na środki transportu kołowego i wywieźć w miejsce wskazane przez Inżyniera w celu chwilowego składowania przed

9 późniejszą zasypka. Nadmiar ziemi pochodzącej z wykopu należy wywozić na odkład. Wykonawca robót we własnym zakresie ustali miejsce odwiezienia mas ziemnych. W trakcie realizacji robót ziemnych należy nad wykopem ustawić ławy celownicze, umożliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna. Ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokość ok. 1m nad powierzchnią terenu w odstępach wynoszących ok. 30 m. Ławy powinny mieć wyraźne i trwałe oznakowanie projektowanej osi przewodu. Górne krawędzie celowników należy ustawić zgodnie z rzędnymi projektowanymi za pomocą niwelatora. Położenie celowników należy sprawdzić codziennie przed rozpoczęciem robót montażowych. Wykopy wąsko przestrzennie o ścianach pionowych należy wykonać jako umocnione. Szerokość wykopu musi być wystarczająca dla ułożenia i zasypania rury. Dno wykopu powinno być równe i oczyszczone z części stałych (kamienie, korzenie). Spód wykopu należy pozostawić na poziomie wyższym od rzędnej projektowanej o około 5cm, a w gruntach nawodnionych o ok. 20cm, wykopy należy wykonać bez naruszenia naturalnej struktury gruntu. Pogłębienie wykopu do projektowanej rzędnej należy wykonać bezpośrednio przed ułożeniem podsypki lub elementów przyłącza Odwodnienie wykopu na czas budowy Wykonawca przedstawi do akceptacji Inżynierowi szczegółowy opis proponowanych metod odwodnienia wykopów na czas budowy przyłącza, zapewniający bezpieczeństwo pracy i ochronę wykonywanych robót. Przy budowie przyłącza w zależności od głębokości wykopu, rodzaju gruntu i wysokości wymaganej depresji, mogą występować następujące metody odwodnienia: - powierzchniowa; - depresji statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej. Dla kanałów budowanych w gruntach nawodnionych na dnie wykopu należy ułożyć warstwę filtracyjną grubości min. 15cm. Przy odwodnieniu powierzchniowym woda gruntowa z warstwy filtracyjnej zostanie odprowadzona grawitacyjnie do studzienek zbiorczych umieszczonych w dnie wykopu co około 50m, skąd zostanie odpompowana poza zasięg robót, względnie spłynie grawitacyjnie do odbiornika. Przy odwodnieniu poprzez depresję statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej należy zastosować typowe zestawy igłofiltrów o głębokości 5 6m montowane za pomocą wpłukiwanej rury obsadowej średnicy 0,14m. Igłofiltry należy wpłukiwać w grunt po obu stronach wykopu. Po zainstalowaniu pierwszego igłofiltru należy przeprowadzić próbne pompowania w czasie 6 godzin za pomocą pompy przeponowej celem ustalenia stałego wydatku wody i prawidłowości obsypki filtracyjnej. Zakres robót odwadniających należy dostosować do rzeczywistych warunków gruntowowodnych w trakcie wykonywania robót Podłoże Podłoże naturalne powinno umożliwić wyprofilowanie dna wykopu stosownie do kształtu spodu przewodu. Podłoże naturalne należy zabezpieczyć przed: - rozmyciem przez płynące wody opadowe lub powierzchniowe za pomocą rowka o głębokości 0,2 0,3 m i studzienek wykonanych z jednej lub obu stron dna wykopu w sposób zapobiegający dostaniu się wody z powrotem do wykopu i wypompowanie gromadzącej się w nich wody; - dostępem i działaniem korozyjnym wody podziemnej przez obniżenie jej zwierciadła o co najmniej 0,50 m poniżej poziomu podłoża naturalnego. Badania podłoża naturalnego wykonać zgodnie z wymaganiami normy BN-83/ [19]. Podłoże wzmocnione należy wykonać jako: - podłoże piaskowe przy naruszeniu gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoże naturalne lub przy nienawodnionych skałach, gruntach spoistych (gliny, iły), makroporowatych i kamienistych; - podłoże żwirowo-piaskowe lub tłuczniowo-piaskowe: - przy gruntach nawodnionych słabych i łatwo ściśliwych (muły, torfy, itp.) o małej grubości po ich usunięciu; - przy gruntach wodonośnych (nawodnionych w trakcie robót odwadniających); - w razie naruszenia gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoże naturalne dla przewodów; - jako warstwa wyrównawcza na dnie wykopu przy gruntach zbitych; - w razie konieczności obetonowania rur; Grubości warstwy podsypki powinna wynosić co najmniej 0,15m. Wzmocnienie podłoża na odcinkach pod złączami rur powinno być wykonane po próbie szczelności określonego odcinka kanału. Niedopuszczalne jest wyrównanie podłoża ziemią z urobku lub podkładanie pod rury kawałków drewna, kamieni lub gruzu. Podłoże powinno być tak wyprofilowane, aby rura spoczywała na nim na jednej czwartej swojej powierzchni. Dopuszczalne odchylenie w planie krawędzi wykonanego podłoża wzmocnionego od ustalonego na ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinno

10 przekraczać 10cm. Dopuszczalne zmniejszenie grubości podłoża od przewidywanej w dokumentacji projektowej nie powinno być większe niż 10%. Dopuszczalne odchylenie rzędnych podłoża od rzędnych przewidzianych w dokumentacji projektowej nie powinno przekraczać w żadnym jego punkcie ±2cm. Badania podłoża wzmocnionego zgodnie z wymaganiami normy PN-92/B Zasypka i zagęszczenie gruntu Użyty materiał i sposób zasypania przewodu nie powinien spowodować uszkodzenia ułożonego przewodu i obiektów na przewodzie. Grubość warstwy ochronnej zasypu strefy niebezpiecznej ponad wierzch przewodu powinna wynosić co najmniej 0,3m. Zasypanie kanału przeprowadza się w trzech etapach: - etap I - ułożenie warstwy ochronnej rury kanałowej z wyłączeniem odcinków na złączach; - etap II - po próbie szczelności złącz, ułożenie warstwy ochronnej w miejscach połączeń; - etap III - zasyp wykopu gruntem rodzimym, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i rozbiórką odeskowań i rozpór ścian wykopu. Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni, mineralny, sypki, drobno lub średnioziarnisty wg PN-86/B Materiał zasypu powinien być zagęszczony ubijakiem po obu stronach przewodu, ze szczególnym uwzględnieniem wykopu pod złącza, żeby kanał nie uległ zniszczeniu Roboty montażowe Po przygotowaniu wykopu i podłoża można przystąpić do wykonania montażowych robót kanalizacyjnych. W celu zachowania prawidłowego postępu robót montażowych należy przestrzegać zasady budowy kanału od najniższego punktu kanału. Spadki i głębokości posadowienia kanału powinny być zgodne z dokumentacją projektową. Całość robót wykonać zgodnie z "WTWiO Sieci Kanalizacyjne" opracowanych przez COBRTI INSTAL zeszyt nr 9. Materiały użyte do budowy przewodów powinny być zgodne z dokumentacją projektową i specyfikacją techniczną. Rury do budowy przewodów przed opuszczeniem do wykopu, należy oczyścić od wewnątrz i zewnątrz z ziemi oraz sprawdzić czy nie uległy uszkodzeniu w czasie transportu i składowania. Rury należy opuszczać do wykopu ręcznie za pomocą jednej lub dwóch lin. Każda rura po ułożeniu zgodnie z osią i niweletą powinna ściśle przylegać do podłoża na całej swej długości, na co najmniej 1/4 obwodu, symetrycznie do jej osi. Poszczególne rury należy unieruchomić przez obsypanie ziemią po środku długości rury i mocno podbić z obu stron, aby rura nie mogła zmienić swego położenia do czasu uszczelnienia złączy. Złącza powinny pozostać odsłonięte do czasu przeprowadzenia próby na szczelności przewodu. Odchyłka osi ułożonego przewodu od osi projektowanej nie może przekraczać ±20mm, a odchyłka spadku nie może przekraczać ±10mm. Nie wolno wyrównywać kierunku ułożenia przewodu przez podkładanie pod nie twardych elementów, takich jak np. kawałki drewna, kamieni itp. Po zakończeniu prac montażowych w danym dniu należy otwarty koniec zabezpieczyć przed ewentualnym zamuleniem wodą gruntową lub opadową przez zatkanie wlotu odpowiednio dopasowaną pokrywą. Po sprawdzeniu prawidłowości ułożenia przewodu i badaniu szczelności należy rury zasypać do takiej wysokości aby znajdujący się nad nimi grunt uniemożliwił spłynięcie ich po ewentualnym zalaniu. Przewody powinny być ułożone w gruncie w sposób uniemożliwiający zamarzanie w nich ścieków w okresie zimowym. W przypadku konieczności ułożenia przewodów na mniejszych głębokościach, w celu zabezpieczenia ścieków przed zamarzaniem, przewody powinny być ocieplone, np. warstwą żużla (warstwa żużla nie może mieć bezpośredniego kontaktu z rurą z tworzywa sztucznego). Przyłącze kanalizacji sanitarnej należy wykonać z rur i kształtek kanalizacyjnych z PVC do kanalizacji zewnętrznej bezciśnieniowej łączonych na wcisk z uszczelką dwuwargową. Przy wykonywaniu połączeń kielichowych z pierścieniem gumowym należy sprawdzić czy bosy koniec rury (kształtki) jest sfazowany, jeśli nie - należy sfazować. Odcinki rur zakupione u producenta powinny mieć takie sfazowanie, a w specjalnym wgłębieniu kielicha umieszczoną uszczelkę. Wewnętrzna powierzchnia kielicha i zewnętrzna powierzchnia końca bosego powinny być oczyszczone i osuszone, należy przy tym sprawdzić prawidłowość ułożenia pierścienia i dokładność jego przylegania w kielichu. Do wciśnięcia bosego końca rury w kielich można użyć wciskarek różnego typu, ułatwiających tę czynność lub ręcznie. Potwierdzeniem prawidłowości wykonania połączenia powinno być osiągnięcie przez czoło kielicha granicy wcisku oraz współosiowość łączonych elementów. Podobne wymagania odnoszą się do łączenia bosych odcinków rur za pomocą nasuwki z pierścieniem gumowym. Jako elementy rewizyjne należy zastosować studnie betonowe o średnicy wewnętrznej 1000mm, przejścia rurą przez ścianki studni wykonać jako szczelne za pomocą tulei. Włazy do studzienek klasy D400. Studzienki kanalizacyjne montować zgodnie z wymaganiami producenta. Elementy prefabrykowane zależnie od ciężaru można układać ręcznie lub przy użyciu lekkiego sprzętu montażowego. Żeliwne

11 włazy kanałowe należy montować na płycie pokrywowej lub zgodnie z systemem producenta. Włazy należy usytuować nad stopniami złazowymi, w odległości 0,10m od krawędzi wewnętrznej ścian studzienek. Badanie szczelności kanalizacji grawitacyjnej powinny być przeprowadzone wg PN-EN Szczelność przewodów i studzienek kanalizacji grawitacyjnej powinna gwarantować utrzymanie przez około 30 minut ciśnienia próbnego, wywołanego wypełnieniem badanego odcinka kanalizacji do poziomu terenu. Ciśnienie to nie powinno być mniejsze niż 10kPa i większe niż 50kPa, licząc od poziomu wierzchu rury. Wymagania dotyczące szczelności przewodów są spełnione, jeżeli uzupełnienie wody do początkowego jej poziomu nie przekracza dla powierzchni zwilżonej: - 0,15 l/m 2 dla przewodów; - 0,2 l/m 2 dla przewodów wraz ze studzienkami kanalizacyjnymi włazowymi; - 0,4 l/m 2 dla studzienek kanalizacyjnych Instalacja zewnętrzna kanalizacji deszczowej (kod CPV: ) Roboty przygotowawcze Przed rozpoczęciem prac ziemnych należy usunąć drzewa, krzewy, zdjąć humus w pasie budowy oraz wyznaczyć oś przyłącza kanalizacji sanitarnej w sposób trwały i widoczny. Projektowana trasa przyłącza powinna być oznaczone w terenie przez geodetę z uprawnieniami z założeniem ciągów reperów roboczych. Punkty na osi trasy należy oznaczyć za pomocą drewnianych palików, tzw. kołków osiowych z gwoździami. Kołki osiowe należy wbić na każdym załamaniu trasy, w osi wszystkich studzienek. Na każdym prostym odcinku należy utrwalić co najmniej 3 punkty. Kołki świadki wbija się po dwu stronach wykopu, tak aby istniała możliwość odtworzenia jego osi podczas prowadzenia robót. W terenie zabudowanym repery robocze należy osadzić w ścianach budynków w postaci haków lub bolców. Ciąg reperów roboczych należy nawiązać do reperów sieci państwowej. Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy wykonać urządzenie odwadniające, zabezpieczające wykopy przed wodami opadowymi, powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenie odwadniające należy kontrolować i konserwować przez cały czas trwania robót. W miejscach, gdzie może zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę należy prowizorycznie ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami Roboty ziemne Roboty ziemne należy wykonywać zgodnie z norma PN-B i PN-B Do robót ziemnych można przystąpić po usunięciu bądź zabezpieczeniu wszystkich kolizji na i podziemnych. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyżujące się lub biegnące równolegle z wykopem powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w razie potrzeby podwieszone w sposób zapewniający ich eksploatację. Wykopy należy wykonywać w kierunku podnoszenia się niwelety w celu umożliwienia grawitacyjnego odpływu wód opadowych. W przypadku braku takiej możliwości należy przewidzieć odwodnienia wymuszone przez zastosowanie pomp. Roboty ziemne należy wykonywać ręcznie lub mechanicznie. Ziemie należy odsypać w sposób ciągły oraz w ilości potrzebnej dla późniejszej zasypki i składować wzdłuż wykopu w odległości umożliwiającej bezpieczny dostęp do wykopu, a także nie powodujący obciążenia, uszkodzenia ścian wykopu oraz zakłóceń ruchu. W przypadku braku miejsca, gruntu należy ładować na środki transportu kołowego i wywieźć w miejsce wskazane przez Inżyniera w celu chwilowego składowania przed późniejszą zasypka. Nadmiar ziemi pochodzącej z wykopu należy wywozić na odkład. Wykonawca robót we własnym zakresie ustali miejsce odwiezienia mas ziemnych. W trakcie realizacji robót ziemnych należy nad wykopem ustawić ławy celownicze, umożliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna. Ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokość ok. 1m nad powierzchnią terenu w odstępach wynoszących ok. 30 m. Ławy powinny mieć wyraźne i trwałe oznakowanie projektowanej osi przewodu. Górne krawędzie celowników należy ustawić zgodnie z rzędnymi projektowanymi za pomocą niwelatora. Położenie celowników należy sprawdzić codziennie przed rozpoczęciem robót montażowych. Wykopy wąsko przestrzennie o ścianach pionowych należy wykonać jako umocnione. Szerokość wykopu musi być wystarczająca dla ułożenia i zasypania rury. Dno wykopu powinno być równe i oczyszczone z części stałych (kamienie, korzenie). Spód wykopu należy pozostawić na poziomie wyższym od rzędnej projektowanej o około 5cm, a w gruntach nawodnionych o ok. 20cm, wykopy należy wykonać bez naruszenia naturalnej struktury gruntu. Pogłębienie wykopu do projektowanej rzędnej należy wykonać bezpośrednio przed ułożeniem podsypki Odwodnienie wykopu na czas budowy

12 Wykonawca przedstawi do akceptacji Inżynierowi szczegółowy opis proponowanych metod odwodnienia wykopów na czas budowy przyłącza, zapewniający bezpieczeństwo pracy i ochronę wykonywanych robót. Przy budowie przyłącza w zależności od głębokości wykopu, rodzaju gruntu i wysokości wymaganej depresji, mogą występować następujące metody odwodnienia: - powierzchniowa; - depresji statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej. Dla kanałów budowanych w gruntach nawodnionych na dnie wykopu należy ułożyć warstwę filtracyjną grubości min. 15cm. Przy odwodnieniu powierzchniowym woda gruntowa z warstwy filtracyjnej zostanie odprowadzona grawitacyjnie do studzienek zbiorczych umieszczonych w dnie wykopu co około 50m, skąd zostanie odpompowana poza zasięg robót, względnie spłynie grawitacyjnie do odbiornika. Przy odwodnieniu poprzez depresję statycznego poziomu zwierciadła wody gruntowej należy zastosować typowe zestawy igłofiltrów o głębokości 5 6m montowane za pomocą wpłukiwanej rury obsadowej średnicy 0,14m. Igłofiltry należy wpłukiwać w grunt po obu stronach wykopu. Po zainstalowaniu pierwszego igłofiltru należy przeprowadzić próbne pompowania w czasie 6 godzin za pomocą pompy przeponowej celem ustalenia stałego wydatku wody i prawidłowości obsypki filtracyjnej. Zakres robót odwadniających należy dostosować do rzeczywistych warunków gruntowowodnych w trakcie wykonywania robót Podłoże Podłoże naturalne powinno umożliwić wyprofilowanie dna wykopu stosownie do kształtu spodu przewodu. Podłoże naturalne należy zabezpieczyć przed: - rozmyciem przez płynące wody opadowe lub powierzchniowe za pomocą rowka o głębokości 0,2 0,3 m i studzienek wykonanych z jednej lub obu stron dna wykopu w sposób zapobiegający dostaniu się wody z powrotem do wykopu i wypompowanie gromadzącej się w nich wody; - dostępem i działaniem korozyjnym wody podziemnej przez obniżenie jej zwierciadła o co najmniej 0,50 m poniżej poziomu podłoża naturalnego. Badania podłoża naturalnego wykonać zgodnie z wymaganiami normy BN-83/ [19]. Podłoże wzmocnione należy wykonać jako: - podłoże piaskowe przy naruszeniu gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoże naturalne lub przy nienawodnionych skałach, gruntach spoistych (gliny, iły), makroporowatych i kamienistych; - podłoże żwirowo-piaskowe lub tłuczniowo-piaskowe: - przy gruntach nawodnionych słabych i łatwo ściśliwych (muły, torfy, itp.) o małej grubości po ich usunięciu; - przy gruntach wodonośnych (nawodnionych w trakcie robót odwadniających); - w razie naruszenia gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoże naturalne dla przewodów; - jako warstwa wyrównawcza na dnie wykopu przy gruntach zbitych; - w razie konieczności obetonowania rur. - mieszane - złożone z podłoży wyżej wymienionych przy nawodnionych gruntach słabych, mało ściśliwych i nasypowych. Grubości warstwy podsypki powinna wynosić co najmniej 0,10m. Wzmocnienie podłoża na odcinkach pod złączami rur powinno być wykonane po próbie szczelności określonego odcinka kanału. Niedopuszczalne jest wyrównanie podłoża ziemią z urobku lub podkładanie pod rury kawałków drewna, kamieni lub gruzu. Podłoże powinno być tak wyprofilowane, aby rura spoczywała na nim na jednej czwartej swojej powierzchni. Dopuszczalne odchylenie w planie krawędzi wykonanego podłoża wzmocnionego od ustalonego na ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinno przekraczać 10cm. Dopuszczalne zmniejszenie grubości podłoża od przewidywanej w dokumentacji projektowej nie powinno być większe niż 10%. Dopuszczalne odchylenie rzędnych podłoża od rzędnych przewidzianych w dokumentacji projektowej nie powinno przekraczać w żadnym jego punkcie ±2cm. Badania podłoża wzmocnionego zgodnie z wymaganiami normy PN-92/B Zasypka i zagęszczenie gruntu Użyty materiał i sposób zasypania przewodu nie powinien spowodować uszkodzenia ułożonego przewodu i obiektów na przewodzie. Grubość warstwy ochronnej zasypu strefy niebezpiecznej ponad wierzch przewodu powinna wynosić co najmniej 0,3m. Zasypanie kanału przeprowadza się w trzech etapach: - etap I - ułożenie warstwy ochronnej rury kanałowej z wyłączeniem odcinków na złączach; - etap II - po próbie szczelności złącz, ułożenie warstwy ochronnej w miejscach połączeń; - etap III - zasyp wykopu gruntem rodzimym, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i rozbiórką odeskowań i rozpór ścian wykopu.

13 Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni, mineralny, sypki, drobno lub średnioziarnisty wg PN-86/B Materiał zasypu powinien być zagęszczony ubijakiem po obu stronach przewodu, ze szczególnym uwzględnieniem wykopu pod złącza, żeby kanał nie uległ zniszczeniu Roboty montażowe Po przygotowaniu wykopu i podłoża można przystąpić do wykonania montażowych robót kanalizacyjnych. W celu zachowania prawidłowego postępu robót montażowych należy przestrzegać zasady budowy kanału od najniższego punktu kanału. Spadki i głębokości posadowienia kanału powinny być zgodne z dokumentacją projektową. Całość robót wykonać zgodnie z "WTWiO Sieci Kanalizacyjne" opracowanych przez COBRTI INSTAL zeszyt nr 9. Materiały użyte do budowy przewodów powinny być zgodne z dokumentacją projektową i specyfikacją techniczną. Rury do budowy przewodów przed opuszczeniem do wykopu, należy oczyścić od wewnątrz i zewnątrz z ziemi oraz sprawdzić czy nie uległy uszkodzeniu w czasie transportu i składowania. Rury należy opuszczać do wykopu ręcznie za pomocą jednej lub dwóch lin. Każda rura po ułożeniu zgodnie z osią i niweletą powinna ściśle przylegać do podłoża na całej swej długości, na co najmniej 1/4 obwodu, symetrycznie do jej osi. Poszczególne rury należy unieruchomić przez obsypanie ziemią po środku długości rury i mocno podbić z obu stron, aby rura nie mogła zmienić swego położenia do czasu uszczelnienia złączy. Złącza powinny pozostać odsłonięte do czasu przeprowadzenia próby na szczelności przewodu. Odchyłka osi ułożonego przewodu od osi projektowanej nie może przekraczać ±20mm, a odchyłka spadku nie może przekraczać ±10mm. Nie wolno wyrównywać kierunku ułożenia przewodu przez podkładanie pod nie twardych elementów, takich jak np. kawałki drewna, kamieni itp. Po zakończeniu prac montażowych w danym dniu należy otwarty koniec zabezpieczyć przed ewentualnym zamuleniem wodą gruntową lub opadową przez zatkanie wlotu odpowiednio dopasowaną pokrywą. Po sprawdzeniu prawidłowości ułożenia przewodu i badaniu szczelności należy rury zasypać do takiej wysokości aby znajdujący się nad nimi grunt uniemożliwił spłynięcie ich po ewentualnym zalaniu. Przewody powinny być ułożone w gruncie w sposób uniemożliwiający zamarzanie w nich ścieków w okresie zimowym. W przypadku konieczności ułożenia przewodów na mniejszych głębokościach, w celu zabezpieczenia ścieków przed zamarzaniem, przewody powinny być ocieplone, np. warstwą żużla (warstwa żużla nie może mieć bezpośredniego kontaktu z rurą z tworzywa sztucznego). Przyłącze kanalizacji deszczowej należy wykonać z rur i kształtek kanalizacyjnych z PVC do kanalizacji zewnętrznej bezciśnieniowej łączonych na wcisk z uszczelką dwuwargową. Instalację podciśnieniową odprowadzenia wody deszczowej z dachu należy wykonać z rur i kształtek kanalizacyjnych z polietylenu HDPE o wytrzymałości minimum PN4. Przewody należy łączyć przez zgrzewanie doczołowe. Przy wykonywaniu połączeń kielichowych z pierścieniem gumowym należy sprawdzić czy bosy koniec rury (kształtki) jest sfazowany, jeśli nie - należy sfazować. Odcinki rur zakupione u producenta powinny mieć takie sfazowanie, a w specjalnym wgłębieniu kielicha umieszczoną uszczelkę. Wewnętrzna powierzchnia kielicha i zewnętrzna powierzchnia końca bosego powinny być oczyszczone i osuszone, należy przy tym sprawdzić prawidłowość ułożenia pierścienia i dokładność jego przylegania w kielichu. Do wciśnięcia bosego końca rury w kielich można użyć wciskarek różnego typu, ułatwiających tę czynność lub ręcznie. Potwierdzeniem prawidłowości wykonania połączenia powinno być osiągnięcie przez czoło kielicha granicy wcisku oraz współosiowość łączonych elementów. Podobne wymagania odnoszą się do łączenia bosych odcinków rur za pomocą nasuwki z pierścieniem gumowym. Badanie szczelności kanalizacji grawitacyjnej powinny być przeprowadzone wg PN-EN Szczelność przewodów i studzienek kanalizacji grawitacyjnej powinna gwarantować utrzymanie przez około 30 minut ciśnienia próbnego, wywołanego wypełnieniem badanego odcinka kanalizacji do poziomu terenu. Ciśnienie to nie powinno być mniejsze niż 10kPa i większe niż 50kPa, licząc od poziomu wierzchu rury. Wymagania dotyczące szczelności przewodów są spełnione, jeżeli uzupełnienie wody do początkowego jej poziomu nie przekracza dla powierzchni zwilżonej: - 0,15 l/m 2 dla przewodów; - 0,2 l/m 2 dla przewodów wraz ze studzienkami kanalizacyjnymi włazowymi; - 0,4 l/m 2 dla studzienek kanalizacyjnych Urządzenia Jako elementy rewizyjne oraz studnie rozprężne należy zastosować studnie betonowe o średnicy wewnętrznej 1000mm, przejścia rurą przez ścianki studni wykonać jako szczelne za pomocą tulei. Włazy do studzienek klasy D400. Studzienki kanalizacyjne montować zgodnie z wymaganiami producenta. Elementy prefabrykowane zależnie od ciężaru można układać ręcznie lub przy użyciu

14 lekkiego sprzętu montażowego. Żeliwne włazy kanałowe należy montować na płycie pokrywowej lub zgodnie z systemem producenta. Włazy należy usytuować nad stopniami złazowymi, w odległości 0,10m od krawędzi wewnętrznej ścian studzienek. Do podczyszczenia ścieków deszczowych z placów należy zastosować wysokosprawny separator koalescencyjny zintegrowany z osadnikiem zabudowany z studni betonowej. Zbiornik należy wykonać ze modułowych skrzynek. We wnętrzu skrzynki znajdują się pionowe żebra wzmacniające, które łączą się zatrzaskowo z odpowiednimi otworami w dnie. W bocznych ścianach skrzynki znajdują się otwory do podłączenia sieci kanalizacji deszczowej, przyłączy rurowych wentylacyjnych, płucząco-kontrolnych. Specjalne pionowe i boczne wzmocnienia konstrukcji skrzynki zapewniają bardzo wysoką wytrzymałość, przy zachowaniu jednocześnie bardzo dużej wolnej przestrzeni - pojemność magazynowania wynosi min. 95,5%. Skrzynki rozsączające łączone są w zespoły (moduły) w pionie i w poziomie, o wielkościach zależnych od potrzeb (wielkość modułu związana jest głównie z wielkością odwadnianej powierzchni oraz stopniem przepuszczalności gruntu). Niewielkie wymiary skrzynek umożliwiają tworzenie różnorodnej wielkości zespołów. Powszechnie są stosowane układy szeregowe i szeregowo-równoległe. Skrzynki posiadają wyjątkową konstrukcję, która umożliwia tworzenie układów szeregowo-równoległych naprzemiennych. Rozwiązanie takie, podobne do układania cegieł na zaprawę, zapewnia uzyskanie większej stabilności wysokich nawet do 10 warstw skrzynek. Skrzynki oraz dna łączy się za pomocą zatrzasków z PP-B. Wymagane parametry techniczne skrzynek: - materiał PP-B - wymiary zewnętrzne 1200x600x300mm - pojemność wodna 1 xsxkrzynki netto 206 l - pojemność magazynowania 95,5% - możliwość przycinania na pół i modułowego łączenia 5.6. Instalacja wody użytkowej (kod CPV: ) Instalacja wodociągowa powinna być wykonana zgodnie: - z zasadami wiedzy technicznej w sposób umożliwiający zapewnienie jej prawidłowego użytkowania w zakresie zaopatrzenia w wodę; - z przeznaczeniem obiektu i założeniami projektu budowlanego tej instalacji; - z wymaganiami przepisów techniczno-budowlanych dotyczących warunków technicznych użytkowania obiektów budowlanych (wydanych w drodze rozporządzenia, zgodnie z art.7 ustawy Prawo budowlane) Instalacje wody zimnej, ciepłej i cyrkulacji należy wykonać z rur Pex/Alu/Pex zgodnie z Dokumentacją, wymogami normy PN-81/B Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne. Wspólne wymagania i badania przy odbiorze. oraz instrukcją producenta rur. Rury i kształtki należy łączyć ze sobą poprzez złączki zaciskane. Połączenia z urządzeniami oraz rurami stalowymi należy wykonać za pomocą kształtek z gwintem stalowym. W miejscach zaznaczonych w dokumentacji na instalacji cyrkulacji zastosować zawory termostatyczne. Zgodnie z Dokumentacją do wstępnego podgrzewu CWU należy zastosować 3 zewnętrzne pompy ciepła powietrze-woda każda o mocy nominalnej 18,5kW i współczynniku efektywności wynoszący 3,2 (wg DIN EN przy temperaturze powietrza 2 C / wody 35 C). Pompy ciepła powinny umożliwiać uzyskanie ciepłej wody użytkowej o temperaturze 55C. Pompa ciepła ustawiona na zewnątrz nie powinna emitować większego hałasu niż 63dB. Minimalne wymagania efektywności oraz mocy grzewczej przedstawia poniższa tabela.