MSWiA: punkt 2.: punkt 4. 1):

Transkrypt

1 Implementacja numeru alarmowego 112 w Polsce, w tym w szczególności dostęp dla słuŝb ustawowo powołanych do niesienia pomocy do informacji o lokalizacji osób dokonujących połączeń na numery alarmowe UWAGI DO DOKUMENTU MSWiA: punkt 2.: Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt.3 ustawy z dnia 4 września 1997r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2003r. Nr 159, poz z późn. zm.), dział zdrowie obejmuje m.in. sprawy organizacji i nadzoru nad systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne. Działanie Centrów Powiadamiania Ratunkowego nie leŝy więc w kompetencji resortu spraw wewnętrznych i administracji. Brak wskazania źródeł, z których pochodzą dane o liczbie CPR. punkt 4. 1): NaleŜy wskazać konkretny przepis regulujący te kwestie. Autor materiału pisząc poniŝsze informacje nie jest do końca zapoznany z nową wersją ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym przyjętej przez Radę Ministrów. Brakuje zapisu odnoszącego się do CPR, który mówi o przekierowywaniu zgłoszeń na 112. Nieaktualny zapis dot. centrów koordynacji ratownictwa medycznego (zgodnie z wersją projektu ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, przyjętej przez Radę Ministrów w dniu r. powstaną zespoły ratownictwa medycznego w kaŝdym centrum zarządzania kryzysowego). CPR będą zaś odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszenia i jego przekierowywanie do właściwej słuŝby (PSP, Policja, Pogotowie Ratunkowe). punkt 4. 5): NaleŜałoby zmienić przepisy ustawy Prawo telekomunikacyjne, aby obsługa 112 stała się usługą powszechną. Dotychczas kwestia doboru kadr posiadających odpowiednie kwalifikacje językowe była regulowana zgodnie z moŝliwościami obsady stanowisk obsługujących telefon alarmowy 112 na poziomie powiatu. Z przeprowadzonej przez DZK MSWiA w styczniu br, ankiety wynika, Ŝe poszczególne województwa w zaleŝności od usytuowania geo- administracyjnego radzą sobie w tym zakresie. W niektórych województwach nie sąsiadujących z innymi państwami - nie ma duŝej ilości zgłoszeń w językach obcych. punkt 4. 6): Brak wskazania kto ma przeprowadzić kampanię informacyjną i kto pokryje koszty. UKE Strona 1 z 11

2 punkt 5.: Zgodnie z projektem ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym w CPR nie będzie dyspozytorów, a jedynie przyjmowanie zgłoszeń i przekierowywanie do innych słuŝb. MSWiA proponuje rozwaŝyć drugi wariant, czyli wyłonienie podmiotu w drodze przetargu. KIGEiT Izba w pełni popiera jak najefektywniej wdroŝenie w Polsce numeru 112. JednakŜe w odniesieniu do planów dotyczących zautomatyzowanego, dostępnego systemu oprogramowania umoŝliwiającego pozyskiwanie informacji o lokalizacji, a takŝe w odniesieniu do wymogu przesyłania informacji CLI na całej drodze połączeniowej, Izba wnosi o uwzględnienie przy ewentualnej nowelizacji przepisów dotyczących numeru 112 mechanizmu rekompensującego w całości lub w części koszty, które będą musieli ponieść przedsiębiorcy na dostosowanie swojej sieci i systemów teleinformatycznych do systemu stworzonego na uŝytek słuŝb obsługujących wywołania. Za koniecznością ustanowienia takiego mechanizmu przemawia przede wszystkim skala obowiązków publicznych nakładanych obecnie na przedsiębiorców telekomunikacyjnych. W szczególności, chodzi tu o obowiązek zapewnienia na koszt operatorów technicznych i organizacyjnych warunków dostępu i utrwalenia treści przekazów oraz innych danych posiadanych przez przedsiębiorców, niezaleŝnie i jednocześnie dla wielu słuŝb, sądów i prokuratur (art. 179 ust. 3 P.t.) obowiązek przygotowywania wciąŝ nowych i coraz bardziej rozbudowanych planów działań na sytuacje szczególnych zagroŝeń (art. 176 P.t.), obowiązek przechowywania danych, co do którego planuje się wydłuŝenie okresu o kolejne trzy lata (art. 165 ust. 1 P.t.), obowiązek spełnienia wszystkich wymagań z ustawy o ochronie informacji niejawnych dla klauzuli ściśle tajne ( 3 rozporządzenia wykonawczego do art. 181 P.t.), a takŝe o szereg innych obowiązków związanych z zadaniami publicznymi, a których finansowanie ustawodawca przerzuca na przedsiębiorców. W tym kontekście naleŝy równieŝ przypomnieć o zasadzie wyraŝonej w ustawie o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców [Dz.U.2001/122/1320], zgodnie z którą wykonywane przez przedsiębiorców zadania na rzecz obronności powinny być finansowane z budŝetu państwa. Nie ma przy tym Ŝadnego uzasadnienia dla ustanawiania wyjątków od tej zasady w odniesieniu do przedsiębiorców telekomunikacyjnych. POLKOMTEL S.A. Polkomtel S.A., podobnie jak zapewne większość operatorów w kraju, z zadowoleniem przyjmuje fakt, iŝ z inicjatywy organów administracji rządowej odpowiedzialnych za nadzór nad rynkiem telekomunikacyjnym powstaje dokument, w którym podejmuje się próbę skatalogowania i uporządkowania braków i niejasności oraz niezbędnych działań organów administracji publicznej, które spowodują, Ŝe słuŝby alarmowe będą mogły uzyskać przygotowane przez operatorów informacje o lokalizacji abonenta wykonującego połączenia alarmowe. UKE Strona 2 z 11

3 Zdaniem Polkomtel S.A., tytułem uwagi natury generalnej, wskazać naleŝy na problem związany z funkcjonowaniem wszystkich numerów alarmowych. Co do tych, które juŝ funkcjonują, brak jest gwarancji, Ŝe połączenia są kierowane poprawnie do właściwej terytorialnie słuŝby ustawowo powołanej do niesienia pomocy. W licznej korespondencji, jaką Polkomtel S.A. prowadził na przestrzeni 2 lat z Prezesem URTiP, Prezesem UKE oraz przedstawicielami administracji rządowej odpowiedzialnymi za nadzór nad właściwymi słuŝbami powołanymi do niesienia pomocy, zwracaliśmy uwagę na potrzebę skoordynowania po stronie tych jednostek działań, które zapewniłyby wymaganą przepisami prawa współpracę operatorów z właściwymi słuŝbami, a przede wszystkim na konieczność uzgodnienia i określenia podstawowych wymagań dla: kierowania ruchu na numery alarmowe zgodnie z formatem krajowego numeru alarmowego i publikacji niezbędnych danych dotyczących obszaru działania poszczególnych słuŝb z dokładnością co do gminy; standaryzacji sposobu pobierania i autoryzacji dostępu do informacji lokalizacyjnych dla wszystkich słuŝb alarmowych. Wymaga takŝe zaznaczenia, iŝ Polkomtel S.A. jest adresatem dwóch prawomocnych decyzji Prezesa URTiP (utrzymanych w mocy przez Prezesa UKE), w których ustalone zostały sposoby przygotowania Polkomtel S.A. do wywiązania się z obowiązku, o którym mowa w aty. 78 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne, tj. udostępnienia w miarę moŝliwości technicznych na Ŝądanie słuŝb, informacji o lokalizacji zakończenia sieci, z którego wykonano połączenie z numerem alarmowym. W przypadku sieci stacjonarnej eksploatowanej przez Polkomtel S.A. obowiązek ten ma być realizowany poprzez przekazanie TP S.A. przez Polkomtel S.A. danych o lokalizacji zakończeń sieci (Polkomtel S.A. podejmuje próbę uzgodnienia z TP S.A. umowy, w oparciu o którą miałoby odbyć się owo przekazanie, jednak dotychczas nie jest nam znane stanowisko tej spółki w przedmiotowej materii). W odniesieniu do sieci ruchomej Polkomtel S.A. regulator nakazał Polkomtel S.A. implementację platformy lokalizacyjnej i takowa została przez Polkomtel S.A. zakupiona, i zaimplementowana. Polkomtel S.A. przygotował dla słuŝb alarmowych instrukcję o sposobie pobierania danych i autoryzacji słuŝb z platformy Polkomtel S.A. O wykonaniu powyŝszego powiadomione zostało Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwo Zdrowia i Urząd Komunikacji Elektronicznej. Aktualnie Polkomtel S.A. oczekuje na dołączenie do wspomnianej platformy właściwych jednostek organizacyjnych słuŝb powołanych do niesienia pomocy. śadna jednak z takowych słuŝb nie wskazała swojej właściwej jednostki, która miałyby dokonać takowego przyłączenia. Odnosząc się do treści projektu dokumentu opublikowanego na stronie UKE, uwaŝamy za niezbędne zgłoszenie następujących uwag: 1) Przypomnienia wymaga, iŝ art. 78 ustawy Prawo telekomunikacyjne, który wskazany został jako jedna z podstaw regulacji prawnej połączeń z numerami alarmowymi, posługuje się przesłana w miarę moŝliwości technicznych, która w cytacie przepisu zawartym w projekcie dokumenty została pominięta. UKE Strona 3 z 11

4 2) Wymaga podkreślenia, iŝ w sieciach ruchomych oprócz numeru 112 funkcjonują numery 997, 998 i 999, a pozostałe, jeŝeli działają, to wywołania są często niepoprawnie kierowane, przy czym nawet trudno to zweryfikować, gdyŝ nie wiadomo, dokąd mają być kierowane. W trakcie ubiegłorocznych prac w URTiP ustalono, Ŝe po uruchomieniu 112 w sieciach stacjonarnych na podstawie danych opublikowanych na stronach URTiP, sukcesywnie będą publikowane dane dotyczące powiązania kolejnych numerów alarmowych z lokalizacjami i formatem krajowego numeru alarmowego. Do dnia dzisiejszego nie pojawiły się Ŝadne dodatkowe dane w formacie krajowego numeru alarmowego ponad te, które były konieczne do uruchomienia numeru 112 w sieciach stacjonarnych. ZastrzeŜono przy tym, aby sieci ruchome nie zmieniały kierowania ruchu zgodnie z informacjami opublikowanymi na stornach URTiP dla numeru 112 w sieciach stacjonarnych. 3) Tylko w odniesieniu do numeru 112 opublikowane zostały na stronie UKE niezbędne informacje umoŝliwiające kierowanie w sieciach stacjonarnych połączeń do właściwej terytorialnie słuŝby alarmowej (w zaleŝności od miejsca zainicjowania połączenia). Brak jest natomiast nadal zasad, dotyczących pozostałych numerów alarmowych w sieciach stacjonarnych i jakichkolwiek dla sieci ruchomych. Konieczna jest tutaj koordynacja na szczeblu administracji rządowej, tak jak dla numeru 112 w sieciach stacjonarnych. Brak koordynacji uniemoŝliwi zebranie danych przez Telekomunikację Polską S.A., która dla wszystkich operatorów świadczy usługi kierowania połączeń do numerów alarmowych. 4) Nie jest prawdą, jakoby: dla sieci ruchomych sposób kierowania wywołań alarmowych tworzony był w początkowym etapie funkcjonowania sieci ruchomych, bez udziału administracji państwowej, na zasadzie umów międzyoperatorskich z Telekomunikacją Polską. Sposób kierowania wywołań dla 112 jest analogiczny jak dla zostało uruchomione jednocześnie ze startem sieci GSM, co miało na celu umoŝliwienie obcokrajowcom, nie znającym innego numeru niŝ 112 dodzwonienie się do słuŝby alarmowej. 5) NaleŜy zgodzić się, iŝ niekiedy istnieje problem z identyfikacją numeru abonenta wywołującego; nie jest to jednak problem techniczny od momentu pełnej cyfryzacji sieci Telekomunikacji Polskiej S.A., która zakończyła się w ubiegłym roku. Obecnie wynika on głównie z: a) w pełni świadomej zmiany lub usuwaniu prawidłowego numeru wywołującego przez niektórych przedsiębiorców tranzytujących ruch telekomunikacyjny; b) posługiwania się kartami SIM w urządzeniach typu FCT wykorzystywanych do tranzytu ruchu. Polkomtel S.A. kilkakrotnie występował do właściwych organów, w tym do Prezesa URT, o podjęcie działań zmierzających do ukrócenia tego rodzaju praktyk, jednakŝe nie spotkało się to ze zrozumieniem (zwłaszcza ryzyk związanych z takim nielegalnym procederem) i jakąkolwiek reakcją wspierająca Polkomtel S.A. w zwalczaniu tego rodzaju działalności. UKE Strona 4 z 11

5 6) Konieczne wydaje się, by planowany system pozyskiwania na Ŝądanie słuŝb informacji o lokalizacji zakończeń sieci uwzględniał równieŝ konieczność weryfikacji przynaleŝności numeru wywołującego do sieci właściwego operatora z uwagi na funkcjonujące przenoszenie numerów w sieciach stacjonarnych i ruchomych. 7) Stosowany obecnie przez operatorów sieci stacjonarnych sposób autoryzacji do udostępnianych informacji jest ułomny, gdyŝ stosunkowo łatwo moŝna uzyskać dane osobowe związane z dowolnym numerem telefonu. TELEKOMUNIKACJA KOLEJOWA Sp. z o.o. ZałoŜenia brzegowe (dotychczasowe) - Specjalne stanowiska przyjmujące wywołania na numer 112. Stanowiska powinny zapewnić skoordynowaną obsługę wywołań alarmowych, kontakt z właściwą słuŝbą ratunkową i w konsekwencji... - Zintegrowane stanowiska dyspozytorskie słuŝby ratunkowych. - Przyjmują, między innymi, wywołania na numer Finansowane z budŝetu państwa, z części której dysponentem jest wojewoda. - Szczegółową organizację (ilość, rozmieszczenie) określi, w drodze rozporządzenia, Minister MSWiA w porozumieniu z Ministrem Zdrowia. - PrUoPRM definiuje CPR oraz sposób finansowania CPR z budŝetu państwa. CPR finansuje resort spraw wewnętrznych i samorządy terenowe. - Centra Koordynacji Ratownictwa Medycznego zostaną stworzone w kaŝdym województwie. Będą sprawowały nadzór nad pracą CPR. Organizacja W odniesieniu do planowanego rozporządzenia TK proponuje, aby nie określać w drodze rozporządzenia, ilości i lokalizacji CPR. NaleŜy natomiast podać załoŝenia jakościowe działania procesów realizowanych przez CPR (mierniki oraz ich wartości). W TK widzimy konieczność rozłączenia funkcjonalności działania CPR od Operatora 112. Zadaniem Operatora 112 jest zapewnienie platformy łączności między Obywatelem a słuŝbami, które niosą pomoc. Dla Obywatela operator będzie Linią śycia zaś dla słuŝb będzie świadczył usługę polegającą na dostarczaniu zweryfikowanych informacji, które są uŝyteczne do szybkiej realizacji zadania. Operator 112 będzie działał przez Centra 112, które stanowią odpowiednik europejskich PSAP's (Public Safety Answering Points). W opinii TK zadanie przyjmowania zgłoszeń, ich wstępna obróbka (lokalizacją miejsca inicjowania, weryfikacja, ocena potrzebnych słuŝb ratowniczych, informowanie słuŝb lub wręcz zespołów ratowniczych o przebiegu zdarzenia) powinien realizować Operator 112. Zgłoszenia po przetworzeniu przez dowolne Centrum 112 powinno trafić do jednej właściwej lub jednocześnie do kilku właściwych słuŝb ratunkowych. Centra 112 podobnie jak Centra Koordynacji Ratownictwa Medycznego mogą być nadzorowane przez urzędy wojewódzkie. W oparciu o raporty ze zintegrowanego systemu teleinformatycznego Centra 112 dostarczą danych, z których będzie wynikało, czy i w jakiej lokalizacji istnieje potrzeba stworzenia kolejnego CPR lub Centrum 112. UKE Strona 5 z 11

6 Lokalizacja Wykorzystanie informacji, którą niesie NKA będzie moŝliwe po wprowadzeniu przez Operatora 112 zintegrowanego systemu. Wywołania będą kierowane do odpowiednich CPR w sposób, który uwzględni więcej czynników niŝ oznaczenie powiatu. W zakresie identyfikacji i lokalizacji abonenta naleŝy odróŝnić dwa istotne zagadnienia: 1. Informacja dla Operatora 112. Wystarcza zgrubna lokalizacja, ale dostępna natychmiast. Ta informacja jest potrzebna do weryfikacji zgłoszenia. 2. Informacja dla słuŝb ratowniczych. Informacja powinna być precyzyjna, ale moŝe być dostępna z pewnym opóźnieniem. Ta informacja jest potrzebna, aby odnaleźć miejsce, w którym potrzebna jest pomoc W związku z powyŝszym TK stoi na stanowisku, ze naleŝy rozwaŝyć powołanie niezaleŝnego podmiotu, który w zaufany sposób będzie realizował zadania Operatora informacji abonenckiej. Zadaniem podmiotu będzie utrzymanie i udostępnianie informacji o adresie oraz lokalizacji zakończenia łączy abonenckich na potrzeby uprawnionych podmiotów. NaleŜy rozwaŝyć, czy jest zasadne umieszczenie w systemie obsługiwanym protokołem E115 informacji określających współrzędne GPS abonenta. Zintegrowany system Operatora 112 musi zapewnić, Ŝe informacja o lokalizacji wołającego nie będzie ograniczona wyłącznie do telefonii TDM/GSM. System łączności ma objąć wszystkie kanały łączności: SMS, CB-Radio, VHF, wszelkie kanały internetowe (np. Web, irc, news, komunikatory), automaty alarmowe (np.p-poŝ.), które równieŝ, w miarę moŝliwości technicznych, będą podlegać identyfikacji. PrzedłuŜeniem działania kanału komunikacji SMS-112 jest system ecall. Po stronie Operatora 112, wyposaŝonego w zintegrowany system informatyczny, nie stanowi to zadanie trudności technicznej. Istotnym, w tej dziedzinie, rozszerzeniem moŝliwości będzie jednak obowiązek współpracy wszystkich operatorów floty oraz organizacji transportowych. PowyŜsze wynika z faktu, Ŝe np. informacja o uszkodzeniu cysterny (samochodowej lub kolejowej) jest waŝniejsza niŝ informacja o otwarciu poduszki powietrznej w samochodzie osobowym. Komunikacja IP Komunikacja protokołem internetowym obejmuje wszystkie kanały, więc dotyczy to zarówno telefonii internetowej, jak innych kanałów komunikacyjnych. Zagadnienie identyfikacji źródła wywołania wydaje się być prostsze niŝ w sieciach TDM/GSM. Całość rozwiązania obejmuje bowiem relatywnie proste do rozwiązania problemy techniczne. Nie są potrzebne, w tym zakresie, umowy między operatorami. W zakresie telefonii IP zintegrowany system teleinformatyczny Operatora 112 musi zapewnić analizę pakietów źródła oraz drogi, którą realizowane jest pakietowe połączenie głosowe. Będzie istniała pewna ilość połączeń, które zostaną źle zlokalizowane, np.: przez naleŝące do sieci korporacyjnych kanały VPN/IPSec lub przychodzące z innych krajów połączenia na Polski numer 112. Wymaga to opracowania procedur postępowania/przekazywania takich połączeń do Operatorów 112 w odpowiednich strefach lub krajach. Istotne jest, Ŝeby poinformować operatorów VoIP, Ŝe mają moŝliwość lub są zobowiązani terminować połączenia na numer 112 na bramie IP/TDM Operatora 112. Kluczowym technicznie zagadnieniem jest połączenie tej informacji ze strefami kodowymi na terenie Polski oraz dalej, z informacją GPS/GIS. UKE Strona 6 z 11

7 Konkluzje Operator 112, który utrzymuje na potrzeby Centrów 112 zintegrowany system informatyczny moŝe stosunkowo prosto zawrzeć z dostawcą systemu umowy, na podstawie których funkcjonalność systemu, przez cały okres eksploatacji, będzie realizować przepisy i standardy przyjęte na terenie EU. W przypadku róŝnorodnych systemów informatycznych, które będą rozproszone na kilkaset CPR szybka zmiana funkcjonalności oraz interoperacyjność CPR nie będzie moŝliwa. Organizacja i finansowanie CPR moŝe odbyć się bez konieczności zapewnienia środków na złoŝone systemy informatyczne. W CPR są konieczne jedynie środki łączności. Jednolite i zintegrowane systemy informatyczne powinny być skupione w Centrach 112. TK proponuje wprowadzić zasadę, Ŝe Centra 112 mają zadanie rozliczać CPR i dalej słuŝby ratownicze oraz automatycznie raportować wyniki pracy odpowiednim terytorialne urzędom wojewódzkim. Na podstawie tych raportów w urzędach wojewódzkich podejmowane mają być decyzje np. o ewentualnym stworzeniu kolejnego CPR na terenie powiatu lub Centrum 112 na terenie województwa. WyposaŜanie 90 ani 300 CPR w kosztowne lecz niezintegrowane systemy łączności i róŝnorodne systemy informatyczne jest nieuzasadnione. Resort Spraw Wewnętrznych i Administracji nie powinien podejmować zadania finansowania nadmiarowych i niejednorodnych systemów w zakresie wyposaŝenia CPR. Zredukowana, w stosunku do ilości CPR, ilość Centrów 112, które działają w zintegrowanym systemie, pomoŝe zapewnić szereg dodatkowych usług, wśród których moŝna wymienić: lekarz pod telefonem, wielojęzyczna obsługa, tekstowa obsługa głuchoniemych. Zintegrowane Centra 112 będą stanowić fundament do działania Centrów Zarządzania Kryzysowego. EXATEL S.A. 1. Opracowanie koncentruje się na połączeniach do numeru 112 i tylko wspomina, Ŝe istnieje jeszcze dziesięć innych numerów alarmowych wymienionych w PNK (pogotowie rzeczne, ratownictwo morskie i górskie, straŝ miejska, pogotowie elektrowni, pogotowie gazowni, pogotowie ciepłowni, pogotowie wodociągów, Policja, straŝ poŝarna, pogotowie ratunkowe). Prawo telekomunikacyjne traktuje połączenia do numeru 112 oraz do pozostałych numerów alarmowych w identyczny sposób i wymaga realizacji wszystkich funkcji przy połączeniach alarmowych do wszystkich numerów. Ministerstwo Transportu oraz Urząd Komunikacji Elektronicznej powinny rozwaŝyć, czy taki stan prawny jest uzasadniony, gdyŝ dyrektywy Unii Europejskiej o komunikacji elektronicznej wymagają zapewnienia pełnej funkcjonalności tylko w stosunku do numeru 112. JeŜeli obecnie obowiązujące wymagania prawne zostałyby utrzymane, to organy administracji telekomunikacyjnej powinny wyraźnie stwierdzić, Ŝe zawarte w opracowaniu propozycje dotyczące sposobu realizowania obowiązków związanych z połączeniami alarmowymi do numeru 112 (punkt 5) nie będą rozciągane na pozostałe numery alarmowe, gdyŝ jest to niewykonalne. 2. W opracowaniu zajęto się sprawą kierowania połączeń 112 do właściwych CPR, natomiast zupełnie pominięto sprawę sposobu kierowania połączeń na pozostałe numery alarmowe. Tymczasem operatorzy sieci mają zasadnicze trudności przy ustalaniu numerów podkładowych UKE Strona 7 z 11

8 na jakie naleŝy kierować połączenia do numerów alarmowych innych niŝ 112. Konieczne jest ustalenie wielu tysięcy numerów wykorzystywanych przez słuŝby alarmowe w poszczególnych jednostkach terytorialnych. Urząd Komunikacji Elektronicznej nie podjął dotychczas inicjatywy w sprawie ustalenia wykazu tych numerów. Telekomunikacja Polska odmawia przekazania tych numerów innym operatorom. EXATEL S.A. wystąpił do wojewodów, jako organów odpowiedzialnych za koordynowanie spraw bezpieczeństwa, z prośbą o podanie tych numerów dla obszaru właściwych województw. EXATEL S.A. otrzymał taką listę tylko od jednego wojewody. W trzech innych przypadkach wojewodowie zaproponowali, aby operatorzy ustalili właściwe numery na podstawie ksiąŝek telefonicznych i stron internetowych. Pozostali Wojewodowie nie udzielili Ŝadnej odpowiedzi. PoniewaŜ sprawa dotyczy wszystkich operatorów niezaleŝnych samodzielnie kierujących połączenia alarmowe do właściwych słuŝb więc powinna być koordynowana przez właściwe organy administracji. Z tego względu EXATEL S.A. proponuje wprowadzenie do opracowania zobowiązania dla UKE do opracowania i analizowania wykazu numerów podkładowych w odniesieniu do numerów alarmowych innych niŝ Konieczne wydaje się jednoznaczne zobowiązanie do określenia kto i w jakim trybie będzie wskazywał operatorom telekomunikacyjnym właściwy terytorialnie CPR, tak aby moŝna było dokonać odpowiedniej rekonfiguracji centrali telefonicznej. NaleŜy poddać ocenie rozwiązania wprowadzane przez nową ustawę o Państwowym Ratownictwie Medycznym co do spójności i efektywności rozwiązań organizacyjnych związanych z CPRami (dość istotne zmiany w porównaniu z systemem z obecnej ustawy, który nie wszedł w Ŝycie). 4. W zaleŝności od przyjętej ostatecznie koncepcji konieczne będzie wprowadzenie odpowiednich przepisów do planowanej noweli PT pozwalających na pozyskiwanie przez operatora dedykowanego 112 (jeśli ta koncepcja zostanie przyjęta a nie rozwiązanie systemu odpytującego, pkt 5 opracowania) baz danych operatorów stacjonarnych; 5. PowyŜsze rozwiązanie oznacza równieŝ konieczność stworzenia systemu finansowania tej działalności (opłaty dla operatorów udostępniających swoje bazy danych, koszty związane z ich bieŝącą aktualizacją, itp. oraz koszty inwestycyjne i operacyjne operatora 112 ), np.: 5.1. finansowanie w 100% bezpośrednio z budŝetu państwa, przez dysponentów właściwych części budŝetowych, wg akceptowanych kosztów + niezbędna marŝa 5.2. finansowanie poprzez opłatę pobieraną co miesiąc od abonentów przez operatorów sieci publicznych wg stawki ustalanej corocznie przez Regulatora i przekazywanych Regulatorowi jako dochód środka specjalnego dla finansowania systemu 112 (bezpłatne są połączenia w chwili ich wywołania, ale nie da się stworzyć sprawnego systemu bez jego finansowania) tak zebrane środki mogłyby finansować: operatorów sieci publicznych, operatora 112 oraz potrzeby CPR w zakresie rozbudowy infrastruktury teleinformatycznej CPR 5.3. rozwiązanie z pkt przeznaczenie środków z obecnej opłaty telekomunikacyjnej na potrzeby systemu 112 (i/lub szerzej na finansowanie obowiązków operatorów telekomunikacyjnych wynikających z potrzeb bezpieczeństwa i obronności państwa). UKE Strona 8 z 11

9 WOJCIECH IWANYSZCZUK WROCŁAW W ustawie Prawo Telekomunikacyjne z dnia 16 lipca 2004 w przedmiotowych artykułach pada termin "zapewnienia połączeń", a w polskim tłumaczeniu art. 26 dyrektywy 2002/22/WE terminy "kontaktu ze słuŝbami" i "obsługi połączeń". Moim zdaniem naleŝy bezwzględnie w prowadzonych pracach i tworzonych aktach prawnych regulujących funkcjonowanie telefonu 112 i CPRów jasno zwrócić uwagę na fakt,ŝe wyŝej wymienione przeze mnie terminy obejmują równieŝ kontakt drogą SMSową. Konieczne jest stworzenie równoprawnej z połączeniem głosowym moŝliwości kontaktu z numerem 112 osobom głuchoniemym, ofiarom wypadku np. drogowego w środku lasu z uszkodzonym aparatem mowy ale sprawną kończyną czy naraŝonym na agresję sprawców w np. demolowanym pociągu. Obecnie przesyłanie SMSów jest moŝliwe w kaŝdym z typów połączenia : mobile to mobile, mobile to fix, fix to mobile. Wydaje się niezrozumiałe,ŝe nie bierze się pod uwagę przy tworzeniu systemu ratunkowego i wyposaŝania CPRów tej drogi kontaktu obywatela. Są uruchamiane indywidualnie przez niektóre komendy powiatowe Policji numery komórkowe dla obsługi osób głuchoniemych. Normalne, 9-ciocyfrowe,w kaŝdym powiecie inne. Jak wspomniałem problem nie dotyczy tylko osób głuchoniemych i przeraŝa mnie myśl o 339 (liczba CPRów) róŝnych numerach telefonu. Rozwiązanie takie uznaję za prowizoryczne i zawodne w sytuacjach naprawdę alarmowych. Co więc stoi (prawnie i technicznie) na przeszkodzie temu, by 1.dało się wysyłać SMSy na numer 112, 2.dało się to robić zarówno z telefonu komórkowego jak i stacjonarnego, 3.połączenie takie było bezpłatne dla wywołującego, 4.połączenie takie było prawidłowo kierowane do CPR zgodnie z NKA, 5.dało się prawidłowo lokalizować i przesyłać informacje o wywołującym. Oraz innymi słowy, czy sytuacja, w której nie jest i nie będzie moŝliwy kontakt na drodze SMSowej z numerem 112 nie stoi w sprzeczności z przedmiotowymi artykułami właściwej Ustawy i Dyrektywy. POLSKA TELEFONIA CYFROWA Sp. z o.o. W nawiązaniu do projektu Stanowiska pn. "Implementacja numeru alarmowego 112 w Polsce, w tym w szczególności dostęp dla słuŝb ustawowo powołanych do niesienia pomocy do informacji o lokalizacji osób dokonujących połączeń na numery alarmowe" ogłoszonego na stronie internetowej Urzędu Komunikacji Elektronicznej Polska Telefonia Cyfrowa Sp. z o.o. uprzejmie przedstawia co następuje. Zdaniem PTC uszczegółowienia wymagają zadania do realizacji dla pełnego wdroŝenia systemu numeru alarmowego 112 określone w pkt 5 projektu Stanowiska. Uwagi PTC mają na celu wskazanie przede wszystkim złoŝoności problemu będącego przedmiotem projektu stanowiska pod względem procedur postępowania w kontaktach z słuŝbami ustawowo powołanymi do niesienia pomocy. UKE Strona 9 z 11

10 Zdaniem PTC do zadań organów administracji rządowej właściwych do spraw łączności powinno naleŝeć przede wszystkim: wskazanie, kto ze strony uprawnionej słuŝby moŝe zgłaszać przedmiotowe Ŝądanie, czy jest to: - szef słuŝby, - kierownik wskazanej jednostki w danej słuŝbie, - kaŝdy pracownik posiadający uprawnienie szefa słuŝby lub kierownika wskazanej jednostki, - osoby wyznaczone do pracy na specjalnie stworzonych stanowiskach. Zdaniem PTC kwestia "autoryzacji" ma podstawowe znaczenie w przedmiotowej sprawie i do zadań organów administracji rządowej właściwych do spraw łączności powinno naleŝeć określenie zasad udostępniania informacji dotyczących lokalizacji zakończenia sieci, z którego zostało wykonane połączenie do numeru alarmowego 112. określenie trybu składania Ŝądania i sposobu identyfikacji uprawnień Ŝądającego udzielenia informacji, stanowiącej tajemnicę telekomunikacyjną, a nie wykluczone, Ŝe w niektórych przypadkach takŝe informację niejawną, określenie: 1) sposobu i postaci przekazywanej informacji, 2) strony ponoszącej koszty udostępniania omawianych informacji, 3) definicji czasu rzeczywistego udostępniania informacji, 4) standardów dotyczących omawianego zagadnienia, w tym rozwiązania funkcjonalnego, 5) sposobu podziału kosztów realizacji wskazanego rozwiązania. koordynacja działań wszystkich podmiotów, zarówno zobowiązanych do udzielania informacji jak i uprawnionych do ich uzyskiwania; zdefiniowanie zbioru słuŝb ustawowo uprawnionych i ilości punktów, z których mogą być zgłaszane Ŝądania. W projekcie stanowiska stwierdzono w pkt 2., iŝ zgodnie z rozporządzeniem w sprawie planu numeracji krajowej PNK, w Polsce funkcjonują następujące numery dla słuŝb ustawowo powołanych do niesienia pomocy: 1) pogotowie rzeczne 2) ratownictwo morskie i górskie 3) straŝ miejska 4) pogotowie energetyczne 5) pogotowie gazowe 6) pogotowie ciepłownicze 7) pogotowie wodno-kanalizacyjne 8) Policja 9) straŝ poŝarna 10) pogotowie ratunkowe Zdaniem PTC w stanowisku powinno znaleźć się wyraźne stwierdzenie, jakich wywołań oraz z jakich numerów ma dotyczyć realizacja przedmiotowego obowiązku z uwagi na równoległe funkcjonowanie numeru 112 oraz ww. numerów alarmowych. UKE Strona 10 z 11

11 Jednocześnie PTC popiera postulat wyraŝony na stronie 5 projektu stanowiska, z rekomendacją na model Pull, dotyczący zapewnienia systemu informacji o lokalizacji E 112 spełniającego wymagania UE, polegającego na stosowaniu znormalizowanego interfejsu (standard opracowany w ramach UE) pomiędzy centrami przyjmującymi wywołania a siecią publiczną dla wspólnego europejskiego systemu powiadamiania ratunkowego za pomocą numeru 112, umoŝliwiającego równieŝ zapewnienie informacji o lokalizacji abonentów łączących się z numerami alarmowymi. Biorąc powyŝsze pod uwagę PTC pragnie zaznaczyć, iŝ jest zainteresowana dalszą dyskusją mającą na celu wypracowanie jednolitego modelu realizacji obowiązków dotyczących udostępniania informacji dotyczących lokalizacji zakończenia sieci. UKE Strona 11 z 11