Audyt w podmiotach gospodarczych

Transkrypt

1 Audyt w podmiotach gospodarczych Paweł Łagowski Zakład Zarządzania Finansami Instytut Nauk Ekonomicznych Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski

2 Audyt w podmiotach gospodarczych Konwersatorium!!! praca własna studenta Rachunkowość Obecność sprawdzana Aktywność premiowana Zaliczenie test plus zadania do rozwiązania

3 Literatura Audyt finansowy w jednostkach gospodarczych : teoria i praktyka : procedury, metody i techniki badania sprawozdań finansowych / Józef Marzec, Jan Śliwa. - Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Nowoczesny audyt wewnętrzny / Robert Moeller ; [przekł. Michał Płonka, Natalia Koniuszewska]. - Wyd Warszawa : Oficyna a Wolters Kluwer business, 2013.

4 Literatura cd. Audyt wewnętrzny w doskonaleniu instytucji : aspekty teoretycznometodologiczne i praktyczne / red. nauk. Marek Lisiński ; [aut. Edyta Bielińska-Dusza et al.]. - Warszawa : Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Kontrola, audyt, rachunkowość i finanse : praktyczne rozwiązania / redakcja naukowa Tomasz Gabrusewicz, Kamilla Marchewka- Bartkowiak, Marcin Wiśniewski. - Warszawa : CeDeWu.PL, 2015.

5 Literatura cd. Audyt sprawozdań finansowych : teoria i praktyka / red. nauk. Wiktor Gabrusewicz. - Warszawa : Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, cop Audyt strategiczny jako szansa na poprawę pozycji rynkowej firmy / Krzysztof Opolski, Krzysztof Waśniewski, Magdalena Wereda ; pod red. naukową Krzysztofa Opolskiego. - Warszawa : CeDeWu.PL - Wydawnictwa Fachowe, 2008.

6 Literatura cd. Audyt wewnętrzny w praktyce : audyt operacyjny i finansowy / Konrad Knedler, Mirosław Stasik. - Wyd. 4, popr. i uzup. - Warszawa : Akademia Kształcenia Kadr :

7 Plan zajęć Klasyfikacja audytu. Uregulowania prawne dotyczące audytu Audyt zewnętrzny w organizacji rola, zadania, przykłady Audyt funduszy unijnych Audyt operacyjny i finansowy Metodyka przeprowadzenia audytu Analiza ryzyka Wykonanie audytu (planowanie zadania audytowego, techniki przeprowadzenia zadania audytowego, raport).

8 Audyt Wyraz audyt pochodzi od łacińskiego auditor, tj. słuchacz, słuchający. ENRON

9 Audyt Pewien korespondent chciał się dowiedzieć, czy zasadne jest stosowanie przez Polski Komitet Normalizacyjny w oficjalnych dokumentach formy audit, różnej od polecanej przez językoznawców normatywistów formy audyt. Spytał, czy Rada mogłaby jakoś zapobiec pojawianiu się tego błędu. A oto odpowiedź sekretarz: [ ] w sprawie audytu i auditu Rada Języka Polskiego wypowiadała się niejednokrotnie zawsze staliśmy na stanowisku, że jedyną poprawną formą jest audyt, ponieważ obcojęzyczne połączenie di przybiera w polszczyźnie formę dy (por. dyrektor, abdykować, akredytacja itp.). Interweniowaliśmy w tej sprawie w PKN-ie (kopię listu zamieszczam poniżej), otrzymaliśmy jednak odpowiedź, że forma audit została wcześniej zaaprobowana przez językoznawcę, który został poproszony o konsultację. Przykro nam, ale nic więcej w tej kwestii nie możemy zrobić. Pozostaje nam jedynie liczyć na to, że większość użytkowników języka wykaże się takim wyczuciem językowym jak Pan i że będzie się posługiwała poprawną nazwą r. Warszawa, dn. 3 kwietnia 2002 roku RJP 52/W/2002 Polski Komitet Normalizacyjny Szanowni Państwo, do Rady Języka Polskiego napływają listy użytkowników opracowywanych przez Państwa norm, którzy są zaniepokojeni stosowaniem słów audit, auditowanie w opisie polskiej normy PN-EN ISO 9000:2000 Systemy zarządzania jakością. Podstawy i terminologia. Pozwalamy sobie zwrócić uwagę, że choć słowniki ogólne nie notują ani wyrazów audit, auditowanie, ani audyt, audytowanie, to tylko formy audyt, audytowanie należy uznać za poprawne. Zgodnie bowiem z tradycją obcojęzyczne połączenie di przybiera w polszczyźnie formę dy (por. dyrektor, abdykować, akredytacja itp.). W imieniu naszych korespondentów, a także własnym, uprzejmie prosimy o wzięcie pod uwagę naszych zaleceń co do formy omówionych słów. Zarówno bowiem Rada Języka Polskiego, jak i osoby, które nadsyłają do Rady informacje o wprowadzanej przez Państwa terminologii, uważają, że instytucje i organy państwowe nie powinny stosować niepoprawnych nazw.

10 Rodzaje audytu Podział ze względu na przedmiot oceny: audyt działalności audyt ekologiczny audyt energetyczny audyt etyczny audyt finansowy audyt informatyczny audyt jakości audyt marketingowy audyt operacyjny audyt oprogramowania audyt personalny audyt systemu audyt środowiskowy audyt wiedzy audyt zgodności audyt badania klinicznego

11 Rodzaje audytu: Podział ze względu na umiejscowienie w jednostce: audyt wewnętrzny audyt zewnętrzny

12 Audyt wewnętrzny Dział VI Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz z późn. zm.).

13 [Pojęcie audytu wewnętrznego] Art Audyt wewnętrzny jest działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest wspieranie ministra kierującego działem lub kierownika jednostki w realizacji celów i zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze. 2. Ocena, o której mowa w ust. 1, dotyczy w szczególności adekwatności, skuteczności i efektywności kontroli zarządczej w dziale administracji rządowej lub jednostce.

14 [Standardy audytu wewnętrznego] Art Minister Finansów określi, w formie komunikatu, i ogłosi w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów standardy audytu wewnętrznego dla jednostek sektora finansów publicznych, zgodne z powszechnie uznawanymi standardami audytu wewnętrznego. 2. Audytor wewnętrzny, prowadząc audyt wewnętrzny, kieruje się wskazówkami zawartymi w standardach audytu wewnętrznego, o których mowa w ust. 1.

15 Audyt wewnętrzny KOMUNIKAT MINISTRA ROZWOJU I FINANSÓW z dnia 12 grudnia 2016 r. w sprawie standardów audytu wewnętrznego dla jednostek sektora finansów publicznych Na podstawie art. 273 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz i 1948) ogłasza się, co następuje: 1. Ogłasza się "Międzynarodowe standardy praktyki zawodowej audytu wewnętrznego", opracowane przez The Institute of Internal Auditors, jako standardy audytu wewnętrznego dla jednostek sektora finansów publicznych, stanowiące załącznik do komunikatu. 2. "Międzynarodowe standardy praktyki zawodowej audytu wewnętrznego" stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r.

16 "Międzynarodowe standardy praktyki zawodowej audytu wewnętrznego" Audyt wewnętrzny: Departament, wydział, zespół konsultantów lub innych ekspertów świadczący usługi zapewniające i doradcze, działający niezależnie i obiektywnie w celu przysporzenia wartości i usprawnienia działalności operacyjnej organizacji. Audyt wewnętrzny systematycznie, w uporządkowany sposób ocenia procesy: ładu organizacyjnego, zarządzania ryzykiem i kontroli i przyczynia się do poprawy ich działania, tym samym pomagając organizacji osiągnąć cele. Karta: Karta audytu wewnętrznego to oficjalny dokument określający cel, uprawnienia i odpowiedzialność audytu wewnętrznego. Karta ustala pozycję audytu wewnętrznego w strukturze organizacji; upoważnia do dostępu do danych, personelu i majątku rzeczowego w zakresie wymaganym do wykonywania zadań audytowych; określa zakres działania audytu wewnętrznego.

17 [Wymagania kwalifikacyjne na audytora wewnętrznego] Art Audytorem wewnętrznym może być osoba, która: 1) ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa, którego obywatelom, na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa wspólnotowego, przysługuje prawo podjęcia zatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych; 3) nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 4) posiada wyższe wykształcenie; 5) posiada następujące kwalifikacje do przeprowadzania audytu wewnętrznego: a) jeden z certyfikatów: Certified Internal Auditor (CIA), Certified Government Auditing Professional (CGAP), Certified Information Systems Auditor (CISA), Association of Chartered Certified Accountants (ACCA), Certified Fraud Examiner (CFE), Certification in Control Self Assessment (CCSA), Certified Financial Services Auditor (CFSA) lub Chartered Financial Analyst (CFA), lub b) złożyła, w latach , z wynikiem pozytywnym egzamin na audytora wewnętrznego przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Ministra Finansów, lub c) uprawnienia biegłego rewidenta, lub d) dwuletnią praktykę w zakresie audytu wewnętrznego i legitymuje się dyplomem ukończenia studiów podyplomowych w zakresie audytu wewnętrznego, wydanym przez jednostkę organizacyjną, która w dniu wydania dyplomu była uprawniona, zgodnie z odrębnymi ustawami, do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych lub prawnych.

18 [Wymagania kwalifikacyjne na audytora wewnętrznego] Art Za praktykę w zakresie audytu wewnętrznego, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. d, uważa się udokumentowane przez kierownika jednostki wykonywanie czynności, w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż 1/2 etatu, związanych z: 1) przeprowadzaniem audytu wewnętrznego pod nadzorem audytora wewnętrznego; 2) realizacją czynności w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegającymi zwrotowi środkami z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), o którym mowa w ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947); 3) nadzorowaniem lub wykonywaniem czynności kontrolnych, o których mowa w ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2015 r. poz oraz z 2016 r. poz. 677).

19 [Powołanie komitetu audytu i jego cel] Art Minister kierujący działem powołuje, w drodze zarządzenia, komitet audytu. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do działów administracji rządowej, w których nie występują jednostki w dziale. 3. Dla działów administracji rządowej kierowanych przez jednego ministra można utworzyć wspólny komitet audytu. 4. Celem komitetu audytu jest doradztwo świadczone na rzecz ministra kierującego działem w zakresie zapewnienia funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i efektywnej kontroli zarządczej oraz skutecznego audytu wewnętrznego.

20 [Zadania komitetu audytu] Art Do zadań komitetu audytu należy w szczególności: 1) sygnalizowanie istotnych ryzyk; 2) sygnalizowanie istotnych słabości kontroli zarządczej oraz proponowanie jej usprawnień; 3) wyznaczanie priorytetów do rocznych i strategicznych planów audytu wewnętrznego; 4) przegląd istotnych wyników audytu wewnętrznego oraz monitorowanie ich wdrożenia; 5) przegląd sprawozdań z wykonania planu audytu wewnętrznego oraz z oceny kontroli zarządczej; 6) monitorowanie efektywności pracy audytu wewnętrznego, w tym przeglądanie wyników wewnętrznych i zewnętrznych ocen pracy audytu wewnętrznego; 7) wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy oraz zmianę warunków płacy i pracy kierowników komórek audytu wewnętrznego. 2. Do końca lutego każdego roku komitet audytu składa sprawozdanie z realizacji zadań w roku poprzednim, w tym w szczególności zadań, o których mowa w ust. 1, ministrowi kierującemu działem oraz Ministrowi Finansów. Sprawozdanie z realizacji zadań podlega publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej.

21 Audyt wewnętrzny Dział VI Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz z późn. zm.).