K A R T A. Audytu Wewnętrznego w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Rozdział I. Postanowienia ogólne

Transkrypt

1 Załączniki do zarządzenia Rektora UŚ nr 96 z dnia 26 października 2011 r. K A R T A Audytu Wewnętrznego w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach Rozdział I Postanowienia ogólne 1. Karta Audytu Wewnętrznego w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, zwana dalej Kartą, określa: 1) cel, uprawnienia, zasady działania i odpowiedzialność audytu wewnętrznego, 2) zakres audytu wewnętrznego, 3) organizację pracy audytorów wewnętrznych w Uniwersytecie Śląskim. 2. Ilekroć jest mowa o: 1) kierowniku jednostki należy przez to rozumieć Rektora, 2) komórce audytowanej należy przez to rozumieć komórki organizacyjne wyodrębnione w strukturze Uniwersytetu oraz jednostki organizacyjne utworzone do realizacji zadań Uniwersytetu, 3) kierownikach jednostek audytowanych należy przez to rozumieć kierowników komórek organizacyjnych oraz kierowników jednostek organizacyjnych utworzonych do realizacji zadań Uniwersytetu, 4) kierującym audytem wewnętrznym (KAW) należy przez to rozumieć kierownika działu audytu lub audytora wewnętrznego zatrudnionego w jednoosobowej komórce audytu wewnętrznego, 5) ustawie należy przez to rozumieć ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), 6) standardach audytu należy przez to rozumieć Międzynarodowe Standardy Praktyki Audytu Wewnętrznego IIA (The Institute of Internal Auditors) ogłoszone komunikatem Nr 4 Ministra Finansów z dnia 20 maja 2011 r. w sprawie standardów audytu wewnętrznego dla jednostek sektora finansów publicznych (Dz. Urz. MF Nr 5, poz. 23) 7) zadaniu zapewniającym, czynnościach doradczych lub zadaniu audytowym należy przez to rozumieć działania zdefiniowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 1 lutego 2010 r. w sprawie przeprowadzenia i dokumentowania audytu wewnętrznego (Dz. U. Nr 21, poz. 108). Rozdział II Cele, odpowiedzialność i zasady audytu wewnętrznego 1. Ogólnym celem prowadzenia audytu wewnętrznego jest przysparzanie wartości i usprawnianie funkcjonowania jednostki. 2. Audyt wewnętrzny jest działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest wspieranie kierownika jednostki w realizacji celów i zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej (zadania zapewniające) oraz czynności doradcze. 3. Rola audytu wewnętrznego polega na wykrywaniu i oszacowaniu potencjalnego ryzyka mogącego się pojawić w związku z działalnością Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach zwanego dalej Uniwersytetem oraz na badaniu i ocenianiu adekwatności, skuteczności i efektywności kontroli zarządczej w celu wyeliminowania lub ograniczenia takiego ryzyka.

2 4. Audyt wewnętrzny obejmuje czynności o charakterze zapewniającym i doradczym. Podstawowe znaczenie mają czynności o charakterze zapewniającym. Działania o charakterze doradczym mogą być wykonywane, o ile ich cel i zakres nie naruszają zasady obiektywizmu i niezależności audytora wewnętrznego. Rozdział III Zakres audytu wewnętrznego 1. Audytem wewnętrznym jest ogół działań obejmujących: 1) systematyczną ocenę kontroli zarządczej, w wyniku której kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę adekwatności, skuteczności i efektywności działań, 2) czynności doradcze, w tym składanie wniosków, mające na celu usprawnienie funkcjonowania jednostki. 2. Audyt wewnętrzny może objąć swoim zakresem wszystkie obszary działania Uniwersytetu. 3. Zakres audytu wewnętrznego nie może być ograniczany. Kierownik jednostki powinien być niezwłocznie powiadamiany o wszelkich próbach ograniczania zakresu audytu. 4. Audytor wewnętrzny dysponuje pełną swobodą w zakresie identyfikacji obszarów ryzyka. Rozdział IV Organizacja audytu wewnętrznego 1. Kierujący audytem wewnętrznym podlega bezpośrednio kierownik jednostki. 2. Kierującemu audytem podlegają wszyscy audytorzy wewnętrzni zatrudnieni w Uniwersytecie oraz pozostali pracownicy Działu Audytu. 3. Audytorzy wewnętrzni są niezależni w wykonywaniu powierzonych im zadań i podlegają jedynie ograniczeniom wynikającym z obowiązujących przepisów prawa. 4. Kierujący audytem wewnętrznym reprezentuje audytorów oraz innych pracowników Działu Audytu zarówno wobec pracowników Uniwersytetu jak i osób niebędących pracownikami jednostki. 5. Audytorów wewnętrznych nie można angażować w działalność operacyjną Uniwersytetu. Rozdział V Obowiązki i odpowiedzialność kierującego audytem wewnętrznym 1. Kierujący audytem wewnętrznym jest odpowiedzialny za: 1) rzetelne i profesjonalne wykonanie zadań audytowych przewidzianych w planie audytu, jak również pozaplanowych, 2) efektywną koordynację działalności w zakresie audytu wewnętrznego, zgodnie ze Standardami audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych i uznaną praktyką, 3) opracowanie rocznego (operacyjnego) planu audytu na podstawie wyników analizy ryzyka, 2

3 4) podejmowanie działań ukierunkowanych na rozwój kompetencji i doświadczenia podległych mu pracowników. 2. Kierujący audytem wewnętrznym jest niezależny w zakresie planowania pracy komórki, przeprowadzania audytu wewnętrznego i składania sprawozdań. Rozdział VI Prawa i obowiązki audytorów Audytor wewnętrzny: 1. jest uprawniony do przeprowadzania audytu wewnętrznego we wszystkich obszarach działalności Uniwersytetu, 2. ma zagwarantowane prawo dostępu do wszelkich dokumentów i materiałów, do wszystkich pracowników oraz wszelkich źródeł informacji potrzebnych do przeprowadzania audytu wewnętrznego, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, 3. ma zagwarantowane prawo dostępu do pomieszczeń jednostki z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, 4. ma prawo żądać od kierowników i pracowników komórek organizacyjnych informacji oraz wyjaśnień w celu zapewnienia właściwego i efektywnego prowadzenia audytu wewnętrznego, 5. może z własnej inicjatywy składać wnioski, mające na celu usprawnienie funkcjonowania Uniwersytetu, 6. nie jest odpowiedzialny za procesy zarządzania ryzykiem i kontrolę zarządczą w Uniwersytecie, ale poprzez ustalenia i zalecenia poczynione w wyniku przeprowadzenia audytu wewnętrznego, wspomaga kierownika jednostki we właściwej realizacji tych procesów, 7. nie jest odpowiedzialny za wykrywanie przestępstw, ale powinien posiadać wiedzę pozwalającą mu zidentyfikować znamiona przestępstwa, 8. nie angażuje się w działalność operacyjną jednostki, 9. nie może przyjmować takich zadań lub uprawnień, które wchodzą w zakres zarządzania jednostką, 10. w zakresie wykonywania swoich zadań współpracuje z audytorami zewnętrznymi, a także z kontrolerami Najwyższej Izby Kontroli i innych instytucji kontrolnych. Rozdział VII Sposób przeprowadzenia audytu wewnętrznego Sposób prowadzenia audytu wewnętrznego w Uniwersytecie przebiega zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 1 lutego 2010 r. w sprawie przeprowadzenia i dokumentowania audytu wewnętrznego. Rozdział VIII Sprawozdawczość 1. Audytor wewnętrzny sporządza sprawozdanie z przeprowadzenia audytu wewnętrznego, zwane dalej sprawozdaniem, w którym przedstawia w sposób jasny, rzetelny i zwięzły wyniki audytu wewnętrznego. 2. Szczegółowy sposób i tryb przekazania sprawozdania określają odrębne przepisy. 3

4 3. O sposobie wykonania i dokumentowania przebiegu oraz wyniku czynności doradczych decyduje audytor wewnętrzny na podstawie profesjonalnego osądu, po uwzględnieniu rodzaju i charakteru podjętych działań. 4. Przynajmniej raz na kwartał kierujący audytem wewnętrznym przedstawia kierownikowi jednostki informację o stanie realizacji planu audytu oraz działań podejmowanych poza planem. 5. Kierujący audytem wewnętrznym do końca stycznia każdego roku, sporządza i przekazuje kierownikowi jednostki sprawozdanie z wykonania planu audytu za rok poprzedni. 6. Kierujący audytem wewnętrznym sporządza dla kierownika jednostki informację o realizacji zadań z zakresu audytu wewnętrznego w roku poprzednim, w terminie umożliwiającym przedstawienie jej przez kierownika jednostki Ministrowi Finansów do końca stycznia każdego roku. 7. Jeżeli w trakcie przeprowadzania audytu audytor wewnętrzny dostrzeże znamiona czynów, które według jego oceny kwalifikują się do wszczęcia postępowania w zakresie dyscypliny finansów publicznych, postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub o wykroczenie skarbowe, wówczas ma obowiązek zawiadomić o tym fakcie kierownika jednostki. 8. Plan audytu oraz sprawozdanie z wykonania planu audytu stanowią udostępnioną na wniosek informację publiczną w rozumieniu ustawy z 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej. Informacji publicznej nie stanowią inne niż plan audytu oraz sprawozdanie z wykonania planu audytu, dokumenty wytworzone przez audytora wewnętrznego w trakcie prowadzenia audytu wewnętrznego. Rozdział IX Relacje z innymi urzędami oraz instytucjami kontrolnymi 1. Podczas planowania i wykonywania zadań audytowych, kierujący audytem wewnętrznym bierze pod uwagę, o ile jest to możliwe, plan czynności kontrolnych i sprawdzających wykonywanych przez inne komórki Uniwersytetu oraz instytucje kontrolne, tak by uniknąć niepotrzebnego nakładania się kontroli i audytów. 2. Przy dokonywaniu analizy ryzyka kierujący audytem wewnętrznym powinien uwzględniać wyniki kontroli i czynności sprawdzających dokonanych przez inne komórki Urzędu oraz instytucje kontrolne. 3. Kierujący audytem wewnętrznym współpracuje z innymi urzędami i instytucjami w zakresie wykonywanych zadań. 4. Dokumentacja związana z przeprowadzaniem audytu wewnętrznego może być udostępniana innym jednostkom Uniwersytetu, urzędom oraz instytucjom. Zasadą jest udostępnianie dokumentacji audytowej w porozumieniu z kierownikiem jednostki. Rozdział X Kryteria i sposoby oceny audytu wewnętrznego 1. Funkcjonowanie audytu wewnętrznego podlega ocenie pod względem jakości oraz zgodności ze standardami i obowiązującymi procedurami. Przewiduje się dwa rodzaje oceny: wewnętrzną i zewnętrzną. 2. Ocena wewnętrzna powinna obejmować bieżącą ocenę działalności audytu oraz okresowe przeglądy przeprowadzane metodą samooceny. 3. Ocena zewnętrzna przeprowadzana jest przez upoważnionych pracowników na podstawie zatwierdzonego przez Ministra Finansów planu przeprowadzenia oceny. 4

5 5